• ( 1 1 3 ԳԱՂՈՒԹԸ ԻՍՐԱՅԷԼԻ Սէձ
Բերայի Խ յ թատանդ է86%իԱ
^ " « ^ " ^ ^ ՚ ^ ^ ^ ^ ՚ ՚ Հ
(ի. ե ւ վերջին
մաս)
ՀքՍւղսւրէթ ի Հայ գսւղութի
շէսՀերԸ պա շսէպա–
նէչռլ.
Համար կաղմ ուեցալ. մարմ իե մր
ռր
տակա
ւին կր չա րու-եակէ իր
գո
րհ ո ւնէ
ո
լթ
ի
ւն
ր
:
Ղ՚մբաթ–
տարա
ր
Հլ/ն չկրկանք
մինչեւ ցարգ մանկապար -
ւոէղ
մր րանաչ
:
իրեԼց
կրօնակաԼ
պէտքերր կր Հո–
ղացուին
Հոյյֆա յէն :
եԱՖԱ–
Վանքին
տեսուչն աչ փախահ
էր եւ.
ել մեհ գմուա րութեամ
բ
ամ իսներ Վ^րք
կրցաւ
արաօէ՝. ո ւթիւն
սաաԼաչ
ւԼերաղառնա
լո
ւ : Հակա ՚
ռակ
մողոփուրղի
ցանկոլթեան
ոչ
մէկ քանք
եղաւ
մ
–յ.
րմի . մ
ր
ստեղհելու
էքաֆա յի մէք , եւ
ա
յնտեղի
աղւլ
ա
յին ղորհերր
մ
Լւա
ց
ին անխնամ : Շատ
բ ա ն
կարելի
էր փ՛րկել եթէ նման մարմին
մր
կազմուէր
մողոփուրղի
աշիսարՀիկ
գորհե բո փ զբաղող
յ
Վանքի
իչխ ան ութիւնւր
որեւէ ձեան աբկ
չրբաւ
ղոնէ գպրոցը
փե րա բանա լո ւ ; իաֆայի
մէք, փան
քը ունի Աուրբ Գլխագրի
ղպրոցի
չէնքը
որ կտ -
ռուց ոլեցալ
Հանղուցեալ
քծ՚ո րգոմ
Պ
տտ բ
իա րքի
օ–
բոփ։
ի՛ոլոր
գ՚՚ւրոցի
ներքին
սարքաւորումր կա -
տարեց
տեղւո յն ղաղութը
, մօտաւո րապէս
2-300
աչակերաի
Համ՛արւ Հակառակ
մողոփուրղի պա -
Հա՚՝.քինւ ոչ թէ միայն
չւիերաբացին
գսԱ՚ոցր
այլ
այգ
չատ
ղեղեցիկ
ղ
պրոցական։
չէնքը օտարներու փաբ–
ձոլ աուիև
,
որպէսզի
ղոնւէ բանա լի
ի
գրամ էն օգ–
աոլին : Գոնէ գպրոց
ի
չէնքի եկամ՛ ուտոփր "^րէչ
աեղ մ
ր
փ"քրիկ քանի, մը սենեակնե
ր
փարձ էիւն ,
ոբպէ սղի մօտաւո
ր
՛ապէս
50
պզտիէլեե
ր
Հա յեց
ի
ղասաիա րակութիւն
սաանա յին , սակա յն
ա
յգ աէ
չըրին : Աաիպուահ
մեր քյաֆայի
մ՚անուկներր
օ–
տար
փարմարաններ կր յաճախեն։
ԱՀաւասիկ
ար–
զիւնքր
աղւլա լին գորհերուն,
երբ մողոփուրղի
մը
զե կսւ ւէա րուիմ իւնւր ձգոլահ է միմիայն
Վրգ
՛ի
մ՛ը
քմ աՀաճո յքինւ :
Աթ-լիթի
ղի՚֊գի
Հողերու
փերաղարձի
Համար
Հսկ՛ա
յ
աչխաաանք տարաւ
Գորհաղիր
մ
արմինը ;
Այս
առթիլ
քու •ի՚ցո Թէէ Ա՚ԷԷՎԷ սլա չտօնւա տ ո ւնե
ր
ը
անձամբ ներկա/ացան
Աաբմ
՚֊ի
անւգամներր, սա -
կա յնւ բո լոր
մ
իքս ցներր փորձելէ
փերք , ստիպուե -
ցանք Հարցր
ղ աաա
րանւի յանձնե լ ,
եւ
կը
յուսանք
որ իսրա յէ լի ատե –"նւ
ր
իր փճիռր պիտի տա
յ ի
նր–
պա ս տ մ՛եր ւլ իլղաց ի՛ն
ե ր
ո ւնւ :
Լրիւ մէկ աարի
Հայֆայի
ղաղութր
մնաց
ա–
ռայ
ց
եկեղե ցականի : \
949
Տուլիսին
Հանղո ւցե աէ
Կիւբեղ պաաբիարքը
առաքին
առթիւ
ք՚որա յէ լ
ա յ–
ց Լլե
ց
Հետր բե րելոփ
եբիտասւաբղ
Տարութիւն
փ բղ ՚ Ա ո լչե անւր , իրրեւ տեսուչ
Հայֆայի
ղ
աղու–
թիւնէ, որ սկււաւ ւլորհակցաբար
աշխատիլ
Գորհ՛
Ա արմնին
Հեէո :
Աուշեան
էիրղ .
