՛ՕՐԵՐՈՒՍ ^եՏ–
(ՄԻՍԱ-Բ ԹՈՐԼԱ-ԲԵԱՆԻ
ՑՈԻՇԵՐԸ)
Լռակեաց է Զէ՚֊անչէ
ր ի ահաբեկիչը
:
Հա -
մեսա։
Զ՚եայահ՝ իր աարիքին
, գիւղական
սլաաա -
նու
նման իսոնաբՀ է եւ ամօթխահ
%
Բայց պէաք է կաբղալ
իր « Օրերուս
Հեա՝^
յուչերոլ
Հաաորր
, իմանալու
Համաբ
ինչեր է ա–
րել
նա , ս՛իսաք
թ՝ո բլաքեանր
, որ աւե Աւ չաա •
գրասենեկայիե
Համեսա
աչիաաալորի է
՛նման ,
քան
յեղափո
իւա կան Հրոսակի
, անփեՀեր աՀաբե -,
Կէմ՛ ••
Եւ այսօբ աՀաբեկիչ
Ա՛իսաք Թռրլաքեանբ
գը–
րել է իր յուչերու
առաքին Հաաո րբ,
ոբից մի քա
նի Հատուահ՛ներ՝
Հրատարակեցին
<լ 8 առաքեր ,
« Հայրենիք
» Հ ւ , «
Ցուսարեբ
» Հ 1 ;
Զարմ՛ անալիէ մէւղոփուրղ
ենք
,
մ ենք
,
Հա յերս :
Օաարի
աչքին
միա
յն արչփե րռնո ւլնե ր ենք
մեր
ձեէւքեբի
մէք։
Այն ինչ իրականութեան
մէք,
միա
յ՛ն բաՀ
, մ ուրճ , ՚//՛/՛^ "՚– Հրացան ; ՛իրան որ
սլէ ս ՛Լկա յ , մեր ա չխա աա ս ի րՈ ւթ իւն
ր , մ՛ե ր
ղեւլե
ցիկ
ւլրականռ
ւթ իւնր ու մեր Հոյակռապ
Աայիսի
24րէ որի ււաւլմիկներից
մէկն էլ Աիսաք
թորլաք–
Լանե է եղել : Ապարանում
իր թափահ
արիւնոփ :
Ընկե ր Ա իսաք
թոր
լա քեան ը , ա յսօր
Հ րացանբ
՚^ԷԿգք
4
ԳՐ^ւ
^՚–
ԳՐ/
Ղ
Վ^ՐՏՐ^Լ^
գրելու
Համար իր
յուչե
րբ : ՛հա Հեչտ
զոբհ չէ Ա իսաքի
Համ ար , որ ,
Հաղիլ գիւղական
գպրոցի
կրթութիւն է ստացեէ
ել
Հէսմ արեա իր ամ րւէւլք եր իտասա րգո ւթե
ան
բ ,
մօտ
երեսսւնէ տարի
միայնւ ղէնւքի Հետ ւլո րհ
ոլնե–
Այգ Հաաորի
՚էբելր
Մ իսաքի
Համար աառա -
պանք էր , ւլրական
Հերոսութիւն
:
Ո՚՜րէչՐ
չէ
Ր
՚"՜
նի : Բա յց պէտք է մ օտիկից ճաԼաչել Ա իսաքին
յ
իմանալու
Համար նրա սէրը ւլէպի Հայ գիրբ,
գէ*Ղ
ի Հայ ղրականութիւնր։
Նա մ ո լփ
րնթերցող
էւ
իէնթե րցանութ
իւն։ ր նբա Համար
մէկ
երկրոբգ
կեանւք է , Լ՛ոկ
՚* "՚ յ
գԼ՚ՐՔՐ
՚^էկ մեհ ղանձ ;
Րնկեր Ա իսաք քծ՝որլաքեանբ
ինքն էլ է ոլղե–
ցել մէկ գանձ ստեէլհել ; Եւ ղարմ անալի
յամ առո
լք
թեամ
ր ու աոկոլԼոլթեամ
ր , երկու տարի չարոլ -
նակ
, օրեկան
առնոլաւլն։ տասեւէթց
մամ
աչխա
տե լուէ , մէկ նախագա սութ իւն
ր մի քանի
անղ ամ
սրբա։լրելրւց
յետռյ,
այսօր իր սե։լանի
վյ։այ
ունի,
