Ո Ի 9 Շ Ի ն « ն Ի Ս էձ
Թուրքէոյ
կողմէ
Միացձալ
ՆաՀանդներու.
Հեա
ղ1,նոլորական
եւ քաղաքական
աւելի
սերա
կ ա պ ե ֊
րով
կապոլելու
յամ առ Հեաապնղումր,
կր թոլէ
թէ , սկոած
է որոչ
չափով
ղրական
արղիւնքներ
աալ։
Ընղամէնր
3 4
ամիս
առաշ էր, որ
Հիւսիս
Աալանաեան
ղաչփնքի
կաղմ ակե րպութեան
անղա–
մակցելոլ
թուրքիոյ
ղիմումր
մերմուեցաւ։
Այմմ
սակայն,
ինչպէս
կր Հաղորդուի
,
Ուոշինկթրնի
քաղաքական
շյ,շանակներու
մէշ երթալով
կր ղօ–
րանա
յ Տունասաանր
եւ թուրքիան
Հիւսիս
Աա -
լանաեան
դաշինքին
լ ր ի ւ անդամ
դարձնելու
արա–
մադրութիւնր։
իրաղեկ
շրշանակներոլ
րսելով,
այս
դարնան
թ՛ուրքիոյ
եւ Տունասաանի
Հրաւէր
պիաի
ուղղուի
անդամակցելու
Հիւսիս
Աալան -
տեան
դա
շինքին
%
թ՛րքական
ձղաո
ւմնե
րոլ
Հանդէպ
Ուոշինկթր
նի պաշտօնական
շրշանակնե
րու
դրական
վե րա -
րե րում ր , կորսուի թէ , կր բթի երկու
սլատճառ
-
ներէ : Ատոնց
առաշինր
ռաղմ ադիտական
է ; Ուո–
շփնկթբնի
մ էշ բա րձրօրէն
կր դնաՀատուին
թուր
քիո
յ ղինուորական
ումերր
, որոնք
Ատլանտեան
Գա
շինքի
պետո
ւթիւննե
բու
օդն ութեամ
բ
կրնան
կաղմ ե լ ղօբաւոր
խաբիսիս
մր Արեւելեան
Ա
է^երկ–
րականին
մ էշ , որ ա յլապէս
կրնա
յ մնալ
ան -
սլա շա պան :
թուրքիո
յ բաղձանքին
րնդառաշ
ե րթալոլ
երկ -
բորդ
պատճառր
ք ա դ ա ք ա կ ա ն է : Եթէ
թուրքիա
շօշափելի
կապով
կա
սլո ւահ՜
չրլլա
յ
Ատլանաեան
Գա
շինքի
պետո
ւթիւննե
բու Հետ , որով
ապաՀով–
ուած– ԲԼէա
յ ռազմական
օղնութիւն
ստանա
լր , այդ
պարաղա
յին
թուրքիա
, որ սաՀմ անակից
է քՏոր -
Հրդա
յի^ւ
Ա՝ իութեան
, կրնա
յ
մղուիլ
դէպի
ԼԷՂ" ՜
քո
ւթ
ի ւ ն ;
Այսպէս
կր խորՀին
Ուոչինկթրնի
մէշ :
Ըստ
երեւոյթին
վերշին
ամիսներու
րնթացքին
թուրք
մ ամուլի
յարձակումներր
Ամ երիկա
յի
վրա
յ
եւ
թրքական
չէ ղո քո լթ ե ան
մ ա՛ս ի ն
քօղաբկուաՆ՜
սպտռնա
լիքնե ր ր աղղ եց ութիւն
դո բծած
են Ուո -
չինկթ
րնի
մ էշ : իսկ թու րքիո
յ ռաղմ ական
ումի
ա յդքան
բարձր
էթւաՀ ատութիւնն ալ Ուո
շինկթլ^ի
•
մ էշ կր բացատրուի
ա
յն նպաստալո
բ
տեղեկու
-
թիւեներով
, ղորս
բերած
են վերշերս
թուրքիա.
