1
<6
ԱՌ Ա» >
ՀաթաՆ&աՎհակի
փաոաէա
տօնը
Ծաահղի
վկ
(ի.
եՆ
ււերջին
լ ք ա ս )
Հսէնդիսո՚^թւ-՚ո՚՚ց
այս պաՀուն
Հաղորդուեցաւ
որ. աոեւտրական
նաւաւոորմի
նախարարր
, կաս ֊
թոն
Տըֆէր^
րնկերակցութեամր
քաղաքապեաա–
կան խորՀուրգի
անդամ Օր– Ռափոլղի,ի
^
մուաք
պիաի ղործէ
սրաՀէն
ներո;
Հասարակութիւնր^
մէկ
մարգու պէս ոաքի,
խելայեղ
ծավււոՀարոլ
-
թիւններով
գիմաւորեց
յարգելի
Հիւրերր։
ԱյնուՀեաեւ
, րնկեր
նախաղաՀր
բեմ Հրաւի
րեց մեր պաաուական
բարեկամ
Լէնարր, որ ներ
կայ
Հասարակոլ
թիւնր
ողքո լնելէ վերք
, յա յտա ֊
բաբեց
« Եկայ, չէի կրնար
չղալ, մէկ կողմէ
մեղ
իրար
միացնող կապր,
միւս կոգմէ
բնկերվա
բական
կուսակցութեան
մր ()Օամեայ
յոբելեանբ
Հաբկադրիչ
սլաաճառնեբ
էին ոբ գայի։ Կբ մտա -
ծեմ՝ վաթսո՜ւն
տարի եւ այս վաթսուն
տարինե -
րու
չրքանին
ինչ տադնապա
լի վւուլերէ
անցած է
այս
կաղմակերպութիւնր
ել ինչ պայքարներու
եւ
ղոՀողու
թիւննեբու
գնով;
Տանուն
Ֆրանսայի
Ըն -
կեբվաբական
կուսակցութեան
ողքունելով
ձեղ , կբ
յայտարարեմ
որ ձեբ ել մեբ պա յքա
ր բ չէ վերքա
ցած
:
ք
՝ռնահ։ււ լութ իւնբ կբ սպառնա
յ արեան
մ
էք
խեղդել
քաղ աքակիրթ
մ ա րդկու
թիւնբ
;
Տանուն
արդարութեան
մ իացնենք
մեր պա յքարր
,
յաղթա
կան դուրս
ղալու
Համար : ԱՀա իմ մաղթանքս»
:
Անոր յաքորդեց
կասթոն
Տբֆէր
՝-
<Տ
Աղատա–
գրութենէն
ասղ ին ամ էն տարի
ներկայ եմ ձեր
Հ անգէ
սն ե բ ո ւն որոնք
մ իչա բաղմ ամ արդ ենեւ օ -
ր ինակե
լի :
ք
՚այց ա յս տարի , որպէս
պե տական
մարգ,
իմ ներկայութիւնս
մասնաւորապէս
ան -
Հրամեչտ
նկատեցի։
Ե" դիտեմ որ մեբ Հաք րնկեբ—
վաբականներբ
մաբսիլաՀայ
ղաղութի
մեծամաս
—
նութեան
Համ ակրո ւթիւնր կր վա յելեն ,բաց
ի ան
նշան վւոքրամ ասնոլթենէ
մ բ , որ կբ կոչուին
Հա յ
Համայնավարներ
եւ որոնք ոչ մէկ կապ
ունին Հա
յութեան
Հետ, քանի որ իրենք
ղիրենք
կապուած
կր նկատեն
Ա՛ ոսկուա
յի : Եւ կբ մ տածեմ
նաեւ , որ
անոնք իրական
Համ ա յնավարներ
ալ չեն , ա յլա -
, պկ" պէաք էբ չատոնց
մ ե կնած
բ/լա
յին
«.քՅոբՀ րբ–
ւ/.ալին ր՚իախտ»ր
, երբ ղիրենք վար դնող չկար
1
Ս՛ ենք ալ ունինք ա քգ ծաղիկնե
րէն , ո րոնք
կ՝ուղեն
մեղ Ա ոսկուա
քի լուծին
ենթարկել : Ղ՛ուք
,
որպէս
իւաղւսղ ու չինա րար
մողովուրգ
, Հաւատ
ունեցէք
ֆ ր ան ո ա կան կաո աւիա բու թեան
վրայ, որ ձեղի ա–
պասաան տուած է եւ պիտի պաշտպանէ
ձեղ ա^էն
ատեն, որեւէ
անակնկալի
աոքեւ։
(Երկաբաաեւ
ծափեր) :
Ասլա բեմ Հրաւիրուեցաւ
Օր– Ռավաւղի
։
ձակում կր կրէ ու կբ նաՀատակուի
:
իոկ
Ագբիւր
Աերոբ,
Աոլշեղի
նաՀաաակութե–
նէն
քանի մբ ամիս վերքր,
նոյն եղերական
միքո -
ցով եւ Հայ դաւաճանի
մր ձեռքով
թունաւորուե–
լով կր նաՀատակուի
:
ԱՀա այսպէս,
Պիթլիոի
կուսակալբ
Հասած էր
իր նպաաակին : Աղբիւր
Աերոբի եւ Աուշեղի
նման
անուանի
Հերոսներու
գոյութեան
վերք տուած
էբ.
