ՑՍՐՍԿՍՆՈԻԲԻԻնԸ
ԳեոսզաԱցող
րււԱօւպետոդխԱ^
տ
արական
(հ՛"–" էան կր Հ ետաււ^գկր
ռուսա -
ցնել
իրեն
ենթակայ
րոլոր աղգերր,
Հնարալոււ
սւմէն
մ իքոցներով
ոլարտագրե
լով
անոնց
ՌՈԼԱԱ,^
լեղուն :
իիուսաՀ սլաաակ
րո լո ր փոքր
աղգերու Լար -
քին այգ սլարաաղրանքին
ենթակայ էր նաեւ
քիոլ–
սիո
յ
Հա յութիւնր
:
կոփկասի
Հա
յոց
մ ի^ակա րգ
գպրոցներր ^
ինչպէս
էքմ իածնի
Գէորգեան
ճեմարանր,
Թիֆլի
սի Հքերսէսեան
փարմարանր եւ քյրեւանի ու Հյոլ -
չիի
թեմ ական
գպրոցներր
ռուս պեաական
մ իք
նա կարգ գպրոցնե
րուն՛՝
գիմնագի
ոննե րո ւ1ւ Հաւա~
սար , իսկ երբեմն
ալ , ինչպէս
էքմ իածնի
Գէորգ -
եան
ճեմարանի
պարագային
, աւելի
բարձր
կրր––
թութիւն
կուտային
, քանթէ ռուսական
գպբոց -
ներբ։
կոփկասի
Հայոց
մ իքնակաբգ այգ
գսլրոցնե–
րբ աւա րտո
ղնե
բու
առքեւ բաց է ին
եւրոպական
բո լո ր քա ղա քտ
կի ր թ երկիրներու
Գերմ անիո
յ ,
Ֆրանսայի
, Զուիցերիոյ
, իտալիոյ
, Պելճիքայի
ե լ
այլոց
Համ ա լսա րաննե
բու
գուոներր
՚.
ք՛ա յց ա յգ
նո
յն
Հա
յ
մ իքնակա րգ գպրո
ցնե
րէն
ր1ւ
թաց աւա րտնե բու
առքեւ
ամ ուր
գոց ուած էին
ռուսական
րոլոբ
Համալսարաններու
գուոներր ;
Ցարական
բռնակալութեան
Հեաասրւգած
նպատա–՛
կր պտրզ
Հ
ր՝ սաիպել
, որ Հա
յերն
իրենց
զաւակ֊–
ներբ ռուս
գպբոցներն
ուղարկէին
:
Երբ այղ անուղղակի
մ իքոց ր չյբաւեց , ցարա–
կան կառափաբութիւնբ
ղիմեց
.ուղղակի
մ իքոցնե
բու։ Ան գոցել
տուաւ
Հայոց
գպրոցներբ^ ել յաբ–
քո
ւնի ս գրաւեց
Հայոց
եկեղեցական
կալոլ ածնե -
րբ,
որոնց
Հասոյթնեբոփ
կր սլաՀուէին
Հայոց
գպրոցներր
:
՚՛"^^մնոակ
պարաղաներու
տակ :
ինչո՚^լ^
զաւակներուն,
ոլտնք
թէեւ օտար Հ^^^
ձծ՝
ոակայն
ձեր երակներուն
արիւնր կ^.
