HARATCH, du 1er janvier au 30 juin 1955 - page 34

ՀՑԱքԻԱՋ*
ն -
մեր
ՄԵՐ
Կ Ե Ա ՚ Օ ՚ Բ Ի Ն Բ Ո Ի Ե Ր Ը
Բաւլաքա
էլսւն կեանքի
մ
սլա յքա
քներր
էչն ա լ ի են ; Գրսւլ մր էլամ արսւեսաա
-
ւլկա մր կրնայ
Համակիր
րլԼ"՚լ
"Ր"Լ
Հ" ~
. " " ՚ ն ք ի ^լԼ՝ էլամ ւէա րգա սլէէ աս
ւ֊թ եան
յ
սիէլա չէէ նշանակեր
, թէ ան թշէւամի
էչ
Հայրենիքին
: Արգ
երբ
էլբ էսօսինք
ան
-
Հաաի
մ բ ունեցահ՜
ա բմ ան իքնե ր ուն
մա
սիե, Աէէս՚ք չՀ՛ Կ՚՚՚՚՚՜չէնք
անոր
ւլաւանան
.քէ՛ն
ու. ւլանց առնենք
իր սլա ա ր ա ս ա ւքւ֊թ ի ւ֊—է
նբ
, Համայնքին
կամ
աղգին
մաաուցաձ՚\
իր ծաոա
յւՀէթ
ի ւննե ր բ :
^ .
էր տաեն
մբ , ոբ էլրօնաէլան
մոլԵռա
գութէ^ւն
մբ
աւերներ
կբ
գոբձ՜էբ
•Ոէ
Այն
որ էլբ սլատկանէբ
աարբեր
յարան­
ուանութեան
, Հա
յ ձէր նկաաուե ր
:
Ղ՛ա -
լանական
ա յւ^ %Լգմ աութ իւ1ւնե բ ր ներէլա
-
յիս
վաէսաւլ բուաՆ
բնկերա
յէն
ե ւ քադա
-
քական
մ աբւլէէրու
՛էբա
յ
էլբ չաբսլնակ
–(^
ւււէն յամաոօրէն
;
>1
Ալ
Համա^ֆէԽԼաբնեբն
են ոբ էրենց Հեսա\
բերին
ա
լ։ւ բաբբարոս
կեցուահ՜քբ
:
4
Անոնք
երբ՝ ՚աէւրացան
ցարերու
էչխա
-1
նութեան
, ոէլսան բանտաբէլել
, աքսորել
, յ
1ր ել
ո լ փճացն
ել քաղաքաէլան
էրենց։,
ւկառա
էլո րղնե ր բ ;
Նոյնր
էլրնէ.ն էրենց
ուղեէլէցներբ
այսօր
աչխարՀԷ
ամէն
կողմր :
իրենց սարքաքէ Հանգէսներուն
մէ^
գէ՛մաղէր
Հ է^սանքէ
։լե էլավա
րնե
բու
Հաս
-
ցէէւն
էլ՝բնե% ամէն
չա րա էսօս սւթէւէւ՝
ի -
րենց աղղ.է)ցոլթէւ՝1ւբ աաբահելու
սլատ
-
րան քով
;
Չա ր ա էս էն գ ա յս ոգին
1էբէ.ւան էլբ Հանէ
բարոյաէլան
գիմագիհ՜բ
մարգոց
, որ բն -
գունաէլ
չեն նոյնիսկ
օաարներու
կողմէ
գնաՀաաուահ՜
աղգա
յին
աբմ՜էք
մբ
յարղե–
լու։
Ջենք կարհեր
, թէ
մէէլ
օրէն
միւսբ
Հ ր–
1""Հ.Ք՚"Է
՚^՚էւ
^է՚՚՚է՚եԼէ
յէ փոթել
մաայնութէւ–
նբ ա յս
մ ա րգոց
;
Ան «աէքբէթաներով
ոլարաագբուահ–
է ,
ու
մ էնչեւ
ոբ չաասլալփ
կաբմէւբ էբաւա
կարղբ , մէնչեւ
ոբ չփոէսսւէն
ղնաՀաաու–
էմեան չէէլացաՆ
չափանէլեեր
, ղո՚֊Ր
է. բս–
պաււ/էլ,
ոբ փովւռիյութէււններ
կրեն
վա.. -
ճառուած– աբ էլաէքա էսնգէ րն ե բու
աեսակէտ–
նե՜րբ :
Աւելցուցէք
ասոր
վր"՛յ
, փառասէբու
-
թէւնն
ու կէրքր
նաեւ սլղաէկ մաբգոց
, ու
Հարցբ
էլբ սլարղուէ
:
Մեբ կեանքին
բուերն
են անոնք է կուր
-
ցաքէ նաէւանձէ
ու չաբաէլամութենէ
յ
Ալ Համագսւմարր
այս բոլորէն.
