^
Հ Ց Ա Ռ Ա Զ *
Ե^^^ւաԱը խ չդակաԱԽով
Ռոլլքսւէւխւյ սւււաջ(նոբդը, Վ ազգ էն Ծ– Վ–,
էջմիածն.ի մէջ հպլակոպռււա&ալէ վ էրջ վերադաբ–
ձւած է իր թ ֊ է մ ը , եետեՆեսսլ կեբպււվ կը նկ աբա գ բէ
Եբեւանը, 320.000 7 եաշոսԵլււվ աՕււբ բնակչռւթիլ.–
ւնը (՚Նսբ Կյանք, շՍէպա–)
Ո • Հայասաանի
առա
քի՛կ քաղաքւլ,
անհաւա
տալի չափերսվ
աճահ է վերտին
եըվոլ - եըեք տա.
րիներոլ.
ընթացքին : Անտարակոյս,
1949
եւ
1950
տարիները
ոսկի աառերով
սչիտի
արձանագրուին
Երեւանի
վերաշինոլթեան
սլաամութեան
մէք :
Գլխաւոր
փողոցներն
են , Հիւսիսէն
գէպի Հա
րաւ Աաալինեան
փրոսփեկաը,
Արոփեանր, Նալ -
պանգեանր,
իսկ արեւմուտքէն
արեւելք՝
Միկոյ–
եանր,
Լենինեանր եւ Օրմոնիկիցէն
, նաեւ
ք՚աո -
րամեանը,
Ամիրեանր,
Տէրեանր ել ուրիշներ :
Արեւմուաքէն
, Հիւսիսէն ու Հարաւէն
, Երե -
լանը շրքապաաող
րարձունքներր
, որոնք
1945/»5»
ամրողքսլթեամր
, իսկ
1948
/<1–
մեհ մասամբ
լերկ
էին,
այժմ
հահկոլահ
են գեգաաեսիլ
հառաս -
տաններոփ կամ պարտէղներոփ
:
Երեւանր
իր այս ան տառա պատ ուահ
Ր՛՛՛բ —
ձունքներով,
քաղաքի
մէք սարքուահ
ու մշակ -
ոլահ
բաղմաթիլ
այգինեբոփ,
պոլրակներոփ
ու
փողոցներր
եգերող
հառերոփ
, գարձահ է կանաչ–՝
ներու
մէք լայնօրէն
^Լող քաղաք
մր :
Ե րեւան ր շրք ապա աոգ
րարձունքներուն
փրա
յ
տարահուահ
են Հա յրենաղարձնե
բու
նո բաշէն ա–
լաննե ր ր : Եւրաքան
էիւր
տուն
թաղուահ
է
փունք
փւսւնք կանաչներու
մէք %
Ե րեւան
ի
Հ իւսիս - արեւմ ուտքէն
, ՛Բանա
քեռի
բարձունքէն
գէպի
Հ իւսիս - արեւե
լք կր տարահ -
ուին
Նոր
Զէյթունր,
Կիրղան,
Նոբքը,
Այգեստա–
նր , Ա ա րիթաղր
, ի"կ արեւե լեան
կողմ ր , Արա ֊
րատեան
ղաշտի
փրա
յ՝
Ն՛՜՛ր Բիւթանիան
եւ
Ն՛՛ր
Արէչր :
Գէպի
Հաբալ - արեւելք՝
՚Բաուէուք Գ՛ Մ՛Ա"
կոշուահ
մեհ թաղամ ասր , ղէպի
արեւմ ուտք՝ Ա–
րաբկիրր եւ Նոր
Մ ՚ ՚ ՚ լ ս ՚ թ ի ա ն , իսկ Զանգուի
միւս
ափին դէպի
Հաբալ
Բերիան ու Նոր Կէլէհէ"՛^ ՚
բաց սիրա
իսօս ակցո
լթե ակւ
մ ր լնթացքին
, Ա պա -
