Ց Ա Ռ Ա Ջ >Տ
ԺԱՆ ԺՈՌԷՍ
կարելի
չկ
խուսաւիիլ
ճակատագրեն
։
՚իժբաիւաաբար
չէր
՛լ անոլած–
մարգ
մր ,
ռր
ո ւ չ ա գ րութ
իւն
րնկ ր , թէ
կասկահե
լ ի
եւ
անՀանւլիսա
չա րժ ումնե
ր ով
մէկր
քա
նի
օր է կբ սլքտար
ա յ գ
փողույին
մէք
Լւ
յաճախ
կբ
Հեռախօսէ
ր
^իւմանիթէ^ի
խմբագրատսւնբ՝
միչա
էիոռէ սբ
Հարցնե
լով
՝•
Փոքր
կասկած՜
մբ
անտարակոյս
սլաաճառ
սլիտի
Րէէ՛"ր
՚է՚էուչական
միքոց—
նե էէ ձեռք
աոնեէու
^
Ըսենք
սակայն
: ճակտտագիր
:
էւ ճ րաւլո
րՆ ի ն ա րձա կած՜
Լ րեք
գ ն գ ա կ
-
նե
րէն
մին
էիոռէսի
աք
քունքէն
մտնելով
կբ ծ՜ակէ
գանկը
։ Երկրորգբ
կբ մտնէ
աք
ական
քին
ե տեւէ՜ն
Լ լ կը ղ սլի
ուղեգին
:
Երրորգբ
կ՝Լ րթա
յ պարասլին
;
Խ ա գա գ ո ւթ ե ան Առու ք ե ա
լ ի ն
Հանճար
Լ ղ
գլուխբ
կբ կքի
իր մտերիմ
բնկերներէն
եւ
բնկե էւվարական
հանօթ
գէմքե
րէն
քիբնո–
"՛էլի
՚1յ""յ "՚– Հուսկ
ուրեմն
կբ սաՀի
սե–
գանի
երկայնքին։
Հակառակ
իր բաեր
-
կամներոլ
անմ
ի քական
խնամքին
,
մհհ
Հալին
1լաւանգէ
աոանց
բա։՜ւ
նԼէու
;
Աոանց
գոյւին
Հաոա
-
Հռե
լ
էռռաս
ր բ
՝ւա
մբ
արաասա
չանքի
:
Աոյն
իրարանցում
ին
մէք , քաք սէագա—
բ ի ՚ - ն մարդ
մբ, մօտակայ
Տս՚նկոն
տպա
-
րանի
տնօրէնբ
Տէմար
կբ ցատկէ
չար
«-
գորհին
՛էր՛ս յ , կր դինաթաւիէ
ւլայն
եւ հէԼ–
յանձնէ
ոսաիկաններուե
:
Ոստիկանատան
մէք խեէա՚լաբ
մարգաս–,
պան
բ նախ
կբ
մնայ
լուռ
: Զի սլաաաս
- ՚
խաներ
արուահ
Հարցումներուն։
Տասը^
վայրկեան
՛էե է՛ք միայն
կբ խոստովանի
որ\
ե է՛ կր " է՛՛է ՛ս՛որ ճան ակ
մբ եւս
" ՚ - ն ի վրաԿ
է)
Տեաոյ
կուտայ
տեգե
կութ
իւննե ր իր մա
-
սին։
Ծնահ
է Ռէնսի
մէք՝
1էՀՏօին
:
ՈրգԿն
է գաաական
պաչաօնեայի
մբ եւ
քսան
տարիէ
ի ՛էեր
յէւմարանոց
ւլտնուոգ
ան —
Հաւասա
րակչիռ
կնոք
մ բ ; Ուսանող
է
Գե
ղարուեսաական
Վարմալւանէւն
: Պտտած՜
է
Տոլ/ւասաան
,
1քէւքաւլեաք
;
Ո ՚ ՚ ՚ ո է ՚ ՚ ս կ ՚ ս ն ա
-
պ ե տ ի
ա յն Հարցում
ին
թէ
էւնչո՞ ւ
մ եո. -
ցուց
՚ կբ սլատասխանէ
•
Տ՛՛՛ո էսբ
՛էէմ
է ր եռամ
եա
յ ւլինուո
—
ր ո ւթ եան
; Եր սլայքարով
կբ վ1ւասէբ
Հայ—
•րենիքին
Հ
քէստ
էւս Հա յրենագաւ
մբե
~էէ՛ •
Ոււլեցի
սլաամել
:
Վ,ի էէնէւ
Հ իւանգոա
ո ւ գ ե ՛էէւ Հաէս՚հ
ի ՚ - ղ ի
պէս
