ԽՈ՛ՆԱՐՀ
ՀԵՐՈԱՆԵՐ
«
էքմ է օւ հ՝ամսագէրը
Հաէէո րգե էով
բաՆսւ–
՜՛՛էր
Եր՚՚՚-՚՚՚նգ
Շ ՚" ՝> "՚ ՛էէ ՛էէ
մա^ր,
֊էեաեւե՚Աէ
տեգե–
կութէւենե
րր կր
Հ էէ. ՛չո րգէ անոր կեանքէ եէ– գոր —
ձ՜է մասէն
•
Երո՚-՚՚՚նգ
ՀյաՀաէէէէԼ եգահ՝ է մ^անկաէԼարմ , ւգատ՛
մաբան, բանասէր
ել. Հան էւա յէն գոր^էձ*
երկսւբ
աարէներ
հ՜առա յելով
էր մոգո՚էո՚-րգէե
, ւէլաՀանք–
կ"ա
էր եւ. աչալուրք
աեսու֊չ,
սէրւյւահ՜ եւ յար -.
գքյւ՚՚՚ծ
ո՚–՚""–ՅԻէ ՝
Գիտական ասպար է ւէին մէք նչանակե էէ է էր
ին^ւատպո
լթ– էւն բ , էէ ք/ր "–՚ թ ա վւ ան ց մէտքբ,
կուււ
տրամաբանոլթէւԼր
, սկէէրոլեքէ
յամառութեամբ
,
ա շէսա ա աէէ է ր ւթ՜եամ բ եւ րնգՀան րաց քյւմնե
րռւ
մեծ
կա ր քքքէո լթեամ բ X Անոր կեանքր մչտական
տք–
նոլթէւն է եգած
յանուն
Հա յ գէտական
մ՛տքէ
Հարստացման ու գարգացման։
Ծ եր քյւնագա
րգ
գէ տնա կան ր երրեք
ղրէչբ վար չէ գրած : Եւ աչ–
իէատնաքր ~,ասցուցած է գայն գէտԼականի
մեծա–
գոյն աստիճանին :
Երո՚-՚ոնգ
ՇաՀագիզ
իր բազմամեայ
ու ան -
թոնք գո րծ քյ ւն է ո ւթ ե ււ՛ մ ր Հայ ւդա ամ՜ա րանա ս ի րա–
կան գրական քքւթեան գանձա րան ր Հ արստաց
ուցած
է րաղմաթիւ
մ՜եծարմէք
ւէքքրն՜երով , որոնք կարե՛
լո րագո
յն նե րգր ում՛ներ են Հա յ Հան րա յին
կեանքի
ու մչակոյթի
ուսէէւմնասիրութեան
Համար
%
Ե • ՇաՀաղիէէ
ւլր ած է էււս էէ ւմնա՛ս ի րււ լթիլննե ր
պաամ՛ութեան
, աւէւլաղրութեան
Հարցերու
չուրք՛
« Նոր Նախիքեւանր
եւ
Նոր
Ն սվ" ի քե ւան ցի ք» ,
«Պատմ ական ա կնէարկներ»
, « Հ « /
յոց վանքե րբ ե նր՛
բանց գերր
Հայող
կե՛անքռւմ»,
«Հին Երեւանր» ,
« Ջէրքէղի՚ա
եւ չէրքէղաՀայք»
, «Աչտարակի պատ
մութիւնր»
եւ այէ
գործեր
ՀքաՀաէէիղ ա՚նգնաՀատելի
աչիսատանւք կատա -
րած
է
մ ասնաւո է՛ապէս
գրա1լանագիա"
ւթեան աս-
պար
է էլին մէք
յ
1Ս որա պէս
ւլն ա Հ ա ա ե լո վ
ւլրական
փասաաթուղթերռւ
ա րմէքբ
, մեծ
եոյա՚նդ է ցո յց
տուած
ան՛՛ն ց Հաւաքմ՛ան
եւ ու" ո ւմնաս ի ր ութեան
մէք
:
կաղմած է Խ • Աբովեանի
, Մ • Նա լրանտեա՛–
նի , Ո՛ • Պատկանեանի
, Ա ՚ ՇաՀաւլիէլէ։ վե րա րե ր -
եա՛լ էիաս տա
թ ո ււլթե ր ու
մ ոգոված
ո՛նե էւր , ւլէւրս
կոչած է «Գիւան»ներ
օմտեէոէէ էլանոնք արմէքա -
ւոր
հ՜անքէթռ ւթ ի ւննե ր ո՛ի ՝• «Գ ի ւան»ն ե ր ո ւն
մ էք
ղետեղուած
նիւթերր
կր նպա ստեն յիչեա
Է ղ է՛ո՛լ -
նեբոլ
կեանքի
ու
գո
րծ ունէ ութ եա ե աւելի
փ աս
տալից պաակերացման
: (/–Ր՝ • գարու
Հտյ Հւանրա -
յին կեանքի
եւ մ՛չակո
յիմի պաամ էէ ւթե ան տեէւա
«ւ.
