^ԱնՐ է
ատ
ՈԻՐԻՑ ԵԼՔ ՁՍՍՅ
սսւոյգ է։ Անգամ
մըն ալ պիաի
չխաղայ այգ մեծ
գերլչ։ Եւ " լ ալ պիաի
թոյալալալի
, լ, իր րնա -
կիներուն
միքեւ
պաաահօրէն
ծագելիք
վէճերր
անղամ
մրն ալ ցնցեն
ամրողք
երկրաղունգր
:
Ջենք
կրնար
այլեւս
երեւակայել
պաաերաղմ
մր Տրովաղայի
Հեղինէին
Համար, կամ քրիոաո -
նէութեան
սլատերաղմր
իսլամին գէմ, կաթոլիկ -
ներունր
րողո քականնե
րուն ել Պ ոլրպոննե
րո ւնր
Հապսպուրկներուն
գէմ : Այնպէս ալ կրնայ գալ
ժամանակր,
երբ Ֆրանսայի եւ Գերմանիոյ
միքեւ
պաաերաղմ
մր այնքան
աներեւակայելի
կրնայ
րչ–
Լալ, որքան պատեբաղմ
մր, այսօբ,
Անգլիոյ
եւ
Ակովաիոյ
միքեւ։ Գէթ ա յս է իրերու ա
յսօրուան
րնթաւյքր
: Արքայական
ղ եբղաստաններոլ
կամ
կրօնքներու
անունով
մղուած
պատերաղմնե
րր
այլեւս
աԿււլեալին կր պատկանին եւ
աղղայնական
պատերաղմնե
բն ալ, շսււո
չանցած
,
միեւնոյն
րախտին
կրնան արմանանալ :
1950/
աշիարՀր
\920ի աշխարՀէն
Հիմնապէս
ղանաղանող
իրողութիւնր
այն է, որ
ամերիկեան
ղօրամասեր կան այսօր
Եւրոսլայի
մէք եւ անոնք
որոշած
են այնտեղ ալ մնալ։
Այս իրողութիւնր կր
փոխէ
րոլոր եւրոպական
պետութեանց
յարաբե ֊
րական
ումն ու կարեւո
րութիւնր
, կր փոքրա
ցնէ
աշխարՀի
տաբածութիւնր
:
Ո՚–(ւիչ
մամ անակ , քաղաքացիական
պարղ
կր~
ոիւ
մր կրնար
նկատուիլ
Բորէայի
պատերաղմր :
Այսօբ ա յղպէս
չնկատուիլր կր Հաստատէ
մ եր ր -
սածին
ճչգութիւնր։
Տեղական
փէճի մր
քօղին
աակ, Բրէմլին կր յուսար
իր աղղեցոլթիւնր
տա
րածել եւղօրացնե
լ Խաղաղականի
եղերքներուն
փրայ : Բայց Ամեբիկացիներր
Հասկցուցին
, թէ
Եւրոպա
յի մէքա
յնքան
յաքողապէս
կիրարկուած
III
յս խաղ ին պիտի
չՀ անգուրմեն
ա յլեւս : ՄԱԿր
ում տուաւ Ա • (յա Հանղներ
ուն եւ կրնա
յ րլլալ
որ
Բորէայի
գէպքր
փերք մր ղնէ այլեւս
այն չբքա -
նին երրկր թոյալտբուէին
տեղականփոքր
պատե–
րաղմներր
: Զօր– Մէք Արթրր
աբգէն իսկ քնգու -
նած է, ոբ Հնգկաչինի
պատերաղմր,
ինչպէս
՛Բո–
բէայինր, ոչ թէ տեղական վէճ մ լ ն է, այլ կր
ներկայացնէ
Հասարակաց
ճակատին մէկ
մասր։
Եթկ
ղ ե րմ տնական վե րաղ
ինո
ւմ ր
վախուած
աշխարՀի
այս Հիման
վբայ
ներկայացուի
, այն ա–
տեն
կ ր ստացուի
բո լո րով ին տա րրե
ր
Հեո անկար
մր։
Ամբողք կէս ղար աշխարՀի
իրերր
իրենց
րն
տանի
ղծե
բուն
մէքէն
ղիտե լով ծե րացած
մեր ա
չ–
քերուն
գժուար է
"է
-բիշ ակնոցներ
յարմարցնել
եւ
^
բմրււնել, որ երէկուան
