HARATCH, du 1er juillet au 30 décembre 1951 - page 402

^– 3–
ԴՍՑնՍԿՑՈՒԹեՍն ^ԵՏ
մեՐ ՊՍՐՏՍՒՈՐՈԻթԻԻՆնեՐԸ
ՄՏԱԾՈԻՄՆԵՐ
(Հ– 8– գ– ՕՐՈԻԱՆ
ԱՌՒԻԻ)
Ոմանք
կարհ՚՚էյմ ենթէ Հ"՚յ մոգովոլբդը
ւոը–
կարացել,
քշ^կել
է
ումասպառ,
ցամքել
է
իմացա–
կանութիւնՆ իր; Ց1
՚/ւ Ու
ցան աչիարՀԷ
չ՚՚րս
կ"ղ–
Ը է
/՛ձ՛ո
3"՚–՚՚է11
^եռէն
,
մ
է
չտ յոգ՝Լատա.ւք , քրտ՛
նաթոր
, օրուայ
Հացին ի խնղիբ,
ներկան
աեղոյն
• ՛ ՛ լ
անանուն
, ապագա՛ն
անա բո չ ու անկայուն
, չ՛"է՜
կաէէ իր ախուբ անցեալը,
արիւնոտ
անցեալը՝ թա՛
վւառում
է
յտր։ ԱՀա
թ է
ինչու վայրկեան
անգամ
չունի
մսւահելու
, խոկալու
, խորՀելու
, ճիչգն ու
անճիշգը
իրա րից
ղաԼաղանե
լու; Գ.ա րձեչ
է
անբան
մի Հօտ, փչող քամիներին
անձնատուր
,
գլորուող,
սաՀող
, սա յթա
քող
, կամ աղու րկ մի Հօտ :
ի\ւստի
կ՚ոբելի,
է
յոլսագրե
լ նրան
ւ։
ւ իսաբել, գովել ու
գոՀել,
վախցնել ու ստրկացնել,
խաղցնել
հնկնե–
Բէ
՚Լբ՚"ձ
"՚– կոխկրտել
ոտների տակ... Աանա -
ւանգ
.որ Հա յ մողովյրղի
Հեա՝
Ղ՛տ չնակց ո ւթ
իւնն
էլ տկա բացե
լ , ղինաթավ,
է
եղել
, անգամ
խաղաղ
մ աբղե բում
, տյս աղաա ե րկրնե րում • • •
ԱՀա
թ է
ինչպէս
են իսորՀրգաՆում
մեր Հակա՛
ռակո րգնե րը , ա յսինքն
Հտյ
մո ղովյւղի Հակառա -
կորղներր։
Նրտնց ձեռքն
է
սուրբ, որով
հակձ-կոլմ
են ճչմարաութիւնը
մ ի չտ
, որր նետում եննմա
բի
վրտ
յ արղաբոլթեան
ղէմ
մ ի չտ ; թ է ե ւ ցաւա լի
է
ա յս , բա յց ամ ենա ցաւա լին ա յն
է
որ, տյս կացու­
թեան
օգնող, ում տուութ.երը
եղել են միչտ մեր
Հայրենակիցները,
ն^բանց ձեռքով
է
կատարուել
այն
բո
լո բ սեւ ղո րհե րր ո ր իրենք ամ ա չե լ են կա­
տարե լու՛ • . Աիեւն՚՚յն
մալուէչւղի
ղաւակնեբը գա ր՛
ձել ե՛հ մէկր
միւսի
՚էէմ չաբախոՀ
, չարա կամ՛ եւ
չարաղործ– : Այո
է
սոսկալին
: Առաք
խաղակցու­
թիւնը կր պատմէր
անմ իքապէս
նմ անն երին : է՛սկ
Հիմա , մնալոփ ա՜նպատիմ
, եղրակաց՚նում
են թէ
՛իա էակցութիւն
ր տկարացե
լ
է
, տյն , Հին ,
մար~
տո ւնակ
՛հ ա չնա կց ո
լթ
ի ւն ը չէ ա յլեւս ; Ու նսաում
անուն՛նե ր են Հաւաքում՝ սեւ
լ|ւսթ–ա.
