€6ԱՌԱՋ
^
պիտի պաասւսխանեմ
— ո՛չ–. Այսինքն
Հայհր աե..
սայ, բայց չպաաահեցալ
որ Հայերու
հանգիր
պիմ, ինչպէս
Պոլսոյ,
Հալէպի
Պէյրութի
մէշ,
Գամասկոսի
հայութիւնր
4000^^
չանցնիր : Կ՝րսեն
թէ
երբեմն
աւելի եղած է, բայց չաաեր հեռա
ցած
են կամ Հայասաան
գացած
1945-46
թուա
^
կաններուն
:
Հայութիւնր
դրականոլթեամբ
ել
ղեղարուես.
աով
ԿԸ ԴԲ՚"ՂԻ՞
Գամասկոսի
մէշ–. Այո՛ , եթէ
ոլ~
ղեն։ Օբ մր Նիւ Եորքի
մէշ ինծի
հարցուցին
թէ
ի՛՛նչ է աարրեբութիւնր
Ամերիկայի
եւ Ֆբանսա^
յի հայութեան։
Պատասխանեցի թէ
տարրերու–
թիլն
չկայ։
Ֆրանսայի
մէք ֆրանսերէն,
իսկ Ա ~
մերիկա
յի մէշ անգլերէն կր խօսին։
Գամասկոսի
մէշ ալ Հայերր գեղարուեստով
կր ղրաղին
ինչ
պէս
ուրիչներ կրզբաղին։ Եթէ ձեռնաքկ
մ ր
կագ.
մակեբպուած է որոչ ոլմերէ,
տյն ատեն համա -
կիրքեր
(ումերուն,
ոչ թէ ձեռնարկին)
տոմսակներ
կ՚առնեն եւ ձեռնարկր կրյաշողցնեն
յ
իսկ թեր -
թե՞րր
՚ . ՚ Այղ ուրիչ
խնղիր է : թերթերր
աւելի
«արուեստր
աբուեստ»ով,
րայց
մէկ
ծաղիկով
գարուն
չի զար :
Գամ ասկոսի
մօտ , ա յսինքն
չորս
քիրմեթբ
ղուբսր «Րապօէ»
րսուած աեղ մր կայ
բաբձր
լեռներուն
ստորոտր։
Հոն սրճարաններ կան ել
յաճախ գացի «Րապօէ»
լեռնւերբ գիտելու
եւ բազ.
մաթիլ
շբվէմներոլ
ձայնր
մտիկ
լնելու
համար :
Աւելի զով էր օրուան ոեւէ ատենր «Րապօէ»ն եւ
Հոն
սկսայ եւ վեբշացոլցի
քանի մր անգամէն
Տ0ՈՁ11ՈՇ
մբ շոլթակի
ել գաչնակի
համար,
մէկ
մ ասէ բաղկացած
, իբբեւ յիչատակ
ձօնելով
661&
6Ձքէօ1Հ,
Հունգարացի
մ եծ երգաՀանին
, որ մեռաւ
\945ին։
Գամասկոսի
մէշ
ճա՜նչցայ
քանի մր օտար
ե րա մ ի չտն ե բ ; ԸնղՀան^յւապէ
ս ամ էն ոք կ՚աշխատի
ե բամ չտոլ
թեւյԼ
ասպարէղին
մէշ,
որովՀետեւ
ղուր սէն
պա
յմ անագրով
կան չռ լած
են ոեւէ զբ<>՜
սա վայրի կամ պանգոկի
մ էշ նուազելու
Համ ար :
Օղակա յանին
համար կէո մամ անթելի
վ բա յ
նուագեց
ի օաար ել
Հ ա յկական
կաո րնե ր :
Ա՜Լ կէ
վեբշն էբ ոբ քանի մր րաբեկամներ
խոբՀեցանւ
թէ
պէտք չէ որ Գամասկոսէն
Հեռանամ առանւց նաւա– \
գելու
եւ յուլիս
2ի գիչերր Տէր եւ Տիկին Ա՛ Տա–1
գէսեանի
տունր
0ՕՈՇ61է
Բ^1V^
