€ 6
Ա ՌԱ Ջ
Ի ՊԱՏԻԻ ^ԻԻՐէՐՈՒ
ԵՐԷՑ ԵՒ ԵՐԻՏԱՍԱՐԳ
ԸՆԿԵՐՆԵՐ
ԵՒ ՀԱՄԱ -
ԿԻՐՆԵՐ ԿԸ ՊԱՆԾԱՑՆԵՆ
ԳԱՇՆԱԿՑՈՒԹԵԱՆ
ԱՇԽԱՏԱՆք֊Ը
ԵՒ
ՀԱՒԱՏ՚ՐԸ
ինչպէս
գրեցինք,
Հ. Տ–
Գսւ
շնակցութեան
« Եգիպտացի
» կոմիաէն,
կիրակի
իրիկուն
Հաց
կերոյթ - րԿւդունելութիւն
մրսարքաքէ էր ի պա
աիւ րնկեր ել րնկերուՀի
Վահան Նաւասարգեա
-
նի , բմիշկ
Երուանգ
իյաթանասեանի
եւ
Տակոր
իքաշմանեանի
%
Հացկե
րո յ թ ի ն րաց
ում ր կատարեց
կոմիտէի
անգամներէն
րնկեր կ. Տակորեան
,
շնորՀակալու–
թիւն
յայտնելոՎ
մասնակցոգ
լնկերներուն
եւ
Համ ակիրնե րուն եւ աււա քարկեց կատարե
լ սեգա -
նապետի
՝լ^ւա րութ
իւն ր :
Ներկանե
րու
մ իաՀամ
ուռ
րագձանքոՎ
րնա -
րուեցաւ
րնկե ր Գե րաս
իմ
Րալա յեան :
Ընկերր
խօսք առնե լոփ , առաքարկեց
աււաքյն
րաժակր
խր՜
մել ի պատիւ
Հայ ժողուէուրգին
, որ Հակաււակ
իր
գլխուն պա յթաՆ
րաղմ ատեսակ
փո թո ր իելնե րու եւ
աղէտներու
, կրցաւ աոկալ
^որՀիլ
իր կամքին
,
Հաւաաքին
ու առաքինո
ւթե անց :
Րաժակներր
յոտնկայս
պարպուելէ
՛է երք,
խմ–
րոփին
երւլուեցաւ
նաեւ
^Մ ե ր Հայրենիք^ր,
որմէ
փերք , ս ե ւլան ա սլե տ ր , առանձին
րւրժակկւեր առա -
քարկեց ի պատիւ
մ եր
Հ իւրերուն
:
՝\
—- 1Լսկէ քառասուն
տարի առաք
, Վարտրաւլփ
մ էք , իր նախաղաՀութեամ
ր
ղ ում ա րուան՜ էր մո–
ղոփ
մ ր, ո րուն րանա խօսն
է ր ա յսօրուան
մ եր
Հիւրերէն
րնկեր ՎաՀան
Նալասարղեանր։
Այնու
Հետեւ,
մեր լնկերր
եղաւ
ամէն տեղ, Հայասաան
,
կոփկաս , Պարսկաստան
, Ամերիկա
, Եղիպտոս ,
եւն • , պատախանատոլ
ղիրքերու
փրա լ ,
Հողեւին
ծ-սւո ա յեց
Հայ ժողոփուրղին
ու Հա յրենիքին :
Ապա կանգ աոնե լփ լնկեր Ե •
Խաթանասեանի
երկարաժեայ
գո րՆ ունէ ութե ան փրայ,
յիշեց
թէ
ինչպիսի
նուիրում
ով
մ ր լա յտնուե ցաւ սն
մ եր
փոթորկա
յո յղ կեանքին ժէք, կոփկասեան
կամա
ւո րական
շարժժ՛ան
օրերէն
մ ինչեւ
Հա
յաստանի
փերիվայրումԿւերն
ու Հիւս, կոփկասի
անցքերր եւ
այնուՀեաեւ
ղաղութներու
մէք, ամենուրեք
ղոր–
ձ՜ելոփ եոանղուն
ղոՀա րե րութեամ ր
-.