բաբձբ
լեոներր
բլոլբնեբ
Պ– Ուինսթբն
Զրբչիլ
ղրած է իր
յուչերոլն
զ^լ,ձած ենայսօր,
ղետերր
փսխուած
են
Հեղեղ–
Փաբիղի
նախկին
բրիտանական
գեսպանր Ա բր
Տբֆ
Բո՚֊փրր
ուշաղրաւ
յօգուած
մբ ունի
Գերմա
նիոյ
փեբաղինման
Հարցին եւայդ առթիւ
Ֆր ֊
բանսայի
կեցուածքին
չ"՚–րք՚՛
Թէեւ
յօղոլածբ
լոյս
աեսած է նախքան երեսփ^– ժողոփի
ծանօթ
որո–
շումբ
, բա յց եւ. ա յնպէս
յա յտնո ւած
տեսակէտ -
ներր
բոլորոփյն
ինքնատիպ
րլլտլով, կբ
ներկայա
ցնեն բացառիկ
շաՀեկանութիւն
մր։
Բ բ իտանական եւ ամ ե րիկեան
ժողովո
ւրղնե -
բու. մեծամ ասնռւթիւնբ,
կբ Գրէ Պ– Տ– Բուփրր
,
ուժգնօրէն
կբ պաշտպանեն
այն ղաղափաբբ, թէ
Գե րժ անաց ինե
րր
փե րաղինե
լու
ժաժ անակր
եկած
է։ Ֆրանսացիներր
կր ժ՚երժեն
յան.–լիլ այս եղրա -
կացութեան : Ա եծապէս
կարեւոր է, որ Հաժա -
ձայնութիւն
ժր գոյանայ
այս մասին , աշփւաբՀի ե–
բեք
կարեւո րագո
յն պետութեանց
մ իքեւ :
՛Լք
ախ , Անգլիացիներն
ու Ամ ե բ իկաց ինե
բր.
պէտք է ե րեւակա յութեան մեծ ^ի՚է
մր ի գործ՝.
գնեն
Հասկնալու
Համար
ֆրանսական
տեսակէտր
1^
Ութսուննոց
մաբղու
մր կեանքի
րնթացքին
, Գեբ–
մ անաց ին ե բ ր երեք անգամ
Ֆրանսա ա բչա ւեցին :
Գերման
ղինուորներր
երկու անգամ
Փաբիղի
փրայ
քալեցին։ Եւ անգամ
ժր, չորս տարի
ղայն գրաւ -
ման տակ պաՀեցին
: Ամէն արշաւանք
գործուեցաւ
նախկինէն
աւելի
փա յրագ
ձեւոփ
մ ր : Եսկ
փերքին
պատեբաղմ
ին , Գերմանաց
ինե
ր ր անասնական
փայ—
րագո
ւթիւն
մ բ
ցո յց տուին թէ ղ րաւո ւած
Հուլա–
մ ասերու եւթէ իրենց
ե րկբի
կեղրոնացմ
ան կա -
յաններուն
մէք :
Պատճառ
չկայ
ենթագրելու
Համաբ թէ գեր–
մ ան
ժողոփուրղին
նկաբաղ իրր բարելաւուած
է
կաժ
կրնայ
բարելաւուիլ։
Գեբժանիա
յէն
տեղեկու
թիւններր,
կ՝րսեն , թէ զ
՚ւ2
/"–ժի
նշաններ
չկան ,
կտյ
րնղՀակաոակն
աժբարտաւանութեան
վերա ֊
ղարթնում ր ։
Այսօբ , Գե րմանիո
յ անունով
խօսող
քաղա -
քական
ղէմքերէն եւ ոչ ժէկր
երբեւիցէ
սլախա -
րակեց
Հէթլէրն
ու իբ ղատապա րաե
լփ ոճիբներր
:
Գեբժ անաց ի
" ՛ լ " փ՚"–րդ
բ
փե րաղա ստ իա րակե
լու
աշիսաաանքբ
եթէ երբեք
լուրք ձեռնարկ
ժ լն էր
լքուած է : Եւ , ռաղժ իկնե բու ա յս աՀարկու ցե–
՛չր
է ՛Լ"
յգ պտբտութեանց
՚/րէժռփ
լեցուաձ
, Հան–
ղարտ ուղինաթափ
նստած է Ֆրանսայի
սաՀման
ներուն
փրտյ :
՛է՛է ք •
«Անղլիա խօս
ժողոփուբղնե
ր բ , իրենց
ան,
թելք,
անփւոյթ
վ 1։ րա բե րուժ ո վ ել բարի