մր տուի : Շատ լաւՀ
զնաց ել մեծկակ
սրաՀբ
լեփ-լեցոլն
էր : Այո \
րարեացակամ
ութ
իէնր
կր պարտիմ
Պ •
Գր/՚Գ"Բ
|
Պօյաճեանւի
՚Լ
որ
խօսեցաւ
այս առթիւ
Տ աւլէ
էէեանէ–\
ներուն
ո
րոնք ա ՛լն ուօ
բէնւ՝
րնւլո ւնե ցանք եւ
6-7
օր––\
ոլան
մ էշ կազմ ակե րսլռ լեց
ալ
ա յգ տաք
իբիկոլ–^^
նր։
Անձայն ՀովաՀարներ
ունէի երկու
կողւքերս
,
ոբպէս
զի քիչ մր
ղո էիու թեան
մէշ րԱսւմ
մ
ինչ
կր նռւաղեմ
: Մէկ չարաթ
ետքր,
յուլիս
2ին,
յա յէոադ Իրր նւո յնութե ամ բ
կբկնւեցի Պապ
թու–
մայի
Տէ. \՚յոՇ6Ոէ
ճ 6
ԲՅԱ
1
սրաՀին
մէշ եւ երկու
•անգամներուն ալ չատ Հաճելի էր վայելել եքա -
մրչտասէ բ եւ բարեէսցակամ
անւձ եր ու
ւլնաՀա -
տանքր։
Նուազեցի
իբբեւ
յայաաղրի
վերքին
թի"֊,
վեց
Հա ք կական կտո բնե բ :
Աք էնէն խանղավառ
օրս Գամասկոսի
մէշ
(քազաքի
մասին)
առաշին
օբր չէ
Ր
(2 յունիս) :
Անկէ առաշ,
18
մայիսին
էր երբ Հալէ պէն
Պէյ
րութ պիտի վեբագառնայի
, տոմսակս աոած
էի,
բայց
վերշին պաՀուն, չաբմա,լարր
(չոֆէօր) ար–
ղայ
մբ կոխռտած
բլլալով,
բանտարկուած
էբ :
Կառքի
բնկերութենէն
րսին թէ
նոյն օբր
Պէյր"*֊թ
Գխղ
մը Վանի Վկ
ԹՇՈԻԱՌ ԵՆ,ՄԵՐԿ
ԵԻ
ԱՆՕԹԻ
ԽՄք^
—
Վհրջ եբս արտատւցած
էինք
թոՆրք
հրապարակագրի մը՝ Եսւշար ՝ք^էմալի նկարաղրոՆ–
քՒիւ-նները Տիգրա1նսւկե,րտի եւ ՎտՏյի ւ11։սսին: Յօդ
ո ւ ա ծ աղիրը այս անգ ամ կընկարա գրէ գ իւղ մը
Վսւնի մէ ջ (
Աա բմարա,
22 յ ռ ւ փ ս ,
թււ^Րգմ •
« ճիւ –մհո ւ րի է թ » է ն)
Ահա
էբնիս
գի՚-ղբք Վանայ
ծովուն
եզերքն է
վրան՝
էսբիւք
լեռբ։
Գիւղր
սեղմուեր է
լերան
ել ծովակին
միշեւ։
Իքանք
էրնիսի
նաւամատոյցէն
, տեսանք քա
նի մր կանաչ կաղամաիսին
եր,
լերան
փէչեբուն
։
՝Րովի
մարղս բսաւ՛
Ահաւասիկ,
գի՚֊գբ
այս է,
ծառերոլն տակ .
Տուն չկա՞ յ , Հարցուցի
, բնաւ
տուն չեմ
տեսներ
:
Շուաքեբ
էի, ինծի
ե՝րսէին,
բայց
չէի խոր
հեր
թէ այսպիսի
տեսարանի
մր Հետ գէմ առ գէմ
պիտի գամ : Տեսանք
ղիւղեր,
որոնք վւլատակ
էին՛,
խոտէ , եւլէգէ , վրաններէ
շինուած
տուներ
, բայց
այստեւլ. • . ինչ ել է, երբ էրնիսի մօտեցայ,
կրր՜
Յայ
քանի
մ ր տուն տեսնել :
Այսքան
ք թ ն չ
են
տուներր.
