թե
"եքԿՈԻ
–^Ա8Ա8Տցն»
^Տառօյք^ի
ը՛նթերցողները
հսքնօթ են
չեղուսյրսւ.
նա/չան
այն
կէ1ւաակերղո1
.թեան,
որ աեղի
ոլնեցաէք
է Հայասաանի
մէք ըոլշեւիկեան
կեղրոնական
կո~
միաէի
սլաշաօնական
քննութեամ
ր , ոլր վյս ր շա
կան սաարասլները
մարղիկ գնդա կա Հա րե լո լ
ոլէս
ղիւրին գտահ
են
դ Ս ւ ս ւ ե լ Ո Ն
Հայերէն
լեզուն եւ ա~
րեւմաաՀայերէնր
( յ ն դ ա կ ա ե ս ւ ր ե լ Ո Ն ,
յայտարարե
լով թէ ԱրեւմտաՀայերէնր
լեղոլ չէ , այլ աիա -
լեկտ
,
րարրաո. :
էյրեսուն տարուան
տ իրա պետո ւթենէն
վերք ,
Համալսարան
, գիտական,
լեզո ւա բանա կան ել
գրական
Հաստատս ւթիւննե ր՜
ունենալէ
վե րք ^
վաւե բական
գիտուններու
չտրք
մր իրենց սաեղ -
հագո բհո ւթի ւններր տալէ վերք , աՀա •սքնսպասե–
լիօրէն
այս նոր Հասկերէ
կ՝աճին
մարգիկ
որ կապ
չունին գիտութեան եւ մանաւանգ
լեղուաբանոլ -
թեան
Հետ ;
Անչուչտ ա յսպիսի
կատակերգութիւն
մր քա
գաքական
հալքեր պիտի
ունենար եւ մանաւանգ
արտօնուահ ու Հրամա յուահ
պիտի
րլլար Աթա >-
լինէն , ա յլապէս
տերեւ
չէր կրնար
չարմ իլ ամ–
րոգք Ռուսասաանի
մ՛էք ;
Աիքազղային
չաւիանիչերով
մեհ է կատակԼր–
գութիւնը
, որուն
աոաքին
գերա կատարր
եղաւ
Աթալին, ասկէ տարի մը առաք, ^. Աառի լեղ -
ո լաբան ական
տեսութիւնը
Հակամ ա բքսեան
Հըռ–
չա կելով % Ա թալին ր Համ ե ստոլթ
իւն
ո ւն ե ց ահ էր
րնղղհե լու թէ ինքը
լեղո ւա րանական
Հարցերուն
մէք Հո ղինակո ւթ էւն մր չէ , Ր՚"յց
մարքսեան
տե—
սակէտը
էլոււլէ մւեւակերպել այգ թնղրի
մասին։
Ու աՀա թորշակ
մը կր փչէր Ռ՚՚ւո՚ոստանի
լայնա–
հալա
լ սաՀմ աններուն
վր՚" .1
»
«ք^– կ ՝ Ա թալինի
Հանճարեղ
ուսմ ոլնքի
լո յսոփ՝^ րացատրե
լու
լեղ–
ոլաբանական
, գեղագիտական
, ալ րական եւ երա
մ՜ըչա ական Հարցե րը , տապալումներ ե մ աքրաղո բ–
հումնե ր կտտա բե լոփ մշակութա
յին
բո լո բ ճա -
կատներուն
վրտյ,
միշտ ու յաւիտեան՝
քաղա՛քա
կան Հալա հանքի
վե բահելով
անմ ե ղ տեսո
ւթեանց
Հեղինակներն
ու Հ ետե
լո րղնե ր ր։
Տմաբգի եւ վրգովիչ
երեւոյթներու
ականա -
աես
Րէէալու
վարմուահ
էինք
յ
ք^ռնսւկալոլթիւնր
ֆիզիքապէս եւ Հողեպէս կր իսսբւոակէ
իրեն՝ են
թակա
յ մարղ կութիւնր , բա յց
ղիտու թեան եւ
արուեստի
բանրերր
Հանղիստցող
ու այղ
ճամբով
մ տաւորական
ղաս ակա
րղը
անբանութեան
են - •
թա բկե լր աւե
լի։
վրդովի
չ է քան
աքսո
րր ,
՚էնզ
ա–
կաՀա րո ւթ իւնն երր եւ
ղա՚Լղուահա
յին
կոաորահ–
ները :
Ա րեւակա
յել որ Հա բիւր Հաղա րաւո ր ղիանա–
կաններ , գրատլէաներ , մէկ օրէն
միւսր , անբան ա–
նասո ւննե բու վե բահուին եւ կապիկի
սլէս չաբք ու
ղիրք փոթեն
<(.Հա
՜1.
