36ՐԴ ՏՍՐԵԴձՐ&ԻՆ ե ՈթԻԻ
ՈՒՐՈՒԱԳԾԵՐ ԱՒԵՐԱԿ
ՈՒՐՖԱՑԼ՚Ն
ՐԱՐԻ ԵՒ
ԱՐՒ
ՀամԼսէո երէաասարգ
մըն էր ւսն,
փոքրակաղմ
մարմեւււէ Լլ կաեացէ
քւ.քշու֊էժեամր
օմսւուաէէ՜
I
Ար՝էԼսւու։ւէ
ոս1լեըԼւշ
Հ/՚ ,
/
՚ " ^
1ԼււԼումուԼ անւգաշաօն
սււԼէոա
րաՆի Լ
մ ր եւ
մ
ո
էեււանգ
Լքք՚–"՚՚՚ւո
ր չւս կան
մը
:
Ամէն օր սւ ր ե ւա գէւ էէն
,
ե1չեգեցւոյ
գասէւն
մէք
էր
, չա ր ա կա
Լ
լ ե ր երւլ ե լւււ , քյր
։1
է ւէե րք
կ՝և րթար
չուկաԼ
է։լւ ար֊,ե՚ւաքքւէ
ւլրաւլելու\
Ամ կ՛ե
1լէւ
րակէյ
Հա
րս
՚Արքէւ
օր ^էր
անքյր
Հաձար :
Նոր
ղ՚լեսար
Հագււէք
,
լ
՛ւլ
ձ՛ր սավւրւււած
,
ե1լևղե–
Յ1՚
Կ1Լ
՚1
՜1"^՛
է ր գանգակէւն
առաքէն
՚լօ՚լանքՆԼ
րուն
Հետ
,
ել սլաաա րաւէէ
Լ
ձ՚է՚ևչեւ
՛էե րքը
, մ էնչեւ
քա–
Հանա
յէն «Երթա
յք
է
էս ա ւլա գո ւթ
է
՛Տե» Ր՛՛ե լր գա —
ս ի՛լ մէք Հոգեւոր
եր՚լե րուն կր մասնակցէր
ե ւ կամ
յափչաակքյւած
ագօթքներ
կը մրթմրթ՛՛՛ր
՚
Կէսօրէն
ճաչր
Հա՚լէււ լրացուցած
կրկէ՛ն
կր
փո
՚֊թ
՚"ր
եկեգեցւո
յե ր՛՛՛կր լսա րա
Լ էն
մ ա սնա կց ե–
լու
, ու
՝ե1լն
՚լրելու
աղգա յէ՛ն ՚Լորմարանէ
ո՚՚՚՚՚՚՚-ցէԼ՜
ներուն րանա էսօս քյ՚-թ
է՚՚֊ննե
ր ր եւ չարթուան
քա
-
ղաքական
եւ աղգա յէ՛ն լռւրերր
;
Լսարանէն
վերք կտրելէ էր տեսնել
ղայն,
Հա–\
յա
թ
՛ողէ՛
արեւմ՛ուտքր
եղե
րո՛լ
թլՓըա11՚–ՐԻ
Ր՛*՛Ր ~
|
ձունքներ՚՚ւն
վրայ
,
չր քա սլա տ
քք
ւա էէ
երէւտասարւչ–
յ
ներու էսումրերաէ,
որոնց քա ր ք^՚Ր՚ե ր կուտար
կամ
՚
կր կա րւլա ր
էւր ծո ցէւ Աւետա րան էն
Հ
՚,
Զէ՛նք առաքէւն անւլաւք աե
սնո ղր ՛ղէտէ կտ
ր - \
Նէր
գէ մ յանգէմ ան ՛լան ո՛է՛լ
նո րօր էնակ ^՝–\\տձճ\3^է
մը,
ռրքքւ՚և չաա
մր նմոյչներու
կտրելէ
է Հանգէ–
ոլէլ,
ն՚ւյնէ՚սկ
Ամերէէկայէւ
երկէւնքներքյւն
տակ
:
Օր մր, Համէւտեան
չրքանէ՛ն
, յեղա վւ ոէ՚՚ական
չրքանակէւն
սլատկանող
րնկեր մր առէւթը
կր գտնէ
Ո՚րէ՚չ տեսակէ աւետարան
մր քար՚՚ղելքյւ
անոր ;
Աեր
ոսկերէչ
- տէրացւյւն
քմծէւծա,ղով
մր,
1լ
^ա՚ւ֊
նէ ան/յր ձեէւքր եւ կր տանէւ էւր ծոցէւն ո՛ր
աւե՛
տարանր
սլաՀուած
է, քէ՛չ
մ՝ րանգէւա
՚Լ
ո ր
չօչւոէէւել
կո՚֊աայ
գ՚էէչոյնէւ
մր ցո՚լ՚տ
