ՏԱՌԱՋ 9
ԱՆՈՆՑ ՃԱՄք^ԱՑՈՎ
Ա յ ս սւնէււասազարդ լերան գ ա գ աթին
կանգ՛նած է ահա հինասււրց մի վանք,
կարծես րեկոր է մի հիս հ է ք ե ա թի
Հանգ ա ծ սլապելփս հալաան է նա թանկ :
Գաււ են գււհ արել խա գ ազ օրերին՝
Ա յ գ օ Ն
կա՚նւաչում վեհաշուք վւԱմքի,
Ոսկէ խւսւնկ ծ ի ե լ բ ո ւ ր ող, բերկրալի ,
Խնկսւհոա խսանել ծագկաՏց բ ո ւ բ մ ռ ւ ն ք ի ն ։
փարերից նբսԱնք քաշել ՚եէն սլւարիսպ ,
Պաւրսպել վաւնքր պատերով մի ժայււ.
Վանքն է ի օ յ ա ց ե լ քան բ ե ր դ վ իթի ա ր ի ,
Դարձեալ հալա ծ ուա ծ մա ր գ ո ց ՝ փրկ ա վ այր :
Ինչպէս այրաւձի՛ հովիտաւմ ոագմի ,
Մին չ ե ւ հիմա էլ պարիսպներն ամուր,
կ արծ ես ուգում են յորձաւնքով հողմի ,
Զսրերը սուրալ, էգնել թշն ա մ ո ւ ն :
Որպէս պապե|րիս հոգին ս4սւսրաա՝
Ազաւնինեբն են հիմա ր ո յն հի ւ ս ո ւմ
Այս անառ վաւնքում, որ կ եցա ծ հպարտ
Մշտնջենութեւսն դօղաւ(11՝ջն է լսում :
ԱՇՈՏ
ԳՐԱՇԻ
յայւոոլի
ու. կը գորձ-է Հսւմ.արձակ ու վճռական ;
Ո՛֊ ոԼ ՚^էկ նկաաում
, վասն զէ Հալաւոք ունէ էր եւ.
Հայ յ–ոզովոպւղէ
առողշ գատողութեան
վրայ :
Եթէ էր րաղմամեայ
դա ս տ է ա րա կէա կան ու
քարոզչական
կո րովվւ
ւգա յքա
րնե ր ո ւն
չնորՀէւ
,
Հայ
յ֊ողովոլրղէ
հույէն
ղուրս եկալ
Հոյյյլ
ղաղա~
փարակս/ն
ղորհ-է^երուն
եւ սքանչելի
մարաէկնե–
րուն, անոր Համար չէր որ սուլթանական
ու ցա -
րական րոնակա լութէւննե
րուն
ներքեւ
աուայաելէ
61
տարի՜ : Հասուն տարիք
մ արղոց
Համ ար ;
Այլ է տարիքր
Հալաքականոլթ^^^ւե
րու
,
Է՚Ա^ ՜
րակցութ
իլ
՚ւնե րոլ
մ արմնական
ղո յութեան
Հետ %
Աղգերր,
կազմ ակե րսլո ւթ իւննե ր ր ու կուսակ
՜ցո լթիլւլնե րր աարինե րու
բեռովյւ
չէ որ կր ծ՜երա
նան
, կր մեռնին : Հազարաւոր
տարիներ
կ՝աւղրին
աղգե րր , սերունգներր
իրարու կր յաքորղեն
,
չազ֊
կասլր Հանղիսա
՚Լա
լով
անցեալի, եւ ներկայի
միշեւ։
Կ աւլմ ակե րսլութ իւնւե րը ու
կո ւս ա կց ո լթ իւնն ե ր ր
Անցեալ
գարի
վերշին,
երր երիտասարգ
մր մո -
տ
սւ լ
ո
ր ա կ
ա
կաններ
Հիմր գրին Հայ
Տեղափոխական
Գաշնակցութեան
ել սլայքարի
մէշ մ տան
րռնա -
կալոլթիլնների
գէմ,
նրանք մենակ
չկ թև ռաղմա–
ղաչտում : Տարերի գէմ արղէն
՚Լաղոլց ճակա -
աում էր Ռուսաստալէ
Հնաղո
յն ու
Հերոսական
« մողովրղտկան
կամքր»,
որր
1901/1.