ճար եղ Աթա լին
» /
֊անմ շակ ու
նախնական
խօս քոփ ։ էյ րեւո յթը
վիրաւո րանք
մ լն
է ամրողք
մարգկա
յին
մաքին , անՀ սնւգոլբմե
լի
կատակե րղո լթ իէն մր : Ա իլիոնաւո ր
զանգուահնե–
րը ստրուկ
ւրարձն
ելէ վերք, Հիմա կր
ձղէոին
մէէէա–
ւորական
խաւն ալ Հոգիէ ու
արմանէէէսլատուոլթե–
նէ գրկել
,մնացէւ
րգ վե րքի՛՛ն կա
յհն ալ
մարե լու Հա
մար,
մինչեւ
ո ր բո լչեւիւլմ ի կողմնակից
մտաւո–
րականոլթիւնն
ալ չոլաբէսհ
ԱլԱՅ
.լս1ր
/ւ
պէս ,
ապա ՝-
կիէ ա չքե րր յաո է
էւուսական
ան քրպե տնե բուն ,
մ իչտ ^առաքնորղ^ը
փնտռելով ։
Այս աղգանչանէն՝
աււա
քնո րղո ւահ
Է՚՚՚Ր^ԸԷ՛՜
յին մեհ ու փոքր երկիրնե բուն մէք ամէն մէկն իր
Հաչիլր
մաքրելու
ելաւ, եւ այս գորհուլո
լթիլնր
գեռ կր շարունակուի
։ ժտանովեան
քաւլէսքակա -
նութիւնը
( ղեկավա րո ւահ գրականութիւն
) , Ա թա
լինեան
խոզով ա կէն կ՝ ան ցնէր , գ աւնա լու վե րք
նական
ու
ան ւիե
բաքն
Լ
ե լի , ինչպէս
մամանակին
Տրոցկին
աքսորելէ
վերք\
Աթալին
անւ-ր տնտե
սական
աէւաքարկնեբր
է^է՚րաբկեց
ինքնա յատուկ
կո
պաո
լթեամբ եւ
ան իսն
ա յ
փոքձա րկո
լթեամ ր :
Հա յաստան
ը չէ ր կրնար
չմ ասնակց
իլ լեղուա
կան կաաակե
րւլութեան , մ
անաւանււլ
որ
կատակ
ին
տակ
թտ քնո լահ էր քա
էլա
քական
ալբե րգո
լթ իւն
մր,այլապէս
քաղաքական
ա շիսա
բՀն
իսկ
փոթորկող
գաղտնիքի
մր
հալքերն ալ
բանալուի
Հայերէն
էեղ՜
ուի քննութեամբ
։
«Արեւ֊ւքտահայհրէնը լեդա. չ է , տ յ լ աիալեկտ
է » ։
իսկ անոնք որ այղ \ո\ձււղեկս1ր ինքնուրո
քն լե
ղու կր Հռչակեն
«յայտՅէ ւաւէս կր հետաԱ^ւ1դեն քա՛
զաք ակա1Տ։
լ |
նասաւկաո Շսէաաակ — ԱՏ ԵՂԾԵԼ
ԵՐԿՈՒ ՀԱՅԱ Ս Տ Ա ՚Ս » ։՜
Հա յաստանի
կոմ • կուսակցութեան
\ ^րդ
Հա
մագումարի
ցոլցադրահ
լեղուակտն
կատակեր
գութեան
էութիւնր խտացահ
է«ն>Տ՜ւկս\–
Հա^յսւստան»
ստեղհեաւ
երեւակա յական
ղաւաղ
րու թեսւն
մէք,
երեւակայութիւն
մր որ էէ ա կայն իր գորհնական
Հետեւանքներր
կ՚ունենայ
մեր
եբկբի
ել
մողո ՝-
վուբղի
վրայ,
կաղմ ա լուհե լով
Հայ
մողովուբդի
աղւլային
ամ բողք ականութ
իւնր ել
Հայաստանի
Հոէլային
ամբողքացումր :
թունաւոր
սլաքը
ոււլղուահ է ճիշգ
սիրտին։
Բա յց սլաքր
ւլա րղա րուահ է լեղուական , լեղ -
ուաբանական
եւ
Հպիտական՛»
ցոլցան֊ակներով^.