Հարցուցի
: Աս մեծ
գի՚֊ղ
մր կր կաքծէի
այս գիւղր։
Տուներր չատ են , րայց ղետնին
տաէն
են , պատասխանեց
խօսակիցս
:
Գիւղ
մ
տանք
են թաղրածէ
ս աւե
լի
«պէ թէ
բՖ
ելաւ
ղիլզր։
Տուներր
իսկասլէս
գետնին տա
կն
էին , պատերր
Հազիւ
մէկ մեթր բաբձր
ղետնէն
:
Հ
,ո րերու պէս ւիոքեր են հողր,
ցեխէ
չինանիւթ
պէսաբաււաե ր են ,
քարեր
գիղեր
են, իրարու
վբա
յ ,
հաւաքեր
ենւ ծառեբոլ
կոճղեր
, վրան լեցուցեր
են
հողր
՚՛ ԱՀ ա ստորերկբեա
յ տ ոլնե բու
չին
ութ իւնր :
Մ տա յ ա յղ պիսի տւնէ
մ ր ներս ,
մ ուս—մ
ութ
էր
:
Տղայութեանս
, երբ գո յլ մր իյնար
^Ր՝՝"բԻ՛^
մէշ,
մէքքիս
չուան
մր կր կապէին
ել Հոբէն վար
կ՝իքեցնէին։
Մինչեւ
որ ելլէի
Հռրէն
Հռլիս բե -
բանս կոլղ,սր՛
միայն
թէ ամէն անգամ
որ
իյն,ս,բ
գո
լլր , անպատճառ
զիս կ՝ իքեցնէ
ին , ես ալ չէ է
աււա ր կե բ :
Ահա թէ ի՛նչ կրզգայի
Հորին խորր, եւ տա՛
րինեբ վերք
, միեւնո
յն սոսկում ր ղգացի սա տու
նե բուն
մէ^ : Այնքան ստորերկբեա
լ , ա յնքան
խո
նաւ տեղոբ , աոանց
ւղատոլՀ՚անւի •.Միայն
տանիքին
մ էքտեղր
, ձեռքի
մրմ
եծոլթեամ
բ ծակ
մ ր բացեր
են
, այգ ծերպէն՛ է ոբ քիչ մր լոյս կր թս՚էիանցէ %
Հարցուցի
Երբ անձրեւ , ձիւն գայ
, ի՞նչ
կ՚՚րնէք–
չեմ
կբնւա ր երթալ
, որովՀետեւ
ուրիչ
կառ,ւէէիաբ
չունին : Պնգո ւմ էս լիրայ
, առա ք,,,րկեց ին Հա լէ
ւ,լէն
Գամ աս
կոս
երթալ
եւ Հոնկէ
ալ Պէ յբ"*–^
ան
ցնիլ :
՛Րիչ
մ լ, ,էարանեցա
յ , րա յց ստիսլուած
է ի
Հաէքա–
կեքւղիլ
, մա՛մանակս չատ կարճ Ր/Լալով
,
Պէյրու
թի
27
ւքայիսի նուաղահանւլ
էսիս
պատճառ
ալ
: Ե՛–
ուչ
ատեն երբ Գամ՚աւ,կոս
Հասա
ք , պարասլ
13ւճւի
մր
քով
մաբգ մր արգէն
«եալլա՜
Պէյրութէ
կր Հո
լովէր։
Չերկարեմ
, նոյն օրբ
մամր
23.45/5՛
Պէյ
րութ
Հասայ
ել պատրաստ
էի.
19
մայիսին աո -
, տուն աս ան տեսնել
Պէ յրութի
նո ւագաՀանգէս
իս
կարգագրութեան
Համ ար :
^ՐՄծ՛
ԱԻՆԱՆԵԱՆ
այս ծակր, նեբս չի ղա՝ր։
Բերանր
քար
մր կր
գնե՛նք
, պա,ոասխանեց
կին մր : ֊ Շաա
մութ
Կ՝1ԼԱ"՚յ,
աչք աչքի
չէք տեսնեբ։
ճիչգ է բան
մր չենք տեսներ :
՜Րաբայբ
մր ասկէ
չա,ո
լալ է, երանի"
թէ
Ք"–բայրներոլ
մէք ապրէին սա մարգիկր։
Գռնէ
երկրին
վրայ կ՝ապրէին
եւ ղէթ գուռ
մր կ՝ուեե -
–այինւ,
լ՚՚յսին
անց տալու
Համար։
Ո^վ
Հնարեր է ա յս ստո րե րկբետ
յ տուներբ ,*
Նլովեալ
րլլայ։
^
Ր՚-Հ՚իչ պէորագայ
մ լն աք : Վանայ
այս
գէւղին
տուներր
քիչ մր չնորՀք
ունին
զոնէ։ կան այս
պիսի
ղիւղեր , ուր տուներբ պատ ալ չունին , տ–
մէն
ինչ տանիքին
վբայ է :
Տր ւնե բուն առքեւ
, ե րկու
մ արգու Հասակով
,
^ւ՚էքք՛
դէղեր կուտակեր
են , վրան ալ գուռ մբ
բացեր։
Զմեոր
այս գռնէն
կ՚առնեն
թրիքի
կոյ ֊
աերր ել կր վառեն տաքնալու
Համար։
Անզամ
մր
որ Հով մր փչէ,
ղի՚֊ղր Բր1ք"Վ էբ ծփայ։ Աար -
գուն
քիթր բերանր կրմտնէ :
Օր էէ կր ս/տտէի այս գԻ՚-՚լՐ
^
երբ տեսաք
խումր մր մօրէ մեբկ
։ող,սք : Գիւղ րսի եւ
միտքս
ինկաւ։
Զեւ, կրնար
Հանւլիստ
սլա,ոիլ այս
զի՚֊ղր,
ոբովՀետեւ
Հսկայ
չունեբով
լեցուն է : Ամէն
մէկ
չուն
իչոլ
մ ր չափ խոչոր ,Աստուած
մ ի արասցէ • ՚ ՚
Մարզ
մբ կ՚անցնէր.
