€6ԱՌԱՋ>
ՀԱՅ Տ%Ա–ԲԸ ԱՌԱՋԻՆ
ԳԾԻ ՎՐԱՅ
ՋԱՅ՚ՍԵՐ ԳԱՒԱՌԷ՛Ն
ՎԻԷՆՆԱ,
5
օգււստ. (3|աււաջ)—
Երէկ
(4
օգոստ.) Հանգ է սա կան
րացումր
տեգի
ունեցաւ
Պաա
Ւշլի
մ կ չ ,
եօթ(1եյւռրդ համաշխարյւայի(ւ ճամ
բ ա ր ի ն ։
Պատուոյ
Հիւրերուն
մէչ
կր
նչմարոլէին
ամերիկեան
գրաւման
բանակի
Հբամանատարբ,
նախաբար
Տոքթ •
Հուրտէս
Տիկին
Պէյարն-Փաուլ,
սկաուանեբոլ
Հիմնագրին
այրխհ ել ուբիչներ։
ճոն Րւիլսըն,
համաշիար–
հային սկաուտոլթեան
Լոնտոնի պետր, իր բաց
ման
ճառին
մէչ
խօսքր
18.000
գայլիկներու
ուղ
ղելով րսաւ.
—
«իր ա ր ճ ա Օչ ց է ՚ք ե ւ յ ա ւ ի աղդե–
ցռւթիւններււլ մի՛ ենթ-արկուիք. ա՛յս է լաւագււյն
ուղին համաշ|սարեային իրարհասկացողսւթե)նս1(«>> :
Յեաոյ տեգի
ունեցաւ
շքերթ մր ոբ տեւեց
երկու
մամ ել որուն մասնակցեցան
47
տարրեր
երկիրներէ
եկահ ոկաոլտներ
: Առաջին գ ծի վ րայ
երեւցսճՅ՛ Հայասաաճր ներկ|այացնււղ մեր սիրէլի
արինյյբը,
որոնց յաչորգեցին
Պելմերր եւ Գերմա.
նացինւերր։
Ամերիկեան
գայլիկներու մառ կաղմող
Հնգիկնեբոլ
խմբակ
մր
մեհ
Հետաքրքրութեան
արմանացաւ
իր գունագեղ
աարազովր
:
Հաճելի
էին
նաեւ բրիտանացի
սկաուաներր
իբենց
ակճ
՚որ.
ներովր : Ասոնց կր Հետեւէին
Ալսարա լիաց իներ ,
Ոէյլանցիներ
, ֆաքիսաանցիներ
,
Նոբ-ԶԷ
լանտա.
9է
՚Ք՝
եւլն՛։
Իրանէն ու իրաքէն ալ ներկայացու -
ցի^եր
կա
յին
:
ճավքոնէն
ե րկու
ս կա ո ւա ներկա
ք
էր
է
Լ՛"^ Հարաւային
Ամերիկայէն
խմրակներ ե–
կահ
էին։
Նոյն
իսկ
Հունգարիայէն
եկահ
էին
քա
նի մր գայլիկ։ւեր
:
Աիրուն էր իրիկուան
«շուրչ
կրակի» տեսա–
րանր
, ուր
ամէն խմբակ
իր մ
ասնա
յատուկ
Լսաղե–
րր կր ներկա յացնէր՝
մ եհ եռուղեռ
սաեղհե
լով :
Ի ՛լի
շւ՜ււրչ
,
լեււնե բու
գա գա
թն եր ո ւ
՚ / / ՛ " ՛
յ
վառահ
Հ սկա
յ
կրակն
եբով, տեղաց ի
մողովուրգր
կ՝ողչունէր
իր փոքբիկ
Հիւրերր։
^
ճամ
բսւրին փակում ր աեղի ունեցաւ
Օգոս
տոս
12
Կէր՚"ԿԻ
օր , մ
ասն ակց
ութեամ ր
20.000 " ՚ ՜
րիներոլ
(սկաոլա)
:
Ներկայ
էին
40.000
Հանղիսա
կաննե ր : ՚ՐսանեւՀինգ
յոյն
սկաուտներ
մակեղո
նական
սլարեր պաբեցին
վերչին
իսաբոյկին
ԼՈլբ–
չր
։ Յետոյ
գ ա շ ա
ելան Լիբանանի
արիներր։
Զուի
ցերիական
խումբ
մրն
ալ սքանչելի
մաբղանքներ
կատարեց
