տ–
«6
ԱՌ ԱԶ
ւզանգիոնի
թշնամիներր
յաչողեցան
մերթ
քնդ
րթ
Հասնիլ
մինչեւ. կայսերական
քազաքին
պա
րիսպներուն
աակ , այդ թուականէն
ասգին՝
բիւ՜
գանգական
կայսրերր
փոխագրեգին
իրենց
բնա–
կութիւնր
գէպի
ցամաքային
պաբիսպնեբր
եւ Հաս–
ւոաաեցին
իրենց գգեակբ այգ պարիսպներուն
մէ^
իսկ,
այմմու
կյուպի
՚/իմաց,
Պլախէբնի
գզեակին
մէի Ան ալ Անիի
օրինակին պէս կբ զ բաւէր
րիւ -
գանգ ական
եո անկիւն
ին մէ կ գագաթ
ր , Աս կեզ -
ք
ւ
՛՛՜ւ՛
Ւ
^՚՜ ք/ամաքա
յին պարիսպներուն
մ իացմ ան
կէաին
վրայ :
Այն
ղարե բուն՝
Հայոց
թաղ աւորբ
եւ կամ
Գաղոէթհ
գաղութ
Բիլզանգացիներու
կայսրբ
անձնապէս կր վարէի՛ն
պաաերազմնեբր
եւ միշա կր գանուէին
ճակաաին
ամ էնէ ն վաանգուած– եւ փափուկ
փա
յրր
՝•
Անիի
մէք , նախապէս
րաղաա բահ՜իս
Համե -
մաա,
ւզարիսպներր
ամրաղոլաձ– ել պաշապան
—
ուած են րագմ աթիւ կ/որ ւս շաա րակնե րով : Բա -
ոակուսի
աշաարակներբ
զրեթէ
•^ազուաղ իւա
ենէ
Աւելի քան Հարիւրեակ
մբ աչաաբակներու
փրայ
Հազիւ
ե րկփեցեակ
մ ր քաո ակո
ւսի
բուրզ երու կր
ՓՐՈՖ– ՋԱՐԼԱ ԶԱԳՐԵԱՆ՝
Մ– ՆաՀանգնե -
բու
Հարփրրս՛
՝,այ ա լսարանի
րնկե բ ա բան
ո լ
թե ան
Ոէ
սուղ չապեար
, էլ
էո
ս ա խօ ս ո ւ իմ ի ւն
ւք բ աուած
է
Պուէնոս
Այրէոի
Ընկեր արանոլ թեան
Համալսաբա–՛
նին
մէք։
Բաէլաքին
60^
աւելի
Համալսարանական
ուսանուլներէն
35Հ»
ի պաաիւ
իրեն էոուած
են Հաց–
կերոյթ
մ բ ։ Այս աււթիւ
կազմուած
է
յանձնա -
խումբ
մր։ Փրոֆ– Զ –Զագբեան
չնոբՀ.էււկալոլ -
թիւն
յա յտնե լոփ , քատագոված
է յանձնախում րր
որ երկու
օրուան
մէք ա յգքան
ուսանոգ
Համախրմ–
րած
է ։ Ըսած է թէ
17
աարեկէսնին
մ իււ իոնարնե
բր
ղինք
իէլմիրէն
Ամերիկա տարած
են : էբկու ազ
ւլ
էէէ
կնե ր օմանգակէսծ
են իր յաքոզւէւթետն
; Աււա
քին , Ամ ե րիկաց
ինե ր ր վեց
ամ իս նպաէւա
էոալէ
՚/՛՛ Րւ ՝ Ղ ագրե ցուց ած
են , մզե լով
ւլո րծնական ա չ–
իէւատտնքէէվ
շա րո ւնակե
լո ւ ուսում ր : Ե րկրո րգ
ազ–
զակր
իր Հայ բաբեկաւՈւերբ
եւլած
են : Ան թե -
լագբած է որ աշփսատ ին
ի բե բօէէնութե
ան , օւլնե լով
Հանգիպինք։
Ասիկա
ցոյց
կուտայ թէ րերգր
շի–
չքաւոր
ուսանոգնեբու։
Աաաբ
մ ա կէսն ո ւննե րո ւ եւ
նող
վարլզեար լաւ րմ րոնած էր գարուն
ոազմա–*
•"գգութեանց
Հանգէպ
տիրոզ
Հոգեբանութեան
կան
կարելիութիւններր
եւ պաՀանքԿւերբ, ու քա–\
նա ցեր է իր չինո լթիւննե
ր բ կարելի
եղածին չափ
չաա
յարմարցնել
տյղ պաՀանքներուն
:
Մ ասնաւո րապէս
աչքի կր զարնեն
բերգեբուն
յարզարում
ր, անոնց
գիրքերբ,
մանաւանգ
Հիւ -
II իււ
- արեւե լեան
կրկնակ
պարիսպներուն
չար -
ուած
քին
մէք ել Ա իքնա րե ր ւլին աոքեւ
շինուած
էէ իքանկեալ
պարիսպներր,
որոնցմէ
չարք մր կ՝
ի^՚է
ոււրլաՀա
յեէսղ
մին
չեւ
\քաղկոցաձորի
զետակր^
յ
Այս
պէս րիս պնե րր՝ քէէէէլաքէն
ղէպի
Հ արաւ , ան - ՝
քաա
կերպով
չինուած՝ Ա • *հրիզ որի
(1
-բղ Բիլի ~
սէ)
բլուրին
ամրոցին Հետ կբ կաղմեն
յառաքաց—
եալ
զօրաւոր
գիրք
մ ր , թշնամ
իին աոքեւ
գոցելաի
երկու
գետերու^ւ
միացման
ձորի մասր,
միքնա—
բեբւլի
ոտքին :
...
