ՀՏԱՌԱՋ>
ՊԱ՚ԼՏԱՏԻ
ՈՒԽՏԸ
ԻՐ
ՆԵՐք՝ԻՆ
ԾԱԼՔԵՐՈՎ
Ի Ն Ձ ՈՐՈՇՈԻՄՆԵՐ
Տ Ր Ո Ի Ա Ծ
Ե Ն
ՊՍՂ-ՏՍՏԻ ՄԷՋ
Պ՛" ղք
՚" I" ի Ու է"" Լ՛ է էւ՛
՚" "֊՛" քէ՛ւ՛
է՛" I՛ -
Հ
չ
՛էք
"էւ1
՚ւ՚լովյչ
ղում "՛լւե ղ Պ՛" ՛Լ՛" ՛ս՛" է մէք ,
Ն"յ/–<1րեր
\^էն , մաս՚՚ակւք ութեամ
բ
Հէն՛է
աղգ ե բ՛։՛ , Թուբքէա
, իբաք , Փաքէ"ս,,սն
,
Ան՛յ ւէ՛"
եւ իբան
:
Այ՛՛
՛է
ւ՛էւ՛"Ը.
յ " ՚ ւ " " ^ էբ
^ " ՚ Ղ 1 " –
եբ/չ՚՚ւ
ամէս աոաք,
Հոէլաեմ բեբ
\\էն :
/՝/« յց
ի բանէւ
յաբում
ով^ ,
Պա՚լաաաէ
Ո՚-Է՚աբ
1չբ նեբկա յացնէ՞՛
ղօբաւոբ
ս՚ղղաէչ
մբ,
էւբբել
ղէնուոբա1լա
՝1։
ում ՚,
կաբղ
մբ
մ ա սնա՚էկ անե
բու
Հո՚ոա՚ստ
Համ ո՚էում ո՛է,
այս Ո՚-էոաբ , է՛ր
ն՛եբէլայ
էէէ՚ճակոփ
, աակաւէ՛ն
չո՛ա տկաբ
է
,
՛էէւ -
մաւլ բե լու
օաա բ աբչաւանքէւ
մբ
Ո՚սցէ։
Թոլբքէայկ
I։
,
ոբ
ուՅւէ՛
ւլօբաւոր
բանուկ
մբ,
չնոբՀէււ
ամերէկե՚սն
"սլւ"Ո֊ա–
դէնոլթե
ան ,
Պ՛՛՛՛էա ՛սա է՛ Ուէ՛՛ա է՛՛ն
մաս
/էաղմ ո՛չ
մէ՛ւ՛՛
ե բ կէ բ՚եե բ ո ւ
ւլվ՚ն ուո բական
ում բ աակաւէն
մեհ ՛ս լ՛մէք
մբ չէէ նեբ
-
կայացնէբ
, ռաւլմական
տեսակէտուէ
;
Մէւս
կողմէ,
այո Ուէսաբ ակաբ
է
նաեւ
թէկունքէն
, ցոլ՚չաէէ
Ա ուբէա
, Լէ բանան
,
Լյղէ՚ղաոո
" ւ Տ ո լւղ՚՚՚ն՚սն
, կբ
չաբունակեն
ղուբս
մնալ
;
Ո բս՛է , անՀ բամե չա
կբ
Համ արուէ
ոչ
մէայն
կաղմակեբւղել
եւ ղօբո՚ցնել
ներկայ,
չորս
անգամ՚եեբուձ
ռաղմական
ումբ
, այլ
եւ Պա՚լասւաի
Ուէւ՚ոէն
մէացնել
՚լուբս
մ բ–
նացահ
մ էւս երկէ բնե բբ
:
Այս
բացա բձակ
անՀ բամե
չտութեան
Հէ՚մնոէէէն
Համ ողուած
են
Ա^՚՚լլիո
յ եւ
Ա–
մեբէկայէ
վս՚բէչնեբբ
:
Մ եհե
/՚ բ է՛ տունէ ոյ աբ ա ո՛քէն
ն ս՛ էս ար ա
-
բէն՝
Մբքմէլբնէ
՚ ո յ ց բ Ա ուբէա,
Լէբանան
^
եւ
3 " լ՛՛է՛՛՛ն ան ,
ժ ո ւլո ՛էէն
անմ է քա՛ղէս
՚էյ՚րք
, ՛ոար բե ր ն՚ղատակ
չէր Հեաապբն
- .