եւլն • :
կրօնական արա բողութեսնց
պաՀ՛ուն
վաթ
-
սուն Հրեայ սկաուտներ
աղօթքներ
արտաս-անեցին
նւացիական աբղե լարաննե բո ւ վ)>ց միլիոնւ
Հրեայ
ղոՀերուն
Համար
յ
ՊԵՀԱԱՐ
րր եւ երկիրր
բարձրացնել
քաղաքակիրթ
աղղեբու
մակարղակին
:
Գորհավարր
ղիտել տուաւ նաեւ թէ
այս
օ–
բինագիհր
պետութեան
ելեւմուտքին
վրայ
միլիո
նաւոր
ոսկիներու
աղգեցութիւն
մր
պիտի
ղորհէ ,
Հետեւաբար
այմմ
կէս օրական
միայն
տալ
Հնա
րաւոբ
պիտի
ըլլայ, յառաչիկա
յին
Հնարտլորու -
թեանց
սաՀմանին
ներքեւ
լման
օրական
պիտի
տրոլի :
/• վ ե ր ի յ րնգունուեցաւ
օրինագիհը։^^^^^
ՄԵՐ
ՀԱՆԳԷԱՆԵՐԸ
ՄԱՐՍԷՅԼ
Աէն ժեռոմէն
վերչ
անցանք
Պոմոն ուր եւս գաշտքոՀանգէս
մր սարքուահ
է ր •,
նախաձեռնս
լթեամ բ Հ՛ 3 • Գ • Զաւարե ան
կոմի
տէին։
Նո յն պատկերր
ել խանգափառութիւնր
: ՛հ "։—
էէ.
ա րիւ պաՀուն
բարձրախօսը
կը ՚անչեցնէր
Հայերէն
երգեր
որոնց կր յաչորգէր
նուագախումրր,
ղե —
կավարոլթեամն
Պ • Աարղիս
Զէօրէքճեանի
: Պա
կասը կը լրացնէին Տէր եւ Տի՛կին Յակո
բեաններ
իրենց կովկասեան
պարերով։
ժամր
՚^էն վերչ
նոբ
րաղմութիւն
մը կը Հոսէր պարտէղէն
՜էերս։
Օր
ուան նախաղաՀ ր , լնկեր ՎաՀրամ
Մ ի՚՚^Լ^հ. Ք՛" ՜
նի մը կարճ եւ ՛աղգու բառերով
բացատրեց
Հան
ղէսին նպատակը
որ , պատիւ
Գաշնակցութեան
,
կր ստեղհէ Հաւաքական
մթնո
լ" րտ
մ ը իրարմ ով
ոլբախանւալոլ
եւ իրարմ ով ապրե լու : «Այս
կու
սակցութիւնը
ամէնէն տաղնապալի։
օրերուն
եգահ
է եւ մ իշա աչ պիտի
մնա յ մողովուրգին
Հ ետ » :
Ծափերու տակ բեմ Հրաւիրուեցաւ
ընկեր Ա • Տէր
թոփմաւ^եան :
« կր ցաւիմ
ո ր ձեր
ուր ախո ւթի՛ ւնր րնգմ ի -
չեցի
, ւղէտք է ղուարճանալ
: Անոնք
մ իա յն
կրնան
ոլբԼ՚լ, ոբ ղուաբճանալ
ւլփտեն , ոչ թէ անոնք
որ
ԿԱՊՈՅՏ
ԻյԱՋԻ
ԶԵՌՆԱՐԿՆԵՐԸ
ՏԵԱԻՆ •
Կ • Խաչի գաշտաՀանգէսը
տեղփ
ունեցաւ
օղոստ • ^ին , կի բակի
, Հոփասուն պաղ
աղբիւրին
մօտ :
կանուխէն
տաքոլկ
մթնոլորտ
մր
ստեղհուահ
էր ,
եր՚լ , նուաղ
, պար : Ժամր
Յին խանղափա–
ոո ւթի։ ւնր ղագաթնակէաին
Հասահ
էր : քՕա չուՀի
մ ը երկու
խօսքոփ
յա յանեց թէ ղա
շատՀանղէս
ըլլալուն
գեղարուեստական
բամին
չեն սլա արաս–
տահ
: Մ ինչ
ե րիտասա րգո լՀ ինե րր կր սլարէին
,
միչի՛ն գտսակաբղր