Հայ
ռաւաճաննեբու
ղարշելի
մեղսակցութեամբ
;
ԱՐԱԷՆ
ՏԱԿՈԲԵԱՆ
«ՅԱՌԱՋ»Ի
ԹԵՐԹՕՆԸ
(30)
լրտես
ԿԻԿեՐՈն սնԴ ս Ր ՍՅԻ
ս ւ ձ
(Գրեց՛ գերման դեսս|անատան կցորւ). Մ Ո ՅԶԻօ )
Ժ–
ԳԵԱՊԱՆԻՆ
ԲԱՆԱԼԻՆԵՐՈՒ
ՏՐՈԱԿԸ
Գի
շե րուան
\ Օին ,
գացի
մամ ագբավա
յրր
^
^Իչգ
մամն էր , բա յց Փիէռ
կ իկերոնբ
աբգէն
իսկ
կր սպասէր
ինծի
Հին
ծանօթի
մր պէ" բարեւեց
ղփս ,
Հարցուց թէ կարգթն
էր ամէն բան ել թէ
ղո՞Հ
էի նախորդ
ղիշերուան
երկու
«ֆիլմ^երու
պարու–
նակոլթենէն
յ
Հաստատական
պատասխան
ւդոլի ։
Գրասենեակին
մէք գարձեալ
ներսէն
կւլպեցի
գուռր–, Ա՚անրակրկիտ
քննութենէ
մր անցուց եր -
կու
սենեակնեբբ,
որոշ
կ՚երեւէր
որ
պաՀուբտած
Ա՛տես մր կբ փնտռէր։
թողուցի
որ ուղածր
բնէ :
Կիկեբոն
բնաւ չէր աճապարեր։
Ե"
նստեցայ
Գբասեղանիս
առքեւ եւ աթոռ
մր տուի
իրեն ալ :
Վերքապէս
եկաւ նստեցաւ : Պատրաստեր էի ծխա
խոտ եւ ոլիսքի
, ղոր խոՀարաբուՀիս
աոեր էր ե–
ԺԼ
Ա՝
°ՂէւԻ գԻ^ՒԻ
փ"ի""րէ^ •
Առանց բառ մր րսելու,
երկու
նոր
<Հֆիլմ
»երբ
Դրաւ սեղանիս
վյւայ։ Առի զանոնք եւ կղպեցի դա
րանիս մէք, Այդ օրր, ոչ իսկ մէկ սթեբլին
ունէի։
Փափկօրէն
փոբձեցի
Հասկցնել
իրեն,
բայց
ան
րնգՀատեց
խօսքս
Հոգ չէ , բսաւ , յաքորղ
անղամ
կուտաք
,
« Ինձմէ առաք իմ յարգելի
ընկեբներր
պէաք ե -
ղած
ր բսին
ձեզի։ Եո ոբպէս
ձեզ մօտէն
ճանչցող,
կր Հիանամ
ձեր մողովուբգի
բարեմաս^աւթիւն
—
ներուն
վբայ։
իլաղաղ,
ձեռներէց եւ շինարար մո–
ղովուրղ էք
էլ
յ՛եր այս ոիրելի
Աաբսէյլր
շատ
բան կր պարտի
ձեզի : ԱշխարՀ ր կբ դտնուի
նոր
փոթորիկներու
առքեւ , մ իացնենք մեր
ումերր
,
կանխելու
Համաբ
այղ փոթորիկներր,
գիմ ագրա -
ւենք բոլոր սպառնալիքնե
րբ եւ մ իացնենք մեր ճի–
գերր,
ստեղծելու
Համաբ
աշիարՀի
րնկեբվարա
-
կան մեծ Հանրապետութիւն
բ ։ իմ միակ
մաղթան–
ՔՐ"
է այս՝ ձեբ ւ1աթսունւամեակի
Հանդիսաւոր
օրուան
առթիւ » :
Ընկեր Պապիկեան ի պատաս խան այս Համակ
