Հ
6
Ա Ռ Ա Ջ
յ–
ԱՐԵՒՄՈՒՏ-ՐԻ
ՃԱՄԲԱՆԵՐԸ
և ՚ԻձԻՆ եԻՐՈՊՍՅԻ
Հայ աղջկաՍց առաչիճ
դպոպը
Մեն, ք
1
՚-այերս
,
ւքե
րւսււչ
ւ IIIւս֊,
ու.
թ ի ն
լնե–\
Ասւծ ենք
մ իշա , ե ւ. իրաւունքուԼ
, նախկին
Ա՚–(Լ"
՚՜
ւոբիոյ
մասին։
Նախ,
սա նկաաումոփ
ոք ան
դեր՜
մանական
կր,
եւ. գիւբաւ. կբ շփո թուէ բ
փբու
-
սիականոլթեան
Հեա, աաեչի՝
մեզի Համաբ
: Եր^ձ՜
բոբդ. , ո բոփՀեաեւ
կա
յս բութիւն
մ բ
եզահ՜
ՀԱւսաբիա
- Հունզաբիա)
եւ մեդի
կբ
յիչեցնէր
ուրիշ
մ բ ախբաՀռԼակ
թուբքիո
յ մէք
Հաբկ
է Հիմնովին
սչաբդել
եբկու կէաերբ
։
Աւստբիաւյինեբբ,
թէեւ
դերմանախօս,
Վէ՜
էննայի
աբքունիքբ
Հաւաքել
տուած
է
Նիպրէ՚՚՚-ն՜
կլնի եբգբ
աղզակից
եԿւ ու
բնաւոբութիւնով
մօտ
Պ ավեբ իաց
ինե բուն :
Անոնք
Հակառակ
են
Փ բուս իաց
ինե բուն , ոբոնց
Հետ
վէճեբ
ու
սլատե֊
րազմնե բ ալ ունեցած
են , վեբքինլլ
\939ին։
Ն" յ ն
իսկ
Հայութեան
աբմատական
բնաքնքումր
,
ոբուն
տակաւին
սովոբ
ենք Ապբիլեան
Ազեոն
բան
մր
չրսոզ
անունբ
տալ,
անոնց
մեզքբ
չէ :
Այգ
մասին
աՀա
փոքբ
միքազէոլ
մբ։
1933/՛^՛ ւ
սուտէթեան
, այն է նախկին
աւստբիական
,
թերթ
մբ «Ջաբդեբբ
ազգե բու
կեանքին
մէխ
յօդուածա–
չս՚բքբ
կբ Հբաաաբակէբ։
իքօսակցութենէն
եբեւան
եկաւ
ոբ խմ բազ իրր Հա յկական
քարդ ե րուն
Հր -
մուտ
է։
Ալրեմն
զո՛ք
ամէն
ին չփ տեզեակ
էք ^
ե լ ուզելոփ
մեզ քարգե՛"լ
տուիք , սլոռացի
անոբ
ե՜
բեսին:
Այս
է
թեզճ տզայ, դիտեմ
գ ե ռ
աւելին
քան
դուք։
Աակայն
մենք
չէինք
որ
լնել
տուինք
,Փ րք> ւ՜
սիացինելն
էին։
Եթէ
մենք
Հոն բլլա
յ ինք ,
"՚յԳ
բաներր
չէին սլատաՀեր
, սլատասիսանեց
:
Ւնչ
կր վերաբերի
կայսրութեան
, ով
որ,
ւլա–
լով Աբեւե լքէն , մ տնէ
անոր նախկին
սաՀմ աննե
-
րէն
ներս , իսկո
յն ինքդինքր
տաբբեր
աշխարՀ
մր
կբ զանէ։
ԵԼ
արտերբ,
ե լ զաշաեբր,
եւ
խճուզի
նեբր,
եւ արուեստական
ւսնտառներր
, եւ
շէնքերր,՝.
եւ
մ ինչեւ
ծունկերբ
սպիտակ
կիրէ շապիկ
Հազ ած ^
պտզաաոլ
ծաոերր,
Հեթէ
աշուն
է եզանակբ)
, ել.
