ԵՐԱԺՇՏԱԿԱՆ
ԱԱՈԻԼԻՍ
Փա
րիղաՀսւ
յ մ ամ ոլլԼւ՚ե մէք
մ իամ-ամ անակ ե -
րե լաց Լէն ե րկու
դրութիւննե
ր ւԼերո յիշեալ
նիւթ
ի՛ն
շ՚՚՚-րք,
առաքինր
ՀԱՏ
- ՐՈՏԺԼ՛
Տ՚՚ւլԼւս
- Օգոստււս
միացեալ
թիլին
մէք
(|27 - 12Ց) ,
Շ–
Նարղունիի
սաո րաղր II լթե ամր
,
«
ՊաՀահ ո յ ե ր ամ շա ո ւթ ի ւն ՝ք>
վերնաղրին
աակ,
երկրորղր
ԱյՍՕր/ 7
եւ
9
Աեպ–
աեմրերի
թիլերուն
մէք, Ա. Պարթեւեանի
կւ
,ղ -
մէ
, « Ե րամ շաոլթիւնր
լոել ղիա՚նանք»
ԼսորաղրաԼ։
Երկուքն
ալ կ՝րնղղհեն
մեքենական
երամ շ -
աութեան
շարիքեերր։
Նարղունի
շաա աւելփ Լսիսա
ել անողորմ
է իր եղրակացութեան
մէք, իոկ Պար–
թեւեան,
աւելի շափաւոր
եւ աւելի
ճիշղ ղաաաս–
աան
մր կ՝րնէ :
Առաքինր
, Համ աիսո րՀոլրղ
կ ի ար Փ ո ւռթա
լէ–
՝<ձ.Լւ , կ՝ ողրա յ Հողք» երամշտութեան
(ա յն որ
վի -•
թաւքիՌ
կր
պարունակէ)
նաՀանքր,
մեքենական
ար՛
Հալին առքեւ : « ՀետղՀետէ
կր նուաղին
նուաղող ֊
ներր
ել
նոլաղաթո
ւմ րերր
, ե րամ շտո
լթ
ի ւն ր պաՀ՛
ուահ
է
նե րկա
յիո տուփե րու
մ էք ել կր
հախուի
ինչսլէս
աոլւիոփ
ուրիշ որ եւ է րան : ՊաՀահոյ
ե–
րամշաութիլն
, ինչպէս
կայ սլաՀահոյ
ղեղձ
, լու–
րիա
, մ իս կամ
սալւաէլա,
աո անց վիթամ
ինի
» :
Ու
քլեղրակաց՚ՆԷ
.
« Աւ ղրաղկտն
ու
րմիշկր
աւիս ո սա լուի կր Հասաատեն
թէ ռատիօն
սպաննեց
ալջ
երամ շտութ
իլԱր
մ եղի
Հ րամ ցնե լոփ պաՀա
-
հոյ երղեր » :
, իր առարկոլթիւններր
կ՝ամփափուին
Հ ետեւ
-
եալ կէտերուն
մէք՛
,. € Երամշտոլթիւնր
մանելով
տոււիելաւ
մէք կր
կորսնց
Լ
է այն րարա Լսում ր որ մա րւլկա յին կոկս ր–
ղր կուտայ
երղին»։
Այսաեւլ
Լսօսքր միայն
երղի
մասին
է եւ ոչ նուաւլարանի)ւ
:
ՆաԼ"աղասոլթե՚ան
"հւ՚ՂԲ՜Ա ՛Ր՛ Ր^ահո ւահ
է « ե րամ շտութ իւնր »
րա
ռր ո լւ լ^ւղ՚^անուր
իմասա
ունւի
, այսինքև
կ^րնղ ՚ ՜
՚ւրկԿ թէ ^Ր՚ւՐ
եւ
թէ
նուա՚լր
, իոկ ՛Լերքաւս րո
լ -
թեան
մ էք Նարղունի