իր աչէսատանքի
արգիւնքր պատրաստ
տպաղրու -
թեան Համար :
Ծանօթ
նկարիչ
՚հարվէւչր բստ ^Օրերուս
Հեա՜^ի
բոլէանւղա կութ եան սլատ րաստել է մ՛օտ
Հարիւր
քսան
ւլհագիր
նկարներ
, որոնք
ղե տե ղո ւե լո փ ա
պագայ
ղրքի
էքերի Վյրայ , տպագրութ
իւնւր պիտի
ղարձնեն ճոխ ու Հաճե լի :
Ընկեբ Ա իսաք թորլաքեանի « Օրերուս Հետ »
յուչերու
առաքին՛ Հատո ր ր բամանոլահ է ութ գբ՜
լո ւխնե րէւ
Համ ապատասխան
ւէերնագրերով :
Առաքին
գլուխր պատմ ում է մ անուկ ել ապա
պաաանի Ա իսաքի տպաւո
րո ւթիւննե
ր բ
1895^
կո -
աորահներից
, յեաոյ նբա վճիռր,
^Աեհնալ եւ ցե
ղի վրէմր
լռւհ-ել
» ւ
Այգ գլուխը
լեցուն է բաղմ աթիլ
մ անկական՛
աբկահներով
, որոնք րոլորն
էլ կապռլահ
են ղէն—
քի
, յեղաւիո խական ա չխատանէքնե
ր ի եւ թուրքե -
բի Հետ ունեցահ
բնգՀա
րո ւմներ ի Հետ :
Ե րկրո րգ Գէ"ւթր
խօսում է Օսմ • ԱաՀմանա -
գրութեան
մ՛ասին
, ուր Ա իսաքր փաստացի տրլ -
եա լներռվ ապա ցուց ահ է , որա
յգ սաՀմ անագրոլ–
թիւնբ
միայն թրքական
կաբող է լինել :
Երբոբգ
գլխի մէք Մ իսաքր պատմում է իր ղին
ուոր գնալր
, իր ղինո
լո
բո
լթ
էււն։րկ աբթլի բե բւլռ ։ մ ,
իր
րմ րոստութիււնե
րի եւ աղատման
մ ասին
:
Անացահ
Հինգ
մ ասե
րբ
, ո րոնք
կրում են՛,
« Հայրենի
գիւգում ^, ^Առաքին պատերաղմի օ -
րերուն՛^ , « Տրապիղոնւէն գէպի Բաթում
,
կռվկասՖ
,
« վե րագա
րձ՜ֆ
,
Հ^Նոբէն գէպի կովկասէ վերնա -
գրեբր
, աբկահայէ։ն
չարմանկարի
տպաւորութիւն
են ձգում
էւրենց չաբմական
գբուագնեբռվ :
կռիւ է այլեւս։
Արիւն է Հոսում
, իսկ ամէ -
նից չաա Հայի
արիւն
յ
Հա յկական
քաբղե
րին Ա իսաքր
կ ո վկա
սո ւմ է
եղե
լ ել մի կե րպ թրքական
չղթան
ճեղքելով ,
Տ րա սլիղոն վե րագա
րձե
լ :
Գնացել է իրենց
ղիււլր
, ուր Հ իմ ա
թուրքեր
են
ա։։լր։։ւմ : Րրեն,ց տան է մ օտեւում : Ամ այի է :
Բաղմանգամ
լնտանիքից
ւ. չ ոք
չկ՛"ձ
՚
ճիւաղ
թուրքր
րոլորին
քնքել է, Հայէ։ Հետքր
մաքրել
։
Ա եհ է Մ իսաքի
Հողեկան տառապանքր :
Ջմեռ է։ Տ՚՚ւբա
: թչնամու
թիկուն։քում է Մ
ի՜
սաքր
, ուր ամէն մի քայլէ։
թուրքի
կարելի է Հանէ–
գիսլե
լ : Գնէ ում է մեհ քարղ արաբ Եսմա յէ՛ է