գարձ
եալ ուրացում
Համաղղայէ՛ն
արժէքներու
գաբձեալ
ի 1սաչ
եաՕ
գդա
,
իէօլաէլան
ա
-
գաղակնեբբ
ասոնց , որ քանղել
եւ ուրա
-
նա լու
մ է^ կբ փնառեն
էրենց
յաքողու
-
թէւնբ
..
^
Եղէլելէւ
Հողէնել։
, որոնք աւեր
կր գոբ
-
Զ Ի Ն Ո Ի Ո Ր Ի
Յ Ո Ի Շ Ա Տ Ե Տ Ր Է Ն
ա օ
Աայէսէն
մեր բանակբ
Լա
Աոմէ
Ա՚ղ՚ղէվէլ
քաղաքէւ
Հ"»–/՛^
էլաաաղէ ճակա–
ս-ամարաէ
բռնսւեցաւ
գերմանական
յաղ­
թական բանակէ
մ^ գէմ : Բաղաքբ
երեք
անգամ
ձեռքէ
ձեռք
անցաւ,
է
վերք/՚յ
մէյնք ստէւսլուեցանք
Աայէնվփլ
ղէւ՚լի
մէ.ր
Դէրքեբբ
բռնել
; Ամէն օբ կանոնաւոր
կո-էւ֊
ս-եգի
էլ ունենար
; Այ՛՛՛գէս
չաբունաէլուե
-
ցաւ
՚լրեթէ
մէկ ամիս;
Գերմանաէչան
բա­
նա կէւ մէէլ մասբ
մեր կռնաէլէն
անցած– եւ
Փարէղէ
մօտեցած՜
էբ,
այնսլէս
ոբ
մենք
գրեթէ
բոլոբովէն
սլաչաբուած՜
էէնք
,եւ
էլա ր ուած– արտաքէն
օմանգա
կո ւթենէ
,
Մ ա յէնվիլի
գէ՚֊ղաց
էներբ
ժամանակէն
տեղավւո էս ուած՜ էէն , Հոն մնացած–
էթ^
անա է ր
կեն գան
էւն եր
Հ
Աւաելէւք
չ$էնաս :
Ա՚ե՚լմէ
Հէւնգ քէ, լոմ ե թբ
անգէն
երէլաթոռոէ
մբ
կբ գանուէ ր ,
որ
Ան,լլէացէնեբոէ&
ձեռքն
էր
:
,
Գե րմանա ց էւնե ր բ այգ չոգեէլառքբ
ռրմ
րակոծ^եցէն
եւ երկաթուղէն
քար
ու քանգ
բրէն : Մեր Հրամանատարր
բոլոբս
Հաւա
-
քելով
բսաւ՛
Տղաք, տեսաք
թէ
է,նչոլէս
ռմբակոծ՜ուեցաւ
չոգեէլառքբ,
որ
անչուչտ
ուտեստ
կբ սլարունաէլէր
% Եթէ
ձեր
մէէ
էլան քանէ,
ւք բ էլամ աւո րներ
թ՚Հղ էլառք
մ բ
առնեն
եւ երթան
ուտե
լէք
լեցնեն
բերեն
,
ա՚՚լա
թէ ոչ ես սլէտէ ղ,ստե,ք քանէ մբ Հո–
գէ : Ամբողշ
րանաէլէն
ոչ մէկբ մէշտեգ
ե–
% ^ ւ ։ ԷՀ էլեանքբ
անուչ
է, Բովս Պերճ
Նէ–
գամեանբ
կար , վաէսճանեալ
քաՀանայէն
աղան : Ըսէ՛ , Պերճ , եկուր
մենք
էբբեւ
կամաւոր
ներէլայանանք
աւելի
լաւ
քլ ԲԼ ՜
լայ
: Պեբճբ
րեղունեցալ
՚առաշաբքլս
•, Երբ
մենք
երէլուքս
մէշաեղ
ելանք,
մե՚լի
մ էա­
ցան
երեք ֆրանսացէ
ղէնուորնեբ
ալ :
մբ
ա՚ւէնք
ւլացէնք.
