Հ Ց Ա Ռ Ա Ջ »
ԳաղոՆթհ
գաղոգ
ՀԱՑ ԿԵԱՆ-ՐԸ ՊՐԱԶԻԼԻՈՅ
ՄԷՋ
Պոլսոյ
«Մարմաըա^յի
սաացահ
մէկ
թդթակ–
ցութեան
մը Համաձայն
, կչլ կարհ՚՚ւի որ առաքին
անգամ
Հայեր գաղթահ֊
են Պրաղիլիա
1860/5՛
եւ.
\&79ին։
Այղ
շյրքանն երուն
Հ այե րոլ. մէք ա չքառու.
ղէմք մր եղահ է Տոքթ. ԱիՀրան
Լաթիֆ,
որ յի՛
սուն աարի հառա յահ՜ է Պ րաղի լիո
յ
Հ անրա սլե աու–
թեան
մէք ոլ վայե լահ սլեաական եւ մաալորական
րարձր
շրքանակներու
Համակրանքր
; Պոլսեցի
էր ,
հնահ
1856/1՛
ել ուսումր
սա ահ
Պելմիա
կանա
քաղաքը։
ինահ է երկաթոլղյյի
կարեւոր
գիժերը
ու արմանացահ
Հքր՚ոէմ աա ԼիօղայԼւ
ււլաաուանչա–
նԼւն։ Աեհ եղահ է իր գերր նաեւ Րիօ տէ
Եանէյ–
րոյի ամենագեղեցիկ
սլողոտային
շինութեան
մէք,
րլլալով
կառուցման
յանձնախումրին
ղլխաւոր
ճարաարասլեար
;
1895/յ>
Աանթա
Փալլօ Հաստատուահ է Հա -
լէ ոլցի արարախօս
Լիղգալլա
/ծ՚աՀաեան
,
հանօթ
բարերար Աէն Փալլո
յԼւ Ա> Գէորգ
ե կե ղե ցի ին ։Այ–
նուՀեաել
ՀետղՀետէ
Հոն կ՚երթան
Հաստատուիլ
արարախօս
ուրիշ Հայեր ալ : ՐնԼւկ
քՍարրերղցի
Աանուկ
ՇտՀբաղեան
առեւտրական
պատուաւոր
ԳէբՔ
Ը. ՛լրա ւահ է ;
Օրէ օր աճող ղաղութր
1917/5»
կը ՀԼւմնէ
Հ –
Ր– Ը– Ա– առաքին
մասնաճիւղը ու Պօղոս ՛Ն՛" ՜
սլսւ ր փա շա յի կր ՚լրկէ
25
Հաղա ր ֆր • ֆրանք
:
1917/5/
Տոքթ.
էթիէն
Պրաղիլ
22
էքնոց ղր -
քոյկով
մը Պ րաղի լիա
ցյ։նե րոլն կր հանօթացնէ
Հայ
մալովուրղր
:
Րիօ տէ Աանէրոյի
մէք մեՆաՀարուսա
Հայեր
չկան, րացի Պ– Լեւոն Գասպարեանէ
, որ տէրն է
Հ իւսոլահեղէնի
մեհ գորհարանԼւ
մր :
յ
Պ րաղի լիո
յ ներկա
յ Հայ գաղութր
ունի
մ օա
յ
7000
անղամ : Աեհ մասր Հոն ղացահ է
1923^5
*1
վերք, ղաղթելով
Աուրիա ֊ Լիրանանէն։
6000/»|
ոի Համայնավար
կուսակցութեա՛ն
անգամներուն
թիւր
,
ւ
՚ԲԲ^՛–
Հետեւանք
մ աքրագո
րհո լմնե րու եւ
պառակտումներու
% Այսպէս
, Հիւսիսա
յին
Պուլ -
կար
իոյ մէկ շրչանին
մէք անգամներոլ
թիւր