Անիի
.եր ա կն ե ր ո ւն
ներկա
յս.
ցուցած
քլիրքէն
կարելի չէ ճչւլբիտ կերպով
րսել՝ թէ անսբ
պա ր իէւսլնե րր
ին չ բա
րձր
ութ
իւն
ունէ ին : Ա ակա
յն
ւլ
էԱէոե
լէւվ կիսակս րծ ան
էս
լս բե րղ երուն
նե րկա
յ
սւ
1111—
ցուցած
բէէւրձրոլ թիւննե րէն , որոնք
կւ։
րծանած
վիճակի
մէք իսկ կր պաՀեն
5 6
մեթբի
բււբձբու–
թիւն
մ ր , • կարե՛լի է եւլրակացնել
թէ անոնյէ ու -
նէին–,Տ)
1 0
մ եթր
բարձրութիւն
մր
աււնուաէ^ւ :
քքսկ աչաարակնեբր
նոլաւլ
չէին քան
12
մեթր։
մ ասին
իսօս ելով , մ ատնան չած է
սէւլաոնէ1էցուլ
վ բ–
էոէսնւլր , եւ ղերր գոր պիտի
կրնան կաաարել Հա–
մ
էէէ
լսւս բան
էս
կաննե ր բ , մեր
մուլովուբգի
էլ աստիա—
բակութեան
մէք։
Փրոֆ
• Զազ րեանի
նու.իրուած է
մաղազաթ
մբ բոլորին
ստ
էէ
րագրո
լթիւննե րովր :
ՊՈԻԷՆՈՍ
ԱՑՐկՍԻ
մեր պաչաօնակցին՝
«Ար–
մ ենիա»
յի էոարեկան
ձեոնարկր ա յս
էսնւլ էսմ ալ
յաքոզ անցէսծ է : Գեւլաբուեստական
ճոխ
բամինէն
վերք , խօսած է թերթին
խմբագիրր
, րնկեր
*Լէսր–
զսւն Գէորւլեան,
պարզելով
մամուլին
գերր,
ւէ
ր
ւքւ||ւչ
ումբ կբ Հանգիսէսնայ
Հանրային
կեանքի :
Ց՚էյց տուէսծ է Հայ մչակոյթին
նուիրուած
անխոնք
եւ. ւլո\աբերուլ
նե ր կա
յա ց ո ւց ի չնե րո ւ^ւ ծ "էււայու
—
թիէններր
, անէէնց աչխաաանքբ
յանուն
ազգայի*ւ
վեբելքին եւ կոչ րրած է բոլորին
էլուրէլ
ոլրանքուի
ղնաՀատել,
վարձատրել
Հ ա յ 1յ1ւրքը , Հ ա յ լքաւքու—
լ|1 .
