Ֆ^աԱսակԱ^Ա ա դ ի
գբակաԱոէթիւԱը
(ՏՊԱՒՈՐՈՒԹԻԻՆՆԵՐ)
8ե՚ւԱՍՊԱնՈԻ(» ԵԱն.0ՐենՔԸ
եւ վ ե րյի6 ^ք » » )
Որոշ գէր
մր
կր
կաաարէ
նաեւ,
ֆրանսական
գրականութեան
արգի
ընթացքին
վրայ
վաղամեռ
ասլագա յասչաշաութիւնր
,
առա
քնո րգո ւթեամ ր
Մարինէթթիի
: Անիկա
կ
՝ըսէբ
ուրանալ
անցեալր,
այրել
թանգարաններր,
երգել
ճա րաա րա
րուեսան
ու. արագութէէնէր,
ապագան
ես մարգկային
զան -
գուածներր,
անկարգութիւնն
ու
րրտութիւնր
:
Համ
աՀա
յն
է •
Պուվիէ
ի
,
րանականութեան
ամէնէն
մեձ՜ ու վերքին
Հարուաձ՜ր
աուողր
կ
՝րլլա
յ՛
Ապպէ Պրէմօնի
1^06316 Ր ա Շ ^ :
Մարգիկ
որ Հեռու
կր
մնային
վերոյիշեալ
չա վւաղանցո
լթ իւննե րէն
եէ.
արա առո ցութէւնն
եր էն , ուրացումներէն
եւ
Յ.ԱէՕ -
ՈաէւՏաշՀ՜^՛
եւ որ մաահ՜ումի
ել գատողութեան
րա–
ցառիկ
կա րողոլթիւննե
րով
կր նե րկա յանա
յին ,
Ժիա , Վալէրի
, ՚Ոլոաէլ
ել ուրիչներ
, Հասած՛ էին
նո յնպէս
ա
յն եզրակացութեան
թէ պա յծառ
միտ–՛
քր
արմէք
մր չէր ներկայացներ
րանասաեգծոլ
-
թեան
մէք։
իրական
րանասա
եզծո ւթ իւն
ր
,անվե ր—
լուծելի,
կր նմանէր
աւազին
մէք փայլող
ոսկիի
փ ո չինե ր ո ւնէ , կուղար
խորՀրղաւոր
ճամ րաներէ
եւ
լ^թերցողր
պէաք
էր գոՀանար
ապա
ւոր ութիւն
-
ներով ,քեր թոլածր
Հասկնա
լու ձգտե լէաւե լփ ։՝Ոեր–
թոզներոլ
ա յս
^ի
՚֊զԸ
| զգուչացալ
ալազէն
, զրա–
զեցալ
րառերու
չարայարոլմով
, սաանալոլ
Հա -
մար
կա թա րգա կան
ա յգ րանասաեղծո
լթ իւն
ր
,ոս–
կին
։ վալէրի
չէր ծածկեր
թէ իր տաղերր
կր
ղրէր
մ տածելով
, րառերր
Հաչու ե լով ; Հաչուե լով
ու
չտփելով,
այսինքն
րանականութեամ
ր
կր
Հեռա
-
նար պա յծառ
մ աքէն
յ
ԵԼ սակայն
գե ր իրապա չտներէն
ոմանք,
Արա֊
կ❁ն եւ էլոլառ
անցան Հակառակ
կողմր,
ղարձան
Համ
ա
յնավար
ել Ֆրանսա
յի
ազատագրութեան
պայքարի
օրերուն
գրեցին
չատ
պայծառ
Ք^Ր ՜
թուածներ
ու սկսան
տրամարանել
րոլորին
պէս,
րանականութեան
մ օտենա
լ
Վերքէն
պատերազմէն
ասգին զարգացած
, ա -
ճած
գո
յապա
չտո ւթիւնր
նոյնպէս
րանականոլ
—
թեան
ԿԱ գիմէ : Պէտք է տեսնել
,
կ
՝րսէ
՚՛ Ոաց
աչ -
քերո ի պէտք է քալել։
Եւ գե ր իրա պա չտական
տա
ղերու
կոզքին
որ կր ռրուին
տւսկալին
, կր
գտնենք
է€քք€ & էՇքքՇ
րլլալու
չափ
պարզ քերթուածներ
: Ու
իմաստասիրական