կէտէն
եւս չատ. չաՀեկան
նիւթեր
կան
Գիւաննե^
բուն մէք; Աւելորգ է բսել թէ գիւաններբ
անսպ՚սռ
ել
բաղմ արովանէէակ
նիւթեր
կուտան
թէ՛ բա
նասէրին
եւ թէ՛ սլատմարանին
;
Երուանգ
Շ աՀաւչիղ րացառիկ
սէբ
ունեցած
է կենսաղրականներոլ
մ՛ասին
՚. Գրած է Ա • էմ
ինի
,
Մ ՚ Գոգո յեանի
, Գ • եւ Լք • Պ՛՛ւ ՚ոկանեաններու
կեն՛
սա գրութիւններր
, Գ • Ա ունգուկեանի
կեն սա գրա՛
կան
գիձեբր
, Խ ՚ Գալֆա յեանի կեանքր
եւ Խ • Ա~
բովեանի
, Մ • Նալրանտեանի
, Ա . ՇաՀաղիւլի
լիա
կատար կենսաւլբ ութիլնն^
րբ ; վ^երքին երեքր
ա բ՛
մանի
են
րարձր գեաՀաաութեան
,^ իբբեւ կաւո՛ա ր՛
եալ գոՀարնեբ;
Րաւթւ՚էթիլ
են Երուանգ
ՇաՀ՚աւ^։–
ղի
գիտա կան
ղոբձ՜երր :
Գրած է մ՛եծ թիւով
յօղուածներ
եւս , պատ -
մ ագի ւոա կան
, բանասիրական
թէ՚ղիրներոլ
մա -
սին, պարբերական
մամուլին
մէք։
Ե • ՀքաՀա
՚ղիղի
գրե թէ րո ԷՈ ր ւլո րծե րր անղնա՛
Հատեէի գանձե բ են Հայկ՛
մ՛չակո
յթի
եւ պատմ ու
թեան
ներկա
յ եւ ապագա
յ ուոումնա
ս ի բ ութեանց
Հ ամէսբ ;
Րարձր գնաՀաաեէով Ե • ՀյաՀաղէղի
բաղմամ -
եայ
բեղնաւոբ
աշթաաանքբ
ի նպա՛ստ Հայկ՛
մչա
կո յթին
,
Հա յասաանի
գ ի
ա ո ւթ ի ւնն ե րո ւ ակագե -
միայի
Գրականութեան
կաճառի գիաական
թոր -
Հ ուբգբ
1944/՚յ՛
անոր տուաւ
գիտ ութեանց
վա ր -
դապետ
Լտէւքթէօէւ)
ասաիճանր,
առանց
Ր՜էդ/՛
պա չապանութեան :
1946/՚5՛
Հա յաստանի
կառավարութիւնր
Ե •
ՀքաՀ՚աղիղի ծննգեան
ԳՀ^ամեակի եւ էէիէոական
Հան–
րային
գործունէութեան
()5ամեակի
առթիւ
չնոր
Հեց գիտութեան
վաստակա՛ւոր
գործիչի պատ -
լալոր
կոչում
։
Մեծ անո՛ն գիտնա կանբ Ա. էքմէածնէ
մօտէկ
կանգնած
մ աաւո րականնե
րէն
է բ ել Գէորգ
Զ ՚
կաթողէկոսէ
մտեբէմ
բարեկամր։
Աղգայէն
եկե
ղեցական
մողովէ
կողմ է րնտրուած
էր Գերա ղէւ յն
Հոգե Լոր
Խ ռրՀուբղէ
անգամ
,
եւ
պարտաճանա -
չրւթեամ ր կատա րեց էրեն վս ա ա Հ ո ւած պաաաս -
իանատ
ոԼ
պարտականութիւնր
մ ինչեւ
անկողին
էՐ՚՚՚՚լր. ••
Ե՛ Տ՛ ՀյաՀաէէիղ «էքմիածին»
ամսագրի գոբ -
^ցն աշթատակցող
բանասէրներէն
էր–
Ամսագրի
^թթէ
^մէն մէկ
թիլին