800^5՛
իքահ է
350/ :
ԼՀ^ւգՀանուր կարհիքն
այն է թէ կսւ
սակցութիւնր
ՀետղՀետէ
կորսնցնելով
իր քաղա -
քական կաղմակե րպութեան
Հանգամ անքր
, կը
ղառնա
յ
ւՈ ս ա Լւ կան ական
ղորհ
իք
մ ր , ռուս
վարիչ–
՛ներոլ
ձեռքին տակ ;
, Րանտերոլ
վխճակն ալ անտանելի,
էՀա^ա^,
ձայն
միեւնոյն
աղըիւրներուն
որոնքճիչղ
ելահ են
մին՛չել այսօր : կ ա լան՛ա
լո
րն ե րր կր
տանքոլին
ճիչգ
այնպէս
ինչպէս
՚\յացիներոլ
օրով։
Հ^՚աա մը
բանտարկեա
լնե ր խե ղգո ւահ կամ խենղեցահ
են :
՚Րոստա Փաստուխով
, լնկերվարական
վա՚րի^՚ե -
րէն
մէկր,
Լսեղղոլահ է Ալփվէնի բանտին
մէք :,
Տեղակալ
քքանչեւ ալ խեղղոլահ է , Լ՛ոկ Իվան
Փ"—
՛ւ՛" ՛ւ ան՛ուն կա լանաւո ր մ ը խենղեցահ
: Ամ բաս -
աանեա^եբ կան որոնք Ալիվէնի րանտր կր դրտ -
նուին
1944^5՛
եւ
1945^5՛ /
վեր, առանց գատուե -
լու։
քք
րեսուն
Հաղար կը Հաչուեն
բանտաբկեալնե–
բու
թիւր–, իսկ
45.000
ալ անոնք ոբ պարտալո
բիչ
աչԼսատանքի
ղա տա պա բ տ ո ւահ՜ են կամ աբղելա -
րաննեբու
մէք կր գտնուին :
Հաստատուահ է Աան Փաւլօ
, ոբ ունի առողք կլԼ՛—
մայ :
Լուսաւորչականները
կր կաղմեն
մեհ թիւ մր։
Յիսուն
ընտտ՚1յԼւք
բողոքական
կայ
, ունին
փոքրիկ
՝,աւաքաաեղի
մը որ մ իեւնո
յն ատեն
20
աշակե բ–
տի
Համար
իբրեւ
գ՚գրոց
կը հառա
յէ :
կաթոլիկ
Համայնքը
կը բաղկանայ
120
ընտանԼւքէ
ք
կ՝օղտուի
տեղացի
կբօնա կիցնե բու
եկեղեց
իէն : Հոգեւոբ
Հո–
փիլն է
Հ
. Գաբրիէլ
Շատարեւեան
:
1929^5՛ /
վեբ քաղաքր
, ունի Գուրեան
աղգ
•
վարմարանը
, նախակրթարանի
չորս
կա րղե բով
է
Ներկա յիս
՚էսլՐ"ՅՐ
փոխաղ րուահ է պողոտա
յին
վրան կառուցուահ
սեփական
չէնքԼւ մէք,
յարակից
րնգաբձակ
սբաՀով
ս ր
\
200
^"՚էԼ՛ կրնա
յ պա րփա–
կել։
՚Լարմաբանը
այս տարի
ունԼւ
210
աչակերտ :
Ուս ո ւց չա կան կաղմ ր կր բաղկանա
յ չորս
տեղացի
եւ երկու
Հա յ
ո
ւս ո լց Լւչնե րէ ;
Զորս ՀարԼււր յիսուն
անղամնե ր կ^լնտրեն
40
Հոգիէ բաղկացահ
