Պէտի
ըսեն
ի՞նչ
արգիւնք
տուահ՜ է ՚"յԳ~
քսւՆ Հայասէրներու
գո րծունէութիւն
ր : Զէ՞ որ
Փիէք–
Լ՚՚թի
մր կամ ՚Րլոա 3>տռէր մր
աււանձթե
•աւելի արգիւնալէա
գործ կաաարած
են ի նպասա
քարգարար
պետութեան
մր, որ այսօր կր գուիա–
բանուի Լատ մր պաշտօնական
շրԼանակներէ
, մինչ
Հա յր
նո խաղը , արեւմ տեան
րարձրագո
յն
մաքին
պաչտսլանեալր
արմատախիլ
ըլլալէ
՚իերք, թա -
փաոական
կր գեգերի
երկրէ երկիր • • • : կարելի է
պատասխանե
լ թէ՝ Արգարութիւնր
տարիներու
եւ
գարերու կապուած պատաՀական
երեւոյթ
մր չէ ։
կուղա
յ մամ անակր
, երր իր անփոխարինելի պատ
գամր կր լսուի
ել կ՚իրականանայ
:
Աիայն պէտք է Հաւտաք
ունենալ
եւ անսասան
մնալ այգ Հաւաաքին
վրտյ, եւ գործել
անայլայլ։
Անկախութեան
կաււչած
ժքղովուրղ
մր ուչ––
կանուխ կր Հասնի իր նպատակին :
Եւ այն ատեն է որ Հայերու
անկեղծ
րարե–
կամներ պիաի. Հրձուին
Հայերու Հետ Հաւասա -
րապէս %
թ. ԳԱՈ-ՆԻԿ
ԶԱՅ՚ՕԵՐ ԳԱՒԱՌԷ՛Ն
ՄԵՐ
ՀԱնԳԷԱՆԵՐԸ
ՄԱՐԱԷՅԼ–
Օգ ոստ ՚ 5ին՝ կիրակի
օր , աեղի
ունեցաւ
Աէն
ժեււոմի
Հ՛ 8՛
7*՛ ՜
«.Հայաստան»
ենթակոմիտէի
ւլաչտաՀանղէսր,
նուիրուած
Հե -
րոսներոլ
յիչատակին
: Հակաււակ
թաղէն չատ մր
րնտան իքնւե րու րա ց ա կա յութեան
Լարձակուրգ)
եւ
Հարսնւիքի
մր, լեցուած էր Հ անղիսա վայրր : Մին
շեւ
Հանղէսի
պա չտօնէ ական բացումր
րարձրա
խօսբ
անւրհղՀաա
կր Հնչեցնէր
աղղային
եւ մողովրղա -
կան
երւլեր : Ա իչա կենսուրախ
րե կե ր ԱաՀակր
չձղեց որ մողովոլրգր
բերնի
Համով ճաչ մր
լնէ ,
անղաղար
կր Հրաւիրէր
երգել ել
պարել։
Աիրելի «Յաոախ
, այսպիսի
աււիթներով
թ՚՚յլ
տուէք ինձ ր"ել որ,
Հ ա կա ււա կ՜ մ իքին տարիք մբ
ո ւնւ են՛ա լո լս՝
քի ^ մր «տէմօտէֆ
մարգ եմ : կ՛ան -
ղիտանամ
իմէ 2,0րգ գարոլ
մ
էք
եմ ել Ե ւրոպա
յի
Արտին
վրա
լ : կ՝ անտեսեմ
րո լոր
«նո րՈ ւթիւնն ե լւ բ»
եւ
կր խանղավաււուիմ
անցեալի։
յւ։ւչերո։էէ
Հոգի
կուտամ
ալն ծալլիկ երիտասաբգութեան
որ Հա—
սակ նետած է ալս խորթ
ել
Օտար
ափե
րո
լ վրա
լ
(ո՜ րքան րաւրքացած
են անոնէք) • բա յց Հայու
Հո–
գեկան պաՀան քս նա խապւստւոլթիւն
կուտայ
մեր
ալեղարղ
Հայրերունէ
եւ տառապանքէն
աղնուա
—
ցած
մայրերուն
։ւրոնք Հա։քն՛ ու Հ՛ոտն են մ՛եր Հան
ղէ սներոլնւ : ՚իուք եւս ,
լնկեր
Շ • քանիցս
ւյ։^ ւգ
տուած էք իմէ աւելի չատ կր
խան։գավառռլիք
վանեցիին
, կարնեցիինւ
, Խարրերգցիին
, Զարսան–
ճաքց ի ին յատուկ
տոՀմ իե
պարերով
,
ք ա ն
թէ
թ֊աւՕկօ
եւ սա\1պսւյով։ Եւ լաւ
է
որ այղպէս
է , եւ
լաւ է որ
մեր նոր սերունգն
ալ
Հպսկցած է եւ
նախասլատոլոլթիւնր
Հայկ . պարերուն
կուտայ :
Աէն Տ՚եռոմի
Հանգէսբ
ղուտ Հւսքկական
էր
: Ժա
մր
4ին րնէկեր ԱաՀակ Տէր Ր՚ովմասեանի
մամա–
նում ով
սկսալ
Հանղէսի
պա շտօնա կանէ բամինր ՚.
