ցնելոլ
Համար
յառա^
քլահ֊
սչաաճառներր
յ
« Արգո՚րհւ,
կը գ ր է Հունգարիոյ
Տեզեկաւոու.
Պարբերականը
ԼԱ՚աբա
16), 1950/Տ՛ ,
չաքաբի
ար–
է ո ա գ բ ո ւթիւնը
աւելցաւ
Հարիւրին
25 ,
օճառին
ր
Հարիւրին
21
եւ ալիւր
ինը
Հարիւրին
41 ,
բայց եւ
"՚յնպէո
, Հակառակ
արաա
գրութեան
այս
շարու–
նակուող
յաւելման
, 1950/
Վեբ^երր
հայր
տուին
անցաւոր
գժուարութիւններ
սննգամ
թերքի
"քոշ
աեսակներուն
կասլակց
ո ւթեամր»
Հ ԱՀա՛ թէ ին-
չու
« Այո վերտին
շարաթներուն
,
Հունգարական
կառավարութիւնը
, սլա րենա
ւո րմ ան
րա րե լաւում
ը
ա սլաՀ ո վե լո լ նպատակով
, Հրամ ա յեց , կարգ
մ ը
կարեւոր
սննգամ
թե րքի
նիւթերու
Համ ար
Հաստա–
տել
րամնե
լա չափա
յ ի ն
գրութիւն
մ ր : Այո գրու -
թիւնը,
բ ա ւ ա ր ա ր չափով
շաքարի
, ճարպի,
միսի,
ալիւրի
եւ օճառի
բամիններ
կ^ապաՀովէ
քագաքա–
ցիներուն
:
0բինականացուահ
է սեւ շուկան
, «քա
նի որ իր բամնեչափէն
գոլրս
, ամէն
մէկր, իրա -
ւունք
ունի
ուգահին
չափ եւ առանց
կարօնի
գնել
շաքար
, ալիւր
, օճառ
, եւն . , որոնց
գիներր քիչ մ ը
աւելի
սուղ
են– կտրօնով
սատ
ց ո ւահնե
րո ւ գինե -
րէն»
։
Այո եւ ուրիչ
պաաճառնե
րով
, գմուա
ր է լա
ւատես
բլլալ
Հունգարիո
յ Համ ա յնավար
կուսակ
-
ցութեան
ա պ ա գ ա յ ի ն
մասին–, ԱՀա թէ ինչ կը գ ր է
«
թայմղ»
այս առթիլ
.
« Հունդա
բ ե ր իտասա
րգութեան
վերա
դաստի
արակութիւնը
, շաւո
աւելի
գժուար
գ ո րհ է , քան
կր
խո րՀԷ ին Համ՛ ա յնաւէար
կո ւս ա կց ս ւթ ե ան վա -
րիչներր։
կարմ
էւր թերթերր
իրենք կր գրեն,
թէ
ե րէւտասարգոլ
թեան
կեգ
բոն ական
կաղմ ակե
րպո
լ -
թեան
գ պ ր ո ց տ կ ա ն
էսում բե ր ր ,
ղարմ տնտ
լիօրէն
անկաբղապաՀ
կեցուահք
մբ ունին։
կրթական
նա
խա րար ր , Պ • Տարվաս
պաՀանչահ
է , որ
Հունղար
եբէւաասարղոլթեան
րնկերային
եւ
քաղաքական
ղաստիարակոլթէւլնր
պէաք չէ իրագորհուի
ի վբ–
նաս
իրենց
գասե
բուն : Ան քննագատահ
է
նաեւ
ուսոլցի^երր,
որոնց
բաւարար
աշխատանք
չեն
տանէւր
էւրենց գաղափա
րա խօս ա կան ու
կրթական
գա
ս րն թ ա ց քն ե ր ո լ ն մէ^ ,էւսկվա բմա բանն երու
տնօ
րէններն
ալ չեն Հսկեր
պէաք
եղահին
պէո ուսու -
ցիչներոլ
գոբհունէութեան
վրա
յ :
Այմմ
տեսնենք,
թէ ինչ է կացութիւնր
Ջեխո–
սլովաքիոյ
մէ^, որուն
կրահ
տադնապր
ք ա ղ ա ք ա
կան չէ միայն։
Արգիւնարերական
տ ա ղ ն ա պ ր
