Ի Ա ՚ Լ Ա Լ Ի Կ Ն Ե Ր Ո Ւ Ն Հ Ե Տ
\քնոէՖգ
Լլ կաղանգ էր չոււռով։ Շ
"""
մր
ւյոււյավւԼղ1լեր
չեէքոլն
էին խաղա լի/չնե ր էւվ •
Ա յլաղան
, ան Համար
խաղա
լի/լն/, ր ղա -
նաղան
աարիքի
աւլւււլ Համ ար : Պ "՚-՚ղր
իկ~
նԼր
, ւիայ,ււէ ձիեր,
թաւիշէ
արջու1լեեր
,
"1՚լ"՚ի1լ
ս՚ղասներ
ււԼղանի , կառքեր
, շողե–
կառքեր ^աշխաաանքի
ւղւլտիկ
գորհ իքներ
,
սաւառնակներ
եւ ե լե կար ական
մ եքենա -
ներ
, ՚լօրքեր սւ գէնքեր
նաեւ :
Շաա մր ցոււլափեւլկելւ
լեղոլ^ւ
էին ման
կական
ղիրքերսվ
1 Պաակերա,լարղ
, շք^ղ
Հաասրներ՝
աււա ս սլե լնե ր ո ւ եւ առա1լնե —
րու։
Հէքեաթներ
: Գիրքեր՝
կենղանինե
-
րու
կեանքէն : Գիրքեր՝
Հրաշալի
աշ -
խար֊էներսլ
մասին;
*1՚իրքեր՝
որսնղ
մէջ
բարիներլւ
ե րջանկութեւսն
կր Հասնին
յ սւ–
ւնրժաՀարսի
մր գիւթանքով։
Արկաքէալից
սչաամ
ութ իւններ՝՝
ձամ բոր գութ եան :
Գիրքեր՝
սր աւլաքր
գէսքի
լուսին
կլւ աա
նին : Հ/աեւ ծ՜իծ-աղաշարժ՜
,լիրքեր :
հ/աւլալիկներ
եւ ՚լիրքե ր՝ սր
ղոՀացում
կէ։ւաան
աղսւյ
Հ րաշա լիքնե
րու
կարօաին
,
թո-իչք
կռւաա՚ե
անոնց երեւակայւ,ւթեան
,
""ՂՐԻւ
՚
կերաել
ե. կռուիլ կր սորվեցնեն
։
Բարութեան
եւ ղեղեցկութեան
սէր կու
աան։
Ուրախութիւն
կուաան :
Իրիկուն
էր : Մսւթր
կ՝իլնէր քիչ քիչ •
Լուս,սւոր
ա չխ ա ր Հնե ր կ՝ երե ւա յին
ցուցա—
վւեղկերսւն
մէլ :
կա յին
չա րժոլն
,ղոլսլլ։ իկնե ր : Կ՝օրօր -
ուէին
,
ԿԱ
սլարէիե
, կր նուաղէին
, կր նա
յէին
գւլեաէրներու
սլա ա ո ւ^ անն ե ր էն : Ու —
րախ
երաժշաոլթիւն
մր կր լսուէր։
կային
չարմուն
խամ աճիկէւեր
, ւէարգկա
յին ա յ -
լաղան
կե ր սլա ր անքնե ր՝
ՆիՆաւլա
չարմ
րոլորն ալ ; Կ ր խնգա
յին իրարու
՚Լր"* 3 »
իրար կր ՛լլ՛կէին
: Կա լին
աս սլե անե
րու
սլէս
Հաւլուահ՜ կաա ՛՛ւնե ր : Եւ կաաու մր
սրինւլ
կլլ ,լարնէր
ոչխալ՚ներր
Հ ՚ ս ւ ՚ ս ք ո ղ
Հ ո վ ի ՚ ֊ ի ՛գէ"՝
Գայլին եւ ւլառնուկին
սլաա–
մութիւնն
էր աեղ մր։ Կար նաեւ
Գողիաթ
մր,
անսլարտելի՛
Հսկայ մր սլարասւահ՜ ,
ինկած՜՝
՚իոքրակաղմ
Գաւիթի
մ ր
ոաքին
՛ոա
կ
քյ՚՚սնկակ՚սն
՚ոչխալ՚Հ
մր կ՛"Ր " ՛ յ "
բոլո–
րին մէջ եւ մեծերոլ
՚սշխարՀէն
եկաՆ ի -
՛սն ութիւն
մբ Կ՛" Ր • Կ՛" քին
՚՚լ՚լ՚՚՚ի^է
^ուս^ր,^ արշաւող
.^ղ^բզ
^«,,.*,,*«,Տ–դ– - կ կ –
լր^ր^իէօ ^
ի րական՝՛ կարծէք
, ՀեռսՎն
աԻ^նուաՆ՝
այնսլէս
ինչսլէս
աւլաք կեանքբ
Հեռուէն
կր աեսնեն :
Ցուցափեղկի