երեսփ. մողոփ բ , ,ո բ իր կար —
գին
կ՝ րնտբ է եօթ անձերէ բաղկացահ
փա րչա կան
խորՀոլբղ
մը :
Առաքին
օրէն Աէն Փաւլոյի
ղաղութր
ունեցաւ
Լւր մատուռը
,Լ՚սկ
՚"յս**բ
ունին բարեբար
Ա՚ըգղ–ալ–՝
լա յի նոլԼւրահ
եկեղեցին
, գպրոցն ել սրաՀր : Ա -
կեղե ցին
օհ ուե ցաւ Գարեղին
արք • քէքա չաա ո լբեա–
նԼւ ձեռքով :
Մ իութեան
կարղին
կա
յ
ք)րԼւ տա
սա
րղա ց ը որ
«Ա ելո ա Լւա Արմ է նԼ։ան
»ի
ձա յնասվւԼււււա
յին մտ -
մ ուն
նուԼ։ րուահ է եւ որուն
ղե կավա
րն է տոքթ
•
՚-ԼաՀաղն Ա ինասեան : կԼւրակի օրերը մամը
7 7.30
կուաա
յ իր երղ ե բը :
կանա ց Լւ մ Լ՛ակ ղօրաւոր
կաղմ ակե րսլո ւթի
ւնն
է
Հ–
կապոյտ քՍաչր ոբ ունի
իբ սեփական գրտ -
ղարանր
, չ՚՚ւրք
600
Հատոր
գԼ՚րքերոփ
: Կր կաղ -
մակերպէ
ղասա Լսօս՚ո ւթիւննե ր , կ^օւլնէ
Գուրեան
վարմարան՛ին
, աղքատներուն,
Հիւանղներուն
եւ
Լ՛ր օղնութԼ՚ւնւը
կը Հասցնէ ՅունաստանԼ՛
Զաւաը —
եան
ղպբույին։
կայ նաեւ Ա չակութային
Ա Լ՚ութԼ՚ւն՚ը :
Աէն ՓաւլոյԼէ
Հայերը
բարեկեցիկ
են ,
ղբեթէ
բոլորն ալ ունԼւն Լւրենց սեփական
՚լոբհր
:
՚ՐԼ՚էեբ
1լա չխատին
ղ" րհա րաննե բո լ մէք :
Հ
^աաեր
ունին
տուն
, Լսանութ
, կան կա
լո ւահ ա տ է րեր Լ՛ոկ
Հոգին
կ ապո ւահ՝ անձեր չկան :
Գլխաւոր
ղբաղոլմներն
են կօչկակար"
լթ իլն
,
փաճա՛ռական
ութ
իւն
, ոսկերի^եբ
,
ղե րձակ
ե՛ն
• յ
Հի
ւսո
ւահ
եղէն՛Լ։ մեհագո
յն գորհտրանը Պ • ՛ԼաՀ -
րամ
՛ՐէթէնէճեանԼն
է : Կբ մասնակցԼ՛
աղ՚լօղուա
ձեռնարկներու;
իր ղաւակր
երես՚Լ՚ոԼսան է :
1928/5՛
Ա– Փաւլոյի
մէք լոյս տեսաւ
«Առանղ»
անուն
թերթը
(30
թիլ
միայն) :
1940/5՛
Գաքեգին
արք • 1օ աչա տուր եան «Պարղ
առա
հնե բ եւ
հքո -
կումներ՜»
Ղ 1
՚ Ք "
" " ՚ ւ
^ Լ աուալ
ինչպէս եւ «Պատ–
կերաղարղ
Օրացոյց»
մր :
Լիբանանէն
եկող ղրաշաբ
մը Հաստ՛ատեց ա —
ռաքին
փոքրԼ՚կ տպարանը
Ա. Փաւլոյի
մէք :
Գաղութր պէաք
ունի Հիւանղանոցի
մը եւ մ ր–
Գաբեգին
արք
.
