Հ & ԱՌ ԱԶ »
կաթոլիկ
եկեղեցին
որ
իր
Հետեւորդներուն
Համար
Նորութիւններ
կր սարքէ,
այս անգամ
գր–
ս,ա& է միքոց
մր Աստուահ֊ամօր
Հանգէսլ
Հ աւա -
տացեալներու
ցոյց տուած
արդէն
իսկ
չափաղաԿւց
սլաԼտտմուեքր
աւելի
խորացնելու
Համար :
Պիոս ԺԲ–
սլասլր ո րո շե ր է Աստուածամ
Օր ,
վե րավա խումր
դաւանանքի
վերածել
եւ րստ այնմ
Հրամանադրել,
ներկայ
«սոլրր
տարուան»
Հան -
դիսութեանց
առթիլ,
նո յեմ րեր Հին,
«Ամենայն
Սբբոց » օրր -.
Իրր թէ էրաւէին
Ա. կոյսին
ծննգեան
,
լնծա–
յումին–––
գօտիին
եւ սլնշատոլփին
գանուելուն
եւ
վերափոխմ
ան տօներր
, աՀա աւելի
տա րօ ր ինակր ;
թէ ի^նչ կր նշանակէ Ա . Աստուածածնի
վե -
րափո իւում ր դաւանանք
յայտարարել։
յ՚մաստր
սա
է
որ
այսուՀետեւ
իբրեւ
անվիճելի
ճշմարտութիւն
պիտի
ուսուցանեն
թէ իր կեանքի
վախճանին
3
ի–
սուսի
մօր մարմինր եւ Հողին
միասին
երկինք
բարձրացած
են : Այսպէս
, Ա՛ արիամ ի «մ արմ ինր />
ապականած
շէ ել դարձած է անմ իքապէս
«Հոգե–
կան մարմին»
: Ըստ կաթոլիկ
վարդապետութեան
,
վերքին դատաստանին
ամէն
մ արդու
մ արմ ին յա
րութիւն
առնելով
պիտի
միանայ
Հոգիին
:
՝Բանի
որ այսպէս է , ինչո
լ
չնկատել
որ Ա • կոյսին
մաբ
մինն ալ այմմէն
երկինք
ելած
եւ միացած է իբ Հո–
դիին : Ուրեմն
եղածր
մամանակի
Հարց մլն է :
Աստուածածնի
վերափոխման
Հաւատա
լիքր ,
որ
էլ • դարուն
Արեւելքի
մ էք մ ասնաւո ր տօնի
մ
ր
ա՚ւիթ տուած
էր, գրաւոր
աւանդութեան
փրայ չի
կոթնիր
ինչպէս
Յիսուսի
Համ բարձում
ր :
Որեւէ
յիշատակութիւն
ոչ Նոր , ոչ ալ Հին
կտակարանին
մէք
չկայ
փերափւոխմ ան
մ ասին : Աւետա ր իչներր
լուռ են այս կէտին
չուրք եւ այս Հրաշքի
մասին
որ չեն յիչեբ , մ ինչ
երկարօրէն
կբ խօսին
3
իսուսի
ժամ անակակիցնե
բուն
մ աս ին ,
որոնք
տեսած
են Յիսուսր
իր յարութենէն
վերք եւ
այն
օրբ երբ ե րկինք
բարձրացաւ :
Հետեւաբար
աստուածաբաններու
Հետե
լութ
իւն
ներու
արդիւնք1ւ է որ թ ո յ լ
կուտայ
Ակեղեցիին
նուիրադո
րծե լու պ ա շտօն ա պէ ս ա յս Հաւատա
լիքր ;
Ատոնք կբ կայանան
էապէս
կոյսին աստուածսէ
՚՛–՛՝
յին
մ այրութեան
ւԼրա յ , Հետեւանքներր
որ կա -
րելի է Հանել
այս տարօրինակ
առանձնա
շնո
բՀէն
ել գուդաՀեռութիւնր
որ գոյութիւն
ունեցաւ
Յի
սուսի
եւ իր մօր ճակատագբին
միքեւ :
^^^^^^^1^^^11^111
^1^^^1^^^^^^^^յսւ
.անան^1է^ ն"ււ
ղեցիին
նւ յառա քգիմ ա1^ւնՊ.՝7քե ղե ց ինե բու
ւ > ^
՛Ծանօթ է որ բողոքականներր
կր սորվեցնեն բա -
ցարձակ
անփոփոխռւթիւնր
քրիստոնէական
գրա -
լոր դաւանանքին
եւ կբմերժեն
ինչ որ կր բա -
ցատրոլի
«բերանացի»
աւանգու
թեամբ
՚.