սլէւղսլաար– • • Հասկը-
ցնելո՚է
րնկերոք
որ սլէաք չունէ
յեէք ավէքյէսական
քարռղյ,
;
Նոյն
չրքանէն՝
ւլագա1^ցի
առթէ՛ւ օտար
քոէկ^
մը վերաւլարձող
ուրէչ երէաասարգ
մ լն ալ
է՛ր
տունր
կր Հրաւէրէ
օր մ
ր
, եւ անոր ց" յց կո՛ տա
/
էր
ղրքերու
սնտուկր։
Երբ սնտուկր
կր սլա րւղո
ւէ
էւր անմ ե ղ գրքերէն
, յատակ
մր ե րեւան
Կ՚ելլէ
,
էսկ այգ
կեւլծ յատակէւն
տակ
՚ղաոկած
են աղւլա–
յէ՛ն սլաամռւթես-ն
ել յեւլափոթական
երւլեր
ւղա–
րունակող
գրքեր
. . .
Մեր ոսկերէչր
բարի
էր եւ մէանղամայն։
արի
աղդասէ
ր
մ ր : Ջեմ ղէւտե ր
1915/՛
Հերոսամ
արտէն
Ոէ-բֆա կր գտնուէ
՚"ր ան , ել է՛՞՛նչ
քաքքքլթէէւններ
րրալ,
չեմ գէտեր
անւոր ւէաէսճանր
:
Րոէյց ՕրՀնեալ
րլլ՛"յ
"՛նոր
յէ՚շատակր
:
ՀԱՑ ԳՐԻ ՊԱՀԱԿԸ
Զէ՚նաղաղա
րէն
վե րք ես ալ
գացած
էէ Ուր -
ֆա
, անոր
նուէրական
աւե րակներուն
ա յցե
լու
-
թեան
I
ինէձ ցոյց
տոլէն
« ԱՀմէա
»ր,
ուչձ՚մ
Հայ
սլատանէէ մր, մէակ
մնացոբղր
մեծ
ւլերղաս
-
տանէւ
մ ր :
Ան՛ւնց տունր
կր
ղտն ուէր Հա
յեկեղեցԼո
յ կր"–՜
նակէ
վէՈ՚լոցներէն
մէկուն
մէք։
Այէլ խոչոր
քա
րա չէ ն տ էււնն ալ աւե րակէ ՛էե րածռւած
է ր
յէմ ար
բարբարո
՚՚՚ներոլ
կողմէ
I
« ԱՀմէտ»ր
էւսկական
անունով
Գրէ՚՚էոր
, օր
մը կր տեսնէ որ էւր Հայրը էլէչերանց
րակի յատա
կէն
ս ա լա քա րե ր կր Հան՛է ե
լ
տակր փորե լուէ Հ ոն
կր թաւլէ
մ ռձ՛ լաթէ՛
մ էք
ւէսէթթոլէւ
ծ Հայե րէն
՛լբ–
քեր, ու
կրկէ՛ն
սալաքարերր
ւէրահ կր չարէ։
Այղ
տյն
օրերուն
կր ղուէլաւլէւսլէ։ , երր , յե ւլա՚է՚ո խ ու
-
թէւնր
ղեււ չէ
սլա յթած
, րա յց կացու
թ էւնր
չատ
վատթարացած
է : թուրք ո"տէէկաննե
լ տ ո՛նե ր կր
կոէսեն
՚լէնքեր
կամ՛ յե ւլէս ւէ։ ո էս ա ելան ղրականոլ
-
թ
էւն վւնտռե լո
լ
սլատր ուտկո՚է
: ՝Րէ՛չ ՛էե րք
կո֊էւ
֊
ներ
էլր սկսէն
, ղմոխքր
կր չւլթայաւլերծուէ։
, Գրէւ-
գորէ՚ն
ծն։ո՚լքբ
եւ ր՚՚լոր
րնտաԼէւքէ անդաւքներր
կը
նտՀաւէէակո
ւէն
, ե
լ
։ոա սն։ամ եա
յ Գրէղո
քւ ր
մ էնակ
կր
մ՚1։ա յ աշխարՀԷ
երեսէն։
թուրքերու
թաղր
կ՛՚երթայ
մուրալու
եւ կր
ոբղեէլրուէ
յւյս^.;ճի^
մր կուլմէ, ռր ուն
կր
ծառայէ
փոր