ԱրեւելաՀայ
ել ԱրեւմտաՀայ
երկոլ
գրական
լե–
- ^ Ց Ա Ռ Ա Ջ Ֆ –
*՝Եաււա\,
Պեյոէէթ
Պէյրութէն
Գամասկոս
երկու
մամ է ինքնա
չարմով,
բ՛սյց ընգՀանրապէս
.աւելի մամանակ
կը։
բոնէ
կառավարական
Հա րցաքննո ւթիւննե րո վ
է |
Գամասկոս
Հասայ
մունիս
2ին, շաբաթ
կէսօրէ\
վերք՝ Օղր շատ տաք էբ։ «ճէմմ Արապիէ^ պան
գոկին մօտերը զանաղան
մարղիկ
որոնք կառք կր
բանեցնեն
Աուրիա
յէն
Լիբան՛ան
՝ « ԵՏպլա՜
Պէյ
րութ,
եսւլլա՜
Պէյրութ »,
կ՚ըսէին
կ՛ե րթա
յԼն
մոգովուբգը
Հրաւիրելով։
Այս ա րաբական
ե բկիրներուն
մէք չտւիէն ա–
ւելի մուրացկաններ կան եւ կը էգևդեն որ իրենց
բան մր տաք : Ջ՛եր ձեռքե րէն
քաչելով , կինե բր
իրենց
^է\ւա^էներուն
մէքէն
նոբահին
մանուկներ
ցուցնելով,
«Գոնէ կէս ֆրանք տուէք՛^,
կ՝րսեն։
Այս երկիրներուն
մէք ֆրանքր
5
ԳՐ"՚֊չ
կ՚արմէ :
Ամէնէն
կարեւոր կէտր
ուտելիքն է Արաբնե–
րէ՛ւն
Համար։
Հ-ացաւլո րհներո
ւն
խանութներր
միշտ
լեցուն
են եւ առատ
փ\աւէ կր հաիսեն :
իքորովահ
միոը պակաս չէ ա յս կամ ա յն ճաշա -
րանէն։
իքումմոլսը,
հեհոսահ
սիսեռը վրան ձէ -
թով ել աղա տ քե ղո վ , թագաւո ր է ինչպէս
նաեւ
ուբիչ
Հ ամ եմ
մը
ղա բնո ւահ
սմբուկը
թ–ա1ւ|ւ1ւ//^
որ սքանչելի
կ՝ԸԱայ : Կան պարտէզներ
ուր
մոզո
վուբգր կ երթայ
օգիաբանոլթիլն
րնելու եւ այն
ատեն
էսյս ուտե լիքնե րր ել ուբիչներ կր բերեն
իբրել
աղանղեբ : Պաղպաղակը շատ ըԼտԼւր եւ
ղուներու
քննութեամբ,
որպէսզի
մ
չակութային
կաբեւոր
երեւոյթը
լուհում
դտնւէ ել տրամաբա -
նական նկատուի մէկ Հայեբէն
լեղուի
դոյութիւ
նր։ Բաղաքական
բուն նպատակը
յայանուահ է ի
՚^՝
"՚յԼ՚՚Ց
՝ բացատրական
յօղոլահներով
:
Ա ոլո րանքի
համօն
մը , երկրի ել մանաւանգ
Ա վվււռքի
մտահումները
խաչաձեւելու
Համ ար :
Հակասութիւններոլ
քաոս մը ստեղհելու
յար -
մաբ
նիւթ մլն է Հայեբէն
լեղուի
չուբք վիճաբա
նութիւննեբ
ստեղհել
Ափիւռքի
մէք, ինչպէս մա–
մ անէակին եղալ
ոււլւլա գրո ւթեան
չուրք ,
ինչսլէս
երբեմն
եւլաւ եւ գեռ կր շա րունակուի
Հայ եկե -
էլե ցական՝
կա րդադրո
ւթ իւններ ո լ