1949,
Հոկտեմբեր
Հին փերտ–.
բսւ-ցաւ լիարմա րա\\
ր
:
Հա քր Տարու թիւն Ա ոլշ -
եան
ի
1 0
ամ սուան
տես չական
շրքան
ր
անցաւ իւա–
• ղազ
ե
լ լաքուլ : Հա յֆա յի
ե ր
իտասա րղ
տարրեբր
քուի քոփի, բե բաւ , տրո ւեցաւ
Հա յկական
Համ
երգ
մբ իր ղեկափարութեամ
բ ի
նպաստ
ղպրոցին՛,
Գմբաիստաբար
Հայր Ա ուչեանի
տեսչութե
՛ան
չրքանր կարճ տեւեց , եւ \
950 ,
Ա ա յիսին
թողուց
ղաղութր
եւ Հեռ՛ացաւ : ժ՚՚՚մա՚՚ակ
մր կրկին թա -
փւա
ր
մ:. աց Հա /ֆա յի տե ււ չա
ր
՛ան
բ
եւ
Գորհագիր
մարմինր
ստիսլուահ
եղաւ գպրոցի
Հողն ալ ամ -
րո,լք ութեամ
ր
իր փյւայ .աոնել ;
1951/
սկիղբնեբր,
փանքր
Հայֆայի
Համա՛ր
տեսուչ
նչան ակեց , Տ րղ՚ատ
փտ րղա պետ
Պէբպէր -
եանր որ չունւի ձեռնՀասոլթիլնւբ
կրթ • տեսա -
կէտււփ օղտակար
բլլալու , եւ
սակա
յն՛
՛անբասիր
կղեր
ա
կան
ե
Համ բաւ կր փա յելէ գաղութ իս
մ
էք
է
Այս տարի եւս ղպբոցր
փեբաբացուեցաւ
;
Լ\ւ -
նինք
32
ա չակե րա ել
ա
չակե բտո լՀ իներ ,
« մանւկապարտէղ
՝»ր
երկու
ուսուց
չո
ւիչնե
ր »
յանւձինս Օր՛ Ե՚ոփիկ Փոլաաեանի եւ Օր՛ Եփբաք–
սի Աարկոբեանի,
որոն՛ք իրական
անձնաղոՀու
թեամբ, եւ չնչին փճարումոփ
մր
կ
՝աչխատին
ղա
ղութին անփերապաՀ
ղնաՀ ատութ իւն
ր
փայելելոփ։
Իմնական է ,
ա
յս տնւտեսական տագնապալի
չր
քանին ղմուար
էր Գորհաղիր Ա արմնին
ղպրոց
մր
պաՀել
միմիայն
աշակերտական
թոշակներոփ
եւ
կամ ղպրոցական
Հանգէսնեբոլ
Հասո յթնե րոփ ;
Գո/րոցի
պիւաճէնւ գոցահ է Գորհաղիր
Աարմինր
ղորհահելոփ
իր րոլոր եկամուտնւերբ
%
Գիմում կաաարուահ է կրթակա՛ն
նախարա
-
բութեան
,
մեբ
գպրոցի
Համար կրթական
նպասա
ստանալու
տ
Հ.