մ ր Հացէ էէոէսա րէնէ , տւս րէնե ր ով
, մ է։ն չե ւ որ
Օր մր էլէւնագագար
կ՝ րլլա
յ , գա^ակէց
ղէնոլոր
-
ն։եր Ո՛ րֆա
կր
մ տնւեն եւ որբերն
ու ա յրէ՛ն երր կր
սկսէւն։ ա։լաւո է լ ղե րո՛ թեան
յարկերէն
ւ
Փոքրէ1լնէ
«
ԱՀմէա
» էր տէրը ղոՀ
ձւլելու
Համար
, ամէն օր , էրեն չափ
խոչոր
ցա էս ա ւե
լով
մ ր կլ։ մ աքրէ սլան գ ո
կէ՛ն րակր
, կենգա
ն։
էնե
րու
աղրե րէն
ել փոշէներէն
, կր քրէ ղայն
, եւ անէկէլն
մ ր քաչուած
կր ծամէ
էւրեն ւորուած
չոր
Հացէ
կտորր
, րա լց մէ՛չա
մ տածում
մ ր ո՛նէ • • • կ^ուղէ
մ ոռնալ
արէլն
ւ։1" սլատա Հարն երր •
ու
ա յր
ող
ղււ^ղ։ոնէէ։ք մր մէչտ
։էս։ռ կր մնւայ էր փոքրէկ
էլլու–
էէէն՛ մէք՛ • ՚ Հօր թաղած
ղրքերու
ծրարր
էրեն
ՀԱՅՐԵՆԻ
ԱՇԽԱՐՀ
տԽԱՐ՚ԻԱՆՔ
Ցամքած
ու
Ր"՜Գ
^ԷԿ սրտէս վրայ,
մամու՚՚է
կանանչ
- գելլէւն խաւ
մ՛ը պատած
է
I
Կր յէլեմ,
կը յէլե՛մ,
կր
յէչե՛՛մ...
Ա անուկ
էէ
ոլ
Լ
որ ոտքէ ե լած՝
քա լե է սոր —
ւէած։
Անղ ու՚լական
Տօռուխ
Հարսաս
էր բարէ յէ–
չէէ. տակն անթառամ
թաթ
է։ կէս րռնած կուգա —
յէնք,
կ՝անցնէէնք
Բեկցէ
նէնէէն
ածուքէն
վե րե
ւէն
:
Պալ - Աղրէլրէգ
ակէն առքեւ՝
քրեղեբքէգ,
Հճկուն
մ՛ոչէներէէւն
ոI
քբուո-էնեբուն
տակ
, գալար
մարգէն
վյւայ
կր Հանգչէ
էնք
:
Հաբսա
յէս
ւլորոէէալէ
աչոԼքնւեբր
պաՀնորգ
է էն ամ էն վա
յ ր կե ան : Ուրախ
, ղուարթ
ու գլմլ
-
տըկելով
կանանչ խոտերուն
վբայ
կր խաղայէ
:
Կր յէչեմ,
կր յէչե՛մ,
կր յէչե՜մ
...
Ե րէկուան
պէս
, ա յսօրուան
պէս : Իմ մատ
-
ղաչփկ –մատուլներովս
էսոտեր
փրցնելով
^այն
կուաայէ
.
֊•— Հարսա
, սէԱ է՛՛նչ
է
-- Զ" մ պուր է , ձաէէս :
Հ,արսա
, **պր ա ս ։
Գաղձ
է , գառնուկս
:
Հարսա՜
. . .
~
Ծս՚թբէն
է , Հ աբսան
մեռնէ աբեւուա
:
Զամպուբբ,
գաղձն
ու ծաթրէնր
էրենց
բո
յ -
րերո՚էն
Հս։յբեն։է,
անէէքա Հ ութէւն
կր բերէէն
երբ
ղարունր
բացո՚էր
:
X
Զնրղձէ
ռւէւենէէնւե բ ուգ
գ՛^ լա ր ու էււաղցած
ճկուն
ճէւղե
-
րէն
ղէնւքեբ՝
նուաւլներ
կր շէ՚նէէէնք
• • ՚ : Ու րո ՚
լորս մէկ
,
ս ւո ո ւե բն ե բ ո լգ
ղովո
ւթ ե ան
ր
մէք ու —
ռու
ճէւղեբր
ծեծելո։է^
է։ումբ"վ
Կ՝եյ-գէէնք .
