€6
ԱՌ
Ա Ջ »
ւ
՚աղութհ
գաղոէթ
ԱԵԼԱՆԻԿԻ
Փանորամա
գիւ֊ղյ՚ն
մէք
բացուսւհ
Հւս յէաէւսն
ճամբ՚սբբ
, որ կաղմ ակե րսԼուահ՜
էր
Համագորհակղութեամ
ր Գթութեան
իյաչին
եւ.
Բարեգո րհ՜ական
ին , տեւահ
է
42
օր : Երկսեռ
ա -
Լակերտութեան
թիւր
55
եղահ
է ։
ԱււողքասւտՀա–
ան վիճակր
շատ
գոՀաղուղ
ի է էր : ք^միշէներ
Ար–
աՀամեան,
Հայր
ել
"րղի, յաճաԼսակի
այղեէու
—
ննե րով կաաարահ
են բժ շկական
քննութիւն
-
՝. կարելին
ի ։
ԷՈ
րհ գրուահ
է որպէսղի
անոնք
վին
իրենղ
մայրենի
լեղուն,
աղգ. պաամ ութե
-
րուագներ
, ինշպէս
եւ կրօնքն
ու Հայ
երղր։
եր տութ իւնր
, չ" Ր" բամ անո ւմնե րով
Հա յե -
լեղուի
32
գասեր
ունեգահ
է ։ ճամ րարր
ղա ր–
է տեսակ
մ ր Հա յկական
մամ ագրավա
յր :
ԺՕՐԺ ԱՖՏԱՆՏԻԼԵԱՆ,
Իրանի
թենիսի
ա
-
Լսո յեանր,
մասնակղելով
երկրորդ
աԼսո
յենական
մ րցում
ին , դարձեալ
իրանի
թենիսի
ախո
յեան
Հռչակուահ^
է– Այս
մրղումին
ալ ներկայ
եգահ
է
ՀյաՀր,
որ
^որՀաւորելով
Աֆտանտիլեանր
՝գ.
յանձնահ
է անոր արհաթէ
բամակ
մր :
՚ԲԵՍԱՊ , զուտ
Հա յկական
այս
լեռնաշխարՀ^,
այս աարի
Հայկական
րանակավայբ
մբ եգահ
է ։
ՀՄ–
Ը. Մի
Հարիլբ աւոր ա ր ինե ր բ եւ ա րհ՜ուիկ—
նեբր
Հաճելի
կեանք
ստեղհահ
են : Ա . Օղն.
Խաչի
Հալէպի
աբհոլիկնեբէն
երկու
Լսում բեր
բանակում
րրահ
են ՝Բեսապ : Լ^ոլոր արհուիկներն
ալ կաղ
-
զոլրոլահ
վերադաբձահ
են : Բէսապ
այղելահ
է
նաեւ
Հալէպի
^ *Լտբանղեան
՝» պատանեկան
միօւ.–
թեան
խում բբ , ոբ յաքող կեբպով
ներկա յացո
՛լ
-
ցտհ
է ճԱչվսաբՀի դաաաստանր»
:
ՆԻՈԻ
ՊՐԻԹԸՆԻ
(Ամերիկա)
Հիմնադրութեան
Հարիւբամեայ
տօնակա ատ ր ո ւթեանց
առթիւ
մեր
եկեղեցիներր
ստացահ
են
Հրաւէր
-
նամակներ,,,
մասնակցելու
Համար
Հանգիսութեանց
, որոնք
տե–
գԼւ ունեցահ
են Աեպաեմրեր
24էն
3 0 ։
Այ"
առթիւ
Գորգերու,
փսիաթներու
վյւայ
հալապաաիկ
նստահ՜
կէ սօբուան
ճաչի պատրաստութիւններ
կ ր
տեսնեն
կինեբր
: Ամ էնքն
ալ առահ
են Հար իսա
յի
•Լւրենց
րամինր^
:
թմբուկնե
ր բ
Օգր
կր լեցնեն
իբենց
մ իօբԼ։նակ
ու խ՚ւովփչ
նուադոփ
: յՏանգափառ
է մ թնո
լո բտ ր :
Այսպէս
պիտԼւ չարունակուԼւ
մ ինչեւ արեւամուտ
,
մ ինչեւ
գիչերին
խաղաղութիւնր
, երբ
թմբկաՀա^.