փափաք կր յայանէ որ իբենց
րնկեբնեբէն
Փիլ • Սար՚լիսեան
երղէ :
Ընկերը
նախըԼտրեց
երկոլ խօսք
լնել՛
Հ. 3՛ Գաշնակ
ցութեան
քոյր
միոլթիւնն
է կ. ն1ա չր , որ այսօբ
կը նեբկա յացնէ
10-12
Հաղաբնոց
րաղմութիւն
մը,
աարահուահ
Ամերիկա լէն մ ի՛նչեւ Պար՚ւկաստան
,
Իրաք, Աուրիա,
Լիբանան
, Ե՚լիպտոս
, Յունաս -
աան
ել 3)լ՚անսա : Անոնց
գլիսաւոր
մտաՀոդու—
թիւնն է սլայքարիլ
ճեբմակ
քարղին ղէմ : կր տես
նէք թէ ան Հ իմն ահ է գպրոցներ
կամ
գասլն–
թացքներ։
Ունի նաեւ բումարաններ
, օգնելու
Հա—
մաբ նիւթապէս
անկա բո ւլնե րո
լ : կասլոյտ
հյաչր,
սլատիւ կր բե րէ Հա յուիմ եան , ել կեցցէ՛
Գա շնակ–
ցութիւնը ոբ կր Հոփանորէ
՛լա յն » : Րուոն հափե–
րէ վերչ
) ներկաներու
պնղում
ին
ւիբայ , րնկե
բր
ւի՚դ,
բգե
լ :
Գե արու ս ստակս»
գաբ
կան
ւմինը
միայն
լալ ու ողբալ։
՛Րանի մր մամ առաչ
ուրիշ
ինքնին
կաղմուեցալ՛.
Յաչորւլաբար
երղեցին
Օր
ԿԱՐԴԱՏԷ-Ր ԵԻ
ՏԱՐԱԾԵՑԷ՛Բ
8
Ա Ռ ԱՋ » Ը
տեղ
մ լ՛ Հանղէս
ունէինք
, նուիբուահ՝
Հայ Հե–
բոսներււլ
յիշատակին
: Աք ստեղ ալ ւլուք
Հաւաք
ուահ
էվ> Գաշնակցութեան
Հովանիին
՚ո՚սկ , նա յն
ն ՛գա տտկ՛։ վ ;
Աբգարեւ
կր Հպարտանանք մեր
անցեալով . ղ իտենք թէ անցեալի
ա յգ
՛լո Հ արե -
բութեան
ղնով է ռր կ՚ապրինք,
եւ անով է ո բ
պիտի
յաղթենք
: Այսօր պա քմ աննե րր
վա
խոլահ
են . մենք ական.ատես ենք ճերմակ
չարղին.
բո—
՝ Լ" Ր1՚^ պարտականութիւնն
է ձուլում է վ՛բ կել
այս
սերունղր որ շբչասլատահ է մեղ։
Պ ա շտսլ՚սնեցէ ք
ձեր
ղալա1լ1ւերր։
Այս անՀաւասար
պայքարին
մէք
ալ Գաշնա կ՛լ ութ իւնր կեցահ է ձեր կողքի՛ն : Զմ ե–
ռանք երէկ
, ւղիտի չմեոնինք
վաղր
,
Հակառակ
բոլոր սեւ ու կարմիր բոնակա
լո ւթե
անղ :
Բոլորս
ձեոք
ձեոքի
վւրկելոլ
ւէ՚էկ Հայ աւելի՛,
որ՚ղէս
ղի
երր Հաւաքուինք
մեր ^•բկրԼ՚ն մէչ կա րենանք
ըսել՛
Մ ենք ալ կատա բեց Լնք
Հե բոսական
ղո րհե բ » :
Փարի՚՚լի
Նոր Աերունղէն Օր՛ Աոնիա
էսղաբ–
եան
երւլեց քանի մբ մողովրգա
յին երղեբ՛
երղեց
նաեւ Օր– Պօղոսեան,
Աէնթ
Անթոլսնէն։
Պ– Վա
ղար չակ Ունտնե ան ի
ղո ւա րճ ա խօս ո է թիւննե րր ար
ժանացան
չե րմ հավէերու : Յետո
յ սկսււն
պարերը
մինչեւ
ւլիշերուան
մամր
մէկր։
Լալ