Հեոագրի
ձոզերր
, ել եբկաթուզիի
խնամ ուած
՛է
՚ւիծերբ
ե լ անոնց
անցքերր
աեզ
տեզ
գոցոզ
ձո -
դեբբ.–՛
աոաքին ակնարկով
, ամէն,
ամէն
ինչ,
կր
ցուցնէ
, թէ
աա
ր րե ր , բարձր
քաւլաքակր
թութեան
տէր
երկիր
մ ր կր
մ տնենք : Ւսկ
երբ
Հոն տեզ
մր
իքնենք , արզ էն ա յս բոլոր տպաւո րո ւթ իւննե րր կր
զօրանան
ու կր վաւերացուին
: Եւրոպայի
առաքա–
ւլէմ պետութիւններէն
մէկր
Զ ՚ ՚ ՚ ֊ ի ց ե ր ի ա ն է։ Աւրս–
տրիա Հաւասա ր է անոր : Ամէն
մարզի
մէք :
Շ է օն սլո
իէն
ի ար քուն
իքբ
բռնակալ
մսխոզ
մ ր
չէ եզած
, ինչպէ ս Ա տ աւք սլո լի նեխած
ու
ւլա ր շա–
Հոտ
սուլթանու
թիւնր
, այլ շինարար
: կաքսրոլ
—
թեան
մէք չկայ
յետին
ւլաւաււական
քազաք
ռր
չունենայ
իր թաւորոնր,
եկեւլեցինե
րր , դպր"ց
-
նեբր,
(Հիմէէէ
այլեւ
սինէմաներբ)
,
բւսւ^իքներր,
ւլտբաստաններբ
(թՅՐշ) ,
լիսէներբ
, Հիւանզանոց
-
ներբ, ապաքինտբաններր
(ՏՅՈՅէ0ք1սա)
եւն.։
՚\,ախ–
նական
ուսումր շատոնց
ւզա րտաւո
րիչ
է : ՚հտտա–
րտններր
օրինակելի
,
օրէնքներբ
մարզկային
:
Արդարութեան
գինր
ամէն
տեզ
նււ յնբ,
Րէէայ
փյ,էննան
թէ կտր,զտթեսն
լեոներր
: Ծին ո լ ա ծ ՚,
երկիրր
Հա յրական
Հալ ած ո ւթե տմ ր
,
էսւէ
էսնւյ ցե -
՛է՛" յ1՚՛^ խարո
լ
թեան
: Ծ խնե լո
յ՚^՚ե
բու. ւան տաո
է ան
ծա
յրէ
ծա
յբ , ո րոնք անդ ադ ար
կր
ծ խա
յին
ար
-
աագբելով
ու
շինելով։
Հսկայական
ներածում
արտածում
, դրամր
ոսէլի : Պետա/լան
լեզուն
ե -
գած
է գերմանէտբէն
, բայց
միւս
լեզուներր
չեն
կաշկանգած
: Ամէն
երկիր
ունեցած
է իր
ներքին
ինքնավարոլթիւնր
Փբակէսյին
տուած
է Համա
-
լոարան
, ւլեռ \ ՅՕՕի աաեններր
: կրթած
,
գաս
-
տիարակած
, մ աբգ
րրած
է Ա լաւներր
:
Ւնչքան
տաբբեր
են Պ"Հեմ
իո յ Ա լաւներր
ե լ ի–
րենց երկիրր
, ու Աեբպիոյ
Ա լաւներր
ել իրենց
եր–
կիր է՛
I
էն չպէ ս յք՛ աամկւէսւլ Ա,լպանիէսն :
ԱբովՀեէոեւ
մ էկբ Աւստրիո
յ
մ ասն
է բ , մ իւսնե բ ր
թ րքական
նաՀանգ։
կր ւլարմանաԱւ
, տեսնելով
որ
ամէնէն
յետին
գիւզր
ունի
նոյն /լեբակուր
եվւելոլ. արդիա
կան
ակութբ,