իր փւօսք 1լր մ ասնաւո րէ եր–
՛լին "Լ մարգկա
յԼ՛ն կււկորղԼն
փրայ : Պէ՞աք է ու^
րեմն Հետեւցնե լ թէ
Լ
ուագր
ւլե րհ
կր
՚քնայ
իր
մատնան
շահ
տումս
լ՛ք
էն է
Համ աձա
յն ենք
՛ւ ր երամշտական
բ" լո ր տե
-
սա կ՛ե Լ րր , ձա յնական
թէ
՛լ
ո
րհիակ՚ւն
, րո լորո -
՚ԼԼն Հարաղատ
կերսլոփ շեն կրնար գուրս
ղալ երբ
կր ՛Լե րա րտաղրո
լին
մ եքենական
որեւէ
մ Լ՛ք՛՛ց" փ
է
ձս՛յնա
ս
փւի
ւււււ
փ կամ սկաւա՚ւակոփ
ւ Րա յց Հարա–
ղասւութեան
կորուստր
մամ անակաւո ր թերի մլն
է , իրրեւ Հետեւանքր
մեքենական
մ՛
իք ոցնե
լ
՛ու
նե րկա
յ թ էք՛– Լ՛ք
անկա
տա րութե անց : Ր՛է
ռատիօն
եւ
թէ ֆօնօն
, մեհ չափոփ
, արղէն
կաաարելաղոր–
հ
ուահ
են րաղղատմ ամ ր
իւրեՆց
հաղ
ում
ի
օրե -
րոէնւ
, ր՛"
յց
ո չ ոք կրնա յ րոե
լ
թէ կանղ առահ
են
Լւրենց կատարե լաղո րհում ի ճամ բուն
մ էք է
Ղ՛եռ
կրնա և շաա
մեհ ո ստո ւմնե ր
ր1
՚ե
լ նոր
ղի ւտե
բու
շեոբՀիւ
: Անկարելիւ
չէ որ օր մր
փերարտագրեն
« ող^ » ե րամ շտութ իւնր իրականին
Հաբաղատու
-
թիւնոփ
եւ թերեւս
բան
՛է՝
լն
ալ
աւե
լիոփ
,
անոնց
տալոփ աւելի
երկնային
ոէ
եղեմական
՛լոյն մր.
Հնչականութիւն
մլ՛ ,քան ինչ որ ունի մաբղ
կ,ձայնր
ել
Լ՚֊չ
որ չեն ունեցահ
, մեղի հանօթ
գորհիքներր
բա
յց
կբ
՚Լան
ունենալ
բա րեվւո իա ւե լուի , կամ բո -
լո Ր՚՚՚Լլն
նոր նուաղա րաննե բու
հնունղով
,
սրին–
ղէն աւելի սերովբէական
, քու թակէն
աւելի
քերմ
,
ու ղանամ
"է
րէն աւելի
ղաշ։. Հն չա կանո լթեամ բ :
(յերկայ
նուաղա
րակնե
բու
թաւլաւորնեբն
ու թա
-
ղոլՀ իներր
, իւր ենք
ի՛սկ բա ր ե ՛իո խ ուահ
չե՞ն
մա -
ման ակի
լձւթտցքին
յ
Ա
իքաՀ.
կեալ
յիշեցնենք
նաեւ
ոբ նուագարան
-
• ներր իրենք ալ մ ասամբ մեքենական
աւլրիլրնե
ր
կր նկատուին,
բաւլղատմամր
մարգկային
ձայնին
I
Նուա ղահ
ու
ւս րուեստ աղէ տր իր ներքին
յոլղում
-
ներր
1լ արտա յա յտէ
շ1.