րր ղէպի
Աեւ
Ագբիւր
պիտի
իքնէ
արտասուալից
աչքեբով•
Հ է յ
Վ՛՛՛Ւ
»
^ է յ
Վ՛՛՛Ւ
՚
Այնճարցինեբ
..
Բտյց. ամէն– ճրագի սրաավառ
չււղիմլին
Հետ
,
արցունքի
պզտոբ
ամէն
կաթիլին
Հեա
յոյսր
նորէն
պիտի
փոթորկի
, երազին
հոփր պիտի րաբձրանա
/
եւ ազատարաբ
նոր նաւ մր Լսարիսխ
պԼւաի նետէ
Միքեբկրականի
մէք ...
Մինչեւ
այն ատեն, ամէն Խաչփերացի
, դեղե–
ցիկ
^"կայ
հ՜առի
մր վբայ
խտ չուահ
Բ
րիսաոսի
նկարր
պիաի Հաստատեն։
Խորանին
ձաԼս
կողմր
պիտի
զետեղեն
նաՀատակներուն
աճիւննեբբ
պա
-
րունակող
սրբաղան տապանակր
: Հարիստն
, օգին
անսպառ
պիտի րԱան : կեանքր
իր ամէնէն
ողբեբ–
լէական
տեսիլքին
մէք իսկ պիտի չպարտուի
մա
-
Հէն։
կաղմուահ
է միքդաղութային
յանձնախումբ
մր,
մէկգի
դնելով
յաբանուանական
եւ
կուսակցական
խնգի րներր։
Գբօչր
կբ ներկայացնէր
Ս–
Գրիգ՚՚Ր
Լուսաւոբիչր,
որ կր մկրտէ Տրգտտ
թագաւորր
եւ
իր տան
անդամներր,
իսկ ճակատբ
անգ/երէնով
գրուահ
է ւէՀայկական
Միացեալ
Ընկերութիւն
-
նեբ
», իոկ երկու
կոզմերուն
վբայ
ալ՝
« Հայ
աւլ–
ղբ
կ՝րնղունի
քրիստոնէութիւնր
իրրեւ
պետական
կրօնք
298
թուականին՝»
: Հայերր
Հասաատուահ
են
Նիու
Պրիթբնի
մէք
9^ական
թուականներուն
,
բազմ ացահ՜ չեն, եւ մնացահ
են փոքր
ղաղութ
մր։
ԼՐԱՏՈԻ
ԱՐՈՒԵՍՏԻ
ԹԱՆԿԱՐԺԷԲ
ԱՒԵՏԱՐԱՆ
ՄԸ
ԵՐՈՒՍԱՀԷՄԻ
ՄԱՏԵՆԱԳԱՐԱՆԻՆ
(Յ՚ււսաթեր)
ԱՐԱԷՆ ԵՐԿԱք^
Պ • Գալուստ
Կիւլպէնկեան
թանկագին
Աւե
-
տարան
մբ նուիրահ
է Երուսաղէմի
Ե.
Գուրեան
ս
աաենագարանին
: Աւետարանբ
կաչեկաղմ
է եւ
երկու
կողքերուն
փրա
յ ունի երկաթեա
յ խա
չեր
ու
գամեր։
կապիչ
երեք
չզթաներէն
մէկր
կր
մնայ
գեռ։
Զորրորգ
էքին, պարապ
թերթին
փերի
մա
սին
մ էք գրուահ
է մ ութ կապոյտ
մ ե լտնոփ
եւ
անղլերէնոփ.
ՀԳնոլահ
Վանի
մէք
Աեպտեմբեբ
1896/1՛,
թուական
Բ. Վ.