մաՀճակալր
, վ ա բաւլ ո յ րնե լւ բ , կա––
րասին
, պատուՀանի
թւսւլալնեբր
, ինչպէս
որեւէ,
քազաք։
կր զարմանայի
տեսնելով
բոլոր
Հանքե
րուն
եւ Հանքա
յին
րուժ իչ քուրե րուն
շաՀազոր
-
ծուիլբ
, որոնք
ծնունգ
տուած
են
Մառիէնպատի
եւ Բաոլսպատի
:
Ուրեմն
այս
կայսրութիւնբ
ինք իր մէք
փ
"ՔԷ
՚իկ
միացեալ
Եւրոսլա
մր եւլած
է,
՛Այն
որ
տակաւին
կր շարունակէ
մնալ
Զ ՚ ՚ ՚ ֊ ի ց ե ր ի ա ն , եւ զոր կր
ձբզ–
տին կերտել
արեւմուտքի
դ իւանադ
է տներբ :
Ա յս
կա
յս բութիւնր
երկու
անւլ ամ փրկած
է
Եւրոսլան
թրքական
եաթաւլանէն
:
Անոբ
անՀետացումր
պատմ ութեան
բեմ
էն , ճտմբան
բաց
ձգեց
Արեւել
քի ծանօթ
րարբաբռսոլթեան
առքեւ
, որ
աՀա
կոնծեբ
է ՚իանուր
, եւ
ալ
ելի անգին
, մին
չել
էլ -
պա
եւ կր սպառնայ
քտնգեԼ
մ աբղկա յլէն տարրա–՛–
Աղէլային
մատենագրութեան
աւանգած
Հայ
Հնագոյն
շրքաններու
պատմութեան
մէք,մինչ
Հայ
մանչր պետական
օմանգակութ
եամր
բացուած
Հասարակաց
ղպրոցներու
մէք կր ստանար
իր
ու
սումն
ու ղաս տիա րակո ւթիւնր
(Հ– ՎարդաԱ
Հա–
ցունի,
Գաստիարակութիւնն
Հին Հտյոց
ք՛՛փ,
Վե
նետիկ
,
1923,
էք
85—99) ,
Հս՚յ
""մԻԿը.
ղրկ"՚^ած
էբ այգ աոաւե լութենէն
: հ)տիր մր , որ կր
տիրէր
Հին
ՅոյՐւերՈՆ
մէք ալ։ Աթէնք
ղ"՚^րկ
էր
ազքկւսնց
վարմտրաններէ
: Տոյն
մայրն
էր իբ
ազքիկներոլ
ղաստիտրակբ
(I)^^^աե^^Տ 6է
Տտ81ւՕ,
ՕւՇէ10Ո,
ԺԸՏ
ՅՈէւց. տւ6€ցս6տ 6է էօա31ո6տ I.
Փարիզ
1877,
477) :
Հասարակ
լնտանիքներու
Հայ աղքիկր
իր
մօր՚քէն
սլիտի ստանար
Հաբկ եղած
զտբգացումր։
Ւսկ
աւլ1ւռւական
տունե
բու
մէք մօր կ
օմանւչակէին
ւատու կ դաստիարակներ
(՚Լատսր Փարպեցի ,
Պատմ. Հայոց,
Վենետիկ,
1873,
էք
որոնք
Հաւանօրէն
կիներ
էին նկատի
ւս ռնե լով աղքիկ
-
նե բու արական
սե՛ւէ անքատ
կեն ց ազր
Հ Փա րպե
-
ցի , անզ՝
էք
162.
Հմմտ
՚ Հտցռւնի
,
ՀայուՀին
պատմութեան
առքեւ. Վենետիկ,
1936,
էք
10–է1
եւ
16) ,
ինչպէս անքատ
էր ժամանակակից
յոյն
օ–
րիորգին
կեանքն
ալ
(Յովհ– Ոսկե|ւերսւ(ւ ,
Մեկնու
թիւն
թ՚լթոց
Պ՚սւ՚լոսի
Ա. Վենետ.
