խԱՂԱՂՈԻթեԱն
ԿՈՂՍնՍԿԻՑնեՐՈհ
ՄոսկոՆափ
ժոդովքւ
հւ ՎԱեք
ԳՏդ.
Նիկողա^ոո
ԹաէխաեեաԱ
(ԿՈՒՌՕ)
Մօէո
օրերս
, Անդլրոյ
Շէֆէլա
քսւղաքում
բսւցուելոլ
է
« Խ "՛ւլսւ ղո ւթե ան
կուլմ%ա1լիղ՚եե
րի
»
ՀամաչիարՀային
երկրորղ
Համաղումար
ր
-. Մինչ
այգ,
ղրեթէ
րոլոր
երկրներում
,
բանաձեւերի
մչակման
եւ Անգչիա
ղրկուելիք
ւգաաղամաւոր
֊
ների րնարութեան
Համար
, աեղի
ունեցան,
կամ
ունենալու
վրայ
են չրքանային
եւ
Համապեաական
Հ ամ ագո
ւմ ա րնե ր : Ա րանք վերքացահ՜
են
օրինակ
Յէինլանաիայում
, Ալբանիայում
, Բո ւլղա ր ի ա յո ւմ
,
Լո լանաիա
յում , Զեխոսլովաքիա
յում
եւ քՏ • Մ ի -
ութեան
մէք։
Շէֆիլաում
, ուրեմն
, աչխարՀի
ամէն
կ՛՛՛լ
-
մերից
կր Համախմբուեն
ԱաոկՀոլմի
կ՚՚չն
ստո
-
րագրո
ղ
500
միլիոն
^կողմնակիցների
» սլաագա
-
մալորներր
"Լթէ
մի նոր րան ասելու,
այլ Հագար
մէկերրորգ
անղամ
կրէ^էելու
սկղղրիղ
եւեթ
թե–
լագրուահ
ն չա՚էւա խօսքե ր ր :
« քցագաղութեան
կո ղմնակիցնե
ր ի »
չարմու–
մր
« պաղ
պաաերաղմի
» մի նոր երանգն
է,
որ
Հ րապարակ
է նեառւմ
Համա յնավար
ղեկավ արո
լ -
թիլնր։
Հկողմնակիղներր
» պատերազմի
Կր՚"կի
վրայ
ք՛՛ւր
էեցնող^ւեր
չեն,
այլ քարիւղ
:
\,րանղ
ձգաումների
նպատակակէտր
րանաւո ր
խաղալլւււ–
թիւնր
չէ , այլ Համայնավար
գե ր ի չխանո
լթե
ան
ու բոնա պեա
ութե ան զ,խա ղաղութ
իւնր
» :
Զեն
ասում
ամէնքս
միանանք,
որ մարգ
-
կային
կեանքում
այլեւս
չկրկնուի
արեան
ու ա
-
ւեբի
ամ ենազա
րՀ ո ւրե լի
^ար
իքր
պատերազմ
ր :
Ոէ,
այլ ճչում
են
միացէք
մեղ, ա յս ինքն
սարբ–
կացէք
, ձեր ձեռքե
րր գրէք
մեր
ձեռնակապերի
մէք,
սւ՚լեւլնեբղ
մի կողմ չպրտէք,
որպէսզի
մեր
չինւսհ
խմ "բր
մ ացնենք
ձեր
ղ լոլխներր
եւ ճիսա -
՚լաղութի՛՛ւ
^՚՚Ֆ
էինի
՝• Ոչխարների
խաղաղութիւն
:
յ՝ամ անակին
, աա րաղ րութեան
մ էք ,
Լենին
ւլմտուահ
էր ՀամախոՀներից
չաաե
րի
եւ.