ղեր
։
^
Բայց
էւ՞նչպէս
էւբա՚լործել,
Աուրէոյ
,՝\
Աղէ՚պաոսի
եւ Լէ բան ան է, յա բումբ
ա յս
։1
Ուէո՚ոէն,
եբբ
ան՚ւնք
ւէճ՚ւասլէս
ճակատ
յաբ ՛լս՛ բած
են , տռո՚նձէւն
՛լԼ՛նսւկցսւ թէ
ւ ն
մբ
էլեքե լո՛է
յ
Այլեւս կասկած
չկայ
ոբ Պա՚լտաաի
Ալէս—
աո՚է^ Աէքէն
Աբեւելքէւ
եբէլէբնեբբ
րամ
-
նուած
եհ ե րկու
էսմ բա կց ո ւթե
ան ց •
Առա
քէ՛՝
1ւ
էն
մաս
կբ
էլու՛լմ են
Թ՛՛ւ բ քէ՛ա
,
Իրաք
եւ Փաքէ՚սաան
;
Ե Բ էչբ ո լ՛ ղբ , Հ ո վան
սւ ւո բ ո լած՝ աբաբա
-
կան
ղա էակցութեան
էլողմէ , էլբ Համա
-
խմբէ
Աուբիան
, Լէբանանբ
,
Տոբ՚էանանբ
եւ
Ա է ուտ է Արա
բէ՛՛սն ,
ղ լէս ա ւո բ ո ւթ ե ա
մբ
Ե՚լէպաոսէ
1
ԼՎել՚քէւն
լուրէ՛ մբ
Համաձայն
Աոլ՚՚լանան
եւս
մէս՚ց՚սծ
է
Պաղտատէ
Ուխաէն)
:
Զենք էսօսէ՛բ
իսր՚սյէլէ
մասէն
, որ
է՛նք–
նէն
, էլր կա՛լմէ
աոանձէն
պարա՚էայ
մբ :
Ավ՛՛ւ֊
էլա բ ե լէ՞՛ կ Հտ չտե ցնեչ
ա յս
երէլու
էլո՛լմ ե բր
ել կաղմ
ել
մէէլ ճակատ
:
Շաա
մր Հէմնական տարա կարծ
ութէւն֊
ներ
ել քս՛ ւլա
քւս էլան սուր
՝էԱւէլամ
ա բտու —
թէւննեբ
,
ա բ ա բ ա է լ ա ն
ե բկէ րնե ր ո լ մէքեւ
,
թերաՀաւատութէէան
կք
մ ՛լեն
մ է՛ւլ •
Արղարե՛– , Աուրէւա
երբեք
չէ Հբամա
-
րած
Ալէքսանարկ
թէ։ չլւքանէն
, եւ
այս
պաաճառով
չի կբեար
մա։՛ էլաղմել
Ուխաի
մբ , ուբ Թուբքիո՛
անկասէլած
պիտի
րս -
տա՛նձն է ւլին ուո քական
՛էե րին
Հրամ անա
-
տաբութէւնր
:
՛Նոյնսլէս
, Աուբիա
վարանելու
չաա
մբ
լո՚-բք պատճ՚սռներ
ուեի
մասնակցելու
Համ աբ
Ալխտի
մր
որուն
կեղբոնական
ղէմքր
կր կ՛ալմէ Իրաք,
ոբ չէ
Հրամաբած
Աբ՚էալանգ
ԱաՀիկի
իր ծբա՚էբէն
։
Ան՛էէւն, փոքրիկն
Լի բա՜ե ան , նոյն
մ ր -
աաՀո
՚էութիլ
՚ենե
բով
կր վախնա
յ , որ
բո–
չ"բովէւն
կորսնցնէ
իր տնկախութիւեր
իս–՛
լամական
ոսկէանոսին
մէք։
Եղէ՛պտոս
, որ մէւչտ ղեէլավարի
ւլերր
կատարած
է , երբեք
պէւտէւ
չՀբամարի
այ
՛է
գէ՛րքէն
, ի նպաստ
Իբաքի
կամ
Թուբ
քէոյ։
Մէ՛ւս
կողմէ,
Ե՚էէպտոսէ
յաբումբ
Պաւլտաաէ
Ուէ՚՚աէն
, մխտումբ
սլիտի
րլ–
էաբ
է՛ր չէղոքութենէն
, որ
Արաբական