այցելած
ամերիկեան
զինուո
րական
ներկա
յացու -
ցիչներր
։
թուրքիո
յ Հետ ղինո լո րա պէ ս աւելի
սերտ
գ կերպով
կապուելոլ
կողմնակից
են ,
մասնտւորա—
սլէս,
ամերիկեան
Ծովային
եւ Օդային
ումերր
է
Ս՛իլս
կողմէ
ամերիկեան
բանակր
շաա ալ նպաս—
տաւոր
արամ ադբուած
չէ թուրքիա
ք
վերաբեր
-
մամր
յանձնառութիւններ
ստանձնելու
:
Ամ երիկեան
ղինեալ
ումերու
բա զկ ա ց ո լց ի չ
մ լոսերու
տարբեր
վերա
րե րմ ո ւնքր
թուրքիոյ
Հան
դէ պ
յ անձնա
ււո ւթի
ւ ն ն եր ստանձնե
լու
Հարց
ի ն
մէշ
մ ի՛անդամ
ա
յն
Հաս էլ^ւա լ ի է : Նաւատոբմր
եւ օդա -
յին
ումր
, բաղդատելով
ք/ամ աքա
յին
բանակին
Հետ,
վերին
աստիճանի
չարմուն
ումեր
են թէ
յարձակմ
ան , թէ նաՀանշիւ
Համ ա ր :
թրքական
ծովա
լին եւ օդա ւին կայաններու
վրայ
յենուելիք
ամերիւկեան
ումերր
, ի Հարկին
,
դիւրութեամ
բ
կրնան
ետ
քաշուիլ
դէպի
ուրիշ
, աւելի
ապաՀով
կա յաններ : Աա
իկա
, Հաւանաբաբ
, կարելի
պիտի
ԷՋԵՐ
ԱԶԱՏԱԳՐԱԿԱՆ
ՊԱՏՄՈԻթԵՆԷՆ
1.֊
ՎԱՀԱՆ
Վ Ա Ր Գ Ա Ն Ե Ա Ն
Հռետոր
մը չէ ր ան , ոչ ալ ամ
բո խավար :
/ / ւ –
նէր
Հնչուն
ե լ քաղցր
ձայն
մր եւ ղիտէր վառ
սլա
հել
ունկնդիրնեբու
ուչաղ
րութիւնր
, լսարանին
,
եկեղեցիին
թէ մեր ակումբներուն
մէշ :
1908/»
ձմեոբ
Աերաստիա
կր Հասնի
Աուրատ,
որ տեղե կանա
լով կատարուած
աչխատան^^ե
բուն
,
կր
ղ տնէ ղանոնք
ան րա ւա ր ա ր , ղիաել տա լով
.
« Մ իա
յն պրոպաղ
անտով
ւչ ո յացած
իսան -
ղ ա վառս
ւթիւնր
կր նմ անիւ օճառի
պզպշակի
որ ա–
ռաշին իսկ Հովէն
պիտի
անՀետանայէ–
: Աեղի
Հարկ
է դո բծնական
ա շիսատակւք
, դիմ
աղ րաւե
լու
Համ
ար
ղա
լոց
ղմո
ւ ա ր ո ւթ
իւնն Լ ր ր եւ Հաւ անական
չտ ր -
մումնե
ր յետա
դիմ ականնե
բու
կողմ՛է
որոնք
կրնան
մեր
կեանքն իսկ վտանզել
: ԱնՀբամեշտ
է որ միա
ցնենք
Գաչ^ւակցական
ե լ Հնչակեան
կաղմերր։
Աեր
850
անդամնեբր,
եթէ րլլան
բոլորն
ալ կռուող ու
զինուած
, անբաւական
են քտղաքիւն
1600Օ
Հայու~
թիււնր
պաչտպանելու
60.000
թուրքերու
դէմ, ո -
րոնք մէկ վայբկեանէն
միւսր
կրնան
ղինուիչ
պե -
տական պաՀ ե ս տնե ր էն :
՛Լա Հան Վ ա ր դ ա ն եան մաս կր կազմ
է ա
յն
մ արմ
նին ոբ պիտի
բանակցէր
Հն չա կե աննե ր ո լ Հետ