փո րձե ր , վերլուծումներ
, րնկե
րա րան
ական
եւ Հոգե րանա կան
պեղումներ
կ
՚աճին
առատօրէն
: Ֆրանսական
մ իտքր
ա
յսքան
ճէգ
էէր
թափած
մ տածե լու
Հ ամ ար : Եւ սակա
յն ,
անելին
առքել
է ա յգ
մ իտքր
ու գո յա պա չտո լթ իլն ր
կր
խո ս տ ո վան ի թէ
մ արգկա
յին
րանականո
ւթիւն ր
չանցնիր
կեանքին
պա յմաննե
րէն ան՝ղին :
%ո
յնր
կ
՚րսէին
(Իիտ ել Վալէրի
:
Ժառի
կր ծաղր է ր կեանքր
եւ
իր
գա
ռն
ո ւթ
ի
ւ–
նր այնքան
մեծ էր որ կր Հեդնէր
նաեւ
մաՀր
:
ՈուսաՀատներ
ել րմրոստներ
էին նաեւ գերիրա
-
պաշտներր
, գմգոՀ
արեւմտեան
քաղաքակր
թո
ւթե
նէն , կեղծիքէն
: Եւ սակա
յն
ճշմ արիտ
եւ
ազատ
կեանքր
պաՀան քող ա յգ
յո ո ե տ ե ս ո լթ իւն
ր
կր
Հե
ռանար
կեանքէն
, կր գառնար
վերացական
, վիպա–
յին ել իր արռւեստր,
անրմրռնելի՝
կեղծ՛
կ
՝երեւար
մարգոց։
կ՚իյնար
պերճանքի
մր
մեղադրանքին
տակ
Արակօնն
ու էլուառրպէտք
է յիշել
դարձեալ
րմ բռնե լու Համ ար թէ գե բ իրապա շտնե ր ր ,
իրենք
իոկ ^ կր ՂԳ՚"յէ^
էրենց
սխալր։
Անոնք
կր վերա
-
դառնան
գէպի
կեանքն
ու պայքարր
մասնակցե
-
լով ազատագրութեան
կռիւին
: կր Հեր քէին
իրենց
րնարանր,
երր քաղաքական
Հայելիներէն
կտխար–
գուած
կր պաշտպանէ
ին արեւմ տեան քաղաքա
-
կրթու
թիւնր
ել Հայրենիքր
:
Աւելի դրական
էլ^ոլղէ
րլ ւա լ ա յգ
յոռետեսու–
թիւնր
այսօր։
Գո յապա շտո ւթեան
մէք։
Աարթբ ,
անոր տեսարանբ
, ՛Բամիլս եւ ուրի^եր
, կր թե -
յազ րեն ապրիլ , պա յքար
իլ , յո յսին ու ազատու
-
թեան
Հասնիլ,
անՀեթեթ
ու անիմաստ
յայտարա—
րելով
Հանդերձ
կեանքր,
նողկալի
գտնելով
Հան–
գերձ
զայն։
ՏուսաՀատէլ
աշխարՀէն
եւ
այնպէս
թօթափել
ներքէն
ել արտաքին
ճնշոլմներր,
րա —
րոյական
կապանքներր
, պատբանքներր
: Բաքու
-
թիւնն
ռւ պայծառամտռւ
թիւնր
յուսաՀատութե
-
նէն
վերք։
Ու այս յոռետեսոլթիւնր
գիտակից
անդբա
-
գարձ
մ րն էբ այլեւս
, անելէն
դուրս գալու
ճիգ մր ,
նոր նիշէականոլթիւն
մր։
Գոյասլաշտնեբուն
,
ինշպէս
ել Աալրոյի
մէք, ոբ անոնցմէ առաք խօ -
սած
է աշփլարՀի
անՀե թե թո ւթեան
,
թափուելիք
տբիւնին
, բարբարոսութեան
ել
բանտերուն
ու
աքսորավայրերու
մասին,
կը Հաստատենք
թէ
մարգր՝
յուսաՀատ՝
կր փորձէ
յոյս
մր
ստեղծել
ամէն
գնով։
կ՛ուղէ
դառնալ
իր անձին