1862, ^^՚ 814) =
Երկաբ
ղարեր տեւած
է այս
ղրութիւնր։
Ու
Հտյ
ագքիէ^Ր իր ՛լա րւլա ցում ր ստացած
է
հ նուլա
-
կան
ա՛սն շրքասլաաին
մէք, զլեւաւորաբար
լձւթեր–
ցում ով
ու ին^^ազա րգացում
ոէէ ԼՀմմա • Հաց ունի ,
* ՀայուՀին
»՛ էք
12) :
Զուր
է , Հետեւաբար
, խօ
սիլ
Հնութեան
մ էք «Հա
յ աւլքկանց գպրո ցնե բու
»
մասին
:• Շտտ
ուշ ժաժանակներոլ
մէք միայն
թ ո յ լ
տրու՚սծ
է Հայ ազքկան
Հասարակաց
գւզրոցնեբու
մ էք
մ ուտք
ունենալ
: Ատիկա
եւլած
կ՛՛ե րե ւա յ
նախ
վարպետ տոստյււներոՆ
երկսե՚ւ
«գպբոցներու»
Ժէք։
թէ
ե՞րբ
սկիւլբ եզած
է ատոր՝
անկարելի
է
^չգել
: ԺԸ • դարու
վերքին
քառորդէն
սկսած
կբ
յիչուին
քանի ժր
մանկատու.քւեր, 1773^*՛, 1774/5՛,,
1 782 -
Տ7ին
, ԺԹ–
գ արու
սկի
՚ԷՐՐ
, եւայլկւ
ԼՀԺԺա,
՚՛
իիւզանդիոքւ,
կ. Պ–
1903
թ–
2160.— Ծաղիկ,
կ.
Պ՛
1903
թ–
4),
որոնց
ժասին
ժ ան րաԺ ասնո ւթ
իւն
կլ՛ պակսի
Ըստ Հ–
Ս՛ • *1|ււաու.րեանի
(Հտյ
Հանրազիտակ,
Պուքրէշ
1938 -
40,
էք
921)
պոլսաՀայ
աոաքին
այլջկաԱց ւքանկատունր
բացած՝
է
ՐրարիոԸ -
՚լ,օ -
տար
(1750
- 1835) ,
որուն
վր՚սյ
խօսելուէ
կբ
զրէ
ան––—- «Պ՚՚լսաՀւսյ
աոաքին
ժ անկավա
րժ ուՀ
ի
,լնիկ
Պալաթցի
... Աա
Պ ա լա թո
լ
թա.լին
ժ է ք , Ա.
Հրե
շ–
տակապետ
եկեւլեցւո
յն մօաերր
րացած է Կ– Պոլ–
ս ո յ առաջին աղջկանց մանկատունր՛ Ս • Խաչ ա -
նունով ,
ուր իրեն աշակերտած
են
ժաժանակակից
երեւելիներէն
շատեր
» :
Պալաթի
Ա . Խ ՚" չ մանկատունր
զո յութիւն
ու
նէր
արդէն
\774ին,
ինչպէս
կբ տեսնուի
Տ ի չատտ–
կա րանէ մբ (տես
Հայ Հանրադիաակ
, անզ ) , ուր
Րրարիոն
- էյօտար
ձեոադիր
էլ օրինակէ
մ անկա
-
էոան մէք, սակայն
դժուար
է Հաստատել
թէ
ժ ան–
կատունբ
Րրաբիոն
- Նօտար բացած
եւ
աղջկանց
յատկացուած
րլլայ։
Աւելի
Հաւանական
է
ոբ
մ ան
կէո
տուն րանո ր եղբայրր
բացած՜
րլլայկամման–
էերոլ
ել կամ
երկսեէլ
տղոց
Համար։
Բրաբիոնի
եզբա
յրն է
Մատթէոս-Գպիր (1740 - 1825),
ծա -
նօթ
իբրեւ
տպազրիչ,
շա բականաւլէտ
, մանկա
-
վարժ,