որՀ
իլ
նիւթէ
շփն ոլահ
գո ր–
հիքի մր , արուեստական
ձա յնի
աղրիւր
ի
մրէ
Ն" յնր չէ
ւղա
լ։ ա՛լան՛ Լ րւլին
Հ ամ ար
,
ո րովՀետեւ
մ
Ա
՛րղկա յին ձայնր աստուահն
է եւ պիտի
մնայ
ե–
րամ շտական
ձա յնի Բ" Լ"ր աղրիւրնե բուն
է Ա
յղտեղ
ն.ուաղարանր ,
մարղ
։։էն
ապրալ
ել–
ղերղղայուն
կոկորղն
իոկ էէ ուր ձայնի թբթռացումներր
կ՝ար՛
աաբեբուի՛։. բւսբաիաւն
ու
տաք
շունչով,
տրուես՛
աա՚լէտ
թէ
ն՚՚ւա
՚լաբաԼ
նոյն՚սցտհ
են
նիլթով
թէ
Հո՚լի՚ովէ
Ուրեմն
<1
.՚ւ՚լք ե րամ շաութ իւն»
ասաց -
ու՚սհքր
ար՚ւ
աբ պիտի
ր1լար
րսել
ամէնէն
աւելի
մարգկ
՛ձայնով
տրուահ
երամշտոլթեան
–.Այս էան–
չու՚տ պաաճառր
որ Նարղ՚՚ւնի
, մեքենական երա–
մ փտութեան Հանգէպ
իր նետահ
չանթերուն
մէք,
անոր իբր ղոՀ նկատի
ունի մասնաւորապէս
երղր
եւ չատ
մեհ ւԼրղ՚.վում
մր
չի ցուցներ
ւլորհիակա–
նիւ Հանղէպ
:
Պարթեւեան
եա
՚Լճռ՚սկան
է այս
մսսին։
կր
. ղրէ.֊–
« Ու՚լ՚լակի
լսուահ
երամչտոլթիլււ
մ լէ
Հարա՚լատ
եր՚սմչտութիւն
է,
իսկ
ս կ ա լ ա ա
կ մր,
սկաւա՚՚ակ
մլն է
մի՚ոյն,
ինչսլէս
լուսանկար
մր.
կր
նմանի
ղիմաղիհի
մբ ֊ րսի՝ կր
նմ
ա\
ի
,
եւ
ոչ
թէ ինքն իսկ է
,
որք
՚սն
ալ վար՚ղետ
րլլայ
վեբար՛
աա՚լրողբ՛»
՝•
Երկու
յօ՚չոլտհաղիբներն
ալ
ճիչղ
ՐԱտլով
ԽԱԲ
՛Աոր ստա.ց|ււնք բանաստեղծ Մ • 1՚շ|ււա–
նի սաա՚ջին վէպը. ՀԱ ՑԻ ԵԻ ԼՈՅՍԻ ՀԱՄԱՐ,
-
վաւերակսւն պատւքոՆթիւն ւքը աքսռրէն փըկ ուա ծ
տղոց կեանքէն :
Հատու|յյւծ ւքը կ՚արտ ա տպենք պաաա1ւայւէա|բ ,
սպասելով ցըա|սօսականին
՛Բեռին կէս մր նստահ
, կէս մր պառկահ
ան -
կողինն էր առտուլնէ
ի փեր,
յօղացալի
նոր տաղ՛
նապի մր մէք :
<ձ
Ոոկորներս
կ
՝ բ ս ե Ն
որ պիաի անձրեւէ
այ
սօբ
» յայտարարահ
էր կանուխէն
, առանց
երկին
քին
երեսր
նա յելու
;
Աայրբ
իր աղուն Հետ
լնղունեց
Հիւրր
սիբա–
լիր
մ պիաոփ
, Հին մ աեր
իմ ի մր պէս :
Հարցումնե
րու տաբափ մր թափեցալ
՚ԼաՀանին
ւիրայ,
Ո՞ ր–
տեւլացի
էր, ոփ ունէր,
ո՞ւր կր մնար, առաք
ի՞նչ
կ՝րնէր^ փերքր
ի՞նչ պիտի
լնէր,
ղո՞Հ էր վիճա
-
կէն
:
Ու երր իմացաւ
որ Աեգրակին
րնկեբր
Հօրէ ու
մօրէ
դո՚֊րկ
"ՐԲ մրն ԷՐՀ եվա՚լ — թավ՚ող,
վրան
Դէուխբ Հոգա ցող
չունէր
, կր կ՝..