նոյնքան
սաստէւկ է : Ա լովաքիո
յ Համայնավար
կու
սակցութեան
պաշտօնաթերթը
ՀՓրաւէտա»
չի
հ՜ահկեբ
ա յ ս
էւր ո ղո լ թ իւն ր , երբ կը գ ր է •
<յ։ ՝
Հանքահոլխի
Լ լէ՛ն յիթ)
ա րտաղրո
ւթէ՚ւնր ,
Տունուարէւն
,՝ չէ Հասահ
^ր"՚գրէւ
Հաբիւրէւն
80՛/^ ,
է՚",կ
եբկաթէւնր,
Հ-աբէէւրվքն
%Գէն վար
մնացահ
է՝։՝՝–
Ծանր
մեքենաներոլ
ճ ա րտա
րա րո ւե ստ
ին մէ^ շատ
մը ա չ խ ա ա ա ն ^ ւ ե ր կիսկատար
մնացահ
են: կարգ
կանոն
չկա
յ նաեւ
թե թեւ
մ եքենան
երու եւ գ ո ր -
հիքներու
արղփւնաբե
րութեան
մէչ; Ասոնց փո -
խարէն
բարելաւում
մր կայ սակա
յն
քք՚մ՛ է՛ա
կան
ճարտա
րարո ւեստ
է՛ն ,ոլ ե լե կտ րա կան ումի
արտա–
ղրութեան
մէ^։ թեթեւ
ճ ա րտա
րո ւե ստ
ին մէչ ետ
մնացահ
են վւայտեղէնի
գ ո րհա րաննե
ր ր ,
ձգախէմի
, կաշիի
, սէլիւլողի
եւ թուղթի
արգիլ–
նաբե
բութիւնր
Հարիւրին
Հարիւր
գլուխ
չէ
Հան–
ուահ ;
՚ « քհուտնանիի
կարեւոր
ե րկա թաՀանքե
բո լ ն մէչ,
հրագիրը
չէ զորհաղրուահ
, թէեւ
Հանքագո
րհ -
ՋԱէ՝Ն\–Ր
ԳԱՒԱՌԷՆ
ՓԱՐԻԶԻ
Հ– Մ– ՄԻ
ՄՐՑՈՒՄՆԵՐԸ
Հ. 6. գ. ՆՈՐ ԱԵՐՈԻՆԳԻ
ՕՐԸ
ԱԷՆԹ
ԷԹԻԷՆ
Մ ա ր տ \ճինՀ. 6– Գ– Նոր
Աերունգը
տօնեց իր Հիմնագրութեան
եբղ տարե -
ղաբձր
։ Հան րապետականնե
լքուն
սրաՀր
ղաբձտհ
էբ երէւտասաբղութեան
մամաղրավայրր
: Ր ա ր ե -
կամնե
բու , լնկե
րնե բու
բաղմ՛ ո ւթիւն մըեկահ էբ
իբ Համակրանքը
յայտնելու
Հ. Տ՛ Գ՛ Նոր Աե -
րունղին
, որ . կբ պա
յքարի
ձուլում
ին
գկ՛^ եւ
կառչահ
կր մնայ
Հայրենիքին
աղատու
թեան
եւ
ամբողշացման
, իբրեւ
արժանի
Հետեւո
րղնե բր
այն
անձնոլէր
Հերոսներուն
, որոնք
էւրենց
ղոՀաբեբու–
թեամ
բ կերտեց
ին Աղատ եւ Անկախ
Հա
յաստան
մը ; քէր բացման
ճառին
մ՜էչ՝
րնկեր Գ՛
Աբրա֊,ամ–
եան բացատրեց
Հ՛ Ց– Գ. Նոր Աեբունգի
ղերբ այս
օտար
ափերուն
վրայ,
« Այսօր
գաւլթական
ենք,
րայց
պիտի
չարունւակենք
մեր
սլայքարր
մինչեւ
որ իրականանայ
մեր իտէա
լր» ;
Գե ղաբուեստական
բամնին
մասնակցեցան
աբ–
տասանոլ
թ իւննե րով
, Ալպէռ
Ներսէսեան
, Տա -
րութիւն
ՇտՀրիկետն
, Արամ
Փիլիկետն
, եւ Օր •
Ա • Ատեվւտնեան
, ինչպէս
նաեւ
վ՚ոքրիկ
կարապետ
Աեղրակետն
իր մ ենաէսօսու
թեամ
բ : ՛Օրուան
բ ա -
նախօս՝
բեկ՛
Աարղիս
Ընարիկեան՝
րսաւ
«Բանի
մը
շաբաթ
առաչ
տօնեց
ինք Վ^արգանանց
պատերաղմի
1 500""/՛
եաեր։
Ա յղ
օրե բուն Հա ք ժողովու
ր՛լ բ ա -
ռա^ւո
րղութեամ
բ Վարղան