մբ մէջ, կԴբեւաբ
սբբւս -
՛լան մսուր մբ Հո՛լէ ղունաւոր
արձանիկ–
ներով։
Մոգեբբ,
Հսվիլնեբբ
իրենց
շունե–
Հոգիներ
էին։ Ե
I
անոնց մեծեբբ
, եկեղե -
ցիներու մէջ, թա՚լաւոբներբ
,
Հովիլնեբրր^
ծունկի՝
Ա՚՚ոնուկին
առջեւ,
կ՝բսէին
կար–
ծ-է^ մեծ-եբսւն
թէ ՚ ղ է ՚ ^ ք
է
մանկանալ
Հա Ա՛լ– ել՛՛
լ Հ՚սմար
ուրա խո ւթե
՛սն : Յո
յս եւ |
ու րախսւթիւն
ան՛լի աա կց ո ւթ ե ան մէջ են
1
մի
,ն :
Հոս ու Հոն կ՝երեւային
Կաւլանղի ծ՜ա - ՚.
ռեր , ձիւներուն
կաբօաբ
արթնցնող
ճեր– :
մ ակ
ճիւ՚լե ր"վ :
Գեղեցիկ
էին այս բոլսրր
Հ
Ուր՚սխու
-
քժիւն կուաային
արդէն
ա՛լոց ոբ կեցած
կբ նայէին ։
Ուր՛ս խութի
ւՆ մբ՝ մ ինչ
ան դուն
դի ա բ~–
ձագանգ մբ կուգաբ
արչաւո՚լ
կառքերէն
եւ անցորղներ
1լ անցնէին
առանց
խանդա–
վառութեան
, խոնջ, Հիասթավ,՝
կարծէք
•
Զարմ անալի
բաղմ ութիւն մբ կար վա -
ճառատան
մբ առջեւ։
Այրեր,
կիներ, մա
նուկներ կբ նայէին
ցուցա՚իե՚լկին՝
էար —
ուած՝ ուչագբութե
ամ բ
Հ
Արաա կ՛ո րւլ նո -
բութեան
մր առջեւ
էին կ՚սրծէք :
Աբգաբեւ
, ՛լ մբէթաձեւ
սկաւ՚ս՚ւակ
մ բ
կբ թաւալէ
ր ինքն իբ վրա
յ , ա՚ղակիին
ե–
աին,
սոլքուփ վււլա1ւթ–
մր՝ երկու
լեռնե
րու
միջեւ։ Կբ թաւալէր
յամբօլ՚էն
, երկն–
քէն
իջած՜ եւ կրկին
երկինք
սլանալու
ոչատլ՚ասա
ա րաւլա
թռի
չ Հրէ շի մ բ նմ ան ;
վւայլակներ
կբ նեաէր : Աաւլաւար՚ո
մր
կ՝ ե բ ե ւա ր իր կիսաբաց
կավ՚աբի
շին աակ :
Նման
բաւլմաթիւ
սկաւաո.ա1^եր կուգա
—
յին իրարու
եաեւէ
եքկնքէն
ուր անՀա -
մաբ
ասա՚լեր կբ փայլէին,
արծաթ
լուսին
մ ր կբ ծ՜՛ի ՛սբ : կոլղա
յին
աճսլար՚սբի
մ ր
ձեռքէն
թռչող
պնակներու
՛՛լէս
ւ
կա ր՛ք իր ,
կանաչ
լոլսել՛ արձակելով;
Ո՚էանք
Հբեւլէն
պոչ ՛էր ունէին ; Երեք
"լ՚լ՚՚՚իկ
էակներ կ՛ե—
բեւային
թաւալող
սկաւառակին
Լ՚՚՚-Ր^ *
կուգա
յին
լեռնեբէն
վար՝ ուր ղիչերա
յին
խաւլաւլութիւն
եւ լռութիւն
է լ՛ :
Հա՛լուած՜
էին
ծոէԼաէսոլ՚^՚եբու
պէս։
Ելեկալ՚ական
ղ ^ րծ՜ իք
մ ր կ՛որ իրենց
կուրծ
քին
: ԱԸթէ՜ն
մ ր կ՝ ե լ՛ կա լ՛ են ամէն
մէկուն
ս ա ՛լա ւ՛ս ր աէն
վեր ե լ ՛Լո՛՛ւ րի աչքի
չա՚ի կանաչ
լո յս մբ
կբ վառէր
իրենց ճակաին ; Ամ էն
մ էկուն
ձեռքին մէջ կ՛՛՛բ
՚լէնք
՛քր
որուն
փողէն
մաՀացու
լոյսեր կբ յ՜՚սյթքէին
;
Երեք
վայբաւլ
էակներ : կուգային
կայծ՜ա1լնե
—
րով \ ՛իայլա1^ւեբ
նեաելով
Կբ
ն՛ո յէ ինք,
մինչ դպրոցէն
ելած՜ աղաք
կ՚անցնէին
սլոռալով
.