^ւ^րւլայ
որ
իրարու չատ մօտ ա րս լա րձաննե բու
մեբ ՛քարմ
ին–
ներր չԼս՚սչաձեւեն
իրար :
ՅՈՎ^Հ–
ՏԷ-ՕԲՄԷՃԵԱՆ
Փ՛։րձառոլթիլնբ
գիտութեան
մայրն
է։
3 ի՛ք ար բարեկամներ
աւելի վնասակա ր են
քան յա քանի
թչնւամիներ։
—~ Կրակն ու չուրը լաւ հաոաներ
են , սակայն
գէչ տէրեր
։
կրակը փչելով
չի մարիր :
ՅԼ՚մարներր
ինչոյքներ
կր սլատր՚սստեն
,
իսկ
Լւմաստուններր
կ՚ուտեն
;
֊— Եբբ վ՛ուշեր կը Հաւաքես
,
դԼ՚ացԼ՚ր որ
պԼւտի
կճ՚՚ւԼւ
ձեռքղ։
Լ. Ալթունեան,
Օր՛ Պ– Ա
սասալ
րեան
, Օր • Աոնւ
Պօղոսեան եւ ասլա փոքրիկն
Անմէլ կարապետ -
եան : Բոլորն ալ յաչող
էին ։ Վիճակաիսաղէ մր
վերչ
, ե րղե
լու
Հրաւիրուեցան
տիկիններր
: Առա
չին անգամ կը լսէինք
Տիկի՛ն Արշալոյս
Տէմ իր -
ճեանր, որ վւավւաք յայտնեց
մեր Միութեան
ան–
ղ ամ ակցե լու : Ապա
Լիոնէն
Տ է կէն Վա րմա պետ
եան
, Հակառակ
ան Հանղիստ
րլլալուն եւ վերչտ–
՛գէո րհկերոլՀի Ա . կաբա՛պետեան
:
Փարիղի
Հիւրեբէն
րնկեր
Եղէաղաբ
, ներ -
կան՚երոլ
պաՀանչին
վրա
յ խօսք աոն՛ելով
,
քե բ–
մ ապէս
ղո՚իեց կապո յտ
էՍ ա չի
անձնուէր
գո ր -
հո ւնէ ո լթ իւն ր : Ընկեր Ա. Հաբելետն եւս փառա—
բանեց
Հայ իգական
սեռին յարատեւ աչխատան՛—
քր ել մաղթեց ռր այրեբր
մղեն
իրենց
^իներր
ա յս ւգւստուա կան .Աիութեան
չուրք Համ աիսմբո ւե
լու : ճառերէն
վեբք ,
եբգելռլ
Հրաւիրուեցան
Տաբոնի
սոխակր
, Ռ • Կէնճո յեան , ապա Ա •
Տէմ իրճեան
, Պապայեան
: Նոր Ա երունդէն Տէր
Դ^աւլարեան (Փօն տր Շէրիւ)
, ուղերձ
մր պատ -
բտստահ էր եւ կտոր
մ րն ալ տբատսանեց Լա -
մառթինէն
: Փափաքելի է որ ուրիշներ ալ իր
0—
րինակին
Հետեւին
: Տեսինի
Նոր Աերունղէն
րնկեր
Վաղարեան
, որ Ժրնել
կը ղտնոլի
, Հեռաղրով կր
մաղթէր
յաչող
գո րհո
ւն է ռ լթ իլն ։
քՍաչուՀիներր
սպառահ
էի՛ն իբենց վիճակախաղի
աոմսերր,
118
Հաա
տասը վայրկեանի
մէք,
ապաՀովելով կո
կիկ
գում ար
մը,
11 .800
ֆրանք :
կեցցեն մեբ
իսանա ւթ սլաննե բ ը եւ
մ անրավաճառներ
ը , ՛որոնք
նուիբահ
էին լալաղոյն
առարկաներ։
ՇնորՀակա—
լութիւն
բոլորին :
ԽԱՋՈԻՀԻ
ՄԸ
ԱՐԵՒՄՏԵԱՆ
ԳԵՐՄԱՆԻՈՅ
վարչապետը
կը
իսորՀի
Ուոշինկթրն
երթալ եւ անձամբ տեսակ–
ցիլ նախագաՀ
թրում
լնի
Հետ
,
գերմ տնական