Ասլա անղրաղարձալ
մեր երրորղ
Հիլրին՝
րն
կեր
Տ ակո
ր հաշմանեանին
«որ երրեք
նմ ան չէ
մեր
Հայրենիքի
աղմկոտ ու անղուսպ
Որոտան
գետին,
րայց եւ այնպէս
անաղմոլկ
ու Հանգարա
,
եղաձ– է մէկր մեր այն
մ տաւո րա կանննե
րէն ^ ո -
րոնք Հաւատարիմ
ուխտաւորի
մր նմսն
ղանոլաձ–
են միշտ
իրենց պարտականութեան
գ լ ՚ ՚ ՚ - թ ր ,
Գ՚"ձ~
նակցութեան
մ ի քոցով
իրենց
ժողոփուրղին
ծ ա -
Հաքկական
Ո
՚ազՀ^աճա^տա^ապետո^թիէնը
(ԱՆԻՆ ՒՐ
ԱՄՐՈՒԹԻՒՆՆԵՐՈՎ)
՛՛յել,
Հաժ
լ
՛ր » :
Զսրրորգ
բաժակր
պւքւբպուեցալ
կենացր
րն -
կերուՀի
Հերսիլիա
Նաւասարգեանի
, ոբպէս
ներ
կա
յացուցիչր
ա յն
Հա
յուՀ իներուն
, ռրոնք
իրենց
ղբաւլո ւմնե բուն
ամէնէն
սիրելին նկտտած
են ժո
ղոփուբգին
հ
՜առա
յելու
պարտականութիւնր
:
Զոբս բաժակներն
ալ յաքորգաթար
պարպուե
լէ վերք, սեղանապետի
օղնականներէն
բեկեր
Ա՛
Թորոսեան
առաքարկեց
չժոռնալ
նաեւ
ղաւակբ
թանկաղին
ղոյղին՝
րնկեբուՀի
եւ րնկեր Նաւա -
սաբղեաննեբու
, ոբոնք , յանձին
բնկեր
Րէգլարի
,
այնքան
արժէքաւոր
ժառանգ կր ձգեն
Հայ ժողո -
վուրգին
է
՚
Ա յս րաժակի
պարպոլժ
էն վերք
, ՛Օր • Ե ՚ ՚"
Ա արղիսեան
արտասանեց
բնկեր
Րեգլարի
գեղեցիկ
էքեբէն
ժէկր
^Անեզր
Հայելին»,
ղգա
յուն
տրամա–
գրութեամբ
, քերմ ծափերու
մէք ։
ԱյնոլՀ ետեւ
սեղանա պետր
ՀեաղՀետէ
խօսք
տուաւ
րաղմ
աթիլ
րնկերներու
ել Համ ակիբնեբու
,
ո րոնք
աոա
քարկեց
ին
ւլան աղան
կենացնե ր %
Ընկեր Շ • Միսաքեան
«Վէրք
Հայաստանի^
մէք Աբոփեան կր Հարց նէ իր Հերոսին
բեբնով–
« էն ի՜Տչ 7"՛–^^ ^ԸւՒ ՚ ^
հոգին —Փչի •
վերկացնի քնից ւքեր ացգի(ւ
էն ի՞նչ ձեռք կըլի,
որ ւքեր աշխարքին— էլ էդ սիրտ տայ ու կանդ -
նացնի կրկին»:
Այգ
շունչն է որ տուաւ եւ կր շարունակէ
տալ
Գաշնակցութիւնր։
Այգ ձեռքն է որ իր միքոցաւ
ոտքի
Հանեց
Հայ աշխարՀբ։
Եւ աբթնցոն,
՛լար —
ղաց ան
թմ րած
առաքինու
թիւննե ր ,
ժողովուրղբ
խժ ո րուեցաւ
, ե ր իտասա
րղ ացաւ , ւլ աբձաւ
կաւլմ ա–
կե րպուած
ուժ՝ սրտով
, մ աքով
թէ
բաղո ւկո վ
Այժմ
վաթսուն
տարեկան
, այլ
մի շտ
աոո
յղ