յ
Գմ րախաաբար
ձեռնարկր
կր վիմի
, առաւե լապէս
Մ ովսէս
վարմապե տի , Արշաւիր
Եասեանի
ե լ
•
« 6 ԱՌԱՋ
։^
րլլայ
կատարել
նո յնիսկ
քանի մրմամ ուան
մէշ՛,
Նոյնր չէ ^ սակայն,
ցամաքային
րանակի
պա
րագան։
Րանակր
անՀամեմատ
աւելի
ղանգաղա
-
շարմ է եւ ձաիսողութեան
սլարղային
պիտի
չկա–
րոզանայ
դիւրութեամ
բ ետ
քշուիլ
թուրքիայէն;
Ուստի
ամերիկեան
ցամաքային
բանակի
փոքբա
-
թիլ
ումերու
օգնութիւնր
մէկ
կողմէ
չ ի
կրնար,
վ՛ո իսե լ ռուսեւ
թուրք
ումերու
փոիս յա րա բե րո
ւթ ի—Հ
նր ի նպաստ
Թորքիս
յ , իսկ մ՛իւս
կոզմէ
ԿբնայՂ
դիւրութեամ
բ վտանղել
նո յն այդ
ամերիկեան
արշաւախումբին
ա պաՀ ո վո
՚ թ ի ւ ն ր : Միայն
ամե -
րիկեան
ցամաքային
իաշոբ
ումեր,
միացած
թ
րբ–
քական
բանակին
Հետ , կրնան
պատուար
կենալ
ռուսական
արշաւին
դէմ : իսկ , որքան
ւլիտենք ,
ներկայ
պ՚սյմաններուն
տակ
, ամերիկեան
է"Բ՚՛
ղօրարամիններ
կլբոսլա
ուղարկելու
ծբագիրն
իսկ
աՀագին
իսոչրնգոտներու
կր Հանգիպի
, ալ ուր
մնաց ատկէ
աւելի
մեծաքանակ
ումեր
Թուրքիոյ
տրամ ագրե
լու
պարաղտյին
:
Այո է, մեր կարծիքով,
պատճառր
որ, ինչ -
"ւէ"
հը Հա՚լորղ
են Ո՛ ոշինկթրնէն
,
ամերիկեան
ցամ՚սքային
բանակը
շատ ալ
ոդեւո
րուած
չէ
Թուրքիոյ
Հանգէպ
նոր
պատասխանատուութիւն֊
նեբ
սաանձնե
լու
Հեոսւնկաբով
:
Փակա՚լծի
՚ ք է շ րսենք "ր , Հայաստանի
Հա -
յութեան
ապաՀովութեան
տեսակէտէն
բարեբախ
տութիւն
պէտք է նկատել
այն
պաբտզան
որ ,
ԽորՀրգային
Մի՛ութեան
զինեալ
ումերր
անՀամե
մատ
աւելի՛
ղօբաւոր
ենթրքական
ումերէն
եւ
սլատե
րաղմ
ի պ՛ս րագա
յին
Թուրքիա
չ ի կրնար ե -
բազել իսկ մինակր
դէսլի
կովկաս
աբչաւելու
մա–
սին :
Հիւսիս
Ատլանաեան
դա
շինքին
Տունաստանի
ե լ
Թ ուրքիո
յ
անդամ
ակցոլթիւնբ
ապաՀովե
լու
Համար
նաիս անՀբամեշտ
է որ, Ա իացեալ
Նա
Հան
զ ներոլ Ծ ե ր՚սկո
լար
Հալ անո
լ թիւն տայ
ա
յ դ
դա
շինքր
նո ր ե րկիրնե
բու
վրա յ աա րածե
լու մա -
սին
, քանի որ էս լգ ձեւով
պիաի
րնդարձակոլին
Միացե
ալ
ՆաՀանզնե
բու
ստանձնած
յանձնառո
ւ -
թիւններր։
Եւ երկբորգ
, նոր անդաւքներ
բնգոէնւե–
լու
Համ ար
անՀբամեշտ
է Ատլանտեան
Գաշինքէ
ներկա
ք
տասներկէ
էմ՚նե,
մի.
,ն
Հ.