րապեէոը
,..յայտնե բ է թէ ի՛նքը
ռուս
ղիւղաց
ինե -
բուն
Հանդէսլ
սլա յքարը կընկատէր
^լուրք եւ ա—
մեՀի
ձիոնա
րկ
մը, .աւելի քան նացի
Գեբմ անիո
յ
դէմ ռուսական
պատերաղմ
ի ^ի՚՚էրՖ
է
Վերքին
տւէ էնէն
եղերական եւ ամէնէն
Համ ո–
ղիէ փաստր
կուղա
յ ՚Բորէւա յէն ; Հիւսիսա
յին ՛Բո -
բէան
գլխ՜աւո րաբար
երկր ա՛լո րհա կան
երկիր
մ ըն
է ։ Այգ շրքանի
Ժողովուրդին
թիւը
1945/5»
կը
Հասնէր
ինը միչի ոնի , որուն
մ օտ
չորս
մ
իլիոնը
փախաւ
իրրեւ տարագիր
ղէպի
Հարաւ
մ
ինչեւ
1949/
փերքր։
Գա^ակի՚ց
զօրքի
կարզ մը
նաՀանք–
նւե բուն
Հետեւանքով
, ժողովուրդին
Հար իւր
ին
80
90^
փախաւ
ղէպի
Հարաւ։
Այո
.առթիւ
«թայմղ»ի
թզթակից
ը կր ղրէր թէ շաա մր պա -
րագաներու
տակ
Հարիւր
.առ Հաբիլբ
դիւղացի
ժողովուրդը
կը վէտխչէր
ղէսլի
Հաբ՚սւ։ Այոփա -
խըստականները
մեհ Հողատէրեր
չեն, այլ
սլւսրզ,
սովո բական
դիւղացիներ
, որոնք
Հինգ տաբի ապ–
բահ են Համայնավար
իշխանութեան
տակ :
Թ– Ա– Թ.
Ասոնք
բոլորը
իրօք աւաններ կամ քաղաքէն
բաժ–.
նուահ
թաղամասեր
չեն, այլ Երեւանի
թեւերն
են
որ կ՝եբկարին,
կը տարահուի՚ն
դէպի
բլուբներր
եւ՜
դէպի Աբարաաեան
գաշտը
: ՛Բաղաքի
բ" լո ր հա յ -
բամասեբը
կեդրոնին Հետ կապուահ
են կանոնա -
ւոր Հագորգակցութեան
միքոցնեբով,
Հանրա -
կառք , թ րո լպիւս կամ օթօպիւս
I
Տիշուահ
թաղամ ասերէն
մ ի քանին ,
էնչ՚զ^
"
Նոր
Զէյթունը,
Նոր Աըէշյլ,
Նոբ կիլիկիան,
՚Բաոլ–
չուք գ • Ա ասը՝
ամ բող քով ին
նո րակառո
յց
են ,
այսինչ
1949/5»
ել
1950^5/
կառուցուահ
, Հայրե -
նագարձնեբու
կողմէ , պետութեան
տրամաղրուահ
Հողամ ասերու
վ բա
յ , պետական
վարկով
Հ
Ուժեղ տպաւո
րութիւն
կր թողու
ա յցե
լուին
վրայ՝
Երեւանի
Հիւսիսային
կողմէն
Նոբ
Զէյ^"*–՜
նի
կողքին
բա բձբացող Ա եհ Առաքնո
րղի Ա "նու -
մենտ ՛Բանդակը
, որ ՚Բանաքեււի
բարձունքէն
կր
Հսկէ ել կը պաՀպանէ
Հայ ժոզովուրգի
այս վե —
ր ահն ահ ու հազկահ
կենաց
հառր :
՚Բալելով
այցելեցի
Նոր Արէչը,
Նոր
Կէլիկէան–
եւ ՚ԲաոլչուքԳ.