որէղէսէլի
էլէէէքւնանք մեր սլաւոմական
ղերին
ւ՛ւ
բարձ բոլթե ան
վր՛"
յ կանգն
1էւծ
մ ուլ
էէ
վուրգ :
ՄԱՐԶԱԿԱՆ
ԿԵԱՆԲ
սէստու
թիւնր
,
ա ւս ո ա
կնե
րուե
3.00
Պարիսպներուն
Հ
վրայ չափուած
կբ
ներկայացնեն
2.50
^ Կ
, ^ Հ
՚ Խ ՚ ^ ^ ՚ " " " ՚ – ^ Խ ^
^Ծ.՝
,^
Պ ա բիսսլնե^էէ
լ էէրմերր
չինուած են
Համաձայն
Հւե։^կ–սէկւււն շինարհւեստին
, այնպէս որթէ արտ՜էս–
քին եւ թէ ներքին
ե րեսներր
կր ներկա
յանան
աաչուած
քարեբոփ
ծածկուած
, իսկ մ՚իքւէւկբ կբա–
չւսղախէ
Ալէ
՚թ-ոն
/ւ^ ,
ի-նչ որ չենք գտներ
նո
յնիսկ
բիւզանգական
ո ազմ ա չինո լթե ան
մ էք
:
Ա, քս չին -՝.
է։ ւածաձե
լին ։ամրւււթեան
մ էկ
օր ինակբ կր տես «–"՝
նենք քաղաքին
կեգբոնին
ւոէսպալած
աչէոէսբակին
փրա
յ,որ
ամ բո ւլքո ւթե ամ ր թէեւ
քոփնտ
ի
պաււկած
է , րէսյց
որմր քայքայուած
չէ : Ոբմ ա չինո ւթեան–
ա յսպիս
ի օրինակ
մ ր
նո յնիսկ
Հււոփմ է ական ար -
էււեստին
մ էք չենք
ւլ ւոն եր , թէեւ ան կբ ն կւս տուր
ղե բազանց
որմ աչինութիլն
մ ր :
Ա
.ՃԷՎյԼՀԻՐՃԵԱՆ
ԼԻՈՆ,
6
Հոկտ—
Հ. Մ–Ը– Մ-ի
Լխէն-Տէսին
մ ասնէսճիււլր
կաէոարեց
իր Գ . ախո
յենւ՚ւկան
մ ր–
ցումր իբ էչաշտին
փբայ։
Ներկայ
էին Լիոնի ու
ծ
է սինի
մ արգասէր
Հա յերր ու բազմ աթիւ
օտար–
ներ :
,ք– Տ. ԻI^սV^116.
գաչտ
իքած էր իր
կատարեալ
կազմ
էէ
փ , ի"կ մեր լալ իսաէլացուլնե
րէն
երկուքր
մամբ
Յին է՛՛ւր կուաան թէ անակնկալ
էւլ՚ստճառաւ
պիտի
չկրնան
խազալ։
Հակաււակ ատոր
մեր մար—
զական
փէէւբիչնեբր աք ու ձախ իյնալոփ
Հազիւ
կրցան
երկու պատանիներ
ճարել ու \ \
Հոգիով
գաչտ
ի^ել :
հ)ալլր կր վարէին
երե՜^ք իրաւարալնեբ
, ո -
րոնց
զ լիււալհ ր ր . իսիսա
ե՛լ ւէւնա չա ււօ ր էն
էԼա
րուե —
ցւԱւ՚,
յաճհւիս
ալ ՝ ազւլարէսրոլթիւններ
էււգ -
՛չելով
երկու
կոզմերուն։
1Աալլր այնքան տաք ու
աբաւլ. տեղի ունեցաւ
որ մերիննեբր պաՀ մբ չուա—
րեց ան :
կիսախաւլր
վերքացաւ ինպաստ
Հակաււակոբ—
գին
3 1 :
Եբկրորգ
կիսախագին
մերիններր
աւելի
եէէանգ ու կորով
ցո յց
տՈլին
խազր
՝,"՚ւ .սսարե -
ցնելսվ ու մ^՚ա լով
՛ո ի րա
ւզե տ՛ւ ւլի գերին
ւ1
է ք ՝• Մեր
միքնապաՀնե
բուն տկար
չարմում
էն
օւլ աու ե լաԼ
•^ակառակո րգ ի աք ծայր
յէսյէաքապա՝,լւ
նշանսւկեց
4 ր՛լ
յազ
թա կան
կէտր :
^/՚ձ^
Ի՞՛՛՛Ք
^4
յանցանք է րացւսկայիչ
այ" -
ւցիսի
մ բցումներէ : ՛Լա րիչնե բուն
կ՝ ի յնք՛ յ
"՚՛/՛/
" ՚ ՜
յին գիտակցութեան
Հրաւիրել
այս կարգի
երի -
էոասարզներր
:
X
0՛""
՚ոիկո՚յ
մ րցում
ին
(15
Հոկէո •
)
աո թի՛ •
կրկին կբ յիշեցնենք
մեր վարիչ
մարմիններուն
թէ
իրենց
գիմացն
ոլնին
նոյնքան
վտանւլէսււէր
խոււ1 բ
մր,
ԻՀ.