նութիւնր
այդ մասին։
Մ ինչգեռ,
ինչպէս
կր տե
ղեկացուի
, Ատ լանաեան
Գա
շինքի
ներկա
յ
փ"ՔՐ
անէւա՚ւ՚նե
րր ,~–՛ իւնչպէս
, օրինակ,
Պելճիքա
, Հո -
լանտա
, Տանիմ՛արյւ
, Նոբվեկիա
եւ այլք
, նոր
անդամներ
լ^գունելոլ
դէմ են , մղուած
այն մր–
տաՀոգոլթենէն
, թէ նոր անգամնե
բու
միացում
ով
ե րնա
լ պակս
ի Լ Ամ երիկա
յ է ն ստանա
լիք
օմանդա
-
կութեան
իրենց
բամ
ի ն ր :
Գատելով
Ուոշինկթրնի
մէշ ստեղծուած
տբա–
մ ա գ բ ո ւթիւննե
րէն
ա յս եւ
ուրիշ
Հ
աւանական
ւէմոլարոլթիւններ
, վերշ ի էիե ր շո
յ , կրնէսն Հաբ -
թուի
լ ե լ Թուրքիա
կրնա
յ գառնալ
Ատլանտեան
Ու խտի Հաւասար
անդամ
, վա
յելելով
ա յգ
անգա
մա կցո ւթենէն
րխ՚սծ
բո
լո ր առաւե
լութիւննե
ր ը
է
Եւ
ա յ ն ո լամ
ենա
յ ն ի ւ
Թու րքի՚ա
մ ի չտ կր մնա
յ
անէիստաՀելի
ղինակից
մ ր ։ Թուբքր
գաղափարի
մր
Համ ար
ղէնյ> բարձրացնելու
րնդոլնակ
մողովուբգ
չէ : Ան կր շարմի՛
Հաշիւով
ե լ միայն
վերշին
՛վճռա–
կան
էիա յրկեանի՛ն
պիտի
տեսնուի
թէո րո՛" ւ Հետ եւ
որո՞ւ գէմ է Թուրքիա
: իսկ մինչեւ
այդ
Թուրքիա
ճարպիկ
կերպով
կբ խաբէ
բոլոր
անոնք ,
որոնք
տրաւքագիբ
են իսարուելու
:
(Խմբագրական Հ Ա ՅՐ Ե ՚ եԻՔ ի )
Ա Ր Տ Ա Ռ Ո Ւ Ձ
ԱՐՏԱ8ԱՅՏՈՒԹԻՒՆՆԵՐ
ԵԻ
ԱՐՈԻԵԱՏԱԳԷՏԻՆ
ՀՐԱԺԵՇՏԸ
ճշմարիա
մեծարանքի
ցոյց
մր եղաւ
այն
Հան–
էլէսր^որ
խումբ
մր զեղարոլեստասէբ
Հայրենա
-
կիցներու
նախաձեռնութեամբ
կաղմ ակե
ր,ւլո
լած
էր
կիրակի
ղիշեր,
«Աալ
Եէնա»յի
մէշ, ի
պատիլ
վաստակաւոր
արուեստաղէտ
Ա– ՇաՀխաթունիի
՚,
Հոծ
բաէլմութիւն
մր. Հայ եւ օտար,
լեցուցած
էր
սրաՀր : Ձեռնարկր,
սլատեՀութիւն
մր
րնծայեց
նաեւ
ՇաՀխաթունիին
Հրամեչտ
առնելու
Հասա–
րակութենէն
, որ Հոս եւ այլուր,
այնքան խոր ապ
րումներով
վայելած
էր իր բեմական
արուես -
ար , երկար
տարիներ
։
Պատրաստուած
է ր՝
յարղանքի
արտայայտուէ^
թիւննեբով
եւ գեղարուեստական
րամինոէի
կոկիկ
յայտագիր
մր,.որ
տեւեց
2ուկէս մամ :
Տարդանքի
առաշին
արտայայտութիւնը
ունե
ցաւ
գեբասան
Պ ՛Մաքսուտ
Աարի՛մ
Հ—«Վերշին
եր
կու
տարիներուն
, այս երկրորդ
անգամն
է որ ա ֊
ռիթ կր տրուի
իսօսիլ
ՇտՀխաթունիի
մասին, ո -
բուն
արուեստր
ճառագայթած
է մեր բոլոբի Հո–
ղիներուն
մ է շ ։ կ՝արմէ
Հետեւաբար
չնորՀակալ
րլ–
լէսլ
կաղ՚քակերսլիչներուն
, որոնք
առիթր
տուին
,
այս
իրիկուն
, անդամ
մը եւս
բոլո բուե
լու մեր
վարպետին
չուրշ» :
Ապա
բեմ Հրաւիրուեցաւ
Պ • Ա՛ Զօպանեան.