վերակազ
-
մուեց
ղաոնալով
մեէՒ «րնկերվարական
յեղափո -
խական
կուսակցութիւնր»
:
՚ք,րան
ղուգաՀե,
րոնք երկարատեւ
կեանք կը բոլորեն,
ու կր ծ֊ե–
* ՜՜ *
*֊՜ ԼՄ ւ՜ լ —լ–
ւ ^
րանան, կ՝ա՚է.յայտաԼան
Հանրային
ասսլարէղէն , ՚ "՚Ք"Ր""""Կ՚"ն
քարոզչութիւն
ել
բանուորական
այն ատեն երր իրենց հ^նուԼգ տուող
ւղատճառներբ
ել սլայմանւերր կբ փսխուին
, առաշագբոլյսՆ
նբ–
սլաաակներր
կ՛՚իրականանան
:
Ամէն մէկ աղգ, կաղմակե րսլութ իւն , կամ
կուսակցութիւննե
ր ա ռա շա ղր ո ւահ՜
նսլա տակն
եր
՛ւնի : Այ՛լ նսլատակւեբուն
Հասնելու
Համար
Հա -
ւաքա կան՜ո ւթ՜իւննեբր
երևան
կր բերեն
ընգՀանրա–
կան ում , չար ուն ակա կան եռանգ
,
կրան իտե ա յ
կամք , մ ոլեռանւլի
Հ աւատ ք ՛ու ողշակիղում ի
սլաարասա
ղոՀարե բուիմ իւն : Եթէ կեանքի
ա յլ աղ–
ղակներր
Լանաե սական
, կրօնական
եւն •) ,
ան -
Հրամե չտ
սլա
յմ աններ են Հաւաքա կանո ւթի ւննե -
րոլ
գո յութեան
չարուեակման
,
գաղափաբնեբր
ղեկավարող
.ում Խն անոնց
յարատեւման։
վա՛՛ յ , ա յն
Հալա
քականութետն
որ
նսլատակ
եւ իտէալ
չունի,
մաՀր անխուսալիելի է
րՍգվզումնէե
բ էբ կաղմ ակե րսլո ւմ ^Աչխատանքի
ա–
ղատաղրման»
կամ,
1898
թուի
Աինսկի
Համագու՛
մարից
յետոյ,
<Լ
Ո՚ուսաստանի
Աոցիալ
Գեմոկրատ
կուսակցութիւնր»
: Ոացի ա յս ե րկոլ
Համ ապեաա–
կււն կաղմ ակե րսլութիւն։. ե բից
ց՚"րիղմ
ի
չղթանեբի
մէշ
Հեհող
վ՚ոքր
մողովուբգներն
եւս ու՛նէին
կամ
ունեցան յետագա
յում
իրենց աղգա
յին ազատա -
գրական
յեղափոխական
կուսա կցո ւթիւննեբր •
լեՀական
թւ կե րվա րա կան ր
^. Պ– Ա՛, Ո՚-կբտ -
յինական
<(.Գրոմաղակչ» , վրացական
ֆեղերալիստ–
նեբր , լատիչական
, էստոնակա՛հ , ֆիննական
սո -
ցիալ ղեմոկբատիան.
Հրէական
Հ^բունգր»
եւն.։
Հա յերի
մ էշ գո րձ՛ե ցին
Հն չակե աննե ր , արմ է -
նականւնւեր , մողո վրգա կաններ
, սոցիալ
Գէմոկ -
րատնւեր , ինտէրնաց իոնա լիսաներ :
Այսօբ երբ
մ եր
չուրշ)՛ ենք ն՛ա յում,
նրանցից
Հ՛ Տ՛ Գաշնակցութիւնր
էէԼունղ Հտյ իբակա -
նո լթեան
, առաշին
իսկ օրէն կեցաւ
Հաստատուն
Հ իմ՝ ե րո լ վրա
յ : կո րսուահ՜ էր
Հ՛" յոց
ա՜ն կախոլ -
թիւնր
, մողովոլրղբ
ստրուկ
էր Օտա
ր ին , կասկա
ծելի իր գո յութեան
չա րու
՛Լ
ա կութիւն
ր ;
Հոյլ ՛քբ գաղափա րական
նուիրեալնե
բ
Հրա -
պարակ եկան առաքելատիպ
ներշնչում՛ով։
Անոնք՝
նուիրուած–
ուխտալո
րներ , Հա յոց
րնղերքէն
առին
պապերու
մեր տենչերր
ու Հերոսական
թ՚գվղու–
մ ով աշյխատեցա՚և
ի կեանս
կոչել
ղանոնք
տ
Ոնչ
կ՝ուղէբ
Հայութիւնր
աղատութիւն ,
՚*"՛ յՐ^՚^էք
"՚– բնականոն
ւլո յութիւն
:
Գաշնակցու–
"է ՚^Է^Բ
4 ՚ " / ւ
^է^՛՜ երբեք
այնքան
ա՛Լ ողո
բ
եղել
րոնակալոլթիլևր
նախկին ցարական
կ
մ չի
այս .