Հարցուցի–
Այ"
գէ^~
զին տ,լ,,,քր ւքես-մ՚ե՞րկ
են, այսպէս
:
Ր՛չ, "1էյ"
է
ձեռք մր լաթ
ունին , մաքրերնւին
Հանռւեցոլցեր է
է ղիրեն,ք , ոբէղէս զի երթան
ծովր լուան
Հա -
զուսանւե րբ :
Զե՞ռք մր
Հ աղ ուստ
ունին
մ իա յն :
Հապա քանի՞ Հատ պիտի րլլաբ :
էրնփսի
մէք օճառի ալ պէտք
չկայ։
Վանայ
ծովր սօտա
ռւնւի , լաթեբր
կարելի է լուալ այգ
քուրով։
Մեյլք
ոբ աղի քուրր չոլտ կբ մաչեցնէ
լաթեբր
:
Այո
զ ւ՚՚-ղաց իներր
ուրիշ
սովորութիւն
մ ւն
ալ ունին։
Մօրէ մեբկ ան,կռ։յին, կր մտնեն,,
այնպէս
կր պաոկին,։
Տզայ, երախայ,
ա.լքիկ, կնիկ,
էրիկ
րոԼՈրր
մէ կ անկոցնի
մէք ագամ ա կա՛նւ
մ երկու -.
թեամր : Եւ ղ իաէ՚^ք
ի՛նչ է սլատճառբ
: Զրլլա յ թէ
անկողինին
մէք
լաթեբր
լքաչին,
խնայողութիւն
պէտք է : Լք արգուն։
իսե լքր
չի Հասնիր
այս բանե -
քուն , չի։,ւակր \
Աւ։կռ։լին, վերմակ,
բարձ
եւ^ • չէք կրնար
գտնել չա։ոե բու
,ոուն,ր :
Բէ չէն կր ւիո են եւ կբ
պառկին
, չուլ մրն ալ քաչելոէի
իրենց
վբայ , եւ
Հանգիստր կատա րե ա / է ։՛
իմ
ղէււնրւած օրերուս
, ամէն
ղփ՚-զացի
, Հա
րուստ թէ ա,լքատ
, գարիի
Հաց
կ՚ուտէր
:
Բայց
ճչգեց
ի թէ ե րբ մարտ
աւք իսր
գա
յ , ա՛նօթս
ւթիւնր
կր
սկսի։
Րմիչկր
ինչ է, չեն ղիտեր,
եթէ
զխոնան
իսկ
գրամ
չուն։ին
որ տան բմիչկին։ Երբ ծ>սնբ , մեռ
նելու
մ օտ
Հ իւան.գ մ լ, րլլա յ , ո չխարի մր տաք
մորթին, ւքէք կր փաթթեն
զայն եւ կրթալուն իր
բախտին
։ Ամ էն ,ոէ րտիՆ ա յս է գարմ ան,ր
է
էրնւիսի մէք չատ էքր ազրիւրն,եբ
կս։ն։ , քուբե–
ՐՐ լաւ
ենւ ։ Ի՜՛նչ
։իոյթ
իձէ աղբ իւ րնւե բս ւն, մէք
թրիքի
կաո րնե ր կր լողան :
ճեմիչ
բնւաւ մի՛ ւինտոէք
, ոչ մէկ տուն ար–
տաքն՚ոց
ունի : Բաղնիք ա/ մի, վէնառէք
,
արգէն
լուացոլալ
չկայ։
Ամէն։ուն, ճիտին
վրայ մատ մբ
աւլտ,։,ոութիւն կր տեւ,նւես , եթէ
չՀաչուես
ղի՚֊ղին
մ ,։ւխթ։։,բր
եւ քան։ ի
մ լ, Հ է,,բու ոտներ :
Աբեւե լքր կարօտ է ւէեր ական,լնում
ի :
«ՅԱՌԱՋ»Ի
ԹԵՐԹՕՆԸ
(121)
կ. ՊՈԼՍՈՑ ԳՐԱԻՈՒմԸ
Ա յ գ
պաՀուն , մեծ քազաքի
րոլոր
թաղերուն
մէք պատաՀած
ղաբՀոլրանքբ
անկարելի է երեւա.