1514»։
թուականր,
սա
կայն, պէտք
է ԲԱայ
1455/5՛,
որովՀեաել
Աւետա–
րանր այս թուա կանին
գրուահ
է,
իսկ
1514/5՛
վերստին
գնո լահ
ու նուիրուտհ՝
Մ աբղար
եպիս–
կոպոսին
կողմէ:
Աւետարանին
սկիզրր
մ էկ
թերթ
մ ագա–
ղաթ
է եւ մէկ թերթ
թուգթ,
իսկ
վեբքր
մէկ
թերթ
մազաղաթ։
Մտգազաթեայ
թերթեբր
կբ
պարունակեն
անկիւնաւո
ր երկաթագրի
, երկս
իւն
ճաչոցի
մասեբ։
Իսկ թգթեայ
թերթր
կր
պաբոլ–՛
նակէ , աարբեր
գրչով
, դարձեալ
անկիւնաւո
բ հ ր–
կաթագբով
երկս իւն Աւետարանի
մասեբ։
Մանրա
նկար չական տեսակէտով
չաա
աբմէքաւոբ
է ։ Իսկ
ճոխ
եւ լաւ պաՀուահ
նկա բներբ վարպեա
ար
-
ռւեստագէտ
մր կր մաանանչեն
:
Աւետարանի
նկարԼւչբ
Մինաս
մէկ
տեղ
կբ
յԼ՚չուի
միայն,
Մ աաթէոս
Աւետարանչի
պաակե
-
բին
ներքեւ
: Այս Մ ինաս
նկարիչի
ղոբհեբէն
հա
նօթ
է
ուր իչ Աւետարան
մ ր , գրուահ
ՏովՀաննէս
քՀնյ . Մանկասաբեանցի
ձեռքով
1469/5՛ ,
Աբճէչի
Ա. Գէորդ
եկե ղեցւո
յն մէք
(Ա երո վրէ
Ավաճեանի
քո յրերր
նուիրահ
են այս Աւետարանբ
Ա • Տակոբ
եանց ձեռագբաց
Մ աաենագա
բան ին) :
^ Մ անկա սաբե անց
քՀնյ՚ի
գրահ
Աւե տա բան
ին
հաղկաղարղումր
ճոխ
է , բայց
նկաբազարգուէէբ
չի ՀաւասարԼւր
Գաւիթ
գրչի Աւետարանին
: Անոր
մէք
կան
չորս Աւե՜աա բան իչնեբու
նկարներր՝։՛
Մատթէոսի
նկարին
տակ
գրուահ
է կապոյտ
ե ր ի–
ւլի մբ վբայ
ճերմակ
երկաթագրով
<ձԶմինաս
նկա բոզս
յԼ՚չեցէք
Ի • Բս .»
է
Բոլոր
գարգագրերբ
Լւրենց նմանութիւնով
կբ վկա յեն
, ռր
Հեզինակր
նոյն արուեստագէտն
է : Ջօպանեանի
«1^0Տ6քՁ.16»/
Ր • Հատոր
ի 237րգ
էքին
տակ
տպուահ
է
Մ ինաս
նկաբչի
լո ւսանցազա
րզե
բէն
նմոյչ
մբ,
առնուահ՝
նու խապէս
Ս . Ավաճեանի
պատկանոզ
այս Աւետա
րանէն
^
ԿԱՐԳԱՑԷԲ
ԵՒ
ՏԱՐԱԵԵՑԷԲ
^ Տ Ա
Ռ
Ա Ջ
» Ը
ՍԱՐՈՑԵԱՆ
ՊԵԼԺԻԱԿԱՆ
ԲԵՄԻ
ՎՐԱՏ
ք՚ւՏՅքՕ Լւէէ€ք31Ր6
կբ գրէ
որ Պրիւսէլի
մէք տրր–
ուեցալ
Աարոյեանի
թատեբախագփն
առաքԼն
ներկայացումր
ֆրանսերէն
լեզուոփ։
Խազին
ա
-
նունն է
յ\աշ
օք Օսք
Ահ
(Մեր կեանքին ժա ֊
լքանակը) ,
որ Աիացե ալ ՆաՀանղնե
բու
մէք տրմա
նացաւ
ք*ս11է2Ըք
կարեւոր
մրցանակԼն
:
Ֆրանսերէնի
փերահումբ,
ղոր կր բեմագրէ
^\ձ
^ճՈ
ձէ
6ա\6|1ԸՏ
թատրոնր,
կատարահ
են Պ– Պոփէ եւ Տիկին
Հե–
լէն Պայետն
:
Ֆրանսական
շարաթաթերթր
կբ
Դբէ
Լ^^
թարղմ անի ^ ե ր ր ա շխաատհ
են ոչ
մ իա յն Հաւա
-
աարիմ
մնալ
գորհին
, այլ
Հետեւիլ
Հեղինակին
Լսո րՀոլրգներուն
, զո րս կուտա
յ իր
նախաբանին
ւէէք.