են սլատ րաս -
տում կարմ՛իբ Հարսանիքի
օրր ղոՀելու
Համար :
Փսփոում
ե–՝և ս՚ււտեր
, ՛լր սլա րաո
ւթ
իւձհնե
ր ,
տլ
^ւէ
տոլն
, տանիքէ տանէիք՝ սպասե լսվ
Վ.աղաաարաբ
բանակ
»ին ;
թշնամ ու նետը
մ աՀացու չէ եղահ երբեք
, ոչ
յ
ի բոնակա լութ իլն չէ
կարուլացե
լ
ո չն չացնել
ձի աղւլ , եթէ ի՛՛քր չէ կաւէ՛ե ց
ե
լ ո ^ չա՚Լա
լ , այլ
եէլբօր թունաւո ր նետն
է
մաՀացու,
նո յնիսկ ապ՛
րելու
Համ ար պա յքա բուլ մի։ աղգի
Համ ար ;
ի՚^նչ
կարիք կայ ցուցակաէլրե
լու
՚^Գա չնակ»նե րին ։ Ո՞ր
՛հա շնակցականր
պիտի
ուրանայ
իր
իսկէււթ
իւնր
երբ էլան մի գիչեր
ղարնեն իր էէուռը : իրաւական
է
նա յել իր ւս շքերթն
մէք , իկ անալու
Համ աբ թէ սա
Գաշնակցական է Հ
:
Գաշն ակց ականն ե բը կը մ եռնեն
, րայց Գաշ -
նակցոլիմիւնր
երրեք չի մեէէնի։ ՈրովՀետեւ սա մի
գաէլաէիէԱւր
է
, սա մ՛ի սլայքաբ
է
՛ն՛ո յն
գաւլէսվւարի
Համար ; Գաչնա կցականնե
բի
մ աՀով չէ որ պայ -
քարր պիտի վեբքանա
յ,
այլ՝
Գա շԼ՚ակց ո լթեան
՛լ ա էլա ւիւ
սէ
րիւ
յ ա էլթ ան ա
կէէ
ւվ : Այսինքն
վե րաւլտնե -
լով իր կորցրահ
ՀայրեԼիքր
: եթէ ուղում
ենք մր–
նալ
՛աւրէ
:
Շինող
, սաեւլհաւլ որհող
աղ
՛է
Հ
Առանց
կապտնէքի
,
առաԼց
շւլթանե րի ասլրե լ
ուղՈւլ
աւրէ ,
ոչ
թէ
աեղում
ր
մ իշտ անւՀանւէիստ
, թա ւիա էւե լու
միշէո պաէորաստ
ձուլւէւելու
լք
ի շտ ենէթակայ մա -
մ անակաւո ր վաքրամ
՛ս էէն ո լթ իլևնե ր :
Որքան վտանղր
ս էէլա էւն ա կա՜հ է
ղսէէւնո ւմ ,
՚յդք՛–
մե,
մէք
՛է ւ՛մ աղրե լու ,
՛սլ
րելու
բնաղղր ոլմեղանում է։ ԱրուիՀետեւ
Համող­
ուահ
ենք ոբ՝ ին չպէս
ոբ
Գաչնակցա
կանները
կր մեռնեն
րայց՝
Գաչնակցութիւնը
կր մնայ
,նոյն­
պէս
էլ՝
ա՜լ Հատներր կր մեռնեն
բայց՝
՚ողգր
միչտ
կր մնա յ : Գրա Համա բ է լ մեղ Համ ււր անրմ բռնե
լի
է անՀաաականէ եսասէր
կեանքր։
Աենք
Հաւատում
ենք Հաւաքական
, տոՀմ ա յին , ազգա յին
կեանքխն
մեբ սեփ՛ական
Հողի
՚իրայ :
Ա իթէ՛՛ չարմէ
որ , Գ֊տշնակցա կանները
ղոՀ -
ուեն այս նպատակի
Հ ամ ար
՚ • • :
Աեր
սերունգր
գէթ՝ փախի շրքանր անցրել է,
այգքան
արիւն՛ոտ ճանասլա բՀներ ից յետոյ
Հաշ -
տուել
ենք մենք մաՀուա՛ն Հետ . . . ԳաՀճի եւ ղոՀի
կեանքի տեւո ղութեան տա րբե րո ւթիւն ր լոկ մա -
ման ակի
խ՚՚՚դիր է ՚ Գ"^Ր տան քանքի տակ
Հոգին
կուտայ ու կր Հ ան գստանա
յ ,
մ ինչգեռ
գաՀիճր
կ՚ապրի
տառապելոէի , կր Հալահուի
խղճի խա
յ -
թից
I
մ ինչեւ որ մ ի անկիւն ղտնէ ինքնասպան
չի­
նելու Համար
...