Պու֊կի՛
ք
պ^^ԿԻ՛
յ
պո՝՝–կ1՚սաա՚ն,
Չախւււի՚ս կութ֊ը կոՆլիսսււ սւ՛ն ,
փեւՆուս ջւ՝՚րի1ւ հեդնհւք, ե րթ ա մ ՝
Զիմ-աււա՛՛ :
Եբկւ1Ն մա1ա;՝փ բ ե ր ե մ ,
Մէ կ ը ՝ քեզի՛, մ է կ բ ՝ ինծի՛ ,
Մէ կ ր ՝ քեզի՛, մ է կ ը ՝ ի ն ծ ի ՛ ։
X
Զնըղձոր,
կաբօաէէնէքէս գքախտ
Հոէէէար։
Գեւլէս
տաք
սբտսէծ
ղո յգեր
ուն
մամ ագրավա
յր ր
. . • ;
Անկաբելէ
է
մ ոռնալ
փ չեն
էն ե բ ո ՛գ
ա ստղա —
Հ
անղո
յն ծաղէկներու
րոԼրմ
ունքր
,
մ
անկա կան
կեանքէէս
օրեբո՚ն
նմ ան :
ինչքան
՛լ էչերներ
, ղով էրաներէգ
սբսփացող
ուոենէւ
եր ուգ
թեւերուն
լուսանցքներէն
ու բարձ՛
րերէն կախուած
փունք - փունք ասաղերգ
եմ ծր—
ծած
մ ան՛կական
ա չռւրն ե բ ո վս :
Պատմէ էնծէ,
Զնբղձոր, պատմէ գեղէս տաք–
սբտած
աւլքէկնէերուն
ու գեղուղէ
չ
կտ
ր էճնե
բուն
սէբեբէնւ.
. . թէ՝
է՚՚^չ՚քէ"
ծաղկած
վյչենէներուն
տակ
գողտրէկ
ու էսպնոլկ
Համրո յրներով
էրենք
ալ կր ծաղ կէ էն
- - . ;
ծւ. ,
կ՝ ուխտէ էն ,
մ
աքուբ
"կ րով նարօտ
կա
-
Ե րթալէն վերջ տյւսայ որ բարձին վ ր այ մոււցած է ր
Իր թեԱսՏւցնեբը ոս կի ,
Այնյլ՚ւհետեւ ժամե ր ո վ ես կիս ա րթո ւն մըս ա ցի :
իս ծի այնպ է ս կը թ ր ւ է ր
Թէ տու-նին մէ ջն էր նորէն
Գաղտք^^՚ի սիրովն իր պա1ւուած ,
Ես լ ո ւ սն կ այ զիշերին
Լըոո՜ւթեան մէջ հեշտ| ս բ ո յր
յ
կաբկաչիւ;;ով հ է ք ե ա թի
Կը հնչէին ականջիս
Անոր զարդերը ոււկի :
ԱՐԱԷՆ ԵՐԿԱԹ
Խօսք մէկ րրած
մաՀուան
գուռն
ալ
գացէն
անոնք էբարու ետեւէ
, սէրտերր
խոց
, աչքերր
ե–
տեւ՛՛՛
ինչպէս
գա՚լավէարէ։
ճամրուն
վբայ
մէն
ղէնք գրկած,
մէւսն է։ր գրչէ՛ն փարած
...
վաստակէ
մեծ րեռր էրենց
ուսէւն, կ՝անՀե
-
էոանան անռնք
ա յնքան
թան կագէն ծառա
յութենէ
մր ետք
էւրենց աղղին :
Մէ՛ն Հայ յեէլա։էւոէ"ութեան
Հերոսներէն
, մա
նալանգ
Գա ^ակցութե
ան քաքամ արտէկ
ղէւնուո ր–
ներէն
, էւր
ա յնքան
անձնուէ
ր ծառա
յութենէն
ոԼ
գործուն։է
ու թենէն։
ետք
, տեսնել
կ՛՛
ու
՛լէ ր ան -
ղէէէմ մր եւս արղէէւն-քր
...