^ Գե րաս անա կան արուեստր
ամ էնէն
նուրբն
է
մ արգկա
յին
մ շակէէ յ թ ի ն եւ Հա
յ ե րր
Հպա
բաո
լ -
թեամբ
կրնան
ըսել, թէ տուած
են իրենց
բամինը
այդ
էսբուեստին
\ իրապաչտ
թատրոնի
մեծազոյն
վա րպե
տնե
րէն է Աչօն , ո բ ա
յնքան
յաճախ
մ
եղի
ներկա
յացուցէէւծ
է կեանքր
բեմ
ի ն վրա
յ : Րտ
յց ա–
սիկա,
ՇաՀխաթուեիի
միակ
արմանիքը
չէ ։ Ան, իբ
արուեստէն
ղատ, իբրեւ
զինուորական
ալ ծառա -
՜յեց
Հայրենի՛քին
, ւէարելով
Երեւանի
զինուորական
էէլարէտի
ոչաշտօնր։
Տայտնուեցաւ
նաեւ
իբրեւ
թատերագիր
, երկոէ. դործեբով
, որոնք
թէեւ
կա
տար
ելո ւթիւններ
չէին
, բա
յց , ա յ ն ո ւ
ամ ենա
յ ն ի ւ
կր
ցոլացնէին
իր տաղանդբ
: Եւ երբ Հիւանդու
-
թ ի ՚ ֊ ն ր
անկարելի
դարձոլց
իր բեմ ական
աշիսա -
տանքր,
Աշօն
ղրաղեցալ
արուեստի
մէկ այլ
ճիւյ–
՛Լ՛՛՛Լ ՚ " Ր ԳԻ՛^ ՚ " յա ր դ ա րումն է : Ա յստեղ
ալ
յայտ–
նուեցալ
իբրեւ մեծ վարպետ
մը , որմէ րան սոբ–
էիելու
կուդան
բազմ աթիլ օտաբ
արուեստագէտ–^
ներ : Եկած ենք Հ ոս մեր յարգանքի
խօսքին Հետ-ֆ.–.
յա քտնելու
իրեն
նաեւ մերմազթանքբ
շուտափոյթ
ապաքին՚ք
ան
Համ ար
% ՇաՀ խաթունի
շե
րմ օրէն Հա–
ւատացեալ
քրիստոնեայ
մր րլլալուն
Հակառակ,–,–^^
կարծէք
Աստուած
բարկացած
է անոբ եւ անկէ ա-ք
ռաշ մեր այլ արուեստադէաներուն
վրայ
(Ագամ–.
եան
, Գուրեան
, Տէրեան
, եւն . ) ; կը մագթեմ
որ
Աստուած
փոխէ իր այս վերաբերումը
մեբ ար -
ուեստագէտներուն
Հանդէպ
եւ փրկէ
ղանոնք
նոր
՚լմբախտութիւննեբէ
» :
Տարդանքի
յտշորդ
խօսքր
րրաւ
գերասան
Պ՛
Գր • ՎաՀան
, որ միամամանակ
Հանգէսի
խօսնակն
էր՛
«ՇաՀիսաթունին
, Հտյթատրոնի
մեծ՜ադո
յն
"գէ. դէմքերէն
ւքէկն
է ։ Աենք,
իր արուեստակից
-
ներր,
չկրցանք
օրինակել
զայն,
իր
բեմական
կեանքի
ե լ արուեստի
առաշին
դիծերուն
մէշ ան -
ղամ : ՇտՀիսաթունին
սրտին
մէշ
ունի մեծ
կսկիծ՛
Տիդրան
Օտապաշեանի
անՀաշտ
ընթացքով
: Հա -
կառակ
գտնուած
բանաձեւին
։
Գուք չէք կրնար
Գաչնակցութեան
յարիլ ,
քանէլի
կառչած
էք մայր - կուսակցութեան
պիտա
կի՛ն եւ կ՝ոլզէք
պաՀել
ղա
յն , րսած էբ Մ ուրատ
է
Աբ՛է,
քանի որ աղւլի
գոյութիւնւր
միութիւն
կը
պարտագրէ,
մենք
սլիաի
դաէւնանք
Հնչակեաններ։
Գուք
ք ս ՚ շ գիտէք
սակայն
որ չունիք
կեդրոն
,
չու
նի՛ք նաեւ
միշոցներ
՚ լ է ն ք ճարելու
, մինչդեռ
Գաշ–
նակցութեան
Արեւմտեան
Րիւրօն ի վիճակի
է, ա–
մէն
կարէէի
զինամթերք
էլրկելու
մեղի,
վճարելի
վեց
ամիսէն
: կր մ՛նայ
մեզ
րնտրել
միշին ճամ -
բան.
Ա եբաստիո
յ այս երկու
կազմերու
միու -
թիւնր
կոչենք
Հ. Ց– Գ– - Հնչակեան
կոմիտէ։
Ժողուիա
կաննե
բը
երկու
կալմէն ալ
բացարձակ
մ եծամ
ասնութեամ
բ կը Հաւք աձա
յնին : Ընկ.