ել ումե
-
րուն տէրր , րլլալ
Հերոսուկսւն
, անՀատասլաչտ
եւ
Հաւաքականութ
եան պատկանող
է ակ
մր նո յն
ա–
տեն
: կր զգայ «առնական
եղբայրութեան»
մր
կաբօտր
ել կ՛ուղէ պաՀել
նոյն ատեն իր
անձնակտ–
նութիւնբ,
մեծնալ
իրրեւ
անՀատ
ՀալաքականոԽ–
5)
ԻՆՋՈ՛՛Ի
ԿԸ ՀԱԿԱՌԱԿԻՆ
Մ՛
ՆԱՀԱՆԳՆԵՐԸ
Լեմքին
եւ
ամ երիկեան
նեբկա յացռլցիչը
,
Ա աքթոս
, սակա
յն , ստիպուեցան
ընել
կարեւոր
զիօում
մ ը ։Անռնք
կ՝ ուզէին
, ոբ ցեղաս պանո
ւթիւնբ
նկատուի
ազգա
յին , ցեղա
յին , մ չակութա
յին
եւ
կրօնական
խմ րաւո րումնե բու
կարզին
նաեւ քա
-
ղաքական
խմրաւորման
մր գէմ գործուած
ոճիր
:
Ռուսերր
ք^գգիմ ացան , յի չե լով Հաւանաբար
այն
ճակատագիրբ,
որուն
ենթարկուած
էին կարգ
մբ
քաղաքական
Հոսանքներ
իրենց
երկրին
մէք։
Ռու
սերուն
միացան
նաեւ լատին
- ամերիկեան պաա–
ոլիրակներէն
ոմանք ւ
Աեր աշխարՀամասէն
վյւայ,
բսաւ Հարաւ
-
ամերէկեան
պատուիրակ
մբ, միշտ
յեղափոխու
-
թիւններ
կ՚ունենանք։
Վերքր
ւԼՈնմպա.
մ ր կր
պա–
րենք ու կր մոռնանք
եղածր։
Արդ,
եթէ Համա
-
ձայնագրին
մէք յիշուին
քաղաքական
խմ րաւո
-
րումները,
այդ պարաղային
,
յեղափոխութիւնը
կորսնցնողը
կրնայ
յայտարարել,
թէ չաՀողբ
բրռ–
նարարած
է ցեղասպանութեան
գաշինքը
ել Հետե
ւարար պէտք
է պատմոլէ
ւ
Լեմքին,
այս անդամ , ցոյց տուաւ
էր գործ
-
նական
ոգին։
«Ո՞րն
է լաւբ,
Հարցուց
Աաքթոսին
,
մեբ րոլոր
ուզածնե
բր ապաՀովե
լ եւ Համ աձա
յնա–
գիրր
լ^գունի
լ տալ
փոքրաթիւ
ե րկիբնե րո՞՛ ւ , թէ
զի քիլ եւ մեր ետին
ունենալ
պետութեանց
մեծա
-
մասնոլթիւնր
» :
Մ աքթոս
Հարցր
պա րգեց ամերիկեան
պատ
-
ուիրակութեան
ու նաեւ
Պ՛
Մարշրլին։
Եւ Ամե
-
րիկացիները
ըսին , թէ քաղաքական
խմրաւո
րում
նե բու Հատուածը
պէտք
է վե րցուի
Հ ամաձա յնա
֊
գբէն
I
ԵԼ վերքապէս
,
9
Գեկտեմբեր
1948/
կէոօրէն
վերք,
Լեմքինի
խա չակրո
ւթիւնր,
որ
13
տարուան
պատմութիւն
մը ունէր,
Հասաւ
իր գագաթնակէ
-
աին , երբ
ցեղասպանութեան
Համ աձա
քնագիրբ
նեբկա յացուեցաւ
ԱԱԿի
րնգՀ • մոգովին
, Փարիզ ,
Շ ա յեռ
յի պա լատին
մ էք , քռւէաբկռւե
լու Համ ար է
Լեմքին
, մողովաս
րաՀ ին մէք ոտքի կեցած
, սըր -
տատրոփ
կբ
Հ ետեւէ ր քուէարկութեան
ու
մէկիկ
մէկիկ
կր լսէր աղգերու
նե րկա յացուց