լնալո^–./^
րութեաժր
թ"յէ
"՛ուին որ չարաղործր
ղինուի՛^՝։
Հիձ՚ա , անղաժ
ժրն ալ , ղժուաբաւ
չաՀուած
յաղ~^
թ տնակէն
Հ ինւլ աարի
վերքր , անղ Աւա խօս
ժողո -
վուրղներր կբ ստիպեն
իրենց ղաշնակիցներբ
,- ւէր
չարւսղռբծբ
ղինուի : ինչո՞ւ
ղարմանալի
թուի– ,
թկ
իրենղ
ղ ա շնա կիցներբ
ինկած են վար
անմ ան
մէք : •
՚
Ֆրանսական
տեսակէտր
րմբոնելով
եւ անոր
Համակրելով է միայն, ռր կրնանք
ղանոնք
Համո -
գել.եւ
լնղունիլ տալ " ՚ - ր ի չ ուղղութիւն
մբ : Եթէ
միտյն
Հասկնանք եւլնղունինք
որ սխալ էր անց -
եալ անղամ
մեր րրտծբ , կրնանք
ղանոնք
Համ
Աւլե
լու
յոյսր
ունենալ, թէ այս անղամ
ուղիղ
պիտի
րլլայ մեբ րնելիքր
: Ու կրնանք
մեր ուղածր ր–
նելտալ
անոնց , եթէ Հասկցնենք թէ աՀաւոբ վր -
տանգի
մբ վախբ այգ բանր
ուղել
կուտայ
մեղի :
Եթկ չկարենանք
անոնց մտածու
մներբ
րմրռ -
նել,
պիտի
խորՀին թէ մենք խարերանեբ
ենք կամ
յիժ արնե ր : Եթէ վստաՀեցնենք
ղանոնք , թէ այ
սօբ աշխաբ֊էի
ժկք ժէկ վտանգ
ժիայն կաւ, ժաա–
նած
պիաի
րլլտնք
մեր տգիտութիւնր
Եւբոպ՛"յի
եւ Ասիոյ
մասին : Եթէ ի չարս
ղո րծածենք
ղօրու–
թիւնբ
մեր գիբքին
, որշատ ուժեղ
է,
կրնանք
կո րսնցնե
լ Ֆր՚ժնսան
: Եւ եթէ Ֆրանսան
կո րս
լն–
ցնենք , Եւբոպան
կո բսնցուցած
կ՝
բլլանք
^արցբ
ուրեժն
այնպիսին կ , որ պկտք է անոր
ժօտենանք
ՀաԺակբանքով
, ղղ ոլշոլթետժր
եւ գի–
ւանագիտօրէն
:
Վերքին
պատերաղմր շատ մեծ
փուիոխութիւն
մբ մտցուց
աշխարՀի
մէք, քան մարղկային պատ
մութեան
մկք արձանագրուած
" ՚ ֊ բ ի չ որեւէ պա —
տերաւլմ
:
1918^5»
փերքր,
թէեւ
Գերմանիա
աոժա–
ժապէս տկարացած
եւ ԱլսաբեւՀունգարիսւն
փրշ—
րոլած
էր , ա յնուաժ ենա յնիւ
Եւրոսլան
մնաց
Հս.–
մ աշխարՀա
յին
ղործերու
կեգրոնական
առանցքր
:
Տեղափոխութեան
ե ւ քաղաքա ց իական պաաե
բաւլ–
մի
Հ ետե ւանքո փ
ցնցւ^ած
քիուս իան
,
կարծէք
ղուրս
սլիտի
մնար
աղղերու
լնտանիքէն
ել Ամե
բիկա , միքազգա
յին գործերու
իր փո
րձառութեան
աննպաստ
տպաւորութեան
տակ,
ծայրայեղ
մէ -
կուսացմ
ան
մ ր
ղ իրկր նետուեցաւ : Ու ա յսպէս
,
միա
յն Ա • Բրիտանիան
, Ֆրանսան եւ Գերմ
անիան
կեցան
բեմին
մէքտեզր ;
Այս
Ր՚՚ր՚բր
փոխուած
են Հիմա։ Եւ փոփոխու
թիւնր խոբ ռւտեւական է : ԱշխաբՀի
քարտէսին
փրտյ
նայող
ժէկր պիտի զարժանար
տեսնելոփ, որ
այսօր
Եւրոպտյի
ցամաքամասր
փոքր տեզմր մի
այն կբ գրաւէ
այնտեղ,
որքան ալ մեծ գեր մբ
խաղացած
