«ՑԱՌԱՋ»
8Ոհ8եՐ
Ա^ՈհՍԱՐՍԱւՓհ ՕՐեք եՆ
/օՄԲ
—
Խօսակցոլթ-հսւն. մը պահուն., «Մոո.–
ցա-ած ե երոսներ » էն Միսաքի (Թոըլաքեան) ձե ո քը
տեսանք ստուար հատոր մ ր , — իր ձեո ա գիր
6"՛–
չերՀԷ,
(1895էն 1918 դ ե ս շ ա ր ո ւն ա կ ե լի) ։
Ի՜նչ թանկ ա դին պ ա տ եհութիւն ,Ապրիլ 11––24ի
տարեդարձին ա ռ թ ի ւ : Հ ազիւ կրցանք
համոզել,
հա տ ուա ծ մը արտատպելու, համար
ԻՆ-ք-ՆԱՊԱԾՏՊԱՆՈԻԹԻՒՆ
• •• ՒնքնպաչտպսյնոլթԼասն
Վայրչլ
որոչւէւե -
ցաւ. գարձնել
մեր
գ ի ՚ ֊ ղ ր , Կիւչանան որ
ամէնէն
յարմ ար աշխարՀագրական
ղ էրքն
ունէր
ինքնա ֊
էւչաչւոագանութեան
աեսակէաէն : Վճուուաձ՛ էր մեր
ձՐւ.՛"^/՛ մողովուրգր
այստեղ
կեգրոնացնել,
^է՜
կունքր
ունենալով
Ուղտաղիի
բարձունքնեբր
:
Տկյէրմէն
Տէրէի՛
արեւմուտք
գտնո լածգէւղե
բ ր եւ
քաղաքր
աշթարՀագրական
գէբքով
մեղմէ
Հեռու
էին
ել առանձին; իսկ Աիւբմէնէն որ շրշապատ -
ուած էր թրքական
կատաղի
գիւղերով,
մեղմէ
6
մամ
Հեռաւո
րութեան
վրայ գէպի
արեւելք
ԳարԱէ֊–
տէրէի եւ Եամպոլի
դետերոլ
մի^եւ
լեռնային
բարձունքներու
վրա
յ թառած՝
չորս
Հ ինգ
գիւղեր
էհն; Այգ Հայ գիւղերու Հետ ղինուորական
մաբ -
մինբ կապ կբ պաՀէր
Տէիրինցուտցի
Համբարի
մի
շոցով ;
Բաղաքի
ել ղինուորական
մարմնի
միշեւ կապ
պսւՀողր կ . կոմ իտէի անգամ
Բիւղանգ
ճերմ ակ -
եանն էր ; ՏովՀաննէս
՚Լուկասի
՚Լուկասեանին
յանձնարարուած
է ր պատանիներուն
գրոշով եւ ե–
լեկտ րական
լամբուի
իսօսիլ սորվեցնել : Այգ տղա
ներէն
էին Ներսէս
Յովսէփեան
, ՎաՀան
թորլաք–
եան , իմ կրտսեր
եղբայր
Վաղարշակր
ել ուրիշ -
նեբ : Բոլոբ փախտական
ե ր իտասա րղնե ր ր բամ -
նուած՝ էին խումբեբու,
իրենց
խմ բասլե անե րով
եւ
առանձին
ղաղտնի
նկուղներով,
որոնք իրարու
Հետ^
կապ կր սլաՀէին
։ Այգ բոլոր
խոլմբերն ալ ղինա
-1
մ թե
րքի ու պա շա ր ի պաՀեստներբ
ունէ ին ;
\
ԻԴԶՊԷԱ
ՈՂՋ ՄՆԱՑ
ԷՆՎԷՐԸ
)
Այո
եռուն
աշփւատանք ներուն
մէշ էինք,
երր.\
1914
՚հեկտ
՚ ամսուն
էնվէբ
փաշայի
Աաբիղամիշփ
ւ^ակատին
վրայ
չարաչար
պաբտութեան
Է"՚–Բ1Լ
տարածոլԼցաւ
:
Ա իեւնո
յն ատեն
էնվէբ
փաշայի
Ա արրղամի
չէն
վե բագառնալուն
եւ
Տ
րապիղոնի
վրտ
յով