Ահ,ողէ,ն
չս՚լե
-
քբ
՚լէ՚ծէն
ելած,
էլալէն
•էր՚՚՚յ
վւռոլած՜
էյւ^ • Տ է"բ "՚-թե
ա մբ
մ եծ՜
քանս՛
էլութեամբ
ոլտելփ^՚եբ
լեցուցէնք
բերէնք
: Այս ՛գա
-
չաբէ՚ն
չնսրՀէւ
քանէ մբ օր եւս քաչքչե
-
ցէնքւ
Երբ այս սլաչաբն
ալ Հաաաւ, կեգ–
րոնէն
օ՚լնութէււն
է՚նգր ե ց էնք
Պատասխա–
նեցէւն թէ
, ոչ ՚էէէլ
Հնա րաւսբ ութէւն
էլա յ
ուտեստ
կամ
օւլնոԼթ
էւն
ղր էլե լու , թէ
կբ
էմնայ
մէէլ ւքէշոց ղերմանաէլան
՚լէ՚ծր
ճեղ­
քել
եւ նւոՀանշել
:
Աաշորղ
օրբ կաղմ
ու պասէրասա
ժամ բ
երէլուքէն
ղբոՀ տուէնք
, բայց
մեր
էար
բախտէն
մէաբ ՚լէմ գտանք
ւլերմանական
բաղմաթէւ
ւլբաՀասլատ
կառքեր։
Մէնչեւ
է բէւ կու՛սն
ութբ
կռուեցանք
,
լան էլա բծ–
քանէւ
մ բ ղրաՀաւղատներ
ոէլս,սՆ
ոււլղտէլէ
մեր
էլո ւլմ բ յառաշանալ։
Երբ մօտեցան
,
բսէն.
ի ղուր
կր կո-ո՚֊էքտ
արւլէն
ամէն
կողմէն
ւղաչարուած–
էք
ք եէլէք
անձնատուր
եղէք։
Մեր Հրամանատաբբ
Հաւանեցալ
եւ
բոլոր
ողէ մնացողներս
գել՛է՛ էնքլանք ; •
Մ եղ առէն տարէն
Ասլսլէվէ։
լ ,
ա
յնտեղ
գտանք
մօտաւոբասլէս
տասբ Հաղար
գե —
րէներ : Այ՛է ղէ՛չեր
Հոն ոչէսարներոլ
սլէս
էբարու
վ ր ՚ ո յ սչառկեցանք։
Տաշորգ առա–
չեն
առաո
սա։
•Դր գ
դեն
էրենց
չսւբշր,
ատոր
:
Հայ էլա կան
Աէիէւռքբ
կբ գռբծ՜է
աՀա
ա
յս Հոգեբանոլթեամ
ր :
Ան էլբ աառասլէ
սմսեղուկ
մաբգոց
ա -
րաբքեերու
Հեաեւանքներով
յ
Եւ եթէ
տե–
ղատոլսլթէւնբ
կբ Հաբուած-Է
մեղ.