,
Գաշնակցութիւնր
կր բաղմ տ պա տ կ ո
ւի
, կր յարա
տեւէ
նոյն վճո ականո ւթեամ բ , շԿւորՀիլ խանդա -
վաո
ե րիտասա րղութեան
մ ր ։1տմենք
ՆորԱերունդի
կանանչ
արեւուն
, ի սվւիւոս
աշխարՀի :
Ընկեր Շ • էւարդունի
րսաւ թէ , ստիպուած է
այս
իրիկուն
ալ
րել իր ծոմ բ
խօսելու
ծոմասլտ–
Հութիւնր
—- այսքան
ղեղեցիկ
Հաւաքո
յ թ ի մր ա–
ռիթով
: Եւ փաուսբանեց
Գա
շնակցութ
իւնր , սր\
Հայաստանէն
մինչեւ
բիլթանակտն
աշխարՀր
լա–^
քողեցաւ
ցնցել
Հայ մ ողոփու բդր իր
թմ րութե -
նէն ել
կո
րոփ
, Հաւատք ու դո րծ ե լո ւ եռ անդ ներ–
չւ^չեց
անո բ : Խժ եց իր բաժակր
Գա
էակցութեան
կենաց ։
ԽՄՐ
Մեր րարեկամր, ճարտարացէտ Ս ֊
ճէվահիր կը շարունակէ ուսումնասիրուրիւններ
հրատարակել Հայկ. ռադմական ճարտարսւպետու
թեան մասին, սլարցելով շատ մը
դաղտնիքներ։
Հատուած մր վերջին գրութենէն
(Րաղժափէ
սլ ,\Գ50
Յուլիս - Օգոստոս) .
Անշուշտ օր մը գրքի պիտի վերածաին այս
ցիրու ցան ուսումնասիրութիւններր
Անի բերգաքադաքր
^ Ս՝ի^ագարեան
Հայ ււաւլ–
մաշինոլթեան
եւլական մէկ օրինակն է որ
կրնայ
յաքողապէ
ս
մ բց իլ րիւղանդական
ո րեւէ
րե րդա–
քաղաքի Հետ , նռ յնիսկ
Բիլդանղիոնի
:
Անի աեղալորուած
է սարաՀաբթի
մ բ– վ րայ որ
կր յաոա քանա
յ Հրոլանղանի
մր պէս դէպի
երկու
գետե բու միացմ ան կէտբ.։ Այսպէ ս , տն է ր
ղ բաւէ
եռանկիւնի
դիրք
մ ր Րիւղանդիոն
ի
նմ ան : Այս ե–
՚ռանկիւնի
երկու
կողմերր կր կաղմեն
երկու ղե–
աերուն
յառաք
բերած խոբ կտ
ր ո ւած
քնե
ր ր , իոկ
երրորղ
կուլմ ր կր ձեւացնէ
ւլ ա շաադետինր
, ուր
կբ ղտնուին
քաղաք
տանող
ճամրտներբ :
Բաղաքբ
չյ՚ք՚ս "I "՚ տող
երկ ո
լ
ւլետե րն են՝ Հարաւ - ա բ ե ՚-ե
լ –
քէն
Ախոլրեանր
(Արփւս
Զա յ) , որ
տնղԿւգտխոր
պատււուածք
մր կր ձեւացնէ
, իբ ձորովբ ու կ^եր—
թա
յ
թ՚՚՚վ՚իլ
կարսի
ղետին Հեա Երասխ
ւլետր;
իսկ
Արեւմ ուտքէն
Ծ ՚ս՚լկո ցաձո ր ի
ղ ետակ1ւ է ( Ալա–
ճա
Զ՚ոյ) որ Հ իւս իսէն
Հարաւ
իքնե լով կր
թավւի
Աիւոլբեանի
մէք։ Աքս ղեատկին
ձորր
նուաւլ
խ՚՝ր
է Համեմ աաա բար
Ախուրեանի