Մ՛ Ը՛ Մ՛ (ՀԱՏՖԱ)
Ակումբր
որ
զբալ^
ուահ էր
զինուորական
իչխանութեան՛
կողմէ
1948/՛՛^՛,
տակս;լին
գատի
տակ
է ել կբ յուսանք
ե
տ փ
ե ր ս
տանւա լո
լ
մ
օտ
ապաղ
ային : Մ
ինչ
ա
յգ
կ՝
օղ տագո րհ ենւ Ա։ կլիքան
Եկեղեցւո
յ
ակումբի
սրաՀր, Աէնթ
Լիւքսի
չրքաւիակին
մէք,
չաբաթր
երկու
օր։ Հ՚Մ–Ը՚Մ
.ր
իր գերին
մէք է, կր կա -
տարէ րոլոբ աղղ
ա
յին տօն
.ե րր
, կր սա բքէ
Հանղէս
նե ր ,
մ
շակութա յին
ե
րե կո յթնե
ր
,
ղեկա փա
րոլ -
թեամր
եղբայր
՛Հայկ Ասլանեանի
, որ փայլ կոլ
տա լ ղաղո ւթի հ րո լոր աղղ ային
Հ
անգէ սն
ե ր ո ւն
է
Ունի այս տարի
ֆութպօլի
խումբ
մբ
որ
պիտի
մասն ակց ի մրցո ւմնե րուն :
Հ՛ կ՛
քցաչի
Տիկնանց
մասնաճիւղր
վերակաղ–
մուահ
է ել
չատ օղտ
ս
կար
գ ո րհո ւնէ ութիւն
մը
Պոլսո յ երգիհաթերթը՝
« Մեղու »
«թէաթրօ»
փեբնաղբոփ
յօգոլահի
մը մէք թռռլցիկ
գաղափար
մը կուտայ
()Օական թուականներուն
Բերայի
Հայ
թատերական
կեանքի
մասին : կուաանք
քաղուա -
հարաբ
՚
« ք^էաթրօ » կամ գրաբար
Հայ լեղուաւ թատ
րոն, որովՀետեւ
օտար բառ մրն ալ
չգորհահելը
ազգասիրութիւն
մըն է, արգ թէաթրօ չէ , այլ
թատրոն կամթատր
եւ նշա՛նակութիւնն
՛ալ աղգա–
սիրութեան
տեղփ։ մը կամ կեգրոն
մը ըսել է ;
/» զուր այս յուռութքը
փանքերու
մէք, գըպ -
րոցներոլ
մէք, լնկերոլթեանց
մէք, գրքերոլ
մէք,
լրագիրներոլ
մէք։
Հիւձ՚^քեար
իսկէլէսին եւ ին ֊
չուան Ատանա փնտռողներ
եղան ՚ չէինք ղիտեր
որ
Պէյօղլուի
(Բեբա)
մէք՛" է եղեր՛"
ԱյսուՀեաեւ
ոփ որ ազզին ազգաս իրութեանը
փր՛այ կր աաբա -
կուսի, թոգ Պէյողլոլի
թատրոնր
Հբամմէ
ել տես
նէ, մինչղեռ
ամենայն
րնկե րո ւթիւննեբ
անապատ
են , լնթե րցա րաննե րր անապատ , մողո փ). ե րր ա -
նապատ , սնտուկներր
թափոլր եւ
տոմսակներր
բաց՝
Պէյօղլուի
թէաթրօն, քաւ էփցի ,
Բերայի
թատրւնր
շէն եւ րազմ՚ամ արղ է , աղգին
գլխաւոր
ները Հոն , մեհամեհները
Հոն , արՀեստաւո
րնե րը
Հոն , աղքատը
Հ ոն , րնտան իքը Հոն՝ • աճեր յ" րղեր
է՛ գիչեր ատեն ամէն մարգ սաըկոփ ել ոտքոփ եր
թալով ազգա սիր ո ւթե ան ղո բհրղո րհաղբե լո ւվրա յ
է ՚ \աՀ , երքանկաւէտ գար ՚ աՀբախտաւոր
մամա
նակ ... Ա իւնաաի , աղղաս իր ո ւթիւն չկայ
ըսելով
կրնա՞ս գեռ աղաղակել՛
թա՛տրոնր
Հբամմէ ել
տես։ Երբ այսչափ
մողովներու
Հարիլր
նամակոփ
Հազիւ թէ քսան
Հողի կրնար ղալ. Հոս մէկ թէա -
^Ր՚*յէ
աղղովը
Հաղարաւոր
՚անձինք կր գիզուին
եւ
տոմսակն ալ ամսուգլխուն
, տարեգլխուն
չթոզլով
ել կանխիկ
փայլուն՛ գայիմէներ
Համրելոփ։
կեցցէ
աղգասիրութիւն :
Գերեղմանին
մէք ի միասին չպառկելոլ
Համար
արիւն թափող
Լուսաւորչական
ել Աուինկլիանա -
կան Հոն քոփէ քոփ կրնստի՛ Հռռմէտկան
, կքմիա–
հնական , Աբրացի,
Գօլէճցի,
էնկիւրիցի,
Աթամ -
Պ ՚ ՚ Լ Յ Է
^ լուսաւորեալ,
իսաւարեալ,
ամէնն ալ
գիրկ
ԴՐհէ ••• ^Ղելէ
անգամ՛ թէ որ Հիմա ոզ^ քԼԱաբ ,
լեզուն կր փոէսէր ել կ՛՚ըսէր,
թաարոնականու -
թիւն՝
մ՛այր բարեաց ,
ան թատ
րոնականութիւն՝
հնոո չարեաց ...
