«6
ԱՌ
Աձէ^
Ո՛վ Ֆսէևց ԿհօփՍկի
թո)Օը
Մինչեւ
այսօր
ոչ ոք քք/ւացաւ,
թէ
Կէօրինկ
ինչսւէս
ճարԼց
այն
թսյնր,
որ գինքր
վ՚րկ^ց
կ՛"
֊
իւադանի
օղակէն
եւ Հնարաւոր
ղարձոէց
իր
ի ն ք ֊
նաս պանոլթիլնր
, մաՀավձոի
ղո րծագրութ
ենէն
Հաղիւ
75
վայրկեան
աոաչ
:
Ամրողք
չորս
տարի
է որ գրաւմ՛ան
գաչնակիգ
իշթանոլթիէ^ններր
կր փորձեն
լուծել
այս
մեծ
ղաղտնիքր,
բայղ
չյաքողԼղան։
ինչպէս
չյաքողե–
ղան
ղիտնալ,
թէ
Լիթլէբ
իրապէս
մեոա՞ծ
է
թէ
կ՝ապրի
աակաւին
: Հիմա
է որ կէօրինկի
ինքնաս–
պանոէթԼան
գաղանիքր
կբ
լուծուի։
Աւ կր
լուծ
-
՛՛լի
բուն
իսկ այն անձին
կողմէ
որ Կէօրինկի
աբ–
լած
էր
թ ո յ ն բ \սիանիւր\
փոքրիկ
սրոլակր։
Միւնխէնի
«՝Բոլիք»
չաբաթաթերթն
է
ոբկր
կաաարէ
այս
մեծաղ գորգ
յա յտնո
ւթիւնր
:
Իսկ
յայանութեան
Հեղինակն
է Փէթբր
Մարթին
Պբ–
լայպթրոյէ
անուն
29
ւոարԼկան
աւստրիաղի
օրտ–
՛Ա՛՛՛՛Լ
՚ ՛ / ՛ ՝
"I՛ իբրե՛–
Ի^՚ւ^՚՚՚կիւլ
աւսարիտկան
թեր–
թԼրու
ներկայ
եղած
էր Նիւրբնպէրկի
պատմ
՛սկան
ղ աաափարութեան
: Պլ՚սյպթրոյէ,
ոչ
միայն
երղ
-
ման
տակ
եւ փկաներու
աոքեւ
բրած
է այս
րսյա–
նութիւնր
, այլեւ
պարբերաթԼրթի
խմ լաղ
բու
-
իքեան արտմաղրած
է լո։ սանկարներ
, որոնք
թ ս
յ ՜
՛հի սրուակին
կէօրինկի^։
յանձնո
ւելու
ղործ
ողո ւ -
թեան
։/երարտաղ
րութիւնն
Լն : Այս
լուս՚ոնկ՚սբ
-
ներր աոնուած
են էէերքԼրս
Նիւրբնպէրկի
ղատ։։։
֊
սրաՀին
՚քէք,
ի Հաչիւ
լուսանկարիչի
մր
Ա։ ս։որի։սւլի
օրաւլ
լ՛՛՛ւչ բ
Հ Լ տեւեա
լ կե ր։ղս։ի
կբ
նկարա՚լ
րէ իր պաւո։ք
ութ
իւնբ
. ֊ -
« է՚ս՚՚ոափարսւ
թ/, ան
։թրքվ։ն
օրր , երբ ՛խ՛
ճի
ոն
Լ րբ պիտի
կարղ
աղու է ին
,
ատեանի
բաէք ու
-
մէն
ժամ
մր աոաք
սուլոսկԼղայ
գատասրաՀէն
նեբս։
՚ի։սաասրաՀի
ւքեծ
ւլւ։ւոր
կւլպոլած
չէր՛
Հր՜
լ՛եղի
եւ
ինքղինքս
ւրոայ
սրաՀին
մէք։
Պ՚՚՚Հ՚՚՚կներ
չկային։։
Գործս
ւլլուիւ
ՀանԼլոլ
յա
րմ ա րա։լ
ւ։ յն
մա—
մ անակն
է ր :
« Ա իան իւր»
ի
մ անր
սրու "՛կր
ձեոք
ձ։լ ՛ոծ
էի
։լուղեալ
կաթուլիկոսին
կենս՚սղրութիւնր
^ ման
-