կոփկասի
Հա յութեան
լնգփղում
ր ա յյլ աղ աոա -
զակոգ
բռնութեան
գէմ
1908/՛*»
եւ , չատ
չանցած
3905/
ռուսական
յեգափոխական
չաբմմ տն աոա
քին պոռթ կումբ
ստիպեցին
, որ ցարական կաո ա–
փարոլթիլնր
Հրաժարի այգ միքոցոփ
Հայութիւնր
ռուսացնելու
իր նպատակէն
:
խտրական
բռնակալութիւնր
փոխարինելու
/,-
կտլ
բոլչեւիկեան
Համ ա յնա պար փւակ բոնա սլեա
ու
թիւնր
, որ գաբգացուց
, նրբացուց եւ կաաա րե -
լութեան
Հասցուց
րոնութեան
միքոցներբ։
ք՛ոլ ֊
չելիկեան
իչքսանութիւնր
կատարելութեան
Հաս -
ցուց
իր բոնոլթիլնբ
նաեւ վաքբ
աղղերու ռու -
սացմ ան քազաքականո
լթե ան մէք :
Ա-ուսիոյ
մէք էբ, որ տեղի
ունեցաւ
ՀոկտեՏ–
բերեան
բոլչ/քլիկեան
յեղափո խո ւթիւն
ր , որ կո
չ–՝
ւած է Հձերքանկացնելու»
մա րզկո
ւթ իւն ր ։
Ռուսաց
լեզուով^եւ
Լենինի՝
չբթոլնքներով
խօսեցաւ
այգ
« փրկարար » յե գափո
խու
թ իւն
ր : էէւ
ուստի
աեմ բերեան
յեզափո
խութեան
լեզուն
ռուսՔ
յ–
րէնր
սորփիլբ
խոբՀրգային
իչիսանութեան
ամէն
մէկ
Հպատակի
սրբազան
պա րաականութ
իւնն է :
Ալ աՀա Ա ոսկուա
յի է բեւանեան
փարձկաններր
օրն ի բուհ կր քարոզեն
Հոկտեմրերեան
յեղափո—
խութեան
լեղուն
Ռուսաց
լեղուն
Սորփէլու
ան–
Հ րամե
չաւ
թիւնբ :
ք՛ա յց ա յգ քա րողչո
ւթիւն
բ , րստ երեւո
յթին ,
բաւարար
արգիւ1ւք
չապաՀոփեր
Ա ոսկուա
յի ե -
բեւանեան
վ ա րձկաննե բուն : Ապրիլ
յամ աոգղ
Հա
յոց
լեղուի գէմ պա յքարելու
Համ աբ
աւելի ար -
մատական
միքոցներ
են պէտք։ Աւ այգ
միքոցներբ
զանուած են :
ԽորՀրղային
Ա իութեան
մէք բոլչեւիկ
«գիտ -
նա կաններ
ր» մէկ րնգՀանուր
Հ րաՀանգ
ունին
Մ ոսկուա
յէն՝
«զ իտա կանօրէն»
բացատրել
ել ար
գարացնել
բոլչեւիկեան
իչիւանութեան
րոլոր բրռ—
նութիւններր
կեանքի Ր" լո ր մարզերու
մէք։ Այգ
գիտական
միքոցներր
գտնուած
եննաեւ
Հա
յոց
լեզուի
գոյութեան
իիաւունքի գէմ :
Ա՛ոսկուտյի
Ե բեւանեան
վ ա րձ կանն ե ր էն մէկր՝
լեգուաբանու
-
թեան « ւլիտնական» Ա ՚ Վազարեան
« Աովետա -
կան Արուե սա ել Գրականութիւն»
ամսաւլրի
1949
Օղոստոսի
թիլի
մէք (էք
111)
րբած է
Հետեւեալ
գիւտր .
— « Վերջին շրջանսւ–մ կատսւրոՆած ւււսոնւ1"~
նաս իր« ւթիւն ներր ցռյց են սւուել, որ Հսւյոց լե
ցուի Հնդեւրոպական կոչուած բաուսպաշարի ւք՚ւ
ցցալի լքասր , մօտաւորապէս կէսից աւելին, ընդ
հանուր է հայ եւ սլաւոնական լեցուների համար:
Այդ ընդհանրութիւններր վաղեմի պատմութիւն
ունին եւ կապուած են մեր էրայից (դարաշրջսլ(լ ^
« Հ - » ) Տ-7 դար աոաջ կիմերա-սկիւտական ցեղերի
արշաւանքի ու նրանց մի մասին հայկական րարձ–
րաւանդակում բնակութիւն հաստատե|ու հետ :
իսկ կիմեբա - սկիւտակւսն ցեղերի խմբաւոբման
միջուկը կացմել են սլաւոնական ցեղերը, որոնք
տնտեսական եւ կուլտուրական սերտ կասյի մէջ
դանռւելով նւս|ս ահայ կական ցեղերի հետ՛ նբանց
են ժառանցել թէ ՛ կուլտուրական. թէ ՛ լեցուակտն
շատ իրողութիւննեբ, որոնք անցել են հայերէնին
եւ կազմել են նրա բաղկացուցիչ տաբրհրից մէ -
կ ը » ։
Մ ոսկուա
յի ստրուկ տյս «գիտնականը»
,
ինչ–
ՎեոսՎոէտի
առրիՆ
•ք՛անի
մը չաբաթէն
կրկին
չփման
մէք
պիտի
գտնուիմմեբ
Հայ մանուկներուն
Հետ, որոնք պի
տի ղան քանի
մը մամ
Հայերէն
սորփիլ.