՚գէյէ
տ։։ւնլ։
• թու
րքր
,
։> բ
մ իա յնւ Հայ կանւանց եւ երե -
խանէե բի քաբղե
լ ղիտէ
, ղինուահ Ա էւսաքէւն եւ իր
րնկեբոքր
տեսնելու պէս սարսափում է : Ա անում
է նեբս ու ամրողք գէ՛չերր գուբս չի գալիս
, որ -
սլէ
սղի
մ իւս
օրր
Հրա ցանր
ղնե
լու
լի՛– ի
Մ է"՛
աքի
ոտքերի տակ
,
երբ գեո էւնւքն է կացութեան
տէրբ
եւ ա քն է լ մ եհ՛ չափով ;
Տեաո
յ գալիս է Ա է՚սաքի
վրէմխնղրութիւնը
նբա
կուլմ է՛ղ րնւղաէՐէնր
։քէ։ քանէ։ Հայ տ։լանե բով
թրքական
Վյ"4€^Սէ
գրաւումը ,
արիւնռուչա
ինչպէս
Հաղորղեցինք, Պ՛ ճէյմս ճերարտ ,
Պերլինի ամերէւկեան
գեսպանր
, Առաքփն Ա՝եհ՜ Պա
տերաղմի
րե թացքին
, մեռահ է Աեպտ • (^ին
, իր
րնակարանին
ձ՛էք ,
84
տա րե կան ին :
Իր ՚էեբքփն վա յրկեաննե
բուն
, իր սնարին վե —
րեւ
գտնուահ է մ իայն
Տիկին
Մ էրի ճերարտ
, իր
կեանքին ու գո րհ՛ո ւն է ո ւթ ե ան
թ՚կերր •
Իր մաՀով կ^անՀեաանայ
մ՛եհ Աձ՚երիկացի
մր,
ինչպէս
նաեւ
Հա
յ մողովուրղին
ել իր ղատին մե–
հագոյհ– բարեկամներէն
մէկբ
տ
իր անունբ կապ -
ուահ է մ՛ասնաւորապէս
Հա յկական
Գատին Հետ ,
երբ
, Առաքփն Ա եհ՜ Պատերաղմ
էն ետք , կաղմ ուե
ցաւ « Հայաստանի
Անկախութեան
Ամ՛երիկեան
կոմիաէէն,
որուն նախաղաՀն էր ինք :
Իրրել
ամերիկացի թէ իբրեւ բարեկամ Հա -
յերուն
, թանկագին
գէմք
մ րն էր ճերարտ
, որ ա–
ւելի քան կէս գարոլ աււաքնակարգ
գորհունէոլ
—
թիւն մր ունեցաւ
ամ՝եր է։ կեան Հանրա յին
կեանքին
մէք
ել մեհ գեր կաաարեց : Տարգոլահ
ել Հե։լի
—
նակաւո
բ
իր աւա
բան
մ լն էր , ղո րհնական եւ բո
լորին
Հասնող մարգասէր
մր ել միամամանակ
քա
ղաքական
Գ՚՚Ր^ի
չ
մ ր,
սլա
յհ առա աես
, առողք ու
մ արղկա
յին բտրձր
ն կա բա գբ ո վ :
Ամ եբիկեէսն քաղաքական
կեանքին
մ էք
, ճե -
րարտի
ղէմքր
մ էկէն
ուչագբութիւն
գրաւեց եւ
գարձաւ
առաքնակարգ
անուն
մ ր, երր
ստանձնեց
ամերէւկեան
գեսււլանի
գմուարին
պա շտօն բ Գեր —
մանիոյ
մէք,
1913 - 1917,
ՀամաչխարՀային
պատմութեան
աձ՚էնէն
ալեկոհ
չրքանին։
Նաէսա -
պէս գեսպան
նչանակ։։ւահ էր նաէսաղաՀ
ի\ւիլսբ—
նի կողմէ՝Ապանիոյ
մէք, րայց
յետոյ
նոյն պաչ
տօնով կո չ։։ ւահ էր Պերլէւն