նոյնիսկ
իր
ուսուցիչ
Պլեխանովի
Հեւո։
թէեւ
յեւլափոխա
—
կանների
անմիաբանութեան
պաաճաո
ր ինքն
էբ ,
րայց
նորից
Հրաւէր
էբ կարգում
նբանց
միու —
թեան
: Պ լե խանով
գրում
էբ •
« Լենին
ուղում
է
մեղ
Հետ
մԼւանալ
այնպէս,
Լնչպէս
բեբանբ
միա
-
նում
է պատառին»
: Լենինի
Հետեւորղնեբբ
չեն
լիոխուել–
:
Տեւական
ել լնգՀանուր
խաղաղութեան
նա
-
իսւսսլայմանն
է Համաձա
յնութԼււն
, Հաչտութիւն
,
է լ չենք ասում
եւլրա յրո ւթԼււն
:
Արգ,
ինչպէ՞ս
կարելԼւ
է նոյնիսկ
խօսիլ
նր–
րանց
Հետ , ո րոնց
բե րանից
ու գրիէԼ՚ց
"՚֊
ՐԻԼ
բան
չի
մա յթքում
, քան
Հա յՀ" յանք , վա բ կա բե կ ո ւմ
,
ատե
լու
թիւն
•–թիւն ,
ղիմացինի
կարհիքր
չլսելու
ու չյարգելու
կատաւլի
կԼ՚րք՜
Տրսւմրնն
"՚– է1.Ի"1^1Լ
1
^Աէ՚էԻւ)՛ "՚– Բեւինբ,
՚հբֆ
կուպերն
ու
՚եիլիպ
Մոբ՚լանբ,
ԱյղրնՀաուբն
ու Բբէգլին
, Փ^լ
Ռէնօն
ու Ատրնաուրր
, եւ
այյլն
,
պատերազմԼւ
Հրձիգներ
են , իսկ
իրենք
Լսաղաղութեան
աղալ
-
1ւիներ
, ձի թենո
լ ճիւղր
կտո
լցնե րին
:
Մ
ինչգեռ
իսկական
Հրձիղնեբի
ղ երբ նրանք
են կատարում
,
երբ
օր ու 1էիչե ր , ոճրապարտ
քա բողչութեամր
թունաւո
րում
են
մ ո ղո վո ւբգնե բ ր ,
քարա պնե լով
Կւրւսնց
մ ի Համ ողսւմ բ , թէ
ւսն ղ լեւամ երիկեան
աչ–
իւարՀակալնեբր
տենդագին
պատԼ րաւլմ ի են պատ֊
րաստւում
եւ անիսուսափելի
կ1էրպով
պիտԼւ յար —
ձակուեն
« բնկերվարական
» Հայրենիքի
վրայ
,
եթէ
<; երկրաղնգԼէ
բոլսր
աւլնիւ
մարգիկ
չկաղ —
յ
ակերպոլեն
ու ղ էմ չկանղ նեն լա րձակո
ւլնե ր Լւն» :
Ըստ
մ իքաղղա
յԼ՛ն սովո
բու թ Լււննե ր Լէ ,
լրա
-
՛լրո զնե
բր
զէլուչանում
են անպարկեչտ
էսրտէւէ–
յայտութԼէէն
ունենալ
բւսրձրադււ
յ^ւ
^ւերկայացուղ—
չԼէ վե րա բե րմ ամ բ , այն
ււլե տութ իւննե բ ի ,
որէւնց
Վաղր,
Փարիղի
Հայոց
եկեզեցում՝
էոեդի
է
ունենալու
ՀողեՀանղիստ
էլնգապետ
կուոոքի
էքաՀ–
ուան
եօթնե րո ր գ աարե լիցի
առթիլ
Անց՚՚՚հ
երկաբ
տէսբԼւներր
անկարո,լ
եղան
թուլացնե
լւէւ մեր մէք
յարւլ անքն
ու սէրր
այգ
լաւ
Հայու
ու քաք
ղինուոբականի
Հանգէպ
\քնուահ
