« 6 Ա Ռ Ա Ջ »
իրեն վերագաոնէսլ
Հայրենիք
ու. ծառայել
էհւղո -
վուրւէի% : ԱեսլոլՀ էիափազեան
Լայս էր մեր
սլաււյ~
մ ութեա՛ն
ուսուցիչին
սւ՚Լոլհր)
\ 905ին , /լեղծ ան–
ցագրուԼ,
Ֆ ր է ր փլօա
անունով
իրրեւ.
"Բափոլչին–
եան կրօնաւոր
, կր վերագառնայ
հյարբերգ : Ա՝ ,
Զեբազէ եւ
ս
• Փ" րթո
ււչ ալե<ա՚ևի
՛աղգե
ցութիւնր
կրած
, յեղափո իական
գաղււ փարներով
ողելո ր -
ուած Տէրեր ՝Բլօա ամբողք
եօթր աարի
սլաԼաօ -
նավարեց
Յէբանսական
Գո լէճին մէք եւ իր կ՛ս րգին
ողելո րեց ա շա կե րա ո ւթ ի ւն բ աղղ ա յին
ղաղափար–
ներով;
Օսմ՛ Ս աՀմ անա
ղրո ւթեն
էն վերք , մէկ
կողմ նեաեց
կրօնաւորի
ղղեսւոր , ամուոնացալ ու
•անցաւ
Տ իգրո՚նակերա
, իբբեւ
ֆրանսերէնի
ո լ -
սուցիչ,
ս
• կիրակոս
աղղ.
վարմարանին
մէքւ
Երկու աարի սլա չտօն ավա րե լէ վերք , ահցււ ւ Պաղ–
աաէո
,
ուր կր մնայ
38
տարիէ ի վեր : ՞
Մեր լաւաղո
յն ուսուցիչներէն
մէկն ալ 1^րլ -
կաաենցիի
անգրանիկ
շրքանալարաներէն
Ա%լքոն
՚Լեւոնղեանն
էր, րնիկ
Հիւսէյնիկ
դիւղէն, կր դա–
սալանդէր
Հայոց
լեղու եւ գբականո
ւթիւն
–.՚^ֆի -
ղիքասլէս
առողք էր, թայց կբ քալէր
երկու ան -
թացուսլերով։
Հաճելի
խօսող էր, միեւնոյն
ձւտեն
սուր Հեդնող
մր
է
I՛ ^
Մ ելքոն
՚Հելոնդեան
սլատրաստած
է ր մեր
տաղաչափութեան
մասին– աչխատոլթիւՆ
մր,
բայց
չկրցաւ Հրատարակել
ն ի ւթ ա կան
սլատճառով :
Կրթ՛ այս անխոնք
մ չակր
յամառ աչխատող
մ լն
էբ , ունէր ՛անսաՀմ ան աաե լութիւն
թուրքին
ղէմ
ել կ՝ուղէբ
, որ մենք ալ իրեն
"ւէո
1Լ1Լ
՚*՚^/՚^Ք
՚
)
905/5> ,
Հայերէնի
գասամամին
, յա՛նկարծ
Հետեւ
եալ
Հաբցումր
ուղղեց
մեղի.