ա
պա
ա
կե ց իր գուր
գուրան
քր : Տղ՚՚ւն
պաՀեստէնւ
ւլո յղ
մ ր
Հ ին
ւլ ուլ–
սլա յ բերաւ
եւ ստիսլեց որ ՎաՀան
իւր թրքահ
ւլուլ–
ււլաներր փոիսէ անպա լմ ան
ել
մուճակ
Հաղնի : Ա—
էւա
քարկեց որ ուսե րուն բուրղէ չալ մլն ալ առնէ
յ
Վա՛՛իս
ե ա ւ բ Ո Ն լ ք ,
փա՛՛խ,
կր
րացականչէր
էլացահ
եւ եկահ
մ իքոցին
չատ
ղմուար
բան
է
՛լ լխուգ
փրայ
մայր
չուն ենա լր ; Աօր
մ ր տեղր ոչ
ոք կրնայ
բռնել
:
վ^աՀան յայտնապէս
նեղ կացութեան
մատ
նուահ
կ՚երեւէր
: կ՝"ւղէր
մերմել
ու չէր կրնար ,
կ^ուղէր չ^ա րՀ ա կա լո ւթեան
քերմ իւօսքեր
մրմնքել,
բայ՚յ սլաաշաճ րաէւեր չէր ՛լանե ր :
Ա ի նեղուիր
, տղաս
, ասիկա քու տունւղ. է ,
եթէ մայբգ
"՛լք ԲԷԼ՚՚-Լ՛ եւ
՚ րբ
^"՚յոլ
մր Հանղի
—
՛ղէր,
նոյնր պիաի
չբնէ՞ր
րսալ
քեռին
իւր ան -
կալինէն
:
Խեղճ կնիկր
աւելցուց
մայրր
"^վ
գՐ՜
էոէ ինչպէս տաոաւղեցալ
քեղմէ բամնուահ
ատեն։
Աչքր բաց
ու ոիր՚որ
ետին
մեո
ալ
ամ էն մէկ Հայ
մայր։
Երկու աչքով
թուլ կոլրնան պատճառ
եղող–
նեբր : Ա տմաղ
կր յիշե՞ ս գոնէ • • •
^
Լաւ կր յիչեմ,
մինչեւ
Տէր
Զօր
միասին
էինք, ճիչգ ասանկ, ձերինին
նման սեւ լաչակ
մբ
կր կապէբ ղԱոուն,
տմբո,լ2 ճամբան
փէշէն չղատ–
ուեցայ,
չատ
բաներ տեսանք, չատ
ցաւեր քաշե -
ցինք։ ՝Բաք կին էր մամաս,
՚սմէն փորձանքէ
կրր^
ցաւ խեհի ա՚լատել,
րայց ի վերքոյ
մանտարմանեբր
մտրակի
Հարուահներով
մեղ իրարմէ
բամնեցին
,
մեհերր
մէկ
կո՚լմ տարԼն
, .ղղ՚ոիկներր
ոլրիշ
կողմ։
Ալ անկէ վերքր չեմ ղիտեր
թէ ինչ եղաւ...
Մեղք որ ղալէգ
լուր
չունէի
բնղմիքեց
տան՛ոիրուՀին
ոսսլաոլուր
միայն
սլատրասաահ
եմ
, քովր քիչ մլն ալ փաթաթէս
կր տապկէի .