եւն. (տես
իր մասին
Արր֊ 3՛ Այւ)ազետն ,
« Շար
Հայ կենսազ բութեանց»
, Կ– Պ–
1893,
էք
74
1 1 21 :
Արգ
, իր կենսագիրր
կբ
զրէ՛
« Պատուելի
- ՚հպիրր՝
բ՚էւակութիւն
Հաս
-
աաաած
էր Պալատոլ
եկեւլեցւո
յ
կալա
ածներէն
տան մր մէք,
ուր միանգամայն դասարան րանա -
լով շաբաթր քսանական փարայի թոշակաւ աշա
կերտ կ՚րնդունէր,
ել այսու
կ՝ապբէր
եւ կ՝ապբե–
ցնէր
իւրաց
ինքն»
(Այվաւլեան
, անգ՝
էք
74)։
// ատթէոս
- Դպիր
իբ մէկ
տէզազբւսծ
դ րքէն
մէք
կբ խնզբէ
«Յիշեցէք
դէոպւսզբիչ
սորին
Ե^կոէ խօսք
ժըԱհփ ԱաՎակագէիԱ
Զարմանքով
կարգացի,
Պ–
Մուշեզեան
, ձեր
նամէոկբ
« ԱզգապաՀպանում
»
:
Թէեւ
գուք
Ժրնեւ
կր րնակիք
, րայց
ԼԱ
ձեզ
մէ
աւելի
լաւ
կբ
ճանչնամ
այդ
քւսդաքին
Հոդեբա–
նութիւնր
:
Անկեղծօրէն
բսելով
չեմ մեզագրեր
ձեզ,
նկւս–
տի
առնելով
թէ
սակա բանական
Հաշիւներով
ղբաղած
վիճակի
մբ մէք գրած
րլլալու
էք
տյղ
նամակր
: Ա ակա
յն տրամ
ա բանօրէ
ն
կրնւյւյի
ք
քիչ
մր աւելէ
սլայծառատես
ՐԷԼՈ՛
Լ եւ փոխա
՝1ւաէլ
տար֊–
ո լելու
ա յ՚էտեղի
ն իւթա
սլա շտ
ւլ աւլափա
ր
՝1ն
ր էն
ու
ազղապաՀ
սլանում
ի ն
իբբեւ
արմ ատական
,-լ ա րմ ան
« դրամ
»ր
աո
՛ոք ա րկե
լու ,
Հ ամ ե ս տօ
ր էն
բաւլղ
ա
տէէւթի
՚ն
մր կատարել
երկու
ծայրայեղութեսնց
միքեւ
:
Գուք
կր կարծէք
թէ
ժէէնեւէն
գուբս
ուրիշ
աշխարՀ
չ կ ՚ ո յ : Արթնցէք,
պաբոն
եւ
՛լ՛նէ
լալ
կարդացէք
«Տաոաք»ի
չորբորգ
էքր
ուր
ւսէլզային
Կւ1ւբ^չումի
կայծեբր
կր
շոզան
ամէն
օր :
Գուք
թերեւս
Հանզիսլած
էք քանի
մր մոլոր
-
ուած
Հտյ
ե բ իտասա
րղնե
բո
լ
, որոնք
զեսնաքար
շ
էլւլա ցումնե
րոփ
շաՀ ախն
զբո
ւթիւն
կբ
փԿւէոո
են
Հալ
ժողոփուրղին
ւոոէո
տպանքին
ժէք
ՀՀայ
ժալոփոլրւէր
պէտք
չունի
փա րձկան
ղա ւա կնե
ր ո ւ : Եթէ
ԺբԿ՚եւի
Հա յերր
իրե՜նց
ոս կինե
բէն
շյւսցած՝
չեն
Հաճած
նոյնիսկ
ժէկ
Հայ ուսանող
երիտասարղի
մր ծախ—
քերր
Հալ ալ
կամ
պատ
առ
մբ
չ՛՛ ր Հտց
ճարել
,
բայց
մենք
Հոս ափ
մբ Հայերս
Հալեր
,
քարեր
ճանկռտե
լով
, լեռԿւեր
մ ազլցելով
կո րսուած
Հա