Հռոմէա
կան
եկեղեցին
րնգՀակառակն
, կ՝լնդունի
Հա -
լատքի
մէք որոշ
«ներքին
ղարդացում»
մր, ա
յն
պէս
որ կարելի է այս ճամ րոփ թոյլատրել
ամէ -
նէն անբնական
բաներբ :
Այս կարղէն
նաեւ Անարատ - Ցղութիւնր
ղոր
իբր դաւանանք
Հրամանաղբեց
1854/5՛
Պիոս թ–
պապր :
Աստուածամ
օր պաշտամ
ոլնքին
տրուած
ա
յ՛ւ
նոր գաւանանքբ
աւելի կբ Հեռացնէ
կաթոլիկ ե -
կեղեցին
մ իւս
եկեղեցիներէն
, եւ գուցէ
Հռոմ ի
իսկական
նպատակն
ալ այգէ :
Պատասխանր
շուտ եկաւ :
Հռոմ ի ա յս որռչուժ
ին գէմ ելաւ
կաթոլիկ
ե կե ղեց իին
մ օտ կաղմ ող անկլիքան
եկեղեցին ;
Բէնթ րպրիի եւ Եորքի
ա րքե պիսկոպո
սներր
յա
յ–
տաբաբութիւն
մր Հրատա րակե ցին
մ երժելով պա–
"1էն
որոշումր։
կ՝բսեն .—-
« Անկլիքան
եկեղեցին
յ՛" րգա
լից
մ եծա
րանք
՛քր կ՝բԿւծայէ
մեր տիբոքբ
Յիոուս -
Բրիստոսի
՚քօրր,
բայց
Ա. գրոց,
կամ նաէսնական
եկեղեցիին
ուսուցման
մէք ոեւէ փոքբ Հետք չի գտնուիր վե
րափոխմ ան Հաւատա
լիքի
մ ասին ; Անկլիքան
եկե–
՛լեց ւ՛ն կր մ ե րժէ ո բե ւէ -, աւատալփքկամ
դաւանանք
որ չի յենուր
յստակօբէն Ա . գրոց փրայ, խորա -
պէո
կր ցաւինք
որ Հռոմէական
կաթոլիկ
եկեգե -
ցին այսպէս
շարժելոփ
1լ աւելցնէ
քբիստոնէու
—
թեան
ծոցին
մէք փյս ր գա սլե ա ա կան
տա ր րե բու —
թիւննե
րր եւ ա յսպէս
մ եծ փնաս կբ Հասցնէ
քրի"–
տոնեանե
բու
մ իքեւ
Հաս կաց ողո ւթեան
ղա րգա ց ո ւ–
՚^^^ ՚՝
Ուրիշ վէճմր։ Օղոստոս
\(յին րացուեցաւ
բո—
՚լոքականնե
բու
Համ ագում տբր , ^լնեւի
մ էք ,մ աս
նակցութեամ
բ
400
պատգամ
աւո բնե բու
որոնք ե -
կած
են
41
երկիրներէ
% Օրակարգի
խնդիրներէն
մէկն
է բ կա թո լիկ եւ բողոքական
Ա կե ղե ց ինե րո ւ
մ իացում
բւ
վիճաբանութիւնր
չսկսած
, պատգա—
մ աւո րնե բէն Արի ՝Բոք, քրիստոնեայ
Եկեղեց ինե -
բու
մ իքաղդա
յին
քցորՀ ուրդին
քաբտուղարր
, յա
յ–
տարարեց
իր բացման
ճառին
մէք.–
«Փորձեր
կր
կատարուին