Տ, 6). V. Լ. ,
որ ունի
ն չտնաւէէ ր խաւլացւէւլ
-
ներ ել ճաբպիկ
յաոէս քապաՀնե ր : Մեր յս-ոէսքէս -
էգաՀներբ,
Գորանեան
, Աիմոնեան,
Ալեանաքեան
կրնան
արմեցնե
լ իրենց
վա ր սլե
տէ1
ւթ ի ւն ր :
Նո յն օբբ մեր սլատ ան ինե
րր
մ րւլե ր՛վ
0.. ^.
^^սV111^/
խումրին
պատան
ինե
բու գէմ
( րարե
կւ"–
մէսկան
) , սլարտուեցան
2—3 ,
/ ՚ " կ մեր
սլաՀեստին
վ^է նիսէո
յի
էլ էմ յագթական
Հ անգիսացաւ
, Հակա–
ո ակորզ ր էլ աչա
չւլ տն Ուե լուն
Համ ար
(
ւ1>0|ւՓԷ ՚ •
Հոկտեմբեր
1
Տին կր սկսին պաչաօնական
մ բէք ում
-
նեբր կբաս երնեբու եւ պատան
ինե բու
ԼԻՏԵԱ
« ՀԱ՛ՅԿԱԿԱՆ
ՈԳԻՆ »
Շ ՚ ՚ ՚ բ ա թ
զ իչե բ լնտբեւս
լ բաւլմ էէւթիւն
մ բ լե -
ցուցած էբ Փքէյէլի
Տէ՚՚լիւսի
մ՚սսնասրէսՀր
, լսելա.
Հ ամ ար Պ • Հյ՚ոՀան
Պէբւ՚լէ րեանի
ղ ասա խօսո ւթիւ նր
Հ ա յկական
ուլ եկան
ութ եան
մ ասին
Բանէսխօս բ նաիս բաց ւսա րեց թէ Լ՛նչ է ալ եկա -
նութիւնր որ կ՝էսյտայա
յտուի
զեգաբուեէւ՚ոի
էլէս -
նաղան
էւիււլե րոէն մէք եւ աղգէ
աղւլ անոր նկա
րա–
ւլիրր կբ տաբբեբի
յ
Հայկական
ոզին
իր աուււնձ -
նա յա ակո
լթի ւննե րն
ունի որ նո յն
էլ իծե բով
կր
յէս յտնո
լին
ճա բատ բապե աււ ւթեան
,ե րամ չա"
ւթե
ան
զարղաբուեստի
ու քանէք ակի մէք : Իբսւր
Հա -
մէսզրելով
այս բոլորբ Պ– Շ– Պէրպէբեան
գաաւ
որ
Հա յ ոգին կ՚աբաա
յա յտէ աստիճանական
րա
րձրա–
ցում
մր ւլէպի
նրբութիւն
, ումեղ է
բայց ոչ
ղտնզո լած ա յին , նուրբ է ՝ բա
յց
ււ չ տկար եւ վեբ
քապէս է մ ա ր ւլա
ս ի ր ական : Կո չ րրաւ
ս իբե լու
ե ւ
պտրծ ենա
լու
Հայ ոգին արտա յա յաոգ
մ եր
ւլ ե էլար -
ուեստով
՛լոր էլնաՀատած
են նոյնիսկ
օտարնեբր։
Բանա խօսր
խո րէսւգէս
յէէ լզեց
նե րկւււնե ր ր ււ -
րոնք
առա քարկեց
ին
ւլա յն
կրկնել
մեր երիտա •-
սա րւլնե բուն
ւսո քեւ , զանոնք
ներչն չե լու
Համ ար
սսչգտյԼ՛ն
ող ի՛՛վ -
Այս
՛լ ասախօսութեամբ
կբ
կատաբւււէր
« Արեւմւէւտք»ի
լսարանին
վերաբացւէւմր
:
ԻՏԱԼԻԱ
ա՚զասաանտծ
55.000
տա բաւլ ի բնե
բու
պաաաս խանատո
ւ ՚ է ւ թ
իւնր պիտի
ստանձնէ
իէոա —
լական կառավ տ րւէ ւթ
իւ1ւ
ր , ինչպէս
յայտարարեց
ւքլՕ/՛
նախազաՀր : Տարագիրներոլ
կազմակերսլու—
թիւձւբ
ւքինչեւ
Հ իմ տ
կ^օ՚լնէ ր մ
իէս
յն անոնց
ո րոնք
իրենց
երկիբնե
րէն
մեկնէսծ են
1949
Հոկէսեմբերէն
առաք , րայց նախաղաՀր
կ՝ առաքա րկէ
փոխել
այւէ
կանոնր։ Նոր փւա իսսաւսկաննե բ բ էքեծ մաէւով ա —
րեւե լեան
Եւբո՚՚լա
յէն են:
«8ԱՌԱՋ»Ի
ԹԵՐԹՕՆԸ
(197)
ԵՐԿՐՈՐԳ ՄԱՍ
ԺԱ՛
Ե ր՛լ եր են ՛լ րանք , երկնքի
Համ ար նչանակ -
ուած
եր՚էեր.