, եւ
Հ եաե ւարար
աւելի
մ երձենալի : Հիւսիս
արեւ ե լեան
կողմ
էն
կ՛՛եր կարի
ղա շտաւլ ե տինր
ո բուն
յաո աք ացե ալ մէկ
ճ Հրուանդանն
» է՜ Անիի
Հողտմ ասր :
Այս
եռանկիւն
ղադաթր
, որ 1լ՝ուդղուի
ղէպի
Հարաւ , դէպի
երկու
ղետերուն
մ իացմ ան
կէյոր
,
կբ բարձրանա
յ յ՛՛՛մ րարար
դա շտաղ եան է՛ե փեր »
կաղմելու
Համար
բլուր
մր որ կ՝իշխէ թէ քաւլա—
քին եւ թէ յարակից
երկու
ձո բե բուն :
Այսպիսի
փա
յր
մ ր ամ րացնե
լու
Համ ա ր ան -
պ՛ս տճ ուո
մ եծ ո տղմ ափ աբ
ր լլա լո ւ պէտք
չկա
յ :
Վա յրին ա շխարՀաղ րական
ղ իբքր
ինքեխ\։
տուն
կուտա
յ արդէն
, ամ բութեանց
ղ ասաւո
րմ ան եւ
յարղ արում ին լնգՀ անուր
ղ իծերբ ։
Ախուրեանի
ձորր, իբ անմատչելի
փոսոփր^
\ք ա,լ կո ւլաձո ր ի կաորուածքբ.
Հոն փաղող
քուրե —
բու
ղո յութիւնր
բնական
կերսլոփ կբ
պարտաղլւեն
թշնամին,
որ կ՝ոււլէ
Անին
ղրաւել,
իր ^էգր ՝՝
ճնշումր
՚իոխադրել
աւելի
ղիւրին
փտյբի
մր փբ —
րայ : Այս փա յրր կր ղ տնուի
եո անկեան
Հ իւսիս -
արեւելեան
կողմ ր , որ տափարակ
դաշտաղետինն
է : Հոս է քաղաքին
րնական
պաշտպանութեան
ակար եւ խոցելի
կէտբ։
Հտյ
• ոաղմ աղէտբ
եք֊ ճարտարա պետր , այս
աուեա ^ ե բ ր նկատի
աոնե լով
շինե բ են
քաղաքէն
սլարիսպներր
:
՜.\
- - ֊,.»\<^ււէ,^է^\«–^ ււ ^
Բաղաքբ
շրք ա պատո լած է իր եբեք
կողմե -
րուն
՚էր՚սյ տլ, արտաքին
պարէւսպներու
մէկ շար–
յ>ով մ ր , ոբ կր կաղմէ
ամբութեանց
դրութեան
խարիսխր եւ կատաբե լապէ ս կր պարփակէ
ամ էն
կողմ էն քաղաքբ
:
ԵԼ
ոբոփՀետեւ
, յարձակում
էւ մր
պաՀուն
Հիւսիս - արեւելեան
կողմն է ոբ
ամէնէն
շտտ
կրնայ
փտանգուիլ,
Հոն կաոոլցուած
են երկբորէ
^՚սրքի
ներքին
պարիսպներ : իոկ արաաքին պա •
բիսպներէն
ղուրս,
՛սյս
Կ՚՚գմր
շէնած են
Հսկայ
խրամատր, որ Գ՚ոյլիձռրի
դադաթէն
կ՝երթայ
մինչեւ
Ի՚լաձորբ
(Այ՚/իձորր)
եւ կր կաղմէ ար -
ուեստական
վաս մրնման
Ախուրեանի
եւ կամ
քքս՚ղկոցաձորի
բնական
վասերուն : Այս խրամատր
վտանղի
ատեն կր լեցուէր
քուրով :
Ներքին
երկբոբգ
շարքի պարիսսլին
շինու
. .