, եբր ճսւմ՚րո
լ
րնթաց
քին Փարիղ պիտի
այցելէր :
ՊատաՀականութեան
արղիւնք,
կերսբւվ
մը,
իր այս պաչտ
օ՛ն ակո չումր
, րա յց յետո
յ , պատե -
բաղմ ի աար
ին
եր ՚։ ւն , անիկա ղաբձաւ
բարիք մբ
Ա ՛ՆաՀանղնե րու1ն՛ Համար,
ո րովՀետե լ ճե բա րտ իր
գո րհո
ւնէ
ութ եամբ եւ արի ու ւիճռական
կեցոլահ–
Ք"Վ
՚
Ր՚"Բ^Բ՚՚՚3"՚՜3
ամերէւկեան
քա։լաքականոլ -
թեան
վ ա ր է լ Խ
ու աղգեցութիւնր
, եւ իբ
անո ւն բ
կապուեցալ
մեհ նաիսագաՀ
ին՝ Ուի լս լն ի անունին
;
Ե բկա
բ տա բ ինե
ր , մ ինչեւ իբ մաՀը
չ^եբարտի ւս
նո ւնր փառաւորուեցաւ
« Պերլին
ի նախ կէոն՛ գես -
պանբ» տիտղոսով
, գա սո ւե լո վ Ա իաց • ՆաՀանգաց
Հերոսներու
չարքը : Գասական
գոբհէւչ
մր
եղաւ
տն , բարձր նկարագրով
, ւանկաչառ ու ւաննկուն\ ,
պտչտպանելաէ ոչ մ իա յն իր Հա յրենիքին
շաՀերր
,
այ՛լեւ գաչնակիցներուն
, ոբոնք պատերաղմի
մէք
էին\ Գերմանիոյ Հետ % իր այս խաոնոլահքով
եւ իր
ցոյց տուահ արտակարգ
կորով
ին ու
յաքողու -
թեան պատճառո
էէ^
ղնա Հատ
ուե ցաւ
բո
լո րէն :
ինչպէս կր պատմուի,
իր անոլնբ Հռչակ ստա
ցած՜ է երկու միքագէպերով,
որոնք պատիլ
կբ
րերեն
իրեն։
1916^^՛,
երբ Գեբմանիոյ
րնգհովեայ
պատերաղմբ
աւեր կր գորհէր
, ճերարտ
րռւոն
կերպով
րողոքահ է ղերման արտա՛քին
նախարար՝
Ցիմմերմանի
մօա, յայտնելով
անոր թէ
նման
պատեր՛ագմ
մր^կբնար
խռովել
Ամերիկան
: Գեր -
մ ան նախաբաբր
յոխո րտանքով
, կո պաօ
րէն
, մեր
մելով եղահ. րողոքբ, պաաասխանւահ է թէ Ամե -
րիկա չէբ Համ՛արձակեր
սլատերաղմի
սկոիլ-ւ
ոբուխ
Հետեւ
500.000
ղերման
Ամ եբիկալյ
ինե
բ կ՚բմրոս -
տանան
Ամերիկայի
մէք իսկ :
ճե րարտ, ճչմարիտ
Ամերիկացի
ել կարհր նր–
կաբաէլիբ
, ՛անմիքապէս պաաասխանահ է •
« Աենք ալ
500.000
լասլւոեբի
սիւներ ու -
ւԼփնք, որոնցմ է կրնանք կախե
լ ղանոնք
^ յ
Տարի
մր ետք,
191 7
/՚5՛ ,
երբ գիւանագիաա -
կան յարարերութիւններր
խղոլահ
են ,
ճերարտ
իր անցագիրբ
ոլղահ է, Գերմանիայէն
մեկնելու
Համար;
իրեն րսուահ է, թէ անցագիրբ կբ տրր -
ուի
, պա յմ՚անալ որ սառ րագրէ գեբմ
էլ/հ ել ամ ե -
րրզնան
\Տ69ի գաչսաղրրն
ղրայ նոր
յաւելում
.