րւս յց ուլււրմած է Մարզարէն
եւ
նբա
Ոէլորմոլթեամբ
է լ այգ երկնային
երգերր
էսելի
են գառնում
երկբի
վրայ : Զասմիկն ու չու–
չանր , նարգ իսն էէւ մ եխակր
կան
չո ւմ են ե րզ չին ,
զբաւէէլյք
են նրէսն, բայղ նա միայն
վարւլի
ւիրայ է
ս ի րաՀ էՍրուած
, միայն
նրան է տալիս
իր երգր է
Լուէւ
՛լ իչե բին , անո ւչաՀո տութ Լււն ից
արբեցած ,
նա Համբուրում
է վաբգի բաց - կարմ իբ
չբթունք–
ներր,
վէոոլմ
է նբ.ս թերթիկներբ
իր բո յնի մէք եւ
ա յնտեզ
ից փառաբանում
է ԱլլաՀ ին մին
չել
լու -
սաբացր : Եւ Ալլ"՚Հր
լսում է նրան արծաթէ ասա–
ղերից : ԱլլաՀր
երգել է տալիս
նրան , որ
ցոյց
տայ
մա րգկանց
մի կաոր
իր ղրախտից
,
•• ր
պատ
րաստուած
է ուղղաՀաւատ
մ ուսիլմ անի
Համ ար • •
ինչալլաՀ
, բացականչում
է Րէկր ել մի
.րուռր փալ է տալիս
եբգի^երին
:
իսկ երգր
անցնում է պաբտէւլի
խորքր : Մ ու
թր պաաե
լ է եբկինքբ,
քԼքէում են Հ^ամի
չէստր–
ուաննեբբ։
Ամէն
ինչ Հանգարտուել
է, բայց
մի
այն
մի աեզ, յասմիկի
թւիերի մօտ, լսւում է Հի–
աւոլոց
սեւալքորթ
ստրկոլՀոլ
չչուէր
՚ նա Հան -
գստտցնոււք է կիսամերկ
Հիւրիին : Ի էլար • . .Հա
բեմի
ասէուլբ չէ ւլիւթւում
. նա սպասում՛ է , սպա
սում է իր տիրոքր
, ո բ էէնացե լ է Հեոու
մի տեւլ,
կռիւ է ւիարում կեափո լրնե ր ի ՚էէմ . . .