ք
բեկորներ
կր փնտռենք,
դժբախտ
քոյրեր
ե լ
ե՛լ —
րայրներ
կբ
պաՀենք
օտար
տպաքինաբաննեբո^
՚ ք է ք ։ Աենք
այս
լեռներուն
ժէք աոանց
փճարումի
սւ յլա սերածներն
ան՚լաժ
ծանր
խղճաՀա
րութեան
եԿ՚թա
րկե
լոփ
ծունկի
կր բերենք
ժեր ա՚լդա
յ ին. ս
րբ–
բո
ւթ իւննե
բո ւն աոքեւ
:
Ուրեժն
աւ^իւ
Պ՚որոն
, կր
տեսնէ՛՛ք
երկու
ծա
յրա
յեղութեանց
տա
ր բե րո
ւթ
ի ւ ն բ
:
Ւ րե րօւլնո
լ –
թեան
այդ
սբբաղաԿ՛
պա բտականութ
իւնբ
, որ
դա
րերէ
ի ՛Լեր բացառիկ
^ոբՀ
մբ ե՛լած
է
Հայերուս
Համաբ՝
ժքնեւէն
գուբս
ամէն
տեղ
քեբմօրէն
ու
Հ ՛սր աւլա տօ
րէն
կր
՛լո րծ ա դր ո
լ ի
առաւե
լ կամ
նր–
ւադ չափոէի,
նոյնիսկ
կորսուած
անկիկններոլ
մէք
ուր
երկու
Հայեր
իրարու
կբ Հանգիպին
: Եթէ
մեԿւք
Հետեւինք
ձեր խբաւոնեբուն՝
շուտոփ
կր
Գէոբէնք
"՛՛լ՛ւ - իր՚սկս՚ն
աղէտի
մր մէք։
կ՛՚երեւի
թէ
ժ լ ՚ ն ե ւ ր
սաոն՚սրան
ւէ լ ն է,
ի՛՛կ
այսէոեղ
աւլւլ - նե ր ն չա
ւք ի
փէԱէւարան
մր,
որուն
քեբմոլթենէն
Ժրնեւի
ոսկի–
Կ՛երն
անւլամ
կր
Հալին
:
Զաբաչաբ
կր սխալիք
երբ
բարոյակսւԿ՛
ուժր
զՄատթէոս
նուաստ
մ ա ն կ ա վ ա րժ ,
բնդ քեոն իմոյ
Րրաբիոն
՞Նօ տ ա րի »
(անդ՝
էք)4եւ
ծանօթ–
1)։
Կր
թուի
թէ
Մ՚ոտթէոսի
մաԿ՚կատան
մէք իր քոյրն
ալ
մանկափարժոլթիւն
կ՝ լնէ
ր –.Այսպէ ս կ՝ րնէլ ո ւ նին
նա
եւ
Հ ր ա ն տ Ա ս ա տ ո ւր
(ԸԿ՚՚լ–
Օրացոյց
Աղ՚լ -
Հի՛–՛
1901 ,
էք
159—60)
եւ
Արշակ
ԱլպօյաճեաքՅ
(Րիւ - .
ղ ա ն դ ի ո ն ,
աԿ՚գ) ւ
Ե՞րբ
Հիժնուս՚ծ
է , ուրեժն
, ա՛ւ ա քին
Հայ
ազ
քկանց
դսլրոցբ։
Աէւանց վճռական
րլլուլոլ՝
կր
կ՚ոբծեԿւք
թէ
այգ
էղատիլր
կփ, յնա
յ
Պէղնեան Յա
ր ո ւ թ ի ւ ն ա մ ի ր ա յ ի ( 1834)
,
որ ա՚լքկաԿ՚ց
գաստիա–
րակութե՚ոն
վրայ
ղարձնե
լով
իր ու շաղբո
ւ թիւն
ր
1820/5՛
Պոլսոյ
Գում Գափոլ
թազին
մէք կբ
Հիմնէ
ա ւ | ջ կ անց ա րհ ե ս տ ա ն ո ց
մր «գլխ՚սւորաբաբ
ս ի ւ ց է –
ն ի /
եւ
տ ի վ ա լ /
Հ
ամար–
այս
արՀեստ՚սնոցին
մէք
կր շինոլէիկ,
եկեւլեցական
զւլեստներ»
(լնւլ.
Արա՛
ցոյց,ան՚լ՝
Հ չ՛ 185–6 -
Հմմտ.