Օրուան նախագաՀին՝
ք^՚կ ՛ Յ ՛ Ղ՚աւիթեանի
րաց
ման
իսօսքէն վերք, յռտնկայս
երգռւեց՚ա
ն
Մար–
ս է յ է ղ ^
ել «Մչակ
րանոլոր^բ։
Առաքին խօսքբ կբ
պատկանէր
Շրք՛ կոմիւռէի
ներկայացուցիչ
րնւկեր
թագռ յեան ի , ոբ պարղեց
օրուան
Հոգերր ;
«Փո
թորկուած
է Հայկական
կեանքբ,
վերիվայր
չբր ՜
քուած են մերբարո յական
բմրռնումներբ
\ Հայ
մ արգր
ղա չՍակցե լով
թ չ1.ամ ինե րռւ Հետ ,
է
՛՛է՛ ~
սրեցոլցած
խե
լք ու նկարագիր
,
իսա չա կրո
ւթ
իւն
ձ ր սարքած է Հա յ մոէլովուբղի
ամ ենամ եծ
կաղ
մակե րպութեան՝
Հ՛
3–
ԳաչԼակցութեան
ղէմ ,
ղ՚լո՚-ե
լի
ձ՛իքո ցնե ր ո վ եւ ս ուտե րով ; Փոխ առնե -
լ՚՚վ
ձ՛ե ր էէ ղրա ց եալ
լնկե ր
Օ
աՀ ր ի կե ան ի
խօսքը
,
Հարց կուտանք
. Այ" մարղիկր
երէ՛ կ կր
ստէին
թ է ա
յսօր
:
կր պ
էսւո աս
խա
նեն
ք
կբ
ստէին
ե–
րէկ
, կը
Ատեն
այսօր
եւ պիաի ստեն վաղբ։ ՚)՚աչ–
նակցուիմիւնլւ
այս մողովուրղին
արիւնէն եւ մի—
սէն
ծնաւ եւ ատոր Համար ալ իրեն Հետ է : Ան
կ՛ուղէ որ ա յս մողովուրգր
րլլա յ ի-քնիչխան եւ
Տ
իղրան
Կիւրոսի
աղատ
, ինչպէս
Հայկ նաՀապետներ
եւ
Եր՚՚ւանգեաններ
: Մէկբ
Րելի,
միւսր
բռնակալութեան
գէմ » :
Երգեց Նոր Աերունգէն
Աւիկեան
խանգավա–
ռելով
ներկա՜ներր։
Այս Համակրելի
երիտասարգր
օմտուած է երգելու
չնո րՀով եւ սո յն
^անգէսին
ղարգր կր կաղմէ ր : Այս առթիւ
ներկաներէն
Պ •
Պետրոս
Զինիճեան
ի պատիւ
այս
երիտասարգին
նուիրեց
3000
ֆրանք
Աէն ժեռոմի
«Հայաստան»
ենիմակոմտէին
։ Ընկեր ԱաՀակ
Յարութիւնեան
ի
պաաիւ իր բացակայ
տղուն
Լղինուոր)
ե. աղքկան,
երգեց
քանի մր երգեբ,
ղուա րճացնե լով
ներկայ
Հասարակութիլնր
1
Օրուան րանախօսր
րնկեբ Ա • Տէր թսվմաս–
եան, նկաաելով
որ Հանղէսր
նուիրուած է մեր Հե–
բռսներոլ
յիշատակին,
րսաւ՛
« Ա՛ենք Պանթէոն
չունինք
ուր արձանա -
ղրուած
րլւ
Աուրրե
րու
մէք։
Զունեցանք
խունկ
ծխելու
, քանի
մ ր
աղօթք
ա րաասնելոլ
;
Տարին ա՛նգամ մբ Հաւաքուելւ։վ
մեր նպատակն է
մեր
յարգանքի
տուրքր տալ եւ անոնց
ոգին ներ—
չնչել
նոր սերունգին
։ Հե րո սնե ր չատ ենք ունե -
ցած
, մ՝եծո լթ իւննե ր չատ ենք տեսած