1– ՀԱՅ ԴԻՐԻ՛Ն
Ի՞նչպէս
գաայ քեղ եւ սոր՛վեցայ
ճանչ–
նալ
, չեմ յիչեր
, թերեւս
խ՚սնձարուրիս
մէջն
էի ր է ութենէս
անբաժան՝
երբ ա չ -
քերս
լոյսին
բացի .
Ալ՚ե՜ւբ քու մէջ՚լ էբ ե՜լ գուն
Համաղբու–
մ բն ե՛լար կե անքին եւ լո յսին՝ ուր տա -
կալ աճեցաւ
մանկութիւնս
:
Այն աաեն
սորվեցայ
լ " ե լ քե՚լ
մայրա
—•
կան
՚լաչն ու ք՚"՚լքլբ
ռրօրներով
որոնքւ
կբ
՚լոբովեն
ագու
Հո՛լին,
վերացնելով^
անբացատրելի
եբեւո
յ թն ե ր ս ւ աչխարՀբ
: ,
Երանութե՚սմր
կբ յիչեմ
ս՛յ1՚
խոնարՀ՝՝
դպրատունբ
ուր կբ
ղ բաւէ
ի
ղրաս
եղանի
էէբ անկիւն բ •
Հ՛՛ն
քե՚լ
՚Լբել
"ոբվեցայ
:
իւբաքան
-
չիւր տառ
խոբՀուբգ
ու եբաւլ կբ դնէր
մ է–
ջրս , եւ ամէն
մէկուն
ձեւաւորոլմբ
կբ
խէէ բՀ ր ւլան շէ բ
մ իաք՚ւ
սլա ա՛է ութե ամ
բբ
քու՜ անճառելի
գիւտիգ
%
Օրեր
եղան էւբ Հալած՜ական
դարձար
:
Բե՚լ՚էոէէ
խօսէէ՚լէէերն
էււ դբո՚լնել՛բ
սսլ՚ոն —
էլանոց կբ քշուէին : Բանգուեցան
Հիմնա բ—
կո ւթ
ի ւնն ե ր էլ -
Գպրոլթեէսն
տէէ ւնե՜ րդ
մոիւրւէւկոյտ
՚ լ ՚ ս բ ձ ա ն :
Բաբ բաբ էէս թ յ^ամխն
1լոլ՚լէր
ոչնչացնել
ք^՚ւ
••
բով
, աւե՚ոաբեբ
Հլ՚եչ՚ոակլ՛
,
էսէէէուլբ ,
Աստուած՜ամ ա յբբ , աստւէւած՜ա
յին
էէ անու–
կր , Տ՚՚վոէփբ
) էչն ,ու կովբ : Արձանիկ -
նեբ՝
Համաձայն
աւանէլութեան
:
Սանլ>ու1–
ներ՝ որ անցեալ
ղսւրե՜լ՚ու
Ծնունէլներր
կբ
յիչեցնե՜ն
իբենց
պարւլութեամ
ր եւ բա —
րոլթե ամ բ ; խ աէչա լի կնե ր ՝ որ կ ր նե րկա -
յանային
Հաւատքին
խորՀոլրգով
, խօսուէ
( Հրա՚ոի
բնակիչներբ՝) :
Արշ՚սւունք
մբն էբ ;
Արչաւանք
մ ր՝ ծ՜աի՚ե
լ՚։ւ
Համար
ւո՚լոց
յէստուկ
միջմ ոլոլ՚էսկէէէ յին
էւ ււլե ււէ բ ո ւթե
ան
Հաէլուսէոներ ; Խ ա ղ ա լի 1լ1ւ ե բ՝
էէրոնցմ
ով
տղաք
ոլիէոի
Բէէ՚՚՚յին
նման
մոլո րւս կնե
րէն
եկո՚է
է ՚ ՚ ՚ կ ն ե բ ո ւ կամ մոլորակէ
մոլոր՚ոկ
սէ բ շալալ
ւլե րմա րգե
բու • . .