«Եթէ
սլաս^աՀի ,
որ Ասլտիւլ
Համ իար
ողք վիճակի
մ էք մ,ե բ
ձեռքր
յանձնեն
, ինչ տեսակ պատիմ կր սաՀմ անէ ք ա
յգ
Հրէչին»։
Ս՛եղմէ իւրաքանչիւրր
բան մր
րսաւ :
0 րին՛՛ակ , մէկր առաքարկեց
Հբապա բակի
մ ր վրա (
կախել , ե րկրորդ
մ ր ուղեց դա յն
արադավաղ
ձիու
մ ր պոչին կապել
, ուրիչ
մ բ աւելի
յարմար
կր գասէբ
ե րկա թէ վանդակի
մր մէք դնել եւ ցու–
ցաղրել
ամբոիսին,
իբրել
վայրի դա ղան : Մեր ու–~
"ուցիչր գոՀ չմնաց այգ պտաիմներէն
• րոտ ի —
րեն , «Համ իտի մաՀր պէտք չէ , որ վա յր կեն ական
րլլա յ : կարմ իր գաղանր երկար աարիներէ
ի։ վեր
կր չարչարէ, կր խաչէ, կր մեռցնէ
Հայ
մողո -
վուրդր
1
ոլկտք է , որ իբ չարչարանքն
ալ
երկար
տեւէ, սլէտք է նախ աքցանով
մրմի առ մի քաշեք
ա յ դ
մ արղա կերպ
Հ բէ չին
բո լո ր ակւճանե րր յետո
յ
զինքր մորթաղեբծ
լնել
։ալ մարմինր
նետել չու -
•ներոլ առքեւ » :
իր մուբաղին՝ չՀասալ մեբ սիրելի
ուսուցիչր։
^^ռքի՚ւ^ր
մեոալ
դեղեցիկ
քաղաքի
մր չրեքլ
. մէկ
սլա՛լատին
մէք , մ ինչգեռ
ինք առաքին
ղոՀերէն
մէկր
եղաւ
1915/
Սպանդին։
Հաղար անղամ
օբՀ
նեալ
րլլայ
իր յիչատակր
, որովՀետեւ
Հայրենա -
սէր մաբղու
իր տաք չունչին տակ տսււ՚սն եակն եբով
Հանրային
գործիչներ
Հ՛աստն, որոնցմէ շատեր ի–
բեն պէս նաՀ աաա կուեցան
թուրք
բո ր են իներ ո ւ
կոդմէ
Երկար պիաի
բյլտր
մի առ մի թուել
անուն -
ներր այն բոլոր անձնուէր
երիտասարդներուն
, />-
րոնք էցաբբերգի
Ֆրանսական
Գոլէճէն
դուրս ե -
կան ու ծառայեցին
իրենց դմբախտ
ցեղին :
Բժ– ԳՈԻՐԳԷՆ
Ն–
ՓԱՓԱԶԵԱՆ
^ ՝"
ԿԱՐԳԱՑԷ՛Բ ԵՒ ՏԱՐԱԾԵՑԷ-Բ
«ՑԱՈ–ԱՋ>Ը
ՏԱՐԵԳԱՐՋԻ
ՄԸ ԱՌԻԹՈՎ
Տարի
մրն է անցեր աՀա, այն
օբէն, երբ
Գաչնակցութեան
դա ղափա րական ոփ
տոգո րուած
•
խում բ մր ե րիտասա րգնե ր կաղմ եցին
Աւֆ" Ր՚էէ
էէ
« 3– ՇաՀբիկեան»
խումբր եւ մեծ խանգավա -
ռութեամբ
, իրեւց Հանգիսաւո
բ ե րդում ր կաաա
րեցին , Հետեւե լոլ Համ աբ
ուղյիէն անոնց , ո րոնք
ղերաղանց
անձնո
լի բո ւթ ե ամ բ մ ր ղո Հ ա բե ր ո ւե ցան
ի փառս –^այ մողովուրգին
ու Հայրենիքին ;
Տարի
մրն է սաՀեր արդէն եւ այս տղաքր,
աւելի Հաստատակամ
քսն երբեք
, արգաՀաաան
—
քով կբ դիաէեն իբենց ւայև տաբեկիցներր,
որոնց
Համ աբ աղգա յին
տբմանապաէօուոլթիւնն
ու
Հա յրենիքի
ռէ րբ , պաբււ-սրս, Հ՜Լ եր էն կամ սրճա -
րաններէն
•անգին
չեն ֊անցնիր :
8
Յուլիս
1950։
Այղ այն օրն էր, երբ անոնք,
ե ր կի ւղտծօ ր էն
յա ռա քանա լո վ անպաճո
յճ
սրաՀԷ
մր նեբս , որ յանկարծ
Հո յակապ տաճարի
մր կեր
պարանքր
կ՝առնէ , կր նո
լի րագո բծեն
իրենց
ուխ
տր Հանգիսւաւոր
եբդումոփ
մր, իբենց
կնքաՀօբ
լնկեր Վ . Նաւասաբդեանի։
ներկայութեան
•
• . •
« Կ՚ելւդնու.մ ծ ս ա այել Հ1սւյաստանի եւ աւ11որ. Ազա–
տագրական Դաաին »:
Հ– 3՛ Գ՛ • «3՛ ՇաՀբիկեան»
իսում րր, իր այս
անղր տնիկ տաբելիցր
տօնելու
Համ ար , \ 3 ուլի -
սին առա քնո բղ եց
մ եղ դէպի
Մ ոնմ որանսի , Հ • Տ •
Գ ՚
ԹանգարանլԼ։
Համ ակ
յոլղում
, առաքին
առիթոփ : Երէցնե
րէն
մ ինչե լ պատան իներր , Հա
յրենաբաղձոլթեան
կարօտր կր արոբէր
բոլորին
սրտեբր :
Մեր
նո րաՀաս
ե րիտասարգնե
րր , որոնք Հա -
ղիւ կր թօթօփէին
մտյե՚եի
րարբառր
,
յափչաակոլ–
թեամբ կր Հետեւէին
իւբաքան
չիւր
ի՛րի կամ՛ Հե -
րոսի մասին տրուած բացատ րութեանց :
Այ՚էւաեղ,
Հալ մողուիուրդփ
աբմանլնտիբ
ղա -
ւաէթւերոլ
բո ցաւէառ ա չքե րէն
՛քիչտ
նո յն սլատ -
գամ՜ն էր որ կր տա րածո լէ ր ;
Ա ենք
մ եռանք
Հա յրենիքի
աղաաութե՛ան
սի՛րով վառուած
, մեռանք
անոր անկախութիւնր
,
կե րտե լով
, իսկ դուք
....