մէք Հրատարակած է ԺԹ •
•^^բու
Հայ Հանրային
գործիչներու
նուիրուած
ւՕՈ-մնասիրութիւններ
կամ
յուչեբ
, որոնք բա–
^քվւկ արմէք
ունին
Հայոց
պատմագիտութեան
լ
^^էՍ կանա գիտ
ութ եան Համար
յ
^
ԱէՎնԱխԱ^ հուլախոէմրիԱ
(Ր–
եւ վերջին
մաս)
Հաղիւ
քանի մբ քայէ էր մնացեր տան սեմին
Հասնելու
Համ ար , քիւրտերէ
ն մ էկր
կ՝ ուղէ
իմ ա-
նսէէ Ֆլէթէն ով րչլալբ :
Ֆլէթ կրսլաաասիսանէ
••—- Ես –^ա սնանցէ ա -
չ1՚րէթէ^
ճամբորգ
եմ , այս ղէչեր այս
աո՚նր
կ՝ ոււլեմ մնալ վաղ
ա՚ւտոլ
կանուխ
ճամ րաս
էղիտի
չարունակեմ ;
Հասնա նցի ա չիրէ թի
մ ա րգիկր
մ եծ քաքա էլո ր–
ծ ո ւթ ի ւննե ր է ին կատարած
Հարեւան
ա չի ր է թնե–
բուն կամ Հայե ր ուն
գէմ : Այնպէս
որ , երր այգ
անունր
կր լսեն
,
կ՛՛ րսեն • «Մեր
գթսուն
վբա
յ
տեղ
ունիս
, ներս մտիր» : ՛ք՛իւրտերէն
մէկր
էլ՛ա ռաք -
նորղէ
ղայն աոլԼբ
եւ կրպատմէ
տնեցինեբուն
թէ՝
մեր բա րեկամ
՝Ր իւր տերէն է նորեկր
, լալ
Հիւրասիրեցէք։
Եւ ինք ղ֊ուբ"
Կ՚ելլէ :
Ընթբէքէն
վեբք,
ամէն մարգ
իր
պառկելու
"՚եղր
^Բ քաչռւի
: ճրագն
ալ կբ մալւեն : Ֆլիթբ
եւ
աղքկան
Հայլւր կա՚ղե րտի տ ա կէն
կր խօսին
, յա -
քորգ
օրէււսն
ծ
րագի
բն՛ե
ր ուն մասին :
^Լէթբ
հ՝Ը."է՛ Ախպեբ քան, ես վաղ
առաուն
ագքիկգ պիտի աղատեմ
ել տանիմ
այսինչ
վանքր,
վանաՀօր
յա՚ւձնելոԼ,
իսկ եթէ
կէւուելուէ
մեռնիմ
,
աւլքէէկգ ալ Հետս կբ մեէւնի։
Րայց
մէւնչեւ այգ,
լալ մտէ՛կ
րրէ՛՛ Առաուն
երբ աղքիկղ առած
ղուբս
ելլեմ
, ՚Րիւբտե րր բնականաբաբ
պիտի
լնգգիմ ա–
նան։ Ե" ՛անմիքապէս
երկուքր
պիտէ։
սպաննեմ
,
էւսկ երրորգր
Ոէլք
պէւտի ձւլեմ՛ , ոբպէսղէ։
էուբ տա
նէ։ իր բէկին։
Երբ պիտի տեսնէք
որ
2
.ր գետինէ
կ՝իյնան
, մ՛իւսին րսէք
Լուր աար բէկին թէ
""ԼԱ՚Վռ
փ՚ոէոցուցին
I Լացէք
^ որքան
որ կրնաք ,
մանաւանգ
բէկին Հասած
պաՀուն ;
Արեւր
րա րձրա ցած
էբ ե րկԿւակաւէ ա րին ՛էբ"՛ յ ՝•
Գիւղի՛ն ո չյ,"ա
րի Հօէոե րր եւ նա էււէւբր կամ աց կա՛–
մ աց ղաչա
կ՚ելլէին
: ՚ւ՚էէւբտերէն
երկէէւքր
ե էած
էին տանիքր
, իսկ
՚^՚Է^Բ
ձիերուն
կեր կուտար ա-
էսոռին մէք :
^Լէթ
""Լւ.1.՚^Ը.