^< Փնտռեցէք
բարութիւնր
ամէն
բանի
մէք,
ի յայտ
բերէք
ամէն
Լնչ ոբ կբ փայլփ
եւ կր յագ–
թէ ապականութեան
, արՀամաբՀեցէք
փատբ
ու
անբարչտոլթիւնր
, եւ ոչ թէ փատերն
ու ամբա
-
բիչտներբ:
Իրապէս
, կ՝աւելցնէ
^Ֆիկարօ»
, ամբռգք Լսա–
գր
կեւ/ւնքին
ձօնուահ
օրՀներգ
մրն է , թէեւ
գոբ–
հողութեան
վայբր
(Տ
.Նիքին սրճարանն»
է,
Աան
Ֆրտնչիսքոյի
ամէնէն
խեղճուկներէն
մին։
Նիք եւ
իր րնկերր
ճօ նոլԼւրոլահ
են Աստուհո
յ եւ ե
բկուքն
ալ կ՝ ա չխատին
տալ
իրենց
ամէն
մէկ յաճախո
ր -
ղին,
ինչ որ անոն^ կր պակսի
գտնելու
Համաբ
Լէ–
րենց
էութիւնր
Ա յս գորհին
Համ ար , զո բ րեմ ագ րահ
է Վ^^եււ -
նե ո Տ բկտն
նե րշն չոզ յարդարանքի
մ ր մէք , քիաք
Ա թեմ ան յօրինահ
է Հա ^ենաբազձ
երամչաութիւն
մր , որ կր սեղմ է կապր , ի րարո
լ
մ իացնե լով
ա յս \
սելամ ո րթն
ու
քաՈԼՍյօյր ,
ա յս պարոգն
ու թեր
-
1
թավաճառր,
այս ՀՀպարոն»ր
, ագքիկներբ
եւ ոստի—1
կաններր
,
տարօրինակ
տիպարներ
որոնց
Հ •ս—ւ
մար
Ս արո յեան
կբ մաղթէ
գտնել
<ձմեբ
կեանքին՝^
մամ անակր»
:
;
ՆԻ՚ԾԱՎ
Փարիգի
մէք , երկու
մտաւորական
վ ի րա բո
յ մներ
վէճ
մր կ՛՚ունենան
, որ ի վերքոյ
կր
յանղի
մենամարտի
, ատրճանակով։
թրիսթան
Պէոնաբ
երգիՆարանր
կբ լսէ եւ չաա
կր
ցալԼէ :
<ձԻ"նչ րնենք,
կ՝բսեն
բարեկամնեբր,
չկբէքաեք
Հաչաեցնել
, կ՝ուղեն
իրաբ սպաննե
լ » :
^ –
Ա",
կր մենախօսէ
Թրիսթան
Պէոնաբ
ախ րօրէն
, ուրեմն
րմիչկներր
Հիմա սկսան
իրա՛ բ
սպաննել
, կարհես
թէ
մենք չբաւէինք
իրենց
այդ
ցէսնկութեան
. . .
ԱՏԱՑԱՆԲ
ԲԵՐԱԿԱՆՈՒԹԵԱՆ
ԱՐԳԻ
ՀԱՅԵՐԷՆԻ
(ուղ -
ղադրակտն
կանոնեբու
եւ հանօթոլթեանց
յալել
—
ուահոփ
մ բ) : կազմեց՝
Մինաս
Թէօլէօլեան
:
Ա.