ներբ, ի նպաստ
Գերմանիոյ ;
ճերարտ, քաղաքական
այս (^չանթամ^էն վբ–
ղովահ, պաաասխանահ է իսկոյն, թէ ինք որեւէ
իրաւասութիւն
չունէր
գաչնաղիր
ստոբագրելոլ ,
Ունենար իսկ է պիաի
մերմէր
սաորագրել
նման
թոււլթ
մր , եւ պէ։աի ուղէր
մնալ
«մինչեւ
ռր գր -.
մոխքր սառ
էր »՚–
Գերման արաաքին
1ախար՚արր
իր
ճակատր
ապառամին
ղաբկահ էբ՛ գիաէբ թէ գմոխքբ
չէր
կբնաբ սառիլ, եւ Հետեւաբար
, ճերարտ ալ տեղփ
չէ բ կրնար տալ :
Այս
երկու միքագէպերր
միայն
յիչեցինք չատ
մր
ուրիչնեբոլ
մէքէն,
րսելու
Համար, թէ ճե -
րարտ սովորական
իմաստով
գիւանաղէտ
մր չէբ,
ճկուն
, բաղմ երե սան։ի , գէպքե բոսև՛
Համ
աձայն
գիրք
բռնող ու գոյն
փոխռ։լ։ Աաբգ մրն էրան ,
մեհ ու ^զօբ երկրի մբ ներկայացուցիչր,
արգար
գաւոե բու
պաչտէէլան։
մ ար։է
մ ր , րարոյական
ու
նկարագիր
ունեցող
մէկր, ոբ գէւտէր րմբոստա -
նալ,
ղայբանալ,
՚էյ՚գ՚՚վուիլ
եւ
ճչմարտութիւնր
նետել
ղիմացինէն
ճակտին
, եբր տեսնէր թէ
կեւլհ՛ , խարգախ ել ամբարտաւան
մէկոլ
մր առ -
քեւր կր գտնուէր
: Անչուչտ
, իր այս նկարաղրէւն
Համար է որ Պ– էբրրմէն
, ամերէւկացի
ականաւոր
լրաէլր։։ղ
մբ, մաման։ակէ։ն
ղրեց, թէ
ճեբարտի
յաքողութիւնբ
թերեւս
անոր մէք էր, որ ան եբրեք
ղէււանաւլիտական
ւիո րձա
ռո լթէ։ւն
չունէր նաէսա
պէս. ա յսինքն։՝
էլերհ էր գիւա՛. աղիտութեան
ա -
րատներէն
: ԸնգՀակառակն
, իբրեւ
Հ՚աբաղատ ա —
մերիկացի եւ իր երկբին
րարձր պատգամախօսր
,
իր պաբտքր
Համարահ էր
ՐԼԷ"՛է
անւկեղհ
, յան —
գոլղն։ եւ իբաաեէէ : ճե րարտ, ին։չ։ւլէս
ցոյց
կուտայ
իր
։լ։։ րհո
ւնէ
ութ
ե ա ն ՛
պաամ
է
։։թիւ>։.ր , իր
կեանքբ
նկաւռահ
է
տեսակ
ւքր
՛ււ։
ռ ա
քե լռ ւթ ի ւն • աՀա
թէ
ինչու Հասահ է Հոն, ուր կրնար բան մր լնել՛ ա -
նէիրաւութիւն
մր ղսէրմսնել,
աբղաբ։։ւթիւն
մբ
վե
ր
՛ււ։
կաւԼ՚էլնե
լ ՚ մ արէլ աս իրական
։լո րհ
մ բ կար -
ղագրե