էր Վաբաբւսէլում
, իր
երկրոբդական
ուսէէւմբ
սէոացահ
էր Շոլչուայ
պետական
ոէա
-
լակէսն
ւլ պրոցում
, որւէւ էլասբնթացքբ
աււսրտե
-
տելուց
յ ե ՚ ա է յ ,
կուռօն
մտնում
է Ռուսիոյ
սւգա–
յից վարմարանր
ե լ յաքցութեամբ
չբքանաւարտ
լինէէւմ
սէւլայի աստիճանով
:
Ռ՛"
Ա
՛՛՛կան
մ իքավա
յրր
չէ կտրում
կռւռոյին
Հայկէսկան
կեանքից
: ԸնգՀակառակն
էլ աւելի
մեհ
ումով
կաէզում
նբան
մեր մողովուբդի
Հեէո :
Այսէ/լէս
, ռուս
- աաճկական
պատեբաւլմին
մենք տեսնում
ենք կուո
ո յԼէն առաքէսւոր
գ Լւրքե
-
բում,
ուր,
մի չարք
քաք աղ ո րհութիէննե ր Լէց
յե
տոյ,
սէոանու մ է սէգա յական
աստԼւճաննե բ Լւ
րաբձ–
բացում
:
Ցեէոոյ,
երբ իրականէսցալ
մեր
մ էէ էլ էէ էԼ ո ւր ւլ ի
գարաւււր
երաղր
եւ
Մ՚սյԼ՚սԼ՛
2Տին մեր
Հա
լրենիքբ
ացաա
ու անկախ
^ււչակուեց
, կուռօն
ամէնէն
՛լոր—
հօն
սպւէւներէն
մ էկբ
եղաւ , կաղմ ակե
րպե
լու
Հա
-
մար
մեբ աղղային
բանակր
:
Ա րկւսր չտեւեց
մ եր ուրախութեան
շրքանր
:
Ռուսն
ու Տ աճիկբ
մ իացահ
եկան
դերեէլմ
տնելու
մեր
անկաԼէէՈւթիւնր
:
կոււէօն , իբբեւ
Հայբենասէր
եւ
էսնկուսակ—
ցական
սէւլայ,
յեղա
շբք
ում Լւց
յետոյ
չՀեոացաւ
Հա յտստանից,
աքլ մնաց
այնտեղ,
չարունտկելու
իր
հ աէէսէ յութիւնր
մեր երկրին
: Ձէ՞ որ
բււ
լչեւիկ–
ներբ իսւէսաացահ
ԷԼ՛ն ամէն
բաբԼւք
մեր
մւէղւէ —
վուրգին
: Նա , այնտեղ
, Լէբրեւ
ձիաւո ր դնգի
Հր—
բամանատար,
ականատես
եղաւ
բււնո ւթ իւննե ր ի
եէ. Հարս տաՀ
արո ւմնե րի
: Տեսաւ
թէ
Լւն չպէս
մ եր
« ազատէս բարներբ
» սկսեց
ին յափ չտ ակե
լ
քազաք–
ների
եւ
էլ իւղեբի
բնակչոէ.թեան
փերք Լւն պարէնբ
:
Տեսաւ
թ է
ին չււլէէւ կբ
ձե բ բակա
լո լէ ր էք ե ր մ աաւո–
բականւէւթ
Լէւն լւ եւ բանււէ կր նետոլէր
: Մ Լ՛
" / ՚
էլ
ՊաբլամենտԼէ
չէնքր
Հ րաւԼւբոլե
ց ին
Հայ սէւլաներր
,
ձե ր րէսկա լէէւե ց ին եւ ալե Հեր ս սււս րէսսլե ւո
ղօ բափար
\լաւլարրէկեանի
Հետ
մ Լւսւտեւլ , Լսիստ
ձէք բան ,
ոտ
քոփ
էլ էսլԼ՛ ՌուսԼէՈ
ք խււ րքե րր
ո ւղ տ ր կո ւե ց Լւն :
Ւ
տես
այս բոլորին,
կուոէւքի
ւիափոլկ