Կր նայէինք
.
կ՚սրքւլի չէր չս՚՚ո
Հոէւատք
րնծ՜՚սլել
այգ—
՚ղիսի
օ՚լ անաւերու
ւլ ո յութեան
;
Շ "՛՛ո
եր
կբ Հասա՚սաեն
: Ուրիչ^ւե՜ր
կբ Հեբքեն :
Հա ս տ ՛ս էո ո ւլնե ր ր իբ՚ոբ կբ Հակասեն
աբ -
գէն : Ո լր ի չէէե ր կ՚բսեն թէ մօտեցած՜
են
սէյգսլիսի
օդանաւի
մբ։ Գեռ ուրիշներ
կբ
էւլնւլեն թէ կարելի չէ մօտենալ
անոր, ան–
էլսէմ ա լուծ
ո՛ւ
Հոսանուտներ
էլ ա րձակէ :
Ոմանք
էլրսեն թէ խօսած են Հրատէն
ե -
Կ՛՛՛Լ էս՚էլներսւ
Հետ ։ Ուրիչ^եբ
սակայն
անրմբռնելի
ձա յնեբ լսած՜ են
մ իա
յն :
Այգ
է՚"կնեբբ
.լե՚լեցիկ
, էսելացի են բստ
ոմէսնց • Ու ՚լիաէէւն
ւէր կբ Հաստատէ թէ
մեծ՜ քա էլա քա
էլր թութ եան աէր են
անոնք։
՚(յմոյշներ էլուտայ
անոնց
ղիբերէն
ե՜լ խօ–
սէոծ՜ լե՚լուէն : Այգ նմէւյչներբ
ճարած՜
է
ի լ՛ աչա
էլե րանե րէն
մ էկբ
Հ իպնոսացնե
լով
,
եւ դէպի
մ ո լ՛է լ՛ ա էլբ ճամ րե լով անէէր Հո -
՛լին; Եւ կ՛ոն որ սյւսէլումով
էլբ խօսին այգ
էէէւէլնեբուն
մասին : Հբէչներ
տեսած՜ են :
կան
տտէլաւին
ուրի^եբ
որ
էլ
ենթադրեն
թէ "՛յգ եէլուլներբ
մարգեր
չեն, այլ ի -
մասաուն
բոյոեր
, էլամ գերիմասաուն
մե —
լյ.ան մր , ի՚1ւչ։ղէո
էլր տեսնուի ; Եւ , ի
Հարկէ , Հերքո՚լներր
էլբ Հեբքեն
ւս յո բ՚ւ -
էորբ. Հաւաքական
ե րաղախա
րութե ան կր
՚էերաէլբեն
ղանոնք
, կամ
օդեբեւ՚՚ւթա
-
րանէէւկան
արէոաէլարւլ
է;բե ւո յթնե բ ո ւ :
կան այդ օգանաւեբբ
, բստ ոմանց,
բայց
անոնք
կուղան մեր աչխարՀէն,
այս էլամ
ա
յն
երէլրէն
ուր նոբ պատերաղմ
՛էբ կբ
՛ղ՛" արա
Ա՛ռ ուի
մ եՆ
ղա էլան ա սլա Հ ո լ -
թեամբ։
Ոդիներոլ
պաամո՚֊թեան
պէս
բան մբ, ինչսլէս կբ տեսնուի : Բայց
կբ
նայէինք
յ
Ն.