Հոտ
ալ փնառե ցէք
մ էկ
մ ասր
վա յբէշք
առաշ
բերող սլատճաոնե
ր ուն
:
Ափէւ՚ւքՐ
սակայն,
էլ առաշնորգուէ
ա —
՚^ելէ մեղաւոր
Հաչէւնեբով,
քան
մայր
եր–
էլէբբ :
« Լաքէ
»նեբ
Աւէէւռքէ
մէշ աւելէ
չատ
տաբած՜ուած–
են : Անոնք սլատբաստ
են
ստբկօբէն
գոբծ-ագրելու
վեբէն
արուած^
Հբամաենեբբ
:
Այլասլէս
էնէո"վ
կբ բացատրէք
. անոնց
սլաՀած՜ քա բ լռութէւնբ
երր
՚լոցեց աչքե
բբ
Հայ Վչաէ Մեծ՜ Եր՚ւէ՚չբ
ԱՀարոնեան
։
Այն,
որուն
անունով
էլ^ ե բգո ւլննտ
յ
էն
ս՚ոՀմանէն
այն եւ
այ՚ւ
կուլմ ասլբուլ
ւլրա—
էլան գէմքեր։
Հայութէւնբ
վերշէն
երեք
տասնամեակէն
Շանթէ
արժէքով
թատե
-
բագէ՚ր
մբ Հտուաւ
մեղ։
ք՝այց երբ ան ՛էա–
էլեց աչքերբ,
լռեցէն
թէ Հայրենէքէ
եւ թէ
Ա՚էէւռքէ
մէշ բնգդէմ
՛սգէր
՛լբ է չներ : Ա -
ո ո՚շէննե ր բ
ոբո՚ԷՀեաեւ
աեսան
Շանթէ,
մէշ
ւլա ղյոփ արա
էլան Հակառակո
րգ մբ , ո–
բուն
՚քասէն գրուաաական
ամէն
տող
նբ
էլատեց
է՛ն վատնղաւո
բ էրենց
Համ
ար , էսկ
Ավ՚էւոքի
մէշ լււեցէն
ոլբէ^ւեր
,
որ
Գս՛ ^էո կցական
մ տալո րական
ութ
եան
մ ա
ոէն
ղնաՀատաէլան
երկու
տող
դրելր
էլ բն–
գունէն
սրբապւլծ՜ութէւ5ւ
%
^ողովուբդ
մր ոբ էբ աղգա
յին արժէք
-
նեբբ ւլնաՀատեէու
՚ ^ է շ
սակաբկութէւննե–
բու
կբ մտնէ,
չէ էլրնար լուսաւոր
մ չա —
կոյթ
սլաՀեք
Զէ՛ էլրնար էբական
մեծ՜ութէւններ
ասլ -
բեցնե՜լ։
Ան կր նմանէ մաբգու
մբ ոբ
է՛ր
նստած՜
ճէւ՚լյԼ
սղո ց ե լ էլաչիսատէ
;
Ալ գարձեալ
ի սլատէլ
Հ . 3 ՚ Գաչնակ
ցութեան
եւ էւբ մ ամ ուլէն , սլէւտէ
յա յտա–
բաբենք
, որ վերշէն
եբեսնամեակէն
անոր
էշեբուն
մէշ անխտրաէլան
ղնաՀատու
-
թեան
Հանուեցան
լնգգէմագէբ
գբէ՚^եր
,
սէլսնաէլներ
ու նոբ ուժեր
: Գրաէսօսնելւ
ու
ք1։նա,լատներ
, աուէն
էրենց
անէլաչ.
ա >աո
՜՜էլա՜բՏ՜է ՐՔ ան՚ո՚մց
ւլործ՜է՚ն
Համա՜ր
՛յ
Խ
"՚ն՚էա–
վառօրէն
ողշոլնեց
էն անոնց
երեւում
բ ,
երբ էւրենց
չտլ՚քերէն
ղբաէլան
Սւհճսփճնյւ,
Հարթելով
մ է՛ա
յն
վ՚որձե
ցէւն
ուրանա
լ
Գաչնաէլցա1լ,ւ։ն ճակատէ
աբժէքներբ
;
Նոյն
ւէ՚եւԼաւոբ էլեցուած՜քբ
մէ՛նչեւ
այսօր
յամ արօրէն
էլբ չա րոլեաէլուէ,
մ չակո
յթէ
մաբւլեբուն
ղոլղաՀեռ
աղդ՚սյէն
էլեանքէ
բոլոր
ուլ՚է՚չ
ասսլաբէ՚լնեբու
վբայ