Պոլփս անցնե լուն
ԷՈւրր
իմ ացանք է Զին -
ուո րական
մ արմնի
քանի
մ ր անգամնե
րս
ո րո չե -
ցինք վե
ւ՛շ
տալ այղ Հբէշփ՛ կեանքին
ւ
Ատոր
Համար ալ անմիքաւղէս
կապուեցանք
ՎարղաՀ անցի
Մ ե լիքսեթի եւ կիւմ իւշխանեց
ի Ա -
՛՛ոյի
անեբձաղ
Աանուկի Հետ, որպէսղի
Հետեւին
եւ անոր անցած
օրր Հեռաղրով րստ նախօրօք
տբ—
ուած
պա
յմ անի
մեղի
իմ աց տան : Ա ենք ալ մեբ
կողմէ
ճամ բան
ո ւս ո ւմնա ս ի ր ե լո լ եւ ՛լիրքեր
որո–
շե լու
ղ ո րծ ր յանձնե ց ինք
Արղ ա րին եւ ԱբրաՀա -
մին; Եթէ չեմ սխալիր,
Գեկտեմ
բերի
վերշփն
օրր
Մելիքսեթէն
Հ եռաղիբ
ստացանք
էնվէրի
՛Անցնե
լու
մ ասին : Ա՝ իւս
օրն ալ
191֊>^
Տունուար
մէ կին ,
Եավուզ
ւլրաՀալորր
մի
քանի
լ^ղծովեանե
րով
Տրապիղոնի
առշեւ
իւարիսխ
ձւլԼց էնվէրր
տանելու
՜ւամար : Բայց
1չնւիէրր կր Հասնի
կիւմիւշիսանէ
եւ
Հոն
երկու
մամ մնալէ
վերշ իբ ճանասլարՀր
կր
շեղէ ցամ աքով , Ա բ՚իաղի
ճամ բուի կ՝անցնի՛ Պո լիս
,
շուրր
ձղելով
մեր ծբագիրր։
ԱնԱրվաղհ
մէշ Աու–
բատր
կան չե լ կուտայ եւ իր պաբտութեան
պատ
ճա ՛ւր Հայ կամաւորներու
^վրայ ձգելով կր սպառ–
նա յ .
Լուր աոլր
ձերիններուն
որ բամնոլին
քիու–
սերէն ել իրենց
ումերր
մ ի՛ս ցնեն
մ եղի :
ՏՐԱՊԶՈՆԻ
ՌՄԲԱԿՈԾՈԻՄԸ
Հոս աւելորգ
չեմ Համարի՚բ,
քանի մբ րառ ր–
սել
Իիոէ սերու
կողմ է Տ
րապիղոնի՛
մեծ ռմ բակոծ -
մ տն
էք
ասին
, որ տեղի
ունեցաւ
թուրքե
բուն
իա -
վսնզ
ւլբաՀալո
ր ի
մ՛ե կնում
էն մէկ երկու
օր վերշ
:
Երեւի
ԻԻուսեբր
իմացէսծ
էին
Եավուզ/»
ներ -
կայոլ
թիւնր
Տ րապիղոնի
շուրե
բու
մ էշ եւ
եկած
էի՛ն որսալու
ղա քն :
Առտուն
կանուխ
, Տրապիղոնի
առշեւ
ծովու
ի՚ոբր աեսանք
ռուսական
ղինուորական
Հսկայ
տորմիղ
մր : Այղ մամանակ
Տրապիղոնի
նաւա —
Հանդիսաին
՚քէշ
կս՚նւլնած էր թրքւսկտն
ղփնա -
մթերք
ւիոի/ագրող
նաւ
՛քր։
Տեսնելո՚ի
ղայն,
երկու
աբգէն
վաւերացուած
ու վերշացած
Համ
աբուած՜
պայմանագրութեան
մր տակ
Աստոլոյ
տրուած այգ խնգրտգրերէն
առա -
^էնր, րստ իբ վկայութեան
, «ինծի
կեանք
տուր՝
որ գաւակներս աս շուներու
երկրէն ապաՀով տեղ
մր աանիմ՝»ով է սկսած :
Ու Աստուած՝
լսած է իր ձայնը :
Այն ատեն ինք նորէն