առքին ձղած, մօսինր միչտ պատ–
րա՚սսէ կբ Հետեւէր
ա՛հոր
տ
Հաղիւ
՚էբ"է՛ սեմբ ան -
ցած,
՚Րիւբաեբր կր սէո։ւան աղքկան
թէ ,
ո՞ւր
կ՚երթայ
, էսկ ղառնա էով
Ֆէիթէ՚ն
1^րսեն թէ
էնչ
գործ
։ ։ ւ ն ։ ի ս
անոր Հետ : Ֆ էէ՛թ կր պատասխանէ
՚
Այս
Ֆլայի
ԼՀայ)
աւլքիկր կր տանիմ,
ձեղի
թնչ;
Ան մ՛եր բէկի
նշանածն է, ետ գարձէէր
, ե—
էմէ է՛չ կր էէարնենք :
Ֆլիիմ անմ՜իք ա լղէ ս մ օսինր
Տլ ուղղէ
՚Րէ՚ւբտե
բուն,
որոնք
մէՏլ
մ է կ ո Լ
եաեւ կեցած
էին եւ եր -
կուքր
մ իասին
Տլր էլլո բուին տան բակր ;
Աղքկան
Հայրն
ու մայրբ
իրենց գերր
յիչեէովք
կր մ՛տնեն ս։էսոռր
եւ երրորգ
Բիւբտին
ՏԷ րսեն -
Շ՚՚ւա
էուբ տաբ բէկին,
թէ ղօլամներգ
սպաննե -
ցին,
աղքիՏլն
ււլ վւաէսցուցին։
Ե
ր
բ
ոբ՚է՚Րիւրա
ր
ա՛ե
մ՛է։քասլէս
ձին Հեծնեէոէէ,
Տլ^երթայ
ԷՈԼԷ՛
կուտայ
էրենց
մեծաւորին ;
Ա
է՛նչ
այգ
ձ՚էկ
մամէն
աւելի
ճամբայ
էէէն կտ
րած
Ֆլէթ ր եւ աւլքէմլր , երբ յանկա
րծ
կր
տեսնեն
որ րաէէմ՚աթիլ
ձիալորնեբ
սանձարձակ կբ սուրան
իրենց
կո՛լմր :
Ֆէիէմ Տլ՚րսէ աղքկան •
Նստինք այս տեղ;
Այ"
քա՛րերր
բնաՏէան
դիբքե
ր են
մեղի
Համար;
էյ ս
Ղ1
՚1՚
Ք
հ
.1Լ
Բ՛՛նեմ , իսկ գուն ուչագր
ութ
է
ւն
րբէ
որ
կռնակէս
չղա րնեն : Հաղիլ
200
քա յլէ։ Հեռաւո րու
թե՛ան
մ
ր
՚էյ՚ա
յ , Ֆլիթ
ւ՛բ
մ՛օսինր
կ՝
ուղղէ
առա՛ -
քին։
Հսսնէէէէէ
ձիաւորին
ել ձին գետին
կր
տապալէ,
յե՚ոոյ
երկբոբ՚լբ,
եբրոբգր։
Ուրիշներ
ալ սաա -
կած
ձիերուն
վբայ կոխկբաեէով
գետին
կր գէո -
րին։
՚Րէււրտերր կանգ կ՚առնեն :
^11՚թ
^ԼւԼ սպառնայ
բռլռրն
ալ գնդա կա Հա՛ր ե լ ,
եթէ յառաք խաղան; Տետոյ
գնդակ
մր
կ՝ուղ՚էէ
բէՏլի
քոլս(լ^5>
եւ գլէսէն էխսբ
կր
թււցնէ : Եւ
կ՝աղ—
գա րա րէ • Ես թող Աերոբ
ւիա շա
յ է։ ղինո ւոբնե -
րէն
եւլած
չրլյամ
, եթէ
մէկ
ք՚սյլ առաքանաք
ու
ոէլք մնաք : Այս է վեբքին խօսքս ;
Րէկր կբ Հրամա յէ իր ղօլամնե
բ ո՛ն ղադրե -
ցնել կբակր ;
-—- Ջան ֆետայէ։,
քաքութեանդ
վբայ կբ Հիա—
նամ, քաքերր գիտեն
