HARATCH, du 1er juillet au 30 décembre 1951 - page 198

ԼԵք
>Ն11ՊԱՐԻ
աՅԴՈհԿ
^ ^ ^ ^
1
Նուէր ընկ– ՎԱ|՝Դ.ԱՆ ՇԱՀՊ ԱԶԻՆ
<(.6ոէ.սսւբէր–<^է սո յն թուէ
յուլիս
\ 4ի Հո՛մ ա -
րում սւսչսւգրոլահ– աեսա
յ Գա Հեա էլց ութեան
Հնա–
գոյն
ֆե
արմէքաւոր
գործր՝
Ալսլոմր,
որ մեր րնկերր,
իր
յառաջացեալ
աարի քում
, սլաարաստած
եւ նուի—
րած է Հ. 0՛ Գաչնա1լցութեան
60ամեակին ՚.
Այս
կենգանի
ւլ ործր Հպարտութեամ
բ
լե ցնում
է ամէն Հայ
մ
արգու
,
՛Լ
աեւ գա ^ա կց ա կան
լնկե–
բոք
սիրտր :
Նկարին կցուած
լո ւսա բանո
լթ իլն
ից
իմանում
ենք,
որ կողքի առաքին պաակերազարգ
էքի ՛իբա
յ*
վերր փորագրուած
են
« Հ. 3– 7՛ • 1890-1950 » ,
իսկ
՚էարբ
ճիշա կեգրոնբ՝
Գաչնակցութեան
ղփ–
նան
չան
ր :
Ալպոմ ի մէք
300
Հազուագիւտ
լուսանկարներ
գասաւո րուած
կան . գեռ
300
նկա րնե
րի
է լ
տեղ
կայ։
Ընգամէնր
600
նկարներ
պարունա կ՛՛՛Լ գո
րծ
է
Ալսլոմր,
որ կչռում
է
15
քիլօ ւ
^Լ՚Ղ"՚^Ը.
՚լրկ՚՚՚-ած
է
Հ.
Տ՛ գ՛ Հիւսիսային Ա–
մերիկտյի կ,
կոմի՚ոէին։
ի^ւում
է,
թէ այս քրան,աքան ե ւ յամաււ աչ -
խտտանքէ
ար՚էասիքէն՝
Ալպոմ է
ղո յղ
Կ՚՚ղքերբ
"ւէաք
է
ե՛լած
լէ՚՚՚են
քնտէբ եւ
ա
։^էլ
,էայ՚ոէց
է
Աեծութիւնր
է՞նչ չափէ
՚իյ՚այ
է,
նոյնպէս
յայտ–
՚^Ի
էէ–
Ներկա
յիս
ծերուն ազարգ
տար
իքո
լմ
,
ք^Կ ՚
Վար գան
ՇաՀ ՛ղա
զի այս ձեոնա կերա ա չխատան -
ՔԲ^ նրա նկարր աչքի առաք ունենալո՚Լ,
քերմ Հիա­
ցում ստեղծեց
իմ մկք։
ճի՛լ ի ՛լո րծ
՚էրի պաակե–
րացնւե լու
մեր նախկին
ֆետ՚ս
յուն
, ա յմմ
կքած
տարինւե րի բեռի տակ •
։ւր՚ւլիս թ կորով
, որսլէս է^
եռանգ
ունեցել
է
իլ՛ սիրած
կաւլմ ակե րպո ւթե ան
ՃՕ՚ոմ եակին՝ նուիրուած
Ալպոմ ի պատ րասաո
ւթեան
Համ ար : Աչքե լ՛ի գեռ
զօր ս՛ւո լ՛ տես՛։ ՛լութեամ
բ ,
մատների ճարտար
չա րմո ւմնւե րոփ
յ^$/՚գել
է
քան–
գակել
մի զեղեցիկ
զործ։
Տարիներ առաք նման
Ալոլոմ
սլաարաստելու
միտք ունեցաւ
մեր Հանգուցեալ
րնկեր
Աամսոն
թազկոսեանւր։
Նա բաւական աչխաաեց
, Հաւաքեց
բա
՛րք
աթիլ
նկարներ
իբ նպատակի