= Աե՞՛նք.... Աենք
սլիտի րնթանանք ձեր
ոււլիով
, շա րունակե
լոլ Համար ձեր
կի ս ա լւս ր տ
ղործր :
Պ՛ ՊԵՏՐՈՒՆԻ
ՕՐԸ
60.000
ՄԱՐԳ
ԿաԿԼՆԱՅ
Աղ՚րամո դո վին առոգքա սլա Հական
կաղմա -
կե րպութիւնր
մարգաՀամար
սր Հրատտրակեց
, ո–
բուն
Համ աձա
յն աչխարՀի
բնակչութիւնր
աւել -
ցած է
826.000.000
Հոգի,
աՕէն
ի վեր ել այմմ
օրական
կ՝աւելնայ
60.000
Հոգի :
Մ ասն՛աւոր
ո ւս ո ւմն ա ս ի ր ո ւթ ի՛ լն
մ ր կատար -
ուած է
52
երկիրներու
մ էք : Ա իա յն
ի րլանտան է
ոբ կո բուստ
մր կլ՚ած է քս-անե րո րդ ւլաբու առա -
քին կիսուն,
3.200.000
^1–
(1900)
իքնելով
երեք
մի–
լիոնի : Աիւս ծայրր կր գանուի
Արմա՛նթին
, որուն
բնակիչներու
թիւր
4.800.000(յ/
ցատկած է
18.800–
000/
I
ուրի՛չ իսօսքով^
251
՛առ Հա րիւր յաւե լում
I
՚Բոլպայի
մէք յաւելումն
եղած է
231
–առ Հաբիլբ
,
•Բոլոմսլիոյ
մէք
217,
Պ րաղի լիոյ մէք
191 %
եւն.–.
Ռուսիան
գոլ րս ձգելով
, Եւրոպան
ամ էնէն
ակար յաւելումր
կր ներկայացնէ
,
36
առ Հարիւր
,
այսինքն
իր բնակչութիւնր
288
մի՛լի՛ոնէն րաբձրա.