կայել կամ նկարա,լրել . անՀուն քազաքին, բնակ–
քարղուեցալ
1լ կաքէ՛ ղերի ւլարձաւ։
Ամ–
նէն
կ ատազինւեբր
շարղի
ել թալանի
մէք
թրքա-
կան նւաւատորմին
նաւազներն
էին, որոնք Հրէա -
կան թաղէն
ներս մտեր
էին քաղաքին
մէք։ Բա֊
բեբախտաբար
րոլորն
ալ թալանւի
մասին
խորՀեր
էին,
ինչ որ
մ անաւանգ քա,լա քխն չատ մր րնա–
Կիչ^ւերուն, ել մանաւանւլ ,ատ մր ի,ոա լաց ինե րոլ
կե անքր աղատեց , քանի որ կրցան՛ այգպէ"ով
նա–.
՚֊երր
մտն,ել :
Ի նչպէս
նկաբազբե
լ այգ զարՀուրե
լի սար–
""քփր րովանւղակ
քա,լաքին
, սարսաւիելի,
զաբթ–
նոլմբ այգ քրիստոնեայ
ամբոիսին որ տակաւին
երէկ
կ^
օրօրուէ բ խենդ
յոյսերով
ել այնքան
զե–
1^ՑԻԷ,
Հտրուսւո
, վայելչագեղ
եւ երբեմն
ալ նբ–
չանաւոբ
կիներու
սարսա՚վւր,
որոնք յան,կարծ
ղէմ
Դէ՚^ի կրղտնոլէին այգ յարձակող
իսումանփն
Հետ
"Բ միալն
րոնար,ոբելոլ,
քարղելու եւ զեբի տա
նելու
մասին կր իսորՀէր : Աքէն
թաղ , ամէն
փո
ղոց սարսափի եւ Հոգեվարքի
տեսարաննեբռլ
թատբ կր Հս,նղիսան,ար
: Պաչւոէւլաննեբուն
մէք ա,
Գբեթէ կռուե
լու կարող
մ արգ
չէր մնացեր
։ Ան–
չատ,
նոյն իսկ ծերեր
ու կիներ՝ գիտնալով
այն
աՀռելի էԼիճակբ որուն պիտի ենթարկուէին՝
ուզե
ցին
իրենւց կեանքր
սուղ ծտիսել
զ,ւնէ։
Բայց
քա
՛լաքի՛ն վ>ո,լոցնեբուն
մէք ոչ մէկ վայրկեան
կազ
մակերպուած
կռիւ տեղի
ունեաւ։
Թուրքերր
Հաւանաբար
ա՛ւելի մեծ գիա–
մաղբոլթեան
մր կր սպասէին
, չէին
կբնւար
Հա–
^"Ղ՛՛՛՜էլ
^է այնքան երկաբ ատեն, ղիմագբոզ
քա–
քերր
այւլ
քանի
մր
մ արգիկն
է ին միա յն ։
Նո
յն ,
Ի"Կ
Իրենց
անձնասիրոլթիւնր
ւէիբալորոլած
կը՝
ԳԳ՚՚՚յին
ատկէ։
Համոզուած
ըլլալով
որ
քաղաքին՛՛
մէք
ալ աՀարկու
րնգգիմութիւն
մբ պիտի
րԱայ
իրենց
նեբս մտած ատեն սկսան իրենց գէմր
ե լ–
լոզր
քարղել։
Գուկաս
1լ րսէ թէ ղրեթէ
երկոլՀաղաբ
Հոգի
քաբղե
ցին
այնպէս
աւելի
վերքն էբ ոբ քիչ մր
աւելի
լնտբութեամբ
սկսան
ւլործ
էոեսնել
եւ
բնւակչոլթեան
ծաղիկ Հատուածր
գերութեան
Հա
մաբ
պաՀեցին։
Բայց առքի բերան
քարղ ր
սար -
սափելի
եղաւ։ Այգ անՀամար
ղինուոբնւերբ
յաղ -
թոլթենէ
գինովցած,
եբկար
պաչարման
ել մա
նաւանգ
այղ վերքին
ղիչերուան
սարսաւիելի
յոգ–
նոլթիլններէն
կատղած
, նաեւ այն ծաւլբերէն ու
նաի,ատական
ի,օսքերէն
ղորս պաչաբեա^,երր
չէին
գագրած
իրենց
ուղզե լէ ամբողք
պա շա րմ ան մի—
քոցին՝
ա՛լ ոչ էրիկ մարգու
կր խնայէին
ոչ
կ^ոք,
ոչ ծերի
, ոչ տզոլ,
ոչ աւ^ոլական
տիէ^ոք, ոչ քա
Հանայի, ոչ վանական,ի։
ԸնգՀանուր
րնաքնքոլմ
մլ^ էբ պարղապէս։
Առտռւանց
կանուխ
բանակին
մուտքէն, սկսեալ
մինչեւ
կէսօր տեւեց ա լսպէս :
ՏետՈյ
քարգր գագրեցաւ.