՛իա էակցութեան
Հէմնական
ու՚լեղիծն
է •
Գալով
Աէուտի
Աբա
րիո
յ ,
ումւլԼհօբէն
էչ^չ^Գ՚էիմ
անա
յ ա յս Ուխտին
, անոր
մ էք
տեսնելով,
ղօբացում
բ Հաչիմական
ար
-
քայաէլան
՚ոոՀմին,
որ աւանղական
Հա
-
էլառա կոր
՛էն
է
ե՛լած
վաՀ
ասլի՛ն եր ս ւ
աոՀմէն։
Զանց
էլառեենք
ուբիչ
քաւլաքա—
էլան նկատում՛ներ
Աէուտի
Աբարիո
յ ա
յդ
մէստաէլան
ղիբքէ՛ն
մէք,
ուր քարիւղի
քա
՛լաքս՛ էլան ութի
ւնն
ալ էր
Հաշէււնե/՚ն
ու -
նէ :
Այս
բոլոբէն
աւելէ , արաբական
ղ՚ոչ
-
նակցութեան
տն ղա մն ե լ՛ ո ւ
ե ր էլէրն ե բ ո ւ
մեծամ ասնութեան
լնղղէմ
ութէւն
ր
կբ
կա յ՚սնա
յ
մ ա սնա
ւո բ ա բա ր տ յն
մ տավա
-
է՛՛ո ւթե
աԿէ
մ էք , թէ
կրնան
էլո րսն ցնե լ է -
րե՛նց անէլա խութ է՛լէւ ր , էլասլուե՜լով
նաէս -
կէն ղաղթա
պետ
ութե անց
քա ՛էս՛քա կան ո
ւ–
թետն
:
Այս
սլա յմ ա՚ենե ր ս
լ
տակ
,
Պա՚լաատէ
Ո ւ ի
՚ ՚ ո ր մեծ
րան
կբ էլորսնցնէ
է։ր արմէ
-
քէն
, մ՛նալով անկատար
էլաւլմա1լերոլու
՜
թիւն
մբ :
Մ եծն
Բլ՚է՚՚ոանիա
էլրնտ՞՝ յ Համ
ակերպիլ
այս վիճաէլին
, Հիմա
, ոբ ձեռք առած
է
Մ իքին Արեւելեան
գիւանա
՛էի աութե
ան
՚լեկբ
:
է՛՞՛նչ է/ե իր միքոցներր,
լուծելու
Հաւքար
ա յս բ
"է
"բ
կնճէւռներր
:
ինչպէ՞ս
Հաչտեցնեէ
չաա
մբ Հաէլասա
-
է/ան
՛Հե
Ր ՚
ԱՀա
՝էսւբցումներ
, ոլ։ւ։նց ււլատսւսէսա
-
նէն
անձէլութեամբ
կր սպասէ
քա՚լաքաէլան
աչէսարՀր
;
Այսքան
բո՛բ՛է
Հաբցերու
ւէոյութիլեր
մ եզէ էլր մ ՛լէ
բսելոլ
թէ տաէլա
ւէն
չաա
քուր
կր վերց՛ն՛է Պաղտաաի
Ուէսո՚ր
;
Եւ իրաւամ բ : Տոբչավ՛
Ա է,ծ՚ն Բրիտա
-
նիւս Հովանաւորէ
Ա եծն
Ա ուր է՛ո յ ծրա
-
՚էիրբ ) ղմուար
պիտի
րլ/այ
ապտՀովել
ՌԱՓԱՅԷԼ ՊԱՏԿԱՆԵԱՆ
(Ծ՚ն՚ււԴ-ԵԱՆ
աԱՄԵԱԿԻ
՚Ս ԱՌԹԻԻ)
էցԱԷ^,
— Երեւանի մէջ երկար ատեն
րուււն պայքար մղեցին Ռավւայէլ ՚1|ատ -
կանեանի դէմ ալ, նոյն իսկ վար աուաելսվ
անոր անդրին։ Միկոյեանի սաստէն ի վեր
հովերը փո|սուած են եւ այմմ այս «նա -
ցիոնալիստ»ն ալ կը փաոարա՚նեն ,՛ ինչպէս
Չայւենցը եւ ուրիշներ: Ահաւասիկ
ահ -
ԱՈԼթ-իլքւ, մը
^Աով.