խնղի րնե րաւ կտրղագ բութեան
Համաբ ;
«ՅԱՌԱՋ»Ի
ԹԵՐԹՕՆԸ
(123)
կ. ՊՈԼՍՈՅ ԴՐԱՒՈԻմԸ
Ա էկէն
միւսին
հախուե լով ,
Բ" լ " Ր
այս
թըշ՜
ոլաոնե րր իրենց գմբախա
օրերր
ղացին
վե ր–
չացնե
լ
մ՛աՀմ ե տական
աշխարՀ ին ամ էն կ" գմ ե րր ,
ել բոլոր
հովեղեբքնեբուն
վյ՚այ։
\
ԱՀաւասիկ
կլ՛ իտո փուլոսի իր սո ՛Լո րական
Ուռուցիկ
ոճով ըրահ
նկա բա գ լ՛ութ ի ւն ր այս կո
՛է՛՛ոլ" ւա ին մասին «Անպատուեցին
, քարուքանղ
ը–
րին ու կողոսլտեցին տաճա լնե րր : ի՞նչպէս
սլատ՛
մեմ ա յս տղէտնե րր , Նուիրական
առա րկան երբ
արՀամարՀտնքով
ալետի՚ն նետեցին
,
սրրապւլհեցին
սո ւրր պատկերնեբր
ել սուրբ անօ թնե
րր : ԲաՀա–
նայական
ղարղեղէննեբր կր խլէին, կր վառէին,
կտոր կտոր
քլլ^ւէին կամ վաղոց կր նետէին
՛ղաբ–֊
զապէս . Բբտօրէն կը բանային
սրրոց
մասունք -
նե րոլ առլփերր
, մ ասունքնե
րր
կ՝առնէ ին ու փո–
Ղ՚՚Ց
Է^Ր
նետէի՛ն : Պատարաղիւ
սկի՚Հներր ու րմ–
՚գանակնեբր
իրենց ղինա բբո լքնե բո լն կր գորհա -
^էԼ՚ն կամ կր կոտրտէի՛ն, կր Հալեցնէին
ոլ կր
Ջախէին
- ԲաՀանաներոլ
ոսկիով
,
մարղարիտով
"լ
թանկաղին
քարերով
բանո լահ
ղւլեստնե րր ա–
մէնէն
բարձբ
ղին տուողին
կը հախէին կամ կրա
կը կր նւետէին
ոսկի՛ն Հալեցնելու
Համար ;
«Ա "ւրր թէ ա չիսա րՀ ական
Ղ1՚ՐՔ
^1՚1
Լ
անՀուն.
քանա կութ եամբ մէկ մ ասը վառեց
ին , մէկմ ասն՛
ալ
ւղա տ՛ւե ցի՛ն կամ իրենց ոտքե բուն տակ կոխ -
կրրտեցին
: Աեհ մասլւ սակայն
հախեցի՚ն
, ոչ թէ
չաՀոլ
Համար
, այլ
հ իհ ա ղե լի ՛լինե
ր՚էփ,
քան ի մր
փարայի
փոիսաբէն։
Աուրբերոլ
իսորաններր,
իբենց
Հիմեբէն
քանղե լուէ
կորհանեցին
:
Րոլոբ
Ա ուրբ թաքստոցնե
րը
բւն ա բա ր ե ց ին ,
կ՛՛տրտեցին
կամ
լալ մր խռլղարկեցին
իբենց
պարունակահ
նուիրական
՚լանձերր
Հանե լու Համար
մէչէն :
Այս
անՀուն
տակնուվրայութեան
մէչ Հսկա -
յական կողոպուտր
բամնե լո լ գո րհ ր սակա յն իբ
րեւ ամենահանր
իսնղ իր , խնամք՛ի
ու կարղապա -
Հութեամր
յառաչ կր տաբ՚։լէր։
ինչպէս
րսինք,
ամ է ն տունի
ւԼբա յ սլւլտիկ
ղ բօչներ
տնկահ
ԷԼ՛^
որռնք կր ցուցնէին թէ ա յղ
տուներուն
կողո -
պուտր առաչին
անգամ քաղաք
մ տնո ւլնե բուն կր
պաակ՚սնէր։
Այգ անՀաւՐար նչաններր
ամէն
կողմ
կը
հահ՚՚՚նւէին
, կ՝րսէ