ԱԱՐԱՖԵԱՆ
(Մնացեալը յաջորդով)
Բայց
՛լուն կաս աՀա, աւելի
՚էե՚լեցիկ
ես
սւռճ՚սլից
, աւելի
Հ"յա,լեղ
եւ
լուստսլ՚սյ–
ՆէՈէԼ է
Ի/աւարաՆ^ին
խուժանբ
կ՚անգիաանաբ
ղարմանաՀրաչ
Ննունղիէլ
քառասուն
օբե -
բու եւ ղիչերնեբու
ՀոէլումներոէԼ
.լերբնա–
կ՚սն
էոեսիլքբ՝
որ յ՚սէոնուեր
էր
Ա՚եսրոպ
Մաչտոց
վարգ՚սպեէոին
:
քիչնամ ին
չէլբ՚յս"–
սպաննել
Հբա
չ՚սէի՚ոռ
ւ ՛ ՛ յ " էէ ••
ի՞^չպէս
"որ՚էեց՚սյ
բմբռնել
ք ե ՚ լ ,
եւ
Հասէլնտլ
էլեէլուէլէչ
՚լն՚սցքիէլ
Նս՚՚լէլ՚ոլից
ճամբաներբ,
եւ լէսյնա՚ոէորաՆ
ոււլիներուգ
իէւէբՀուբէլ
խոբինր ; Զեմ ՛լիտեր :
Աիայն
ւլիաեմ թէ քե՚լ չատ
սիրեցի
, եւ
այ՛լ
աննման
լուսարձակին
տակ իմս ե -
ղալ՛ : Ցորեկներր
չէբ բաւեր
,
՚լ1՚չերներբ
եբաւրւերս
քե՚լ՚էո՚Լ
էլր չքեէլէւային :
Այ՛լ "կրը չէր նմաներ
՛լ"յ՛՛՛է՛ւ՛՛յն
սէրե–
բէէլ , էլէ,ւլՆ ու վ՚ովէոխաէլան
ւիայլ՚իլուն
ու
չաՀախնղի
լ՛ սէրե բու
, ա յլ
անմ "ւ՚֊,1էւ -
թեամբ
էլօՆէր
Հո՛լիս , թեւ ու թոիչք
էլու
աար
՚ո՚ոբ՚ոամ
իւլձէ։բուս :
ԱՀա
քեղ՛է ով , տիբացաՆ
եմ ճէէխ ՛լան -
ձեբէէւ ; ՊճնաղարդէէւաՆ
են անչոլք
ու -
էւէ,րս : Հոլաբտ
խոյէոնքով
կբ
բալ՚ձբանամ
՚ող՚լ եր էէ լ էէլաէո ուան գան բ ուր պաաուա
-
լոր
տեէլ դրաւաՆ
է բաէլմադաբեան
էէ չա—
կոյթով
ա՚լնուացաՆ
ցե՚լս :
Կբ էլէւղեցկանան
՛էէ Հա յո յղել՛ս , էլր
՛լու–
նաււէ րին եւ էլր ձե Լէուո բուին
մ տաՆ
ում -
նե՜րս
է
Թէ՛՛լ էոկանաէլիտ
է^ւ մշտաՀոս
աէլէէւնքէգ
լեցուի
՛լիրի եւ
՛լ բ ա էլսւն էէւթ ե ան
Նա
բաւի
Հո՛լի"
, նե ր բո ղե լո
լ Համ ար
քեւլ , ո։է յ՛ս -
ւիտէ.նա1լան Հայ ՛լիր , գաբա
ւոր
աւսէնգ
Հ այ
Հ էսնճէէէրին
դի
լ ց ա ղն ա էլսէն •
•I
2– ՀԱՅ –ՐԵՐԹՈՂԻՆ
՝\
• •• Առաւօտ էբ երբ առաջին
մտաՆումճէ\
որ աւլօթք
մբն էր սուրբ ու սիրա՛լին՝ քե–,
ղի նուիրեցի
:
Բ՚՚էցէէւեցաւ
փաէլսւէոծ՜ սիրտս , է>ւ Հոն\
արթնցաւ
մանէէւէլ օբերոլ
Հին էտբւլ մբ :
Առէուօաբ
դէւրչ էբ ու միւլասլատ
, մտ -
ո աԼսուգբ
ՆաՆէլեբ էր պարտէ՚լնե
րն
ու
ս՚Աէլաբթբ
ամայի ; Աշնանավել՚ջի
թախ -
ծ "ա
Հ ելքին տաէլ
ծուռոլէլին
կբ ղ էէէշէլւլար
էլիսամե բէլ ;
Բ՛ս յց ես ղդացի
՛է՛՛՛՛է^ ու
ան ո ւշա Հ ոտ
չ՚ււեչբ
նորաՆիլ
ւլաբնսէն եւ ՆիւՆիւբ
վե–