Աասը;
Ամէն
մէկը
փոքրիկ քա -
՛լաք
մ լն է իւրա յատուկ
՛էիմ ազ հոփ եւ մթնո
լո ր -
տոփ։
Նոր Արէ
շբ , օր ինակ , ուր շատ ռում անաՀա
յ
Հայրենագարձներ
կ՝ասլրին
,
45
վ՚ողոցներ
ունի
,
ամէն
մէկը
չուրք մէկ քիլոմեթր
երկարութեամբ
է
Հարիւրաւոր
մ ի յարկանի
կամ երկյարկանի
րնա
կե լի չէնքեր
, բո է" րր
ղունաւո
ր աուֆ քարէ կտ -
ռուց ուահ :
Այս
բոլոր
շէնքերր
Հա յրենտդա
րձ Հա յ
մուլո–
վ՚՚ւբ՚լի
Հսաբքահ
տուներն են» :
Ամէն
տուն
իյւ կ՚՚զքին
ունի
2 300
քառ • մե–
թրբ
տաբահութիւն
Հողամաս
, ուր մեր
Հայբենա–
ԿԻւյներր կր մշակեն
ամէն տեսակ
բանքարեղէն
-
ներ ել պ՚ողատու
հառեր;
Պաբտէւլներր
քուր կը
ստանան
պետութեան
կոզմ է կաղմ ակեբպուահ
ռ–
ռոզման
յատուկ
գբութեամբ ։
Ամէն
տուն առատ եւ շատ աժան
ելեկտրական
լ՛՛ յսի
մ՛էք կը շոզա
յ ։ Ամ՛է ն տուն , բացի՛ Վ՛՛՛՛ե" ՅԻ
մեհ
լո յսե լ՛էն , պարտալո
ր է լ՚՚յսի՛
ամ բուլ
մը ՛լե՜–
աեղե
լ իբ գլիւաւո ր մ ուտքին
փե րեւ՝ գէպի
փ՛ողոց
ու .ամ՛բողք գի՛շերր
մինչեւ
էոյս
՚իառ
պաՀել։ Երբ
՚լ1՚չեբր այս փւուլսցներէն
կ՚անցնիս
, Բ"լ"ր այս
վառ
լսյսերը, եւ ւլսլաբթ ու մտերխք
եռոււլեռը ,
այս
քա՛լաք
թաղամասին
կուտան
առնական
կեր
պարանք
մր ել մասնաւոր
ղեղեցկոլթիւն
մր։
ՄԻՋԱԶԳԱՑԻՆ
ՀԱՄԱԳՈՒՄԱՐ
ՄԸ
ԹՈՒՐ՚ԲՒՈՅ
Մէ-Ջ
Ա եպտեմ բե րին
Պո լսո
յ
մ էք բացուեցաւ
մ իք -
իսո բՀ րդա րանական
Համաղումարր,
մասնակցու -
թեամբ
320
պատ՚լամ
տւո
րնե
բու
որոնք
կը
ներկա
յացնեն–
31
երկիրներ :
Պոլսո
յ թերթերէն
կր քրէղենք Հետեւեա լ
տե—
ղեկութիւննեբ
ր >
թուրքիո
յ տղղ– • մողովին
նաիսադաՀ ր
Րէֆիք
Գօրալթան
ճաոով
՚^ ը բացաւ
մողովր,
ուլքունեց
սլատո
լի րակնե ր ր եւ րսալ՛
-— Աղդե բու ել երկիրներու
աղատո
լթեան
ձգտող
ամէն
դորհոլևէոլթիւն
լա յն արձաւլանդ կր
ղտնէ
թուրք
Հանրա
յին
կարհիքին
՚ ^ է ք : Ա րտս՚նց
ձեզի Հետ ենք, քանի որ կբ հառայէք
աբդարու -
թեան եւ մ աբղկա
լին իրաւունքներու
դաաերուն
:
Այս
մ իաբանութիւնր
պղատ՚նական
բան մբ չէ ,
այլ
յանձնառութիւն
ել զոՀոզոլթիւն
է, ի
խնղիբ
ՀամաշխաբՀային
խաղաղութեան
:
Տետոյ
խօսեցաւ
.անդլ.