Ր՚՚էՐՐ
մարղերոլ
մ՛էք՛ բայց ունեցանք
ողրերգութեան
եւ
տնկում
ի չրքաններ : Ա տ րկո ւթիւնբ
ղո ր ապրե -
ցանք ՛վեց գար , կործանեց
մ եր
մ էք չաւո մր ա -
ււաքինո ւթիւննե
ր : Ա ոռցանք
եր մենք անցեա
լ մ ր
ունեցած
ենք : Ա ոռցանք
ին^^ւ ասլա շտսլանո
ւթե ան
տարրական
ղգացում՛ր։
Այս պայմաններու
մէք էր
որ ծնաւ աղատագրական.
չարմումր
, նախապէս
տարտամ
եւ անորոչ : Հ • 3 ՚ ՚հաչնակցութիւնր
ճ–
կալ
իրրեւ մողական
ցուպ
յեղաչրքել
Հայ կեան
—
քրէ Վ^աթսուն տարուան
իր բարռյական,
ֆիղի
—
քա կա՛նւ եւ նւիւթական
ղոՀարերռւթեան
ղնով
րս–
չարքր
րոլոր
մե
անոնք որո
ր
նորաղոյն
նոնց
ղե բեղմ.
նք
կաղմեցին
պատմ
ութեան
ուռ
մ
ո
...եղծեց ռյ
ՀերոսանաI ե
"1
՚՝.
վ^յբր ուր մարգիզ
կրնային
լ
է լ
աստոլածանալ » :
Այս
առթիւ
բնգՀան՛ռւբ ակնարկ
էքր նեաելոէի,
՛անղ րաւլա րձաւ ներկայ
իրականութեան
ել յայ -
տարարեց --^ « Ա եր պ՛ա յքարր չէ վերքացած
, Հա
յութեան
թչնամիներր
ամէն միքոց կր
գործաղրեն
մոռցնել
տալու
մեր Հերոսներր : Այն
րոն՚ակալ
ումր որ երեսուն տարիէ ի վեր կր տիրապետէ
ւքեր
^""յրենիքին
մէք, կ՚աչխատի
Հոն թէ Հոս
մոռեել
տալ
մեր Հերռսնւերր,
պաբտաղբել
մեղի
ք՚վաններ
ել Րլիչնւեր, խորտակել
մեբ ղիմաղր֊ական
կորո—
վր
1
մոռցնել տալ մեր անցեալր։ Այգ պատճառով
ալ ամէն ա՛տեն եւ ամէն
առթիւ
տօնելով
մեր
Հերոս՛ներու
օրր , կ՚ուխտենք
Հաւատարիմ
մնալ
անոնց
յիչատակին
։ Աղղա պաՀ պան՛։ ւմ ր մեր ղե–
յութեան
զե րագո
յն պա յքարն է :
Հայ
մը փբկել
ղեր։սղոյն
Հերոսութիւնն է։ Պէտք է փբկել
այս
սերունգր
ներ շնչելով
անոնց ազգա յին
մ
եծութետՆ
Հ պարտանքբ » :
Արտասանեց
փոքրիկն
քհոպերթ Աիրունեան :
Ընկեր 3՛ Գալիթեանի
ղուա րճա խօս ութի ւննե
բբ
կ՚ււռ
17
լ կուշտ խնգա ցուցին
նե ր կաներր : հքորո -
ված
Հալ մր
ել
չիչ մր գինի աճոլրգի
գրուելով
՚լոյացաւ
10.000
ֆրանքի
մօտ գումար
մր։
Հան–
ւլէսին պաչտօնւական
մասր լրացաւ
մամր
Տին,
յետոյ
սկսան
բուն
խրա
խՏ
անո
ւթիւննեբր եւ
պարերր
, տեւելով
մինչեւ
գիչերր
ուչ ատեն։
3 "•քոբգռվ՝
Պօմ
ոնի ղաչտաՀանղէսր
:
ՅՈՎՀ.