Օաար Ի՜Լ հառա
յ , բռնակա^
երին հառա
յ , Հայ­
րենիքին
գալաղ իր , աղգա յին դա ղա ւիա րին դա -
լաճանէ
թո լո ր փատերի վաիսճանր այսպէս է եղել
Հնէն
ի։ վեր
ասլրե լ տառապելով
,
խելադաբուեյ
՛ու մութ ու ամայի
մ իւ վայրում
ինքնասսլան
լի՜ւել։
Ա եր նպաաակն է ցիրուցան
Հա յութ իւնէից
մ ի
աղգ կերէոել։
Մի աղդ կերաել
իր Հայրենիքով։
Մի
Հայրե՜ իք կերտել
իր իմ ա ցէսկան ո լթեամ բ եւ չի -
նւաբար ոգիոէի :
Խնգիրր
այն չէ թէ ներկայ
սե րունղբ
իր աչ -
քե րովր
չտեսն, ի իր բաւլձանքնէե րի
էր՛" ՜
կանաղւււմր,
տյլ խն՛դիրր այն է թէ նա կր դադա­
րի՛՛ մի պաՀ պայքաբելուց այգ նպատակի
Համար;
Ի՞նչ են մեր
պարտաւորութիւնները
ԷՐՐ^՛՜
Գաշնակցականներ
, երր ա յոօր
կրկին
ամ էն տեգ
կր պա տ ր ա ս տ ո լինք
տօԼե լու ^Ա եր
Օրր^ ՚ Մյգ
պարաաւորոլթիւնւերր
շատ են , հանր, եւ
էայն
գոՀողութիւննեբոլ
կարօտ : Ընգունուահ
ճշմաբ -
տութիւն է որ, •որեւէ
աչխաատԼք,
մեհ
թէ
փոքր,
հանր թ է
թ ե թ ե ւ ղոՀաբերոլթեան
կր կարօտի ,
աւելին՝
ղո Հա րեր ութ
իլն ը նաիսապա յմ անն է կա -
տարուելիք
որեւէ ա չփսատանքի ;
Հ. 5–
Գաշէւակցոլթիւճր
իր վեց
տասնեակ
տա րի՜ներ ո լ ըն թացքիս
ա յս ուղղութեան
Հետեւեր
է, այս հրագրով աշխատեր է եւ ատոր Համար աւ
թ է իր կատարահ
աշիաաանքին
, եւ թ է ցոյց ար–
ւահ
ղոՀարերոլթիւններուն
տարողութիւնը պատ­
կառելի եգահ է :
Աակայն
Հ.