իրաւլործման՝
Համ ար : Ա ակա
յն , եբկբոբգ
ա չփւա բՀամ արտի
Հե­
տեւանքով
, երբ
զա չնակից բանակնե
րբ
խումեցին
ք*բան
եւ
Ատ
լ՛ սլատա կանր
զ րաւմ ան՛ ենթա րկո
լեց
խո բՀ րւլա յի՛ն զինւե ՛ոլ ումեր
ի
կողմից
, Ա ամ սոնբ
Հարկագբաբս։
ր
րԼգՀատեց
իլ՛ ա չխատանքր
: 1945
թ •
մ արտին։
, գեռ սլատե բազմ ր չաւարտած
, նա
կնքեց իր մաՀ կան ա ցուն։ , որով անկատար
մնաց
նրա մտտգբութիւնր
ել սկսած
աչխատանքր։
Բախտաւոր
է
այմմ րնկ– վաբգան
ՇաՀպաղր,
որ ներկա
յիս
յաքողե
լ
է
ի կատար ածել ա յս ղե­
ղեցիկ
ղործր։
Երքանիկ
է
նաեւ նբանով, որ, Գաշ­
նակցութեան
ֆեգայական
սերունգի
կեանք ապ -
րած,
վառօգի
եւ գնղակի
ղաման
պայմաննեբից
անւցնելով, կրցած
է
ստեղծաղործել
մի կենղանի
յոլչարձան
, տարէներէ
բեռէ տակ կքած :
ի տես րնկերոք պատրաստած
Ալպոմ է , յի -
չեցի
1905
թիւբ,մտովին
սլացայ
Բղնունեաց
ծովու
^ԲԿԷ^Ք՚՚՚Լ
մինչել
Ո՚չտռւնեաց
աչխարՀի
դէրԿՇ. ՚
մէն
չեւ
ամ այէ ել ալեր
Ազթամ արրէ • •
1905
թ– աչնան
մէ օր
էբ՛,
երբ առաքէն
ան­
զամ
ճանաչեցի ֆետայէ վարգան
ՀքաՀպազէն Ագ–
թամարայ
կզղեակում :
Հանգուցեալ
վան՛ա յ
իչխանր
,
Լեռնասլարէ
չրքանի
չբք՚ո՚լա
յութիւն
ից
յետոյ,
իր ֆետայա -
կան
՚լինւեա լ իսում բով
կղզին եկաւ
Հանգստանալու
ել Հետեւե
լու Վլրթական
նոբ ղործի
չրք՚"ն
սկսող
գպրոցական
աշվսատանքնե
ր ին
, ուսուցչական
նոբ
կազմով,
թեմի գտլտռներէց
բերած
նոբ պատանէ
սեբունգռվ
:
ԱՀա իչխանէ
տյղ խմբումն
էր
վարգան
ՇաՀ–
սլաղր
, որ զէնական
այգ
իսմ բի մէք ամենից աա–
բեցն կր երեւում
, ծաւի աչքերով
,
կիսաղանգուր
մաղերռվ,
որոնց մէք սպիտակած
թելերբ
գերա–
Կչէ՛*– էէ՝՛՛՛ ^՚" պարթեւաՀասակ
էր,
իրանբ ծած -
կուած
էր
փամւիչտակալների տակ, ուսին
ունէր
լնտիր
մ ոսին։ , Հ րացան
, պ՛ս բանո
ցից
կա խ՝ Հե ռա–
դիտակլ՛ : իչխանի
Հե։ո Հաստատուն
քայլով
րարձ–
րանում
էին նաւ՚սՀանւղ ստի ղառիվեբից
գէպի
կր՚լ՜
զու բնակութեան
չէնքերր։
Զոյգին
Հետեւում
էբ
ֆետայական,
ամրողք իսումբր,
թուով
մօտ
12
Հո­
՛լէ՛ Բոլորն կլ ծաղկաՀասակ