րական
աբտայայտութիւններուն
,
ֆրանսերէն
լեզուով եւ գնաՀատանքի
արմանի
րո վան
ւլա կո ւ -
թեամբ,
շնոբՀակալութեան
խօսք րբաւ մեր յար-
զ ելի*
Հ իւրե րուն
յանուՆ
Շ րքանա
յին կոմիաէի
:
ինչպէս
ամէն
առթիւ
, այս անդամ եւս մեր ե–
րիտասարդ
քոլթակաՀարր
, Պ • Լեւոն
՚Լեւոնդեան
բե բաւ իր մ ասն ակցո ւթիւնր
, նուադե
լով
քանի
մ բ
կտորներ եւ կրկնապատկելով
խանգավառու
թիւ -
նր։
կարգբ
լիւկեր Շաւաբշ
Աիսաքեանինն
է :
Հա -
ղիւ՛ անունր արտասանուած
, ծայր տուաւ
անվեր—
քանա լի ծա
վւա
Հ արո ւթիւն
մր : Տարօրինակ
ոչինչ
գաայ , որովՀետեւ
Աարսէյլ եւ րնկեբ Շաւաբչ
ղփ–՛
րար լաւ կր Հասկնան : Ւր նե րկա
յո ւթե ամ բ Ա՛աբ -
սէ յլց ինե
բու
Հաւատքբ կր կրկնա պատ
կու ի , իոկ
րնկեր
Շ ալարշր
աւելի
կ՛՛ե ր իաասա րգանա
$ ։ հր -
բոխա ու ինքնավստաՀ՝
կր սկսի իր ճառր : Արգեօք
մամանակբ
չէ՛՞ առիթբ օգտագո րծե
լ ել իր բացա -
կա յութեան
, իր ճառին
գոնէ
նշանակալից
քանի
մ ր
մ ասերր
<ձ8առաք
»ի
րնթե րցոզնեբոլն
սեփակա–
նութիւնբ
դա րձնե
լ : Զէ^ որ ինք գէմ է իր
ճառերու
Հրատարակութեան
:
<< Ամ էն աեզ , րսաւ
ան ,
ուր ափ մր Հա յութիւն
կայ , կբ տօնուի
Հ • Տ • Գ ՚
ՏՕամեակբ : Տօնելով
զա
յն , կ՝ո լզենք մեր յար -
գանքի
խօսքբ
րսել
բոլոր ա յն նաՀաաակներուն
,
ոբոնք
ինկան
մեր ազատադրութեան
ճամբուն վը՜
րա յ , ինչ դրօշի տակ ալ եղած ՐԱան անոնք
:
Հա
յ
ազաաաղրական
շարմում
ր
սկսալ
կա
թող
իկոսնե–
րէն , որոնք շարականներու
մ ի քոցով
կ՝երդէին
« Արի՛ Աոաուած
Հարցն
մեբոնց» եւ Հասաւ
բուն
մողովուրդին
, որ կԳրդէբ
«Այսքան դար
լացինք»
• •• մինչեւ
Որ
Հասաւ
1862 68, /8 ,
թւււական -
նեբր , երբ ա յգ
Հ ունաերբ
ցանուած
է ին ։
Պո լսո
յ
Ազգա
յ ին
մոզովին
մ էք զանաղան
արտա քա
/տոլ -
թիւններ
ճամբան կր Հարթէին
գալիք
յեղափոխու
թեան : քօ բ իմ եաննե
ր , Վարմապետեաններ
, Ա .