Ամէն
ինչ Հայրենի
, ամէն
ինչ Հրէսչէկ
,
այբւէւլ
է ա յգ
երւլ ի մէք։
Գինին տաքա ցնում է մ իւս
կուբ–
՛քից եւ Րէկր
ո՚լեւոբոււսծ
է ։ Ն՛ո կէոնչում է Աննա
խաթունին,
ր՚՚՚յց
մինչեւ նրա մօաենալբ
ենքր փեբ
է կենում
տեւլից եւ գնում է նրա առա9 :
Այս րոլոբր աոանց
նրան
"Լինչ է,
ասաց
նա, եւ այլանղակ,
սարսուռ
աղղոզ մպիտր տա -
րածուեց նրա թուխ
գէմքի
փբայ :
Երբեք նա այւլ աստիճանին
չէբ Հասել : Գի-
նին,
երղր
Րքել
էին ամօթի
փերքին
Հետքբ,
մեբ–
կացրել
ԷԼն նբէէէ րոլոր
կրքեբր
: Ն՛" պ՚ււՀտնքեց ,
որ ցոյց տան աւլքկան։ Եւ "կէւեց սլատմել,
որ
էոարիներ աոէսք էքի ԳնչուՀի
Հաէէկաց րե ղ , թէ
ինչ
էզէս է կինր այրում
տզամ արզին :
Ալն մամէսնակ
նէ1է
Բէկ չէր, այլ մի փաԼսստա–
կան , ոբ ասլբում էր Ալբանիայի
սէսրեբէէւմ : Գի -
չերային
խնքոյք կար մի Ալբանացի
Բէկի
ամրո -
ցում
. Հիւրեր շատ էին Հաւաքուել
, բայց
ամէնից
սիրելին
Աիւչէյմ
անն էր :
Ոչինչ
էին Ալբանացի
Բէկի էէլաա րա սաո
ւթ
իւն–
ներբ • ոչ անթիւ
կերակոլրնեբբ
, ոչ
խմիչքներբ
Ա
՛յնսլէս
չէին
ուրախացնում
, ինչսլէս
սեւաչեայ
նիՀար
Գն չուՀ ին , մի եբկաբաՀ՚սսսւկ
ազքիկ
, որ
էգէսրոէ.մ էր ւլրախէոի
ՀԼ՚ւբիի
՛՛լէ"
՜– Մինչեւ
լոյսր
նա գաւլւսր
չ ա ՚ ՚ ՚ ս ւ ,խէււզէսցնում էր տ չքե ր ր ,թռ.չկո–
էոում էր, կր՛՛՛կ
՛ա՛՛՛լ չարմուէէնեբ
էբ
անում :
Աիւլէյմտնն
անգագար
փոզ էր բնծայում
նբան,
Ի՛՛Կ նա նսէոում էր նրէււ կողքին
, շ^ւչում էբ կի -
սատ—պոատ խօսքեր. նա կարալ էր Հարիւր
գԼ՚չեբ
պարել
, աչքերից
կրակ
թաւիել : Աւ աՀա
Հէնց
ա յմմ Ա իւլէ յմ ան Բէկր
յիշեց
ԳնչուՀուն
,եւ ոււլսւ
մ
է տեսնել
իր կնոքր . • • •
Զոքանչր
լսեց այգ պատմէէւթիւնր
, եւ նէս
քար է, չէ սարսավաւմ : Գաբձեէսլ
խէէնար՝, , գաբձ
եալ
ամ օթիսած
, նա ցո յց է աէսլիս , որ երբեք չԼ։
Համ արձակուի
լնգ գ իմ անա
լ : կանանց
սենեակ Լէ
գուռր
կիսով չափ բաց արին , Բէկր
կսւնգնեց ա լգ
ճեղքի աո աք :
Մի երկու
Հայեէսցք
բէսլէսկան էր, "ր նա Հաււ–
կանայ թէ այգտեէլ,
կանանց
բազմութեան
մէք ,
միա
յն մի Հատ թաւլոլՀի կայ եւ գա
Գ՛ս յիա -
նէն
է՝։ Գն չո ւՀ ին կորէս
լ նբա
քի չո զո լթ իլն իղ , իսկ
ա յս ազքիկր
իր կւս րմ իր
մ ետաքսեա
ք չոբե րի
մէք ,
կարծես
, Հարցնում էր թէ մի՞թէ կայ մի
էլեւլեց–
կութիւն
, որ յանգւլնէ
մբցել
իր Հեա։ Բէկր, կար
ծես , ՚ոյղ
Հարցին էգաաաս խանե լու
Համ՛սր էր , ւ։ր
էլէսրձէսլ
իր
ւլո քան
չին ել է լԼ՛ ասաց •
Հթէէւա արէս , ւիերքացբու ;
Վերքանում է , Րէկ : Երեք օր է մնամ
. . .
ՏաղթաՀարուած
ԱիրիէսցԼէն
չիմացաւ թէ ինչ
էէ՛ս է , եւ Հ րամ ա յե ց
զինուո րնե րին
շէսբունակե
լ
երգր :
Գարձեա լ փէեց անապատի
Լունչբ,
գարձեալ
խօսեցին
Ա
՛րեւի
կր՚սկաո
ճաոէսղ
էս
յթներր
, խո -
խոքացին
^ք՚երր
չաէորէււաններում
, գարձեա
ք շք։ -
շուկ
Հանեց
մուսԼւքմանի
գբախար
իր Հեչտանք -
ներոփ։
Բէկր
լսուէք էբ, նայում էր :
Fonds A.R.A.M