Գեբասաննեբր
որո՞նք
են եւ իբենց
վարպետու–
թիւնր
ի՛՞նչ աստիճանի՛՛՛
Գե րա սաննե բուն
ոմանց
.^"՚ւ֊
ե^՚՚Ք
և
՚"յ
չարմում
չկայ. ոմանց քով ալ չար
մում կայ իսօսք չկայ,
մէկ մասր մեքենւայով
շաբ–
՚^"Գ չրթունքներ
, ուրիշներն ալ մեքենայով
շաբ -
մող ձեււքեբ՛
այս պզտիկ
պակսութիւնր
թէ որ
վերնա յ Հանղիսատեսի
կենգ՛անի
շրթունքներ եւ
կենգանի
ձեռքերր ալ պիտի
կարենան
տեսնել
Մէկր
պէաք է որ խաղին մէք միշտ
Կ աէ
0 8
ե
սիս
ԼԻ/Լ)ՒՌՆԱՎԻԼ)
Բազէի - Բ-արին թառահ
, ցուրտ
աշունին
մէ
քէն քեղ կր գիտեմ
սարսռուն
սիրտս ՛ափիս
մ էք
սԼղմահ
ոլ լճացահ
աչուրներովս :
Հիւսիսա յին պաղ քամ ին՝ ոբր
ձիւնին
բերնէն
Կ
Ը
.
Փէ^
> 4՛"/"՛/՛^
եղէղնաՀանգոյն
ու բարձրաՀա -
սակ
բա րտի Լ երգ , ոլորապտո յտ գետակիգ երկա յն՝–
քին : Աերկ , մերկ կը գողգգան
անոնք սուր ու պսէղ
կողմ ե րուգ առքեւ :
կարօտենիս , աչնան
մերկութիւնն է պատտհ
ամ էն գէւ ;
Տես,
մեր Հարսներն ու աւլ^իկները,
խենթ -
լեյւան տակէն
մինչեւ
Հոս՝ Բազէի - ՚Բարիգ
մօտի
կր , լա յնատարա հ ու չքնագատե սիլ Հովի տիգ
մէք
բա րտինե բուն , ուռենիներուն
ու փ չենիներ ո ւն տա–
կերը :
Անոնք մեր Հարսներն ու աղքիկները,
գեղէն,
գո րչ ու ռսկեղո յն շաքիլները
կ՝ամ բաբէն
,
ինքոլյլ–
նե բուն ու եր ինքնե բուն
ձմ՚եռո լան պաշար -
Զէ՞ իմ կարօտենիս
,
Աշունն ալ իր գեղեցկութիւնն
ունի թէեւ տըր–
տում ու պաղ։
Ու ես, միշտ ՛ալ տանքոլ՚ահ
եմ չորս
ե գանա կնե րուգ ալ կարօտովը , նմտեՀ ութե անօ
երկտբ տարիներու
լնթացքին
ւ
Գարունն
իբրեւ մ՛ատղաշ աղքիկ մր հաղկոլհ
:
Ամ առն իր աբեււաիսա՚.ձ
օրերովը
Հար սնո լկ մը՝
հոցուոբ :
Աչուեր , տրտում
թէեւ,
բայց տգաբեր
մայր մլն է
յարգե լփ :
Ալ ձմեռը, սպիտակաղարգ
մեհ մայբիկս պաշ
տելի :
X
Ոփ իմ կարօտենԼւս ,
ԱՀա ես նստահ՝
Բազէի - ՚Բարիգ
վրայ թե -
ւերս բացահ
ու եր կարահ
եմ քեղի :
Տխուր
ու
գՈւլ՚լգան
Աշունին
մէքէն քեզ
կ՝ոլ
-
III^^II^սIIIIIIIIII^IսIIIIIIIէI>|||||||լ||||||լ
||I1աII1IIIIIւI1սI
»I^ք
|^I
մ ատմ՚ա ղէ լԼե բուն մԼ՛աքր ձգէ թէ շէնային
վքայ
իրեն՛ք Ագաւնի, կամ Արուս(*)
չեն, բայց Զէրպէ -
նէթ եւ Եասէն՚թ
են , եւ Աոլիէռին կատակերգու. -
թեանր
մէք Ագաւնի եւ Արուս չկայ ՚ ՚ ՚