Փափազեաններ
, կր բանային
ճամբան
:
Հ՛
Տ–
Գաշնակցութիւնր
եկաւ ա յս
բո
լո բ
Համ
աղբելու
է
«Հյատ
շաՀեցանք,
քիչ շաՀեցանք,
այգ չէ
Ի՚նգիբր՛
րայց
շաՀեցանք
Հայաստան
մր։ Հայ
ֆետային
էր որ եկաւ
Հայոլ
ճակտէն
սրբելու
ստրկութեան
արատր , իր գիմադրական
գործե -
րով՛ Գաշնակցութիւնր
չգոՀացալ
միայն
զէնքի եւ
ինք1՛
ապա շտպանո
ւթե ան դոբծով
, այլ այս մոզո -
վուրգի
քազաքական
դիտակցո
ւթ իւն
բ
արթնցոլց
:
Ծառա
յեց աքս մոզովուրգի
մ շակո յ թ ի ն ,
ամ
էն
ճիւղի
մէք : Գա-նակցութիւեր
, մեր
պատմութեան
մէք
Տորք Անգեղն է, որ մւսքռեր ճանկռտելով,
ա–
բիւե թափե
լով , մ իաք
յո գնե ցնե
լո վ եւ քազաքա -
կան ղփտակցութեան
բերելով
մողովուրգր
Հաս —
ցուց տեղ մ բ : Բո լո րս
մ իացնենք մեր ճ իգեր
բ ա յս
ժողովուրդի
ֆիզիքական
գոյութիւԿԱ
պաՀելու
Համար : էյս ասոր Հետ եմ , գուն անոր էետ ես բսե–
լբ «շար լաթ
անո ւթիւն» է : ԱշխարՀր
կրակի մատ
նուած է, բոլոբ
ժողովուրդներր
սարսափի մատ -
նուած
են : Հակառակ
մեր կաձ՚քին եթէ պիտի պա
տաՀի
անխո ւսավւե
լին , աշփսա տին ք ոբ մէկ Հա
յ ո ւ
քիթ
չաբիւնի : Ջրնենք
այնպիսի
բաներ, որ կաս
կած
ներշնչենք մեր բնակած
երկիրներուն
ժէք :
Գալով
Գաշնակցութեան
դէժ սաբքուած
խաչա -
կրո ւթե ան , կ^բսեժ Աայաթ
՚էյովայի
խօսքով
«Չրխմանամ 1'իլիսաաան»—
Աենք, Գաշնակցա
-
կաննե
րս , կր յա յտարա րենք ժեբ բա րեկաժնե
բուն
եւ թշնաժիներուն
, որ չենք Հրաժարիր
ժեր
Հալա–
աաժքէն եւ պիտի
պայքաբինք
այս
ժողովուրդի
.՝
վերքնական
յաղթանակին
Հաժար։
Եթէ
պատաՀի
ղժբախտ
ութ
իւնբ եւ
Գաշնակցութեան
ԳԼուխր
կտրեն
, նոր Գա շնակցութ իւն մր պիտի
ծնի» :
ԼԵրկարատեւ
ծավւաՀ ա րո
ւթ
իւն
) :
Բեմ
եկաւ
լնկե
ր Հրանտ Ա ամ ուէ լ որ պաա -
մ ական ակնարկ
մ ր նե տե լով նախա յեդափււ
խական
չրքանի
կացութեան
, որուն տրամարանական
ելքբ
յանդեցալ
յե ւլա վւո խութեան
, թսւեց
Գաչնակցու
-
թեան
60
տաբուա
յ դո յութեան
շրքանին տե գի ու
նեցած դէ "լքե