իւրացուցահ
էր աղղա
լնամոէ
թեր
-
թերէն
Հսսահ
թո
յ ն բ ;
Անկա սկահ
, իրեն
ձ՚ոփ
, նո յնէ՛սկ
էրմէ
աւելի պատաս
էսանատոլ
էէ՛ն
ւլ է թ
բս—
րո յապէս
անոնք
որ (իսռէսէւ
գէմ
գռե—
Հիկ
"է՛" յր՛՛՛է՛է՛
Հասցուցահ
էին
իր ղա —
գաթնակէտէւն
: Արքա յական
Հէ ոն Տոա
ք՜ի
րոլոէ՛
՚ք՚լ՚՚ւԼլէւ
, կրքո՚ո
ճառեէւուն
թիրա—
ի՛ր
Տ՚ոռէսն
էր
եւ անոր
ան ձին
մ
իքոցսււ
բնկեբվարական
կուսակցութիւնր։
Ն՚՚յն
—
պէս
արքայական
Հյ՚սբէ
Մ որ՚սսբ
կբ
գրէր
«Աքսիոն
Ֆրանսէղ»ի
յուլիս
18/»
թիլին
Գերմանիան
կբ ներկայացնէ
:
I
Երկու
օր ՚էեբք
(յուլիս
՝ձ()ի թիլին
մէք)Հ
չարունակԼլով
իր սսլս՚ռնա
լէւքնե
ր բ , կ՝ը –՛Հ
սէր • —
թ ՚ ո ՚ է Գ՛՛՛Ս"յ
Պ • ժ ՚ ՚ ո է ս ը
՚ ՚ •
\
ք՚սկ
ւլեւչէւն
մ ամ
ո՚֊լի
սպասաւորներէ
ն
մ էւն՝
Տբ
՛Լ՛՛՛լէ ֆ անուն
էէ՛՛ս՛է է՛՛՛՛է մբ
Հարց
կուտա
յ բնթերց
ողԿէե՜րսւն
թէ ,
«պիտի
չգան
ուէւ՞
մէկբ
որ սլատե
րաղմի նա խօլ՛ – Հ
եակին
այս
մարւլուն
ո ւ ՚ լ ե ՚ լ ի ն
տայ
ան
-
Հբամեչա
կապաբբ
եւայ^»
:
Ա ա րղասպանութեան
աւե
լի բաց
կ" չ՝
կտրհեմ
կարելի
չէ գանել
%
Տ՚ոռէմի
մաՀուան
լոլրյ^
կբ
տա
րահ
ա
էւ
Հէ՚՚լեՀէւ
մր նման
։Ոարեկամներու
,
Համա–
կէւրներու
, կետաքրքիրնե
րու
րաղմ
ու
-
թիւնբ
կբ
լե՜ցնէ
Ա ոնմարթրբ
եւ
քովնաէ՛
՚իո՚լոցներր
, այնսլէս
որ , երբ ոստիկան
-
ներբ,
Հանրապետութեան
ձէւաւոր
պա
-
Հակնեէւբ
կբ
Հասնին
գէպքէւն
վայրբ
,
քա–
ռո րղ.
մամ
էն
աւելի
կբ
չար չտրուէւն
անցք
ւ/
բ բանալու
Համար
Հիւանգանոցի
կառ–
քին
։
Ա իա
յն
Հեհկ
է՚ոուքնե
րէ
էսանղարուահ
տպաւորիչ
լռութեան
մ էք
՚էէուխնեբբ
կբ
խոնարՀին
, երբ
ժոռէսի
մարմինբ
կը
տե–
գաւորեն
կ ՚ ՚ ՚ ռ ք ի
մաՀիճին
ւէրայ։
կառք՛՛
Հաղիւ
ճամբայ
ելահ
, բաղմաՀաղար
կո–
կոբգներէ
միաՀամուռ
կբ
բաբձրաեայ
էսլացուցիչ
աղա՚լակ
մբ՛
«կեցցէ
Ժո
-
ռէս
, կեցցէ
Ֆրանսան»
:
Հաւաքուահ
բաղմութէււնբ
այս
ձեւով
կբ
Հասկցնէր
բոլորին
, թէ
կարելի
չէ ղատել
Տ՜ոո-էս^Լ
Ֆրանսա
յ է ն :
Գրգռոլահ
ամբոխբ
ճամբայ
կ՝իյնայ
՚էէպի
ոստէւկանատուն
; կ՝ուղէ՜
աեւլն
՛՛ւ
աեղբ
ս՚ղտննԼ
լ ոճրագորհբ
: Ո ս՛ո է՛ կաննե–
բբ
գժուարաւ
կրնան
ւլայն
փոխագրել
կեղրոնական
րանաբ
;
Աս՚-՚էբ
կը նստի
է^էւկերվաբական
կոլ
-