պատուիրակութեան
նախագաՀը,
Լորտ Աթէնսկէթ,
որ
հանրացալ
Թուրքիո
յ ա շվսա րՀ ագր ա կան
կա րեւո րութեան
՛Լր՜
լ՛այ ել խոնարՀեցալ
Աթաթիւրքի
յիշաաակին առ–
քեւ։
Թուրք
պատուիրակութեան
նախագաՀ
ՃիՀատ
Պապան
րեմ բարձրանալով
, թուրք
խորՀբգսքրա -
նական
շրքանակներու
զզացյսհ
ո ւր աիսս լթ ի ւն ր եւ
՝–պարտոլթիւնր
յայտնեց : ՃիՀատ
Պապան խոր -
Հ բ
ղամ
ո ղ՛։ վի նախագաՀ
լնտրուեցալ
;
Տետո
յ
կարղացուեցալ
լնդՀ • քարտուղարութեան
տեղե -
կագիրր :
Նախ
խօսք առալ իաա լական պատուիրակր եւ
րսաւ թէ իր երկիրը պէաք
ունի
նախապաաերաղմ
եան
չրքանի
գաղթավայրերու
,
որոնց
^որՀիւ
միայն
պիաի
կրնայ
վերահաղկիլ
X
Պե լմ պատուի բակը գովեց
՛Րո րէա
յի
թուրք
էլունդին
քաքադորհութիւնր
, ըսելով եթէ Թուր -
քիա
մ տնէ Ատլանտեանի
Ուխտի՛ն
մ էք , Եւրոպա
յի
երկիրները
աւելի սերտ
զո րհակցութիւն
մ ը պիտի
ունենան :
Ւսրտ
յէլի
պատուիրակն
երբ պաՀանքեցին
ո բ
Գեբմ անները
չմ ասնակց
ին խորՀ րգամո
ղովին , ո–
րովՀետեւ
անոնք երկրորդ ա շիւարՀամ-ա րաին
մեհ
վնասներ
Հասցուց
ին ուրիշ
ազգերու ել մասնաւո—
րապէս
իւրենց , Հրեաներուն : Ւսրա յէ Լաց իք չեն
մոռցահ այդ բոնութ
իւննե ր ր ել Գերմ աննե րն ալ
չեն
Հրամարահ
իրենց
մտայնոլթենէն
:
Գերման
պատուիրակր
՚զաաասխանեց
թէ
II
տարիէ ի ՛Լեր չեն
մ ասնակցահ ա յսպիսի
մոզովի
մր, եւ իրենց փափաքն է աւելի սերտ
գորհակցու—
թի՛ւն մր ունենա
լ աղղերոլն Հետ :
Յէրանսացի
պատուիրակնեբր
ում տուին Ւս ~
րա յէ լէսցինե բուն
է
Տետ
միքօրէի
նիէւտին , խօսք
առին
եդիպտացի
պատուի րակնե
րր եւ պաՀանքեցին
որ ԱնգչԼ՚ացի՛ -
ներր Հեռանան
իբենց
երկրէն եւ Հրաժարին
աշ -
իսա րՀտկա
լութենէն
:
Անդլիաց
ի պատուիրակն
երր պատաս խանե
ցին
թէ .արղէն
ի՛՛կ
ան
կա
խ ո ւթի
ւն տուահ ենքազա -
քականապէս
Հասուն
ազղերու
: Ւբրեւ
Օրինակ
յի
շեց
ին
Հնդկաստանն
ու Փաքիստանր
:
Պարսիկ
պատուիրակն
ալ կրկնեց թէ Անյդլիա–
ցիներր աչք ունին
ուրիչներու
իրաւունքներուն
վրայ եւ այսօր
ալ
չաՀադո
րհե
լ
կ՝ ուղեն
իրենց
քաբիւղր
: Թուրք
պատուի րակ
Ասման
Գափ
ան Լք
յիշեցուց թէ Թուրքիա
կ՛ուղէ Աալանաեանի
Ուիո–\
տին
մէք մտնել,
ինչ որ սլիտի
զօրացնէ
՛քի2աղ -
զա լին Համ ե բա չԼս" ւթիւնր եւ պիտի
իրագո
րհէ
ՄԱԿի իտէ՛ա լր ւ
Ւտա
լացի պատուիրակնեբր
իրենց
գաղ թավա
յ–
րերր պաՀան քելէ վեբք , Հեռացան
սրաՀ էն :
ԹՐ՛ԲԱԿԱՆ
Հպ՚ստակութենէ
վտարուեցաւ
^՚"^
նօթ
ւրազբող
Արսլան՛ Հումպարաճի
, որ մասնւքւ,լ–
ցահ էր Փ րտկա
յի
Համ
ա
յնաւԼա րական
Համ ագո
լ -
մ արին եւ ուրիշ
երեք Թուրքեր
ո րոնք
Պուլկա
՛րի՛"՝՝,
՚իախսձհ
էին։
Անհանօթնեբ
մտնելով
ճէյՀանի
ԼԱտանա)
գեմոկրատ
կուսակցութեան
կեդրոնը ,
բղկտահ
են ճէլալ
Պ՚"յարի
լուսանկարը
ԼՀանբա -
պետութեան
նախւսղ աՀ) ; Աքն
ղօրախումբր
ոբ
Արարատ
բարձրացահ
էր , թրքական
գրօշ ՛քր
պա րղահ է լերան
վրա
յ :
«ՑԱՌԱՋ»Ւ
ԹԵՐԹՕՆԸ
( Ս )
Ա ն օ թ ի Է Ի
Գրեց՛ 9–.