ՀամաշխարՀային
մէկ մեծ
եկեղեցի
կաղմ ելու ա յն
յո յսոփ թէ ձեռք
ձեռքի
պիտի
աան
րողո քականութիւնր
եւ Հռոմ էական
կա թո լի կո լ -
թիւնր։կբ
նշանակէր
թէ ժաժ ացո յցբ չորս
Հարիւր
տարի ետ սլիտի աանին
եւ թէ
Բաբենորոդժ՝ան
Լրողոքականութիւն)
ժեծ նշանախօսքր,
«քյալա -
րէն փերք՝
լո յս» , ՚էերի
վա
յր
չրք"՚֊ելով
պիտի
դաոնայ
«Լոյսէն
վերք նորէն խալար» :
Այս
քրիստոնեաներր
կ՝անգիտանան
թե րեւս որ Հռոժ ի նպաաակր
մ իամ իտնե րր
որսալ
եւ իրեն ստրկացնել է
է
Պ"՚պր
կրնա
յ վաղր
Յովսէփն
ալ Լղոր
արգէն
սոլր բե բու կարգն
անցուցած
են եւ պաշտել Կ"՛–
տան
զայն)
երկինք փոխադրէ
, իբ
նշանածին.՝
Ա–
կոյսին
քոփ,
քանի ոբ այս բարի մաբգբ
իր կեան—
քի լնթացքին
չբաժնուեցաւ
Ա՝աբիամէն
•
ուրեմն
ինչո՞ւ
երկինքի
մէք անկէ
Հեռու
մնայ։ Աւ Ա–
Յովսէփ
լնակսնտրար
Հետր պիտի տանի
իբ ա -
՚ծե^ք
ոբծ իքնե բն ալ , ո րպէսղի
նո բոգէ
\ն
խտրխլլսծ տե –^՚՝..
տՕ
. ^ ՜է
ՊԵԼՃԻ՚ԲԱՅԻ
Համ ա յնափար
կուսակցութեան
պետ
Ժիւլիէ
ԼաՀոյի
ս պանո ւթի ւնր խոբ
յ ուղում
պատճառած է ե՛– Ր" էո ր կուսակցութ
իւննե ր ր կր
դատապարտեն
ա յս մ աՀափւորձ ր –.կառափաբո ւթ իւ
նբ Հանդարտութեան
կո չ ուգղեց
: Եւ սակա
յն \
00
Հ աղա ր ղործաւորնեբ
2^ ժաժ գործագուլ
րրին իբր
բողոք -.
ԱՆԳԼԻՈՅ աշխատա
լորտ կան
կուսակցութիւնր
փւոխագաբձ
օգնութեան
ծրագիր
ժր ժ ,ակած է ,
ո րպէսղի
յաքոբգէ
Ա՛ արշրլի
ծբագրին
որ կր փեր–
քանայ
1952
Յունիսին :
Գաղոդհ
գաղութ
ԹԷՀՐԱՆԻ
Հայ կաթոլիկներր
15
տարիէ
ի
վեր
վերականգնած
են ԱպաՀանի
թեմր
եւ
նշանակած
իրանի
կաթոլիկ
Հայոց
Համար
առանձին պատր •
փոխանորդ
, որ միանգամայն
Առաքնորդի
Հանղա–
մանք
ունի։
ԹէՀրան
ունի րաղմաշատ
կաթոլիկ
Համայնք
մբ, րայց կարիք
ունին
ուրոյն
եկեղե -
ցէի֊ Տարդ
Հայկական
ծէսով
ա
րա րողո ւթ իւն բ կր
կատարուի
ֆրանսական
եւ իտալական
եկեղեց
ինե–
բուն
մէք։
Յունիս
18
ին օրՀնուեցալ