Պ՚սր՚ղռ՚րօ
, եւ
ամէն մէկ
տաքւ ւիրայ քաճախ տասր Հատ կար
անոնցմէ։
Տասն աղարե սն քաղաքակրթութեան
մ ր
ամ ենա–
սքանչե
լի արտաղբութ
ի՛ւննւե րր կ՛՛րան աքս անո —
րակելի
քան՚լումին
մէչ :
Տ՚՚՚սմին
սկղբնաւո
բութենէն
ի՛ոկ
սոսկումէ
Օր
^ասակսն
ղարձահ
ա՛ք բոխնեբ
եկե ղե էլ
ի՝1էե
րբ ա—
պասաանահ
էին , ոմ անք ռտ տարտամ
քո լսռվ թէ
Թուրքերր
ոլիաի յաբղ էին տեղւոյն
սրբութիւնը,
ոմ անք ալ աստո ւահա քի։ն օ՚լ ն ութեան
մր լո լսով :
ԱնՀուն
րաղմսւթիւն
մր, մոռնալով
Բէ Աի՚ռլ -
թեան
էիէճերուն
առթիլ
ամիսներէ
իւ ՛Լեր ոտք
չէր կոխահ Այա—Աօֆիայի
եկեղեցին
անոր
վրայ
խո յացան ա յն Հռչակաւոր
մ աբղաբէութեան
ա -
պալինելռվ
ոբ կ՛՛րսէր թէ « Թուրքերը
քաղաք
պիտի մտնէին եւ ամէնքն՛ տլ պիտի չաբղէին
մին—
չեւ
կո ս տ անղիան ո ս ի Աիւնին
Ք"՚Լ՛
բայց Հող
Աստուահ
սոլրր
ձեռքին
պիտի
էքնէր,
երկինքէն
եւ քաւլաքր ել անոր կաււավա րո ւթի
ւնր
պիտի
յանձնէբ
իր լնտրահ մէկ մարգուն
եւ պաշտօն
պիտի տաբ անոր Աստուհոյ
ժուլովուրղին
վրէժը
լուհե լու : «Ալս է պատճառր
, կ*ըսէ Գուկաս
, ոբ
Թուրքե րուէւ Պո լիս
մ անելէն
Հ
աղի՚ւ
ժամ
մ ր
վեբչ
,
յանկա
րհ
անՀուն ու խե լա յեղ
բաղմ ութիւն
մ ր
լեցուց
մ եհ եկեղեցին
, է լ՛իկ
մ արղ , կին ու
աղայ
Որոնք
Հոն ՛ապաՀով կր ղգա
քին
ա՛լ իրենք
ղիրենք։
Թ շուա ոնե րր ատով
իրենց
չա րգա րա րնե բուն
ղո բ–
հր դիւրացնելէ
ուրիշ
ոչինչ ըրահ էին :
Շ ս՛՛ո ՛քր Ենիչէրիներ
իրենք ալ
կողոպուտր
սկսելուն
՚ղէս
իս՚՚ւմեբ
էին գէպի Այա Աօֆիա
, ա–
սոնք արդէն գիտնալով թէ Հաղաբաւոբ
Հարուստ
վյաիսստ
ականնե ր
Հոն ա սլաս տան ահ
է էն , ի"^
միւսներր
Հրաոլոլրուահ այդ Հռչակաւոր
եկեղե
ցիին
մ՛էչ Հ՛աւա քո լ՚սհ
անՀուն
Հ ա րստ
՛ւ ւթի՛ւննե–
բու
մ ասին
(է^՚։^րողչ
Արեւելքի
մ էչ գաբերէ ի վեբ
տարահուահ
"պրոլցներէն։
Երբ
այս
՚ւղորմելի եւ յուսաՀատօրէն
լա -
ցող
ու ռղրացող
բաղմութեամր
լեցուն
եկեղեցին
,
էլոցեցին
պրոնղէ Համբաւաւոր
գուռները եւ ա քՍ
թշոլաււներր,
անձկոլթենէ
Հեւալով,
յաղթական
ներու
ղալուստին
սպասեցին
, մինչղեռ
Հաբիլբա–
ւոր քաՀանանե ր , իրենց
տօնական
ղղեսսնեբը
Հաւլահ
, վերքին պատաբաղր կը
մատուցանէին։
(Շար.)^
Fonds A.R.A.M