Մ ամ իկոնեանին
պա
յ –
քարեցալ
իր կրօնքին
եւ աղաաութեան
Համաբ ,
իսկ
ալսօր
Հ • Տ—Գ • ՛լե կավա
բու թեան տակ
պիւտի
պա
յքա ր ինք , մինչեւ
որ Հասնինք
մեր
մայրենի
օբրանր
» ;
Նոբ
Աերունղի
տղաքր
նե րկա
լացուցին
«Եր -
կոլ հա քրտ քեղներր
» ;
Տտչող
էին
րնկե
րնեբ
Տով
. Փի՚լիկեան
, Տ • Շանօեան
, Վ ա Հ ա ն
Րրթոյ
-
եան,
Ակնունի
Պօղիկեան
եւ Պ • 6 • Տովսէվ՚եան
որ
արղէն
հանօիժ է մեր գաղութին
իր
ղերասանական
շնորՀնե բով
Խնչոյքին
մէչ Պ– Տ ա բ է թ
Բրթոյեան
, խորա -
պէս
աղղոլահ
իր գոՀունակութիւնր
յայտնեց
եւ
ք ա չ ա քե րեց
ե բ իտա
սա րղնե բ ր որպէսղի
շտրունա
-
կեն
մ եր պապենական
աւանղա
թիւններր
: հյնչո
յ –
քր տեւեց
մ ինչեւ կէս
ղ ի շե ր : Նո ր Ա ե րնղ ական -
նեոո
"եէէէս/օժաո
ոոՀ՚՚ւցա
մ տուե^ւ
բոլոր
ներկա -
ներուն
է
Ս՝ • լ ք ա ն ո ւ կ հ ա ն
ներր,
մինչեւ
Հարիւրին
190
Համ եմ ատո
ւթեամ
բ
Հանահոյ
1լաւղաՀոէիեն : Պատճառր
աշվսատող
ձեռ
քե բու
ան բ ա ւ ա բարութիւնն
է
Լնա խատե
սո
ւահէն
Հաոիլրին
30
պակաս)
: Բնա կա րաննե
րո ւ
շինհլ -
թիւնր,
ա յ գ
շրչանին
մէչ, կր գանղաղի
: Կր պակ
սին
նաեւ
ուրիշ
յա բմա բո ւթ իւննե
ր : Փրէղովի
չրր՜
չանր ոչ մէկ արգաբացում
ունի իր
ղանղաղու
-
թիւնր
բացատ
րե լու
Համ ար ։ Հակառակ
Հ անգի -
սալոր
խոստումներու
, ա յ ս շրչանր
չէ
իրաղոբ
-
հահ
աշխատող
ձեռքեր
ապաՀովելու
իր յանձնա
—
ռութ/ւլններբ
;»
Շատ
աւելի
մռայլ է սակայն
պատկերր
Ալպա–
ն ի յ եւՊուլկարիոյ
մէչ :
ԹԱԹ–
Կ Ա Ր Գ Ա Ց Է Բ ԵԻ
ՏԱՐԱԾԵՑԷԲ
....... -
Ա Ռ Ա Զ »
Ը
..^^
Փաբիւչի
Հայ Մարղական
Միութիւնը
իբ
յաղ–
թանակներոլ
գազաթնակէտին
Հասահ
է արգէն
%
Կիբակի,
18
Մարտին
, իր գաշտին
վ յ ՚ ա յ
ճակատե–
ցաւ
Բլամարի
դէմ որ մեր դասակարղին
երկրոբ–
ղրն է :
՛է, ՚ Մ՚ Մ՛ի մաբզիկները
ց" յ ց տուին
իրենց
ճարպիկ
ու նուրբ էսա ղա բ կո ւթ ի ւն ր : ժամր %ին
պա–,եստին
դաշտ
եկաւ
Բլամառի
պաՀեստիին
դէմ : էաղը շատ կանոնաւոր
ել Հաճելի
էր , մեր
ա դ ա ք ը աասր
Հոգիով
մաքառեցան
իրենց
կտրելէն
րրին
, դմբաիստաբար
պ ա ր տ ո ւ ե ց տ ն
3 2 ՚
Ժամը
15.30^5»
մեր պարհանքը՝
Ա-ը գաշտ ե–
կալ
կայտառ
ու աշիոյմ։
Հակառակ
սաստիկ Հո–
՚ւէ^ մեր մաբղէւկները
յա րձակողական
էւ
անցան
կայհակի
արադոլթեամբ։
Խաղին
ամբողչ
տեւո -
ղութ
եան
տիրապետեց
ին Հակառակորդին
բերդին
վյրայ՝.