էւԼւ բ սէ րէ^ւլմ ո լե ց
եէ երբ Փեէորոլարի
\^ին Հայ մոէլոէԼուրղր
մէկ
մաք/ղու
նման ոտքի
կէսնւլնեց
աւլէստուելու
Համար
այղ
մէսբդ
- բո րեն Լնե ր Լւց , կուռօն
ս է ո ա
՚ 1 ւ ձ ն ե ց
ա–
էղսէոամբ
ումե
րի
փե րին
Հ րամ անաա արո
ւթի
ւնր
ու
գարձաւ սպարապետ
Հայոց
:
Այս անՀաւասար
կռ իւնե րում
, կուռօն
մէկէն^
աւելի
ցոյց տուաւ
քաք
աւլ
ո րհո
ւթ իլննե ր եւ
յետոյ,
երյբ Ռուսեչէյչ
մեհ՜ ւէւմելւ
րերին
Հայասաան
, կու–
Հայ
թատհքագՒ^
ՓրաՐաակահ
րհՎեքՈէԱ
վոսյ
ԱՐթիՒՐ
ԱԳԱՄԼԻԼ
Նոյեմբերի
լնթացքին
.իաբԼ..լեան
յայանի\
թատրոննե
րէն
1^0ՇէՅաես1շտ/
եւ
Տ
\սձւՕ
ՇհՅՈլրՏ՛
Ը1>՚Տ66Տ/՛
մէք
պի՚ոի
ներկէս յացո
լին
ֆրանսաղի^
Հայ
Հեղինակի
մր Արթիպ՛
Ա՚է՚՚՚մոփփ
(/^քէհսք
յ ^ ա օ V )
երկու
գորհերր
:
Նոյեմբեր
եի երկուչաբթի
օրէն սկսեալ
մէսմբ
6—8
Նոքթանպիւլի
մէք
սլիաի
խաէլացուի
ՇքՅՈյՕ 6է 1Յ րՇէւէՇ աՅռ0^սV^^Տ»
անուն
թաս.րերդոլ^
թիւնբ՝
բեմագութեէսմբ
ի&Ո
-
1\ք13Ո€ ՏշքքՏցս^,
Տօ§Ըք աւո/,
որէէնք նաեւ
ստւսնձնէսհ
են
գլԼսաւոր
գերերբ,
իրենց
կողքին
ունենալով
Ֆր՚սնսոլ,ս.լ
ՄորՀանմ,
Ալ՚գէր
Մէաինա
եւ Անն
ժիր՛՛նէ
քցաղին
Հերոսր
աստիճանէսրէսր
անղամ
էսՀաւո^
ման կԴնթարկուի
, նաիս մէկ
թեւր,
յեաոյ
մէկ
ոտքր
կր կորսնցնէ,
Հալահոլահ
նե,,քԼ,ն ,
խոբՀր^
՚լաւոր
ձայնեբէ,
որոնցմէ
չի կրնար
ձերրաղւստ
֊
ուիլ
:
Հալահանքն
ու յաճաիււսնքր
(ր21ՏՏՇԱ՛ ւօո)
կր
կաղմեն
ղ լխաւոր
յատկանիչր
այս
թաէ
^-ւե րէւէԼսս, ^
՛չԼ՛ն, որուն
բոլոր
անձերբ
կր կարհեն
թէ
էլանէս֊
՛լան թչնամինեբու
կալմէ
Հւս լահ անքի , ւյէւլառնէս–
լիքի
եւ մեքենա յութեանց
ենթ էսրկուահ
են
Երկրորգ
թատերաԼսաղր
կր կոչուի
<:I;1VՅՏ^ՕՈ» ,
որ Նոյեմբեր
\՚յէն
սկսեէսլ
ւսմէն
ղիչեր
պիւոի
ներ
կայացուի
Աթուտիօ
տէ
Շ՚՚՚ն
՚լ՝իի՚՚ցէի
մէք,
բեմէս–
՛լ րութեամր
(իան Վիլարի
: Գլիսէռէ սր
էլեբակա^
տարնեբն
են
Հ
^ան Վի՚աբ
ել Մ՛՛նա
Տ՛՛լ
:
Այս թատեբախաղբ
իրրեւ
գիրք ՝*բաէոարակ
-
ուեցաւ
այս աարի
Մաբւոին,
ՀեղԼւնւսկին
ուրի*
մէկ թատերղսւթեան՝
« ք ՚ Յ ա ԺւՇ»/»5՛
Հետ
(Հրւսւո.