սա կցո ւթե ան
սլա չաօնա
թ ե ր թ ին՝
«իւմ ա
-
նիթէ»ի
էսմրաղրատան
վրայ
:
Առաքեալին
բնկերներբ
, աչակերտնե
-
ՐՐձՌրնոտէլ
, Լանարիէօ
, Լ՚՚նկէ
, էսմ
բա
գբա
1լա
եան
՚աոտուոա
քար
գար
Պերթր,
Վէյէ՝
ՌայխսթակԼէ
բաէոքող
երես՚իոխան)
եր
սլաամեն
թերեւս
տասներոբգ
անղւսմ
բլլալով
-—- գաղանային
մարգասսլանոլ
-
թեան
սլ՛ս ր ա ղան ե ր բ ;
Ա՚սռէ
սի
մ արմէ՛նբ
կբ
վւոխաղրեն
որ
անչուք
յաբկաբամինբ
; Գէւրքերով
, .թեր–
թե րաէ
էս ճողուած՜
ղրեթէ
մե՜րկ
սեն Լ ակէն
՚քէք
Հսքէումի
կբ
քլքէՆսւ–քւ
լ^1լԽրնհր՜Խ
–ւռ
լւա րե կամնե
րբ :
Գա ւա ռէն—֊ուր
կբ
բեակէին
ղէւչե
,ւ՚ւ
ո ՚ - չ ՛սաեն
^"՛րէ՛՛լ
հր
Հ Ա՛՛՛նին
կինը
, ան
-
չ ա փ ա Հ ա ս
երկու
ղաւակներբ^
ԸնգՀանո
I
լաց
ու կոհին
մէք գրաղէտներ
,
քագաքա–
կ ա
՚ 1 ւ
գէմքեր
,
նոյնիսկ
դաղավւարակ
սն
պարկԼ
չտ
Հակառակորգնեէէ
կոլգան
յար–
՚լանքի
իբենց
՛էե է՛քէ՛ն տուրքբ
տալու
;
՛Բա ղաքա
կան
վւափոլկ
եւ պ րկուահ
կ ՛ս–
ցութեան
մէք,
Հ անգա րտե՜ ցէ՚ե լու
Համա՚ւ
քիոռէսէ։
անիրաւ
սպանութենէն
ւլա յրա
-
ցահ
աչէսատալոր
տարրերը
, կառավա
—
բութ
էււնբ , լանուն
վաէւ չապե
տ Վէւվ
էւանէւի
Հեաեւե
ս՛է կոԼր
Կ
.՝՚"–ՂՂԷ
Փ "՛րի
ղէ՛
է՚^՚՚՚՚կ ~
ՄՏԱԻՈՐ ԵԻ ԸնԿ ե-ՐԱՅԻՆ
ԿԵԱՆ՛ՔԻ
Գ–
ԱբեւմտաՀայութեան
մէք մասնաւորա
-
ր՚սր
"/. ե նե ա ի կ ով
եւ
՛Լի ե ննայով
սկի
՛լո
առնող
թաաե էւակակւ
չարմում
ին , ինչսլէ
ս
Պոլսոյ
եւ
/՚՛/՛^/՛/՛/՛
բեմական
կԼանքէւ
ւկղբնական
ա չէս ո ւմ ո լթ ե ահ
ղոլ՚էա՝
1859^^^
սկսեալ՝
ինքնոլրոյն
եւ
թարղմա–
նահո
յ թ ա տ ե ր ա կ ա ն
գորհեր
կբ
բեմ
ա
-
ԳՐ՛
.Հե
.1
լէ՛ն
Մ ոս
11
ուա յի
եւԹէ՚ֆէէ՚ղիմէք։
ասր՚ւաէ
Ղ՛՛Ր
ու աղգա
-
Հոս
ալ
պաամական
,
աւլւլասիրական
ել
Հ ա յ բենասլա
չ ա ա կ ա ն
է՚՚^՚՚՚յթ
" ՛ ֊ նկա
ր՛ս—
գիր
"ւնէւն
անոնք,
էւ սկւլբան։
ԱակայՍ
չուաով
է՚^՚ր՚լէ՚^Ք
կր սէաէւտաղրէ
ընկելւա—
յ ի ն մեր
կենցաղը,
մչակԼլի
էւր
ւլանաղան
երե սնե րով
: Ար Լ՜ւե չաՀա
յ
ղ րական
ութեան
արգար
՚է՚առքն
^թ-ատերական
ղրականոլ–
թեան
մր նուաճումբ,
սեռ՝
որ ոչ
իսկ
անփառունակ
արգիւնքով
մէ՛
կ՝բնդնչմար
ուի
աբեւմ
աեան
ճակատի
վրա
յ ;
ՊոէսաՀայ
կեանքբ
հագրի
եւ
երղիհան—
քի
նիւթ
մատակարարեց
Պարոնեանին
.