իյ ս՛ չատոլբեան
կաթող
. պատուի
րակն էր ամբողք
Հարաւային
Ամերիկայի։
Երեք
ղաղութներ
Պրաղիլիա
, Ուբուկուայ
ել Զիլէ
, ա^
ղատ
են վարչական
գոբհերոլ
մէք, որովՀետեւ֊ կր
՚լտնոլին
տարբեր
Հան ր ա պետո ւթե անցմ էք եւ ներ
քին վարչական
գոբհեբու
Համաբ
ունին
առանձին
կանոնա ՛լիր , վա ւե րա ց ո ւահ
իրենց կառավարու -
թենէն :
Երկու տարի աո ա^
թո
լթկա
րտէն
րաւա կան
թիլով
գա
ւլթ ա կան՛ւ եր եկան : Օգն • Ա
իութիւնր
մեհ
օգտակարութիւն
ցո յց տուաւ : Այսօր
արղէն
բէւ լորն ալ ղյսրձահ
են ինքնապաՀ։ Պ– Վ–
՜Րէթէ֊
նէճեան
իր սե ՛իա կան աւլարակներէն
մէկը տրա -
մ աղբեց
եկուորներուն :
կան
Տ ո ւնա ս տ ան էն եկող
լնտանԼւք1ւե ր ալ ,
որ ղաբձտհ
են աեսակ
մը մակարղ,
աչխումացնե–
լսվ
ձԲքանի կեանքը ;
Ա ՚ Փաւլօ եւս չունի
իր թիլին
Համեմատ ա -
շա կե ր ՛ո՛ո
ւթ
Լ։ ւն Հա յկ
. ղպրո
ցնե
բու
մ էք :
Վեցէն
եօթր Հւսղարնոց
ղաղ
՚ււթ
մր պէտք էր
ունենար
1500
ղպրոցական
, փոխանակ
210/ :
Րացի Աէն Փաւլոյէն
Ուր կեղրոնացահ է Հա -
յութԼւլնը,
300
Հայեր
կան Րիօ տէ
Ե՚սնէր՚՚յԼ՛
մէշ,
ակումբ,
ղպրոց եւ միութիւն
չսւնԼն։
120
ընտանիք կայ Փբէղիտէնթ
Ալթէնոյի
մէք։ Րիօ
Փրիթոյի
մէք կան
10—15
լնտանիք,
Փօրթօ Ա -
լեկրոյի մէք
10,
Ուպերպայի
մէք
4,
Ուպերլան–
տիայի
մէք 9, Աբակուրտյի
մէք
6,
կուաչաբէի
մէք՝
3,
Բօսօս տէ –Րալտոսի
մէք
50
անձ,
Աաթօ
կրօսօ նաՀանղԼն
մէք
8 ,
ինչպէս եւ ուրիչ
տեղեր
Յէ՛
.հ Հ,
՛յ՛՛լ՛
ւ ւ ւ ւ ւ ւ ւ ւ ւ ւ ւ ւ է ւ ւ ւ ւ ւ ւ ւ ւ ւ ւ ւ ւ ո ւ ո ւ ո ւ ւ ւ ւ ւ ւ ւ ւ ւ ւ ւ ւ ւ ւ ո 1 ւ ւ ւ ւ ո ւ ւ ւ ւ 4 1 ւ ո ւ ւ ւ ւ ւ ւ ւ ս ) 1 1 1
ՀԱՅԱԱՏԱՆ
ւՅԱՌԱՋ»Ի
ԹԵՐԹՕՆԸ
(1Ո)
կ. ՊՈԼՍՈՅ ԳՐԱՒՈՒՍԸ
Արգէն
իսկ քանի մր Թուրքեր
ուղղակի քա -
ղաքին
մէք կը մանէին բւնաբաբելավ
սուրբ
մնա
ցահ
այղ Հսղր,
մինչ ուբիչներ,
պատնէշին աշ–
տարակնեբն
ի վեր մաղլցելով,
փոսին մէք կը նե–^
տէին
կա յսե բական
ղրօչր ել վենետիկեանը
ել ա–
նոբ տեղ կր անկէ ին 3)աթիՀ ի յաղթական
գբոչը:
Տէրանցէս եւ ուրԼ՚շներ ալ կը պատմեն թէ
մինչ Նիկոսի
Հովտին
մէք պատերաղմր կատաղօ -
րէն կր շա բո ւնակո ւէ բ , պաշարեա^երը
յոլսա -