Լար-
թուան
ընթացքին
:
կր քանամ
փերլուծել
մեր տղոց
Հոգեբանու -
թի՛նը
նախորգ
տարուան
տպաւորութեան
տտկ
%
կամոփփն գպրոց գալ այն պաՀերուն երբ
կրնան
խաղի տրամ աղբել , անչուչտ
ղոՀողութիւն
է մա~
նուկի՛ մր Համաբ
ել խիստ
ղնաՀատելի :
Աւրեմէւ
տղան իր կոզմէ կբ կատաբէ
իր բամ
ին ր ; Աակայն
Հայ
մանոլկին
Հայերէն
կարենալ
սոբփեցնելու եւ
ս իր ցնե
լու
Համ աբ իր մա յրենի
լեզուն չի բաւե
ր
այսքանր
: Ամ բողք տարուան
լնթացքին
ցաւով
աեսայ որմեր փոքբի1^երր
ամէնէն
տարրական
Հայե րէն
րաոին
ն չանակո
լթիւն
ր կ՛՛անղ իսւանան :
Ալ
մե ծերէն
մ ինչեւ
տմ ենա փո քրերր
իրարու Հեա
ֆրանսերէն
կ^ա րտա
յա
յտուին
Ամէն անգամ
որ փոքբիկներէն
մէկուն
կ՝րսէի
,
« Տզաս
Հայե րէն խօսէ» , սրտի
սեղմ ում
մ բ
կ^ուն ենա
յի , յիչե լոփ
Պ " լս"
յ ուսուց չութ ե ան
չրբ–
քանս : Թրքական
կառափարութիւնր
տմ է ն քանք ի
գործ գրած էր Հայկ՛
գսլրոցնեբուն
մէք
բոլոր
գտ սա խօսո լթիւննե
ր ր թուբքե
բէն
աւանզելու
Հա—
մար, որպէսզի
՝»՚"յ
մանուկր
ինքէւա բե րա բա ր մոո.—
նա ( իր լեզուն :
կբ տեսնեմ
այսօրուան
՛գէս յստակօրէն
մա —
նուկնեբու
եբամր
զբօսանքի
պաՀերուն
,
նոյնիսկ
զ աւաոի
խո րե րէ Կւ եկող
մեր
թ րքա խօս
՜՛ա
յ լ ն -
տանիքներու
փւոքրի1լ1ւեը
որւնք
ամէն
ճիգ. կբ թա—
լիէ ին
մ աքուր
Հայե րէն
խօսե լու : Այս երեւո
յ թի՛է՛
աոաք թուրք
ուսուցչուՀին
, գաոնացած
կ՝րսէր
.
Այո
տզաքր
ե՛՛ր բ թուրքերէ
ն քսօսե լու ճիգ մր
պիաի
րնեն։
Ներքին
յազթանակ
մր եւ Հ–գարաոլ–
թիւն
մ ր կր զզ այի խո բՀե
լով թէ ո րքան ալ փո բ–
ձէք
, պիտի
չկա րենա ք Հայուն
արզփլե
լիր
քագց
ր
լեզուն
խօսիլ։ Ան Հպարտ է իբ ազգոփ ու լեզուոփ :
Արքան տխուր է Հակասլատկե
րր այսօր : ՆաՀան
քբ
այս
անզամ
իմս է : Կր զղամ թէ չատ տկար եմ
պա յքարելու ու փփչտս չատ
մեծ։
չ կրնա
լ րնե
լ ուսու
ղ ի չ եւ ուսուղ
չւււՀ ի
մ ր
չաբթուան
քանի
մ ր
մամ
ուան
լնթացքին
,՛ երբ
ծնողք
, ամենամ եծ գե՜րր ու^ւեց ա^ե ր ր
կ բ
թե րա -
նան
իրենց պարտականութեան
մէք։
Ան չ" ւչա ա–
մէնուն
Համար չէ , բաբեբախտարար
զոնէ
փոքբ
թիւով
ղիտակիղ եւ ազզասէր
զասակարւլ
մր ու -
նինք , որ ամ էն քանք կր թավւէ
իբեննե րուն վա -
խանցե
լու իր ամ էնէն
թան
կ՛ուլ ին մսա անղ ր
մ ա
յ–
^՚^^Աակա\
\ն–^–^ի
–առնենք մե1^^մա
^;^Հաա^^
ւթիւններով
օմտուած
մեր աղնիւ
ցեղր
չմաբի
օր
Նոյնիսկ
կիսկատար
ֆբսւՄէ
րէնոփ
֊ •Հ՚;^սյ՝
^մ ա^ե,
՚^՛՛ Լ ՚ ^ ՚ - յ ք " ՛ / ^ "Րքան
կմոլար
,յազթաեակրաՐւ^^^^
,, գաւաոի չոր" ^Վերէն
Հաւաքուած,
.՚^՝"՚^լ–
օ պա՚ոմեր
ձեր վառ
ե
րեւակտյոլթլ,,,^
յ՚"ւ։\ախ
էհ ^
յ.լ^ ,թ,րւլաստաննեբոլ
չաոս, ^
՚ ՚ ք ՚ ՚ ^ Ւ " ՚ ք 1 ^
ինչ.,՛
լ
Հ՛՛ւ՛" V"՛ էւ՛ւ Լ"՛
լ "Ր ղարա..