ր ա դ ա րձէւղ ՆիՆեռնաէլ
ի ն :
Այդ
՚՚լս՚Հուն
խոբՀոլրւլնեբ
Նաէլէլեցէոն
չ՚՚ք-րջս
«մեՆ եւ սք^սնչելի»
եւ գուն
երեւ
ցար
ք՚ս՚լցբ
՚ոեսիլքի
մր նմ՚սն :
Փ՚սր՚ո՚ոեցալ
մռայլբ
Հո՚լիիս,
եւ ի -
մա՚ւա՚՚ւթէյ՚էէն
բոյլր
լուսապայծառ
Ճա1լա–
աիէլ
ս՚լողեց
մտաՆէււմիս
եւ
եբաղիէէ
մթութիլնբ
;
Արդ՜ * քու Հետքեր՚լ
աՀա բացեր են ք"ք–
՛էէ շաւիղներ
, էւլ՚ոնց
էէբայ կբ Նս՚՚լէլի
Հսէ–
ւ՚սս՚քի եւ լոյսի
Ն՚սոր,
ղոբ ոչ մէէլ
թչնա–
մի ձեռք կամ ւէճբաՆին
միտք կրցան
խէէբ–
տաէլել :
Ըսէ
ինՆի , դուն
մո՚՚ղ
մբն ես թէ
Հողի,
որ էլ՚ուլեէլոչես
եւ կլւ "լ՚սէուլամես
դւսրերբ։
Գուն ոբ անցեր ես Հուրի եւ
սոլբի ,
«ՅԱՌԱՋ»Ի
ԹԵՐԹՕՆԸ
(25)
Ս Պ Ա Ն Ն Ո Ի Ա ծ
Ա Դ ^ Ա Ի Ն Ի ն
ԵՐԿՐՈՐԳ
ՄԱԱ
Բ–
-—. Բայց գոլ մէւլութեան
մէջ ես , այլ
եւս
չէլ՚ս բ ո ղան ա լէէ վ Համբերել,
նկաաեցի
ես : Եպիկո՚-բն
՛ս յնպիսի բան չի քաբողել
;
է՛ու միա
յն
էլրկնում ես աաբածուաՆ
բնգ–
Հէսնոլբ
էէխալ կարծիքր
նրսւ վարդւսոլե -
տութեան
մասին, մի էլւէէրՆիք, որի ա՛լ—
բիւբբ
ստո
յիէլնեբի
ղրոլա բտութիւնն
է :
ին չպէս
յա յտնի է , Ատո յիկներն
Ե պի էէ" ւ–~
լ՛ի Հակառակորդներն
էին եւ ամէն
տեսաէլ
աւիեղ - ցւիեղ բանեբ էին աալ՚աՆում նրա
վարդապետութեան
մասին
,
որպէսղի
վաբկաբեկեն
նբան :
ինչսլէ՛՛ս,
զէէէբմացալ
Թուսեանբ
:
ինչպէս։
Եթէ Գ"*^՝ֆիչ չատ Հե -
տաքբքրոկաՆ
՚էինէիր
փիլիսովւայութեան
պատմութեամբ,
կբ աե՚ւնէիբ որ քո Հա -
ւանած՜-այգյ
փիլիսոփան
ճիչգ
Հտկտռաէլն
էր քաբոզում
այնբանի,
ինչ ոբ գոլ ես
դաւանում
եւ անում ; Ամէնից առաջ
սլէտք
է իմանաս
, ոբ Եպիկոլրր
չատ սակաւա -
պէտ մարգ էբ , դոբՆ էբ աՆում տմենա -
Հասաբակ
կեբաէլոլբ
եւ խմում էր
միայն
ջուբ : Այն այդու
մուտքի
վրայ, ռլբ նա
Հաւէսքում
էր իր բաբեկամնեբին
, այս -
պիսի
մաէլաւլբութիլկւ
էլա ր • «Ուղո՛^ ւ՛ք էք
Հաճելի
ժամ անց
ունենալ
մ աէք ա յս -
տե՜՛լ, ուր էլր ւլտնէվւ
էլաբոլ Հաց եւ ՚"՚լ—
բիւրի
մաքոլբ
ջուբ»։ Իսկ էէէէլ
այնէէլիոի
խոբտիէլներ
ես ուտում եւ
առՀասաբակ
՛էէյնքան ես էէւէոում ու խմում
, որ քիչ է
՚էնում
ինձ է լ էլուլ տաս։ Այգ ՛է ՛էէ բմնէոկան
ֆ ի ւլ իքա էլան բ : իսէլ
Հո՛լ եէլ՚ոն բարո լաէլա -
նբ ...