առաւելտ՚լոյն
նպաստն
էր
ասէ՚կ
մինչեւ
1880"՛՛^"՛^՛
թուականներ
յէ՛ն
եւ բնկերա
յէ՛ն
մեր
կեանքբ
ընհա
յեց
աբեւմ տաՀա
յ գրականութեան
;
Տարբե՜ր
էր սլարաղան
Թիֆէէ՚ղի
Հ՚սմար,
որ
անբս–
պառ
նիւթ
մատակարարեց
արեւելաՀ՚սյ
թաքռե բագի
բնե ր ուե՝
ընկերային դասերւււ
ե ւ
անհսւտ տիպւսրներու
անգերագանց
ճո–
խութեամբ
:
Ա^ւչուչտ
, Հիմնական
եւ խոր
պատճառ–
ներ
ղոյութիւն
ունէին,
մէկուէւ
ամլու
-
թեան
եւ
միւսին
մայրութեան
Համար
:
Աբեւմ աա
՝է
ա յութիւնբ
,իբ
ղ
րականոլթեան
մ էք քիչ
անդ ամ
ուղեց
եւ փորձեց
ապրե
ցնել
իր հողը , իր երկինքը , իր ժ ողո վ ո ւ ր
դը , իր րարքերր :
Զ ի ք ա լ մեր
հաւաքական
կեանքին։
Ջխուղարկեց
մեր գ ա ս ե ր բ , մեչ՛
բարքեր
բ , մեր
տ ի պա
րնե
ր բ , ու անոնց
ե–
տեւ
կանղոլն
մեր
մաքին
, Հալիէւն
ե։–
սրտեէւուն
էսռովքբ
; ԱրեւմաաՀայ
ղ-րս՛
-
կանութիւնր
իմ ացական
եւ բանաստեղ
-
հական
աուրք
է աւելի
, քան՝
մալովուր–
գէն,
Հայրենէւքէն
եւ անոր
բսլոր
սրրա
—
ղան
իմացումներէն
թելագրուահ
ապ
~
բում
;
՛Բանէ։՛՛՛
անուն
կրնանք
Համբե
է մե՜ Է։ բար
քերէն
եւ
Հ ա է ։ս ք։ս
կ։ւ։ն
կենցտգէն
՚էկա
յ ո զ
ղէմքերու
(հէբիմեան,
Թէկ՚ս՚ոէ՚նցի
,
Աբ,.^
ուանձտեանց
,եւ իրապաչտներէն՝
Հրանա
՚Երո^էսան
, եւայլն՝)
:
Ուրէ՛չ
նսլասա
մբ արԼւելաՀայ
թ ա ա ր ս –
նին՝
ԹիփլիղեաՐւ միջ ա վ այրն է, —
բտր^
քեր՛՛լ
, ժ–ուլուէու
ր ՚ լ ի , ա էււղ։։։
րնե րո ւ , մչա–..
կոյթի
եւ
է՛մ է\է։նւ։ւ։քնե
ր ւ ։ ւ
այլս՚՚լանոլ
^
թեամբ։
Պոլիս՝
Թէ՚ֆլիղ
մբ չէր,
ել
Հայ–
րԼնէ։
Հո՛լէն
չա՛ո
Հեռու,
Օսւքաննեբոլ
եւ
թ՛ուրքերու
քա՚լաքակ՚սն
ճնչիչ
սլա յման
֊
ներուն
ենթակայ,
չէր
կրնալւ
ունենալ
/ւ *
Հայեցէ՛
անկաչկանղ
ա՛ղ րո՛ մնե ր ու , ել
ոչ
ալ
բնկերայէ՚ն
աւէատութԼս՚ն
ւ1՚թնոլորտլ։
յ
Աւելցուցէք
, այս
բոլորին
՛էր՛ս
յ ,
նաեւ
բեմին
Լւ
լեղուին
ղերը։
Երկու
Հիմնական
օժանղակներ՝
որոնք
պակսեցան
արեւ
-
մաաՀայութեան
։
1859^1՛,
Մոսկուայի
մէք
կբ
բեմաղրոլի
առաքին
՚սրեւելաՀայ
թառտերակբ
Ա,
Վանանդեցէ՚ի
^Ար Լ՛սաա կէս»ր
, ՛ղ ա տմա
-
կան
ներչնչումաէ
: Բայց
, նոյն
թուակա
-
նին,
մչակումի
նիւթ
է նաեւ
կենցաղային
եւ
բաբացուց՚սկան
թաարսնէ։
,
թիֆլիղա֊
Հայ
կե՚սնքի
բարքերէն
թելաղրուահ
՝
Զկան
աակաւԼւն
անուններ՛
սակայն
պատ.