Հայասաան»
Օրաթ֊եր–
թ-էն.–
Ո՚՚սփայէլ
Պատկանեան
^"՚յ
՚էրս՚էլանոլ–
թեան
նշանաւոր
ղէմքերէն
մէէլն
է • Գրա
կանութեան
պատմ ութեան
մ էք
մ տաւ
իբ
բեւ
՚սղ՚լա
յին
. ա ղատա
՛լր աէլս
/1։
չաբմմ
ան
եբ՚էի
չ : Անոր ստեղհա
ղոբ
հութէււնր
Հան
-
ղիս ացա
լ կռուէ՛
Հրաւէր
է^գգէմ
սուէթա–
նտկան
ռաղմա
— աւատապետական
էլ՛որ -
գեբու
՛ււ ղարալոր
ս տ ր էլո լթ ե ա՛էւ : Անոր
ստեւլծաղործութիւնր
միեւնո
յ՜ն
ատեն
մ ի աքերր
աբ
թն ց ո՜ւց քաղքենի
ղասա էլ՛որ -
՛էի բեբած
բա ր քե ր " լ ա յլասերմ
ան , անոր
սաե՚լծս՚ծ
լնէլե բա
յին
ան՛ս րղա բո
ւթեան
ղէմ
:
Լէ՚ավւայէէ Պատկանեան
ԼԳամառ
՛Բտ
-
թիսլա)
ծնած
էբ
1830
Նոյեմ բեբ
8/՛՛^՛,
Ն՛՛ր
Նա խ իք ե ւան , Գաբրիէլ
քաՀո՚նա
յ Պատ
-
կանեա՜նի
րնտանիքին
մէք–
Հօբբ
ղպրոցին
մէք
ոլսանո՚ծ
աաեն, անՀաչտ
ուլիով
կր
թրծուէ
բ Ն՛՛բ Ն՛՛՛էսէք եւանի
կղե րա
- ա
-
ւատապետական
- ա՚լայաէլ՚սն
ղասակաբ
-
՛էէն ղէմ :
ա–
ա ։ ՚ ւ " ՚ ւ
Ա ուբէո
յ
մ ուտքր
ա յգ Ուէս ս՛էն
մ էք
յ
Աբ՛է՝
Հարց
է թէ
Անւլլիա
տրամագէ՞ր
է թա՚լելու
այ՛է
ծր՚՚ւ՚լէլ։ր
;
Այ՛լ
պարա։լայէ՛ն
,
կրնո՛յ
էլ՚յբսնցնեէ
Հաչեմական
ճաէլատին
բար1յէլամ"ւթէււնբ
:
Աւելէ՛ն,
ւէտտնղել
նաեւ
իբ
Ք՚"բԼ"–՚լԼ՛
Գէբքերբ
Իրաքի
մէք
I
Եթէ
Ա եհն
է*լւիաանէ։ա
,
յտմո՚ււօրէն
կառչած
էլր մ ն ՛ " յ ՛է՛՛գ .
ԼորէնսիայւէՀնամ–
եայ
հ րաղր
ին , կբ նչանաէլէ
թէ
էլբ Հե -
տեւի
մասնաւոր
քսւ ղա քա էլտն /։ լթ ե ան
մ բ
Հ իմն՛։ ւս՛ծ
ան տէ, ւ՛աէլան
չ՛ս Հէւ բու
վր՛"
յ ՚
Արղարեւ,
Անղլիոյ
Հիմնաէլան
"ւ՚լէ՚՚լէ՛––
հր
ե ՛լա հ է մէ՛ա ց ն ել
Հաչեմ՛՛։
էլան
ել՛ էլսւ
ք՛։յբ
աղգերր
, է՚ր՚սք
եւ էձոլ՚գանան
:
Այ
։ւ մէ՛ ո լ թի ւ՛՛ր
ա չէսա ր Հ աղբ ական
օր
էն
էլարելի
չէ , առանց
Ա ուրէ՛" յ : Աւ Ֆրան
-
ս ՛ս յէւ
Հ ո վա՜ն՛" լոր
ութ
իւնր
ա մ բո ղք
ք ա
-
ռորգ
գաբ
, յետաձգեց
Լորէնսի
քտղաք՚ս–
էլ՚սն էլաակէւն
ւլործաղբումբ
Այ՛ե պաՀ ոլն , եբբ ի՛՛րա յկէէւ ՛է"
յ՚՚՚-թ
է"–՜
նր
էլր
Համ ապա
տաս էսան է
Ամե բէկա
լ է
տնտեսաէլան
եւ քա.րէւ՚լէ։
՚լէ՚բքերուն
ամ
-
բացման
, Մէքէն
Արեւելքէ
մէք ,
է՛նչո՛ւ
ուբեմն
Մ եծն Բրիտսւնիա
ձեռք
չ ՚ ՚ ՚ ռ ն ե բ
անՀ բամեչտ