յկ
^երնէք^
՚-1-լ ՛՛ք֊՝
հ / է ՚ ՚ յ - ^ ^ ե
^ ՚ ^ ո
"Լ–<–՚ծ
է
այս
մեծ ա
՛
՛լ՛
րաղատ
վրայ ծնա<
^ ՚ \ ն ե ց կ
^"՚յ ուսուցչին.
Հայերէն
իոօսելո
^ի
ձեո
աուներու
մէք, պասոՈդով
Ա
՛նոնց մեր
ազգին
փԼաւոր
՛Անցեալբ։
Տեսէք
^լ՚ե՚սնեբբ
ազգային
՚լղաոումր
մոլեո՚սնղօրէն
փ-խանցելոփ
իրենց
յլ..–
քորցներուն,
կրցան գարերսվ
սլ՚սՀպանել իրե^^
ցեղր օտարո՚թեան
մէք, աչխաբհի
ամէն
"նկիլնբ
ե. Լլսօր
Հպաբ՚ոօրէն կր ՛՛լա յե լեն
իրենց
.ոզատոլ–
թիձր :
Այս
աոթիւ
կ՝ու՚լէի
յիչ1>լ ֆր՚՚՚նստցի
գբազէ,..
պատմաբան
բարեկամ
իս
ի՚օսքերր.
^ « ՎսաաՀ
եզէք.
Հայը
կրկին պիտի
անցնի
անկախ
աղղերու
փայլուն
չարքին
մէք ե լ քաղա
քակրթութեան
պիտի տայ իրեն ինկած
ր՚սմինր»
,
Արո՛՛ւ սրտէն
չեն խօսիր
՚սյս խօսքերր
: Աա ֊
նաւանգ նկատի
աոնելոփ
մեր
տփիլ
բարեկամին
պատմական եւ ղր՚սկան
արմանիքր :
Զուլուելոլ
Հոսանքր
այնքան ալ փտանղալոր
պիտի
չրյլայ
ցորչափ
իւրաքանչիւր
Հայ ծնողք
իր
՚լալկիԼ
՚էԱէսէգիաբակբ
գառնայ :
•քանի մր օր աոաք
Հաճելի
անակնկալ
մր ու
նեցանք :
Լիոնի
եկեղեցին
այցելեցին
երկու
՛սմ երիկա– •
Հայ
երիտասարղներ
, երկու
եղբ՚սյբներ
24 2()
տարեկան։
ԱաՀուն
Հայերէն կբ խօսէին,
Ամերի
կա ծնած
այս երկու
տղտքբ։
Մէկր մեծ
մայրս,–
ք՚սզսւքի
մբ մէք ամերիկեան
Հ իւ–սլատո սա
րանին
քարաուղաբն
էր՛– ք՚ուոն
Հետաքրքրութեամ ր
Հար
ցումներ
րրալ
Լիոնի
Հայկ • կեանքի
մասին
յ
Զմ ա յլան քոփ մտիկ
բբի իր մ աքուր
աոող ա -
նա թիւնր
եւ յստակ
Հայերէնր։
Նիւ
ճէբսէի
մէկ՛
"՚նկիւնր
ծնած,
Խ՚ոբբեր՚լցի
ծնողքէ այս երիտա–
սա րզնե բր Հաւանաբար
իրենց
տունէն
գուբս ո ել
է տեց Հայերէն
չեն լսած : Արքան
սլատիլ
ու
յար–
՛լ՛ոնք իրենց ծնոգքին,
որոնք
իրենց
ղաւակներուն
րարձր
կրթութիւն
մր տալէ զատ, գիացած
են
նաեւ
Հայու թեան
ղզացումր փառ պաՀե/
անոնց
Հ
մէք :
Հ"" ալ այսպիսի
օրինակներ
՚ ղ է ՚ ո ռ
ՀՏ. , -1
պէսզի օաար ափերու
փրայ,
այնքան
յատկոլ
֊։՚՝\.