Բք/՛" յ պատմ ութեան
ժէք ;
Մ էկ րտն
ներոլ,
աղղերու
միքեւ բացուած
քյւանցք1։երր
շէէր—
ցած
են եւնոյնիսկ ա շխաբՀի
Հինգ ցամ՝ աքամասե–
ԲՐ
իրարմէ
բաժնող
ոփկէանոսնեբր
,
անյաղթա^.^
Հ)մէիելի խհչլնղոտներ
չեն այլեւս
արգիական պա՛^
տե րաղժի
աՀարկու
մեքենանե
բուն առքեւ :
Այ"
նոր աշխէսբՀ
ին ժէք Ֆ ր՛ոն սա
խաղա
լիք
մեծ գեր մր ունի։ Եւրոպական
ցամաքամասին
փր–
րայ տակաւին
առաքինն է անաղատ աղգե բու
ժէք։
Ափրիկէի
՚^՚էք
իր կ՚ոյսր՚՚ւթիւնր
երրեք
չպզտիկ -
ցաւ • լնղՀակառակն
արագօրէն
կր
ղարղանայ
Հ արս տութեամ
բ , բնակչութեամ
բ ել կաբեւորու -
թեամ
ր \ Ասիո
յ
մ էք ալ , Հակառակ
պաաերաղմ
ի
րնթացքին
իր քա չածնե րուն եւ Հակաււակ
ժամ ա–
նակաւոր
ձախողանքի
մր , կբ շարունակէ
պաՀել
իր
ունեցածբ։
Ա յժժ Ֆրանսա
յէն կր պաՀանքուի
լնել
ժ եծ
զոՀողութիլն
ժբ եւ ենթարկուիլ
մեծ փտանգի
մր։
Կր պաՀանքուի
զոՀել
իր ^ական եւ արղար
ցան–
կութիւնր,
որոփ կ՛ուզէ պատժուած
եւ երկար ժա–
ժ անակի
ժր Հաժ ար անկարող
վփճակի
մ ատնուած
տեսնե
լ իբ թ^ամ
ինե
րբ : կբ պաՀանքուի
անկէ
փտանղ ել ինքղինքր
գաբձեալ
ղէնք
զնելով
Հո՛բ
մ արգոց
ձեռքր , վերազինելովդ
Իբ՛^
է աւե
լի բագ -
մաթիւ
ժողովուրգ
մր եւ անտեսելով
ասլաՀովու
—
թեան ա յն միքո ցնե
բ ր , ո րոնք
պիաի
աբգիլկ
ին
զայն գառնալ
բաւական
ուժեղ
կրկնելու
Հաժար
գարձեալ ա յն ոճիրնեբբ
, զորս գործե
ցին
ե
բեք
անգաժ ;
Ընղո
ւն ինք որժեր
զ ա շնա կիցնե րկն
պաՀան -
քուածր
թեթեւ րան ժր չէ : Ըսենք
անոնց
անկեղ
ծօրէն , որ՛ կբ ցաւինք
այս պաՀանքբ
բնելնուս
Հա
մար,
բայց ինչ բնենք որ ուրիշ ելք ժր չենք
կրնար
ղտնել : ԱշխարՀբ ա յսօր
բաժնուած
է
աղղերու
՛լո յղ– խում՛բերու : Եթէ պաաերաղմ
մր պայթի ա–
նոնց միքեւ,
Եւրոսլան
անղամ
ժրն ալ կրնայ
ռազ–
ժ ագա շա դաոնա
լ : Ա յզ սոսկա
լի
Հ աւանա կանո
ւ -
թեան
պարագային
ժեր ճակատր
որքան
դէպի տ–
բեւե
լք երկարենք
, այնքան
աւելփ լաւ պիտի րԱայ :
Աներեւակայելի
է սակայն, որ կրնանք
օտար
ոլժեբոփ
պաշտպանել
Գերժանիոյ
սաՀժաններր,
եթէ զերժանացի
ժողոփուրդր
ապազինուած
եւ չէ
զոք
ժնայ : Այգ պատերազմ
ին մէք
ամենափեբքին
մարդուն իսկ պէտք պիտի
ունենանք
: ինչո՚^ւ
պի՜
տի
մերժէինք
ղերժանական
որոշ թիւոփ
ղօրարա–
ժիննեբու
թանկաղին
աքակցութիւնր,
երբ կրնանք
փստաՀ
րլլալ , որ անոնք պիտի
ծառայեն
միայն
ՄԱԿի նպատակնե
րուն :
Վտանգ կայ այսպիսի