ասոնցմով
մէ կտեգ թէ որ մէքտեղր կախուահ
քաՀր փա
յտէ
զատ
ուրիշ բանո՚Լ
մր փա՚ռելոլ
ճ՛արը գտնուի , ե ւ
եթէ
քաՀին տակ նստողներր
սբարչմաչէթի
անձրե
ւ՛։ փ ճեփ ճերմ ա կ չԸէէան ,թէա թբո յին՛ "ւրիչ պէնկ–
ս ու թ իւն ր ղտնողւերը
կարհենք
որ արղա
բութեան
շրքանակէն
գոլրս
կը մնան՛՛՛՛»
(Ս*եզ111քԼ յ
՜՚.^.՚,՚՚%»
1862
թ՛
150)։
: ––•>^՛
( * ) Արուսեաւկ Փափազեէսէն , ր-րքաճայ թ<ոՕս
րւււ|1ի առաջին պաշաօնակաՕ դերսւԱանուհին, Ա -
զաւե՚ի իր ք ււյրւն է :
^
^ ^ , . ^
^
ունեցահ է ա յս գմուար
օբերուն։
Հ՛ Ա՛ Ա. ունի
իր ուրոյն
ակումբը
ել նաեւ
լհուահ է
մողոփուրգի
ա ղղա պաՀ պանմ ան , թւչպէս
Հ ՚ Ա • Ը ՚ Ա ՛ր եւ
կարմիր
Իյաշր։ կր ս՛արքեն Հա՛նգէս
երեկոյթներ :
ՀԱՑԿԱՇԷՆ
ՄԻՈՒԹԻԻՆ ԵԱՖԱ -
Աոյն ա -
կումբը
կը պաՀԷ իր կեն ս ո ւնա կութ իւնր ել կը կա
տարէ ճիշգ այն՛ գերր
ինչ ոբ կը կատարէ
Հայ -
ֆայի
մէք Հ. Ա.Ը՛ Ա՛ը՛, Հալաքափայրն է գի -
աակից ել Հայրենասէր
երիա՚ասարգոլթեան
:
Գ"րհագիր
Մարմ ի՛նը իր
3
տարուայ պաշտօ -
նավաբ ութեան
շրքանին
ունեցահ է կանոնա լոր՛ա - սու
պէս շաբաթր
մէկ անգամ
եւ րնգամէնը
123
մո -
ղովնեբ , միա յն գաղութի
շաՀե րը Հետաքրքրոգ ,
ել ւէերոյիշե՛ալ
գորհունէութեանց
Հետ կապակ -
ցութիւն
ունեցող
Հ՛աբցերով եւ արմանացահ
մո -
ղովուրգի
անխտիբ գնաՀատանքին՛ ;
Գորհտղիր
մարմինր
Տո՚նիսի
իր մողովփն
մէք
զրաղեցալ
նոր աղղա յին թո րՀ րղի մր ստեղհմ ան
Հ՛արցոփ , փ ոէսա րինելոլ Համ՛ա ր գորհագիր
մա՚րմ–
նը, որուն
պա շտօնափա բութ եան չրքանը կը էրա -
նար
7 7 – 1 9 5 1 / ^ յ
Վանքի
ներկայացուցիչ
փաբ
գապետը Հակառակ
արտայայտուեցաւ
«լնտրոլ -
թեան»
պնգեց
«նշանակով»ի
ղրո ւթիւն։ ր փան -
քին կողմէ , ըստ Հին սովորութեան :
Նորն մողովին
մէք որոշում կայացաւ
որ ընա -
բութիլնը
յետաձգուի
մինչել
Պատրիարքական
տեղապաՀ իւ վե ր ա գա րձր
Հա յաստանէն : Աինչ
ա յգ րնտբո լթեան
Համ ակաբհիք
եղող
3
անգամնե–
րը մողովրւլա յին լն՛գՀանուր
մողով
մր կաղմ ա -
կերպեցին,
ուր
մեհա մասն ութ իւնը
պաՀանքեց
քուէարկութեան
սկզբունքը :
Երբ
1 -
10 - - 1951
/5՛
Եղիչէ արք Տէրտէր -
եան,
իր վերաղարձին
Հայֆայի
ղաղութը
այցե
լեց , Գորհագիր
Մ արմինն
ու ըն՚գՀանուր
մոգովին