իսկ
մէւսր՝
Լ. Շ"՚նթ,
էւր անուան
նման
եղաւ
չանէթ
էք ր էւրական
, էէլայլատա կելո՚է
Հ՛ա յ
մ չակո
յ–
թէւ անւգէէէէէտանէէն վբա
յ , մ է՛չա րարձր
բռնե լռվ
ա–
նոբ
ՋաՀր եբկնառաք
, լուսաւորելով
անոբ ճամ–
Այն
օրերուն։
, մենք՝
ձ՜անուկն-երս
եբամ
երամ
,
ե^
էն ...
Անռնք
ամէն րանէ առաք եղան նաեւ
էրենց
մեծ
նսէէէորգն՚ե բուե Հետ,
աղղա յէն
չռւնչո՚է
ու
նեբչնչումոէէ
Առաքեալներ
, որ
քսղեցէէն
անսայ
-
թաք
էէւչոա ճամրաներէն
, Հանգուրմելով
ամէն
տեսա-կ գք։կանէքէ։ , մէւնչեւ խոր ծերութէւն
:
Համրեր ութեաէք
ր տարէն
ամ էն
նեղութէւն
,
մ էչա
Հ աւա աքն ու
յռ յսբ
էբբեւ
ղօրալէգ
, տեսնե
լու Համար էրենց տքնաքան
երկունքէն
աբչալոՀ—ա
սր լուսաճաճանչ
, Հայկական
Հոբղոնւէն
ւէրայ ;
Տեսանէ էււյգ մեծ օրը • • .
Որո՛֊ Համաբ
էնչեր
չէէ՛ն բրած
• • •
,^ .
Փառք
տուէն
եբկնքէն
, րայց ԵՀովան
շասւ
տեսաւ
ա (գ ալ , ու յանկարծ
անէւր գաբձալ
• • .
Հէն Աստուածներր
տեղէ էէն տուեր նոր ասա–
ուածներուն
. . .
ԵԼ չատ կարճատեւ
եղաւ էրենց Հրճուանքր
...
՝ Ու նորէն , էբենք առէն
ցուպր
գաղթականի
պել
, պսակէ կենա
լ մ եր պղտիկ
մամ ուն
խորանէն
առքել
:
X
Զնբղձոր,
Ե՞՛րբ օր մբ նորէն քեղէ պէտէ գառնամ
։
Պիտի տեսնե՞մ
այգ օրր արգեօք
սա բաց
աչ-
ուրներռվս
անգամ մրն ալ
է
կր յէչեմ,
կր յէչե՛մ,
կբ յէչե՛՛մ
. ..
Ն՛ ՇԻՆԱԿԱՆ
թողուած
մէակ մառանգն
է, պէտք է ոչ ոք գիտ
նայ անոր մասին,
ոչ մէկ անէծեալ
ձեռք սլէտք չէ
Հպէ այղ
Հ րէտակէւն : Աշվսա բՀԷ
մ էք ան է
էրեն
մէակ
Հարստու թէւնր
, եբր
մ եծնա
յ , կե րպով
մ ր
Հայե րէն պէտէ։ սոբէէէ։ ել պէտէ կարգայ
Հօբր
է։լա–
Հած գրքեբր։
Շ ա րա թ ր քանէ մր ա1դամ
, երբ
ա–
"է՚թբ
գաԼ
է , կ՚երթայ
կոր
Աուէ՛ է
^ա
յա
թաղէ
աւե–
րակներուն
մ էք , կր փնտռէ էբենց
տունէն
տեղբ
,
ել չուրքր
՚լննելով
երբ մարղ մարղասանք
չէ
ղա
ներ
, կ՛՛ե բթա
յ չօչափե
լու
սլաՀ ուած
տեղէւն սա
-
լաքարեբր,
ել
վ։։տէսՀ
որ
թշնամէէն
ձեռքր
չէ
Հսլած իր թանկագին
մ առան ՛Էէ՛ն
,
ուրախութեամբ
կը
վեբագառԼայ
թուրք
յսան՜նի/ւՏ»
Քով՛
Աեւ տարէներր
այսպէս
կ՝անցնէն : Զէնագա
-
էլարէն
՚էերք երբ վե րապբ ո՛լնե բ կր վե րագաոնա
-
յէն քաղաք,