Հոգուգ
սատէլեմ
, Մարէլաբե՚սն
,
էէսլասիր , յսէնէլարՆ
էսմրոէլ^
^11՛^ Ք՛՛՛Լ "՚ ~
ռաջ
նետուեց
Թուսեէէէնբ
,
էք Սարա
քո կե–
նո՚ցբ
խմեմ
չա՚ո
տե՚լին
ն էլա սէ էէ ւլո ւթ ե ան ղ.
Համար։
ճիչ՚է է^ թէեւ
ուտել
խմելս մի
քիչ
թանւլ կբ նստի
քեղ , բայց պէտք
է
նե րե՜ս
լան
ուն մեր Հին բարեկամ
ութեան
նէէրուլման
յ
Այս ասէւ-լոէի^ բաժա
էլր նէէբից ԷԱբե^
>
Ի՛Ր—
մեց
մինչեւ
վերջին
կաթիէր,
լեղուն
Նբլմ–
՚իացլ՚եց
եւ , արմուէլներով
յենուելէէվ
սե—
ւլանին , ՚" չքերբ
անէլեց ա չքէ։ ր ի ս :
Այս մարմնական
ֆի՚լիքէէէկսէնր : Աե–
տո յ։
ինչ վերաբերում
է Հոգեէլան -
բ՚սլ՚ո–
յա/լանին
, էսյսինքն նրա
վաբղասլետու
֊
թեւ՛էն
եղէոնաէլին
, չարունակեցի
ես,
ճիչգ
է , Եպիկուբբ
, Ատոյիկներին
Հակաէւակ
ք
սլնգում՛ էբ^ թ՛է եբջանկութիւնր
Հաճոյքի
մէջ է, բայց
ամէն
մի Հաճոյք
ճաշակելուց
առաջ
ամ ենա խիստ
քննութեան
էբ են -
թաբկում
Հաւանական
Հեաեւանքբ
, որով–
Հետեւ
ասում էբ ^ էլան Հաճոյքներ,
որոնց
Հէւտեւանքբ
դառն է լինում ; Այ , օրինաէլ ,
այս
լ՛՛՛՛՛լէ ին , ինչսլէս
տեսնում
եմ , գու
Հաճէէ յք ես ղ՚լ ում
ւլինի
խմելուց
,
բա
յց
գիտէւմ , դէէւ էլ ւլիաես , էւբ վ"՚ղբ
ամբո՚լջ
օրբ
տրւսմաւլբոէ.թիւեգ
չ՚ստ ւէատ սլէտք է
լինի ;
—
Ի՚^նչ , ՚լլԼսի ցաւ եւ ա՛^յքն :
ԱնՀոգ
կ՛՛՛ց
1
՚ "
քղ Կ՚՚՚էմիք/ ես
ա՚էլաՀովա՚լբուաՆ
եմ , էւլ՚ովՀե՜աեւ
ւէաղուց է, ոբ խմելբ ոո–
վոբէէւթիւն
եմ ղարձբել :
Այ՚է՜ աւելի
ւէէէւտ : Եթէ ամէն
մի Հա–
^՚՚յք
""՚Լոր՚՚ւթի՚^ն
ես ւլաբձբել
,
ուրեմն
Հաճէէ յքնեբբ
կորցրել
են քեղ Համ ա ր ի -
րենց նսլատաէլր
,
քաղցրութիւնբ
էլամ ,
ինչսլէս
Եպիէլսլրն
էր ասում
, եբջ՚էէնէլոլ -
թիւնբ։
Հէնց
այէլ նպատաէլբ
պաՀսլէէւնելու
եւ
ուժեէլացնելու
Համար էէ՛, որ
Եպիէլու–
Րբ քարողում
էր ժուժէլալ՚էւթիւն
, եւ ոչ
թէ անսաՀման
սանձարձաէլէէւթիւն
, Լ՚նչ —
"էէս
՛լու ես
Հասէլանում
,
որուէՀետեւ