մ է՛քս ցնե լ՛ր
ւ։՚սլ։"Հո։էե
լո լ Հս՛–
մաբ
իր
սէն տես ական
չա
Հ ե րր
:
Կ՛ս՛ րմէ այգ
Հա.րցն ալ քննել
առաէ՚ձին
:
ՆՇԱՆ
ՊԵՏՐՈԱԵԱՆ
վերք իններուն
՛էէմ
Հօրր
մ՚էած
Աէո՚յք
Րււ ՛լա ղա ՛իա բ՛ս կան
ո ւ՚է՚Լո
՚-թէ
՛՛ն
՚ " " ՛ –
Ռափայէլ
Պաաէլանե՚ոնի
Հտ յեացքնե
բ ուն
ել
ու՚լ՚լեց
՛լայն
ղէսլի
Նոբ
Նախիքեւ՚սնի
մանբ
- քաղքենի
արՀեսաաւոբական
է՛ա
֊
ւեբբ։
Եւ աՀա,
մէկ կողմէ
այղ
միքավայ–
բի,
միւս
էլո՚էմէ
Հօբբ տ՚էղեցութեան
՛ոս՛կ,
գեռ
քաոտսնաէլան
թուականներուն
,
էլր
սկսէ
ձեւաւոբուիլ
Պատկանենաի
աչիար–
Հայեացքբ,
որու
մէք ա՛է՛լա յէն
-
Հ ՚ " յ բ ե
-
նասիրական
եւ
Հ ակա
աւա
տա սլե տա
էլան
գաղափարներու
Հետ
միասին,
կաբեւոբ
տեղ
կր ղբաւէ ր ՚ող՚լային
-
պաՀսլանուլա–
կան
ուղ՚լո
ւթի
ւն՛ր։ Յետա՚լային
Պաաէլան–
եան
աւելի
էսռրացուց
իբ այղ Հայեացք
-
նեբր
եւ ւլեւլարուեոտօբէն
մալ՚մ՚եաւոբեց
նէաէլան
թուա էլաննե բ ու իր ստե՚լծաղոր
-
ծոլթեան
մէք։
Աղղային
ինքնաճանա
չմ ան
եւ
աղւէային
պետա էլան ութե ան
ղա՚էավւա բնե ր ր
էլբ
կաղմ
են ^^)ական թուականնեբ՚՚ւ
էր ստեղ–
ծաղո
րհո
ւթեան
Հ է։ մնա էլան
ղս՚՚լա վ՛արա
-
կան
բովսւեղակոլթէ՚ւնր
:
Այ՛է ՚լաւէա
-
վ՚արներու
արղիւնքն
է վԱայբ
Արաքսի»
Հռչակաւոր
բանս՚ստեղծութիւեր
:
Ր՚ոֆ
-
ֆին
իբ՚սւամբ
այղ ոտանաւորր
անուանեց
Հայկական
րանա ստե
ւլծ ութեան
թաղ ո/
Հէն,
րկւղգհելով
անոր
ղեղա բ ո լե ս տա կա՛ե
ումբ
եւ թո։էահ
աղղե ցութէւնր
: Պատ
-
կան եանր
Հանղէս
եկաւ
սլա բ ս էլտ էլա՛ե
եւ
սո ւլթ անս։ էլան աէ՛բապե տութեան
եւ ցա
-
բականութեան
ղկմ , ՚սլ՚տ։ս
յ՛ս յտե լով
է՛բ
ղա ր ա չբ քան է։
Հ ան բ՛ս յէն
տրամ աղրու
-
թիւններր,
իբրեւ
"՛ղ՛ւ
ձեւաւոբո՚լ
ամբողք
մողովրղի
մր աղղա յէ՛ն
Հ՛ս
յ րենա
ս ի րա կա՛ե
՚ ւ Գ
՚ " 3
՚ " ^ ^ ե ր ր : Ա՚ոով
ալ
պէաք
է բա
-
ցատրել
"՚ոան՚ս
ւ՛ւր ի՛ր
մ ո ՛լո վբ ղա էլան ո լ ֊
թէւնր
:
Ատր
էլո ւթե
ան եւ
բ՚ւնապետոլթ
եան
,
յ՚ստկապէս
ցա րա էլանութեան
գէմ Պա՛ո
-
էլանեանի արտայայտած
Հայեաց^երր
,
ղղալի, չափով
արղիւնք
են նաեւ
1850
-
ԳՕակս՚ն
թուաէլաններոլ
Լիուսիոյ
ճորտա–
տիրա էլան էլա բւլե բու
եւ. ց ՛սրա էլանո ւէմեա՛ն.