գիմած է Անոր՝
ու խօս
քի բռնուած
Հետը
։
՛Բիչ մըն ալ օբ տուր , Տէր , շուքովնին
շքտ–
ւոբոլիմ
, վաստակնին
ուտեմ , խաղաղ
արեւոտ
օր
տեսնեմ •• •
թող
փափաքղ
կասաբուի
,
րսած է Աստ
ուած
Հօրտքրոշս
առշեւ
նոբ
Հ ո բ ի՚ղոննե
ր ենրաց -
ուած՛, ու ան, ղո յ՛լ մր մոմ առած՜ , մտած՜ է տա—
ձար :
Տէր,
է
^^է
V
ՐԼԱ*՚յ
> թաղ ու պսակնին տես
նեմ ;
Գուստր
բարի , խնգրանքգ
կատարուած
է ,
ըսած է Աստուած
խնգալով
ու ճամբու գրած
ղինք ւ
Օր
մլձւ ալ ղլուխ
գլի՚ի
խօսակցութեան
մտաւ
Արա
բչին Հետ ;
Ծունկիս
վրայ թաց շորերով
թոռեեր
կ^ոլ–
դե՚ք տեսնել,,
կ^ուղե՚ք որ չորս
կողմս
վաղվղեն ,
ւր
ո ււլեմ որ անոնց աղմուկով
տունս
լեցուի ու
իսնգայ
Հիմեբէն, ես մէկ պառաւ
կին եմ,
Ղ
Ւ"
քովգ տանիս
ի՞նչ
՛գիւտի րնես : »
Ու երբ «.սիրտր պարպած՝»
գուբս
կ՚ելլէր տա—
ճարէն , մէկու
մր սլէս, որ մոռցուած
չաա կարե
ւոր բան մր «Տետ
Գրութեան»
կր վերածէ
, ետ
գաբձաւ, ու առանց
յառաշաբանի
կամ չքմեղան -
քի , րսաւ Աստուծո
յ .
Կ՝ոււլեմ
մար՚քնաւոր
աչքերով
թոռներուս
գպրոց
երթալն տլ, շբշանաւարտ
Րէէալ
տիւիլօմա
առնելն
ալ տեսնել։ Ու եթէ Հրաման կուտտս
, եթէ
շատ չես տեսնե ր աւլաիսինիղ
, եթէ ամ օթ չես Հա–
մարիր , Տէր , նշան՚էւե^ուն
ու պսակուե՜լնուն ալ
կր փափաքիմ
ներկայ
ր/լալ
• • •
թոռներուն
պսակոլիլը
տեսնել
բաղձալր
այ —
պանե լփ րանմը չէ ա յնպէս
չէ՛՛ , անուչիկ Աստ -
ուած...
ԱՐԱՄ
ՀԱՅԿԱԶ
ռուսական
ղրաՀաւո
րնե
ր մօտեցան եւ սկսան
ռըմ–
բակոծել
ել շուրի տակը
անցրնել
: Այգ
մամանակ
քաղաքէ՛ն
Պոզ թէլիէի եւ Զեֆանողի
կողմէ գբր -
ուած
թնգանօ
թնե
ր էն սկսան կրակ
բանալ
ռուսա
կան նաւե բու
՛իրա
յ
իիուսեբր
ծուիսով
ծածկելով
իրենք
ան
յա
յաացան :
Աակայն
մութին
երեք մամմնացած
,
նորէն
աւելի
շատ
թիլով
մօտեցան
քաղաքին
ել զայն
մա
սերու
բամնե
լով
մ ինչեւ
մ ութր
կոիսե լր
անըԼգ -
Հաա
աՀռե
լի
ռմ բա կոծմ ան ենթարկեցին
% Տեսա -
րանր սոսկալի էր; Տուներր
կը փլէի՛ն,
կ՚այրէին։
ՀԻ՚ոլո վուբգր
սա րսափած
քաղաքէն
գուբս
կր
փախչէր;
Երկինք
գետին
իրարու
խառնուած
էին։
Ր՝ րքա կան
թնգանօ
թնե
րը գագրած
էին
այլեւս
ղործելէ :
Ծիծաղելին