3՛ Գաշնակցութիւնը
եւ այս օր­
ուան ՛Գաչնակցականր եթէ միայն
իր նախո րղնե -
բուն կատարահ ա շիսա տտնքն ե րով,
ղոՀաբեբու -
թիւննեբով, կամ քաքաղո
րհո
լթ
իւննե բովը
սնանի
եւ ինք չուղէ բան մր տալ , իր ունեցահէն
, ատի­
կա լոկ խաբկա՛նք
կ՝րք(այ թէ իրեն եւ թ է գալոց
սեբէէւնգներու
Համ ար % Ար եւէ մողովուրգի
մ՛ էք
ամէն
սերունդ
իր դե ր ը ուհի կատարելիք
, եւ վայ
ա յ՛և սե րունգին որ կր իսուսափի
ի րեն
բամին
ին -
կահ ՛էերր կատարելէ :
ԱՀա,
այսօր երեք սերունդ
պաանէչին
վրայ։
Այս
իրարու
յաքո րղող երեք սե րո ւնէէնե րը
կրնան
պատճառա րանե լ ա յմմ
յւլ
ի րենց թե րացումնե
րո ւձհ՛
Համար։
՛քննենք կարճ՝
թ^՚չ են ՛այդ պատճառա -
րանութ
իւննե րր ;
Ա • սերունգր
, ա յն որ ա յսօր
սձ յլեւս անթա -
ց ո ւպո վ կր քալէ , կր սլատճա ււա րանէ
( վւառք ա յդ
սերունղին)
Ինչ ււր ունէէինք տուինք , տուն
տեղ
, ասպարէւլ
, կեանւք եւ արիւն : Ջէ՛" ք կա րհե ր
ոբ մեր ղերը լբացահ է : Գուք չաբունակեցէք
մեբ
« կիսատ
ձէլահ դորհր»
: ի՝ • սերունղբ կր պատ -
ճաոարանէէ
, Հհն՚ոէլքի
չուք չտեսայ
: Աերկ ու ա–
նօթի անապատնե
րր դեգերեցա
յ : Աչք" Բ՚"ց
ի ո ր՛
բանոցներոլ
մ՛էք,
Հաղիւ թէ
Գ"1Ր"ցի
երես տեսայ :
Այմմ թնչ կ՝ուէլէք
ինձմէ :
իսկ
նոր սերունգր
կ՚աւլաէլակէ . Տեսէք,
մեբ
ոտքերուն աակ Հոգ չկա
յ ք մ՛ե բ գլիս-ուն փե րեւ
եր–
կի–.ք չկայ։
Հ
Ա
երունէլնւե րոլ կապ»ր
որուն
մասին
կր իսօսիք , ու կր ճառէք
, բան չեն խօսիր
մեղի :
Ա յւլ կարկտան
մ իքոցնե րոփ չէ որ կրնաք
սերունէէ
պէէէտրաստե լ : Այս Հ՛ամ ա յնակուլ
յէէ րձ անւքին
մ՛ էք
մենք անւՀաէլորգ ենք մեբ անցեալին,
ի՛՛՛^՛չ կր սպա­
սէք՛ • •» : ճի՛՛չգ են ՛այս պատճ առա բանո
ւթիլյենե–
րր , ա րւլա
րա-՚Լ
ալի՛" են
ա
յս տրտունքներր
: Ոչ , Հա՛­
ղար անգամ
ոչ : Մեր սլա յմ ան ն երուն
մ էք
ասլրող
մոէէոփուրւչ ի մ՛ր Հ ամար որեւէ
սերունղի
բողոքի
տրտունջ ք չի կրնար աչ։դարան,ալ
, եթէ , իբբ աղգ
կամ
մ
էէ
գո փուրդ ապրիլ ու յա րաաե ւել կ՚ուպենք
;
Տարբեր
պայմաններու
մէք թերեւս պէաք .ալ չու­
նե՛նայինք
ս ե
րո էնդնէե
բո
լ
՛լե րր ճչգելու, եւ այսքան
պէսՀանքկոէո
րլլալու;
Աղս
՚էո
Հայրենիքներու
մէք՝
իրար
յաքորէէոգ
սերունէէնֆբր
կա րդով բեմ կույլան ել
իրենց
պաբտքր
լալ կամ ւիատ կր կաէոարեն
, ք՝այց
մեղի
պէս թավյէս ռական
բաղմ էււթիւննե