ղէմ
Հասունցող
քաղաքական
չարմման
։
Ուսա՚նելով
Մ ոսկուա
յի եւ
Պեաեբսբուր–
գի Համալսարաններուն
մէք,
ան աէլանա–
տես
էր այգ
չաբմմ
ան
եւ ինքն
իբեն
Հա–
մաւբչայի՚Ր
չա.րժմ,սն
՚էիբքեբէն
րմ
բռնեց
՛էայն : Այ,է
նոյն
՚էիբքերէն
րմրռնեց
եւ
օգաագործեց
նաեւ
Պուչկինի
, Լել՚մ
ո՚նաո—
՛յի , Նեկր՚րսովի
բանաս՚ոեղծոլթեւնլւ
՜
իւբոէէի
բմբռնումն
ու օ՚լաաղոբծո
ւմն ալ
Պատկս՚նեանր
գրին աղ՛էտ
յին
վիպապաչա
"՚՚՚էղութեան
վբայ։
Պատէլանեսէնի
վիպա–
պս՚չտութիլկ՚բ
էլապուած
էբ Հայ իբ՚սէլա
-
նութեան
Հեա։
Ան
քննաղատաբա.,,
էր
տբամս՚գբուած
այ՛լ
ի բա էլանութե
ան
Հան–
՛էէսլ եւ ունէր
առա
քաւոր գիծեր
որո՛նք
՚ " է ^ Գ է ՚ ^ ՚ Ք
էէն
՛լուս
՛ԷՐ ական
ութ եա՛ն բա
-
րե բաբ
աղղե ցո ւթեսւն
:
Աաէլայն
Պաաէլանեանի
աղւէային
պաՀ
-
սլան ուլա էլա՛ե ո լթ ի ւն բ ղայն
Հեռու
պաՀեց
՚"ձԴ
"""րէներոլ
էիուստսաանէ
քաղաքա
-
կան
ամէնէն
առա
քաւոր
Հոստնքկն
, յե -
ղաէէոէսաէլտն
մ ողո,էլ՛՛էա վա րո ւթեն
էն
է
Հակամ ա րտութեան
մէք մտան Նալրանգ
-
ՎԿԱՑՈՒԹԻՒՆՆԵՐ
Յաէլոր
Անղօրբ
, մէնչեւ
եբկէլ՛
մ՛ անե
լբ , \
իր
Համ ա յնա՚էա բաէլան
"՚"՚–ԲՔԲ
Վ^՚"բեէ
էր^՛
Բերլէնում
, եւ ապա
վէէննայում
Հանբա– \
հ՜ա՛նօթ
վ,ով,ոխամ էտ
Ա
էմ
՛՛ն Յաէլո րեանէ \
տէսրաՀռչակ
<ձԱրե,է»ում : Բա
յց
1936
թ ՚ ՝.
ուէսաբ
Յաէլոբի
ւէբանն
էլ չ՚ւքեց
. • •
.՚
Միթէ՞
նոյն
ծու՚լակի
մէք չէնկալ
նաեւ\
ձ՜անօթ էէբաւէէտ
Զապէլ
Եսայեանր,
ու՛
յ
գմբախտոլթիւնն
էբ
ունեցել
մ ոլորելու
;
իր՜ աղ,էային
ծանօթ
ճամրուն
վբայ
:
I
Այս մէ
ք՚սնի
ծանօթ
անուններէ
տխուր
\
վախճանն
էլ բաւ
է ասե
լու , թէ սովետա– Հ
կան
անունր
էլբող մեր ա յսօրուա
յ Հայաս–՝.
աա՛նր Հկքէաթէ
մ ութ
ա չէսա բՀն
է . ֊ – ՝,
Հաղար ան
Բ լբո
ւլէ
յեաեւից
ղնաց
ողբ
՛ս յլ
յ
եւս յետ
չի վեբտգա՚ւեում
...
Այո,
խիստ
Հէքէ՚աթային
է
էսորՀրղա–\
յին
մթին աչէսարՀր
: Աեղմ
է որաէլել
անւէ~\
լիացին
ա յգ չարագործ
աչխարՀր
ներ -.:
կա յացնելով
տ յն ոչ թէ մետաքսէ
,
ա
յլ,
* Երկաթէ
Վաբագոյր»ներով,
քան ղէւ՝.