Ա՛
Երանոսեանին
կբ ձւլուի
բանաձեւը
պատբասաել,
ստո
րաւլ բուե
լու
Համար
բո
լո ր
մո ՛լո վա կաննե
րէն
:
Նորէն
վերոյիշեալ
Ա՚ուէսէս
՚իարմասլետ
, Ար–
չաւիր եւ Տիզ–
Օէոապաչեան
աւլմուկ կր
բարձրա
ցնեն
իրենց
րնկե
րնե
րու
մէշ :
Գուք
Հնչակեան
Սուրբ
անունր
ծաիսեցիք,
Հնչակեանութիւնը
սլիտի
լուծուի,
կլանուի
Գաշ
նակցութեան
մէշ եւն. ըսելով,
ու արղելք
կ՝ըԱան
Համ աձա
յնաղիրր
էէտորաղրե
լու
է
Այդ
ն ո յ ն
մողովէն
կր յայտնուի
որ Ար
չաւիր
Ե աս եան մատնիի
մրն է ։ Միայն
Արմենակ
Գափ -
տանեան
զայրացած
իր լնկերներու
րնթացքէն
,
կուղայ
մեղ միանալ
;
1909^
Մաբաին
Մուբատի
Հեռատեսոլթիւնր
արդէն
կ՝ իրականանա
յ : Տետտդիմ
ութ
ի ւ ն ր
գլուխ
կր վերցնէ
Պոլիս, եւ, ՀձԱղատութեան
բանակէ
»
կբ կոտորէ
կիլիկիան
: Մուրատ
, Վ ա ր դ ա ն ,
ՇաՀ–
պաղ,
Բիձան եւ կայծակ
Առաքել
կը սկսին
ձիով
չ ր շ ի լ
շուկաներն
ու թաղերը,
թուրք
ամբոխին
՛իրա յ աղղե
լու
Համ աբ : Րար երա խտա բաբ
գ է պ ք ե –
րը
ա յնպէս
դասաւորուեցան
, ոբ Ա ե բաստ
իան ա–
զատ
մնաց
Կիէիկի"
յ արի՛ւնալի
ճակատադբէն
է
1909/5»
րնկեր
ՎաՀ՚սն
Վարղանեան
կը Հաս -*
տատէ
իր սեփական
դեւլարանր
եւ
1910/
դարնանր
կ՝ամ ուսնանա
յ կնքաՀա
յրութեամ
բ
Մ ուբատի
է
Պսակը
տեղի
կ՝ունենտյ
Ա. Նշանի
վանքր, ի ներ
կա յութեան
Հարիւրաւոր
Հանդիսականներու
: ճա–
ռեբ կր իսօ՚ւիւն Գ– Վաբուման
եւ Աոլբատ
ինքր :
՚1ւսրւլանեանի
ղեղէսլ՚անր
նաիս
կ՛՚ունենայ
յսր–
շ՛՛՛ւ
զործառնոլթիւն
, բայց
ինք
ամ ո ւսնո
ւ
թենէն
՚ւ
^Րւ)՛
"՛Լ
ՂԻԺԲ
Ց^Բ^հ
կլ՚ոնո՛ ած՝
կաղմա1լ1,րպա
-
կան
ա շխատանքնե
րոէի , /լր ստիպուի
սկսնակ
պաչ–
տօնեաներոլ
ձեռքր
ձդել
՚լործր
:
ՎաՀան
ի լ^տանե կան պարաւէանեբր
ճաբա -•
Հատ կր դիմեն
Մ ուբատի՛
, որպէսէլփ
յո րգո
բէ ոբ
ղործր
եբեսի
վրայ
չձգէ
յ
Մ ուրատ
, կր պատասխանէ
ՎաՀան
,
ինչովս
Լլր սլնգես որ աղւլիս
օ՚լտակար
ր լ յ ւ ս լ ո ւ
աշխա -
տ՚սնքնե
րս թողում
կէս - ճամ բան :
Գո՛ն ալ այդ
ղործին
^ուի
բուե ցա՞ բ , պատանութենէդ
մինչեւ.
այսօր :
Այս
կացու
թիւնր
եբկաբ
չէբ կրնար
տեւել
I
Մ՚՚ւրՀս՚կներբ
կր մնան
անւէճար
, նոր
պա
յմ անա -
մամ ե բուի , բա
յց ՎաՀան
փո խանակ
իր
սեփական
մուրՀաԼթւեբր
աղատելու
կր դբադի
կազմին
մուր -
Հակներով
:
9եԲԱԾՏԱՏԻ
ՄԸ
Fonds A.R.A.M