Հատ սարսավէով տեսան
օղեբուն
մէք էտիրնէի
՚լը–
բան
Հ իւԼ՚սա յԼւն կողմ ը
՛ղա տնէ
չին ա չտա րակնե -
բուն վբա յ՝ թրքական
ղրօ^ե
բու
հահանիլը
, երբ
պարիսպը
ուրիչ
որեւէ կէտ Լ՛ ՚Լբայբոնաղա
աուահ՜
չէբ
տակաւին
: Զա ր Հ ո ւբե
լի եւ խեւլճ ուկ
աղաղա^
կը «քաղաքը
աոնսւեցաւ»
ամ էն կողմ է անմիքա -
պէս
թնղաց :
Գուկաս սա կարեւո ր ղիտո ղութ իւն ր
^ լնէ
թէ կայսրբ եւ իբ Հրամաններուն
աակ
չս՚֊րքը
ղտնուողԿէերր « ՝Րէրքօբօոթա
»ի առումր
ԼԷէն
ղիտեր
իսկ, որովՀետեւ այդ կէտէն չատ
Հեռու
էին
ել չատ ղբաղահ
էին Աէն Րօմէնի
ղրան
մօտ
ա՛ի յավէո
յ կաղմ ուահ
խրամը
պա չտպանե լու
է
« Մինչ
այս Հերոսներր
այղ կէտին
վրայ կբ դի -
մագրէին,
կ՝ըսէ անիկա, Աստուահ
ուղեց որ թշ
նամին քա՛լաքին
մէք մտնէ այղ միւս
ճամբէն
» յ
1
բակ աս
ու՛
մե
րո է
Ա պարդացի
Գաբրիէլ Ա •
քՀն
յ • Ա ամ ուէ լեան
(վա Լսճանահ)
ունեցաւ օդտա չատ
դո րհո ւնէո
լ -
թԼ՚ւն : Վանեց ի մտաւորական
մչակ
մը,
Եղիչէ
Վ^արգան եան
ձեռն ագր ոլեցալ
քաՀանա
յ Տ • Եղնիկ
անունով։
Ներկայիս Ա . Փաւլոյի
մէք կր սլաչտօ–
նաւիա՚բէ արաբերէնի
հանօթ
րայ քաՀանայ
մր։
Պր՚աղփլփոյ
թեմը կապոլահ՜ է Արմանթինի :
ՀԱՅԿԱԿԱՆ
ճա րտա ր աւղե տո ւթետն պատմ
ու -
թեան
մեհահալալ աչխատո ւթիւն
մր
լոյՍ
լ
^ւհ՜ա
-
յահ է պետական
Հ բ ատա րակչա կան ր : ԳբքԼ՚ն
մ էք
ցոյց տրուահ է թէ ինչպէս
Հա յկական
մշակո
յթր
Հասահ է աւելԼ՛ բաբձր մակարդակի
մր քան
Եւրո–
պա
յի
մԼ՚քնադարեան
մ շակո յթբ
՚-Գրքին
նպատակն
է հանօթացնե
լ
Հա յկական ճաբաա րապետ ո ւթեան
ամբողքական
պատկեր
ր ։ճա րաա րապետական
խն–
գիրներու
ղուգլնթաց
տուահ՜ է նաեւ
մամանակի
քաղաքական պատկե րը
, ինչպէս ել Հա յկական
մ չակո լթի աղդեցութիւնր
ել կասլե րր գբաց ի
եր–
կի րնե
րոլ
մ շակո յթին Հետ : Գիրքը
առաւելապէս
հանօ թութ Լււննե ր կուաա
յ Զուաըթն՚ոցի
,
Գուինի
ԱնիԼ՛ եւ ՛քիւս նշսւնալոր ճարտարապետական
կո -
թողնեբու
մասին,
ցոյց տալով
միեւոյն ատեն
իւ–
լ
՚աքան
չԼււր Լ՛ աււ անձնա յատկո ւթիւննե բ ր :
. ՄԻՋՆԱԿԱՐԳ
ՈԻՍՈԻՄՆԱԿԱՆ
Հաստատու -
թիւններու
աարեվեբքի
քն՛նո ւթիւնները
ալտրտող–
ներուն , Հայաստանի
Լ՚ռլս
.