եւս։
Ուր՛՛՛ց"՛՛ւմ
, ուրացո^ւմ
, ուբաց"^ւմ
:
Գաժան
ու խտրական
ողէ , "ր
թչնամէն
մէա
յն էլրնար արտա
յա յտել
, եւ "ր
կբ
մն,սյ
էրէւնց էլէէցուաՆքբ
, աւաղ
:
Այդ
"զէՎ՚ն
գէմ
է որ ուէս՚ք
է սլ՚սյքա
-
բէ՚Լ՚Ով
որ ալ բլ(այ անոր
Հեւլէնաէլբ
սլէտք
է գէմաէլա,լերծել
ու յ՚սնձնել
Հանրութեան
դատաստանէն
: Այգ ոգէն
էլր սսլաննէ
մկ։
ԱՐՄԵՆԻԱ
ւօտ ճամբա
յ Հ,սնեցէն
դէսլէ,
Լէւքսան
-
" Ր ՚ ՚ - ր կ ^
Ք՚"լե\ո,է
օբաէլան
երեսուն
քէ լ՛՛
-
մեթր։
ճամբան
է՛՞ն չ տեսնեմ,
մեր բա
-
նաէլէ գէնսւոբներէն
ղատ
մէւսնեբբ
բոլոբն
"՛Լ եքենց
սլ՚սյուսաէլներր
լեցուն
կռնակ
-
նէն,
քովերէն
ալ մէէլ
մէէլ սլղտէէլ
նրաբ
ուտելէքնեբով
բեռնաւորուած՜
էէ՛ն ,
Է"Կ
մենք բան մբ չունէինք
եւ ձեռքեբբ
դբսլա–
^Ը. ևբ քալէէնք
: Երբ
գէ՚-ղէ
մբ
մէշէն
անցնէէւնք
՚լէ՚-ղացէնեբբ
գրան
առշեւ
գոյ–
լերո՚է
էլաթ գրաՆ
էլբԱային
մեւլփ
Համար։
Անմիշ՚սսլէս
առաշ
Հասնոգբ
ԳԼՈ՚-էսր
կբ
քաչէր է
Այս սլէս քան
ի
մ բ օրէն Հասանք
Լէ՚ւք
-
սանսլուրկ
, այնտե՚լ
մեղ
տե՚լաւորեցին
բուրգի
ւլործ^արանի
մբ մէշ , ուր
էլային
բ՚սղմաթիլ
՚լերէ՚նեբ
: Ոչ ուտելիք
կուտա–
յէն,
ոչ խմելիք
: Երեք օր Հոն մնացէնք
,
ուաելէք
ունեցուլբ
էլ՝ ուտէ ր , չունեցուլէ,
ալ
"էէէ
"էէ՛լ հ.Ա ՚եայէր : Այնտեւլէն
մեւլ ճամ
-
բայ
Հանեցին
գէ՚ղէ
Պե՜լժէա
:
Օբաէլան
ղրեթէ
երեսուն
քէլոմեթր
էլբ քալէէնք
,
դարձեալ
առանց
Հացէ
եւ շուլ՛է ;
Ոմանք
ա յնքան
բեռնաւո
ր ո ւած՜ էէ՛ն ուտե
լէ^ե
-
բով
որ չէին
կրնար
Ք՚"լել
՚
Աինոլոբին
մէէլր տեսաւ
ոլ՛ ե" թեթեւ
թեթեւ
էլբ քա՛՛.
լեմ,
֊
Քալքաբատ,
րսաւ ոտքեբս
ուռած՜
են , չե՛" ս կրնար
քիչ
մ բ սքս
սլա յուսա
էլս
չալէլել։
Ըսի, չաա
լաւ,
սաէլայն
անօթի
եմ , ուժ չունէմ
: Հող չէ ,,^սլատասխանեց ,
ես քեղէ ամէն
մէէլ քէլոմեթրէն
մէէլ
Ալիս–
քօք–
էլուտամ : ճարաՀատ
Հաւանեցայ
եւ
սլայուսակբ
էլռնակս առնելով
ճամբան
չա–
բունաէլեցէնք
- Ամէն
էրէէլուն
էր
է։։էւսաու–
մէ՛ն Համաձայն
երեսուն
քիլոմեթրին
երե­
սուն Հատ
պիսքոթր
էլուտար
եւ
ես ան -
միշասլէս
էլ՝ուտէէ՛ : ՛Բանէ
մբ
անդամ
փոբձեցէ
քանէ, մբ
՜պ|ւսքռթ
յաշոբգ՝օր
-
ուան
սլաՀել. բայց
՚ւէրտս
Հանւլէստ
չէբ