այն էր, որ այգ քաոսի
միշոցին
թուրք
մոլլա
մը իր սպիաակ
փաթթոցով
եւ տմ -
բողշ Հասակովը
ծովու ափը կանղնած էր եւ Հրա
ցանով
կը ղիմաղրէ
ր ռուսական
ղրաՀաւո
րնե բուն է
Բայց
յանկարծ
թնգանօթային
ական
մր Հողի ե -
րեսէն
սրբեց տարաւ
թրքական
այղ վերշին
Հերո–
ստկան
գիմ
աղրութիւնն
ալ , ուրկէ
վերշ ա յս
ան
ղամ
քաղաքր պարապ
մնաց :
Իհմ բակոծոլմ
էն վե բշ , Տ բ տ պիղոն
ր
թողած
փա խած
ի տպաւորութիւն
կր ձգէբ : Այգ Ո-մ բա -
կոծմ ան ղոՀ ղնաց
Աշճի
Պօղոսի
լ^տան
իքր , որու
տունր
՛էէե է՛՛վ տակր
թոգուց
ամբողծը ;
ԱՌԱՋԻՆ
ԱԱՐԱԱՓՆԵՐԸ
. . . կնվէրի
Պոլիս
Հասնելէն
անմիշապէս
վերշ
թուրք
բանակին
մ էշ մնացած
Հա յ
ղինուորներր
ա՚սիւտիր
ղինաթավաւեցան
եւ ղրկուեցան
աշփ՚ա -
տալ ո րական
ղոլնգե
րր : Ատոր ^ետ մ ի՛ասին
ամ
էն
տեղ խիստ
իսո լղա
ր կո լ թ իլննե
ր եւ Հ
եաասլնղում-
ներ
տեւլի
ունե ցան
փախստական
ղփնուոլյեեբր
՚լտնելու
պատրուակին
տա1լ ;
• • • 1915/՛
ԱոԱ՚էլ
ւ^ին կառավարութիւնը
րնղ–
Հանուր
իսոււլա րկութիլն
կատարեց : Մ էկ դէչեբ ~
ուան
մէշ քաղաքին թէ գիւղերուն
մէշ, ամէն
մէկ
Հայ տան առշեւ
մանտարմ՚ա
մ՛ը կր կանղնի,
իոկ
կասկածելիներու
տուներու
առաշ
երկու կամ ե —
րեք։
Առտունւ
կանուխ
իսո
ւզա
րկո
ւ թ
իւննե ր ը կը
սկս ին , բա յց
մ ասնաւո
բ յաշողսւթիւն
չեն ունե -
նար։
Մեր շրշանէն
Հազիւ
երկու
ղինուորցոլ
տղայ
եւ մէկ
այնալՈԼ
Հրացան
ձեււք
ձղեցին
;Ապասուած՝
աւտրը
չգտնելով
գաղազած
մանտարմանեբր^ ոչ -
ղի՛նուոբցու
մարղիկը
մէ1լ տեղ
կը
Հաւաքեն
, ան–
իււլճօրէն կր ծեծեն ու կր չարչարեն։
Մեր
ղիլղա—
ցիներէն
Աղամ Տ"վ"էփեանր
, Գասպար
էքշեանր
ե՜լ
Պօ՚լոս Տէրտէ րեան
լ՛ ժամերով
տանշելէ
վերշ
,
՚քէկին
եբեսի
մ՛էկ
կողմր
կ^տծի/են
, մ իւս
չածի՛
լած
կողմի
սլեխերր
ձեռքո՚ի^ կր փետտեն
,
՚քի՚^սին
ոտքե րր կր պա յտեն եւ ՚էղին
չուան
մ ր կասլե
լով
կր Հեծնեն
վրան եւ ՚ ի ո զ ո ցնե
ր ր ման կուդան : Եբ՜
րորղին
կօշիկներուն
՚քէշ
ա ա ք
ձիւթ կր լեցնեն
եւն։
Հիս՚՚ոարմ աներ ր
1լ առավա րութեան
ցանկե
րով
իաւմ բ իսում բ կր կեգրոնանան
գասալիք
Հա
յերու
տուներուն
առշեւ
ել
կր
Հրամայեն
2^
մամէն
յանձնոլիլ.