կութենէն
մինչեւ
կաթողփկ
ՈԱՈ
լ
թիւնրե
մաՀր։Տի–
չեղ
փարչսքկան
, ինչսլէս
ել ղրական
փաստակբ
:
«ին չպէս
մ եր բոլոր
մեծ
կւլե րակ աններր
, Ա աՀակ
կաթողիկոս
եւ
ուղեղ
ա յգ
սքեւք
Ուի
ծաոա
յել
իր
մո ղոփուրղին
ել եկեղե ղիին
ոբ իբ
մամ
անակին
Հրամ ա յական
պաՀան
քն
էր : ԱաՀակ
կաթողիկոս
բաղմելվ
Աիսի
աթոո ր , յուզում
ով
կր
գիաէ
քհոլբինեաց
պարապ
դաՀր : Ջխրականաղալ
իր ե–^
լ""՚լբ
ե
լ
ինքր
ղա րձաւ թափաււական
.իր մողո
-
վուրգին
Հետ : Ինքղինքր
կրակր
նետեղ
օւլ.տակաբ
գառնալու
Համաբ
իբ մողովուրգին
:
թեւատարած
մօբ
մր նման ամէն
տեղ
գլուխ գաբկալ
ել
մնաղ
անլսելի
: Ողբերգական
եղաւ
իր կաթոզիկոսու
-
թիւնր
եւ միչտ
կր կրկնէր
- <տԱաՀակ
անունով
կաթողիկոս
թող Լրնաբէ
Հայ մողովոլրգբ։
Օրի ՜
նակ
բերելով
նաեւ ԱաՀակ
Պարթեւի
չբքանր
» ;
Ընկեր
նախաղաՀր
իբ փակ՜ման
իսօսքին
մէք
յայաարարեղ
թէ Հայ կաթողիկէ
Հոփուապետն
ալ
Հրաւիրուած
էր,
բայղ
չէբ կրգած
ներկայ
րլլալ,
Հիլանգի
մ բ ա յղելութեան
գագած
ՐլԸ"
լո փ
տ
Հանգէսբ
փեբքալյալ
մամբ
%ին :
ՅՈՎՀ.
ՏԷՕ-ԲՄԼ՚ՃԵԱՆ
1945/
Մարտին,
Լինղի
մէք,
Հ ամ ամողոփ
ի
մ բ րն
թաղքին
, եւ կր սլտՀէի
ս,։ոկէ ի վեր :
Այղ
օրր
,1՚"՚բՀեցտյ
, թէ
զա յն
օղ տագործե
լու պատեՀու
-
թիւնր եկած
է :
«Մ արաքախտր
,
սովորականէն
աւելի
րա բեա–
ցակւսմ
չէր ե՛լած
ինձ Հանւլէսլ
, բայղ
ամբալք
զ՛ս–
տավարութեան
լ^։ թաղքի՚է։ գիտե լով անոր առնա
-
կան
կեէլոլածքր
, եզրակագուղած
էի թէ
անիկա
. յլախազան
բարձրանալոլ
արմանի
մէկր
չէր
»տ
*
Պլսւյպթբոյէ
սրաՀ մտնելէ
անմիքապէս
վԼրքր
Կ՝երթայ
անկիւնի
այն նստարանին
մօտ,
ուր Կէօ–
բինկ , աւելի
քան
ինր ամ իս ,
գատավարութեան
կր Հետեւէր
, աբմուկներր
նստարանին
վրայ
գր
-
բած
:
^
« Արագօրէն
անութիս
տակէն
•բանեղի
՚փքոյնի
ւիոքր
ա \ ք փ ւ ւ ւ լ ^ :
Ասիկա
ամէնէն
վտանղա–
ք–"Բ պաՀն
էր։ Ուչքս լարած
էի թէ
մի
գուցէ–.
դուոր
կրնար
բաղուիլ։
Ոախտ
ունէի
եւ այղ բանր՝.
յ^՚։լատա–,եգաւ
: Արուակր
սաՀեղուղի
նստարանի ՝.