ի^ ե ր ր , ո -
րոնք
իրենց
«այո»ն
կ՚արտասանէին
:
Արգէւնքը
միաձայնութիւն
,
0/
գէմ
55
քուէ
:
Պատո լի։բակներր
թափեցան
Լեմ քինի
վբայ
,
գայն
շ^ւորՀաւորելու
Համար ; Ֆբանսայե
արտաքին
նաիք արարր
շնո րՀա կալութիւն
յա յտնեց
իր երկ
-
բին անունով
:
Աւստրալիռ
յ
ներկա յացուց
ի շբ ,
Տոքթ • Հէրպրրքմ
Իվրտ , անոր
ձեռքր սեգմեց
: իսկ
Լովրլ
թամբս,
ձայնասփիւռէն
աոքեւ
որակեց
զայն
«Փարիղի
ամէնէն
երքանէկ
մարգր
»:
թերեւս
եւ ամէնէն
յոգնածը
: Լեմքէն
, գ ե ռ
եբ~
կու օր ման եկաւ
Համաձա յնագէբբ
ստո րագրե
լ
տալու
Համար
Հստոբագրեցէն
43
երկիրներ)
: Այ
նուՀետեւ
նորէն
Հէւանգանոց
էնկաւ
, այս
անգամ
վեց շարթուան
Համար
:
Լեմքէն,
այսօր
ալ Հէւանգ
է ։ Արեան
ճնշումը
բարձր
է ։ Որով՛Հեաեւ,
բնգՀ • մողովէ
քուէաբկու–
թենէն
վերի
ալ գուլ
ու դադար
չունեցաւ։
Պէտք
էր Հիմա
առնուաղն
20
երկիրներու
իսորՀրղաբան–
ները վաւերացնէին
Համաձայնագիրր,
որպէսղփ
ի
ղօրռւ
ըլլար : Այս թէւր
Հասաւ
28/ :
Հինգ
երկիր
ներ
Պուլկարիա
: Ռ"ւմանէա,
ԼեՀասաան,
Զե
խոսլովաքիա
եւ Փիլիպեան
կղզիներ
վաւերա
-
ցուցին վերապաՀո
ւմնե րով։
իսկ 2՚ձ երկիրներ
Աւստբալիա,
Նորվեկիա,
ի ս լանտա ,
Լիպեբիա,
Բոսթա,
Ռիքա,
Հայիթի
, է լ Աալվատոբ
, Եթով
-
պիա,
Աէյլան
, Ֆրանսա
, թուրքիա
,
Իորայէլ
^
Աէուտի
Արարիա
, Եուկոսլաւիա
,< էքուաթռբ
,
Փանամա,
կուաթէմալա
եւ ՄԱԿի
ոչ անգամ
եր
կիրներէն
Բորէա,
Մոնաքօ,
Բամպոճ,
Վ.իէթ -
Նամ,,
Լաօս եւ Տորգանան
վաւերացուցին
առանց
վերապաՀութեան
։ կ՚ակնկալուի
թէ մօտ մամա
-
նակէն
պիտի վաւերացնեն
ՄԱԿի անգամ
չորս
ու
րիշ երկիրներ
եւս,
Պրազիլիա
,
Նիքարակուա
,
Ո՛րոլկռւէյ
եւ Պարսկաստան
:
ՆախագաՀ
թրումրն,
Համաձայնագիրր
նեբ -
կայացոլց
ամերիկեան
Ծերակոյտին,
1949/
Ցու
նիս ին
յ
Բայց
քանի
մր ամիս
վերքր
,
Ամերիկեան
Իր աւագէ տնե բու
Ըն կե ր ա կց ո լ թ իւ նր , որ շատ
ազ֊
գեցիկ
է , Հակառակեցաւ
Համաձա
յնագրի
վաւե
-
բացման
, յայտաբաբելով
որ ղէմ է ոշ թէ
ցեղաս–
պանութեան
Համ աձա յնա գրէ
մբ բնգո ւնմ ան , այլ
այս
Համ աձա յնագրին
ւ
Իրաւագէտներու
Ընկերակցութեան
պատճա
-
ռա րանո ւթիւննեբր
եւ Լեմքինի
ու արտա քին նա -
խաբարութեան
պատասխաններր
կ՝ամվւոփոլին
Հետեւեալ
կէաերու
մ էք
՚—-
1.