մէք րնտրուահ
յանձնախումբը,
տեսակցութիւն
մը
ունեցաւ
իր Հետ, նոր Ա՚լղային
իյոբՀուբգի մր
ընտրութեան
մասին , ո բպէսղփ ձեւ մր գտնուի
եր
կու կողմերր
ղոՀացնող,
եւ իր՛աւասութիւն տալ
գաղութին
լնտրե լու իր մարմինր,
որ պիտի գբ -
ուէր վանքի
իչիանոլթեան
տբամագբութեանտակ
եւ իրենց վաւերացումէն
վերք, պատրաստ
պիտի
ըլլտբ գորհակցեէու
իբենց Հետ , ինչպէս
րրահ էբ
արղէն անցեա լ
3
աարինե բու լնթացքին
: Տեսակ
ցութեան
՛արգիւնքր
այն եղաւ ոբ
բացարձակապէս
մ երմեց ին րնտրութեան
ոեւէ ձեւ , եւ պնգեց որ
պիտի չարունակեն
իբենց նախկին
գրութիւնը
(
այսինքն
մարմ ինը պէաք է ուղղակի
փանքը նչա -
ն՛ակէ։ Եւ սպառնաց
գոցել
եկեղեցին , եւ կը
քա^
չեն իրենց վարղապետը
Հայֆա յէն : Ասով
կրկին
սո՜. գամ
ապացուցին
որ Հայ մ ողովուրգի
իրաւա -
ս ո լթի ւննե րն ուփափաքե
րր բացարձակապէս
կը
ոտնակ՛։ էսե և , Հակառակ
ամէն տեղ լնղո ւնուահ ,ե
աբտասաՀմանի
գաղոլթնեբոլ
մէք
գոբհտգբոլյահ
քուէարկութեան
սկզբունքներուն
1
Գմբախաաբար
տակաւին կր գտնուին
գաղու
թի" մէք ստրկամիտ
անՀատնեբ , որ գիտակցա -
րար կր Հանգոլբմեն
այսպիսի
նախատինքներու ,
եւ առիթ կուաան
փանքի իչխանութեան
միաՀե -
հան տիրապետութեան ;
Բնական է, նման պայմաններու
մէք ոեւէ
գի
տակից
աւլղային պիտի
չուզէբ
փանքի կողմէ նչա–
նակոլիլ
իբրեւ
Ագգային
քցոբՀուբղի
անգամ, ոբ
ենթակայ
պիտի
ըէլայ տեսուչի
մը ե ւ կամ վա՛նա֊
կան
իչխանութեան
բացարձակ
քմաՀաճոյքին։
Ո*–
րեմն ,որպէսզի
ղազոլթի
մէք ոեւէ
եբկպառակոլ–
թի՚ւն
չհաղի , գորհագիր
մարմնի
այն անգամնե -
բր որոնք դէմ էին այս
Հակամողովրդապետական
ձեւին, ակամայ
քաչեցին
իրենց
թեկ\Նահութիւնը։
Պէտք է չեչտել
ոբ Ա . Տակո բայ Վանական
իչ՛
իսանոլթիւնր
սեւէ նիւթական
աքակցութիւն
չէ ու
նեցահ
գաղութի
գպրոցին՛ ել կամ ուրիչ աղդային
;
կարիքներու,
բացի
իրենց եկեղեցիի
չէնքին տա - (
րեկան
134
ոսկիի վարձքը, եւ իրենց վ արգապե -
տին ապրուստի
հախքը
յ
Կը յուսանք գոնէ այսուՀեաեւ
, քանի որ բա -
ցաբձակ պաաա սխանատո
լութ
իւնը կբ ստանձնեն
գաղութր
ղեկավարելու
, կարենան
չօչափեէփ
հա
ռա յոլթիւններ
մատուցանել
գաղութին
եւ մս^եա •
ւանդ
գպրոցին
Գ՛ ՄԱՆՃԻԿԵԱՆ ՛է
Fonds A.R.A.M