քաղաքականութեան
մ բ՝
որդեգրումին
մէք : Վտանգ կայոր Հբէշր
վերա
զինել սկսե ^էս
վերք
, անկարե
լփ պիտի
զաոնա
յ
՚ անոր
զսպում
ր : Վտանդ կայ որ Հրէ
շր
վերաղին–
հլաչվերացի
կիրակին
Շթոբայէն
Այնճար եր
կարող
ճաժբան
նուիրական
բնոյթ
ժր կբ սաա -
նայ : Առաւօաուն շատ վաղ ռւխտաւորներր
րազ -
մաթիւ
են աբգէն :
Ե" մէ^
անոնցմէ : Օրեր առաք
ինծի
րսած
էին
շ ա տ ե ր ր •
^
Անշուշտ
պիտի չմոռնաք
յարգել
նաՀա -
տակներու
յիչ
"""՚"Կբ
•
ՈրովՀետեւ
Խաչվերացբ կր Հանգիպի Առ
տիոյ աղատադրական
պայքարի
տարեգարձի՛։
Երբ Այնճար
Հասանք,
խուռներամ
բազ
թիւնր
ղրաւած էբ արզէն անտառր,
որուն
պաաարագ կր մատուցուէր : Խաչուած
Տ
նկար մր Հաստատած
էին ծառի
մբ բունին :
Այդ
Գ^Գ^ՅԻ
^
Հ
" Կ
" ՚ յ
^ " ՚ ո ն կր խորանր,
որուն
շուքին
մէք պատարաւլոզ
ծերունի
քաՀանա
յին
ձայնր
Հազիւ կր լսուէր։
Երաժիշաներր
կԳրգէին
:
Խորանին ձախ կողմբ
ղեաեղուած
էր աապանակր,
որուն
մէք ամփոփուած
էին նաՀատակնեբուն
ա -
ճիւններր :
Անմոռանալի
Հերոսներուն
անուններր կբ կար–
՛Լացուին
անոր փրայ :
ՇնորՀիւ
անոնց՝
Աուէտիոյ
լեռներր
յաւեբ -
ժական
փառքով
պսակուեցան : ՇնորՀիւ
անոնղ
արիւնին՝
ծիրանեվառ
էքեր
դրո ւեցան
Հայոց
պատմութեան
մ ատեանին
մէք :
Անտառին
եղերքբ
շարուած
էին
Հաբիսայի
կաթսաներր։
Նուիրական
այս ճաշբ կր
բաշխուի
մ ողո վուրգին
, պատարագէն
եւ քաՀանա
յին
օբՀ–
նութենէն ետք
յ՛
Նախորղ
իրիկունէն կր "կսի ՛Աշխատանքր
ւ
Ցորենր կր մաքրուի,
Հատիկներբ
կ՚րնարոլին ,
ղոՀռւելիք
ոչխաբներբ
իրենց
աղի բաժինէն
վ^րքր
կր ժորթուին
եւ աԺբողք
գիշերր երիտասարգ
մաբ–
զիկն
ե ւ
աղքիկներր կբ ծեծեն
Հարիսան ու
մինչեւ
առաւօտ
մ ազմ աղ կրակի
վրա
յ կ^եփուի
սբբաղան
ճաշբ :
ճանչցած
եմ
ա
յս ժԱզոփուրզ
ին
զաԼակնե
ր ր
191
1ին , երբ ազատարար
նաւր
զիրենք
րերած
յանձնած էր եգիպտական
ափունքներուն
: Ան -
խր՚լելի կապե րոփ
չղթա յուած եմ անոնց ֊,ետ : Ա—
նոնցմ
է շատե րուն ՚ ծանօթ
եմ իբբեւ
. ու սուցի
չ , երբ
անշուք
զասարաններու
մէք Հայերէնի
չյ>եղ ոդե–
ովր կր նե ր ն չէ
ի
զիրենք :
ԱյնուՀետեւ
կեանքի
ուղին աարրեր
Հորիղոն
նեբ առաքնռրգեց
քայլերս,
րայց ոչ ժէկ
ատեն
պղտո րեցաւ պատկեբր
անոնց
կե րպա րանքներ
էն
կսւղմ ուած
1
Այսօր վերտզտած
եմ , աՀա , ե րկրո
ր՛է
անզսւմ;
օտար ափունք
մր նետուած այս
ժողովուրգր
«
Ողբերղութիւնր,
միքնա բաբէն
վերքր, կր չտբոլ^–.