մաս ին : Առ
նուաւլն պառակտման
նոր ղետին՛
մրն է եւ կրնան
շատ
Հ եռունե րն երթալ , կիրքե բուն
լա յնօրէն
ըն-7
թացք տալոփ :
Աինչւլեէւ , ինչպէս
րսինք , լեւլոլական
այս
կատ ակեր էլո ւթե ան բեմ աւլրէււթիւնը
քաւլաքական
հալքեր
Ոէնի , եւ այգ՝
Երկ՛"–
Հա|)աււսւաքնւ
ստեղ -
հելոլ
մտալլկուէՐն է , որ բոլչեւիկներր
ինչ ինչ
քաղաքական
երեւո յթնե րէն կ՝ ո լղեն եզրակացնել :
Լե էլո ւա բան ա կան համ ժնր , որպէս
անքննելի
նԼււ թ , փիճա բանո ւթիւննե րէն դուրս պէաք է նԼտ–
ուի : ՈրովՀետեւ
բուն՝ նպատակր
քաղ՛աքական է
եւ միայն արտաքին
աստառր
լեղուաբանէսկան
:
Արղ՝ Աթալին կր խոստոէիանի թէ ինք անձեոնՀաս \
է լեղո
լ արանական
խնդիրներու
մէք
•
իոկ Հա յաս– ՚
աանի բոլչեւիկեան՝
կեդր՛
կոմիտէն ել իր քար - ՝,
տուղաբր
բո լորովին
անձեոնՀաս
են նման թնգԼւր– ^
նեբուն
մէք : Հա յասաանր
ունի գիտուններ , լեղ–
ւա րաննե ր , Հայ գրա կանո ւթե ան ել բանա սի բու
թեան։ վաւերական
դէմքեր,
որոնք ոչ մէկ
՛լեր
ունիք՛։ լեղո ։ Ա՛բան ական այս
կատ՛ակերգութեան
մէք եւ անոահ երեսուն
տարիներուն
ոչ մէկր
քանւլզնութիւն^է
ունեցահ է յտ յտարարե
լու թէ՝
ԱրեւմտաՀայերէնր
լեզու չէ , այլ «տիալեկտ՝»
ւքրԿ։
է միայն
Պոլսոյ
Հայոց։
Աոլորա՜Լք
մր պիաի
րլլայ եթէ Աւիիւռքի
մա–
մ ուլ ր զրաէլէր Արեւե լաՀա
յ ել Արեւմ տաՀա ք լե -
ւլո լնե բու աո աւե լո լթ իլններով ու թե րութիւննե -
րոէէ , անոնց նոբ ել Հին կաւլմաւո րո լ թե ան , քե -
րականութեան եւ բառա րաննե բոլ
Հարստութեան՝
քննո լթեամբ , անոնց ղրական
ստեւլհաւլո
րհոլ–
թիւնւերոլ
կարեւո րութիւնր վեր Հ՛անելով • Աքս
կարգի
խնղ իրն եբբ կր պատկանին
լե ղուա րաննե -
բուն ել գրագէտներուն
, գրական
միոլթիլննե–
րոլ1ւ
կամ Հա յկական
ակաղեմ
իի մ ր։
Բոլշեւիկեան
Կեղբ . կոմ իտէի
քարաոււլարի
ճառր
իրենց քաղաքական
մտաՀողութիւններուն
Վր՚"յ
լր/"֊
կերպով
լոյս կր սէիռէ : կարդանք այգ
Հատո լահր
ուշաղ բու թեամբ -
— « Պոլսւ^յ բարբաււի արեեււտական կեբպոքլ)
հււչակոՆմո
իբրև
իԹք(եո–րյււ1
ն
լեզա.