^
կարծ՜ես
էոելքս
էլբ թելադրէր
որ ուտեմ
է
Այսւղէս
Հասանք
սլելժէ՚աէլան
սաՀմանբՀ
ճամ բան էաւմ
րէն
մէշէն
մէէլր
Հայու
նբ–
մ անցնելով,
մօտեցա
յ եւ Հարց
ու
փոբձ
բրէ՛. Իրաւ
ալ Հայ էր, Տակոբ
ՏովՀան
-
նէսեան
, որ ա յժմ
Փէռս
կբ բնակէ ;
Տղան
րսաւ
թէ ա յնքան
անօթէ
է ոբ
դլո
ւէւ, բ կբ
դաոնայ
եւ քալելու
սովոբութիւնբ
կոր
-
սբեցուցած՜
է , ՚ղատասխաեեցէ՛
թէ էլոնա —
էլէ՚ս ւղայուսակբ
լեցուն
է, բայց
էւմս չէ էււ
խէ
քէլսմեթբին
մէէլ՝ պիս՜Տռ՜^
էլր ստա
-
նամ : Յակոբբ
էսնգաց
եւ էրէյն
,
Հեռուէն
ցոյց տուէ աէբր։
Այսսլէս
երէլու
Հայոբ
-
ւլէ,ներս
էսօս՚սկցելով
բաւաէլան
Հեռացած՜
էէ՛նք ՛ղա յուս՚ոէլէն
տէրոշմէն,
առանց
որ
եւ
է յեաէն
մտքէ ; Յանկարծ՜
երէլու
ւլե բ–
ման
ղէնուոբներ
եէլան եւ մեր
կաբաւանբ
երկու մասէ
րաժնեցէ՚ն
: Առշեւէ
մասբ,
ո–
բուն
մէշ ես եւ Յ՚սկոբ
կայէ՚նք
,
Պելժէոյ
սաՀմանբ
անցուցէն
, է"կ ՛քնացած՜ մասբ ,
որոնց
՚ ^ է շ մնացած– է ր մ եր
ւղա
յուսակէ
տէբբ,
Հոն Ֆր՚սնսայէ
չրշանէն
մէշ մնա -
ցէն։
Այգ
եղ՚սւ
մեր ՚էեբշնաէլան
բաժա
նումբ
եւ այլեւս
է՛րար
չտեսանք
:
Երբ
Պելժէ,ո
Հասանք , մեղ տեղալորեցէն
մեծ՜
գործ՜արանէ
մէշ ուր կա յէն– նախապէս
ե -
էլած՜ ֆբանոացէ
դեր է՛նե ր : Ա յգ
ղէ՛չեր
է՛մ
ել Յաէչոբէ
որալէսութէլնր
չափ
չունէր ,
«ՅԱՌԱՋ»Ի
ԹԵՐԹՕՆԸ
(27)
Ս Պ Ա Ն Ն Ո Ի Ա Ծ
Ա ՚ Լ Ա Ի Ն Ի ն յ
ԵՐԿՐՈՐԳ
ՄԱԱ
4
գ.
Ա
Ի քէէ ն"^էւ
էէ • Բ"՚յց վնաս
չունէ...:
ասսւլ,
խօսող,
էլր ու էլո տ : Ուրա էսսւթեամ
բ
Համաձայնեց
, որ ւլն,սմ է,րենց մօա
;Ֆլիր—
աից
բանից
կաբող
էբ
լինել , բայց
գեՀ
,
մարէլբ
շաբունաէլ
ցցուած– էր
մօտնեբս
Հ
Այսօբ
է լ նբանց
մօ՚ո
ճէոչեցէ, : Իսէլ
Հիմա
գալէ՛ս
եմ ուղղակի
առանձինն
1յար|ւնե՛ -
տից.. ֊
Բայց
դու փող
չունէիր։
Գէչեբբ խագացէ
կլուբոսլք
եւ մէ
վաթսուն
Բ"՚–՚ՂԼէէ
Է՛՛՛՛Ւ աարայ
:
Առա՛՛՛նց փողէ՛ :
ինչո՛՛՛ւ աոանց
փողէ - քո
տու՚էէծ՜
տասնբՀինդ
մանեթէ՚ց
գեռ
մէ քանէ
էլլ, -
ոլէէլ մնացել
էր
ւլբպանոլմս
,
Հէ/՚լնեց
Թուսեանբ։
Մարգբ
նա է,
Մաբղարեան,
"՛է քէֆ
է քաչում
աոանց
փողէ,, թէ չէ
,
փողով
անգամալո
լծներն
է լ պար
կբ գանէ
Ե" մէչտ
փող
ունեղել
եմ եւ
մ է չա էլ չեմ