մ՛՛ե՛լանի ։ոախաակին
տակր
եւ ւիակղուզի
ձ ամօնոէի
^ ՚ ր ։ Ւեթ
ել
քղա յնութ իւն
մր կաբ
է1րաս եւ
երր
%ս։ոար։սնին
քովէկւ
Հեռացայ
, ինկայ
աթաւի
՛քր
^րայ
» :
|–
Նախ։սպէս
ոբոչուած
կաւիճ
ի
նչ՚։։ն
մր
նսա՚ս–
րանին
վրայ
Հասկցուց
կէօրինկին
, թէ
թոյնր
"՛յգ
տեւլ
էր։ Ու
մինչ, անիկա,
ձեռքովբ
տուխւոակիհ
՚։ւս։կէն
կ՝աոնէր
ու կր
ւ՚լաՀէբ
սրոլակր
,
Տէօնից
անոր
ե։ոեւր
եւ Ո՚՚՚ւաոլֆ
Հէս՝
անոր քովր ,
կր
Հարուն։սկէին
ունկնղրել
գատաւորին
խօսքերր
,
յոնտեղեւ։։կ
այն ալբե ր ՛լո ւթեան
, սր կբ
թաւալէր
իրենց
քթիկ։ տակր
:
^
Պ՚սբբերաթերթի
խմբազրապետր
Պ՛
Հար՚՚լա
՝Լ^Ի՚կնվւէրկ
րսած
է թէ պատճառ
չունի
կասկածի
տակ
/լնելու
Պլայսլթբոյէի
յայտնութիւնր
:
•
Նի՛ լ՚նպէ րկի՛ ամերիկեան
իչիսւսնու թիւննե
րբ
,1^/՛
ւինտոեն
ա յմմ
Պլա յպթրո
յէն ,
Հարցաքննելու
յ^ամար : Բայց
ան կորսուած
է : Ամերիկացի
րնգՀ •
զաաաի/աւլր
բսած
է այս
առթիււ •
«Եթէ
^իչգ
է
Պլայոլթրոյէի
բսածր,
այն ատեն, իբբեւ
անձնաս–
սրսնոլթեան
օւլնած
մէկբ
մեւլագրանքի
։ոակ
պի
տի աոնուի
»:
Տարօրինակ
կեբպով
, աւսւորիաղի
օրագբռզբ
կր
կոչուի
Պլայպթրոյէ։
Այս
՛սն
ուն
լ։ ,
թարգման–
ուելով,
կր նչանակէ
«Հաւաաարիմ
մնացիր՝»
... ^
ԱԶԱՏ
ՄՇԱԿՈՅԹԻ
կ՚ս՚լմակերպոլթիլ^լբ
նա–
քակ
լքբ ուղղելով
աղղամողովփ
բնղՀ.
քաբաոլ
-
"զարին , աո։սքարկեց
յաոաքիկայ
րնգՀ
.
մոզովբ
էքում արել
֊ Պերլինի
մէք , որպէսգի
պաա>ււիրակ
-
ներբ
անձամ բ ստուգեն
թէ
«ինչպէս
կր ւիա բուին
քիուսերր
եւ
Համայնավարներր»։
ԱՆԳԼԻՈՅ
ա չխ ա տ ա ւո ր ա կան
կուսակղութեան
Համ ագում արր
Հաւանութիւն
յա յտնեց
գաՀլիճին
չմ սւսնակղելւէլ
Համ ար
Շում անի ծրագրին
(ձոլ -
լում
ֆրանքելւլե
րմ ան
ճա րտա
րաւլո
րծ ո ւթ ե անղ՝) :
ԿԵՆՍԱԲԱՆՈԻԹԵԱՆ
մասնա՚լէտ
Պօչե.սն
վեր–
քերս
Հա յաստան
Հանգիպե
լով , կարգ
մ ր գասա
-
խօսութիւհնե
ր կատարեց
ուսանո
զո
ւթե անՀամ ա ր :
Ուսուքք քապետր
ա յցե լեղ
իր ծննգավա
յր
կիրովա–
կան քաղաքր,
ուր «ՅովՀաննէս
Թումանեան»
գպ
րողին
մ էք գասա խօսե ց
մ անրէնեբոլ
մ ասին ,
եւ
պատասխանեց
բանուո րնե րու
Հարցոլւքներուն
:
ՀամսպգայիՍի
վեոսկազԱութխՏը
Փարիզի
Համազգայինբ
որ
1940
թուականէ,,
ի վեր
ղրեթէ
անղ ո բծութեան
ղատասլքք; րտո
ւած
էր, վեսակազմուեցալ
մասնակցութեամբ
նախկինդ
^ օներու
եւ Համակիրնե
բու
:
Այէւցեալ չաբթու
մամուլի
մէք տւգուտծ
ազ
-
ղով
մր մոզովի
կր
Հր։սլիրուին
Համս.ւլգս։
յինի
նւս խ կին
անղ ամ^ւերբ
եւ Համ ակի րնե ր լ։
վե
լււ՚տիհ
կ ե անք
տա
լո
լ
Հ ամ ար
Ա իո
ւ թե ան
:
Որո չեա
լ թուականին
Հաւաքուած
մալովա
-
կւսննե րր
ախւււր
անակնկ։ս
լի
մ ր աււքե ւ
ւլ ՛ոնո ւե
ցան : ՎաՀ
Ա
՛ն Եարճանեան
որ պիտի
նււ։ ի՛՛՛՛ւլ ա
֊էէ
ք՛
մող
՚՚ւփւ
՚ն
, յանկարծամաՀ
ե՛լած
էբ։
Ն"՚խհին
վաււ–՛
չութեան
ղանձապետբ
, Պ–
Ե
3.