1000
մեթր քտռա -
կուսի
գետին
, ոբ Հինգ տարի առաք գնուած էր
725
Հաղար
րիալփ : Արդէն Աւագ
Խորանի գետ -
նայարկր,
ինչպէս
եւ շրքապատի
Հիժքեբբ
՛իոր -
ուած
ել
աժրապնդուած
են : Եկեղեցին
որուն
1
\սւ–
կատր
՚>այ ճարտարապետական
ոճով
գծւ՚ւած
է
պիաի
կոչուի Ա . Գրիգոր
Լուսաւո ր
ի
չ։ Այս առ -
թիլ
կոչ
Կ՚՚Րէլտյ Հաւատացեա
լնե բուն ժասնակցե -
լու Հանգանակութեան
:
ԵԹՈՎՊԻՈՅ
կայսրր
Հայիլէ
Աէլասէ
ներկայ
եղած է Աայիս
20ին Ատիս Ապէպայի
ճան Ա էյ -
աան
մ արղական
գա շտ ին ՛Լրա յ
տեգի
ունեցած
մ իքվարժա բանա
յին
լնդՀ • ժ արղաՀանդէսնե
բուն :
Րաղժ
աթիլ
Հայ ո ւսանողուՀ
ինե ր ստացած
են շքա–
նչաններ
կա յսեր
ձեռքով :
ՌՈԻՄԱՆԻՈՅ
Պ աքրու
քաղաքի
Հայոց
եկե -
ղեցւո
յ
Հ իժն ագր ութե ան Հաբիւբաժ
եակին
առթիւ
թեմին
առաքնո րգ վաղգէն
\ք • ՚էրղ–
Պաքրու դա -
ցած է Օգոստոս
^ին բնկերակցութեամբ
Արսէն
քՀնյ • վարժապետեանի
եւ ժաաուցած է պատա–
րագր
Հոծ բաղմ ութեան
մ ր նե բկա
յու թեան: իր
քարողին
մէք պատմականն
բբած է Հայոց
ղաղթին
գէպի Մոլտավիա
, եւ կոչ րրած
որ Հայերր
րԱան
Հայրենասէր
ել Հաւաաարիմ
օր ինա պաՀ
քաղա -
քացիներ :
ՏՈԲԹ–
Գ– ԱԱՐԱՖԵԱՆ
Հարաւային
Բալի -
ֆորնիո
յ Համ ալսարանին
կրթական
եւ
լեղունեբու
բաժնին պետր, Հանգստեան
կոչուած
է ։
Տոքթ–
Գ. Աարաֆեան
Հեղինակած է
ժանկավաբժական
ղանաղան
գասագիրքեր
, ինչսլէս եւ
«Հայկական
կրթութեան
պատժոլթիւն»
մբ, անգլերէն։ Աշ -
խատակցած է բաղժաթիւ
թե րթե բու ։Գո լէճ ին նա
խադաՀ ր րսսքծ է իրեն
Հաժ ար թէ «՝Բ ա լիֆո րն իո յ
կր թական
շրքանակնե
բուն
ժէք կարկաււուն
դէմ ք
մլն է եւ ուրիշ ոեւէ մէկէ
աւելի Լա Վէռն
Գոլէճր
իրեն կր պարտի
լաւագո
յն
վարժապետանոցներէն
ժէկր
րլլալու
իր Հաժ բաւր»
:
իբրեւ
վարձա -
տրութիւն
, Գոլէճր
Տոքթ • Աարաֆե/ււնի
պիտի
աայ օրէնսգրութետն
տոքթոբի
պսէաուակալ տիտ
ղոսր :
Ա– ԱԻՐԱՀԱՐ
Այսօբ
Համողռւեցայ