բանար
աւելէւ
յայանի
է իբ
եբկաթա՚էամ
յ
գոնեբով
...
Անաբեանի
ղաչոլ
՚>բէտ )
Թոթովենցէւ՛^
վիճակի
մէք մէ՛ քէչ բարելաւում
էր նր -
կատւում
. նա ն՛,յնիսկ
էլար ՚։ ՛լս՛ն ում
էր
պատմել,
՚ է է ՚ ճ ե չ ։
Մեր
վէճել՚է,
ւլա
յթա
՜
էլւէոլթեան
քարբ
մեր գիր
" ւ գբակաեո՛,
-
թիւնն
էր ;
Թոթովենցի
ղրակա՛ն մտքե
բին
ոէ՚ոչ
չ՛ո–
՛է՛՛՛վ ծանօթ
էի
՚էէ՚սէ՚ց
։ Այնտեւլ
, ղբր ~
սում,
նա
ոչ մէկ տնղամ
յէ՛չել
էբ
Նէ՛էլոլ
Աւէբաէեանէ։
անունբ
: Բա
յց ա յսաե/է , մ եր
բանտա յէ՛ն ՛էէ ճեբ է։ մամ անաէլ , նա
յաճախ
էր
յէ՚շում
Աղբաէեանին
, որպէս
գեռ
չղե -
րաղանցուած
ղբ ա կանա ղէ տ ի •
Ն
՛Ա
շատ
քիչ գրեց , բայց
շատ
ր՛սն
րս ա
Լ
:
Թոթովենցի
Հաստատ
Համ ուէ,,ւմ ո՚է^
Հա յ
առաքին
՛լ լ։։ս էլան ական
լուբք գործր
,185*3–
ին Հբատար՚սէլուած
, Գէոր՚է
Հաէսվերտ
-
եանի »Աայաթ
Նուէան
» է, ասլա
վերքէն
կատարեալ
՛լո րծ ե բր
ւղա ական ում են
Ն •
Աղբալետնէ,
՛ԷՐ չէ՛ն
:
Ան յայտնաբեբեց
մեբ
Զաբենցին
:
Աեբ
ղրական
մամ անակր
Զար ենց եան
է
կոչուեէու։
Մէ՛ւս
՚էրալնեբս
մէ,այն
չբքա
-
պատում
ենք Զաբենցին
էւմ իայն
այղ
չա
ւիով ենք յայտնի
ղառնալու
ապա՚լային
••
Թոթո՚էենցր
իմ սրտից
ք՚՚՚֊բ
էբ խմում
է
Առանձնապէս
Հպարտ
էի լսելու
Ն • Ա՛է
՜
բալեանի
Հանմաաչելի»
անունր։
2 5
տա
րի
մեր
երկրի
։լբականութիւնր
գիտմամբ
լռութեամբ
է անցել
այգ
մեծ անունէ
վր–
րայից՝
ոչ մէկ
նոր անուն
կարուլսէնալով
ստեղծել
:
է՛սէլ Ե՚լիչէ
Ա՚ոբենցր
,
՚,րէւն
ա՛ւա քի՛ե
անւլամ
0 • Ա՚լբ՚ոէեանր
աեսալ
ու յ։սյտ
-
նտբեբեց
, ոբսլէս
մի նոբ արեւ.,
չու՚սով
մ ոլոբուեց
եւ լնկաւ
ռուս աէլան
յեւէավ,ո–
խութեան
պւէտոբ
Հոսանքնեբի
մէք : Ապա
,
երր նա ղարձեո՚է
փոբձեց
քայլել
իր ծ,"
-
նօթ
ճամ բով
, Հոգէառ
էնէլ՚սվեղէն
ւսրս՚ղ
րաէ"
եմ , որ աղաաուեէ
եմ այւէ գտւէա
-
ղից , բայց
՚ոէ։ւուր
եմ՛ , ոբ բամանուել
եմ
է^՚ոթ՚էւէենցէց
. . .