ւե է ոփ ՚-Հ^^ .
՚մո^յբեր
իրեն՛ց
զաե՝լտկն&րհ
ւն ՛Հեա
ֆրանսերէն
կր խօսին :
Ցաւոփ՝ գիտած
եմ՜ որ կարգ մբՀայ
մամիէ^եբ
ի՛՛կ , իրենց խօսակցութեան
րնթացքին
ֆոանսե —
րէ՛ւ՛ բաււեր կր Հոլոփեն :
Մայրեր
ու. Հայրեր,
արղեօք
ամօթ կր սե
՛՛լէք ձեր Հայւււթիլքլր։
Զեմ խօսիր
ալն
ղսաակաբ–
գի
մ ասին որ տմ էն երկբի
մ էք քիչ
մ ր
նախանձոփ
եւ անարղանքոփ
նայած է օաար ին
։Ա ակա/նՖրան—
սայի
մէք կաք մտաւորական
բաբձր
զասակարւլ.
մր որ ղիտէր
Հայուն
պատմութիւնր
եւ
քեբմապէս
կր գնաՀատէ
Հտյ ագզբ իր բոլոր
առաւելութիւն
-
ներոփ :
քան
աւելփ։ պատուաբեր
պիտի
րլլայ :
••^՚–1՚՚յգ
,
Թ՛
քՊԶՌԻՄԵԱ։^––
ՍՏԱՑԱՆԲ
ՎյլՐԳՄհԻք՛
(բանաստեզծութիւննե
ր) ,
՚լրեց՝
Նազենի Տէր Միքայէլեան
: Րնտիր
թոլզթոփ
եւ
չքեգ տպագբութեամբ։
Փ՚սրի՚լ,
1950։
Գին
400
ֆրանք : Արա՚սսաՀման
երկու տոլար : Տ"(
՚ Տէր
Ցակոբեան։
Հասցէ
ՕշՐ
ա&61աՈ. 10
1Ա2
1\1օոո6է - Տս11^, ք*Ձ1ւտ (20):
պէս
կը տեսնէք , կր քանայ
միստել
այն փարկածր,
որոփ Հնդեւրոպական
լեղո լներր , ա յգ
կարգին
Հայերէնն ու սլալ
լեւլուն մէկ բնգՀանու
ր տբմա—
տէ կրնան առած
ըլլալ չարք մբ
բառեբ : Եթէ
Ատալինի
՛ս յս փոքրաւոր
բ բնւլունելու
րլլար
Հնղ–
եւրոպական
լեղուներու
տեսութիւնր
, այգ պարա—
գային ան ստիպուած
պիտի
րյյաբ
լնղ–"ւնիլ
նաեւ,
որ
Հա
յ՛՛ց
լեզուն
սլա
լ լեղուի Հետ մ իասին մէկ
բնգՀանուր
ազբիւրէ աոած է իր բաո ապտչարի
մէկ
մասը։ իսկ ատիկա
պիտի նչանակէր
Հայալ
լեզուն
Հաւասար
գետնի
փյւայ
գնել
սլալ
լեզուի
Հետ : Թ" յլատրելի՛՞ է ա յգպիսի
. անպատկառ
, ան
ներելի
մի՚ոք
յղանա
լ
:
՛էէաա չատ , Հա
յոց
լեզուին
կ՛՛՛րե լի է ոզորմ ածաբար
իրաւունք տա
լ , որ ան
իր բաո ապտչարի
^մ օտաւո րապէ ս կէսր» փոխ աււ–
նէ
սլալ
լեգուէն
: Ալ այն ալ ոչ թէ ուզղակի
սլաւ
ցեղերէն,
ատիկա չատ մեծ պատիւ
սլիաի
րլլաբ
Հայերու
նման փոքր մէկ <քուլովոլրղի
՚էամար,
այլ
Ա լաւնե
բու
նախաՀա
յր նկատուած
կիմե րա -
սքիւթացինե
րէն :
Այդ
այն վայրենի,
բտրբաբոս
Ակիւթացինեբն