մութԼ՚ւնբ
պիտի
յիչէ
անղրանԼւկ
ներկս–,
յացուցի
չնե րր
կ ենց աղա
յԼւն
ե լ բ ա րաղո
• -
ցակս՚ն
ղոէւհերու
,
որոնց
"էսւակառելի
վաբպետբ
պէ՛տի
բէլաբ
յետաղայէւն՝
Գպր–
րիէէ
Աունղոլկեանց
:
Այ՛՛
՛սնունր
էսռր–
Հբրղանիչ
մ բն
է
արղէն
արեսե լաՀա
յ
թատրոնէ։
մէւնչեւ
է։նն ս ո ւնա
կան
թուա
-
կաններու
սլաամոլթեան
մէք։
1850—1885,
արեւեէաՀայ
՚ է է ՚ ՚ է ր
արե
-
ւե՜լաՀայ
թատրոնի
փա՚ւքին
ղոււլաՀե
՚՝
կրցահ
է նուաճել
Հա յոց
պաւււմ
ութիւնբ
,
Հայ
Հո՛լն
ու Հայ
ողին
; կբ
գանգաղինք
անուննե
բուն
մ օաիկ
Խ ա չաա
ուր
Աբովեա–
նի , Պերճ
Պ""
չեանցի
եւ Րաֆֆիի՝
որոնց
գորհեր
Ոէն
է ^ ՚ լ մ է քէն կ՝ էւ ւլք էէ լնենք
ա
րեւե––
լաՀա
յ ա չէս ա ր Հ ա րա
ր ին , քնա րե
բէէէււթեան
եւ մեր
ցեէլա
յ ի ն ա րմ ան ի յ ն ե էւ ո ւ ն
Հանէէէպ
վեբացէէւմ
ի եւ
պա չտամ
էէւնքէէ
էէւժէէէն
էիասէոբ
(Աբովեան) ,
մեր
բարքեէէէէւն
եւ
աւանւլէէւթեանց
մ անրամ
ասն պաակերա
-
ցոլմբ
(Պոոշեանց) ,
փոյթ
չէ թէ անար
-
ուեստ
Հանգիսագրութեամբ մբ,
եւ , վի
-
էղակէսն
էէեոԼէն
ւսռաքին
մեհ
նէէւաճումր
( Ր ա ֆ ֆի) ,
Արէէ էէե ան էէ , Ա էէւնգռլկե
էսն ց է։ եւ Լ*աֆ
-
—-
«Տեէլէէ
ունեցաւ
պժգալի
մաՀափոր^Հ
մբ : Պ • յ՜ոռէս
, ֆրանսական
բեմ
էւ պեր
—
ճա էսօս
Հռետորբ
վաաարար
սպան
—
ն էէւե ցաւ
:
«Անձնա
սլէս
ե՜լ իմ
սլա չաօնա
կիցնե
-
բուս
անունաէ
կբ խոնաբՀիմ
էէաւլամամ
ւլերեգմանէւն
առքեւբ
այն Հ ա ն ր ա պ ե ա ա
-
կան
Ըն կե ր վ ա ր ա կան
ին՝
էւր մ ի չտ
էէլա
յքա–
էւեցաւ
արգար
գատերոլ
Համար
եւ
"1
^1
այս
էէմնգակ
օրերուն
, էւ չաՀ
հ)աղաղոլ
-
թեան
, իր
Հեղինակութեամ
բբ
նե՜ցէււկ
քաղաքակրթուահ
ժ՜ ողովոլրգՍե
ր բ
կբ
նեաուէին
իրարու
վր՛"յ
, իրար
բղկտելու
Համ
աւ
՜
–՜\
այո
՚յ՚՚յցերբ
բան
մբ չէին
վախեր
ստեգ
-
ծ
ււյ.ահ
կաց
էէ ւթենէն
: (իոռէս՝
էւր մաՀ
ոփ
ե՜թէ
կէէէրենար
Լսաւիանե
է չարաչւէւք
պա—
աերաղմ
բ եւ
եթէ տառապահ
մաբմ
ինը
ղղա
ր այղ րանբ,
աէւլաՀովաբար
իր
Հողէ՛ն
սլիաի
էսայաար
Հրճւււանքէն
եւ է։ր ան —
սաՀմ ան
բ ա րութեամ
րբ
թերեւս
ներէր
նաեւ
գարչելէէ
Վիլէնէւն
:
Աւիէէոս
որ սէէւրերը
քա չուահ
էէ՛՛է՛ սլաա—
եանէն
էէլ մէկ—երկու
օր եաքբ,
Եւրոպա
ւի
օաէ7ա
.օաէ
էն
Հ,
՚.1Ր
ե
֊
մէք՛
Ամէն
մէէւրգ
գիէոէ
էէր
Տ՚էէռէսըչութեան
Հանղ իսացաէ.. կւսռավա
րութե
նասէւրական
ձ ե ՛ւն ա ր էլն ե լա ւն՛» :
Պաչաօնական
յարէլէւէնքի
յետ
մա՝,
։ւ.