ցած է
392.000.000/ :
Երկու մեծ
պատերաղ՚ռերոլ
կորուստներր
մեծապէս
աղղած են Եւր""լայի
բր—
նակի՚չնեբու
աճման
վյյա յ
է
Հրաաա րակուած
տեղեկա գրին
Համ տձա
յն ,
աշիարՀի
ներկայ
բնակչութեան
թիւն
^2.378.000–
000 (1900/*–՛ 1.552.000.000)։
Գում՛արր
աւելի մեծ
սլիտի րլլա I այսօր,
քանի որ տեղեկագիրր կր
Հաչուէ
մինչել
1949։
Երբեմնի
Ռուս աս տան
ի ( /(/ • Մ ի ո ւ թ ի ւն) բնակ
չութիւնր
126
միլիոնէն
բարձրացած է
200
միլիո
նի : Աւճումի տեսակէտով
ե բկրո բդ տեղր կր բռնէ
իտալիա
, որուն
բնա կչո
լթ ի ւն ր
33
մ ի լիոնէն
բարձրացած է
46
միլիոնի :
Ասիո յ երկիր՜նե
րէն
Զինաստանի
աճում ր եղած
է
30 ""՚՛–
Հաբիլբ , ՀԿւդկաստանինր ^9 առ Հարիւր %
Տ ե ղե կա դի ր ր
րն ա կչո ւթեան ց աճում ր կր ՛վեբա–
գբէ
նոր
ե րկի րնե բու Հաստատմ ան՝ դիաական եւ
՛ճարտարագործական
յառա քդի՛մ ութեան
, բմչկա —
կան ել արՀեստա՚լփաական
դիւտեբու :
աՅՆԼ՝Ր
ԳԱՒԱՌԷՆ
«ՅԱՌՍ.Ջ»Ի
ԹԵՐԹՕՆԸ
(104)
կ. ՊՈԼՍՈՑ ԳՐԱԻՈԻՍԸ
Արդ
, առաքին
յայւձակմտն
, բաղոլկր
յառա
ջացաւ նախ, մինչել
նետի Հտսողութեամր
, Հետր
տանելով
բաղմ
աթիլ
մ ագլցե լու
սանդուխնե ր :
Այս առաքին
ալիքր իսիսա րնգաբձակ
ճակատի
մ լ*
Վրայ կրյառա քանա ր , որ Հաւանաբաբ
Թէքֆուր
Ս արա
յէն
մ ինչե լ նո բաշէն պատնէ շր եւ անկէ ալ
անգին,
մինչեւ
Թօփ՚լաբու
, Աէն Րօմէնի
գուռր կը
տաբածոլէբ
« Գանդա՚լօրէն
կր յառաքանտյին
, կ՝րսէ Կքի–
աոփուլոս
, ,որչափ ցեղ կար ա յնքան
ա յլաղան
տեսակ
ղէնքե րոփ ղինուած՝
աղեղ , պարսա տիկ ,
նիղակ , եաթաղան
, եւն . չատե բ ր երկայն
թուրեր
ել վտՀաններ
ունէի՛ն
միայն։ Երբ նետի
Հասողռլ–^
թեան չափ՛ մօտեցան
, կանղ առին ու սկսան
կռի
ւի : ինչպէ ս կր տեսնուի , Հակառակ
երկու
կողմին
ալ կատաղութեան
, կռիւր նախ Հեո.ուէ Հեռու ե–
ղալ ու նետերով ե ւ պաբսատիկի
գնգակներով
սկսաւ :
կապարէ
ղնղակներով
ռմբակոծեցին
,
ամէն
տեսակ
նիղակնե բով ել տէդեբով
ծակծկեցին
ղի–
բար » :
Ա իմ իա յն պաշարեալներու
մէք չ՚իո թութ
իւն
ձղելու յատկացուած
աոաքի՛ն
յարձակումներէն
յետոյ, այս անՀամար
ղի՛նուորներր, Պաչր - Պօ -
ղոլքներր,
վայրենի եւ անկարգ
ոստումներով ,
նձաեբոլ
անձբեւին տակ, լայն փոսին
մէքէն խո -
յացան
արտաքին պատէն եւ մ անա՛ւանդ՝
նորա
չէն
պատնէ չէն վեր մադլցիլ
փո րձե լով :
Ակնթարթի
մէք
Հարիւրաւոր
սանւլոլխնե ր անկեցին
պարիս
11^1
ի վեր , ել Հ ե ւա լով , խմ բով
ին աշվսատեցան
ւլա -
նոնք այդսլէս տնկուած
բոնելու, եւ իրարու
կրռ–
նակին
վրայէն
կատաղօրէն
մադլցելով
քանացին