բու
Համ արմ
իչտ
սլէէոք է տալ , դա րձեա
լ պէտք է տալ
յ
Աշվսատուլր
պիտի աշխատի՝ ու կրկին սլիտի աշխատի։
Հէնը,
՝այն որ իր անունին
շուրք վւաոք ու Համբաւ կեր -
տեց
, անՀր.ամեշտ է որ իր ձեէւնափայտոփ ալ մեր
իտէալի
ճամ բան շարունակէ
քա լե լ :
Անա պատ ի–
սերունգր որ միչտ իր մտքի պաշարին աղքատու -
թ իւնր կէէւլա յ , իր ունեցահ
քի՛ չր պիտի տա յ եւ
ամ բուլ քութետմ ր իր ումր ի սպաս դնէ մեր մո -
ղոէէուրդի
փրկութեան
Համ ար :
իսկ
Հոս՝ լոյսերու
մէք լոէլսէցուլ սերունւգր
որ
« րան՛ մ ր» ստացահ
ԷՐԷԷ՛"
է՚՚՚-ն Համ ար րան
մ՛ը
չուղեր տալ , անՀ րամե շտ է ո ր ղ իտա
կցի
, իր մեհ
կո չում ին ել ա յս մեհ ոստանԿ. ե րէն Հաւաքէ
, ամ -
բաբէ
, գէմ
ղնէ
իր փարքբ
Հոսուլ աղբիւրին եւ
ա յգ պա շա րով
ղինո լահ կատաբէ
իր պարտակա
՚
նութիւնր :
Իրրեւ Գաշնակցական
Հաւատսւցահ
եմ որ մեր
կո չունքի
մամ
ը
ուչ
կանուխ պիտի
Հն՛չէ
, այգ օր՛
Վա յ թէ ա յգ պա յքարր
, ա յգ կենսատու
Հուբր
մ արի
Հող ի՛ւ. ե րի. մ էք : Այն ատե՜ն մեր Հակառա ՚
կ"րդները
կարող են պար ղալ։
Այն ատենէ Մ այր Արաքս ին իսկապէս լաց կր
լի՜՛՛ի՛՛ Մյն ատեն Աեւանւայ
լճ ի քրեբր կր
ցամաքին։
ինչսլէս
մեր
Հ ողին երր , մեբ երկիրն
է լ կր վերահ
-
ուի սղաւոր
մի անւապաաի
, անյուչ
մի անէէէպատի :
Այս դիտակցութեամ
բ է որ , բոլոր
մ
ա
յրերր
իրենց
մինուճար
ղաւակնեբին
ճամբեցին։ այգ
արիւնոտ
ՃանապաբՀով,
ղսպելով
իրենց
ա
ր ց ո ւնքնէե ր ր։
Ի^ոլոր ֆէաայիւներր
դիմ ա դր ա ւե ցինւ մեր լեէէների
րուք
ու
րոբաւ^ւբ
իրեԼց
եղրա լրներին
օղնութեան
Հասնե լու
Համ աբ : ՆաՀատա կո ւե ցան
գիտակցօրէն
յան՛ուն տառապող
մի՝ մոգովբգի
: Փտ^ռք նաՀա -
տակն երին եւ պատիւ պտ յքարող
Հայ մողով րէլին ։
ՏՕ-ԲԹ– 3– ԿԻԼԻԿԵՑԻ
ու
Ոէ
Հ.
3–
Գաչնակցութեան
ՀհՕբուան»
առթիլ^
Ափիւոքի
մէք
աեղի ունեցահ
տօնակատարութիւն,
նեբր,
,լիս կր մղեն շարք մր
իսորՀրգահութիւննե–
բու :
Յաճախ
կրկնուահ
է,
որ
ե թ է
գոյութիւն
իսկ
չունենար
ան , սլէտք էր ստեէլհել : Շիտակ :
Աեհ
սիսալ մր սչիտի
րլլար
Գա շէւակց ութ իւն ր
որակել
կուսակցութեան
Հասարակ
ու
անրռվան -
գակ
անունով։
կուսակցութենէն
չատ աւելի
մեհ,
տարրեր բահ մ չն է ան :
կոլսակցութիւ՛եներր
իր^նց
Հիմնագիր
ղեկա.
վարներու
անձնական
Հմայքին եւ անոնց գաէլա -
փտրւերոլ
իւրացման
Հակամէտ
.անձեբու խմբա .