ետք՝
կարմիբ
բռնակալութեան
ենթարկուէինք ։ թիւնր
իւրացուց
այգ սրբաղան
իղձերր
ու իսոլա -
ւաաուՀա–
Հապա՛^ իր Հ ե բ ո ս ա կան
մ ա բ տն չո ւմնե ր ր :
Գաչնակցութեան
կարծ՛եցեալ
Հակառակորգ -
ներր րսա
երեւոյթին
կբ թուին
գոՀ եւ
բաւա ֊
րա րոլած՛
րւ լալ
նե րկա
յ Հա յաստանէն
եւ Ա
փիւռքի
Հայութեան
վիճակէն՛. ՈբովՀետեւ
ցանկալէն
չու–
Տաճաիս մագլցելով
եւ
մերթ
սայթաքելով
նինք, եղած^ով գոՀանանք
ուրեմն։ Ասիկա կր կոչ–
Գա քակցութ
իւձն բ նոր գոյն ու եռւ
ուի
իմ աստո^ մհ քա ղա քա կան ո ւթ ի ւն ;
* ՚ էՕոբապէս գիտակցելով
Հանղերձ
քաղաքական
այլ
բազմա՛թիւ
գմուար
ո ւթիւններուն
, Գաչ -
նակցութիւնր
չուղեր
ել չի կբնար
րլլալ
նաՀան–
շռղական
% իր ուխտր վճռակա՜հ է եւ անբեկանելի
:
Աղ՚լերր. իբենց
ղռյռլթեան
րնթացքին
,
ունե
ցած՛ են վե րե լքի ու անկումի
չրշաննե՚ր : Կբ բաւէ
ւր փողովո ւրղնե բ ր Հաւատք
ու1նե
՚եան
իբենց ղա -
զայն
վե–
մոււո -
կեանքին:
Հոգեփոխ
ո
րութեան
Հռղեբի
վրայ ապրող մարգկանց
ու աղ -
՚լերի
Համար %
Երեք տասնեակ տարի առաշ, մեծ՜ սւմ ասնա կան
յաղթաԼակից
յետոյ
«ճերմակ»
քք՚ոլսների
Հսկայա
կանէ ղազթականւութիլնր
ողողեց Արեւմտ՛
Եւրո -
պան , Զինաստտնւն
ու Ամերիկան
; Գա թ է ե ւ նիւ -
թասլէս
անձուկ , բայց իմացականո
լթեամ
բ ու Հա–
մ ռղում ով սլատմ ութես/ն
մկշ չտեսնուած՛ պատկա–
ռ ելի տարաղ բութ իւն է ր : Հաղիլ
կա բմ իր սաՀմա–
նթ անցած^ նա անւմիշասլէս
Համ ախմրեց
անՀա -
մտր
մ իութ իլննե րի
մ էշ չա ր ո ւնւա կե լռ ւ
պա
յքարբ
Լենինի գէմ : (յեղավաիսական
ու պե տական ղործ՜ իչ–
ներ,
ուսուց չապետներ
, ւլինուռ րականներ
, րան -
ոլորներ
ու ղիւղացին եր լծ՜ուեցին
քարողչական
ու կազմակե
ր՛ղ չակա՜ն տիտան
ա չխատանքի
: Հիմ -
նեցին
թերթեր
, լա
յնած՜ալա
լ ու
րո ւէանւ գա կա լի ց
աչիսարՀ ի դրեթէ
բո լոր կարեւոր
կեգրոնն
եր ում ,
վե բակաղմ եցին կուս ակց ու իմիւններ
,
ռաղմ ական
ձ–
Հա Գա նաե ուքմեան ե - ՝^Ւ"–թ1՚՚֊՝^՜՝եր
ու ՚լնգեր
, րացեցին
գսլրոցնեբ ,
^՚"յԸ^
՚^"՚ձ աւլցուրք
^ղ ^ մինշե՛ւ իսկ րարձրաղւյն,
սաեւթեցին
գիտական
ու
կան արշաւով
փոթորկեց
Հայ կեանքբ,
պ՛
սեց թշևամին,
Հողեփոխեց
ստրուկ
Հայր։
իր գորգերով
յարգանք
ներշնչեց
թէ բարեկա
մին ել թէ
Հակառակորգին
տուաւ
Հայ
կավարութեամ
ր, ստեղծեց
Հայոց Աղատ - անկախ
^^լ^
ւրութեան
ել վճռական
կամք
տին
արդ
րստանալու,
ցորչափ
կ՚ապրին։
Հրեայ
էՐող
վր՚~րղր
երկու Հազար տարի սպասեց իր անկախու
թիւնր
ստււ^ալռլ
Համ ար :
Գա^ագիր՚նեբն
ու վարչաձեւերր
յալիտենա -
կան չեն % Ա իշաղգա
յէն
մ ամ ուլր օրբ օրին կր Հա–
ղքՐԳէ
փ՚՚ՔՐ
եւ տկար կարծ՜ուած՜
մողովուրղնեբու
պոռթկումներր.