յարգել
քաքր
, ինչ աղգի
ալ
պատկանին։
Գռւրս
ելիր
՚լիբքէգ, այգ
՝"՚ղքէկբ
քեղէ Հալալ
բլլայ,
միայն
թ՚ւյէ տուր
որ
մ՛օտէն
՚լիաենք
քեղ :
Ֆլիթ
կր պատաս էսանէ •
Ես ՝Ր
իւրտեբուն
իսօսքին թմ Հաւատա ր ; Անոնք երբ ում չեն կրնար
բանեցնել,
խ ո ր՛ոմ անկու թեան կր դիմեն;
Գուք
դարձէք
ձեր եկած
ճամ բով,
ես ալ իմ ճամրաս
կր
չարունակեմ
:
Րէկր
կ՝Բ"է
•
ՖլաՀ
(Հայ) , երդում
կ՚՚բնեմ
նիքեահ^/1*
վրայ, մայրս ինձ կին ղառնայ
, եթէ
ոՐ
եւ է վնաս մր կրես :
Ագքէկբ վախէն
փ ա կ ա ծ
էր
Ֆ էի թ
ի
կռնակին
եւ
կր ղգուշացնէբ
որ չՀ աւատա
յ Բէււրաեբուն
:
Ֆլիթ
գիտէր
որ
՛ո յգ երգում ր ղրմող շատ քիչեր
կան :
^ մ ՚ թ
ԳԷՐՔԷ^
Կ.՝^1ԼԷ
է
՚Րիւբաերր
իրենց ղէն -
քերր կրնետեն կասկած
չտալու
Համաբ;
Երբ
կբ
մ օտենէա ն Ֆէի թին
, բէկր
ան որ ճակատբ կր Համ–
ՄԱՐՍԷՅԼ
, ( յ ա պ ա ղ ա ծ )
Րոլոր
երգասէր.
ներուն Համար վայելքի
օր մբ
ե
։լալ
Գեկտ. \կ
կիրակին,
երր յետ
միքօրէի,
Մարսէյլի
լնտբանին
կր
՚լիմէբ
«ճիու՚լէփՎ՚է
՚ Լ Է Բ ՚ " Է »
՚^^^ թատերա -
սբաՀր : Արմենիան
յուսախաբ
չբրալ
ղիրենք տ
Հաճելի
՛անւակնկալ մբ եղաւ ^Յառաք
»ի
խբմ՛–
բագրապեաին՝
Շալարչ
Ա՝ իսաքեանի
ներկայռւ -
թիւնբ, երկաբ ճամ րո րգո՛ թենէ մր վերք;
Տեսանք
նաեւ իր իսկ Հրճուանքր
Համերգի
ամբողք
տեւո
ղութե՛ան
։
« Փունք մբ
11
Հայ երգաՀաններու
գորգ՛՜երէն»
կր ծանուցանէ
յայտագէ։րր։
Ուբիչ տեսակ
ծաղ -
կեփռւնք
մ՛րն ալ կր ներկայացնէ
երգչաէսումրր
իր
արտաքին
տեսքո՚է,
երբ
վաբաէէոյբր կր
բացուի
էէրռ չո ւած
մամ ուն ; կենղանի պատկեր
մ բ ա յբ
ել
կին չափաՀա սնե բու
որոնք
կա բծես
թ՚տրո՚էփ
ղատուած
րքքա
յէ՛ն ոչ միա յն երգելու
դերով
, ՛այլ
եւ փաստել։։լ
Համ՛ար մեբ ցեղային
բնատուբ
գեւլն
ու
չ^որՀբ;
Այ" տպաւոբութիւնբ
չեչտռւեցաւ
մա
նաւանգ
երբ քիչ ետքր խումբր կ^երգէր « Աղգին
Հ ուբքոտ
ծաղիկր
նուրբ
, անոր
յո յսր լուսարեր ,
Արիներուս
ուխէոն է սւ։ւրբ՝
Հայր
բարձր,
Հայբ
էէեր» : (Բանաստ .