ունեցել
, որովՀեաե՜ւ
ունեցած՜ս
է՚սէլոյն
հ՜ախսել
եմ կամ
րաժանել
էլաբէքաւոր
լ ^ –
կերներէս։
Զունեց՚սծ
ժամանաէլ
խաղացել
եմ եւ Համարեայ
միչա է լ տարել։
կանանղ
վրայ
է լ ոչ մի կոպէկ
չեմ ծ՜ախսել :
Մէայն
այս
ղէ՛չեր,
ոբովՀեաեւ
այստեղ
օրէ՚նաւոբ
ծ-ս՚նօթոլթէււննեբ
չունեմ
, տարած-ս վաթ­
սուն բուպլոլ
մէ մասր
Հա չուեց
առանձէնն
«կ՚սպէ՚նետում
» ; Բամ
էն րերեց
,
քամէն
էլ ^11 աանէ • Մաած՜ելու
պէաք
չէլա յ :
Ու
դարձեալ
ւլա
լէս
ենք Ե պէ կո ւր եան
վար
՜
դա,ղեաութե՜ս՚ն
. . - Նե ր ո ՛լո ւթ է՛ւն ԻՄ
Ե–
պիէլուբեան
, եւ ոչ ԲՈ : Ամենայն
դէպս ,
ղու
էլարող ես մէանգամայն
Հանգէստ
լէ -
նել
քո տուած՜ տասնրՀինգ
րուսլլէն
կո—
րած՜ տեղ
չէ : Զ՚ոամ
էլէ վնաս
չունէ
յ
Տեսայ
, որ տրամագիր
է երկաբ
խօսե­
լու , ուստէ, առաշարկեցի
որ ղնա քնի :
Որ չխանդաբեմ
գրես :
Հնաղանգլում
եմ
, ասաց, եւ վեր /լացաւ
:
Առաշնորգեցի
նրան Հարեւան
սենեակբ
անէլողին պատրաստելու
յ
Առաւօտեան
ինձնից
վաղ
էբ վեր
կտցել
եւ աեղաւորում
էբ «ճամպրուկբ»
;
Այսօր
ուղում
եմ գնալ, ասաց
յ
Թէեւ
Հեռադիրն
ստանա լուց յետո
յ ուղում
էի
վերադառնալ
Փետեբպուրէլ
, բայց
մէկ է լ
մաած՜եցէ, , ոբ չարժէ
«կոնֆլէւէլտ»
ստեղ
-
ծ՜ել։
Շուն
է, թէ գէլ
Հայրս
է :
Բացի
սբանից
, քանի
դբպանում
ս փող
կա
յ |
պէտք
է օղտուել,
թէ չէ էլարող եմ
է լի
առանց ճանապա րՀած՜ախսէլ
մնալ
-
«ճամպրուէլից»
դուրս
էբ թաւիե
լ էն
չ որ
գրքեր
ու թղթեբ
, որ այժմ
աեղաւորում
էբ Հագուստէ
Հետ
մէ՚ասէն
; Թղթերէ
մէ -
շէ՚ց շոկեց
մէ տետբակ
եւ աուեց
էնձ
I
Այ" թողնում
եմ քեղ մօա,
ասաց ,
կարդայ,
թէ Հաւանես,
տպիր
լրագբու
-
էԼէ ՚ թէ՜ լէ՝ վեբագաբձիս
ետ
կբ տաս
:
Ի ՞ ^ չ է այս , Հաբցրի
:
^է՛ ՚ղաամուած-ք
;
Անցեալ
տարի
մտագբուել
էինք
մի
ւսլմանախ
Հ րատա —
I ակել
I՛ ւս
"՛ն ողա կան
Փո6ա|ւ
օ՚լս՚է՚ն
, վեր–
ցրի
գրեցի
՚սյ՚է,
րայց գոբծբ
ղլուէս
չեկաւ
եւ գրուածքս
է լ մնաց ; կարծ-եմ
վատ
չեմ
գրել
. որ էլաբգաս
էլբ Հաւանես
:
Տետրաէլբ
սլաՀեցի
մօտս ,
խոստանալուէ
ոբ կբ կաբգամ
, թէեւ առաշ վճռե ց է՛ , ոբ
մէւ
յիմար
բան
կբ
լէ՚նի գրած՜ր ,
Ի՚եչ՚ղէ"
չատ
.դիլետան.տն1ւ բի