վե ր ե լլե լ անոն ց աստիճաննե
րէն
ամ ենա աՀռե լի ^
՚լուլում
գո չումներու
միքեւ :
՚
« Րայց
մերիններր ,
1լ
րսէ իբ կարդին Պար -
պաբօ , յանկարծ
գետին կր տապալէին այս սան -
դուխներր
ել անոնց Հետ միասին
ղանոնք
տր)ւ -
կողներր եւս, եւ բոլոր ասոնք կր սպաննուէին
մե–
րիններուն
կողմէ
, ոբոնք ասկէ ղատ որմածակե -
բու
բացլածքէն
բարձրէն
իսոշոր քարեր կր աե -
ղացնէին
անոնց վրայ, այնպէս որ անոնցմէ
քիչեր
միայն կ^աղաաէին
մեռնելէ։
Որքան եկան պատե
րուն տակ, այնքան քարդուեցան
, եւ երբ սան -
դու խներ
տն կողներր տեսան ա յս
մ եո ե 0ւեր ր , ետ
քաշուի՛լ
ոլ
՚լեցին , որպէս՚լի
չքախքաիսոլին
վերէն
թաւիող
մայռի
կտորներուն աակ, բայց երբ անոնց
ետին
դտնոլող
միւս
թուրքե
րր անոնց
փաի՚չիլ
ոլղելր տեսան
, եաթաղաններով
քարդեցին
զանոնք
եւ ստիպեց ին ոբ նո րէն պատնէ չ
ղ առնան , ա յն -
պէս որ սա ստոյգ
էլի՚տէի՚ն թէ ետ ալ
դառնային
կամ յառաք ալ երթային
, պիտի
սպաննուէին » ;
Երեւակայեցէք
տակաւին սեփ սեւ
Ղ1՚էք՚ՍԸ.^
Հաբիլրաւո
ր ՛էէ թ ր ճակատ
ի վյ՚ա
յ այս անՀուն
կո իլին դմոիսա յին աղմոլկր
, եւ ձոբի՛ն խորր կի
սաքանդ պատնէչին
վրայ
իսոյացող
յիսուն
Հ՚սղար
պատերազմներու
սարսափելի
իսամամ
ու
մր : Տաբ–
ձակմ ան
յանզ գնութիւնր կր Հաւասարէր
պա չտ -
պանո ւթեան
անլուր կաաա զու թեան
Յարձակ -
Վ,ԱԼՊԱՐԵԼԻ ԳՊՐՈՑԻՆ
ՀԱՆԳԷԱԸ
ՄԱՐՍԷՅԼ,
(Օառայ)
Վալպարէլի
գպրո
ցի՛ն տաբեփերքի գա շտաՀ անգէսր
աեղի
ունեցաւ
Յուլիս
15/
կիրակի
ամ բողք օբր , տեղւո
յն «Վի՛ -
տալ » օգասուն
պարտէզին
մ էք , Հովանաւո
բու -
թեամբ
Ազղ. կեգր. Վարչութեան
։
Այս տարի աւելի քիչ էր րազմութիւնր,
որով
Հետեւ
արձ ակո
ւրղի
բերմ տմբ
քիչ
մ ր ուչ
տեղի
ունեցաւ
աարեվեբքի
այս ձեռնարկր։
ԱյսուՀան
—
դերձ Հա՛նգէսր տուալ
բարոյական
ել
նիւթա -
կան լաւագո
յն աբգիւնքը :
Առաւօտուն
եղան կաբգ
մ ը
մողովրգական
խաղեբ ու խրախճանքներ
, զե
կաւէա
րո լթեամ բ Պ •
ՊԼ–
Փէչէքիրեանի
, Ա.
Պէքմէղճեանի
ել կ.
Թէ բղիմ կրե անի՛ : Ա կաուտն երը , դ լխա ւոր ո
ւթեամբ
իսմ րապետ Ա. Գույռլմճեանի
, իրենց սլարաակա–
նութեան
ղլուխն
էին։
Րարձբաիսօսր կը
Հնչեցնէր
Հայբենաչունչ
կտորներ ու արդէն ստեղծոսած էր
աղգային
Հարազատ
մթնոլորտ մր ;
Կէս օրէ վերք՝
օրոլա
յ նախագաՀ Պ • Բ • ԶԼ՛ ր–
ճեան, Հանգէսին
պաշտօ՜նական
մասր բացած
յայ
տարարելովդ
, գսլրո
ցԼւ աշակե րտո
ւթի
ւնր
երգեց
« Աարսէյեէգ »ր ել
«
Ե՚աղկիր ազատ Հայրենիքր»
:
ԱյնուՀետեւ
, Պ • Զի՚լճեան
դեղեցիկ
րանախօսոլ -
թեամբ