Հակառակ
պա
ր
ա գա
յ ին ի րեն ց
տուները
(լրակի
սլիտի
տրուին։
. • • Առտուն
լուսաբացին
Աիֆթէրէն
սուրՀան–
ւ/֊ակ
եկաւ եւ
յա
յտնեց մանաա
րմ
աներու
անլուր
բարրարոսութեանց
մասին;
Տարոլթիլնի
տունր
ա քլ՚ելէ
վերշ
թուրքերր
բոլոր
գիլղացինեբր
Հա—
ւաքելով
սոսկալի
ծեծի
կ՝ենթարկեն
;
կիներու
ԷՋԵՐ ԱԶԱՏԱԳՐԱԿԱՆ
ՊԱՏՄՈԻԹԵՆԷՆ
ՎԱՀԱՆ
ՎԱՐԳԱՆԵԱՆ
Ընկեր ՎաՀան
Վաբգանեան
, ծնած
1883^1,
Աեբւսստիոյ
Զաա ղիւղաքաղաքր
, որգին էր Գա -
*իթ
Վարգանեանի : Մայրը
կը կոչուէր
կիւլխա -
թուն՛ :
Վ^աբղանեան
ղեբգաստանը
գրեթէ
ամբոգշոլ–
թեամ՝ր
փոխագրուած
Բէլ՛"լով
Աերաստիա
, իբ
նաիսնական
ուսում
բ պէտք է առած
րլլա
յ Ա եբաս–
տիա ; Պատանութեանր
աչխատած է իր Հօրր աս–
ուեղէսի
վաճառատունը
եւ
1903^1
մեկնած
Պէյ -
բութի
Ամերիկեան
վարմարանը,
գեղաղործոլ
-
թիւն
ուսանելոլ
։Մեր
ընկերներէն
կարծու^ւեր
կան
թէ ՎաՀան
Վարղան
եանն է Ա եբաստիո
յ
կաղմ ին
Հիմնաղիրբ;
Հիմնուելով
րնկեբ իյ՛ Գ • ի,
յուշերուն
Վրայ, կր կարծեմ թէ բուն
Հիմնաղիբն
է, Բրղ -
նիկցի
(Վարոլմանի
ծննղավայրր)
Ա^րաիչ
Ե՚ի -
բեմ ե ան , Հասուն
մ տաւո րական , որ
Հաւանաբաբ
խմորուած
Եուսուֆեանէ
,
1894/5՛
եկած է Երկիր,
ծանօթացած՝ է «Պաւլալ»
իյաչիկ
աղայի
որղի
րն
կեբ
Պօղոս
թէլլալեանի
եւ անոր
աշակցոլթեամբ
ծ անո թան ալով գա ղանա պաՀ
ե ր իտասա րդնե րո
լ ,
յաշողած է կաղմե
լ կենսունակ
կորիգ մ ;
Ընկեր ՎաՀան Վաբգանեան
190341 1905
Պէյ–
ր ՚ ւ ւ թ ի մէշ գործած է իբրեւ
Հնչակեան
, դպրոցա
կան տարեվերշի՛ն
արձակուրդները
անցցխելով Աե
րաստիա
, իր
ե
-նողքին
մօտ :
Հարկ
է
Հոս արձանագրել
թէ
Հնչակեաններր
ունեցած
են մասնաւոբաբաբ
Փոքր
Հայքի՛
շրշանին
մէշ
որոչ
ղոբծոլնէութիւն
, որ տեւած
է
մինչեւ
1Տ9<)/՛
կտորածներր
: ԱյնուՀետեւ
կաղմալուծ
-
ուած
են , ղառնա
լով
ղանցառելի
քանակու
թիէն :
ՎաՀան
Վարղանեան
1905^
տարեկան
արձա
կուրդին
բացառաբար
չկա րենա լուէ Ա ե բաստ
իա
ղ՛՛՛ւ , ՚ղսւտեՀոլթիւն
ունե ցած
է
օգտուելու
Ա •
Զալարեանի՛
Պէ յր"՛ թ ա յցե լութենէն
, իսմ՛ո րուած
եւ մ՛տած
է
Գաշնակցոէ
թե ան չա ր քե ր ր :
Ինք եւ
Բժ • Ա. Պօղոսեան
իրենց
ձեռքը
ունեցած
են Ա
ու–
րիո
յ կաւլմ ին բանա
լին ել իրենց անիսոնշ շանքե -
բով
իս՚քորած
են բաղ՚քտթիւ
երիտասարղներ
Պէյ
րութի
՚քէշ թէ
՚ոյլոէ ր , կ՚սպ Հաստատելոէի
Պալքա—
նի կ֊. կոմի՛տէի՛ն Հետ :
Օարօր
ինակ թող չթոլի, եթէ Աե բաստ
իան
ալ ,
ինչպէս Պէ ւրութր կապուած