.թիւնե,
Հազորղելով
ա յս
զ ո յ մ ր , Հ րալիբե
ց
նե րկանե
բլ՛
մէ կ ՛փո յբկե ՛ոն յոտնկա
յս
քաբղե
լ ն ս ՚ խ ա ՚ լ
ւ։՛՝՛ ի յի -
շււ
՚տէս
^ր
:
Ժ
՚^՚ղոփիԿւ
նե րկ՛"
յ է ի ն նաե
I.
Համ
աղւլ սւյինի
Ե–
ղ իպաոս
իլ
կեղր
. վարչութեան
անղամներէն
բնկ •
վ^ . Նաւ՚սսաբզեան
եւ Տոքթ.
իլաթանասեան
:
Որ"չուեցւսլ
ծազկե։ղս։՚ւկ
մր զ ն ե լ
յա^ւ՚՚ւն
*,՛"–
մաղւլայինի
ե լ ււլաչտօն
տբուեցաւ
Պ՛
Մ–
Պար
-
սամեանի
սլաա*աճ
ղամ բանական
մր
խօււիլ
1ք
,սլա ձե ւ։նա բկուե ցաւ
աոմ ամեա
յ վւսլւ
չութւ
մ ր րնտբու
թեւսն : Մ իաձա յնութեսւմ բ
լւն տլւ ւււ
։ր"ն
.
-
Պ– Պ– Գաւ իթ Գ ։ււ
լի
թ խ ան ե ան , ,Ե բու՚՚՚նզ
3"՚~
րութի^։ե։սն
, Մկր՛ոիչ
Պ՚"ր"՚սմե։սն
, կարօ
Ուչա։ք–
լեան
հւ Պետրոս
Զպուքճեան
:
Բազմ աղան
ւլո բծեր
կան կատարելիք
՛՛՛յ՛՛
՛լ
"՚–՜
ւլո
լթի
մէք Համ
՚ոզղ ա յինի
Համ ար , վ՚ւտա^
ենք
իժէ նորա կաւլմ վ ա լ։ չ ո
ւթ
ի ւն լւ պիտի
արղ
Ա
՛լ։ ացն է
իր
վրայ
գրուած
յոյսերր
ու
քիչ ատենէն
պի
։ոի
տեսնեֆւք
Համտղգայինր
ծաղկեալ
վիճակի
մէք
Ջ–
ԼՐԱՏթ
ԱՐՈԻԵԱՏԻ
ե -
Տիկին
՚Լավա Աաբգիս
խաչատուբեանի
նկաբ։"–
Հանգէս
ին բացում
ր աեղիւ
պիւոի
ունենայ
Հսկա •
Ոին
յ
մամր
14/*/,
Շ3եք16 ՕօՍՇՇէ/
մէք,
94
^՝0գ.