գիբք • Հրատ
. Րե րիո
յ թեմի
Ուսումն
• ԽորՀուր
-
գի։
Հալէպ
1950։
Գին
200
սուր. գաՀեկան
:
ԱՈՒՐՐ
ՓՐԿԻՋ, աեղեկաաոլ
կ. Պոլսոյ
Ազղ.
Հիւանգանոցի։
Բ. ատրի,
թ ի լ
13
եւ
14
(1950
Սեպտեմբեր
եւ Հոկտեմբեր)
: Պատկերաղարգ
•
Հասցէ
—
ք՚շքշհշահշբ&շՅք, ք^օատո Ւ1ՅՈ, Ր^Օ. 1-2 -.
Շտ1Զէ&
1տէՅոես1 ( 7 ս ք ց ս ւ 6 ) :
Հ
6
ԱՌԱՋ»Ի
ԹԵՐԹՕՆԸ
(213)
ԵՐԿՐՈՐԳ
ՄԱՍ
ԺԳ.
Զարմ անքն
ու ուրախութիւնր
ոռնոց
բարձ
-
բտցրին
բակում
: Ամէնքր
փազեցին
վերեւ՛
միայն
մ ա յրն
էր , որ թուլացաւ
, րնկաւ
Գա յիանէի
գիր՜
կր :
Պատի
գլխին
կանգնահնե
ր ից մէկր
ձա յն
տբ–
ւեց,
իմացբեց
ղիւղին։
Նորից
զիչերբ
աղմկեց
.
նորից
չներր
Հա քեցին : Աննա Խաթունր
ուրախու
թեան
արտասունքնե
ր էր թափում
, լիղա մ էբ
ա–
բ իւնա թաթախ
ազքկա
յ գէմքբ
: Նա թափում
էր
ցելէի կաբկուա
եւ
յոլղմ ոլնքից
չէ ր
սպասում
պատասխանին
• • •
Թէոս , թո Լւբ , յանկարհ
կանչեց
նա :
Այմմ
ռ
ցա ր :
Թէոս , սպասիր
, գոռաց
Յովէւէփր
վերեւից
:
ԵԼ
կրակ կտբահի
պէս
ցահ՜
վաէլելով
,
նա
յտնեց , որ ինքն է տանում
Լուբր : Մ ա յրր
խլեց
ու սանձբ
նբա
ձեռքից
՚ մութ
գիչեբ
,
ղմուա ր
ՃանապարՀ
ել ո՞փ ղիտէ , գուցէ
այն
կողմերում
կո֊իւ
է, գուցէ էիախչոգ
փախչուլի
ետեւից
է՛
իսկ
այգ անփորձ
երեխան
չաա
է ոտր աոաք
գրել,
րո–
լորոփին
մոոացել
է թէ ոփ է ինքբ։
Րայց
Տոփսէ–
՛Իււ յ՚"՚լԼմեց
, յանկարհ
բարձրանալւէփ
թամբի
գր–
լոլխբ
աոանց
ոլրիչԼւ
օզնոլթեան
:
Աււաւօտեան
ես կր բերեմ
Շ աՀնաւլա ր ին , որ
տեսնէ
մեբ գիւգբ, ասաց
նա,
ոլգւլելոփ
գօտուց
կաԼս արահ
իր խէնքաբբ
:
Զին չարմուեց
, Լակ
կ՛՛՛զ Հեհեալբ
, երեխա
լի
՚ղէս թռչկոտելով
նրա վրայ,
կանչեց
՚
Մ ի՛՛ էուր է , քո յրիկ • ՚՛ Բեռին
ՀԼէմա չԼէ ասի
թէ մենք երեխա
լ ենք
. . •
Բիչ
անցահ՝
Թէոսբ
Հեհալ
քոբին
եւ
գնաց
նբա ետեւից
;
ԺԳ.