՛ւ՛բ վեր ա՚ւաւ մեբ ՛ւլա տ՛ք ութե՛ան փառա —
Հեզ էքերը ու ծանրանալով
մեր ցեղա յի՛ն
գե՚լեցիկ
յւէէակութ եանց ՚Լյ՚"՚յ,
յ՚՚Րղորեց
Հպարա
րլլալ
մեր
ազզային
ծագումով
ու Հայ պաՀել
մեր
ղաւյակ
-
ներր : ի վեբ քո յ , Ազդ • Կեդբ • Վա րչո ւթեան
անու
նով դնաՀ ա՛տ ութիւն
յա յտնեց տարուած
աչխա -
տանքներուն
Համաբ :
՚՝ ՛էզա բ ո ւեսաա կան
բամնի՛ն
կը
մասնակցէին
Աբենո ւշներ ր ղեկավարութեամ
բ Օր • Մ • Աշճեա -
նի : Անոնք , իրենց
մ ասնաւո ր տարաւ^ւե րով
, ի -
բենց
՛լո յղ ե րղնե բով
, Հա յկական , տեղական եւ
սսլանիական
մ անկական
շնռրՀ ալի
պարերով ,
մ եծապէս խանդավառեց
ին նե ր կան ե րր : Այս առ -
թիլ
մասնաւորապէս
յի չա տակո ւթեան
արմանի է
փոքրիկն Փ • Յովակիմեան
, որ իր ձիրքերո՚է
այմ
մէն կր իսոսաանայ
լալ ապագայ
մը :
Գպրոց ի աչակե բաներ ը բո լո րն ալ արտասա -
նեց ին Հա յր ենա շո լն չ կտո րնեբ : Գ՛ա շնակի
վբա
յ
նուադեց
փոքրիկն Ռ՛ ՇաՀպաղլրեան
: ԳնաՀատե–
լի են կարդ մը ծնողքնե
բու
քանքերը : Զենք
կըր–
նար դմբախտտբաբ
մի առ մի յի՛շել րոլոբ
անուն–
ներր
,-— այնքան
նեզ են թերթին
էքեբր :
Իր կարդին խօսք առաւ դպրոցին
ուսուցիչր
Պ.
Փիրանեան
, որ թուեց
Հինգ տարուա
յ իր պա շտօ
նա վարո ւթեան
րնթացքին տեսած
ղմուա բութ իւն
ներն ու ներկա յիս ձեռք բե րուած
արգիւնքր եւ
Հրամեշտ
առնելով,
մաղթեց որ
շաբունակուին
ա յս աղդօգուտ ա շխատտնքներր :
Ամէնէն
՚Լերք խօսեցաւ
Հո գա բա րձաւթեան ա–
տենասլետ Պ՝ Ա– Աշճեան, որ քերմ
շնորՀակալու
թիւն
յայտնեց Պ– Փիրանեանին
, իր դաստի՛ա -
րակչական
տքնաքան
՛լո րծունէութեան
,
ինչպէս
նաեւ Աղ՛է, կեդր՛ Վարչութեան
ցոյց տուած րա -
րոյակս/ն
քաքս՛լերանքին
Համ՛ար եւ անգա՚ք մր եւս
պարղելով
Հո դա բա րձո ւթեան
նպա աակն երր , կոչ
ուղղեց . թաղեցին՛երուն
ձեռք
ձեռքի տալ եւ սա -
տաբել ա յս աղնիւ
զո րծ ի՛ յարատեւութեան
:
Տեղի
ունեցաւ
աճուրգ
մր ,
օմ անգտկո ւթեամ բ
Պ– Պ– իյ •Հաթապեանի՛՝, Ա՛ Պօլիկետնի
, Բ՛ Գու -
յումճեանի
, Ե– ԳասասլօՀս՚նեանի
եւ Հ՛ Պետիկ -
եանի, որոնց ել ուրիչներու
ալ
՛ք ասնակցու -
թեամբ, կարճ մամանակի
մր մէք դո յացալ
կոկիկ
գումար
մը :
Հանգէսր
՛Լերքացաւ ուչ երեկոյեան :
ԱԱՏԻԿ
ման թուրք բաղուկր
իր դէմր
ունէր կայսեր
պըղ–
տիկ
բանակին
լաւաղո
յն ղինո ւո րն եր ր եւ ճի՛ուս ~
թին իանի Հերոսին,; ւ^քսյս– նւննմ ան
Հ րամ անատա -
րին։ , անվախ ու /անթերի սլատե րաղմ ի կին առաք -
նռ րգո ւթեան տակ ւլտնուող
երկու
Հազաբի
Լա՚ի
իտալացիներն
ու Յոյները
X
Fonds A.R.A.M