յա յտնի է , որ սլա Հ ե ցոէլո լթիւնից
եւ ինք–
նաղսպութ իւն
ի ց յետոյ
Հաճէէ յքի
քա՚լց
—
բութիւնն
աւելի
ուժեղ է լինում :
Աւելի
վաւլբ , քան թէ ա յ ՚ ՚ օ ր բ , աւելի ապաէլան
,
քան ՜թէ ներէլայ
րոպէն
, աՀա
Ե՚՚լիէլուրի
վար գ՛ս սլե տութեան
ի ս կտ կան
իմ աստր ,
այս ինքն քո գաւանանքի
ճիչգ
Հակառակբ։
Հէ րն
անիՆէ՚մ
, բացաէլանչեց
Թսւս -
եանբ
կարՆում ես՝ էլբ վիճե՞մ : Ջեմ
վիճի։
Բայց եւ այնպէս
թ ո յ լ տուր
ասեմ^
որ ես չՀաւանեցի
ել չեմ էլաբոգ
Հաւանել
քո Եպիկուբին
,որովՀետեւ
որտե՚չ
խօսք^
կէս
յ ժուժկալութեան
,
սլաՀեցո՚լութեան
եւ ին^ա՚լսպուլէ՚ւթեան
մաէէին,
էէւյնտե՚լից
մէլ՚լսիութեան
Հետ է էիչւււէէ, ի"1լ
մէլւլսխն
ու
մղգոիութիւնն
ինձնից
աւելի
մեՆ թչ -
նամի չեն կաբէէ՚լ
՚էւնենալ։
Ուրեմն
, չ1ւէւ– -
էլանաս , Ա՝՚" բ՛է ՚" ր եան , չնայելո՚է
բէէլոբ
պե րճախօ" բացատ
րէէ ւթիւնն
երիդ եւ
Հեր–
քուէէնեբիդ
, ես մնում եմ ՚լսւրձէ.ալ
իմ Ե—
պիէլուրի Հետ եւ նորից խմում եմ նբա ո–
ղոբմաթասբ
;
Արդէն
աբբւսՆ
է ր , բայց.
չտր՚՚ւնաէլում
էր խմել,
բս՚ո
եբեւ՚էյթին,
է,չթէ նրա
Համար
, ոբ ուղում էր , այլ ոբովՀեաեւ
,
ինչսլէս էէէսաց , սովորութիւն
էր
էլւսբձրէէլ։
1Տւէ ւէւմ էր ու Նխ՚՚ւմ
, Նխէււմ է ր էււ խ՛է
ում
եւ ոչ մի րոպէ դադար
չէ բ ՛ոա լիւլ
լե՜ -
էլոլին : Հէոմ բե բսւթեէսմբ
էէսլ՚ոէէէէցի , մ ին -
չեւ որ մի չի^է է լ
ղատէորէլեց
,
յեաոյ
պսէէոուիբեց
, էւր վճ՚սրեմ
, եւ վերջապէս
^
գուբս
եէլանք ճաչաբտնից
:
1
•՚— Հիմէս ւլիաե՛՛
ս ինչ , Ա աբղ արեէսն
, ՚
աւէաց թեկս առնելով եւ սաներն ու
լեղուն
Ւ Քէէ 2՚"է.եէ՚"1 ՚ Ես ախր սովոր եմ
լու–
սացնելէէւ
, բա
յց դու , ինչււլէս
տե՚՚նէէւմ
եմ,
պուրիաանական
բնաւորութեան
՚ոէբ
մարդ ես։ Եթէ այւլպէս
չլինէիբ,
էլառա -
ջաբէլէի
, ոբ այսքան
ուտել - խմէւլուց յե–
*Ոէւյ մի, այսէղէս
աէւած , <(, էքսէլուրսիա
»
կատարէինք
գէպի ...
ՆԱՐԳՈԱ
Հ
է
Fonds A.R.A.M