^
ՇնորՀակալ
եմ , ես կուշտ
եմ ,
կմկմաց
ՎաՀան
ու ղետին նայեցաւ
է
Գէ՛ ելիր, ՎաՀան,
քեղի կուշտ ես,
անօթի
ես Հարցնող
չկայ,
մեզի Հետ սեղան պիտի
նստիս,
պոոացՍեգրակ
ձայնին զուարթ երանղ մր տալոփ։
« Աե՚լան
»ր ցտհ ռտքերով
Հացի կլոր
այն
տախտակն
էր որուն
՛Լրայ Աեղբակ
մեհցուցահ
էր
Ան՛ւ բանիկի
նւկ՚սբր
, այմմ վւառաւո րապէս
բաղ -
ւ1
՚ահ Բաքն Վարղանի
կոզքԼ՚ն :
Երեքր մէկ հալապատի՚կ
նստան շուբքր, տակի
կաբկտանուահ
լ՛ոյն
սփռոցին
վայրերր
քաշելով
իրենց
հունկերուն։
Մխացող
պտուկին
մէք
շեբե–
՛Ի՛Ր ^՚էելէ աււաք մայրր
իււաչււ. էր՚քեց երեսր
եւ լե -
ցուց պնակնեբր
:
Որքանն աաեն է որ ոսպասլոլբ
չեմ կերահ,
Համ աբձակեցալ
րսե լ ՎաՀան
քի չ - քիչ քաքու
-
թիւն ստանալով
:
կեր
ք ա
՝1
.։ւլշ րլէայ
, սլնակգ շուտ
լոացուր
" ր նորէն
լեցնեմ
, վրայ բերաւ
մ այրբ
շո
յուահ
ինքնասի րութեամ բ եւ առանց ղաղար
աա
լու շա -
րունակեց•
Ես աղուոր
թան՚սպուբ
ալ կ՝եփեմ
,
Օր
մր
րնեմ ել թող Աեգբակս
լուր տայ
քեղի։
Աայբղ
թանապոլրր
ի՞նչոփ կր չինէբ ;
Զեմ
յիչեր,
կարհեմ
հեհահոէի
, րսալ
Վա
Հան
երկրի
կերակոլրւեբուն
Համր
՚Լտզոլց
կո բ–
"նց՛" ցահ մէկու մր տրտմութեամբ
:
Խօսակցութեան
ամբողք
րնթացքին
մայրր
իբ
որէլին մոռցահ
կր թուէր
րլլալ : ՎաՀանն
էբ իր
ոլշագրութեան
կեգրոնր։
կ՝աշիսատէր
Հացր ան -
պակաս
լնել անոբ առքեւէն
եւ պնակբ միշտ լե -
ցուն պաՀել, յաճախ
կրկնելով,
նոյն քերմ յան -
կեբգբ .
ՀանղԼբձ
իբենց
ղա տաս տանին
մէք կր
կարհեմ
Լմէ նկատի
ունեցահ
են « մ եքենական
կամ պաՀա–
հոյ » ե րամ շտութե անց անկատար վիճակր
, մոռ–
ցահ են յիչել
ոբ դեռ
իրենց լինելութեան
մէքն են
անոնք
ու չեն րսահ
ի՛րենց ՛Լեր քին խօսքր
:
Ըստ իս երամչտո
ւթի՛ ւնր իբ
յ ո ւղա կանո ւ թ ե -
նէն
,՛ իբ
ւոէՏՓքշէՅԱՕՈ/
աբմէքէն
մեհ բան մբ
շի
կո րսնցնե ր , լաւ եւ յաքող
ւԼե րա բաա
ղլ՛ո ւթե
անց
ւէէք, իոկ Հարաղատութեան
սլակասր ամէնէն
ա —
՚-ելի
էւաեէՔ
/է
(ձայնի
մր ինքնուրոյն
՚ԷՈյնր,
՚լրոչ–
՛ւ՛ր) վաւիոխութիւն
մլձւ է , ի՛նչ որ միչտ այլափո
-
խութիւն
մ՛ր , չա բա փո իսո
լթ
իւն րսել չէ , եւ պա ր–
ւլապէս
արղիւնքն
է
ղ՛։ րհ ի՛քնե ր ո
լ
չին ու ահ քին
ու
՚լորհահոահ
նիւթերուն
միքակոլթեան
:
Ընտիր
լնկալուչ
վւՕԱթ–
մ ր կամ խնամքոփ
պատրասուահ
սկաւաււակ
մր ոչ