ՏԷՕ-ՐՄԷՃԵԱՆ
X
ԶԵՐ ՀԵՏ ՏԱՐԷք֊
ԻՄ ՏՎԷՆ
ՄԱՐԱԷՅԼ–
(Յապաղած)
Աղաաագբու -
թեան
պա յքարի
օրե րուն
Հերոսներու
նուիրուած
երզեբէն
մ էկուն
մ էք Ա չեց ի Հայ մա յրբ
է՝ե բգէր
րան ա ս տե ղծ ին բերնով
•
Ա՜խ,
ֆ ե ա այինե ր , ճան Փեաայիներ,
Զեր
1քայր1յրը
ձեղ ղուրպան,
Աշոյ Աուլթան 11 • կարապետ
Լինի ձեղի օդնա կ ան։
կամ չաւե լի սլարզ
Զեղ եետ աարէք իՄ ա ղ է ն ։
Վերքերս
Աէն Լուի ծնողքնեբր
ապրեցան
նուի
րական
երեկոյ
մր, նման Մչեցի մօր , երբ
14
երի՛
տասարղներ
իրենց
երղոլմ՚ը կր կատարէին,
ի
ներկայութեան,
րնկ. Մ • թոբլաքեանի եւ իր ւն -
կերոք
ԼՇթութկարտէն)
, րնկերներ 8՛ Պապիկ
եանի
ել
կ.
ճանիկեանի
։
չ^սէռեբ խօսուեցան
տաքուկ
էքթնո
լո րա ի
մ
ը
էքէք ։ Նոբաղ իրներու
կոզմ է Ա ՚ Փամ պո լքե անի
ռւ–
զերձր
կ՚ըսէր
« Մենք այս
երեկոյ չէ որ կը
ղիաակցինք
մ եբ կատա րե լիք պա
բ տ ա կան՛ո ւ թեէսն ,
ա յլ տար
էնե
բու
լնթացքին է որ
ո
բո չեց ինք
մեր
վւչոտ
, բա յց նուիրական
ճամ րան » ;
Օրուան
նախաւլաՀ
ին
Հ րալէյավ
նռ բագի
բնե–
բր չաբ էէ
լեց
ան սեզանին
աււքեւ : Րոլորս
յո տնկա՚.յս
Հետեւե ցանք
ա
բա
րոգւ։ ւթեան։՛ , ղս ր կտտա րեց լն
կեր Ա . Տէր Թ՛ովմասեան։
իր
քովր կանգնած է
ող
բացեալ
լնկեր
փոթիրէքեանի
այրին՝
Տիկին
Զ,ա–
սլէլ՛ Երբ երգումր
կը
կատարուէր,
չատերուն
՚^էՔ
^ՐւԼ
թբքած
էին :
Ն" բ րնծա
յ րնքկեր–րնկե րուՀ ինւեբուն
նուիրուե
ցաւ
Հ.
3՛ Ղ՝ ՚ խռրՀրգանւչանր,
մինչ
նուագա
՚–
խումբր կբ Հնչեցնէր
«Ա չակ
րանուո ր»ր : Ա
թնո -
լո րտր ե լեկտբակւսնացած
է ր ; Ե րգերբ
, ճառերր
,
ա րաասանո ւթիւննե
բ ր իրարու
կր
յաքոբգէին
:
Պատի՛ւ
Աէն
Լոլցիւներուն
: Մէկ տարի
՛առաք
էր
որ
17
երիտասարգներ
նոյնսլէս
իբենւց
երգումր
կատարեցին։
ՇնորՀիւ
տարիներու
աչխատանքիէն
,
այսօբ երիտասարգ
ենթակոմ
իտէ
մ ր ունինք
, իսկ
՛ա յս Հպա րտանւքէն
ամ
էնէն
մ եծ
բամ ինւր
էլ ի
յնա
՚յ
Հայ կնոք : Եթէ երէկ
, մեր սեփական
Հողին վբա
յ ,
բռնակալին
Հարկագրանքին
տակ , Հա յ
մ
այ–
ՐՐ
իր միակ
ո րգին՛
կր
նուիրէբ
յեղափոխութեան
նուիրական
զոբծին,
այսօր
նոյն գերր
կր
կատարէ
ճեբմակ
քարղին
գէմ : Ալղ երեկոյ
Հայ
մայրր
Աէն
Լոլցի
մայրր
, արցունքր
աչքերուն։
, եկած
էր ,
իր
զաւակր
յանձնւելոլ
Հ .