են Պալքանի
կ. կ .ին :
Աեր
ձեռնՀ աս րնկե րնե րր
իսո ւս ավւ ած են ընգ -
Հանր տպէ ս
էլ ալառնե
լ՛ու, թէլթա կցութիլննե
րր Պո
լիս կեդրոն
ացնել
ել ուչաւլրո
ւթիւն
ալ րէսւել ;
Ընկեր ՎաՀան Վաբգանեան
907/
ամառր
չրր—
շտնալարտ
ՐԼէալով կր ւլառնայ Աերաստիա,
կը
յաբաբե
րի տեղացի
լնկերներէն
Տի՚գ՛
Գաէիոլյէ -
ճեանի Հետ, որ Երլտրզի
սլա յ թո
լց իկնե րո լ էիոխտ–
դրութեանց
մասնակցեքէ
վերշ, դարձած
էր
Աե -
բա ս տ ի ա , իսուսափե լուէ Հե տա պնդումն
ե
րէն :
Այգ թուականին
Աեբաստիոյ
կաղմր
ունէր
60
անդամներ :
1908^
ւլաբնան
այս թիւր կր
բսէբձբա–
նա յ
80/՛
եւ ան ո լ ան ա ց ան կբ իրենց
կեղծանոլնե -
բուէ կր էլրկոլի
Պալքանի Կ • Կ ՛ի՛ն , սոէէորական ճա–
նապարՀով
:
թղթակցութիւններր
/լեգրոնին Հեա կ՝ րլլա
յին
Հասաբակ
բարեւադբի
ձեւին տակ,
ծածկագիր։
Կը վստաՀուէին
մեր կառապան
^կերնեբուն
, ո -
լ՛ոնք կր տանէ ին ղանոնք
մ է՛ն չեւ Ա ամ՛ սոն եւ կը
յանձնէին
օտար նամակատուն է
Այդ
օրերուն
քանէէ մը ղաղտնի
ոստիկաններ
կասկածելով
Հայ կառապաններու
օտաբ նամակա—
տուննեբ
յաճախելէն
, կր յաշողէ՚ն
կաշառել
նամա–
կատտն
պաշտօնեան եւ ձեռք
կ^անցրնեն
մեր կաղ—
մէ՛ն թէլթակցո
ւթիւն
ր :
Ջայն
կրակին
բոնելով,
կը յայտնոլի
որԱե -
բաստացէէ
Հ՛"յ Գաշնա/լ
«քօմիթտճիններու
կը վե–
րաբեբի։
թոլղթր կր գրկուի Ա եբաստիո
յ կուսա -
կալ Րէշիտ
Աքէ՚ֆ
փաշայի : Ցանկին
դլուխը ար -
ձանագրուած
կ՝ բ/ քա յ լիւկեր ՎաՀան Վարդանեա -
նի անունը :
կուսակալը,
փո րձառու
մարգ , փոխանակ
ձեր—
րակա լում ի
Հ րամ անն
եր արձակե
լու
, կը Հ բաւի
բ է
ոստիկանութեան
լ^դՀ • վ ե բաաեսոլչ
Արաբ ԱՀ -
մէտ
էֆէնէոին եւ դործր
անոր բացատրելով
կ^րսէ :
֊ ֊ Գիտեմ թէ դու չարիքի
մ արմնացուն
իսկ
ես եւ
1լաշաոակեր
, ատոր Համար ալ քեէլի Հրա -
պարակալ
մտրակէ։
Հարուածներով
պատմեցի ,
բայց
էէլաՀեցի
գործիդ
էէրայ։
Հայ
՜ ն ա հ ի լ 1 է Հ 1 " է
այս
աբարքր
պէէոք է մարենք
միայն
իրենց վախ
սլտտճտռե
լոէէ , առանց
ձե ր րակա
լո ւթե անց եւ մ ա–
նաւանգ առանց
աղմումլի ;
«Պիտի
թելադրես
էսսաիլ
Հայ ծանօթ
ղէմ քե
րու , որոնց Հաւատարմութեան
վստաՀ ես, որ -
պէսզի պատուի
րեն
իրենց
%.\օհ^Հն ե ր ո ւն , Հրաժա -
բէ՛լ
ւ՚Բ^՚^Յ
թելաղար
ուղզութենէն
եւ ասլրիլ
Հա–
լատտրմօրէն
, այլապէս՝
կուսակալր
կրնայ մէկ
էէայրկեանէն
միւսր
ձերբակալել
բոլորն ալ եւ
բանտ
նետել ; .
(1)
ԱԿԲԱԱՏԱՑԻՄԸ
Fonds A.R.A.M