ՇհՅք1օէ) :
Մ եր Հայրենակցին
ուղղուահ
նամ ակով
մր ,
ոօն
նաՀ ան քեց
՚ք֊էպի
Պ՛որս կաս աան
:
ԱյնուՀեաեւ
Պրաղ , վերքր Ռումանիա
, ուր կ՝էսէւլրէր
Լւբ րնտա
նիքի
Հետ
ել ուր կնքեց
իր
մ աՀ կէսնա ց ո լն երի
-
տասարգ
Հէսսակում
,
30
Հոկտեմբերի
1943/1՛ :
Իբրեւ
մ արգ. , կուռօն
վե բ ին աստիճանի
մ
եղմ
էր,
ՀեղաՀամբոյր
եւ մի քանի անղամ
նբան տես–
նալ ր , անկարե
լի էր որ չկա պո
լէ ր ել
է՚՚իրէր
նբ–
բան :
՝՝»–՜^
Հանգիստ
եւ խաղաղութիւ^ւ
քեղ , սիրելի
կու
ռօ , այդ օաար
երկնքի աակ։ Պէտք
է
էէ
ա կայն
ա–
ոել,
թէ
կուռօներբ
իրենց վերքնական
Հանււ.իս -
տբ
կբ գանեն
միայն
այն մամէսնէսկ,
երբ
նրանց
աճիւննեբբ
կ՝ամփոփուեն
մեբ ՝ սբբէսղան
Հայրե
-
նիքում
, որի աղատագրման
Համար
պա
ւքսւրեցին
եւ. բնկան
կուռոյի
րոլոբ
նմաննեբբ
:
գ.
մ արիա
խօսք , արւլաբ
գաէոողութիւն
չի
կարելի
սպասել
: կրկնեցին
չաա
անգտմ
ասոլահ
ինքնա
-
գոՀութեան
, ինքնագոփութեան
, երկաթեայ
լիան–
՛լա կից գուբս
գէոնոլոլլ
աշփլաբՀն
ու նրա ղեկա
-
վաբ
ւոարրերբ
պախարակելոլ
ճաոերլւ
սկսելոփ
,
Համ եմ ե լոփ ու վերքացնելէէվ
Ատալինի փառարա
—
նութեամբ։
Երբ մարգկանց
լեւլւէւ^ւ շարմելու
իրո՛—
ւունքր
Հաւասարեցուահ
է ւլերոյԼւ ,
անխուսւս
-
՚իելիօրէն
պիտի
կեւլհեն
ամէնքր։
Գիտո
լ թ Լյլննե ր ի
կայծառի
նաԼսագաՀ
ուէէ ուց չապետ
Վա
լի լո փի ց
մԼնչեւ կօչկակաբ
րանուորուՀի
Մուշէոուկով
կրկ—
նում
են •
Հիողովուրդնեբի
այէւօբուայ
աննա —
Լսլնթաց
ճգնամամ
ա յին կացութեան
եւ եբկւէւ
ան–
Հաշտ
րանա1լների
բամւսնման
միակ
ել ւէիտում
—
նաւոր
՚է-րգԻ^ե
ր ր դրամ ատէրներն
են եւ
աշիւաբ–
^ետ
իբենց
երկԼւրբ բնականոն
գԼէւանաւլ իտական
Հակալնեբր
~— տոլար
գԼ՚՚էելու
անյաւլւււրղ
որկրա—
յարէս բերո ւթիւնների
մէք
է : ԽորՀրւլային
Լսմ
բա–
էլիբներբ
ոտքի ւոակ
են տուել
այգ
սոփոբլլւթիւն—
նեբր : Պաչտօնական
Հաւք աււլետական