են
, որոնք ՝Րրիստոսէ առաք չուրք
Տբ՚լ֊
՛լարերուն
,
իքան
Հիւսիսէն
, իսորչակի
ւզէս
ւլա րկին մեբ եւ
զբացի
ե րկի
րնե
րո
լ –վրտ յ , աւեբեցին,
աւարեցին
ու անցան : Այս բարբտբոսներն
են , ոբ բստ քքրե -
լանեան
իմասաակի «թէ կուլտուրական
, թէ՛
լեզուական
» մաոանղութիւն
ձգած
են մ եգ :
Մինչդեռ
պատմական
իրոզութիւնն
այն է,
որ ոչ թէ կիմեբա - սկիւթացիները,
այլ անոնց
Հե՚ոնոբդնեբը
նկատուոզ
սլաւ
ցեզերբ,
մեր
երկրի
վրայ
սկիւթական
աբչալանքնեբէն
12 13
գաբ
յեաոյ,
՝Բրիստոսէ ետք
5
երդ դարերուն աակա
ւին
կիսավ՚սյրենի
կը թափառէին
ււուսական
ան–
աաոնեբու
մէք։
Իսկ նոյն այգ զարերուն
Հայ մո–
ղոփուրղր
արգէն
սաեզծած էբ այն սքանչելի
լե–
գուն , որով
թարզմանուած
ԱստուածաչունՀՐ
թարդմանութեանց
թագոլՀի
Հո չակուած
է։
Երր
Հ՛ո յոց
լեզուի
զո յութեան
իրաւունքն
իսկ
կը մխտեն, չատ բնական է, որզա քն ծնոզ
«մայր^
սլաւ
լեզուն
պարտազրոլի
մեր
ւք ող սվո
լ րզփ՚ն
մեր
Հայրենիքի
մէք։
իլ այգ կ՝րլլայ
ՀետղՀետէ
փերէ^՛
տրուած
Հ բամ անաղ րե բով օտար բաււեր պարաա ՜
ԴՐ^մ"՛/. ՚ ^ ^ Ր Ժ ՚ Լ " ՚ – Ւ ^ ՛ ՝
ւ ւ ե ս պ ո ւ բ լ ի կ ա , ոեւ1ոլիէ–ցիա յ
պարտիա, օկրուդ , էրա
(Հանրապետութիւն
, յե
զավ՚ոխութիւն
, կուսակցութիւն
, շրքան, գարա -
չբքան) եւ այլն,
իսկ վարէն՝
«ղիաականօբէն
ծ
քանդելով
Հայոց
լեզով,
Հիմերր :
Աչ ցարական
, ոչ սուլթանական
րոնակալու
-
թիւններր
մինչեւ
այղ աեզ չՀասան
Հայ
մոզովբզի
ինքնուրոյնոլթիլնը
ոչնչացնելու
իրենց
ճիզերուն
մէլ
–՛
Միակ
ամուր
կռոլանր
մեր աղղային
զոյու -
թեան
մեր լեզուն է, միակ աղգակր, որ
«Հայ՛ոս՜՛
տանի Աովետական
Ա ո ց իա լիստական
Ռեսսլուբլի՜
կտ »ն Հայաստան
կր գարձնէ
Հայոց
լեզուն է, Ո–
րուն աՀա մաՀացու
վտանղ կր սպաոնայ
բոլչե
ւիկեան
անօրինակ
, աննախրնթաց
բռնւսպետու
-
թեան
կալմէ :
Այգ մաՀացու
վաանգր կր վերնա
յ, երբ քսոր–
տակուի
խորՀրղային
անիծակուռ
տիբապետու
-
թիլնր
մեր երկբի
վրայ ;
(Խմրացբական «ՀԱՑՐԵ՚նԻ՝Ր»ի)
Fonds A.R.A.M