ւորումներ
են : Անոնց անգամներուն
թիւր
կրնայ
նուաղիլ կամ ստուարանալ.
Համաձայն
քաղաքա­
կան կամ անտեսական
պայմաններուն
: Աանէաւանգ
երբ այէէ պայմանները
նէէլաստաւոր
են
նիւթական
կամ անէձնական
շաՀու էոեսակէաուէ
, նախարար
,
երեսփոԼսան
, եւն . եւն • :
Ա ին.չգեռ Գաշնակցութիւնը
իր
անղամներուն
ու ղորհակիցնեբուն
ոչ ղիբք
ու
ւլբամ կր իսոստա.
նայ
, ոչ ալ Հեչտ կեանք : ԸւՀակաււակն
, սրտանց
կամ ոէիփէն կր ղի–՛
էււո
րաւլ բուին անոնք ,
իրենց
սերէն նետելոփ
չռայլանէքի
սլատմուճանր։
կը
գտռ
՚Լանէ
գաղափւարական
մաբտիրէէսնեբ
, պատ -
րասէո
ւլո Հե լու իրենց կեանւքե բր ;
Գա ք1. ակց ո։ թ ի
ւնւ
ր րնւկերտլին կամ դ՚սլանա
.
բան ական ա յս կսէմ ա յն տեէէէսկէէոը չի սլա շտպա -
նեբ։ Այգ ամէնուն
Լսէոացոլմն
է ան։
Իր
նսլաաԽկը
ւղարղ եւ յսէոակ՝
հանէօքմ
է
րնգՀանուրին
Տ ի–
բացումն
ու րն.դսէրձէսկումր իր Հալրենի
Հէէղերուն
,
ուր
Հալ մոէլէյվէււրդր
կարենւէէյ ասքրիլ ու ւլարւլա–
նալ
.ս;։լաա ու անկաիս % Զ,երհ թրքէսկէսնւ բււնակա–
լութենէն ել բոլշեւիկեէսնւ
^շնաբՀ»նեբէն
:
Իր հրաւլ իր - կան էնագիբը
պա տ րա ս տ
ո
լ,ահ
աւելի քան կէս գար
աէւաք,
.այսօր Լ՛ոկ
կրնայ
իրրեւ
՜՚-մոյշ
հաււայել շատ մը էւլեէոո
ւթ
իւն՛ն ե բու : ՝
Ո՛՛վ է ուրեւքն
, Գաշնակցականր
ւ
Գաչն՚ակցակէււ՚նը ես
եւՐ
, գունէ ես,
չէէլոքն
է,
ՌամկաէԼաբնէ
է,
նոյն իսկ բոլշելիկն
է։
Մէկ բա -
ռով
ամբողք
Հայոլթիլձնը : ՈրովՀետեւ
աչԼսարՀի
Վ1՚"՚.1 էև՚"ձ
Հայ իսկ կր կարհեմ, որ Համա -
^այն
չրլլայ
այս Հիմնէէսկան սկղբո ւնքն ե րուն
, կեր­
տելու Համար միակ ու աւք բողքական
Հայաստանը։
Այո,
բոլորն ալ Համ ւսձա
յնէ ենւ
այգ
կէտթև
չուբք, եթէ էսնյչուշտ ուհացահ կտմ իրենց .աղգա­
յին սբբութիէնննրր
էէսճառքի
Հանէահ չեն
1
Համաձայն
են ել իրենց սրաին կր խօսին ա -
՚^ոնէք,
սակայն
բաբոյակսէն
քաքութիւնր եւ
քա -
ղաքացիական
արիոլթիւնր
կբ պէսկսի իրենց , ան–
վերա,.լէսՀ կեբսլով ա ր,ռէսյա յտե լո լ : «Այո, բայ -
ց»ի.– • բնա.րլւն
է
որ կբ իսօսի անոնց մԱ։
«
Ասանկ
"՛Լ Կ՝11Լւ"՚յ^ սնանկ ալ կկ՚լլայ»։
Տ եսակ Դրե րեա–
կենցաէլնեբ։
՞^֊ ^ •^։՛՛՛^
1-աշնէոկցոլթեան
Համար իր ղո յոլթեան
իմաս.