Հանդէպ
իրենց
ւԼրայ տիրապե -
աող
մեհ-երուն : վեր^ակս/ն
յաղթանակր
կ՚՚ապա–
Հովուի
, երբ
մ ո ղո վո ւբ դբ
մ իակամ է Հասա րակաց
չաՀուն
Համաբ եւ վճռական :
Այդ
գիտակցռւթիւնր
խռ րացնե լու եւ մեր մո
ղովուբգբ
պարտուողակս/ն
թմբիբէն
ձերբաղատե–
լու^
գմուարին
, բայց կենսական աշվսատանքին է
լծ՜ուած՛ Հ՛ 6 • Գաշնակցութիւնր
։
Կբ քաշալերէ
այն բոլոր ձեռնա րկնւեր ր , ռրոնք .
աղգա
պաՀ պանո ւմ ին կբ նպաստեն : կբ դուբղռլ ՚
բայ ձոր
սերՈէձնգին
վբայ
ու կր ղեկավարէ
ղայն,
-
Հաստատ
Համողուած՜
թէ ան պիտի յալերմացնէ
•
ցեղին
դո յութիւնբ :
կեանքէն
պա րպո ւած՛նե բուն
, խանդավա
ռո
լ -
թենէ
ղուրկ
մ
արգոց Հետ չի կթար
Գ"
րծ՚"հՅ
էե
Գա^ակցութիւնբ։
Անոնք Հայ մողովուրդին
ղօ -
սացած
ճիւղերն
են , զերծ վե ր լնձ իւղե լու կարո -
ղութենէն
, վասնղի
նեբղործող
ալի
չբ կբ պակսի
իրենց :
Անոնք կր դոՀանան
ներկայ
Հայաստանռվ
«եր–
շանիկ
ու ազատ» : Գրականութիւնր
կր նկաաեն
Համարմէք
մեր Ոսկեղաբու
դրականութեան
,
(տւշ)
երբ
անճանաչելի
ք՚աբելոնի
վերածուած է ան երկ–
բէն
մէշ :
Լճացումի
եւ
նաՀանշականութեան
այս զգա -
ցումր աղգերր
կբ մղէ ինքնասսլանութեան
%
Գա^ակցոլթիւնբ
չուզեր
մեռելաթաղի ղեր
ստանձնել : ԸնգՀակառա
կն :
Ա՛
Հ –
Հայբենւիքր։
Փոիսուեցալ
Հայ
պաամութիւնբ
Գարանակալ
թչնամիներր
արթուն
էին,
սակայն
կարճատեւ
եղաւ Հայոց աղատութիւնր :
րքն ու Ո՛ոլոր եզբայրացած
խողխողեցին
նր եւ Հա յութիւնր :
թիւնր
դարձեալ
՛ձաւ :
Լա ր^ատ
թ
վի րաւոր
Հայաս տասը
Աեր
Հա յրենիքին
,
անե րեւո յթա ց
ալ
ել մե
աղատու
1
կեան
ՔԸ. Գ
Բ
մոիւք գւ
՛ք
մնացին
Գաչնակցութեան
երաւլներր։
կիւն.