՛Ր •
ՀՐԱՆԳ
ԱԿՈՆԱ6ԵԱՆ
«ՑԱՌԱՋ»Ի
ՊԱՏՄՈՒԱԾ՝ԲՆԵՐԸ
ՄԵՆԱԿ
•
ՋԼ՚լաւ՛
իր էւրսէէէվբ
չէր
էւչ
մէկբ։
Պէաք
էր նստիլ,
իսկ
ինքբ
նսաիէ
չէր
^^^թէբուլանէէւմ
: Կար
պտրաՀանէլէս
,
կա/ւ
զբօսանք,
կար
վայելք
Փտրիղում
ու
ին.քն
էէլւլսււէ
էր
չ ՚ ս բ մ է ՚ լ ։
Ղ՚ւսէ՚ձաւ
ւէաէէոցի
էէէր—
ւլան , կորաւ
աան
ե րքանկէէւթիէն բ , Հա
յ—
բբ
սլաէլԼ ց էէա ւա կէ ն • չէր
էէււլէււմ
նււ յնի
էէ կ
ՀԼաբ
սեէլէոն
նստել։
Տ՚լաս,
քէէ ղԼէէէէաստա՚եբ
պէսպերէ
ոլա էէէ , մէսմերէ
մէսմ
ճւււկէոի
քրաինքւէվ
ապրէէէլ,
աւլնէէւ
էքէորէէիկ
են
եւլահ։
՛Բէէ
հնէէէլնե րբ
(լէւէէււէ՝ էր
մ էւ էէլաՀ , չէէ՛
էէլղէէւմ
իբԼնց
.լովա1^ լինել)...
Ոչ,
իմ
էսրգաբ
կաթս
չես
կար
Ոէլ
Հանել
սւրեանգ
մէքէե
:
Ե ր՛" կնե է՛էէէէ ՚քէք
չես
կէէէրէէէլ չէէրացնեէ էէէ—
է՛է՛ ւնբ
սլա սլե բ էէէէ : Գոլ
չես
կարոէչ
վ՚ոտ
լէէնԼլ։
Աչքերէէ
մէկ—մէկ
ապրէէէլ
Հէէւյելի
են
(էէէլնիլ
Հալէէւէէ
: Զէ , գէէւ
չես
կւսր–ւէլ
վաա
լվէնԼլ ;
Մ էէ օր կբ
էէՍէնԼս
քեւլ ,
կբ
գ տ ն ե ս
Հոէէիղ
:
Զ ՚ ՚ ՚ ՚ ֊ ա կ ս , էոնէււչ
ւլաւակս
:
Ե
Լ
մէոյլւբ
չււյում
էէէ ւլաււէւկէւ
ւլանւլրւէէ—
Հեր
՛է լ՛"– Է՛՛Ր
V
երբ
մ ան Ոէ լան էէ նա
էո էս էւլր
լինէբ
, վէ՚չ՚ո
էէէնենաբ
: Ատ
յրբ,
էւր մայ
-
ԲԲ"
Ու
՛քէ՛ օր Լեւէէնբ
էլէոոէւ
քիչ չաւէէ
իրեն
՛լէէ Հացո
Լէք Լէչ մի էլէէրհ
մեհ
մ էէ
«՛լ արէս
-
ժ»
էէ ււք՛ . Արէսէէ
եղաւ
էւր էէերելքր
: Ա ե ք ե
-
նան
,
ելԼկաբէսկէէէնութէււնբ
էլաէլանէւք
չպաՀեցին
իրմէն.