բ ր եւ յայտարարեց
•
«Այսօր
եւս
Հ– Տ • Գաշնակցութիւնր
անսասան կբ մնս՚յ
Հայ ա–
զատագրական
գատի
ախոյեանր
»:
Պատմական
գէպքեր
յիշատակելէ
յետոյ, թր՜
լական
կարղով
Հասաւ
մ ինչեւ
կամ
ալո
րական
գունդերու
կազմ ութիւնբ
, ոբ յանդեցալ
Ա՝ ա
յիո
28/՛
պատմ ական ակտին : Զարկաւ
ու
ղարնուեցաւ
առանց սակարկելու
, տեսաւ
Հա յ ժողովուրգր
եւ
Հաւատաց
Գաշ^ւա կցո ւթեան
Հայ ժողով
ուրդին
տուաւ
Աէվրի
Գաշնաղիր
ժր, ղոր Ռուսն
ու
Թ ՚ ՚ ւ ր –
քր , ժ իացած
, պատռել
ուղեց
ին : Այսօր եւս Գաշ
նակցութիւնր
տէր է ա յդ
ժ ոլբՀակին
, երբ
ուրիշ–
ներ
խունկ
կ,ր ծխեն օտար
սուիններով
մեր
եբկրի
տիրողներուն
առքեւ : Գա ^ա կց ո լթ իւնր իր
Հզօր
բաղո
ւկո վ բաբձբ
բռնած է Հայ ազատաղ
րութեան
դրօշակր ա յն վստաՀութեամ
բ , ոբ օր մ ր
պիտի
տանինք
պարղե
լու
ղա յն
մ եր աղատ եւ
անկախ
Հայաստանին
մէք։
(Բուռն
ծափեր) :
Պուլվար
Օտաոյի
նոր սերնղական
ազք
իկնեբու
պարախում
բր
, ղե կա վա ր ո ւթե ամ ր Տիկին
Մ անու -
շի , պարեցին
Հայկական
պարեր :
/* պատիլ օտար
Հիւրերոլ
Օր– Առաքելեան
եր
դեց ֆրանսերէն
եբգ մբել ժոգովուրդի
պաՀան —
քին րնդ առաք երթա
լով , երդեց
նաեւ
«ՈՀ ինչ ա–
նուչ»բ
, ապա
իրեն
նուիրուեցաւ
ծաղկեփունք
ժ բ :
Ընկեր նախագաՀի
շնորՀակալութեան
խօս - ,
քերէն
յետո
յ , Հանգէսի
պա շտօնական
բաժինբ
|
վերք զտալ ել այնուՀետեւ
սկսան
պարերն
ու
խբ—՚ք^
րախճանքր
, ո րոնք տե ւեց
ին
մ ինչեւ կէ" գի *եր :
Օր– ԱԱՐԳԱԵԱՆԻ
եւ Պ– ՈԱԿԱՆԵԱՆԻ
նշանա–
խօսոլթեան
առթիլ
եղած
նո լի րատո
լո
ւթե ան ցան
կր, որուն
բնդՀ • գումարր
Հաղոբղած
էինք անց -
եալ
շաբթու :
Ա արտիբոս
Աւեաիսեան
500
ֆրան,ը , Փաշա -
լեան եդրք–
(Ալֆորվիլէն)
500,
Աոլքիասեան
100,
Աուսքել
Տարութիւնեան
300 ,
Մ աքս
Գաւիթեան
,
Աէմէրճեան
րնաանիք
, ՚^Հ^ական , Գոլփպաշեան
50,
ժան
Նիքոլա
500,
Գէորգ Ոսկանեան
1000,
Աար -
գիսեան
1500,
Ժան Թրուման
Հազար,
Օր–
Աղաւնի
Ոսկանեան
20Օ,
Տիկին
Հ. ճամճեան
150,
Ոմէ.