Տւ. Ւ1օււօէ€ (ՈՁՇ6 6 ^ ^ ս V ^ ս ) :
Տ ուց
սւ՛լ րուած
18
մեծ
ու ւիոքր
նկ՚սրներր
ւ՛–
րոնք վւափուկ
ւււ ներւլաչԿւակ
ղո յնեբոփ
կր
նեբկ՚ււ–
յւոցնպ
թէ
ւ^ՅէԱքՇ
^Օճշեբ
թէ ներչնչումներ
եւ թէ
ղ իմ ան կարնե
լւ ,
նո րութիւ
ննե ր են մեբ
գազութին
Համաբ
, ոբ աոաքին
անւլ ամ աոիթ
պիտի
ունենայ
գնաՀաաելու
Տիկին
՚Լափա Աարգիսբ,
իբրեւնկաբ–
չուՀի
:
՝
Ն– Ս–
ՍՏԱՑԱՆԲ
ԱՓԻԻՌԲ
Լպատմոլածքներ
գաղթաՀայ
կեան
քէ)
է
Գրեց՝
Բիւզանգ
Եզիայեան
: Հրատ
• Հ . Ե •
Ընկերակցութեան
Պէյրութի
մասնաճիւզին։
Պէ լ–
րութ,
1950։
Գին 500
լիր– գաՀեկան։
Հասցէ.
-
Բս23ոէ V^§հ^Յ>՚ՅՈ, Տ6աւո31ք6 շ1ս ՇՅէհօեշօտտՅէ
Խտտ -
աշո, ,\ոէ61ւՅտ (ԼւհՅո) :
«ՅԱՌԱՋ>Փ
ԹԵՐԹՕՆԸ
(195)
ԵՐԿՐՈՐԳ
ՄԱԱ
ԺԱ–
Գիւզբ ղտաարկ
էբ,
մի քանի
անւլամ
թալան–
ուած
, եւ եթէ ուտում
, իսմում
էլւ այղ օրր, պատ
ճառն
այն էր , որ Աննա խաթունր
վճոել
էր
"չի՚՚ւԼ
չինայել
:
Երեք
օր էր մնացել
մինչեւ
մեծ պասի
կիբա
կին
եւ այգ
երեք օրր ամբոզք
գիւ՚լբ
պիաիւ լիա
-
նար
Մելիքի
տանից։
Անոգներր
, պատբաստոգ
-
ներր
բազմաթիւ
էին, աչխատում
էին օր ու գի
-
չեր
• այլապէս
չէր կարալ
՚լլուիս
զալ այգ
աՀա
-
զին
խնքո
յքր
, որ մոռացնե
լ էր տալիս
Մելիքնեբի
աւանգական
աոատաձեոնութեան
բոլոր
յիչատակ–
նեբր
:
Մեծ
սենեակում
, որ լլաբգարոլած
էր
՛լոր
-
գերոփ , նստած
էին տգամարգիկր
: Գրանք
Վա
րանղայի
տանուաէ բնե րն
էին : Վ^ե րեւում
, սեն
-
եակի պատուաւոր
տեզ
ում
, փափուկ
օթ ո ցնե լ՛ից
ել բա
րձե
րից
սլ՚ստ րաստուած
էր աււանճին
՛ոե ՛լ
Բէկի
Համ ար : Ր ա ց ո ւտծ
սեզանր
չլա
ցնո
ւ մ է ր իր
ճոխութեամր
: Ապտսում
էին Աելիք
Աւ անին , որ
սկսեն
ճաչկեբոյթր։
Րայց
աՀա
ներս մտաւ
Անն՚ռ
խաթունր
եւ՚մօտենալոփ
Րէկին, ասաց •
. -
Հբամսւյիլւ
որ սկսեն,
Րէկ։
Եղբայրս
մարգ
է ուզա րկե
լ , յա յտնում
է ՛ւր չէ կարող
ղ ալ : Մ /
չաւո Հարկաւո
ր ղործի
Համ ար երէկ
աո
ալ
օա
գր–
նացել
է Գանձակ
, Մ ուստաֆա
փաչա
յի
մօա :
Շտապււփ
ղնացել
է, որ չտապոփ
էլ
փերաղաոնաք,
ոբպէ ս ւլի կի բակի
ե րեկո յեան
իբ տանր
լ ինի
:
Ե^
արղէն
ասացի
, ոբ այգ
երեկոն
մեղ Համար
չաա
նուիրական
է . եօթր չարա թուան
պաս
ենք բր>ւ՝~
նում , եւ
չլինի
մի մարղ , ՛ւր այգ
մամանակ
իր
տանից
Հեոու
մնայ
. . .