ե բ էտ ա սա րգն. ե ր , րո­
լորն էլ Ազատութեան։
զո Հ ա ս ե զան։ էնւ
յօմարակամ
ոլխտեա
լնե
բ :
Այո
րնտրեալնւերէց
այսօր
յիչում
եմ կարկառ–
ցէ Եզիշբ, Կաբկառցի
Գալուստր
(վռչիկ)
, Աո -
կացի Համրաբձումր
ել թռչունւր,
Շ՚՚՚աախցի
Գա–
րիրՐ> Ողմցին։եբ Բողո Տ իզ բան
, ԱիՀրան
Ռաւլոյ–
եան (Լաթօ) , Նաբեկցի
Ա իսռն , Աակուեցէ
Աես–
րոպր
, Գանձակեցէ Արբաաբ :
քյմբէն
Հետեւում
էբ
վաովոուն։
,
եբկաբավարս
մէ
նոբ՚ստի երիտասարգ,
Ռ՚ոֆայկլ
Եբիցեան։
, որ
իր մկքքին
կրում
էբ
կաչիէ պայու։։ակ
, լի ՛լ րենւա–
կան - գրագրակսւն
պիտո յքնե բով,
նաեւ
ղբք՚՚յկ
՜՜
ներով
է
է6ԱՌԱԶ>
ԿէԴՐ– ԿԱձմմԿեՐՊՈԻթեԱմԲ
Անցեալ տարի այս սիւնակներուն
մէք աղղա–
պաՀպանմ ան Հարց ին չուրք մ՛տածումներս
յա յտ­
նած ատեն
, մ ատնան չե լէ վերք կեգր • կաղմակեբ–
պութեան
մ՛բ պակաս
ր , աձ՛ փոփուե
լով
Լիոնի
չբր–
քանին ւխրայ , տուած
էի ծրագրուած
ա չխատանք–
ներոլ
մէկ պաակերր
;
Այնուհետեւ
րազմ ա թէւ
կարծ
էքն
եր
յա
յտնր–
ւեցան
նոյն Հարցին
շ՚՚՚֊բք–,
ազգա պաՀ պանո
ւմր
տունէն
, գպբոցԼե
ր եւ զիչե րա յին ւլաս լն թա ցքնե բ^
եկեզե
ցւո
յ
՝է րա չաղո րծ գերր
, երկրո րգական
վա բ–
մա րա՛ննե բ , տնտեսական
րեկե րա կց ո ւթիւննե
ր եւ
այլն :
կարե լի է գեռ երկարել
չարքբ
, առանց
զոբծ­
նական
ելքի
մ ր յանգելու
;
իմ կարծիքով,
միչտ ալկէս ճամբան
պիտի՝
մնանք
, եթէ չունենանք
ա րեւմ տեան
Ե՚֊բոպա
յի
թեմ ական
կազմ ակե բպութ իւնր
, թէեւ
կանոնա -
՛լբի նախաւլիծ
մբն ալ պատրաստուած
էբ
X
Ատոր
Համար էր ոբ, յուսաՀատ՝
Հեռաւոր
սուրբերէն,
կ՝ առա
ւ
^ս բ կէ ի եբեք չրքաններու
բամևե
լ ֆրանսա­
Հայ
ղաղութբ
, Հիւսիսային
, կեղրոնական
եւ Հա­
րալային
, յետոյ
անոնց
նե բկա յացուց
ի չհեբռւէ կաղ–
մ ելու Համար կեգբ • (ց որՀ ո լրղր
, որ կրնա յ թե––
ւերբ տարածել
քիչ մբ աւելի
Հեռուներր։
Անգր ա ղա ռն տ լո վ
մ եր
չր քանին , Լիոնի
Ա՛լղ •
վարչութիւնր
կ՝ ա ռա քագր է իր ներկա յացո
լցիչնե­
րով ա յցե
լււ ւթիւններ
սարքել