որ Օր–
Ա՛արին
ղիս կր սիրէ •
Հաղիւ թէ փողոցր
ինծի
Հանդիպեցաւ
,
սկսալ
ժպտիլ :
Բ– ԱԻՐԱՀԱՐ
Կբ սխալիս,
րարեկաժ,
երէկ
քոփէն
կ
՚անցնէի
, եւ առանց
զի" տեսնելու
"կր —
սաւ
քրքիքնեբ
աբձակել :
ԿԸ ԽՆԳՐՈԻԻ
ԳՐԵԼ
ՄԷԿ ԷՋԻ ՎՐԱՅ, ՄԵ -
ԼԱՆՈՎ։
ԿՏՈՐՆԵՐՈԻ
ՋԲԱԺՆԵԼ
ԶԵՌԱԳԻՐԸ :
«ՅԱՌԱՋԷԻ
ԹԵՐԹՕՆԸ
(153)
ԵՐԿՐՈՐԳ ՄԱԱ
1
ինձ
Մելիք
Աւանն ասաց որ ամ էն ինչ
ձեռքից
ղնում
է , որ այլեւս
սպասել
անՀնարին է . . • Ե՛–
ես Հաւատում
եմ ոբ այգպէս է ;
Ասելր , Հաւատալր
բաւական
չէ • • •
ի՞նչ
անել–, Բեղ
՚ւլորել
են գետնի
՛փրայ ,
նստել
են քո կրեքին
• գոլպիտի
գուբս գաս քեղ
ճնշոդ
մարմնի տակից
ու յետոյ
փորձես
ուժդ . • •
Օքախուժ
այբուոդ
կոճղերից
ժէկբ,
բաժան—
ւե լոփ իր րն կե ր ից , ւլ լո ր ո ւե ց լձւկալ
եբկդւ
խօսա–
կիցնե րի աոաք– կծու
ժուխբ
սկսեց
խեղգել.
քր—
նածնե րից ժէկբ
շփում
էբ աչքեբբ։
Մ անասր
վեր
կացաւ , կարգի
բեբեց
խանձողներր :
Անտանելի
եխից աղաաուե
լու ամ ար նա վւո ր–
ձեո բոցեր
արծարծել,
յենուե լով
ձեռքի
թաթե–
րի ՛Լրա յ , ՚էէժքր
մօտեցրեց
կրակին եւ
սկսեց
փչել : Րայց աՀագին
խանձողներր
գիմադրում
է–
ին նրա քանքեր
ին • փ՛ոքբիկ
Լոյսր , որ Հաղիւ
դուրս
գալիս
նրանց կարծր
ղլուխնե
րի աբան քից , ե րե -
ւան էր Հանում
խմբասլետի
նիՀար ,
ծս՚՚լկատար
գէմքր
, որ ծածկուած
էր նօսր , ալեԼսառն
մաղե
րով , նտ անվրդով
յամ առութեամբ
մրցում էբ
եխի
ոլորուն
քոլլաների
մէք :
Ասլանր սաստիկ
Հեաաքբքրութեամբ
նայում
է բ ա յ դ մ արգոլն
: ԱնՀրապո
յր , կո պիտ , նո յն իսկ
անխիղւ^ էբ Ֆանատիկոս
ղփնուո րբ . բա յց
ի՞նչպէս
էր խօսում
իր գործի
մ ասին , ո րպիսի
Հաւատ ,
որքան
սէր, կամք.՛. Փոքրիկ
մաբգոլց շատ բան
էբ կաԼսուած՛
՚թոգր նա, եթէ կամենար
, կարող
էր
տպկնոլփյւայ
անել
ամբողք
երկիրբ.
նբանից վա —
Լսում են , նբա դէմ ղօբտբաժիններ
են
ուղարկում
• •• Բայց նա ւլլուԼս
ղնելու
տեղ
չունի.