300,
բացառիկ
նուէրներ՝
1 100 :
Գումար
8200։
եբր գամ կրկին : Զեր չաՀր կր պաՀանքէ որ գոՀա
ցում տաք
ինծի։
Անաց որ, վստաՀութիւն
ունիմ
ձեբ
վրայ :
Ուրաիս եմ ամ էն պաբաղ այի
մ էք : Խօսքս
30
Հաղար
ոսկի կ^արժէր,
բայց
անոր վստաՀելէ ա -
՚-ելի , ժարգր վսաաՀ էր ժանաւանգ
իր ղոբծին ու
փաստաթուղթերուն
արժէքին
վրա
յ
Ե րկու
գաւաթներու
ժէք ուի
ոքի
լեցուցի ,
քուր ալ աւելցուցի
եւ խմեցի
իր կենաց
բ ,
վարժ
մարդու
ժր պէս : Փոխաղարձեց
նոյն կե
րպով։
Այ"
ՂԻԺՐ
անակնկալ մբ եղաւ
ձեր
«ֆիր–
մ »ե րր
ինծի
Համ ար , րսե լ
1լ՝ ուզեմ , լոլսնկաբ
չա
կան արուեստի
տեսակէտով։
Աինա՚^կ
1լ աշխատիք
,
թէ
օղնական
ունիք : Ո
՚ ֊ Ր ^ Է
է՝առնէք
լուսանկար
չական այդ աբտակարզ. Հմտութիւնբ
:
Տարիներէ ի վեր ել՝աչփսատիմ
լուսանկար
-
չութեան։
Ոչ ոք է^Օէ^ւէ
ինծի,
բոլորովին
մինակ
կ՝ ա շիատիմ :
Ո՛՛ւր կբ լուսանկարէք
, գեսպանատան
մէ՛՛ք
թէ
գուրսր :
Գեսպանատան
մէք բնականաբաբ
: Արր Նէչ՜՝
պուլ
Հիլկէսրնի
գրասենեակին
մէք:
^ " ՚ յ Տ
Ի՞^է
"(է"
^Ր^՚ԷՔէ
թիսա կբ
Հետաքրքրէ
ա յգ դիս , կրնա ք ր"ել ինծի :
Ումպ մբ կուլ տուաւ,
առալ
գլանիկ մր եւ
վերքին
Հարցում
իս պատասխանեց
պա զար
իւնով :
ինչո՛՞ւ չէ :
Ծայրայեղ
զզուշութեամբ
կ աշխատիմ
, երկար ատենէ ի վեբ կատարած
քրն–
նոլթիլննեբուս
Համաձայն
–.Նախ , նկատի
առնելով
րոլոր
Հաւանականութիւննե
բր ,
տհսակնօբէն
պատրաստեցի
ծրագիբս
,ել անկէ
վերքմիայն
սկր–
սա
յ դո րծագրութեան
դնել
զա
յն : Եւ գուք բարու -
թիւնր
ունեցաք
Հաստատելու
թէ լալ
աբգիւնք
տուած է : ՊաՀ մ ր կեցաւ
, յետո
յ շարունակեց
-
Պէաք է գիտնաք որ գեսսլանր
կ՚աշխատի ,
բուն իսկ գեսսլանատունր
, իբ անձնական
յարկա -
բաժնին
ժէք։ իր ննքասենեակին
քով կր
գտնուի
ա շխատւսսենեակր
, ա յնտեզ է դրաժաբկղր
,
որուն
մէք կր պաՀուին
կարեւո
բ փաստա
թուղթ ե բ բ :
Երկար ատեն, եւ շաա մօտէն գիտած
եմ : Գբ–
տած եմ վերքապէս
, թէ մէկ բանալի
միայն
կր
յարմարի
արկղին եւ գեսպանր
իր վբայ կր ^րէ
մ իշտ
ղա յն չղթա
յի
մ ր անցուահ
ուրի » րանա
լ ի–
ներու Հետ մ իասին :
Եւ ի՛՛նչպէս
ձեռք
կ՝անցրնէք
փւսստաթու
ւլ–
թերր :
Տարդ,
միշտ
գիշեբ աաեն։
Պէաք է սպա -
սեմ, որ Արր Նէչպուլ
Հիւկէսլն
Հանէ տաբատբ
,
որուն կապուած
է բանալիներու
տբցակր
,
որպէս
զի առնեմ
դբամարկզին
բանա
լին : Անդամ մր որ
գեսպանր իր սենեակբ
քաշուի
, պաշտօնս է խո ֊
ղանտկել
իր Հազուստներբ։
Աչ մէկուն
մտքէն պի
տի անցնէր կասկածիլ
իմ մասիս , երբ սենեկապա
նի պարտականութիւնս
կր կատարեմ :
Գեսսլանր
կանոնաւոր
քուն
չունի եւ գբեթէ
ամէն
գիշեր քբ–
նաբեր դեղ մ բ կ՝աոնէ : Ա իշտ
ծանօթ է ինծի թէ
երբ
կ՚առնէ
, բնականաբաբ
, ալդ գիշերներր
խո—
րապէս կր քնանա/ եւ ես ալ կրնամ
աշխւստիլ
Ջէ՛՛ք վախնար որ մէկր
վրա
յ կբ
Հասնի
ձեբ աշխատած
պաՀուն
(Շար.>^
Fonds A.R.A.M