Համաձայնագիրր
շաա տկար
է,
ռրովՀե–
տեւ
զանց առնուած
են «քազաքական
խմրաւո
-
րումներր
»•
»
ՊԱՏԱՍիյԱՆ
՚ ~ Ցեղ ասպանութեան
բոլոր
գ է պ ֊
քերր
նոյնիսկ
թիլ
I
ցեղասպան
Հիթլէբի
գոր–
ծածր
զուտ քաղաքական
խմբաւորումներէ
ա -
ւելէ ուղղուած
էին ցեղային,
կրօնական,
մշակռլ–
թային
կամ
աղդային
խմբաւորումներու
գէմ
2. Տկար
է նաեւ
այն սլատճառով,
որ ցե -
ղասպանութիւնր
չի սաՀմանոլիբ
իրրեւ
ոճիր
մբ,
գործուած
«կառավարութեան
մեզսակցոլթեամր»
%
ՊԱՏԱՍԽԱՆ
Համաձա
յնագրի
4րգ յօգուտ
-
ծբ յստակօրէն
կր սաՀմանէ
, թէ
ցեզասպաններբ
թեան
շնորՀիւ
, րայց չստրկանալ,
չկոբսուի
լ ղան–
գուածինմէք,
զանգուածին
բռնակալութեան
տակ։
Այգ
յոռետես
ութ իւնն ու պա յքարի
կամ քն է
որ կր տեսնենք
նաեւ
Պէռնանոս
ի եւ ուրի ^ ե
րու
մէք՝ Ոայց ոչ մէկին
մէք կ՚արգարանայ
այգ
յո յ -
սր : Եւ կր Հալածուի
նոր Նի՛ց չէականռ
ւթիւն
ը , որ
Հ րէ շներ տուաւ , կ՝ րսեն , սլատե րազմ ի լ^ւ թացքին
:
Այսպէս
կր ղանուինք տառապակոծ
ու անսաՀ–
ւէ ան դրականութեան
մ ր առքեւ
, որ, մէկ
կողմ է ,
գուբս գալով
նախո րղ ղաբու
վիպականութենէն
կը
քալէ գէպի
նոր վի պա կան ո ւթ ի ւն , դասականէն
դէպ
ի նոր դասականութիւն
եւ իրապաշտ
է միւս
եղբին
վրա
յ , Հ ամ ա յնավա ր
նաեւ , արուեստական
է ,
ծայրայեղ
Փսւնթէ՜զի
եւ իրականութեան
չափ
իբա
կան , յեղափոխական
է եւ աւանգապաՀ
, կր ծառա
յէ զուարճութեան
եւ կր ձգտի
րլլալ
վկայութիւն
,
լուծել
իր առքել գրուած
ազգային
եւ Համա չխար
Հա յին Հարցերր,
աւելի մտածում
է յաճախ
, քա -
ղաքականոլթիւն
քան թէ դրականութիւն
, ախտա–
գին արտայայտութիւն
է եւ կորովյւ,
ճշմարտասէր
դատողութիւն
:
Տագնապի
, որոնում
ի , քաոսա
յին գա բա շբ -
քանի մ՛բ գրականութիւնն
է անկասկած
: Խաչաձե
-
լում մբ կայ Հին ու նռր ըմբռնումներու
միքեւ։
Նո բու թիւններ
նռ րո ւթ իւննե բու կը յաքորգեն,
յա
ճախ
վաղամեռ։
Եւ սակայն,
քաոսա
յին այգ
շյբբ—
քանին
^ոբՀ իլ իսկ կա բծէք
, ղո ւշա կութեան
ել
առաքե
լու թեան
կր Հասնին
ոմ անց դործերր
, ար
տա կարգ
վեր լու ծումնեբ
են Հոգիէ
եւ րնկերա
յէն
Հարցերոլ
, ^ա1ւ^\^Վաներն
իոկ բացառիկ
նրբու
֊
թիւններ
են ոմանց
մէք :
Գ ր ա կան ո լթ ի ւն մ ր՝
վՀատութեան
շունչին
տաէէ ու անոր գէմ աճածէ Բանգռգ
մբ եւ նոյն
ա–
տեն կերտող
մ ը կը տեսնենք
գրեթէ
ամ էն
մ եծ
ղրողի
մէք։
Գրականութիւնէն
է վՀատութեան
մ ր՝
որ
կառչած
կբ մնա յ տակաւին
քր իստոնէո
ւթեան՝
իէ֊.