Խաղը
վեբչացալ
ի նպաստ
Հ՛ Մ՛ Մ՝ի
Կիրակի
, Ապրիլ
\ ին ճակատեցան
Աէն
Աիբէ
Աին
ղէմ. Հակ առակ
տեղատարափ
անձբեւին
եւ
կարկուաին
, դաշտէն
դարձեալ
յաղթական
գուբս
եկան
4
,3 :
Այլեւս
առաշնութիւնր
ապաՀովուահ
է եւ բո
լոր աեղական
թերթերր
ղովասանքով
կր
խօսին
մեր
միութեան
կարղ ապաՀ
ութեան
եւ
վարպետ
խաղարկութեան
մասին։
Փարիղի
Հ. Ա. Մ •ը Հակառակ
իր երկու
մ բր–
ցումնե
բու
յապաղմ
ան , ա րդ էն առաչին
տեղր
կր
գրաւէ։
Ֆրանսայի
մէչ առաչին
Հայ խումբն
է
որ
Փարիղի
ախո
յենական
մրցումներուն
պիտի
մասնակցի
: Ա ե ր տ դ ա ք ը պէտք է ոբ Հպաբտ
րլլան
այս
յաչողութեամբ
, որովՀետեւ
աղդային
պա -
տիւն է որ կր բարձրացնեն
մարղական
ասսլարէ
-
ղին
մէչ։
Վարկ
մը կ՝ունենան
մանաւանգ
իրենց
մաբղիկի
Հարաղատ
ու անշաՀախնղի՛ր
բնթացքով։
վարկ մրոր աբտալորուահ
էր ոլրի^եբու
կողմէ
՚.
Պատիլ
ձեղի,
Հայորղիներ
,
շարունակեցէք
ձեր
դովելի
լ^ւ թացքր
: Ամէն Հայ պիտի Հպա րտա–
ն ^ յ ձերյաչողութիւննե
բով։
Տ՝
ԳԻՏՈԴ.
ԼՐԱՏՈՒ
ԱՐՈՒԵԱՏԻ
Տտռաչիկայ
ապրիլ
10/5»
բացումր կը կատար
ուի
Տիկին
էլիղ
ՄէՀաէրեանի
նկաբահանղէսին
,
Օւտ^ոձշ
(ձճհսշի
մէչ
(214
քց. Տէ.
«օոօքտ)
:
Տէ՚կինՀ
ՄէՀտէրեան
վարպետ
դէւմանկարիչի
էւր տաղան -^
ղին կր միացնէ
գոյնի եւ ղիհի
ներդաչնտկ
ճաշակէ
մր ուր կր տեսնէք
ի գ ա կ ա ն
ղղայնութեան
մր լա–*
ւաղո
յն արտայա յաո
լ թիւնր : Իր գորհեբր
տեսնող—Հ
ներր
ղանաղան
առիթներով
գնտՀատահ
են
արղէն\
իր արուեստր
եւ Հաճոյքով
կր
կարդանք
աօձշւոշի
մէչ
իրեն
նուիբուահ
գովասանականէ
ա ո գ ե ր ր . « Տիկինր
կր ձղտի
անկեղհութեան
,
պարղոլթեան
, բնութեան
արադ
արտա
յա յտու -
թեան
, եւ կ՛՛ուղէ տալ իր ՚ձօՀՏՀ^ՀՀներուն
արտաքին
թէ
ներքին
լեցուն
կեանք
մ ր՝. Տուահ
է նկաբա
-
Հանդէսներ
Վիէննա
, Պոլիս եւ Փարիզ
»
։
Անշոլ շտ արուեստասէր
Հ ասա
րակո
ւթ ի՛ւնր պի -
տի
փութայ
բերել
իր զնաՀատանքր,
մեհարելով
Հա յկական
տաղանդին
լ ա ւ ա գ ո
յն արտա
յա
յտի^ե–
րէն
մէկը
։ ~ ֊ Ա ,
«ՅԱՌԱՋ»Ի
ԹԵՐԹՕՆԸ
(20)
կ. ՊՈԼՍՈՅ ԴՐՍԻՈԻմԸ
/5.