լնՏլեբ
Ա • Տէր Ա աՀակեանի) ;
Յ՚ւյտագիբր
էսմբաէլբւււած
րլլալով
միայն Հ՛ա
յերէն,
ղեկսէւէարբ
ՀաբՏլ
դատած
էր տնոբ մէէլ ամ–
վ՚ոփ
մեկնութէ՚ւնբ
տալ ֆրանսերէն
դրութե՛ամ ր
մ ր , ղոր կ՛" ր ՛լա ց
Պ
• Գ • Ա ՛ոե փ անեան
, մ
աքոԼբ
ա–
ււէէգանութիւևով
: Հա
յ
թէ օաար
բո լոր
Հանգիսա–
կ։սննեբուն
կուլմէ մ՛եծ Հաճոյքով
լսուեցալ
, նիւ
թերու
իմ աս
ա՛ն
ու ողին
էսաացԼ
ող ա յդ
ծանօթա՛–
գրութիւնր,
որմ՛է
Օէէսէուե
էով
կո՚աան^
նւաեւ մեբ
ասլաւո բու թի էնր :
Րացում ր տ
ր
ուեցալ
յա յաագրէն
դուրս
,
ե -
ռանգուն
«Մ՚արսէյեէղ»ով
մր, քառաձայն
երկսեռ
որուն
յա
քորղեցին
երեք Հայրենական
երէլեթ
«իմ
Հեռաւոր
Հայրենիք»,
մէկր
Գ. ԱլէմչաՀի
.լեէլեց–
կաէէոյն
էսմ
բե
րգնե
բէնէ
; Ա "աքէն
IIլնՏլնղրռւթիւն
մր
• Աար։լիսեանէ
, –^Արիներու
քայլերգր»
ոգեւո -
րիչ
ե
՝^որ մր, ինչսլէս նաեւ
նոյն
Հեղինակին մշա՛
կած
«Հտյաստան»ր,
որ նոբ
յուղոււք
մր
տուաւ
իբ
երաեէլներռւ
։ղէ ս պիս
ութ
իւնով;
Ուրիչ
չարքի
՚^Բ ՚^էք լ"եցինք
Րաբսեղ կանա
չե
անի
գորձ^երէն
յաքո
րդա
րււ–
ր
երեք
Տլտոբ ,
ՕռւԼշօ , Ս ՚ ա ր ա լ օ ,
Դա «.^
լ ի լ Օ :
ՇաՀեկան
են։
ասոն։ք այն գեղեցիկ
բնգչայկՀէ^
նում՚նՏւրով
՛լոր Հեղինակբ տուած է ան։ոնց՝ օգաա
գործե էով
մողովրղական
պարղուկ
եէլանաՏլնեբ.,,.Հ
Ո՚լեւորութէւնր
մեծ
ե
՛լալ
մ
ան
՚սլյւնղ
Գալիլօին
՚^էլ՝
որ իբր երկբորդ
ունկնղրութիւն
չատեբուս
անծանօթ
չէր
աբղէն
եւ
ճիչգ այդ պատճառաւ^ (ք^
ւելի Համեղ կերպո՚Լ
ճա չս՛
Տլուեցալ
;
՝՜ >
Վերքէն
չարքի
մր մէք լսեցինք
Գ.