ԵՒԱՆԳՈՒԼԵԱՆ
ԵՐՐՈՐԳ
ԱԱԱ
Միթէ՛^ ես լձւկերներ
, բարեկամներ
չունէի ,
՛ք Լ՛թէ՞ չէբ վարելի
՛լնտ լ ճաշի Պետրովների կամ
Լ՚՚վանուԼնե
բի մօտ եւ մի՛թէ՛^ առաքները ես չէ Լ՛ գր–
նում
նբանց մօտ եւ նրանք
ինձ չէի՞ն
Հիւբասի -
բում
ինձ :
Ջէ՞ որ Հաճոյքով
րնգունում
է Լն եւ Հիւրբն -
կա՚լում
: Տէր Աստուահ,
բայց
ինչ ամօթ,
ինձ՝
թւում էբ , թէ բոլորը պատառներս կը Համրեն
ել
ինչ տառապանքով
կը կլլեմ՛ պատառներր
: թե -
րեւս այգ ինձ թւում է միայն, ոչ ոք ոլշադրոլ -
թիւն իսկ չի դարձներ
.էրաս , բայց ոչ, ոչ, է լ ոչ
ոքի
մ օտ չեմ ՛էնա յ :
Տտնկաբհ
միտքս
պայհառացաւ։
Ւ՞նչպէս
աոաք չէի անգրազարձել
,
ինչո՞ւ
չգիմել
«Զե՚քգոր» : Երեք
ամիս աոաք ինձ
տուել
էին եբեք
ճաշի ձրի տոմս : Բայց . . . տոմսերի կա–
Ոէսվարիչր
իմ անձնական
րարեկ՚սմն
էր
,ամտչում
էի եբկրոբղ.
անղամ
դիմել։ Այդ կր նմանէր
"ղոր–
մ ութեան
յ
ՕՀ , թող,
թող կարհէ,
ինչ որ ուղում է, ան
միքապէս կր գնամ
«Զե՜՚քղոր»
,
քաղցը ամօ -
թից
ղօրաւոր է
I
Ա րճարանի՛
մամ "՛ց" յցր
ցո յց
էր
տալիս
1
2.Լ՚ց
25
վտ յրկեան պակաս
, եթէ քա յլերս արա -
՚լ՚ոցնէի
, թերեւս
մամանակին
Հասնէի
« Զ ե ՚ ք ղ ՚ ՚ ր » ։
Ա կսա յ արադ
քա յլե
լ :
Անկիւնի՛
սրճարանի
մամր
\2,ն էր
է
Է՛՛քԼ այն մամագորհի
մօտ \՚2,Լ՚ց քտ–
ոորգ պակաս : ՏարօրԼ՚նակ
է , բոլոր
մամացոյց -
ներն էլ տարբեր
մամեր
են ցոյց տալիս։
Փութով
անցա
յ միւս
մ ա յ թ ր
վն՚ոո ե լով
մամ ացո
յց , ոբ
ցո յց տա
ք ) \ ոլկէսբ
, ա ք սինքն
մամ անակ
«Զեմ -
ղոր»
Հասն՛ելոլ։
Տ՛ամ ացո յց1ւե լ՛ ր գորհ
չունէին
ինձ
Հետ , նրանք
չար ուն։ ակում
է ին իբենց
կեանքր ի -
րենց եւ իբենց
տէրերի
Համար : Նրանք կամյետ
էին
մնում , կամ աճապարում
:
Ո՛ մե րս սկսե
լ է ի՛ն
զ աւաճ անե
լ ինձ : կան՚լ
է ի
աււն՚՚ւմ
, շունչ
քաչում
, անցորդներից
մ տմ՛ ր Հաբ–
ցրնում ու կրկի՛ն քա քլոււք ինչքան
ում ունէի :
Շս՚՚ս՚զում
էի :
Հրապարակի
մամացս
յցր
125»
էր , ղիտէիւ որ
տ քզ մամացոյցր
ղաոնում
է
ե լե կտ րակ՚սնւ ո լ —
թեամր
, ուրեմն
ճի՛շղ է : «Զեմզոր»
մամանակին
Հասնելոլ
յոյսր