Նա՛խարարու -
թԼււնր
Լւրրեւ սլաբդեւ
ոսկեայ
մետալեեր
աուահ
է դերտղանցԼ՚կ ա չակե րտներուն :
ԷՎՐԻԿ ԱՖՐԻԿԵԱՆ
կենսաբանական
գիտու -
թեանց
թեկնահոլ Ա • Ա Լ՛ութեա՛ն դիտական աչ -
խարՀի
մ էք ուչադրո
լթԼ՚ւն
գրաւահ՜ է իր գԼւտա -
կան դԼ՚րքերոփ
;
Ներկա
յիս
կ՚աշխատի
հանր
Հ
իւանդո
ւթիւննե
բու
մ անբէներոլ
ղէմ ումեղ
ՀԱԲ–
կագեդեր
ստեւլհել :
ԿԱՐԳԱ8Է՝Բ
ԵԻ
ՏԱՐԱԾԵՑԷ՚Ր
€ 3
Ա Ռ ԱՋ > Ը
Լէ.ոնար կ՚ըսէ թէ մէկ կէտէն
միւսը
լրատուոլ -
թիւնը շատ թերի
էր :
Հքատ
Հտւսւնւական է սա —
կայն,
կ՚ըսէ Պ՛ ՓԼ՚րս, որ կայսրը փերքապէս
ի -
մ ացա
լ
Թուրքերուն
«՛Ր է րքօբօռթա»
ի գոն
էն
մ րտ–
նե լր եւ պարիսպին
գոնէ
մ էկ
մ ասին
գրաւուիլր
այդ դրան՛ եւ Ագր իանո ւպո լսո
յ ղրան
մ իքեւ
, ու
այն
կողմ
սուրաց ,
նոյն իսկ
ճԼ՚ուս —
թինի անիի
Հբամանին աա՛կ դտնոլող
իբ
վ՚"ՔրԼ՛^
բանակր տակաւին
չիմացահ թէ թրքական
դրօչ -
ները տնկոլահ
էին Աղբ Լ՚անո ւպո լսո
յ դրան
մ օտ
գտնուող ա շաա
բա1լնե
րո ւն մէկ քան ի ին
՚Լյ՚ա
յ :
Այն
քանի մր Թուրքերր
որոնք
յա քողեր
էին
քաղաքին
մ էք
մ տնել այգ կէտէն
, վտղեցին
ղէպի
՚Րօրայի եւ Ա • ՅովՀաննէս
ի վանքերր ել Պլաքէռ–
ներոլ կայսերական
պալատր ,բայ ցկր թուԼւ թէ ի՜
տա լացի երեք Հերոս
եղբա յրնե բր
,
Պօքիառտինե–
րր եւ իրենց ա րձա կաղէննե րը յաքողեցան
ղանոնք
ետ
մղել,
նոյնԼէսկ դարձեալ
տիրանալ
պարիսսլԼն
եւ քանի մր վայրկեան
Թուրքերուն
դարձեաւ
« Վ^էրքօբօռթա»էն
ներս մտնելը արդԼւլել :
կարելի
է յաքողեցան
իսկ ՚իակել ա յգ գուռր : Ն չանակե
լԼւ
է որ կ րիտո փուլոս
յա րձակո ՛յնե րուն ա քգ
գռնէն
ներս մտնելը չի յիչատակեր : Եւ ասիկա
մեղի
կա րհե
լ կուտա
յոր , եթէ նո յնիսկ
այս
Հեղի -
ն ակը ա յդ պա րադան
իմ ացալ
, ղայն
Լ՚բբ
"
էԼ^ւ
կա բե ւո ր ո ւթ ի էն ո էնե ցո էլ մ իքագէպ
մ ր նկատեց
X
Ա ակա
յն այգ