Ա
էւնիի
«Զէնչ
ու ՚լէնչ»ր,՝ կոմէտասէ
մէկ անտէպ
կտորէն
Հեա
, «Վաբսանդ ^ ձտւարծե-ծ»
ոբ
բ
՛՛տ ղեկավա՝–
րէն,
վաբսլետէն
ամենավերքին
մ
չաՏլոււՐնե
ր էն մէն
է
եղ
։ոծ
Տյլ որուն
մայր
եղւէէնակբ
Հա՛ւանարար
քա–
ւլած է նկարէչ
Փանոս
Թէրլէմէղեանէ
բերնէն :
բուրէ
, եւ կ՝բսէ
Այս աղքէկր
քեղէ ՀսԱալ
բւ
լայ;
Եթէ
կ՝բնգու1ւէս
, երթանք սա մօտէկ
Հայոց
վան՛քր , թող քաՀանւան
ձեղէւ պսակէ
, ես
մէայն
ԲԱամ
ձեր
էս՛ա
չ
բռնւ։։լ
քաւոբր։
՝^լէթՐ
հ.Ր
բացատրէ
թէ էնք
ամուսնացած
է, թէ
մեր
օրէնքին
։քէք չկայ
բաղմակնութէ՚ւն
՜՛
Եէ՚թա՚նք
՛ս
քգ
՚էանւքր ։։բ
լեցուած
է ուխաաւորնե
^
րււ՚է՛
Այ"
"–՚լքէհւ՛
"Ր՛՛ւն
որ Հաւնէ
, անոր
Հետ
Տլ ։։ւմ լ։ ւսն Ա՛ցնե նք ;
Րէկր
Հաւանւութէւն
կբ
յայտնէ
, եւ
ամէնքբ
մէսա՚ս էն
ձէւեբր
Հ
ե
ծն՛ե
լով ճամ բա
յ կ՝ է յնան
; ւ
Երբ
հբ մօտՏւնան
։էանքէն
, կր տեսնեն։ որ ո՚-խ՜
էոաւո բնէե բու
րաղ։ք
ո՛
թէ՛ւն։
մ
ր կբ պարէ
բ
ծանր
պար
՛քր
,
թմրուՏլով
Տււ ւլոլռնայով
՚
Երբ
Տլաոաքսւրկեն
որ էր Հաւնած
էէեսացուն
րնտրէ
բ՚սղմու
թՏ։\ան
մէք,
աղքէկր
կ՛՛բսէ
թէ
է՛նք
կբ պատ/լ
•ւնէ։
անոբ ոՐ
Վ՚Ր^եց
է՛բ
կեանքր
:
Այո
։էլ
ա տ ա
ս
էո
՛էէն
է՛ն
՚էբ՚"յ
բէ^Ր բռնելով
աղքՏլան
ե ւ
Ֆ(էթէն
ձեռքէն
,
1լր
տանէ քաՀանա
յէն քով
"Ր -
պէ
սղէ՛
պսակէ :
Ֆլիթ
այսպէս
ա
էք
ո
ւսն ա^ւ ա
լէ
ետք, կէնբ կ՛՚առ
նէ
1լՏ
։բթալ
է։բեն։ց գէւղբ
, րայց ա քնքան Տլ^էսնաբ–
գուէ է։ր բնկե բնե բէն
եւ
ւլ էլղացէէնէե բէն
, ո բ օբ մբ
վՏ՚րքէ՚ն
կնոք Հետ Տլ^անէցնէ՛ կովկաս
ել Տլր Հաստատ
ուէ
կարսէ շբքա նր ,
Առէւծ
Աւաղէ
մ օտ :
Իր
քրտական
Հագուս անեբր
շատ քէչ մամա
նակ էէրա լէն։ Տլր Հանէէբ : իբբեւ
՚Րէլբտ
քանէ մբ
րն։կե
բնՏ.
րո՛է ստՀմ անր կ՛՛
անցնէ
լ՛ Թ
ո՚րյ՚ե
բու ե ւ
Բէւբաերոլ
Տլենգանէ։ներ
կր բեբէր
կար։։, կագ -
ղուան կամ իգաէր կր ծախէր, իր Հա քրենակէց -
ներր
քանէցս
կբ
յան
գէմ անէ են , Ֆէիթ
կր պտտաւս–
խանէէ •
Կո՛մբ
աղբէւրէէն
է\ամրան։
կր
Տլոտրէ
,
երկու
կէ՛ն
սլէւտէ պաՀեւք
, ես սւլ ճիշգ
՚Րէւբտերէն
օրէւնա՛կ աոնելռվ
անէոնց պէս Տլրնէհւք :
Օր
մրն ալ
Տլերթտ
յ բաղմ էէլթիլ
՛Ր
էլբտեբ
ո^
Հետ
կռուէ
կր բռնուէ
եւ
էր
րն։^լՏ^բն՛
1էբուն
Հեա
կբ
սպաննուէ :
ԱՐՄԵՆԱԿ
ՑԱԿՈՐԵԱՆ
Fonds A.R.A.M