էսաւլտլիք
էբ կառք
վա–
բԼէԲ •:
\
Անխարգախ
էբ գորհէէ
մէք՛
պարկեչտ
նէէւթական
Հէսչիւներում
:
Գոբհտտէրբ
՚լնաՀէՈէէէեց
, էէիբեց
Լեւէէնբ,
աւելացրեց
սէմսականբ,
գրեց
իբ
մնայուն
բանսւէւր–
ների
չս՚րքբ
։ ԻբԼն
վստաՀեց
էէաէսագրու–
թեան
էէէէրհբ :
Լեւէէնբ
ճամբորգեց
քագաքէ
քաղաք։
Գէչ
չէր
I
չոէրմէէւմ
կար
,
հսէնօթութիւն
էլար,
էէմուարութիւն
կար
՚էոբհէւ
՛է՛էք–,
"բ
ոյժ,
ճտրպիկութիւն
էր
պաՀէսնքում
։
Կապւեց
էէէէրհէւն։
Ծնէէէլներն
"ւբաէսէէւցան
: Տ՚ԷԱէն
բնէլեէ
էր
" լ էէիէլ ճէէէմ բու
էէրա
յ :
ք՚նչո՚^ւ
չՀաւատ
էէէ
էս րղա
ր էււթ ե էէէն :
Տաւն
այն էէ՛,
էւր ԼեւէէնԼւն
ւէէանը
էւլաՀւէ
ւսն էլա ր ե լի
է ր ։ Պ առէլե
լու
Համ
ւսր
է ր
մէէ—՛է
էսյն
տէէլն
ւլա
լիս,
այն
է լ կէս
՚էէ՚չ.^Րէ^՚\
էէերք։
1
Երբ
մայրը
գէւտոգէէւթէէւն
անէր՝
Լեւոնբ
էէլ էս տ էս էէէէէ ան էէ ւմ
էր ՚
Աէս
սէէէ՞ւն
է որ,
օդ չկայ,
լոյս
չէլայ,
՛լ ե ՛լե ՛լ է՛կ մէէ բան
չկ՛"
յ ՛սիրտ"
կբ
ւէէաա–
ււէէլէւ , էլր Հէէւանէէէսնամ
,
եթէ
էոէււնր
նէէաիմ
• . •
Ծնոէլէէեբբ
մտահեցին
թէ պէտք
է
մի
լաւ
տէէւն
էէէնենալ,
էլէսւաէլէէն
ասէն
սէր
էէէէէէէէէւ Հէսմար
: Բաէստէլ
մսլւէւաց
էէ րենց
։
Թաղէ՛ն
մէք,
յէսրւոէլից
՛է՛"՛Ա՛՛յ է՛
ֆրանսսւ–
ցէէ
էոնւէ՜առանէէ
ւք ի՛ սլաոաւ
կէ՛ն
մէ՚էւաւ. :
Լ՚արե1լոէմնէ,էէէււ
մէէքնէէրէէէէւթես՚մբ
էլւսրէէ
-
էլացան
վարձել
ա յ գ
տունբ։
Եր բոբ՛է
յար
կէ՛ն
՚ է է ՚ ՚ ս յ ^
՚ է ՚ ՚ ՚ ՚ ւ ՚ ՚ ց ^ ՚ " յ " ՚ է "լաաուՀաննե
-
րով
եէ՚կու
սենեաէլ,
էսէէՀանէէց
:
Լաւ
էր : Աաքրեցին
, ներկեցին,
քիչ
-
չաա
էլաՀալո
ր եց ին ։ Լեւոնը
ինքբ
մաս
-
նակցեցալ
տսէն
ւքէէէքլւութեան,
էլաՀաւոր—
ման
։ Մէկ
"ենեաէլը
ամրէէւլքէէւթեւսւքբ
յաաէլացուցին
Լեւոնին։
Լեւոնը
էէէւր՚ւց
իրէէնց
նոր
աէէլնը
;
ինչ
էէեգեցիկ
ե ր ի ա ա ս ա ր գ ՛
՚ •
Ա էկ
անղամ
չէ ՚ յաճաԼս
լսում
էր
Լե
ւէէնբ
իլւ ՀասցէԼէն
էէւէլւլէէւէսծ
՚ " յ ՛ է Լսօս.քբ :
Ու
մ ի օր անգրագէէւ
րձաւ
, որ
իսէլապէս
էլեղեցէէէլ,
րէէէրե էլա ւլմ , էէւմէէւլ
մ էւ Լրէւաա
—
էէարղ
էր
էլարձել։
Թս՚գին
ֆրէսնսացի
էէւ օտար
էսւլքէւ 1լէւէէ —
ՐՐ
՚
Կէ՛՛^՛^ ք Ր
՚է՛^"՛"
է՛ւ՛ք
էէ՛ն
իր հանօթ
ու
-
թ իւնբ
, մսէէոում
էին
իրեն
, չագաէէրէււ
-
տում
էէ՛ն
Հեաբ
:
Բ էէէցառո
ւթիւն
էր
էլէսղմ ում
Ար ո է.ս ե տ
-
էլբ ^
՚էէ՚՚^՚՚՚ցէ՛
տանբ
սէէէլրէէէէ,
այրի
էլնւք
միէոէլ
աղքիէլբ
:
Արէէ լսե էէէ էէբ
1 յ -1 8
/ո ս՛ է՛ե էէ ան
ն ո լ ր ր
/ ^
սէէրէէւն
մէէ աէլ^իէլ
էր ; Ունէր
ցորէէնաւլէւ
լն
առաա
էքէսւլեր,
էլու թ
՚1ւսէ
թ ւէ լ ր
էէւլորէլ
մորթ
, բարձրագիր
յօնքեր
, նչսէձե լ , էլա՛–
նաչաւուն
աչքեր
, փ ՚ ՚ ք բ է ՚ կ բեբանով
, էլա–
նոնաւոր
էէի քի թ
՝• ԳԼ՚լ՚՚ւՀԷ՛
չէր , բայց
է՛նչ
էէբ ձէէէէէէսւէէան
է1է
.ժ ունէր
,
Ոէէ
էէլղում
էբ .