Գրեթէ
անկարելի/
է քիչ շատ որոչ թիւ մը նը–
չանակել
Աուլթան
Ա՚ԷՀմէաի
անՀուն
բանակին
Համաբ : Զանազան
Հեղինակներու
տուահ
թի՚-երր
չավւաղանց
կը տարբեբին
իրարմէ
ւ Ամէնէն
արմա–
նաՀաւատ
վկա
յ ո ւթիւննե
բուն
մէչէն
էն
առաչ
պէտք է յիչատակեI
ամենավսաաՀելի
պատմա
-
ղրին
, վենետէ՚կցի
Պարպարոյէ։
տուահ
կարճ
ու
կտրուկ
թիւե
ր ր : Ըստ ա յդ
վկա
յ ո ւ քմեան
, Պո լսո
յ
առչեւ
Հասահ
օրր ,
ՄԷ.Հմէտ
Հարիլր
վաթսուն
Հազար
մարդ
ունէր
Հետր,
որոնք
Մարմարա
յի ե–
ղե րքր
բանակահ՜
էէ՛ն % Թրքական
ամբողչ
բանակն
էր ատիկա
, կանոն ա ւո ր ել անկանոն
ղին ո ւո րնե ր ը
մ իասին
, մէկ կողմ
թողլով
նաւատո
րմ ին
նալաս–
տիներր
եւ Մի՛չին
Գարու մեհբանակնեբուն
մէչ
միչտ
այնքան
բազմաթիւ
ոչ - պաաե
րաղմ ի1լնե
րր։
Այդ
թիւր
ուրիչ
ականատես
վկայ
մը,
Թէդալտի
ալ կը Հաստատէ
%
Բանակի՛ն
կանոնաւոր
մ ասր
Հաւանաբաբ
ա
յդ
մամանակուան
Եւրոպայի
լաւագոյն
զինուորական
ուժր կը ներկա
յացնէր : Ամ էնէ ե կարեւոր
մ ասը ,
որ
մ ա ն ա ւ ա ն դ Անատո
լուէն
Հաւաքո
ւահ
զինուոր
-
ներէ կը բաղկանար
, Ենիչէրէւնեբու
Համբաւալոր
գունդն
էր , աշխարՀիս
մէչ մինչեւ
այն ատեն
նմա
նը չտեսնուահ
զինուորական
կաղմ ա կե ր պո լ թ ի ւն
մ ր կր ձեւացնէ
էւն , առանց
նո յնիսկ
բացառութիւն
Համ արե
լու՝
Տաճարականները
կամ
Հիւանդանոցի
ասպեաներր
:
Իրենց
անունը
թուրքերէն
լեղուով
կր նշանա -
կէր
«նոր բ ա ն ա կ » : Առաչին
անդամ Ա ուլթան
Օր -
խանի
օրով էին կաղմուահ
ԺԳ ՝ դաբոլ
առաչին
կիսուե : ճչմ արիտ
պետութիւն
մ բն էին պետու
-
թեան
մէչ՛
իրենց
դունդր
ամէն
բանէ վեր ղասե -
լու եւ իրար
բռնե
լու
ոգին կը տասնապաակէր
ի -
րենց
ումր՛
բանակր
իրեն
պաականող
իւբաքան
-
չ ի ՚ ֊ բ Ենիչէրիի
ընտանիքր
կը կազմէր,
եւ ա յ դ պ է -
սով ալ իրենց
տիրոչ՝
Ա ուլթանին
անգիմ ագրե
լ ի
ում մր կուտա
ր :
Պատմութեան
այդ շրչանին
Արեւելքի
ԺԵ ՚
գ ա ր ո ւ այդ կատարեալ
ղինուորներր
կանոնաւոր
կերպով
ել մի միայն
սքարտոլահ
՝՝՝ քբիստոնեա
յ
ազզ երու
տղոցմ է կբ Հաւաքուէին
եւ ղինուո
րա -
կան
ամենա
խիստ
կրթութեան
ենթա
րկո ւահ
է ի՛ն ,
ի րենց