3 • ՚հաչնակցոլ
՚–
թեան,
նման
Մչեցի
կնոք։
Գ՛
ՓԻԼԻԿԵԱՆ
«ՑԱՌԱՋ»Ի
ԹԵՐԹՕՆԸ
(122)
կ. ՊՈԼՍՈՑ ԳՐէ1ԻՈԻ1քԸ
Թ
Գմուար է երեւա կայ ութեամբ
պատկերացնել
այս տեսակ
սպանութեան
տեսարան մր այսքան)
լայն
միքոցի մր ՛իբա յ : Ամէն տարիքէ ու սեոէ ա յգ1
բոլոր
գմրէսիստնեբը
փոգոցներուն
մէք տարած –\
ուած կր վազէ ին , կուլային
, կր սլռռայի՚ն
,
կ՚ոռ
նային
, կր Հաքածուէինւ
Թուրքերէն
ել կր քանա.
յին լեռր փաիսչիլ կամ նաւաՀանգիստր
ապաստա–
նիլ : Թուրքերբ
զանոնք երկար չռւաննե բուի
իրար
կբ կապէին
չարան չարան
եւ առանց
զանազանոլ–
թեանյ
, քաՀանւան՝ ազնուական
տիկնոք քով
, պատ–
բիկբ
մոզովռւրգի
աղքկան կաւք կրօնաւո
ր ո լՀ ի ին
քուի : Փախստականներէն
չատեր
խեզգոլ եցան
երբ
կը փո րձէ ին լողա լսվ
Հասնէիլ
նաւերուն
, ո բոնք
"Դ1՚
Ի րոինւ կր պատրաստուէին
մեէ^ելու։
Թէաալ
տի կրս/ատմէ թէ իիօմանիռյ
ել Տ րապիղոնի վե–
նետկեան
նաւերր
մինչեւ
կէսօր
նաւաՀանգիստ
մնացին
կարելի
եւլածին
չաւի աւելի
մէսբգ աղա -
տելու Համար ։Զորս Հարիւրի
մօտ մարգիկ ազատե–
ցին Որոնց մէք Թէաալտի
ի՛նք ալ, որ
պարիսպին
պաչտպանութեան
մասնակցած
էր : Կ՛՛բոէ թէ
Հա
զիւ իմացած էր Թուրքերուն
մուտքբ,
ծովեզերք
վազեց եւ Հագուստն երբ Հանեց
, ե՛՛ղա լով
գնաց
նալ մտաւ
, որ ղինք
ուլք աււուլք Վենետիկ
Հ աս -
ոլց
ուրիչ
ութ Վենետիկց
ինե բու
Հետ :
« Խղճալի
բան էր,
կ
՝Ր
"է
Գուկաս
, թէ
ինչպէս
ծովեղեբքր
, պա րիսպին
առքեւբ
, ծած
կուած էր կիներու
, կրօնաւո րուՀ իներու
բազմ
ու
թեամբ
, որոնք իրենց կուրծքր
ծեծելուէ
մեծ՛ա -
ձա
յն կը պաղատէին
նաւուն
մ արգոց
ո բ
զիրենք
ալ առնենէ :
Թ՚՚ւրքերը
կալոպտելոլ
կր
նայէին։
Րոլոր այս ղերագրգռուած
վայրաղ
գունգերր ա–
մէն
ոււլզութեամբ
քաւլաքին մէք կր տարած—
ուէին, կր սպաննէին
ուէ որ կր ղիմագբէբ
եւ
՚լերի
կր տանէէին , առանց նկատի
առնելու
անոնց աս -
տիէճանր,
տէրտէր
, տւլայ
, օրէնքի մաբգ
եւլն. :
Կբիէոոէիոլլոս
աւե լէւ մ ութ
գո յներով կր նկա–
բաղ րէ : «Ա անկամարգ
ու աւթէուական
րարձր
լնւ–
տ։սնիքն։երոլ
պատկանող
կիներ ոբռն։ք էւրենց տու
նին
սեմէն
գուրս ոտք կ։։խած
չունէին
, Հրապու
րիչ,
աղուոր
ե. փայլուն
կոյսեր,