րէւնեէ , քաչեէ
քեէէ :
Աայրերբ
հանօթ
էէ՛ն , րաբեէլաւք
: Այ
-
ցեէէէւմ
է՜է՛ն էէրար
: Ա՛էք է՛կէ՛ ՛՛չ մի
անւէամ
չէր
եէէ՚սհ
էւրենց
մօտ։
ճանաչւււմ
էէ՛ն
էէ–
րար,
րայց
հէսնօթ
չէին։
Ագքէ՚Կր
՚Լ^Րք՚՚՚ՅՐ^ւ
էր ՚՚՛ աէս
էէէ էլբ թ էէ, րա
նբ,
ստանէսլով
վէէայաէէան
: Հիմա
ւլնէււմ
էէէ էէէսրուձեւի
գպէ՚ոց
:
Մ ի օր ԼէաԼէէն
ղ՚Լաց
թէ
ուղում
է
հանօ–
էժանաէ
է"յ՛է
ա՚լքկան
Հետ
^ մի օր
աոնել
նրան
էէր թեւերուն
մ էք , պէսրե
լ
հ ետ բ ,
՛է՛է՛՛՛լ
չ՛"–՛՛չ1Լ
Է՛Բ չ^չէ՛
մօ՛",
՛լ՛լ՛՛՛է
քերմու
—
թիւնն
իր մէսրմնի
:
Փ
Լեւոնբ
էւր թեւերի
մ էք , սէէս րս,"
րաՀնե–
էէէւււք
էէւնԼցե՜լ
է չաա
էլէւնել։ : Նա
ւէա յէ՛ էէ՛ է
է կիներ
աւքբէէ էէք
էէ
վին , էէւ երբԼք
չէ
ցան–
էէացեէ
նէէյն
կէ՛նբ
էլրէլին
էէւնենաէ։
Հիմա
ինչէէ՚^լ
,սյս
Հէսյ,
եէլ
^էիէլի
սէէս
/ " / " ՞ ճ " ՛ / է
էէ էս ր ւլի
էէլ
է
էէ
1լ
էէէ
բմ ր էէէլ
էՍ
՛լքէ՛ էլ բ ՛էէ՛ "՛՛՛ել
է
իր
միէոքբ
։
Ու՚լէէւէք
էր
էէէմէն
օր էոեէէնե՜լ,
էքօաէտնալ,
չօչւսէիեէ
։ Աւելին՝
ՀումբէւլրԼԷ
նբա
՛է՛ոք
-
Ր էէէլ , աննե
ր էլ էէարգաէէո
յն բեէւանբ
։
՚Բո՚լլերէ՛
՛է անգէս
ւլէէ Լէք
Լն նրսէնց
էէէէսն
Աէէւքելէն
էսնցնէ,լիս
,
Հայեէսցքբ
էլսւ"~–
նէէւմ
է նրանց
սէատսւՀանին
, ու երբ
աԼէւ–
նէէ , էէրէոի
ւլէսրէլն
էէ
է
.է1–
ե էլէս
ե ււ
ւմ է , եւ էէառ–
նէէւմ
է
էլին
չ՚ոէ՚սահ
մէէ էէլաասէնի
:
Արւէւս–
եէսէլբ..՛
Ու
մի օր Լւէ."նբ՝
մ"Iյրբ
ւԼւնէոռելու
Ալ
էէէէ III. ::>
ե է" էէե՛՝
Կ՚-՚՚յ
"է էէէէէէր էէ է էէէ էլ էէ էէ
՛լ՛՛՛բ կ ՚ " ՛֊
"էէոն
էլ էէւռբ
։
Գէէւռր
բացեց
աւլ քիկբ
Հ
Անաէլնկ"էլ
Լ կան
էլէմ-ղիմաց
, Հայե՚սցք
Հւոյեացքի
:
0, այէէ վայբէլեսէնր
, երբեք,
երբեք
ւզէւ–
տի
չէքէէոնէսյ
Լեւէէնէէ :
Այս,
իր
մէսյրր
՚սյնտեզ
էր՛
ԷԼԼԷՆ
ԲԻՒԶԱՆԳ
օար
(2)
Fonds A.R.A.M