կարող
էբ յետոյ
ւլնալ,
պատս՚ոխանեց
Րկկւլ
:
Ոչ, ես չէի
թ ո յ լ աայ– նա այս տան
մեծն
է
ել պիտի
իլ՛ ձեռքաԼ
յանձնէ
քեզ իր քրոք
աղքր
-
կան,
նորՀակալութիւն
յայանէ
քո բարերարոլ
-
թեան
Հտմտր,
որ արիր
մեղ, սպասելով
այսքան
մամանակ
: Բացի
ղրանից
• ՚ •
Ն
՛Ա
մի ակնթարթում
յոււլուեց
ել նրա
"՚չքերր
լցուեցին
ա ր ա ա ս ո ւնքնե բո վ
:
Րացի
զրո՚նից
, ՛ղիտի խնգրէ,
որ գոլ
չր–
նորՀ ունենաս
գէպի
մեր երեխան..
.իմ ՚ " չ ք ի
սի
րելին
է , Բէկ,
ուբիչբ
չունեմ
...
Ե բքանիկ
փեսան
չտ՛"
սլե ց Հանգստա
ցնե լ նբ -
րան:
Նա ասաց
•
Մ իամ իտ էՈւաց իր
. . . Նա
իմ
ամենասիրելի
կինր կր լինի : Մեզք է
"՛յ՛լ
Հիւրիի
փատ
սլաՀելր։
Գիտե՞ս,
ես միայն
նրա պատճաոոփ
այսքան սպա—
սեցի : Ա սլասե լն է լ լալ է բ : Րա
յց
Հ իմ ա փե րքա
-
նո՛՛ւմ
է...
Ամէն
ինչ փերքացած
է :
Լաւ , իմ աստծն
է լինում
. մինչեւ.
գարուն
եււ չէԼ՛ "Ալասի • • •
Բո կամքր կատարուած
է , Րէկ
: ԱՀա
սկր–
սանք
Հարսանիքր
; Երեք
օր
կր չարունակենք
,
կիրակի
երեկոյեան
միասին
պաս
կբ բռնենք,
Եր–
կուչաբթի
աո՚սւօա
նա կբ գնայ
իր Հօր
զերեգմա–
նր
Համբոլրելու
, նրա
օբՀնոլթիւնն
ստանալու
:
Գւս կարղ. է : ԱյնուՀետեւ
• • ՚ Հարսանիքր
տեղա
-
փս խլում
է քո տունր
:
Հա , ես սպասում
եմ մեբ մեծ
մօլլային
:
վ^աղր կամ
միւս
օրբ նա այստեզ
կր //**/
՚ • •
• Այմմ
Հրաման
տուր,
որ մարզիկ
Հ՚սց
ու
տեն
՚ . •
Ա՝
է
բան
է լ ասա
ինձ •
. • Գոլ
մ ի •ւրղի
ու -
նէիր , ո՞ւր
կորալ
:
ՇտՀնաւլա"՛րր
, Հարցրեց
նա մի ձւււրափ
, որ
տր՚ոայայտա
մ էր մօբ խանգագատանքր
, կարօ —
տբ։
Ախ,
Բկկէ
Ի՞նչ
՚Ա՚աէիր
որ Հէնց
տյմմ
ես
նրա
մասին
էի մտածու՚ք
: ինձ Համար
է լ
չտտ
ղղալի
է , որ ե րե իւան նեբկայ
չէ այս ու րս՚խու
-
թիւններին։
Բայց
ի՞նչ անեմ : Բեռին
նրան
մի
ոս–
կե՚լո
յն քուո ակ
է րնծա
յել
եւ նա
ւս յլեւս
տուն .-
տեղ
չէ ճանա չում , ուգում
է չափե
լ ամբո՚լք
ա չ —
իւարՀր : Այմմ
եզբօրս
Հետ
Գանձակ
է ւլնացել
:
Ե րե խա
յ է , թալ ուրախանա
յ . ես ա յնպիս
ի
մ ա
քր
չեմ,
Րէկ,
որ ւլբկեմ
իր երեխաներին
: Ր՛" յց Կի
-
յ
բակի
երեկոյեան
նա,
ի Հարկէ,
այստեզ
կլւ լինի : ՝•
Ա իւլէ յման Բէկր
այլեւս
տսելիք
չունէր,
այմմ)
սլէ՚ոք
էր ուտել։
Այս ու այն կոզմից
խնղ րում
էին
նրան
սկսելու
Հրաման
տալ
ել նա
գ լիսւ։ւի
Հւսլտ–
նո։ թեան
ն չւսն արաւ
ու
փերցրեց
իր աոքեւ
զ րած
Հ՚՚՚ցր
ԼկՕ
Fonds A.R.A.M