գրուածքներբ։
ՈրովՀեաեւ
մեկնելու
էր մէ՛ քանէ։ ժա - :
մէց
, ուստէ, Հբաժեչա
տուէ՛ Հէնց տանս
եւ
՚չնացէ
գորձէս
: Բայց
ճաչէ՚ց
յեաոյ
ոբ ՝
տուն գաբձա
յ , աեսա
յ չէ ղնացել
, որով–
^
Հետեւ
•6սւմպբո1–կբ ,
առանց
իրեգէննեբբ*
՜տեղաւոբելու
, Հէնց այնպէս
է լ թողել
էր \
Բ՛ոց • Մաած-եցի
, ոբ թերեւս
որոչել
էբ
ղիչերուայ
՚էն՚սցքով
գնալ։
Թէեւ
բնաւ
ցանկութիւն
չունէի
նրա
գրուած-քբ
էլաբգալու
, բայց
ա յժմ
ստիպ­
ուած՜ էի էլարգալ
, ոբովՀեաեւ
՚լէ՚աէէ՛ , ոբ
տուն
գալուն
"լէս սլէաէ
Հարցնէր
կար
-
դա ցե՛՛ լ եմ թէ
ոչ եւ, եթէ
կարդացած՜
չլէնէէ,
սլէ՚ոէ ստէպէր
, որ
էլաբգայէ,
կամ
է՛նքբ պէ՛տէ էլարգալ՛
եւ էւնձ էլ պէտի
ստիպէբ
ոբ լսէէ : Ուսաէ,
՚ ս յ գ
երեէլոյ,
քանի
չէր
եէլել, նստեց է ու կարգացէ
:
Կաբղացի
եւ՛՛՛
Այսաեղ
արաագրում
եմ
Թսւսեանի
տետրակբ:
ԱՊԱՆՆՈԻԱԾ
Ա%ԱԻՆԻՆ
ՊաաւքոՆսւծք
ՌՈԻԻԷ1. ԹՈԻՍԵԱՆԻ
Բարեէլամս
, որ ինքն է լ չգիտէ,
թէ ինչ
է էնքբ
, մէ սրէէլայ,
թէ չաա
սո՚էորաէլան
մէ՛ մար՛է,
որոնցմով
էէ՚քն է աչէսս՚ր–>ս , մի
անգամ
Հետեւեալը
պատմեց
մեբ
րն1լեբա–
էլան չրշանում
է՛ր էլեանքէ՚ց
Ա բանից
մի քանէ՛ տարէ՛ առաշ, ամառբ
^
օղտուելով
արձակուբգից
, Հի՚֊բ
էէ գնա
-
ցել
Հօլ՚էւղբօբս
մօա ամառանսց
:
Հետս
աաբել
էէ Հբտցանս
եւ չունս • Որս
անէ,լբ
չ՚քւա էի
ս է՛բում
; Առա
ւօս՚ն ե բ բ
վ՚՚՚ղ
՚էե բ
էի՜
էլենում , ղնում անտառ,
ամբսւլշ
ժա
-
մԼրով
«թրեւ՝^
՛լալիս
եւ մի ծ-էա
անւլամ
չէէ
ւլանում
, ոբ սսլաննեմ
; ԳէՀ
, ամա–
ռանոց , Հ՚սղար
ոտ
է լ ման ղա յէ ,
Բ՚՚քՐ
էլենգան էւնե ր բ փաէսել
էէ՛ն։
Յետոյ
ասա
-
•ցին , որ ,քէ Հէնւլ
՚էեց վերստէ
վբայ
մի
լէ՚ճ կայ,
ուր վայրենի
բագեր
չ՛՛՛ա են լէ՛­
նում : ԱյնուՀետեւ
գնում
էէ այգ
լէճբ
որս
անելու
է ճանապւբլ՚Հս
անտառէ։
մէ՚շո՚էն
էէ՛
Մի առաւօտ,
երբ անցնում
էէ այգ
ան–
տառո՚է
,եղեւնոլ
մի Հսկայաէլան
ն՚սռի
վրայ
մէ՛ էլտցաՀաբ
նէլատեցէ,
: Հէնց
" ՛ յ ն –
պէս
, ոբպէսղէ
մե բան սպանած
լէնեմ
^
Հրացանս
նչան ղրէ եւ արձակեցի
:
ՆԱՐԳՈԱ
( Շոր. )
Fonds A.R.A.M
1...,24,25,26,27,28,29,30,31,32,33 35,36,37,38,39,40,41,42,43,44,...598
Powered by FlippingBook