« ԱՀմէտ
» ալ կր փախչէ էբ
ցեղփ
ղաՀէճնւերուն
ձեռքէն
ել կ՝ասլաստանէ
իր աղգա —
կ ի էյ՜հ I, ր III ՛ս քաէ : Ր՛սյց
հ" ա՚ւաքվւն գործը
կ՝րլլայ
երթալ
էբենց բակէ թս.։լուած
գրքեբր
ղուբս
Հա
նել։
Մ ոմ լաթէ ծրա բէնէ գուրս
կոււլան Նարեկ
մբ
տսլա։լ է՛ր
, եւ աղգա յէէն ե րգարան
մր ձեռագէր
. . . :
ՀԱՑԳ ԶՈՒՐԵՐՈՒՆ
ՎՐԱՅ
ՋԳկ
Ամ էն ոք կարղ ացած
կամ լսած
է
Առա
կաց
Գրքէ
՛ո յս թե լագր ութ
էւնր
, եւ ււնոր չտ ր ունակո
լ–
թէւնր
եղող Հաւասա էա ց ում
ը թէ « Օր մր ան
քե–
ղէէ պէտէ վե րաղառնա
յ»
ւ
Անցեալներբ
Տէղ
Րս
՚կերտցէ
Աոոբէէ
մբ
Հետ
ծանօթացա
ք , որ Հասկնալով
Ուրֆացի
բւ
պատմեց
Հետեւեալ
էրական
պաամութէւնբ
ւ
Ա յս Հա յախօս
աս որ
էն ալ ղղուած
թ բքական
րար բար
էէս
էէւթիւննե
րէն
կ՝ որ" չէ Վ՛՛՛՛Ի՛չէէ
Տիգրա–
նակեբսէէն
եւ ասլասաանէէլ աբաասաՀման
,
քանէ
ւլեււ րաց
ե
՛Լ
ղռնե րը
, Թուրքե
ր ո՛–
պարտութեան
ել քրէսսէէնեայ
ղսէչնակէ՚ցներու
յաէլթանակէն
Հե
տե
լյսն քո
էէ :
Անկ ուտ է վի՛ճակէ մէք կը Հասնէ Ուրֆա,
ան–
ԿԷ՚Յ
Հ
՚ " 1 է " 1
>
յես՚ոյ
Նովեղերք
երթալու
Համար
I
Ուրֆա
մ ուտքէն
ղեռ մամ մը մնացած
,
գա
րա փէօվւրի
կոչուած
կամուրքին ոտքբ կ՝էքնէ
քո՚֊Ր
էսմելու
Համ՛ար։
ՅուոաՀաւ՚ւ
ել տրտո՝ւմ
կր ղէտէ
վաղող
քրեբբ
որուն մէք կը վփւաան ձկներ, զանա
ւլան մեծութեամբ
: Ծոցէն
կր Հանէ չորցած
Հացէ
կտոր մր եւ փչբ^լով
կր նետէ ձուկերուն
: Ջո՚-կե–՛
րը կը էսոնուէն
Հացի փչրանքներուն
չուրք
՚լփր
"*Ր
Հրձ՛չակե լւէէէ եւ կէւուելուէ,
եւ եղերքի
աւաէլնեբո՛–
տսէկնէոէ
-ւէբ"՛
յութիւնր
երեւան
կր Հան.է ՚լեղէւն
եւ
՚է՚այլու՝.
ո" կե գր
Ա
՛մնե ր .. . Ասորին
չՀաւտտալով
իր աչքերուն
, կ՝եբկարէր
ձեռքերր
եւ կր
չօչափէ
ղանոնք. իբական
ո"կեգբամներ
էին։
Այգ
կամէէլրքին
ւէրայէն
ու տակէն
չատ
մբ
Հայ կարաւանւեր
անցած
էէ՛ն, րռւագսէէլթի
չբքա–
նին,
եւ անոնցմէ
մէկր. Հայ ղմրախա
մր, նետած
էւ՛ իր ՚ւ՚ւնձր
քուրին
մէք, թուրք ո"տիկանբ
ղրր–
կելու
Հա։քար այգ
ոսկէէներէն
...
« Հոնկէ Հաւաքուած
աաս
ո"կեղրամներուն
չնոբ Հէւ
է , որ Ամ երէկա
յէ
ճանապա րՀածա խսս
գո յաց
–11 ւէ , աւելցուց
խօսակէցս
Գ– Ա՛
ՈՒՈ-ՀԱՏծՏԻ
Fonds A.R.A.M