Անկատար
Հա յութիւնր
ցիր ՛ու ց՚սն աշվսարՀ ի Լորս աԼ
ներր կարօտ մնաց
Հա յրենւի երկբին ;
Բռնաղբաւ–
ուած են մեր Հ ողերբ
, կրկին ստրուկ է մեբ
մողո–
վուրգր :
Գա շնա կց ո ւթ ի ւն ր մնաց
անմ ուրազ :
Այսօր քանի չէ իրականացած
Գաչնակցոլ
-
թեան իտէա լր որ , րսե լ է ողշ Հայութեան
եբազ–
ներր , ուրեմ՛ն
ընելիք ունի
Գաչնակցոլթիւնր
:
Ան է , որ ոլ ի տ ի վա բէ
Հան գր ու ան է - Հ անղ
-
րուան Հայ մ ողո վուրղի
ճ ա կա տ ՛ս գի ր ր : ե \ րգ ս՛ա– ,
րեգարձին
, ԳաչԼ ակցութե ան գաղավւա րներր
նր
յն
քան
թաբմ ու կենդանի
ենւ ինչպկս "կիդբի՛
օրե -
բուն։
Բա՛ւի կեանքի
մկշ չեն իրականացած իբ
եբադւեբբ,
ԳաշԿ՚ակցութիւնւր
կայ ՈԼ կը մնա՛յ։
6 1
բդ տարեգարձին՝
վե ր յի շու՛ք ի այս
օրե
բուն
սրբազան
ե բախտագիտոլթ
եամ բ յիչենք
մեր
բիւր,
բի՚-ր
Հերոս
նաՀ ա տա
կն եր ր , ռրոնք մեռան
, որ -
պէսղէ ապրի Հտյ
մողովուրգր։
Ա ոռնալու
շենք ողթսկիղում
ր
նախորգ սե -
ր ո մւ ղնե ր ո ւն եւ ուխտաւո
ր ի
ե րկի ւղած ո
ւթեամբ
ունկնդրենք
իրենց
ձայնբ։
Անոնց մեծ Հոգինեբբ
կր մրմնշեն
մեր ական–
^է^
«Ազատութիւն
, աղատութիւնւ»
՚ • •
Ուխտենք Հաւատարիմ
մ՛նալ իրենւց եւ քալենք
իրե՜նց փշոտ
, րայց սրրազան
ճամբով :
ՈԻՐԱՐՏԵԱՆ
( 1 ւ ո ւ ա ք ո ւ ո ւ ւ ւ ո ւ ւ ւ ւ ւ ք ա ո ք է ւ ա ա ւ ւ ) ւ ւ է ւ ւ ւ ւ ո ւ ւ ւ ւ ւ ւ ւ ւ ւ » ւ ւ ւ ա ւ ւ ւ ւ ւ ւ ւ ւ
ՍՏԱՑԱ
՚Ս
՝1^
քլայ շաբմոլ՚ք
անՀամար
ու
աբմէքաւոր
Հ րատարակո
ւթի ւնւ եր ով : Այնւպիսի
վիթխարի
մ ի
ում՜ էր Հակամ ա յնավա
բ արտասա՛Հմ անեան
Ո՛ո լ -
սատանբ
սկղրնական
չրշսւնում
որ նա թւում էբ
անպաբւոելփ
ու յաւիտենական
:
Մ ե՜ր օրե րում նրանցից
մնա ցե լ են միտ յն
եկե
ղեցիներ
ե
՜լ
գերեղմաննոցնեբ :
Ա ա ի՛^՝՛^ չ
Հրաշք է : ԱՀաւո ր փլղռւմներէց
յե
տո
յ րռն ա՛պետո ւթե
ս/ն դէմ ծառացած
պատնէչփ
՛էրա յ մնացե
լ է մէա
յն Հայ Տեղ՛
Գաշնա
կցւ
թէւնր,
կենսունակ
օ,՛է
աւո
ր ; Գուցէ ասեն
թէ
պատճառր
Հա յերէ ց
բ
ո լա ծ ո ւթ է ւնն է երկաթեա
յ
վարագոյրից
գուբս ; Բռնազբօսիկ
րացատրու -
թիւն : Որքան
Հայ , այնքան
ու աւելի Ո՛ուս , Ուկ՜
ԼեՀ կ.
ւրոպայ
>ւմ
Ամերիկա–
րայենցի
յում
^
Ո՛՛՛ւմ են^ պարտական
այս անդնաՀատելի ա -
ռաւե լութ
իւ1՛..