ոչ
լքիայքւ
զոՆրկ
է ոս եւ է գիտակււ–1յ|՛ հիլքքից , աւյլեւ յա յ ա^քււապէս
հեաապքւ՚դւււ–ւք է քաղաքական ւ | ՚ ՚ 5 ա ս ա կ ա է բ նպաաակ
— ստեղծել երկու Հ| սւյաստա)՚ւ&եբ , երէքու լեղու. ^
ներ. ետկաէդրել արեւմտեան Հ ա յ ե ր ր աւրեւելեան
Հս։՝երի5 . հակադրել Հ ա յ ո ց ժողովուրդի ոաւսսւ.
կան
օւրիէ՞դտսիւէնի՚յ • • • եւ կապել այն բուր^
ժօւ1սւկան արեւմուտքի յե1ու՚-^դիմակաI^]; ւքշակոյթ֊ի
հետ » :
Այս տեսութիւնր
գորհնական
քաղաքականու
թեան
վերահելոլ
եւ անոր
իրական
բնոքթր
շեշտելու
Համաբ,
ամենաւլկէո
քարտուգարր՝
Գրիղորեան կր չարունակէ
մերկացնել
իրենց
մ ը–
տահումներր •
— « Հայ ժողովուրդի ոխերիմ թշնամիները ^
զարմանաէի կե.Ր"1"Վ ^ " " " / ՚ " " ՛ – ՞ ^ * /
՚^՝՛"՛^""՛ ^
կոոի մէք Աեհ ամանները սառով
չրքապատոլահ
աւելի յ-եհ ամաններու
մէի
պազպաոակԼն
րաղագրութիւնր
մկքի մեհ ամա -
նին
մէՕ
կր
գր
՚՚-է՝ ՚–"^^Կ՛՛–
մարգիկ այգ
ը^ -
ղագրութիւնր
մամերով կբ հեհեն
էիա յաէ Հաստ–
կեկ էչաւաղաններով
եւ
Հիա^Լալի
կ ըլլայ այս կեբ–\
ոլով պտտրասա՚ւահ
Խբբե^
պաղպաղակը։
Աանաւանղ կաթով
չվնուէէէհբ այնքան
թանձր
Կ
՝ԸԱայ՚որ
կ՝ը՚՚"՚–ի թէ՝ Գամասկոսէն
Պէյբոլթ
տարահ
են Հայեըը
Լ՚րե՚1ց
"՚ղղ ակի ցնե բուն ել
դեռ Հ<չէբ Հալահ»
ինքնաչէսրմին
մէք, որ ոչ սառ֊
նարան
ունէր,
՚"Լ
" ՚ " ՛ " =
ք^^^՛ սլարագա
յի մէք^
երբ .գաղպաղակ ուէոելու
կ՝երթայ
օաար մը որ
արաբերէն
չի ղիաեր,
սլէտք է գոնկ
քանի
մը
ոճեբոլ տեղեակ րէէա յ : Եթէ րան մր չըսէ,
պս^ր^
զապէս ճերմակ կաթով
չինուահ
էէլա,լպաղակ կր
բերեն , վրան պիստակի
կտրոլահքներՈէէ
իբբեւ
գարդ։ Եթէ պաղպաղակը
ղանաղան
ոլտոլղ\,երով
պատրաստուահ
կր փավւաքի , պէտք
է
րսել
մշադ–
ղայ.