մ իա յն մեհ Հաւատա
բմ
ութեամբ
կուտա
յ ողք ձա յնի
տղրի՛ւբին
մ օտաւոր
է11ոհք6 ,
ա յլեւ կրնա յ աւելի թալշա
յին
ւլո յնոփ
մ ր,
աւելի
ճոխ
Հն չա կան ո ւթ ի ւնո փ ւՐր օհել
ձայնէին կտալր
,
ալիքներու
թէքնիքոփ
կամ՛ ^ո
բՀ
իլ
ապագա
յ նր–
ւաճումնեբու
: Ամ էն սլա րաւլ ա յի
մ էք նոլաղագո
յն՛
չարիքր
նախլնտրելիւ
է մի՚վսւ : Հակառակ
իր անկա
տարութեան
, օբՀնեալ
է նորէն սկաւտռակր
երբ
իրմոփ կրնանք
լսել անղարձ
մեկնող
մեհ վարպետ–
ներր, նուաղապետի
մր ստեղհահ
ալեկ՚՚հ
կամ
ՀեղասաՀ ումականութ
իւն ր , Փատերէվսկիի
մր
ինքնուրո^
մեկնութիւնր,
ունկնգրել
՚Բռւռոլղօ
մր,
Կալիկուրչի
մր, Շալիափ՚ին
մր կամ
ՇաՀմոլ,՛
րատ
մր, թող ր/լա յ իրենց
ղորհիքին
կամ
ձայնին
մօտաւոր
մէկ ղոյնոփր
մԼ՛այն
:
Նարղունիի
մէկ ուրիշ առա րկո ւթի
ւնր
Հետեւ
եալն է •
« Երբ պատին ետեւէն
կամ տուփին
մէ
քէն
կր լօուի
եբղիչի
մր ձայնր, փափւաք մր կ*ւսր–
թրննայ
մէքգ՝
տեսնելու
"՛յգ երգիչր»
: թէ աոանց
ատոր երղր կր կորսնցնէ
իր Հրա՚ղոյրին
մեհմասր։
ճշմարտութեան
մաս ժր կ՛ոյ այս դիտողոլ
-
թեան
մ էք , բա յց
մ իակողմ
անի
պիտի
բլլաբ
Հե ՚
տեւցնել
թէ երէսմշտութիւնր
կր մեռնի
երբ աբ —
էււեստսէգէտր
չես տեսներ : ճիչգ
է որ
եբամչտոլ—
թիւնր
աւելի
Հաճելիւ է երբ մէկ կողմէ
կր լսես
ղայն ու միւս կողմէ
աչքոփկրՀետեւիսաբուեստա–
՚չ է տին
(
եբ՚լիչ
, նուտւլիչ
կամ
խմ բափաբ ) ղի՛մ ա -
խաւլերուն,
արտաքի՛ն
չա րմո ւձեւե բուն
,
եւն • ,
րայց
մ իչա
անՀ րամե չտ չէ ա յղ. : Տաճաիս
սլէ տքր
կր ղւլաս նաեւ կտրուիլ
ա րտաքին
աշխարՀէն
\ինչ–
պէս
աղօթելոլ
ատեն
, պէտքր կր զգաս
ւլոցել աչ ՚
քերգ ու միայն ական քոփ կեգրոնանալու
զուտ ել
քի՚-ք ե րամ շտո ւթե ան մէք : Զա յն րմբո շխնե լու
ա–
ւելի՛ աննիւթական
մէկ
ձեւն է նաեւ ա յղ
ինքնամ–
փաիում ր , ա յղ կեգրոնա ցումր
, միա յն
ականքի
ղւլ ա յար անքոփ :
Խօսելով
ուսանողներու
փորձառութենէն
, 4Ա—
նոնք ՛ւր նիՀար եկամուտո՚Լ
մր կր տապկուին
, մեհ
նուաւլ ՚սՀ անղէ սնե բու
մէք. Հազիւ տեղ
մ ր կր ճա՛
րեն վերնատան
մր յետին
մէկ ա՛նկիւնր, ուր
բեմր
չերեւար
, ել կամ
, ի՛րե նց • աո քել
կեցողներու
մէկ ֊
անթավւանց
պատին
եաեւէն
կր լսեն ե րամ շտու
-
թիւնր,
առանց տեսնելու
ւ՛չ նուագոէլր
, ոչ երգի– •
չր ոչ ալ նոլտգուբգր
, բա յց եւ ա յնսլէս լաւա