էնչպէս է
մրցում՛
ծխէւ դէմ , որպէսղի
քէ՛չ Հանգստանայ
• • •
Նրա
՚ոչքերէ՚ց
քուր էր գնում
. . -
Ասլանր
մ եղք
Համ արեց
ան տարրե ր մնալը
եւ
տեղէւց վեր թռչելով
, ինքն է լ սկսեց
օ՚էնել Մա -
նասին։
կրակր թկժացաւ,
նրանք յետ նստեցին
եւ
տ յլեւս
չպառկեցին :
Թող փո րձեն , ասաց խժ բապետր
, նա յե լոփ
Հրեղէն
եբկար
լեղունեբին , որոնք
թրթռուժ
էին
եխի ծովէ։
ժկք։
Թող փորձեն
չավւելոփ,
կչո-ե -
լոփ, ղանաղան
•է
անդամ անքնե ր նկաաէւ
առնելոփ
Մ եղ Համ ար ա յ՚էպէ՚"է՛
բան չկա
յ : Աւլածն
ասում
է • €Մէ՛նչեւ
է՚՚ելօքր
մտածում
էբ , գէ՚Ժր գետն
ան
ցաւ» :
Զ՚՚՚֊ր
չեն մեղ գիժ անուանում
• • •
Եթէ շատ լինէին
ձեղ պէս ւլժերր
, եթէ
ա յս Ժտքեբ
րժէւա յն այս սարերէ։
՚էրա
յ
չլինէ
ին
տարածուած
, ուր քաղցած
աղուէսներն
ու գայ —
լերն
են ման գտլփս , այլ •հաստատ
ու
անՀերքելէէ
լինէին
ել ժարղկանց
ժէք, ժողով բգի
սրտում
• • •
Լաւ կր
լէ՚նէր , Հա՞ . ՚ ՚ Եթէ լաւ է ,
ինչո՞ւ
չէք անում : Վայ այն քաղցածին
, որ ժէքքի վրա ք
պառկուժ է , րաց է անուժ բերանբ
եւ սպասում է
թէ երբ երկնքից
կերակուր
կ՚՚լն1^է
ուղիղ
բե -
րանի
մէք։
Երկա՞ր
կր սպասէ, չէ" : Բայց
միթէ՞
ղուք այդպիսի
քաւլցածից
քիչ կբ սպասէք.
դուք,
որ ձեռքներդ
ծալել
էք , նստել,
աչք էք գրել
Ճա
նապարՀին,
օգնութիւն
էք սպասում
տ ի՞նչ
երեւե—
լիբան
կը լինէր,
եթէ յանկարծ
մի օր,
Գեղակում
երեւաբ
Պաբկաստանից
ուղարկած
մի մեծ
՚լօր • • •
Այն ժաժանակ,
ի Հարկէ,
դուք այգպէս
չէէ՚ք լի
նի , դուք կր յաղթէիք
. . .
Փոքրիկ
խժ բապետբ
լեղուով
է լ խնայել չը
գիտէր :
Ասլանի
ել Աանասի
մէք
մի
ակնթաբթում
ա րծա րծո լե ց առանձին
դաւաոների
սնապաբծու—
թիւնր
: Գիղակեցին
ղդաց
որ իրան
ծաղրում
է
Վարանգեցին։
Բաւական
չէ է՛ն այդ խօսքերբ,
Մա
նասր
ձեռքով
մի քանի անդամ
թեթեւ
խփեց Գի—
ղակեցու
մէքքին,
որպէս
թէ խրախուսում
էր, որ
սպասեն
, սպասելբ
լաւ է • • •
Մեր
Մելիքր,
^իչգ է, սպասում է օղնու -
թեան , պատասխանեց
Ասլանր
, աշփւաաելով իր
կողմից
եւս - շաա
չր խնայել
վարանգեցուն։
Ա —
մէն քանք գոբծ է ղնում
ոբ մենակ
չբմնայ
։կարե/է։
էբ մ ենակ
մ է։ րան անել , եթէ
Վարանգան
ա յս
դրութեան
ժէք չբ չփնէր : Գոլ ա յստեգ կաթ- կաթ
արիւն ես Հանում
, ի"կ
է՞նչ
են անում Աւետարա—
նոցում
: Եթէ մնացել
էր պակաս
տեղ, դա
այն
ոիբաՀաբութիւնն
է ,ոբ . • •
Գոլ բոլորբ՝
պիտի պատմես
, խուլ
կեբպոփ
մոնչաց
Մ անասր
եւ ձեռքբ թափ տալով
, Հասկա–
ցբեց որ չարժէ պատժ ե լ :
Նա
ինքն է լ դիտէր
աժէն
ինչ։
Բաւական
է,
Գիղակր
յաղթեց
, Վարանգան
ղինաթափ է գառ -
նուժ :
« 0
Fonds A.R.A.M