տրն իսկ
է
ան
ամ բողքական
ս լ աղաա Հայբե -
նիքր։
Երկրնտրսնք
չկայ անոր Համար–
կ
՝արտա.
ուան Համար անՀրամեչտ է ոբ ներկայ
գտնուին
իրար յաքորդ
ր" լո բ սերունդները
իրեն ց
՚^ունե -
ցէսհֆներով
, իբենց կատարահ
աշխատանքներ՚ով
է
Վերցուցէք
մեր Հերոսներու
կեանքը,
մէկիկ
մէկիկ
թւլթատեցէք
անոնց պատմ ութիւնը
, ու տե­
սէք անոն ցղոՀաբե բութ եան
մ եհ ութ իէնր ։Գեռ Վեր՛­
քե լւս չորրորդ
անղամ րլլալՈէԼ կր կարգա
յի մեբ
աննման
Արմէն Գարօի «Ապրուահ
Օրեբ»ը։ Աեհա.
էն ղալակ
կեանէքը լա՛յնօրէն վա յելելոլ
առատ
մ
իքոց^ևերով
ուսասո նող « ի Գաղիա , Նանսի» : կր
լսէ որ «Երկիրր
՚լոբհ
կնյ»,
կը փութայ
կիլիկիա
^
ամ էն բան ետեւր
ձէլելոփ : կը տեսնէ որ Հ ոն՛ կա­
տարելիք
գորհը
իրեն յաբմար
չէ , կ՝ ան ցնի Ա
ուր
թաննե
րու
մ ա յրաքաէլաքր
, ու , խում բ մը քաքե -
րով կը կաղմակե րպէ «.Պանք Օթօման»ի
գրալոլ -
մը։
Հ. 3– Գաշնակցութեան
մէք ընկ. Արմէն Գա–
րօն
, մ իակբ չէ , իր ղոՀա րե բութեան
, նուիրում ի
"•յս
սքանչելի
օրինակոէէ։ Աեր
Աստուահատիպ
Բ րիստա
էիո
րէն
մ ին չեւ Հասարակ
Ըռվւօ ՏաՀո
ւնե­
րր , նո յնքան
մեհ ղոՀողութիւններ
րրահ են ,
նո
յն
նուիրում՛ով
«սոլբբ
գորհ»ին
Համար
տ
Պիտի
կրՐ"
նա՚^նք
նէււիրումի,
ղո Հ աբեր ո լթեան
նոյն
՚էԻ^Ա
էէլաՀել– աՀա այս սլէտք է րԱայ մեր
մտաՀոդու
թիւն՛՛ւ երուն
ղ լիսաւէէբը : Հա բուստ
, չատ Հ՛արուստ
անցեալ
մը ունինք
60
տարուան
բեղուն աչխա.
աանւք
այգ֊ Հարուստ պատմ ութիւնր
մեր ուսե.
բէււն վրա
յ Լլը գնւէ ւլա յնւ կբելէււ սլարտաւո ր ո ւթիւ՛­
նը,,
ղայն որոչ տեղ մր Հասցնւելոլ
Համաբ :
Աեր
անմաՀ Հերոսներու
յիշատակր
էի
՚՚՚Լ^՛
յարղահ
կ՝
ՐԼէան
ք ,
եւ մեր օրուան
ճշմաբիտ ու
Հարաէքատ
՛րաղատ
բո վա եգա
1լո ւթ ի ւՆ մր տոսահ՝ եթէ,
Հաւատաւոբ
Գա շն՛ո կց ա կան ի գիտ ա կց ո լթեամ ր ,
կամօք եւ սիրայօմար
կաաարենք
Հինեբէն
մեղի
փոխանցուահ
աէլգային ել գաղափարական պար -
տալորութիւնները
:
ԱԻԱԱԲ
ԱԻՐԶԷ
Fonds A.R.A.M
1...,392,393,394,395,396,397,398,399,400,401 403,404,405,406,407,408,409,410,411,412,...612
Powered by FlippingBook