լ :
Լայն Հայեացքով
մարգ, ճերարտ ոչ
միայն
անՀատնէերոլ
ել Հտստատռւթիւննե
բու
օգնութեան
Հասահ է, այլեւ աւլգեբոլ
, րոլոր այն
մողովոլրղ–
ներունէ, որո՛ն՛ք արւլաբ գատ մր ունէեցահ են եւ ոտ
նա կո էս ուահ
իրա
լուն, քներ ;
վեՀանձն
ոլ ղաղափա րա սլա չտ
, ճերարտ
Հե -
աաքրքրուեցաւ
ռւրիչներու
կարղին,
մաս՚նաւորտ–
րար Հայ մողովո ւրգով,
որոլն հառա
յեց
տ յնպէս
Բ՚չ՚՚էէ"
իր երկբին
էսնկեղհռւթեամր
սրտով ու մտ–
քո։է, խորին ղիտակցութեամր
ոլ ղնաՀատու -
թեամր։
Այս մասին՝
ւղիտի խօսինք գեռ :
Աինչեւ այգ սակայն
, րսենք ան։քիքապէս
, թէ
այսօբ,
աչխաբՀի
րռլոբ
Հայերր
սրտս^ց
պիտի
վչաակցին եւ ե բա էստագի
ա ո
ւթե ամ ր պիտի խռ -
նարՀին իր մեհ ու անմոռանալի
յիչատակին առ -
I՛"– ՚
(Խմբագրակ).ււ.,1 ՀԱՅՐԵ՚Նի–8|ւ)
Գաէթլթե (թսղոէթ
ՀԱ8Կ ՊԱՐԱԱՄԵԱՆ
ղատական
քարտուղար
նչան՚ակուահ է, Մ՛ ՆաՀանղներու
չբքանային
գատաւոր
էտոլրրտ
Լ. ԼիՀիի՝
29
տաբեկտն է,
\949էն ի վեր րնգունուահ է Րօտ Այլրէնտի փաս
տաբանական
կաճառէէն մէք : Շրքանաւաբտ
եգաձ՜ է
Պրտուն
Համ՛ալսարանէն
ել
Հարուրբտ
Համ ա լսա
րան։ թ.
էւր աւար . ճէււղէն
:
ՀաւՐ
ալս արան՛ի մէք
եղահ է հան։։ ւց ո ւմնե լու
՛էա ր ի չ
ՀլՊ րաուն
Տէ
յէի
Հէրրլտէէնգ
ել
չահահ
Հիքսի
Բարվւինթրրի
մբցա–
նէէււկնեբր։ Անղամ
եղւսհ է
«3>/՛
Պէ՚թա Բ։։ւփփա ե ւ
Տէլթա
Աիկմա Րօ» ղիտական
եղբայբակցու -
թեսոԼ
<ց
: Հաբոլրրտէ։
մէք եւլահ էր նաեւ գատա -
կան
Ակ։էւմբի
քաբտոլղաբ։
Համա չխարՀտ
յին Բ*
Պ
"՛աե
րաէլմ էւնէ ՝ Պար։։ աւէ
ե ա ն
եղահ է ր Ա . տեղա -
կալ Ամեբիկեսն
օղ՚՚՚յին
։։ւմին
մէք
ել
էլէւնուորա–
կան փո է։։ագբ։։լթիլ
ններ
եւո տար
ահ
Մ • ՆաՀանգ -
ներու,
Անղլիոք
ել
Գերմա(նիոյ
մէք :
20
ՀԱԶԱՐ ՏՈԼԱՐ կտակահ է Պօ^ոս
Պալում–
թուրք
մաՍ տա բմնե բի գե րեվա
ր ո
լթ
իւն բ :
Ո՞ր
մէկր ասել :
ԱՀա Տ րասլիղոնի
Հ
ա յկական