շբքանի գաւառներ
ր ,
որպկ ս զի տեղին ՛իրա յ ստեղծէ
ազգլնտիր
մ ար֊
մ իններ
ուր ոբ չկան՝
Է՛՛Կ եղածներու Հետ
սերտ կապեր Հաստատէ
, պարրերական
չլւ քանա
յէն
մռղովնել՚ով
:
Աեր ծրագէրներուն
գո րծաղրո
ւթեան
մէք գոր­
ծօն գեր կրնա յ կատարել
Հայ կինր
, քանի որ ա՛ն
մեր
պա տմ ո ւթե ան
լա յնքին
ու երկա յնքին կատա­
րած է ՛սրաչքի
նման գո բծեր :
Առանց
իսրելու սլատմ ութեան
թ՚՚ՐԲ
)
միա
յն
մամանակակից
չրքաևի
կիներուն
բեղնաւոբ
գո բ–
ծ ակց
ութ
իւնբ բաւական է Համ ո ՛լե լու
թէ օղտա­
կա լ՛ ա՚ւաքա գրո
ւթե ան՛ց գռ րծագրո
ւթիւն
ր մեծ
չա–
՚իով պիտի
ղիլրանայ
: « Աւր եղեւ կին
իմացեալ
անղ
ե՚լել
տոլն կատարեալ » ; էւլ թռչունն է
րոյն
չի^՚ողր,
կ^րսէ առածր։
կինն է որ կր ներչնչէ
ու
կբ
մ ղէ աձ՛ ուս
ինր ծառա յութեան
եւ նուիրումի
,
օրինակ
գթութեան
, կազմակերպութեան–
գործբ
առաւելապէս
Հայ կնոք գործն
է։
Այս
Հ ամ ոգո ւմով
կր խոբ
Հ ո ւի կաղմ ել
աղգ*՛
խնամակալութիւն
մր, գո րծ-ակցո ւթեամ բ Աղքա–
տաիսնամ ի , կրթասիրաց
եւ Եկեղեց ասի րաց
օման­
ղակ
յանձնա խ ։։ ւմբեբու
: Աշվսատանքի
բամահու -
մով իւրաքանչիւր
թաղի
մ՜էք անոնք պիտի
յաքո­
ղին
ցնցել,
արթնութեան
Հրաւիրել
րոլոր
մայ -
րեբբ
որսլէս ղփ իրենց
Գ"րովալից
թե լաղրո
լ -
թեամր
կապեն
նախ երկսեռ
երիտասարղութիւնր
֊մեր գարաւոր
մչակոյթի,
՛ւն՛ք աՀ Եկեղեցիին
ել
իրերօգնութեան
առաքինութեանց
:
կր Հաւատամ
թէ
նոյն իսկ
Ազգային
տունր
Հաստատելու
Հրամայական
գործին
մէք
անոնք
կրնան ղօրավիգ
Հան՚լփսանալ
մեծ չափով. Տէսի–
նի եկեղեցւոյ
ՀխՈաղիբներբ
քանէ մբ եկե՚լեցա -
սէր տէկէններ
էէն մէայն։
իսկ Լէոնր
Հակառակ
րարեկեցիկ
րա՚լմաՀայ
կեզրոն
մր րլլալուն, վար­
ձու
խարխուլ
սլ՚աՀի
մր մկք կր չարունակէ կա–
տաբել իր ծիսակս՚ն
ա րա րս՛լութ էւնր : Այս .էէճակբ
պէտք է վերք
զ՛ոնէ։
Կր Հաւատամ
թէ
ազզայէն
արմանապատուութեան
՚լղացումբ
ղեռ չկ
մեռած
մեր
պատու՚սկա՜ն
մոզովո՛ րղէն մէք եւ այն է որ
է
Վ^ւ՚ն՚յ
՚ԳԷ՚"Ի
Կ1՚^"*յ
^^՚– "՚– «^«՚/"^/՛^ աալ մեր