Լուսանռւմ
էր , բտյց մարգկանց
Հոսանքր
ւլեռ
էէր գագա րե լ ։ Գալիս
էին գիւզից
,
բարձրանո։–մ
էին
Մելիքի
սանգուխնեբով,
նայում
էին սէզան
-
նուահ
ին , խօսոււէ
էին քթի տակ։
Ամէնքր
էէ Ի^
վեբաէլ.առնէււմ
տուն • ամբոցի
բակում
Հաւաքուահ
էր մԼէ մեհ՜ խում բ , որ լուռ սպասում
էր ինչ
որ
րանի : Այգտեգ
էր եւ Մ անասր :
Այգ
միքոցին
գիւզից
գիւղ մարգիկ
էին
վա
-
գում , լուրեր
էին տանում
: Մի քանի
Հատ
է լ Աւե
տարանոց
մտան
:
Ամէնից
յետոյ
եկաւ
Ասլանր
իր
քրանահ
,
^չասպառ
ձիու
վյւայ : Նա անցել
էր մեհ աաբա–
հլութիւն
՚ Պօղոսր
չաա
էր ետ
մնացել
. նա
չէբ
կաբոզ
քչել
իր ձին , որովՀետեւ
մենակ
չէր.
նբա
առքեւից
քալում
է ր մ ի կալանաւո
ր , որի
վղին
անցկացահ
չէււանի
հայրր
նտ փաթաթել
էր իր
տք
թեւին
.
. "
Մ իմեանց
Հաղո րգոլող
լուրերր
այլեւս
կաս
-
կահ
^էին թող^աւմ
, ոբ կոտորահբ
զլուխ
էր
եկել
Վա
րէսնզ այի
րո լոր
կողմ ե րոլմ : Մ արգիկ
իրար
աչքալո
յս է ին տալիս , չատերն
արտասւում
էին
երեխայինման
: Ասլանր, տեղեկանալոփ
թէ
ինչպէււ
էբ կատաբուել
ղոբհի
ամենագմուար
մասբ Աւե
-
տաբանոցոլմ
, Հբճուանքից
մի ե՜րգ մռռաց
՝ քթի
աակ
եւ , գտնե լոփ Մ անաս ին , յարձակուեց
,
իր
գրկի
մէք
առաւ
ա յղ փոքրիկ
մարմ ինր
եւ
բսէրձ–
րացբեց
իր ձեռքերի
վբայ
:
Բայց
հմակի
մարգր սաստիկ
ւլմղոՀ
էր ,
եւ
կոպտութեամ
բ աղատուե
լով երԼւտասարգի
գ րկից ,
աւելի
թթուտցրեց
ղէմքր
եւ քաչուեց
մի անկիւն
^
փնթփնթալով
մի քանի խիսա
խօսքեր
: Աս լանր •
սակայն
, Հանգիստ
^^թողեց նրան : Զեռքբ
գնելով
նրա
ուսին , եբիտասարգր
ցո յց տուեց
աստւլեբի
րազմ ութիւնր
, ոբ պսպղում
է ր երկնքի
Հ իւս իսա
յին
կողմում
, աՀագին
տարահութեան
վրայ
Գիչերուտյ
աչքերն
են , էսսաց նա : Գրան—
ցից
մի բան
Հ ասկանո^ւմ
ես :
ի՛՛նչ
Հասկանում
, ակամ ա յ պատ
էսս
Լսանեց
Մ անասր
:
Երեք
ամրոէլք
Մ ե լիքութ իւննե բ կան
տ յն -
տեէլ • եթէ աստէլեբր
ղիչեբուայ
աչքեբ
են ,
^ " ՚ լ
մեզ ասեն
թէ ինչ տեսան
իրանց
տակ
, այստեզ
:
֊
ինչե՛՛րիս
է...
Երբ
Մ անասն
անՀասկացոզ
է ձեւանում
,
պէաք
է նրան բացատրել
ամէն
մի պարգ բան :
Գւէւ
Հօ գիտելս
որ եթէ
Խաչէնում
, Ջրարեբւլէէ
է
մ ,
Գիլ–
լսաանում
գորհր
յաքո գուահ
^էինի , մեր
արահ ր
ոչինչ
է :
Մ անասր գարմանքով
նայեց երիտասարգի
աչ
քերի
մէք եւ պաէոասխանի
փոխէսրէն
մատբ
մեկ
-
նեց
գէ
պի Մ ելիքի
տան
փերին
յարկն
ու
Հար
-
ԼԷՕ .
Fonds A.R.A.M