որոնց վբայ
մին
չեւ այգ
Օր
ոեւէ էրիկ մոէրգէէւ ակնարկ
ինւկած չէր
Սէակալէւն
, վա
յրազօրէն
գուբս
խ լո
լե
ց ան
իբենց
րնակաբանն.եբէն
, րրտօրէն
պւլծոլեցան
, րռնա -
բտրու եցան
ղո իՀներոլ
եւ
ճանապա
րՀնւերո
լ վբայ,
ամէնէն
ղաբՀուբելի
ձեւերով։ Եւ կր
չէսրոլնակէ
տակաւին ;
Եւ սկսալ
անՀուն
, տիեզերական։
թալան՛ր
թա–
գռւՀի
քաղաքին։։
Ակնթարթի
մբմէք ամբոզք
քաղաքին
ւէրայ տարածուեցաւ
այս երկու
Հարիւբ
Հազար թա լանա վնւեբու
էէա յրագ
Հրոսր՚.Եւ
սակայն
նաէս կանոնւաւոր
ղինռ ւո րներբ քիչ չատ կբ ՛լրս՜
պէէէն իրենք
ւլիրենք , վախնալով
Հողե վարք քա–
ղաքին յուսաՀատ
բնակի^երռւն
մէկ
գեբաղոյն
գիմաւլրութենէն
. բտյց թնչպէս
կարելի
էբ
կեցնել
անկանոն
ւլինո ւո բնե բ ու անՀամար
խումբերուն
Հե–
գեղր • Անոնք
մ իա յն թալանի
տենչով եւ յո յսով
կր Հետեւէին
րանակին
:
Առտուրնէ
, ՚Րերքովւորթո
յէն
նեբս
մ տած
առա.
քին յարձակո
զներ էն
ռմ անք անմ իքապէ ս
իմ ա
ցեր
էին Ա ՚ կո յսի
Համ րաւաւոր
մենաստանի
թալանր :
Այս
մ ենա ս տանին
Հմա
յիչ փոքր
եկեղեցին
, իր
Հբաչա լի խճանկարնե րով
էլ աւզացուցանէ թէ է՛նչ
չքեղաչււլք
բան էր այն ատեն : Վուկաս Աւետա -
րանի չին վե րագբո ւած
Հռչակաւոր
նկարր
կտոր
կտոր եղաւ
։ Այս անողորմ՛
քանւղիչներէն
ոմ անք
խումեցին։
Փեթրիոնի
թաղէն
եկեզեց իներբ քան -
Կէսօրէն
՛էե րքն էր միայն
ոբ բոլոր
ղուռ–
ներէն քաւլաք թավռսծ
անՀամ ար Հբոսներր
ճբչ -
մարիտ
կազմ ակե րսլռ ւթե՛ամ ր
մ ր աւարի սկսան
յ
Ն"՚խ
կանոնաւոր
կե լ։ սլո վ իրարու
մէք րամնե -
ցին քաղաքին
ղանաղան
մասերր
, ոբպէս
ղի կա
րենան
բոլո րր
ւլե ր է։։էա րե լ եւ էմանկագին
առար
կաներր
ձեռք անց լնել ; Ու տեղ մ բ
Հաւաքեցին
Բ"
լ"
Ր
՚լանձեբր
եւ
Ա
՛նթիւ
ղեր իներր ։ Ե րկաբ շար
քերով
իրարու
կապեցին
վա յրագօրէն
, ո րպէս ղի
ի ւր ա քան չի լր ին ունեցած
ր յա յտնի
րլլա յ , ծեր ու
աւլա յ , մ ան կամ արղ աղքիկ ել նորաՀաս սլատա -
նի , էնչ որ գտան : Ամէն տարիքէ
, ամէն աստի -
ճանէ վաթսուն
Հազա րէ աւելէ։
անձեր
,
էն չպէս
ւր րսենք մամանյսկակից
քրոնւ ի կագի րնե ր բ , , այս -
պէս
կա պո ւե ց ան իրարու եւ սպասեց ին րաման
ու
մի մեծ
գործին։
Fonds A.R.A.M