ա։ւաքագրռւթեան։ց
:
Անցնելով պարտա կանո ւթեանց
սաՀմանաւո
րումէն,
կրթասէբացր կբմչակէ
Համաձայն տե­
ղական
պայմաններուն
րն՚լՀանոլր
ոււլեղէծր
Հբս–
կելու
, քաքալեբելռւ
եւ կազմակերպելու
Համ
աբ
բոլոր կբթ՚սկան
ձեռն։աբկն՚եբր^
կազմակերպել
Հ ր–
րապարակա յէն գասա իսօսո ւթ էւնէնե ր , Հասաաաե լ
ակումբ
մր մեր եբէտասարղութիւնր
՚զարասրաՀ–
ներու ապականէի չ
մթն ոլռ րտէն
Հե ռա ցնե
լո լ ել
խանղավաււե
լու Համար
զանոնք
Հայրենիքի
Հրա–
չտգործ
վերե լքռ վ ել
մ ոզո վուրղին
ձ՛էք
ւլրական
ճաչակր
ղարզացնելռլ
Համտբ։
Եկեղեցասիբացր կբ նռլիրոլի
Աղղային
տան
Հաստատմ ան վեՀ գործի՛ն : լիամ ա
՜Լ
ակն է այլ եւս
թօթս՚էիելու
բնգՀ՚սնուր
թ։քրութիւնր։
Աւլատ սա
մէքալէայրէն
րեծայած
կա րե լիու թ իւն՛նե րէն օգար~
ւելոէէ ինքն՚էէբալ
ղառնալէ
՛էեբք է՛բր աւլւլա յին
Հա..
ւաքականոլթեան
, սլաՀն կ անյապաղ
Հաստատե­
լու մեր ա՛ւ՛լա յէ՛ն
րո յնւր :
Պէտէ րսուէ թերեւս
թէ յայտնո ւած
գեզեցէ՚կ
ծբ՚ո՚լէրներու
է՛րա կանւ ՛ս ցումր գրամէ
կր կարօտէ
,
^իշտ է, սակայն ե րբ Հայ ան՛Հատր
ինքզինքր
չէ
ն՛կատած
ա՚լզին
րազկացռւցիչ
մէկ մասբ, ոլ ան–
էոեսած է իբ Հարկատոլէւ պաբտքր : ինչո՞ւ աղգա­
յէ՛ն տուրքի եզանակր
չի կիբարկոլի
բաղմաՀոծ
այս
զսէղոլթէւն
մէք։
Փորձաէւարաբ
Համոզուած
եմ որ
իւրաքան­
չիւր անՀատ միչտ ալ տրամագիր է եզած
օւլնելու
րստ
իր կարողութեան
, ազ՚լօզուտ
որ եւ է ձեռ -
նաբկի
եւ նւիլթաւէլա չտ մլատնւեբռլ
1լոզքին
կո՛՛յ
Հայ
մոզովռւրգր
, ղոՀաբե բուե լու
առա
քէ՚նոլ
- ՚
թեամբ
օմտո ւած : Իր լում աներով
Հո յակապ տա–
ճաթներ է կանգնած
ու կր կանղնէ
այսօր ալ։
Ար–
նաց որ րաբեբախտաբար
չեն պակսիր նաեւ րարե–
րարներ
որոնք իմաստոլթիլնր
կ՝ունենան
իրենց
Հարստութեան
մէկ մասը վերածելու
յտլիտենա–
կ՚սն
Հարստռւթեան : Յ֊ամ անակակից
մխէթա–
բական
երեւոյթ
մբ չէ՛՛ր
Ներ՚լազթէ ել Ազ­
գային Գաաի պաչապանութեան
Համար եղած
նր–
ւէրատուոլթեանց
ինքնաբուխ
յայտնաբերում
բ մեր
մոզո՚էոլրղին
կողմէ
յ
վարանէլ
ու տատամսիլ