-
գէւյնս Համ կ՚առնեն
ականքին
շնոբՀիւ,
մխբճուահ
ձայնել՛ու
աշխարՀին
մէք, կոյրերոլ.պէս
վերա
սլաց , աւելի լնգունակ
Հետեւե
լո
լ
բարգ
ե րամչր
տութեան
մ ր
Հ իւսուահքի
լնգելուզռ
ւմնե րոն
,
անոր սրրնթաց
Հոսանքին՛ թէ կարկաչող
նբբու
-
թիւններուն
: Ուրեմն
չատ
Հիմնաւոր
չէ մեքենա
-
կան երամչտութեան
մեւլքր։ Անաց որ,
\.^Շ
\\%\օՈ1Լ
այղ պակասն աղ (եթէ պակաս կր սեպէք)
մասամբ
պիտի
լլլացնէ օր մր, լնղունե
լով
Հանղերձ
ոբ իր
աււա քին քա յէերով
ան ալ նոր վէ րզաց»
մր պիտի
րլլայ արուեստի
մ էք :
ճիչղ
է որ
մ եքենական
երամ չտո ւթիւնը՝
ա )
խանգար ահ է մողովուրգին
անգո րրո
լթ
իւն ր : Ու՜՜
նակոլթիւն
մը , մոլութիւն
մը գարձահ
է տեղփ -
անտեղի բանալ՛ Գ"Բ^Լ՚ՔՐ : Այ" ցաւը
չատ
Լ"՚՚Ր
պատճաւներ
ունի եւ կբնայ
բումոլիլ
ապագային
,
էէտբձեա
լ մ եքենական
ե րամ չտութեան
շնո րՀ իւ ,
խելացի
ւլո րհ ահո ւթեամ բ մր ;
ր) Եւ Ր1/ա լոփ
աման եւ գիւբամատ
չե լի
ե բիտաս ա րղութեան
մէք
կը ցամքեցնէ,
անձնապէս
նուազելու
կամքը
է
Ձ՜ս՛
ւելով
Հանղերձ
ա յս
իր ոզո ւթեան
առքեւ
,
սլմ՚էնքս
կ՝րնղունինք
սակայն
թէ մեհ է ձայնաս
-
փիւռին
ու սկաւառակին
էՀառա յութիւն
ը
եբամըշ^
տութեան
մողովյրղականւացման
Համաբ
:
Պոլսոյ
մէք, բանաղրեցին
կոմիտասր,
ու քիչ
մնաց որ խաչր
Հանէին
, մեղադրելով
զինքր
« ի
վաճառ
Հանահ
րլլալ եկեւլեցւո
յ սբբութիւնները»
:
Արղարեւ
անքաւելի/
մ՛եւլքր գորհահ
էլ՛
երզէոնով
լձւկե բանալու
Շ՚սՀմուրատի
եբդահ
սկաւառակնե
րուն։
Զե՞նք
մորմոքիր
այսօր ,
եւ
յաւիտեան
որ
չունինք
մէկ Հատիկ
սկաւառակ
մը
որ
սերունղէ
սե րունգ
վւոիւանցէբ
, ա յգ
գերաղանցա
պէս
տա ք ել Հարուստ
ձ՛ս յնր
, սա բուռ
ու
սլացք
տոլ՚ւղ
, իսէւովք ու խո յանք տուող
, իբ
տեսակին
մէք
եւլական այղ ձայնը
:
ինհի
չիյնար
յիշենել
կի թը Փուռթալէսի
թէ
բնութեան
բո լո ր ումերր
Հ աւասա րասլէս բարի են
թէ չաբ
, բարի
կ՝րլլ՚"ն
եթէ գիտնանք
ւլանոնք
սանձել
ու
մ եղ հառա լեցնել : Զա յնաս փի ւռն
ալ
այգ մեհ ումե բուն պէս
է : Մեզ կր մնայ ի բաբին
հառա յեցնել
, մ արգկա
յին Հանճարի
ա յղ Հրաչա—
դեղ
ղիւտր ել, ինչպէս
կր ղրէ Պարթեւեան
^ղիտ
նանք լսել երամչտութիլնր
» փոխանակ
ձղելու
որ
ձայնաս՚իԼււռը
իր ոււլահԼ՚ն
սլէս
արգուկէ
մեբ
ՂԼ՚՚՚-խԱ
։
Վ– ԱԱՐԳԱԵԱՆ
Fonds A.R.A.M