նուաւլո՚մ էր։ ^՚"չՐ
՚լոլորշիա
—
նում
, Հեռանոլմ
է ր ինձանի՛ց , ինչպէս
Րոլլո
յնի
Անտաոի
կարապներր
:
ՕՀ , "իրելի
, անուչ ճաչ :
Տ՚ււսաՀաա,
մ՚ոքիս
՛քէք սկսայ
թուել /՚"*–
հանօթնւերիս
անուններր
, ու՚լեցի
զանել
ղրաւիչ
՛լհ ե բ ն րանայ
մ էք , ղհեր
որւնք
կարոզ
էին Համ ա -
կրու թի՛ւն
աո թե լ մէքս
իրենց
Հանզէ՚զ : ԱՀա տ
յս
Լ՚նչր
, լաւ րնկեր
է ր •, մի քանի տնդամ
օղնել է ինձ
անձուկ
վիճակիս
, նրան պարտք եմ \
50
ֆրտնք ,
սակ՛ս
քն • • ՚ 0 , նա Հարու ս՛ո քե՜ռի
ոլնի ,
տմ՚ւական
երեք Հագար է տրամ ագբում
իրեն , ուրեմն ա յն -
քան
է լ մեհ ՚լոՀաբերութիւն
չի աբել
ինձ
Համա՛ր։
^Իձ^ՍԻ
*9"Լ՚՚1՚Տ
Մարսէյլ
ն՛ուի
վբայ
^
ինչպէս
կե րտկրել
եմ իրեն իմ ՛Լեր քի՛ն դրօչ^ւեբով :
Պէաք է ղնալ նրտ ՚Րօտ եւ ասել
Աաչա, Հր–
նարաւորութիւն
տուր մէկ ամ իս , երկու
շաբաթ
կամ մէկ շաբաթ
ասլրելու, փոխ գրամ
ոռւբ ,
ղորհոփ
ապացուցուր
բա րեկամ ո ւթիւնգ
եւ ոչ
խօսքոփ :
ինչքան
գիւրին կր թուէր՛
բայց
ոչ՛.՛
նտ
աբգէն
երեք
անղ՚սմ
յի՚սունական
ֆրանքներոփ
պարտք է տուել
ել երբեք
չի ցանկացել յեա Աաա
ն՛" լ
I
քանի
ո ր ես իրեն
կե րտկրել
եմ նաւի
՚Լբտ
յ :
իսկ
այն միւսր,
ղորհր
յաքող
ղէաւց ,
Փարիղ
Հ ա սնե լուց
յետոյ
ղո րհ ղտաւ
դրամ աաան ^^ք ,
անփոփւոխ
մնաց
ի քւ պաշտօնին,
կտրողացալ
մին -
չեւ իսկ արտասաՀմ
տնից բեբե
լ տալ իր կինր
,
սակա
յն երբ Հանղ իպում
է ի ,դանգատւում
է բ գ"ր–
հ ե րից եւ ա չքե րիս
մէք
մ արահ
նա յո ւահքն եբ գր–
ցելով,
վաիս էր յայտնում,
մի գուցէ
պաբտք
ղրամ
ուղեմ
իլւենից :
յ՛ն չքան երկար
մ տահ
ու՛ք էի հանօթնե
րիս
մա–
սին , այնքան
Հոդեկան
Հաշմ անդամներ
էին գառ–
նում
նրանք
ի՛ք աչքին
, կա րհես
ամբող^ տարա -
զ բութ իլնր
յատ կապէս
սրի՛կան երի
մ էք
Համա -
խմբւում էր եւ միայն ես էի այդ րս լո բ ի մէք տզ–~
նիւ
մ արգր :
՚Բազցր
սակայն
՛Աւելի էբ զգալ տալիս
իրեն ,
մեհ ցաւ էի գզում որ չե՚ք կարողանում
դիմել
թի՛ւ
մէկ
բարեկամին
եւ յստակօրէն
ասել
իրեն
Աի -
րելփ՛ Աս՛չա, %ս անօթի
եմ , ճաչ
տուր։
Թարգմ.՝ Ա. Ի
(Շար.)
Fonds A.R.A.M