չաՀու
սէրր
յաղ
թանակեց
ամէն
զգացումի։
Ամէնէն
ղեւլեցիկ
աղ
քի կնե բն ու եր իտասա րղնե բր
մ անաւանգ
աէ^ուա–
կան, րԼ աս։նիքնե բուն պատկան ո ւլնէ երր
ի/նամքով
,լատո ւե ցան ել ւ,լաՀուե ցան
իբրեւ էիաճա,ւե լի աէզ–
րա՜հք :
Թու րք պատմիչ
ւՏր Աաատէտտին
Է՝Ր"Է
՚
«Թուրք պատե րաղմ իկնե րր , թալանի
արտօնոլ -
թիւն սսւացած
Րլէա լ" վ , ուրախ
ղո լ ա րթ
քազաքին
մէք
խո յաց ան եւ Հոն անոնց
ին չքե րուն ե ւ լնտա
նիքնե րւն
բռնի տիրանալով
խեղճ անՀաւա տնե
բր
իրենց վիշէոէն
լա^ոլց
ին , րսա Հ րաման
ի՜հ թէ «\քե–
բերր
սոլանձնեցէք
, բա ւց երիտասարգնեբբ
գերի
վարեցէք »:
էԻիքքէբնօ
կ՝րսէ թէ յաղթականնե
րբ
ամէն
տեղ
իրարու Հետ կր կռուէ
ին
ս,։ք է՚ւէն գեղեց
իկ \
ե րիտաս Այ րգնե բբ ոլ աղ քիկն. երր
իրարու
ձեռքէ ,
խլելոլ
Համար :
^
Պա րսլա րօ կր պատմ է թէ բո լո ր կրօնաւո բու– ՚
Հիներր նաւատորմ
ին
վրա
յ
ւիո իսագբուե ցան
Հոն՜
պզծուելու
ել յետռյ
աճոլբղով
ծախուելոլ
Հ ա–
մար
, նռյնւպէս քազաքին
բոլոր
աղշիկներբ։ Աա–
կայն չատեր
Աախբնտրեցին
խեղգոլիլ
Հոբբ նետ
ռւե լո,ի քան թէ թչնւամ իին
ձեոքբ
իյն՛ալ
:
՚1յմանա
պէս ամուսնացած
կինւեբ անւձնասէզան
եղան։
Ամ–
Բ"Ղ^
թ րք՛ո կան նաւատո րէքբ լեցուեցաւ
գեբ ինե
-
բով
ել ինչքեբոէի : Աովոբութիւ՚ե
էբ որ քանի
մբ
Թուրքե ր կսզոսլ,։ւ,ոի
Հւ,էմաբ տուն մր մէոած ատեն
անմ իքապէս
Հոն իրենց
գրօշբ կր էոնւկէին ե ւ ու
րիչ
Թուրքեր ա քղ ղբօչբ
տեսնելաի
ա՛լ այգ տու
նէն
ներս
չէին մտներ,
այլ
"՚֊րիչ
տուն
մր կր
վւնտռէին. Հոն տնկելոլ
Համաբ
դբօչբ։
Րոլոր եկե
ղեցիներուն եւ րոլոր
վանքերուն
վրայ ալ •այգ
ղրօչներէն
անկեցին։
(Շար.)^
Fonds A.R.A.M