Րիւղանդիոն ,
ան՚լ
) : Ակյդրաւլոյկւ
տեւլեկոլթիւն
կր պակսի։
Հա–
լաԿւակաԿւ
է որ այդ
ւսբՀեսաւսնոցիԿ՛
մէք
ՀայերէԿ՛
լեղուի
՚ ւ ւ ս ՚ ւ ւ մ ալ
1լ՝ ՚սւաԿ՚ղ
ուէր
Հ– Ե–
ՊՕղՈԱԵԱՆ
կան
աղատութիլնր
, աշխարՀր
վեբածելով
րնգար
ձակ
բաԿւաի
մր,
ճիշգ
ինչսլէս
եԿ՛ ներկայիս
ոու
-
սական
կայսրոլթիլկւր
եւ արբանեակ
խե՚լճ
,
բր"~
Կւարարռւած
ե՛րկիրներր
, ՀայաստաԿ՚ԷԿւ
-
Հուն
-
ղարիա
: Աարսափի
, րռնակտ
լո ւթե ան
փւսրչտձեւ
մր,
որուն
նմանր
տեսնուած
չէ տակաւին
:
Եւ այս
ոչնչականութիւնր
(ՆիՀիէէ՚էմ)
(՛ր
փէստթար
եւ չարաղէտ
ւլործբ
կր կաւոարէ
բԿ՚կեր–
վարութեան
եւ մարզկային
ՀւսլաստբութեաԿ՛
սն–
մեզ
ցուցանիշին
տակ
;
Աւսէորիա
, Կւախասլէս
45
միլիոԿւնոց
կայսրա–
թիւԿ՛ , Հիմա
6
7
միլիոն
է միտյն,
ոուսակաԿ. ,
ամերիկեան,
ֆրանսակէսն
ել աԿ՚ղլիական
դրաւ
-
ման
տակ։
Նոյնր՝
մայրաքաղաքր
,
Վ^իէննաԿւ
,
Պերլինի
պէս :
Տակաւին
երեք
ամիս
աոա^
նստած
էի
Հ ս կ ս ՚ յ
յաղթական
կամարիկ,՝
Օ օ Ո Շ է է Տ ^
,լագաթր,
ՎիէԿ՛-
նա , (բբիտաԿւական
չբքան)
, որուն
ծայրի
խոշոբ
սուրին
վրայ
ււրուած
էր ռուսերէն
«Վօյտա»
, կար–
՚ ք ի ր
՚ ւ ի ն ո ւ ՚ ՚ ր ի
մբ աԿալԿւր
Հաւ՚ոԿ/աբար
: Կր Կ՛այէ
ի
վար,
Շէօնպոիւնի
ոլ՚սլս՚աիԿ։
ու
ղարասւռաԿւին
,
(ՎիէնԿ/՚սյի
Վէրստյլլ՛)
, "է–
կլ՛ Ժտածէ
ի
" յ շ ի ՚ ա բ Հ ի
բաներուն
ժասին
: Հիժա
ՀոԿւ անդո բծութ
ի ւ ն
է ,
անօթութիւն
: ժ ո ՚ լ ո վ ո ւ բ ՚ լ ր
՛լ ր աւատ
ունե բուն
աո–
քե
պոչ
կա
սլե
լով
կարղի
կբ սպասէ
բ Հոդե
դա
լստ
եան
տօԿ՚եբու
վաղոՐԴ
՛Ա
յնիԿ՛
: Եւ
րերածնին
Հա
-
ւլ ուս՛ո
կապուստ
է բ , սաացուած
ւլո
լ
՛ք ա լներբ
ո–
էլորէքելի
: Նախկին
ւիարթ՚ոմ
, ներկայիս
ս՚Կւխնամ
վի լլաԿ՚ե րուԿւ տէ րե բբ
ա ՛լքա ու թ շոլաոնեբ
են : Նո
ր
ՀարուստԿ՚երր
կբ
դնեն
՚լանոԿյք
:
Բէսոսն
է իքեր
ՄիքիԿ՛
Ե ւ ր ՚ ՚ ՚ ղ ա յ ի
վբայ,
րա
-
րորութեան
ու կարլլ. կան՚նիկ՛
՚ոե՚լ
: կտ
յ՛՛ րութե
-
նէԿէ բաժնուած
երկիբնեբր
իկ՚կած
են բորեւիկնե
-
բու
կրունկին
տակ
ու կ՝ուլրաԿւ
ու կ՝եբաղեն
ու
կր
ցաԿէկաԿւ
նորէն
ՀիԿէ Աւստրիէոն
:
Ողբերգութիւն
ժ լ ն է ւսն , վէրք
՛կ՛– Ողբեր
-
՛լութիւնբ
Մ իքիԿ՛
Եւրոսլայի
, ուրեմն
Եւրոսլա
լի :
ԵՐ–
ԲՈԶԵԱՆ
Fonds A.R.A.M