նակուի : իրենց
տունն ու Հողր լքած՝
Մ"ւսա
Տաղի
րնիկներր
սպասումներէն
ամէնէն
րո ց
ա
վ
ա
ոն ու -
նէին , երբ առժամապէս
եկան այս Հանզրուանր
:
Տոյսր կր փոթորկէր
անրնղՀատ
անոնց
կռզի
ներուն
մէք։
կոբուսեր
էին Մու֊ոա
Տաղբ՝
Աբ՚ա–^–
րատբ
ղտնելու
Համար։
Շատերն
անոնցմէ ,
՚քէկ
քանի
Հազար,
ունեցա՛ծն
Հայրենի
լերան
չուքբ
ի–
ռենց աառապալից
կեանքին
փերեւ
. • •
Հանգարտ է այլեւս
երագին
ձ^ովբ, որ Հազիւ
կր ծփայ։
Տոյսր
չիքած
կրակն է, որգ ե ռ կ՛՚այրէ
այնքան
գառն
կսկիծոփ ;
Այժժ
իրենցն է Այնճաբր։
Պիտի
ծաղկեցնեն
Հոգր
՚ \ք առերր պիտի
Հսկեն րտզկատարած
անսնց
ազքատիկ
տուներուն
՚էբայ : Ջուրր
պիտի
Հոսի
անթիւ
ազբիւրնեբ
է
Ու
կե անքբ
իբ ամենա շքեզ եւ
յուզիչ
յաբոլթիլնբ
պիտի
ճանչնայ։
կեանքր
Հոն
է միշտ ուր Հայու
Հոգին կբ մբրկի։
ԱՀաւասիկ
պարր սկսած
է ։ ԹժբկաՀար
կիրակոսբ
, ելած իբ
յաւե բժութե
ան անգո ւնգէն , եկեր է Ա քնճաբի ան–
տ ա ո բ ։
Օղիի րաժակներր
լեցուն
են ժիշտ : Մի
մեւլա
՚ւբէք
՚ " յ ս ժողոփուրդր։
Եթէ
Օղին
չրլլար ,
թերեւս
խելագարէբ
ան% կենարար այս րժ պե
լի
քին մկք
ան
գտած է սփոփանքի
փճիտ
աղբիւր
մբ։
ուելէ փերք կրնայ
խուսափիլ
զինողներու
Հսկոզու–
թենկն եւղործածել
իբ ղէնքերր
իբ սեփական
նր–
պատա կնե րուն Համաբ : Ա յս փտանղ բ բո լորին
Հա
մար է, բայց
ամէնէն շատ Ֆրանսասյի
~,ամ ա բ , ո
րովՀ ետեւ
Հրէչր
իլ՛ անմ
ի ք
ական
ղ բացին է :
Այս
մեծ
վտանգին
առբնթեր,
սակայն
, Ֆր -
րանսա
քի սսլաոնտցող
աւելի մեծ վտանղ
մլն աք
կա
յ : Այն՝ որ Ֆրանսա
կ րնա յ մ ինակ
մնաք ա յս
մթաղնող
աշխարՀին
մէք։ ճակտտներքւ
յարղար
—
ուելու
վրտյ են , լեդէռններբ
կր խմբուին,
ոաղմա—
փ ո ղ ե
րբ կբ Հնչեն : Շատ
ոլշ֊է
ժաժ անակ
ր , ապա
Հովութեան
ճամբան
գտնելու
Հաժաբ : Այժժ կա
րելի կ միա
յն
Համ
եմ աաե / ւՏ՚կկ վտաՆղ ր
մ իւս
են
Հեա : Հաւատք պկ աք է ունենա
լ ա յս ա իտանեան
Հակամարտ
ուժերէն
ժէկուն
Հաժար
: Աւ
անգտմ
մ բ
ռր ունեցանք
, այգ պիտի
ՐԱ՚ոյ
տեւական
,
լաւի կամ ՛ք է չի Համաբ։ Աչ ոք կրնայ
վսաաՀօրէն
րսեք, թէ որուն պիտի վիճակի
յաղթանակր։
Աա
կայն
մարզիկ
ղոնէ մէկ րանղիտեն, որ
կողմերէն
մէկր կր քատազովէ
աղատԱւթիւնր
, իսկ
միւսբ՝
ստրկութիւնր
։
Fonds A.R.A.M