ոճիր է այլեւս՛
զէ–
տակցոլթիլնն
Ունենանք
թէ
աւաղախբումէ
մէք
ԱՀա Լեռնապար է յեզափոխական
կազմ ակեր–
պռլթեան
ոգէն
կաւլմ՚ոզ
ի չխան է ֆետա յական
ա
յս
խումբր
պարբերաբաբ
չրքաղա
յու թեան
մէք էր
Գալաչ, Շաաաէս, Ա/՚կս, կարկառ,
իյէղան, Ապար–
կեբտ
, մէնչեւ Ա ամրսանք։
վարղանր
իշվսանի գրլ–
խաւոր
գործակիցն
էբ, անգամ՛
Լեոնապաբի կ՛
կոմիաէի։
1905-6
ուսումն–
տարեչրքանին
, պաչտօնավա–
րելով
Ազթամ ա ր
կղղ"՛–
՛ք է՚քնակա
րղի
ծրագրով
գպրո ցում
, ամ՛էն անւլամ խանղ
ավա՚լ
յափ չտա -
կութեամ ր ականատես
էի
էսմ րի յաճաիսակի
այ
օ
ե ւո լթեանց
կզ՚լին
, ուր գալիս
էին գլխաւո բա —
պէս Հանզստանա
լու
, խմրական
խո բՀ րղա կցռ
լ -
թեան
մ էք
ղ ծելու ֆետա յական
չրքաղա
յութեան
ուղեգիծ
, քնւնութեան
առնե լով
գէ։ ւզա կան՛ եւ գա­
ւառական
կազմ
- մարմիններէ՛ պաՀան^ւեբր
եւ այլ
խն
գի
րնե
ր
ր :
Այգ թուականի
աէն՚ան վերքին
, երբ
գմուա–
բան
ցան ե լի լեռնե
ր
է՛
ու խստա չունչ
ձմ բան պաա­
ճառով, խմբական - ֆետայական։
չրքաղա
յո
ւթիւն­
նե ր ր կանգ առին
Լե ռն ա սլ՚ս ր ո ւմ
, րնկ • վա
րգան
ՇաՀսլազէւն
մ ենք տեսանք
նորէւց
Աղթամ արում :
Նա ա յս անգամ
զբաղած
էր , մ իա րանւ
ա
կան
չէնքի
առաքի
յարկէ
մ
է սենւեակում
, զէնքե ր է նորոլլմ ան
զո րծով : Ե բեւաց ,
որ
նա րա լա կան Հմուտ
է ր
զէն­
քե ր է այգ
՛լո բծում : Երբ մէ անզամ
այցելեցէ
նր–
րան
էւր
աչխատանռցոլմ
, տեսա
յ , աբգարեւ
, ոբ
ա յգ
ւլե անա յարկ սենեակր
կո կիկ ել չատ
սլարզ
երկաթա՚լռրծ
արՀեստաԼոցի
վերածռւած
էր։
Ինքն
էբ ե՛լ վարսլետէ։ , ե՛լ աչկերտի
զոբծ կատարռզր
,
ամ բողքովէւն
նուիրուած
խա րտո ցելու
, տա չե լու
,
յա
րմ
աբեցնե
լու
գործին՛ % Բաւական
թուով
ւքսւբ–
թ ի ն յ ոիւ րմա փ
ել
մոսի|ւ
Հբացաննեբ
կախուած
էէ՛ն սլատե բից
նո լ՚ոզմ
սւն Համար ;
Ն՛" ամրողք
Օբր
Համաբեա
մեն մենակ աչխա–
աում է ր
ի բ պատրաստած
ղին ա ղ." րծ ա ր
ան
աչխսՒ–
տանոցոււք : Զեռք
՚սռած
մ էւ ղործ
զբաղեցնում
էր
նրան մամերով,
երբեմն
օրերով։
Զէր սիրում