մ Լ՚ք"ցին
ղփ՛ր կլն դԼս ալւն
^"–Է՚-Ը,
անխնայ եւ կատաղի կր չա րունակո
ւէր
շրք ափա -
կին
մէք, Լիկոսի
Հոէէտին ամբողք
մաբղին մէք,
վերքին
պաչտսլանն երուն եւ ենէ ի՛չէ րինե րոլ
յար -
ձակման
բանակի
միքեւ։
Յոյն ել իտալացի
Հե -
րւէսներոլ
փոքրիկ
խումբին
յամառ
դիմադբոլ -
թիւնը
քիչ մը ատեն ալ կ^եբեւի ոբ Հրա՛շք դոբհ՜եր՛
էր : Են ի չէ րինե
րո ւն եւ Ա՛ուլթանին
անձնապաՀ
էլունէէին
մ իաՀամ
ուռ կատաւլի
յա րձակում ր մ ին —
չեւ ա յն ատեն
ան յաքոգ
անցահ էբ եւ
նո
յնիսկ
կարհես թէ թուլնալ
կը սկսէր։
Կայսրը
իր
կոիւի
ընկերներուն
գոչեր
էբ « Թչն՛ամին
կ՚լնկրկի ,
քիչ
մ լն ալ քաքութիւն,
թերեւ
այս անգամ կ՛ա -
ւլատ ինք » :
ճիւչգ այգ փայ բկե ան Լւն է որ
պատաՀեցաւ
այն գմբախտ
աբկահնեբէն
մին, որոնք
ազգերու
ճակատագի
րը կը էիճռեն :
յ՛ան
ւ^ի ուս
թին իանի
, որ կա յսեր
անմ իքապէս–
քովր կը Հ րամ ա յէր
իբր պետ , խո բունկ սարսա -
փելի վէրք
մ ը տացալ : Առատ ա րիւն տՀո
սութիւն
էէկսալ
եւ ստիպուեցաւ
գբե թէ անմ իքապէս պաա–
նէ չր
լքել եւ վի րաբո յմներուն
յանձնուի
լ : Այս
՚ԼէրքՐ այնքան
լուբք էր որ քիչ ոյւէն պիտի մեռ -.
նէր
Հերոսը :
Զէնքը շբքապատոէլնեբր
վտանգին
հանրութիւնը
չՀասկցան
• իր մամանակակիցնե
-
բէն շատեր անիրաւ
տեղր
կ^րսեն թէ այդ վէբքր
զինքր չէր պա բտաւո րե ր բն
ալ
դի՛րքը էքե լոլ :
Աակայն
Կրիտոփուլոս
կ՚ըսէ թէ ստիպուե -
ցան
ձեռքի
վյւայ
զինքր փոխադրել
կռիւին վայ -
րէն
Հեաոլ տեղ մ ր : Լէոնառ եւ Ֆրտնցէս
կ՛՛րսեն
նաեւ թէ կա
յսր ր իմ անա
լուն պէս որ ճիուսթի -
նիանի որո շեր է պատե րաւլմին դաշաէն
Հեռանա
լ
պադատեցալ
անոր ոբ իր տեղը կենայ
, քանալով
անոր
ապացուցանել
թէ իր
վէբքը
թեթեւ
էր ,
հան բանա լով սա կէտին
ւէրայ թէ իր
մեկնւումր պիտի քլատէբ
բոլոր
յոյն ու է՚տալացի
քտիբը :
Fonds A.R.A.M