մաստ
մբ տալու
Համար
գոյութեան,
ինչպէս
կը
տեսնենք
ւլո յապա չտութեան
քրիստոնեայ
ճիւղին
մէք, կտմ Աորիաքի
եւ Բլոտէլի
մէք որ
աւան
-
ղապաՀնեբ
են նոյն աւռեն
:
Գրականութ
իւնն է դաղափարներու
Հակամաո–
տութեանց
որ կ՝ րլլան
մ ո լեռանգո
ւթեամր , րարձ–
րաձայն
վէճերով
, ատե
լութ իւննե բով , ճչմ արտու–
թեան
անկեղծ
պոռթկումներով
:
Գրականութիւն
մ ր՝ Հիմնուած
անգիտակից
ներաշխարՀին
վրայ։
Անծանօթ,
մեծ գեղեցկոլ
-
թիւններու
կբ Հասնի
երբեմն
մթութիւնը,
Ափոլի–
նէրի,
Բօքթոյի
եւ
Վալէրիի
քերթուածներուն
մէք : Լոյս է այգ
մթութիւնը՝
երր կարդալ
գի -
տենք %
Այգ
լ " յ ՛ ՛ ր տարածուած
է
աշիւարՀի
ամէն
կոգմ
; Ֆրանսական
արգի
գրականութիւնր
ծա
-
նօթ է աշխարՀին՝
իբ Ա. Պրրթոննեբով,
Աարթ՛–
բերով,
Փրուսաով,
ՏիւՀամէլով,
Ա փո
լինէռնեբով
եւ Վա լէ րինե բով
:
Գրականու
թիւնն
է իր Հիմէն
ցնցուած
քաղա
քակրթութեան
մր, ռր Հասած
է իմացական
գերա–
՛լոյն
սաՀմաններր
ուր այգ
իմ ացականութիւե ր կր
գաոնայ
քայքայման
պատճառ։
Աարգիկ
կասկա
-
Տ
ե լի կր գտնեն
ա յլեւս
ուղեղը
, պատրան
քներ ՈԼ
նախապաշարումներ
կը տեսնեն
: կը տեսնեն
րնոս՜
թեան
Հակա Աութիլններր
ռւ աշխարՀը
պարապին
վրայ
ել քաղաքակրթոլթիլնր
բարբարոս
I
Ո գրե րգո ւթիւնն
է քսաներորգ
գարու
մար
-
ղուն,
ոբ նիւթապաշտութեան
մէք խրած՝
կարօտբ
կր զգայ զագափարական
աբմէքներոլ
,
ապրիլ
կ՛ուղէ։
Կր մաքառի
քաքոլթեամբ։
Ու այգ
ղրա–
կանութիւնր
, տառապանքի
պտուղ՝
ծանր
է
իՐ
թեթեւութեան
մէք իսկ , թաւ երբ կբ Հեգնէ
կեան
քին պարասլոլթիւնր
, աննպատակ
ու
մոլոր
Հոգի–
ներր
Բէնոյի
մր էքեբռլն
մէք, խռովիչ՝
երբ
Վա
լէրի կ՚աղաղակէ
Ա քԶԱլ էՇՈէՇք
(^6
V^V^^ • - •
Կ՛"^
երր ժիտ, տեղեակ
մարդկային
մաքին Հակասա
-
կան
բնոյթին,
պայքարելէ
վեբք՝
բարոյական
կեղծիքներուն
՚լէմ , բծախնդիր
իր
անձնականու
թեան՝
կր խռստովէսնէբ
Համակերսլռւմ
մր է
Ու ողրերգոլթիւնր
պրոմէթէական
է ։ Ընդ -
վգում
է
Ֆրանսական
գրականութիւնր
երրեք
չէր
սած ճակատագրական
այս սաՀմաններուն
ուր է
յիսուն
տարիներէ
ի վեր փրկութիւն
մր կր
փնտռէ
արիւնելով,
կր մեծնայ
քա յքայոլելով
, կբ
ձգտի
գէպի
ւոպաղ ան :
Լայն
տեղ
մր պէտք
է տալ
մեր
գպբոցներէն
նեբս ֆրանսական
արդի
ղրականութեան
եւ
անոր
պատմ
աղ
իրներուն
: Անոնցմէ
էսռած
տպէԱԼոբու
-
թհւններուս
շատ
սեղմ
ամփոփումն
է միայն
որ
կուտամ
Հոս, մօտենալէ
առաք նոր Հրատարակ
-
ուած
գիրքերուն։
՛լ,
ԱԱՐԱՖԵԱՆ
Fonds A.R.A.M