ձեռ՛
քէ ղործր վար գնել եւ ա յցե լուէ Հետ
զբաղուել
խօսակցոլթեամբ
; Այս
Ր՚՚Լ՚՚րէ
Հետ նա
Հետեւում
էր առողքապաՀոլթեան
ե ւ մաքրոլթեան
կանոննե­
րէն • ւլաբմանալէ,
կր թւում,
թէ է՛նչպէս
Հայգու^
կա յէն գաման
սլա յմ աններ է Հետ Հաչտ ւում էր I
Նա խստաչունչ
ձմ րան
ա յգ եղանակէն չատ
տաք
չէր Հագնւուձ՛
, կուրծքը եւ թեւերր
մէ՛չտ
րաց
էէ՛ն : Ուսէն քա չում էր
մ է երկաբ
վերարկու,
որ զէնուորակա՚ենեբէւ
շ|ււնել|ւ
նմանութէւն
ունէր
Կզղու րնակէչներս
մեծ ղարմանքով
գէտում
էէնք,
երբ մեբ զէնաւլ ոբծ
ր , էրա
չվսաաս՚նոցէց
գուբս
գալով,
գնում
էր
կ՚լղու նալաՀանգսաէ
ծովափր,
սառ
քրէ լոգանք
կատարելու։
Նա այս
լո՚լանքր
չարա թուա
յ
մ էք կանոնա
ւո րարար
մ է քանէ ան -
գամ կատարում
էբ, Հաչուի չառնե
լով խստա
չո ւն չ
ցուրտր,
տեղացող
ձիւնր, կամ ծովփ
վւոթոբկա–
յո յզ լինելր չատ անղամ
յ
Զմրան
ամրո՚լք
լնթացքին
նա ոչ մէկ
անղամ
անՀ անւղս տ ո լթ ի լն, , Հ է։ ւանգո
լթ ի ւն
չունեցաւ
, ռր
պատճառ
գառն՚սբ
նւբա ֆիզիքական
տկարութեան։
Այլ
, լնղՀ ա կա ռա
կնւ , մ իչտ ամ րակաղմ
,
մ է՛չա ա–
ռո յզ ու մէ՛ր ղռրծո՛ մ էր եւ չարունակում
զկնքե–.
բի նոբողման ապերախտ
եւ մաչող աչյսատտնքր։ \
Գարն՚սն՛ մ՛ի օբ է լ տեսանք
, որ վարղան
ՇաՀ– ^
պա՚լը փակեց
իբ աբՀեստանոցր,
Հաւաքեց
՚էոբ
— |
ծէւքնեբր
ել էէեկնեց
՚էէ՚զի Կարկառ։
\
Յաքոբգ
տս՚բէւն
նա այլ եւս
Լեոնապարռւմ
չէբ
։ Նա տարբեր
՛լւ՛ րծով
մեկնւել էր արաասաՀ -
մ ան :
Ա յղ
մամ տնակից
մ օտաւո րապէս
45
տա
ր իներ
անց, անսաՀման։ րեբկրանք
զ՚լացի
<ձՏ ուսա բե ր1^ռ
լյք
կարղ ալով նրա ձեո նակերտ
Ալպոմ ի
մ ասին
:
թող
երկինք պարղ եւէ գեռ երկա՜ ր ել քա քա­
ռռ ղք տար էնեբ Լեռն՛ապար է՛ ֆետա
յէ՛ - Հա
յգուկ
զէնաւլ ործ է՛ն։ ,
Հ • 3 • Գաշնակցութեան
ալեփաո,
ղէնուորա՚լբեալէն
, բ՚ւ՚կեր
վար՚լան
ՇաՀպտղէն . . •
Հ- ԿՈԱՈՑԵԱՆ
Fonds A.R.A.M
1...,188,189,190,191,192,193,194,195,196,197 199,200,201,202,203,204,205,206,207,208,...612
Powered by FlippingBook