իսկ եթէ փայտէ ղդալ
կ՝Ուղէ
Որպէս
ղի
պաՀոփ
ըլլայ
մաքրութեան
, պէտք է
«մաՀալէ
խաշապ»
րոել, ինչսլէս
նաեւ մաքուր գալաթի
յ֊ը
Համար, ւղէտք է ը"ել ((.քիսաընտիֆ» :
Հայ
եկեղեցին
երթալու
Համար
պէտք է
Պապ
թռլմա
երթալ։
Հանրակաոք
մր կ՝անցնի
գոց չուկային
մէքէն որ կը էլտնոլի մեհ
«Աոլք^ին,
այսինքն՝
չուկային
քոփր։ Պապ թումա
Գամաս
կոսի ամէնէն
Հին թա.լերէն
մին՝ է :
Եթէ
հ՛արցնէք թէ Հայերու
Հանէլիպեցա՛^յ , . .
Գաշնակներր, օ գ տ ա դ ործ ում ե ն ներկայիս իբբհւ.
զէնք քաղաքակա1նւ ա յ դ վնասակար հակայողո>–
ւ|րրդական րմբ ո ն ո ւմը (արեւմտաճայեւրէն լեզուն)
իրեւնւց պայքարի հալԱււր րՅ դ դ է մ Սովետական
Հ1ԱՒ–
յաստնաի, րն դ դ է մ ծ աղկ ա ծ սովետահայ
մ շ ա կ ա յ .
թի։Աե՚ւււ թ է ինչուբոլոր նրաՕւք ովքեր կաս՚գ՚ն^սծ են
Կ– Պպսոյ բարբւսւար իբր ե ւ ինքնուրոյն հայ լեզու
նաււքչնալՈՆ
դիրքերոււմ, հ ա յ լեզո՚ւօ արհեսատկաէն
կերպով երկու ինքնուրոյն լեցուի րամաՏւելու. դիր–
քերսւմ, աոաբկայօւրէն՛, գիտ ակցելով թ է սա֊անց
գիտակցելռւ, տուրք են տ|սլիս բուրժուակայն ւնա–
ցիօ^նալիզմին » (ազգայւնականութիլւն) :
Այս
Հիմնական՝
սլատճառաբանութիւնը
ար -
գէն բաւական է փիճ ա րանո ւթենէն
էլոլրս Հանե
լոլ
լեւլուի եւ <Տ,էոիա լե կտ՝» ի
իսնէլիրր , երկոլ
լեւլոլի
ղ ոյ^ւթ ե ան միստում ր , կամ քե րակսձ Լական եւ
բաո՛աբանային
Հարցերր։
Հոս
ըսուահ է
պարղ
ՀայԼրէնոփ թէ Գա շ),ակցո լթ իւն ր որ կր գորհէ
Ոփիւռքի
մէք՝ ՀսւկասոէԼետ է, իսկ Ա փիլւլքի
ամ–
րողք
Հայութիւնր
իր գւղրոցներոփ,
մաւքոլլոփ եւ
Հրատաքակոլթիւններոփ
արեւմ տաՀա յերէնը կը
ղոբհահէ , ինչպէս իր նաիսնիքւերը
Հարիլր եւ յի
սուն տարիներէ
ի վեբ գորհահահ
են ել գայն ա–
ո ահ ե :. միքնաւլարեան ա չիսա րՀ արար էն , որ
6-70
աէսրուան
էէլա տւէ ւէ ւթիւն
ունի : Ու քա^ Լ՛ " բ ա
յմմ
Գաշնակներր ա յղ
լեւլուն կր շւսրունակեն
ղոր–
հահել , տն կր գառնայ
Հ ա կաս ո վե տ
վտանգաւոր
զէնք մր,