թիւնր կր վերաղբոլի
Ամբատ Ր .
Բադրաաունի
թաղաւորին
(977 • 990) ,
որ ուղեց իր մայրս, ֊
քաղաքին տալ անառիկ
ուժ մր։ Այս սւարիսպնե -
րուն
շփնութիւնր
տեւեց
8
տարի : Այս
թագէսւորի
ատինն է որ Անիի ժէք կ՚աշխատէր
ժեր
նշանաւոր
Տբդա՚ո
ճարաս,րտ,ղետր,
(իր ս,տենոււ,ւն
որժնա -
դիրներու
արեւել՛
«լոժ^ին
ժեծ փարպետր)
>,ր
Հաւանաբար
անմ ասն չէ ե՛լած ա յս
պաբիսսլնե
բուն
շինութեան
եւ յա րդա բում ի ա շխա տո
ւթեանց
մէք • Մ անաւանդ որ Տրդատ
ճամ բորդած
ՐԱալռփ
մինչեւ
Րիւղանդիոն
, Հոն տեսած ու նկաաած
էբ
նաեւ
բիւ՚լանդական
ռաղմ ական
շինա րուե ս՛որ ;
Աակայն
, Անիի մէք,
միայն
Հէււսէ։ս
արեւել -
եան ՛ղա ր էւ" "լնե բ ր չեն որ ամ բացուած
են երկշարք
շփնո ւած քով
մ բ : Բե րւլե բուն
լնւլՀանուբ
՚լիծին
վրտ
յ րոլոր
ւս յն վա յրերր , որոնք
աե ՛լս՝,լբա
կան
դիրքի
բերում ով կրնան
ոեւէ տ կա ր ո
լթ
ի ւն ներ -
կայացնել,
աս՚լով
թշնամէւին
խոյանքէն
ւլիւրոլ -
թիւն
մր, ամրացուած
են մա,ն,ւ՚ւոբ
շինուածքնե—
րով,
ոբոնք պարէւսպներու
րնղՀ՛
ղիծէն
ներս
կամ
ղու^.րս աե,լաւռբուած
կր կաւլմեն մէկ ՚ ^ է կ
անաււիկ
ամրոցներ։
Այսպէս է օլ,է,ն,"կ
Գայլէ,ձւ՚բէւ
Հարաւի
Րէրտկփն
շուրք ի բերդեբուն
ամբո՚լքոլ
-
թիւնբ
, որ ոլաբիսպներոլ
բնգՀանուբ
գիծէն
ներս՝
կր կազմէ անկախ
ամ բոց մր , էչէ"ե լ՛՛փ եռանկիլ -
նէն
Հիւսիս
արեւելեան
անկեան
, Հոն՝ ուր
Ախուր–
եանբ կբ սկսի
ե՚լերել
քաւլաքր : Այ՛՛
^ " ՚ է մ բ ՝
աւե
րակ, մնացորղներու
Համեմատ
, ան ՛՛լա–լման
՛լ րա
նուած պէտք է րլլա
յ նեբքին
պարիսպներու
ե րկ–
րորգ
շարք
մր, որ կԳզեբէբ
Ա .
Աս՚ոուածածնի
կաթողիկէէն
դէպի
Արեւելք
, Ախուրեանի
ձորր :
Այս
կե ր պո փ առս՛ քէն չարքէ՛
՚ղ՚սրիսպնե
րբ կբ ։լ.ա–
նուէին
Ախւ՚ւբեանէ,
ձորին
մէք , աւե բակ
կամ րքա–
՚լլթէն
աւելի փեր՝ երկարելոփ մէկ կալմէն
մէնչեւ
Ա՛ Գրիգոր
Լուսաւորիչի
վանքբ
(Բէսենց
վ՚սնք) ,
ել
միւս
կալմէն
ւքինչեւ
Միքնաբեբւլէ,
սաորո,ոբ
,
ուր կբ մ է,՛սնա յին
աղկոց՚սձո
բ ի
,՚լա ր ի,, սլՆե րո ւն :
Բաղաքին
եռանկիւնին
Հարաւա
յէն
անկիւնի.