քաբղե րի նկա բա–
գբութիւնր։
Աոսկալփ է, անՀաւատալի,
րայց ի -
ր ա կանո ւթի
ւն
:
Հսյ
յ րնթեբցողր
երկաթեա
յ
քիղեր
պիտի
ունենա
յ , ոբպէսղէ։ կարենա
յ կաբղալ
ա
յղ
ամ էնր :
Լիուսերր Տրապիղոն
ե՝. մտնում : Նբանց Հա -
մար
մէկ է՝ թոլյւքր
քաբւլել է Հային թէ ոչ։
Ընղ
Հակաոակն
, թո ւրքե բ էնէ են։ երես տալիս :
1ցիստ
Հետա Ալն ղւ։ւմ են ւէր է մ խնղ
իր
Հա
յեր
էէն : հ1 օսք
կայ
նո յնիսկ
Հատոլկա։։
ր
Հա
յեբին
գոլյւս
քչել Տ րա -
պիզէ^՚նից , Թ՚՚։ւրքերէ։ պակասր
լրացնելու
Համաբ :
Այգպէս է օտարբ։
Միչա մեղ թշհամի,
ռրոէէ–
Հետեւ ապբել
ենք ուգում
, ազատ ապբել
%
Ա իսաքին
յաքողւում է լեէլու գտնել
էիո
լսեբոլ
Հետ իր վրէմխնգբական
գո րհո ղութ էււննե բ ր չա -
ր ո ւև ակե
լռ
լ
Համ ար : Եւ սլատմւում
են քաբգա՛
րարներր
մ էկր
մ է՚ւսի ետեւէն Ա իսաքի
ձեռքով ,
թէե
լ
չատ անւգամ ոչ Օրր ցե բեկով
, րա
յց հրա -
ղբուահ
ու յամառօրէն
;
Տեղափոխութէււն
է
: Ա՚ուսերբ
^
տուն
են
գը՜
նում» : Ա իսաքր
Հազիւ
իր պապենական
տունը
վերաչինահ՝
ստէւպուահ
է
կովկաս
ղնալ,
որպէո
ղի ա յնտեզէէց
Հնւս. րաւո րութիւն։
էււնեն՚ս։
յ
Եր՚^կ՛"՛
անցնել Ա ուրատի
մօտ : Տ րապիզոնից
ՃանապաբՀ
չկայ : Եւ նա նաւ է նստում
աբցւււնքր
աչքերին է
Ալ՚Հնար
է
ա
յստեղ
գոնւէ
Հարեւանցի
աալ
ղրուահքի
ամ բողք
բովանւգակ։։
ւթ իւն ր ,
այնքան
լեցուն
է,
այնքան րաղմագրոլագ :
Պէտք է ա՛նձամր կաբղալ •
Ա իսաքր կե ան
ք։։ ւմ սակաւախօս է եւա
յգպէ՛*
է լ
՚ լ ր ե լ է
իր
յուչերր
սե։լմ ու
կարճ
չարաղրու–
թեամր։
Բայց սլէտք է կաբղալ
տոզեբի
միքից ,
պատկերացնե լու Համաբ Ա իսաքի արահնեբի ամ -
րուլք նշան.՚ա կութիւնր է
ւ
Շատ կր ցանականայի
որ բոլոր
Հմայեր
բ
կաբ՜\
էլա
լու
լինէին
Մ իսաքի <էՕրեբուս
Հ ճ ւ ո »
յ։։լչերու
՚
ղիրքր
^ ո ր
իամամ անակ իբ պատմ ութ իւնն է :
ՀԱՏ. ԱԱՆԻՆԵԱՆ ,
Fonds A.R.A.M