ր : կ ո ւս ակց ա կան
ղե կա վա ր ո ւթե ա՛՛՛ն ,
թէ
բուն իոկ մողուիրզին
: Եբկուսին
էլ։ Մ ասամ բ
եւ ազդի անցեա
լի աառասլս/Լքից
կուտակուած
Հո–
ղ ե կան
զղա յնո լթեան
,որով բաղմ ութիւնր
յու -
ղում ու բռնկում է անՀաս/էեբխն
ու
անՀատներր
րազմ ութեանւ :
Ծով
արիւն է թափուած
աղատագրական
պա
յ–
քաբոլմ
Հ. Տ • Գ • ԳՐ°չէ աակ ; ինչսլէս կտրելէ է
ւաւաճանե
՜լ
ա ւռ արեան եւ նեաուեք
անտաբբերու–
Ղ " ՛ յ գ
ձուլում՛ ի
աբէ
ու
ապւ
թեան
մէշ։
61
ատրինեբից
յեաոյ
Հ. Տ
մէշ
մ
անձ
ւււն գի
Գաշնակցութեան
ել ն,
չո՚-բշր
9ո
Հ՛
են.
՛հ՛
ւթիւն,
՛ձ,
ԱԱ%
Ախիթարեան
Աանուց Աիութեան
ամ
սաթերթին
Աեպտ.ի թիւր
(Պոլէս) :
ԵՐԻՏԱԱԱՐԳ
ՀԱՏՈՒ
ՀԻ
Թէլ
7—8
(Օգոս–
տոս - Ա եպտեմ րե ր) Պէյրութ
տ
ՀԱՍԿ ––
Կէլէկիոյ
Հայոց
կտթողէկոսարանէ
պաշտօնաթերթէն
թէւ
7 8
ԼՏուլէս - Օղոստ •) :
ԱՒՈՆ
Երուսաղէմ
է Պատրէաբքարանէ պաչ -
ւր կայ
եւ մ՛նում՛ է էրրեւ ղաղավւարական
րարձր
ա՛պ -
բում : Ա եր
նւէ ւթ ա պա շտ ա կան
մամ անակռւմ նա
՚էեբ է գա
սլո ւմ ամ էն տե սակէ տրամ ա
րանոլթիլ–
նից ու Հաչոլից
եւ մնում ինչպէս միչտ
ներչնչում
ու
Հ աւատք :
Ա ենք Հա լատ
ում ենք , որ
բռ1ն
ակա
լր կր խոր
տակուի,
արդարութիւնն
ու աղատութիւնր
Է^Ր
յաղթանւակեն
եւ կր թաղաւո
րեն
ամ էն
աեղ •
Հայաստ՚ւ^։. ն է լ իր մ ա ս՛՛՛՛ ակց՜ութի ւնն ու
բամինր
Կ՚ունենայ
վաղուայ
լուսաբեր
յեղաչբշումի
մէշ եւ
մասն իկր կր գառնայ
«մէկ
, ներգաչնակ
ու ամ -
րո ղշա կան
մ ա րդկո ւթե ան(*՛ )
է
ՀԱՏԿ
ԱԱՐԳԱԵԱՆ
պՕ%ՈԱ ԱՆՈՒՆ չր1"^^ ձկնավաճառ
մր սպան
նուած է Գատրգիւղի
մէշ (Պոլիս) Հոկտ.
18/
զի–
չերր։
Սրճարանին
մէշ աղտոտ
գալաթի
մր չուրշ
տօնաթեբթին
45\բգ թի^Ա Աեպ
րանավէճի
մր առիթով,
աէրր
Նաղրմ
ճէ/լան
եւ
ՀԱՏԱԱՏԱՆ
Հ– 3 ՛Գ • Նոբ Աերունգի պաշտօ–
աշկեբտր
վրան յարձակելով
եւ
վայրագօբ1քն
ծե - նաթերթին Աեպտ. - Հոկտ՚ի
միացեալ
թիւր։
Հա–
հելով^ կբ մեռցնեն
խեղճ Պօղոսբ
:
տբ
40
ֆբանք :
(*) Դ աշնա կ ցութե ան ծրա գիր, երես 17, հրատաս
ր ա կ ո լթի ւ ն 1928 բ–ու–ի :
ԿԱՐԳԱՑԷԲ
ԵՒ
ՏԱՐԱԾԵԵԷԲ
< ւ Յ Ա Ռ Ա Ջ » Ը
Fonds A.R.A.M