րլ՚՚ւրին
վրտյ Հասւոատուած
էՄ իքԿ՚ա բե րգր ,
շին–
ուած Աչոտ Գ՛ Ո՚լոլ՚մահի
(952 - 977)
կ՚-ղմէ : իր
՚գէ՚րքով ան կփշխէ
ամրողք
քաւրսքին : Ե՛ աբեւե փ–
քէն , Հարաւէն
, ու ՚սբեւմուտքէն
, Աէսոլբեանի եւ
Ծ՚ո՚լկ ո ցաձո րի պաաո ուածքնե
լ,
՛է
փբ ե՝ւ
ղ՜անազան
շարք սլաբէէսպներով
ամ բացուած՝ ան անա՚ւիկ
ամ
րոց մ՛ր կր կազմէ բեբգաքաղաքէն
մէք։
Ծաղկոցա–
ձորի երկա յնքին կր ղտնուին
քաղաքին
՚ ՝ ե ր բՈրդ
կողմի պա բ է, ս պն ե ր ր , ո բոնք
Հտբաւէն
Հ է", սիս եբ
կաբ ելով
կրմ
իանան
Հ իւսիսա
յին պա ր ի ս ։ղնե ր ո ւն՝
ի՚լաձո
բէ։ եղե րքին
է
Հոս կր ՝ կազմ
՚է
՚Լի
եոանկիւ^ւ
երրորդ
ւլագաթր
ուր Հաստատուած
էր
արքունի
ղ ւլեակր իր յարտկից
րերդերով
ե լ ււլտրիսպնե
=-
բով։
թաւլ աւո րական
դղեակին
ա յս կէտին
՚Լր՛" ք
կառուցոլիլր՝
նշան է թէ Րագրատ՚ււնիք
կր նկա
տէ ին այս կէ աբ բերդաքաղաքին
ամ էնէ ն վտան
գուած վա յրր
,
ուրիրենց նեբկա
յութիւնր
միչտ
անՀրաժեշտ
էին նկաաած : Նոյն բանր եղած էնա
եւ Րիւղանգէ։ոնէւ
Համար : Այն օրէն ի .վեր , եբր
Ընկեր Մ՛ Պարսամեան
շեշտեց
Գաշնակցա
-
կան Հաւաքավէսյբէ,
մր անՀ րաժե չտութիւն
ր , իբ -
րեւ
կեգրոն
ժ շակո յթե ել ժերկուսակցական
ու
Հանրա յէ՛ն՝ ղո րծունէութեան
: Աոանց
ա յգ"(ի"
ի
կեղրոնի
ժ բ , ժեր ճիղեբն ու ժ է ՚ ք ՚ ՚ ց ն ե ր ր
սլէւտի
ցրուէ՚ն։
Փաբէ-ւլի
րնկերնեբր
պէտք է ԷսոբՀին այս
ուղղութեաժ
բ :
Ընկեր Սահակ Տէր Թովմասեան
Փաբի՚լի
օզր խոնաւ է ու անարեւ : Ե՚լէ՚՚՚ւ՚սոսի
ժեր
բնկեր–
նեբր
է՛րենց Հե,ո աբեւ ու քերժութէււն
բերին
մե
ղի : Տաքցուցին
մեբ սիբտերր : Երկաբ պիտի
տեւէ
անոնց
ճ
՚լ՚սծ
տպաւորութիւնբ
Փարիղի ել ւլա -
I
աո՚եե բու
ւ1 եր րնկերներուն
փբտ
յ :
Կ– Պետուշ ,
ՀՏաոսւք»էւ
մն՚սյուն
աշխտտակէւ -
ցբ , իրեն
յատւէլկ
ս բ,սմ տութեամբ ,
զոլ՚սրթոլ
-
թիէն
սփոեցճաշասբաՀին
մէք։«Բոլորտիքեան
կու–
ոսէկց՚՚ւթեան
կր ոլաէոկանինք
մենք,
րայց կր կար–
ծե՛ք թէ ՛քեր ղերր