Այս անէէամ
ք՛՛՛՛՛էչի
մօտ չւոաբան
է՚եձ
,
այչ
մ ի րն։լաբձաէլ
բա՚լնիք
, ուբ
էէնձնից
առաք չատե
րէն
էէն Հաւաքե
լ ;
Ուրաէսութիւ՚՚ս
մեծ եղաւ,
երբ էմ
բէէ -
վբայ
Հասէսլ
եւ
էլտբեց
բտնէսստեէլծի
լ,, բ րնէլերնեբիս
րաղնիսում
տե
կեանքի
թեէյւ
Ես
ու Անարբ
էուււ լսէէւմ
էի՛՛ք
է՚է
՝՚էթ,է
-
վէ՚^՚ցԼ՚ն
, "Բ յաճախ
բառերր
կ՛՛ւլ
կ բ ո՛ո՛–
լիս
բ՚՚ւթամ
ատր
էս՛ս ծնե լով •
Եէ.
ա յսսլէէէ
Օ
օր ում չատ
նսբ
։է աքե ր ու նոբութիւ1ւ
-
նե ր լսեց է՛ Թ՜"թովենցէէց
-
ԵԼ
մի
՛էի չեբ է լ մեբ էէւուցի
,լէւլէւր բաց
ուեց , ու ես էսեցի
Հոէլիչի
Հետեւեալ
Հբ–
րամ անբ
•
-
ինչ որ ունե՜ս , Հո՚ւաքիր
եւ
գուրէւ
եկ
:
Ոչինչ
ունէի Հաւաքե
լու ; Աւոա
է։ վե
լ՛ քէ՛ն
ա՛նղամ
միայն
ուժ Հտւէսքեցի՝
՛լր էլ՛սէս
ա
՛լ—
նոլելու
եւ Համբէււբելէէւ
Թոթովենցի
սկ՛է
ճակատր։
Նա
էլ ինձ Համբուրեց
, եւ
ես
վեբքին
ան՚էամ
է"եցէէ նրա
ձա յնր
•
Գնա , Աուրէն
քան , գնա
: Եթկ
"՚ -
էէա տուե
ս , չմո՚ւանաս
, յէ՚չիէ՛
է՛նձ
Ուէ՚ախ
էի՛ե , որ վերքապէս
էսւլաւուու՚ք
էի
"՛յ՛է նեէէ ղա՚լաղից
• բայց սասէոիէլ
՛որ–
խուբ
էի,
որ յաւիէոենապէս
բաժէսնլէււմ
էի Թոթովենցից
. . .
Թէեւ
չուբք քսան տարի
է անցել,
բայց
այսօր
էչ միեւնոյն
ղղացումյլյււնեմ
. ու
րա
յց , էէժբախաս՚բար
, ամէ՚եքի՚ե
է լ էոան–
քոլէսծ
եւ էէ" ւն ՛ս տ ՛էէմ քե՜րով
յ
Աէսպար
Աուրէն
, ղո՞ւն
ալ Հոս ես ,
մէէ անկիւն էէց ձա յնե ց հանօթ
Ակսպ
ա խսլարր
:
ԵԼ
է՛ոէլո յն
գէ՚-՚է՚բեց
է Աղ՛է ո յէէ ել
ճուտէ–
էլէէ Հետ
չր քա պա տ ե ց էն ինձ :
Աղղօն
մի ծանբ
բռունցք
էէքե ցբեց
ու -
սիս, որպէս
ոիրոյ
ա րտա
յս՛ յաէէւթիւն
:
Ակոսէ ախոլարր
էէւլովս ՛իս՛ թաթ
ուեց , իսկ
ճուէոիկի
ճակատր
ք,ս Համ բուրեց
ի՝
յ է՛ չե
լով աունբ
թողած
իր էքիս՛էլ ճուտիկէ՚ն
• •
Աուրէն
ախսլար
, բժիչէլ ախպարն
" ՛ լ
Հ՛ւն է :
Բժէչկբ
չէբ
երեւում
: Աէլոոլ
ախպաբր
՛քէ էլ՚սբճ փնառէոոլքոէէ
էլէոս՚ւ
ե՛.
բեբեց
բմէչէլ
Աբաքսեանէն
:
Ին՞՝չ եղաւ
քեղէէ ,
տ՚լայ
,
Վւ""յ
վաղեց
բ
՚ԻէչէէԲէ
—
Դ
^""է
՚"–Ց
՚է
յ ^ " ՚ " յ
չ՛""՛
աէէւուբ բտ՚նեբ
անցան
մտքւէվս
; Ո՞՛ւչ՛ կո
-
ր՚սբ ,
էւ
՞ւբ էէր : Գէչ կ՚եբեւտս
; Զէէնէ՞
. . .
Ա.
ԱԱՀԱՌՈԻՆԻ
(4)
^,Շար.)
Fonds A.R.A.M