րարրաո
մը։
Աւելին
կայ։ Եթէ Գաչ՜՝ ակն երր
՛արեւմտաՀա–
յերէնր կր սլաչաւ՚լանեն , կր նշանակէ թէ
֊անոնք
ԵՐԿՈԻ ՀԱՅԱՍՏԱՆ
կ՝ուղեն
ստեղհել եւ քանի որ
արեւմտեան
մչակո յթի
0բի է ն տ ասիոԹՀ/
կը տես
\ ուի արեւմ տաՀա յե րէնր որպէս
ինքնուրո
յն
լեղու
գո րհահ ե լո ւն մէք, կր նշանակէ թէ արեւմ տեան
մեհ
էւլետւթիւններր կր քաքալե րեն ա յս ինքնէէւ -
բքէյն
լեւլուի
ւլարգացումր
, է։րպէսզի
երկու
էեղ -՚
ուով
ւլրականու
թիւ ն մշակուլ Հայ մ ո ղո վո ւ բգ ը
ունենայ
նաեւ ԵՐԿՈՒ
ՀԱՅԱԱՏԱՆ։
Այս
էՔ^""1.
եղր ակա ցութ եան
գա լու
Հ՚սոքաբ
Ե րեւան նստահ
րո լշեւիկ
ւլե կա էիարն ե րր քաղաքա–
կան եւ ղի ւանա էլի տա կան չատ
ղաղտնի ել չաա
էուբք սլատճաոնե ր ունենա լու
են , որմ է
մ ենք
ւլուրկ
ենք։ ինչ որ մենք գիէոենք
սլարղ է եւ ա–
մէն օր Հր՛ասլէս րակալ
կ՛՛ աբաա յա յւոենք : Աենք կր
պաՀ անք ենք Հա յկակսն
Գատի արղար
լուհում ր ,
որ է Մ ի՛ացեալ
Հա յաստանը
•
կ՝ ուղենք որ մե
Հայրենիքր
ըլլայ աէէաւո ել անկախ : Կը պաՀան–
քենք ե՛լ Ռուսէն
ե՛լ թուրքէն։
իսկ թէ ներկայ
քաղա քա՛կան
ղ ա,ք։ձոլ ահ,րնե րր նոբ վախ մր
նեբ–
շնչահ են Երեւաւի
վարիչԼեբուն
, թէ կրնայ ԵՐ
ԿՈՒ ՀԱՕԱԱՏԱ՚քէ
ստեղհուիլ,
այգ կր
թողունք^
ե րեւ ակէս լականէ Հիւէսնդն երուն :
Աէէէկւսյն եթէ Գաչնակներր
՚աբեւեյաՀայերէնը
ղո րհահեն եւ չաբունակեն
իրենց պայքարը
բո լ–
շեւիկներ։։ւ
Հանդէպ , արդԼօք
ի՞նչ գիրք
պիտի
բռնէ Հայասաանի
բոլչեւիկեան
կուսա կցո ւթիւնր ։
Այդ պարաղա յին ամբողքովին
պիտի
չՀրամաբթ
արեւելէսՀայերէնէն
ալ, եւ ոբդեւլրէ
ռուսերէնը,
իբրեւ միակ
լեղուն
ոբ Հարաղատօրէն
կ՝արտտյայ
տէ Լենինի եւ Աթալինի
վարդապետութիւնը։
Ծ իհաղինք , րա յց մտահենք :
Այս ամբողք
ցոլցաղրոլ
թիւնր
թէ՛
լեղուական
ք-ւ թէ քաղաքական
տեսակէտներէն
կատակեր -
ղութիւն
մլն է, րայց
խորՀրդային
կարգեբուն
մէք ամէն կատակե րղութիւն կր վեբքանա
յ
ող -
բեբգութեամբ
:
Կ– ԱԱԱՈՒՆԻ
Fonds A.R.A.M