աւելէւ կտրել որ է քան
բուն
է՛՛՛կ կո ւսակց ակէւններունբ
: Ա ենք
ցա՚էւկա
՛ւլ ա
՚ռն
ենք եւ շրքապաէոած
ենք Գաշնակցութի՚^եր
,
՛լ՛"յն
գուրսէն
եկոգ յարձակումներու
՚լէմ
պսւշ՚ոպ՚ս -
նելու
Համար»։
Ապա,
միշտ
սբամաօբէն
,
Ր"՚րԻ
ճանւ,՚ԱքարՀ
մաւլթեց
սիրելի
Հիւրե բուն :
Ընկեր Յովիկ Եղիագարեան
(Ն"/՛
Աերունէչ
)
պատկե րաւո ր ար,ոս, յա յտութե՚սմ
բ մ ր րս՛՛ււ , թէ
ասկէ
Հարէււր տարի
՛էե րքր , աւլատ
Հտ յաստանի
մա յրաքագաքին՝
Երեւանի
Գանակցութի՚ն
Հրա
պարակին
փրայ պիտի
պանծացուի
Գա նակցոլ
-
թեան
Հարիւր
՚էաթսուն
տարիներու
կեանքն
ու
զոՀէսրերութիւնրՀ
Այգ աշխատանքէւն
մէք իր
ղերր
պէւտի ունենան
նաեւ
մեր այսօրուան
նոբ
սերուն–
ղր
՛՛լ
՚լալէ՚ք
սերունգներր,
էւնչպէս
ունեցան
նա էսո րգներր :
Ընկեր Դաւիթ Դաւ՚իթլսանեան
լիառ
աբանեց
ոգին, որ կր փարէ Գաշնս՚կցո,
թիւնր եւ բաժակ
ա ո ,սքա ր կե ց անո բ յարատեւութեան
:
Ընկեր Հայկ ԶրուաՕգեան
թուեց
Գաշնակցու
թեան
Հերոսական
ւլործերր եւ ժէոտնանշեց թէ այգ
ւլործեբուն
շնորՀիւ ժեր կուսակցէւլթիւնլ՛
պատ -
կաոանք
ազւէեց իբ րա րե կաժնե բուն եւ թ ^ամ
ի -
նե բուն :
Ընկեր Լեւոն Գեւոնեան ծանըացաւ Դւսշնակ -
ցական
՚լեկաւէաբներու
ղոՀաբերա
թեան
ււլաւոբաս–
ւո՚սկամ ութեան
վրա յ եւ րսաւ թէ վտան՚լ է, սլա -
բտգային
բոլոբր պէտք է Հետեւ
էւն մեբ ղեկավ
ար–
ներան
, աոանց
ւլեդեւումէ.
Ընկեր Ս– Թորոսեան
յիշեց
բնկեր Վ՛ Ն
աւա -
ոաբդեանի
մէկ ղրքոյկր՝
«.Թոյլն է ուժեւլբ », որ
Հրտաա րակո ւած էբ քաոասնամեակ
մբ աււաք ,
րացաաբելու
Համար
բոլորին
, թէ
Համրանքոէէ
տկ՚սրր
երրեք
էէատուժ չէ , երբ ուժե՚լ են ոդէն
,
Հալ
ատքն
ու. կ՛սւք քր ակար
Ժօէո :
Ընկ– Տիրուհի Միսաքեան
.՚լա՚ոմեց թէ ինչ
սլարս՚ղ՚"Կ՚երու
էոակ
ճանչցէոծ է մեբ Հիւրերէն
իւ–
րաք՚սնչիլ
բր Պոլսոյ եւ Փ՚սրիւլի
մէք ել
ղուաբթ
խօսքերով
բարի ճանաէգաբՀ
մաղթեց
աԿւոնց :
(Մնացեալը յաջորդու1 )
ՇՐՋՈՒՆ
ԹՎք^ԱԿԻՑ
Fonds A.R.A.M