ռաղմ ական
զարգացմ
ան
գ ա գ ա թ ն ա կ է տ ի ն
էին
Հասահ։
ժամանակակից
վկա
յութ
իւննե
բու
Համ եմ ատ՝
տասներկու
Հազար
Հոգի
է ին ասոնք
։
ինչպէս
պիտի
տեսնենք
, գ մ բ ա խ ա
քաղաքին
պա
շարմ ան ու յարձակմ
ան
մ էչ
ամ ենակա
րեւո
ր
ղեր մրպիտի
ունենան
ասոնք
, ինչպէս
արգէն
այդ
մամ անա
կուան
օսմանեան
բանակ
ին
բո լո ր
մ եհ
յաղթանակներուն
մէչ ունեցահ՛
էին։
Անոնց
^ ո բ –
Հիւ էին չաՀուահ
Վառայի
ել
Բոսովայի
մեհ՛
յազթանակնե
ր ր Ե՚սն
Հիէնեատ
ի դէմ : ԱՀա ա քս -
պէս,
քրիստոնեաներուն
Համար
ամէնէն
զարՀոլ
-
րելի
վ ա ա ն գ ը
քր իստոնեանե
բէ
զինուորեաչ
բանա"
կէ մրկուգաբ ։
Գալով
ձի մրիսկ ունենալու
անկարող
աղքատ
եւ անկանոն
Հետեւակներուն
, որոնց
նղաշը - սլօ -
զուք
անունր կը տրուէր
, անոնց մէչ ալ
քրիստո^^
եանեբր
չատ
էին , աւարի
յոյսով
Հբապուբոլահ՝
է
Ա արսափե
լ ի խո ւժ աննե ր կր կազմէ
ին ասոնք ,
ոչ
օրէնք
, ոչ ալ սաՀմ ան կր ճանչնա
յ ի ն ։
Պռօքիէռ
կ՝րսէ թէ էրրեւ
զէնք
հուռ ու լայն
եաթազան
մը
ունէ ին երկսայրի։
Ա ովո րա բաբ ե ղահ
ին պէս , ա յ ս
ա ն գ ա մ ալ Եւրոպայի
ու Ասիոյ այս անկանոն
ղին
ուո րնե րէն չատե
ր Ա ուլթանին
բանակին
վե րչա -
սլաՀներուն
մ իացեր
է ին
իրենց
պէ յերուն
կամ
աւատապետերու
առաչնո
րդո ւթեամբ : Ամէն
թուր—
քի Համաբ
զինուո
րութիւն
ր պտրտաւորիչ
էր։ Բա
նակը,
ազգին
ներկայացուցիչն
իսկ էր ՚
Եզական
էր ա յդ
բանակին
խ ա ն գ ա վ ա ռ ո լ -
թիւնր
: Այդ առթիւ,
անՀամար
ղինուորներր
վեբ
չ ա պ է ս
սուրբ
գ ո րհ
մ ր պիտի
տեսնէ
ին , ա
յնպիսի
ւլո րհ մր որ թրքական
սերունդներու
դարաւոր
երաւլն էր։ Մարգարէն
ՄուՀամմէտ
արգէն
էսկ
գուչակտհ–
էր թէ «լաւագոյն
էչթանը
ան
պիտի
րլլար որ Պոլիսր
պիտի
գ ր ա ւ է ր եւ թէ իր
բանակը
յաղթական
պիտի
րլէար» :
Արարները
եօթն
ա ն գ ա մ
պա շա բահ էին
.–այդ
անուանի
մայրաքազաքր
: Ա յ գ եօթր
պաշարում
-
ներէն
երրորգր
նշանաւոր
էբ գարձահ,
ոբովՀե
-
տ ե ւ
Հոն ներկայ
էր դտնուահ
հերունի
էյուպր,
որ ե բիտասա
րդութեանր
, Մ աբդարէին
անձնական
գբօշակիրր
ել գլիաւոբ
սիրելին
էբ եդած
:
(Շաբ-ւ
Fonds A.R.A.M