թե բ թում
գրում
են •
« Տր՚՚ւմբնբ,
Ալոլ, Ատրիտի
(Նիւ
Ե՛՛բկԼ՛ սակարանի
փողոց
բ) Հաւատարիմ
Հրսքէ
յ»ն
է : կու
Կլոլքս
կլանի անդամ
է
,
ճեբմակ
չապԼւկ
Հագնոէլ
ամ ե բ Լէկեան ֆաշիսար
: Նա
փե րաց րե
լ է
« ձեռք
սեղմ ե լու»
ս ո փո ր ո ւթ
ի ւն ր ճերմ ակ
Տանր
( Հանգիսաւոր
օրե րին
ամ էն
մ ի քաղաքաց
ի
կարող
էր պա լատ
գ նա
լ ել սե էլմ ել նւսխաւլ ւսՀԼւ
ձեո քր) ,
որովՀետեւ
երկու
ձեռքերն
է լ
էլբաղուահ
են
մեհով
Հիւլէական
ոումբն
է սեդմել
կրծքին
,
միւ
սով
Բորէա
յի
կոկ"
րդր : Թ՝ բում
րնր
սիրում
• է
փունքի
ձեւոփ կապել
փողկապներբ։
ճիչղ
այգ
սոփո րութիւնն
ունէ ին
Նիւր
րմ ՛՛լէ րկի
կս՛ խեա
լնե
-
բր
»: կարելի
է չաբել
անփերք։
Անպատուելու
մէք
տաղանգ
ունին
^Պբալղ
ա»յԼւ
աչխատակիցնեբր
:
Հոկտեմբեր
16
18
Հկողմնակիցների»
Հա
-
մ ախոբՀ րգո՛ քԼ՛ն Մ ոսկուա
յի Համ աւլէէւմ արր
մի
ա–
լ ելււրղ. մամ ափաճառոլթիւն
էր , նմ ան
Ղ՚երագււ
լն
կամ
այլ խոբՀուբդնելէԼւ
Հ աւա
քո յ թնե ր Լւ՛էւ , ոբոն —
ցից
որեւէ
առանձնա
յատկութիւն
, նոր րան , ճրչ–
մ ո լութեէսմ
բ
բււնւէւահ
եւ նրէոնղ
"1"է.Իքք
կէւլահ
«
ղ աւաճան
եւ լրտես»
լնկե րփա րակէսննե
ր
բ
Այո
լեւլուն
ւլո րհահե լոփ է , որ
ԼւչԼսանո ւթեան
ձեււքին
ան չու նչ
ւլո
բհ
իք
ւլ
էսբձահ
ԼսորՀ րւլ
էս
յին
Հկողմնա–
կ Լ։
ւլնե
րր»
պա
լքա
լւէէ
Լէք
են իւա էլա
էլո
լ թեան
Հ էււմ
էււր :
ի րէսսլէ ս
նբանք
թշնամ
ու թ Լււն Լսո րացնուլնե
ր
ել
պատերէսւբքի
բոցր
•էբաՀբՈէլնեբ
են :
ճերմակ
նեղր ղտնե լր ղոլցէ
աւելի
դիւրին
լինի , քան
իս–
կական
խալլւսէլասէ ր՝ սէոալինեան
•համայնափար
-
ների
մէք։
Մ ոսկուա
յԼւ Համ ադ
ում արր
վւա
կուեց
Ա տսւ լԼւ–
նին
ոււլլլոլահ
ուլքոյնի
բանաձելոէի
Համ ադում ա ր Լէն մասնակցում
ԷԼ՛ն Խ •
Հս՚յա,ւ-
աանԼւ նե րկա յաղուցի^եբր՝
Նա յի՛բ Լ՛ Զարեան
, Ա—
ւեւոԼւք իսա֊էակեան
, ՄաբտԼւբոս
Աաբեւսն
եւ՛..
եւ • • • ((.Ամենա լն Հա քոց կաթողիկոս
,
ղեբալրւ,ն
սլւսէո րիարք
Գէո
րւլ
Ջ ՛
»
կ ւս թ ո էլի. կո
ս
բ անուանական
մ ասնակց
ութ
իլն
չունե
էք
ալ
մ իա
յն , ա յլեւ
ամ բԼւււն բարձրանալ
յա
յ –
տարաբե
լու , որ
Հբոլոր
֊հաւատացեալ
Հա
յերր
սլաՀւսնքում
են Հիւլէական
ոումբի
ոչնչառումն
ու
ամերԼւկեան
յարձէսկողների
է
/անձաՀէսրոււքբ
»:
Այս ստյթաքումԼէց
յետոյ
գէթ
սուսիկ
փուսԼ՚կ
Հեոանաբ
գէպի
փանքր։
Ոէ, թեկնէսհու
եէլաւ
եւ
Հարկէսւ
^լնարուեց»
քց աղէս ղութ ե ան Պ
աչւոււլս՚նու–
թեան
ՀամաԼսորՀրդային
կռմիտէԼւ
անղամ
:
Ջ՚լիտես
հիհաղե"լ
թէ արտասուել՝
տեսնելով
մողովուբդի,
Հոգեկան
միութեան
բարձրաղո
յն
ներկայացուց
չին
Համայնավար
զորհի
չի
նեէլմ իա
գերի
մէք։
ի՛՛նչ պէաք
ունէր Գէորգ
Զ– Լ՚Րք^Լ
՚ . ՞ ^
սաւորչի
գաՀից
ոլ
խառնուել
<^Լսաղաղութիւն
սլաէոեբաղմ
» ղաւեչտ
Լսաղացողների
ամբոխին
:
^ ^ * ՚ 7
Կ՝ Համագումարին
մասնակցում
էին վ^րաս–
տանի
ւղսւտրիարքր՝
կալլիսարւսա
կալոմնայի
, օբ–
թաոոքս
մետրապոլիտ
Նիկոլան
, թուրս
Լաաւիոյ
լուէոեբեան
եւղիսկոպոսը
ել Բարտխան
ՄիԱ"ւ1՛"՛՛^
ԱիքԲ՛
Աոիոյ
մաՀմետականնեբի
մուֆթին
,
բայց
մեբ կաթոգիկոսր
չաա
լալ
էլիտէ,
որ ինք չի
կարող
Հէսլասարոլել
Խ– Միութեան
այլ գաւա
՜
նտնքների
Հողեւոր
պետեբի
Հետ։
Հւս
յ
մողովուր՜
գր ցրուէսհ
է աչԼսարՀի
չորս
կողմր
եւ նրա
ամ
-
բողքակէէէնոլթիլնր
խորՀրգանչող
«Ամենէսյն
Հա
-
յոց
կաթողիկոսլդ
իրէսւունք
չունի
սէոալինեան
ք
՚սրոզչոլթեէէւն
կէսթսայի
մէքր նեէոոլելա
եւ ՛ս ֊
էղուրի
մէք Լսւսէէնւելոլ
/
է
/նաս իւորՀրդէսյԼէն
րան
տից
էլոլբս
էսղէստ աւղբող
ու աքլ կեոէղ
մւոէոհող
"՛՛լ՛էի
կկոին։
Մէ
.նք
ղուսէղ
է.նք
ւս րէոէս լէս քէուսւմ
,
"բովՀեէոել
գիէոէնք
, թէ երկէսթեայ
վէսբաղոյրի
միւս
կոէլմր եթէ
նոյնիսկ
Գէորղ
՚Լեցեբոքւղ
լինեո
էոոտւօտներբ
մեր
գ ր...ն աղբի
միքից
քաթ
եւ
Լժաղթ
Հէսլւոքսղ
քէսղէսքէսղոլ
ւսնկէսխութիւնր
չունե
ս
Համէսղռմէսրում
«ելոքթ»
ունեցաւ
նաեւ
Խ՛
Հայասէոէսնի
ղբող
Նայիրի
Զաբեէէէն։
Աններելի
է
ներողամաոլ
թիւնբ
^ այս էգէորոնի
Հտնդէէղ
:
Եթէ
չենք
ուղում
, որ ա սլ ե ր էս Լս ւո ութէ, ան
մուրր
քսուի
Հայ
մողովուբդի
ճէսկտին,
ւղէւոք է ղբչի
մի էլօրա
ւոբ
՛Աքացի
աէսնք Զ՚"րեէէ,նի
ոճիրի Հաւասար
սէոե–՛
րին
Ոէ
ղբպէսրէոոլթ
իւննե րին :
ՀԱ6Կ
ԱԱՐԳԱԵԱՆ
Fonds A.R.A.M
