HARATCH, du 1er juillet au 31 décembre 1954 - page 119

Հայասաանով
եւ.
Հս,յկական
գաաով,
ղսւրոցներով
եւ. եկեղեցիներով
եւայլն;
Խօսքս
այն
ծնողքներուն
մասին
չկ ,
«-
րոնք
իրենց
կարելին
փ
որձահ՝
են , ել. կր
փորձեն,
բ^յց
իրենց
չար
րախաէ՚ն
մրխ–
աական
"՚բդիլնքի
յանղած
են
. ոչ ալ
այն
է>նողքներոլն
, որոնք
ամկն
աեղ
ներկայ
են
ել կր քաջալերեն
սոլւլասլաՀոլանման
ամկն
ձեռնարկ,
Հանգէս
, լսարան
,
գա–
ոախօսոլթիլն
, թաարոն
,
երեկոյթ-ցերե–
Կ՚*յթ
•>
ԴպՐ"Ց
, եկեղեցի,
ժողով
եւայլն։
Ուրեմն
նորին
Հեա
վւրկենք
Հին
սե
-
րոլնղն
ալ
ծնողքբ։
Աամուլով^
մա
-
փ՛ալանգ
բանաւոր
քարողու
թեամբ
,
(ք"՛՜
նի
որ չ ա ա ե ր
Հայերէն
չեն կ ա ր գ ա ր ) •
Հե–
ռացաձ^ներն
ու անաաբբերներր
մօաեցբ
՜՜
նենք
Հայութեան,
խօսինք
մեր
մչակսյ
-
թի,
աղղային
ու կրօնական
խնգիրներուն
չուրշ
, Նանօթացնենք
մեբ
պատմութիւ
-
նբ , արժէքներբ
, աչիւաաանքի
լծ՜ենք ••.աե–
րօղ
ուտ
ձեռնարկներուն
կ"թ՛Է"՚Լ
՝•
Եթէ
ամէն
Հայ մ ա ր գ
յանձն
աոնկ
այո
մ ոլորեալներէն
առնուաղն
մկկ
֊.ող ի
•» ա
յ –
կական
մի9ավա
լբ ա ռ ա ^ ա ր ղ ել , անաար–~
բեբնեբոլն
թիւր
կր պակսի
եւ
Հինէն
Հեա
նոր
սերունգն
ալ փրկած–
կ՚՚ԲԱ՚ոնք
:
Թնճուկ
մ բն
ա / իաաոձէ ամ ո ւսն
ութ
եանց
՚՝"՚ՐՅԸ–
փաանզր
կ՝աճի
օրէ
օր
իբբեւ
աեսակ
մբ Համաճարակ
;
Տարիներէ
ի վեր
այս
խնգիրն
ալ էլաբ
-
հաբՆուի
ուժղնօբէն
իրար
էլամ բասաա–~
նեն
այր
թէ
կին,
աղ1իկ
եւ աղայ,
կբրկ֊
նելով
անղաղաբ
մ իեւնո
յն
յանկերղր
• ՚
թէ
Հա
յ ագան
չաա
ղժուարաՀա
է իր
ոպւլակիցին
Հանղէսլ
,իսկչաա
գիւբաՀաճ
էէտար ամենաՀասաբակ
աղշկան
Հեա
: Հ՚-^՚յ
աղան
ալ իր կարգին
,
թէ
Հայ
""չ^իկը
գ բ ա մ ու գիրք
կր փնտռէ
եւայլն։
ՊՍՏՈհՈՑ ԼեԳԷՈՆԻ ւՏՕԱՄեԱԿԸ ԳԱ՚ԼՈՒԹԷ ԳԱ՚ԼՈՒԹ
Երբ
ՃՏէ)2ին
պատուանշան
աալու
օրի–
նաղիհբ
կբ
քուէարկուէր
,
Պոնափաբթ
ասոր
թիւր
սաՀմանաւիակեց
6512/՛ ,
ուբ­
կկ երբեք
պէտք
չէ անցներ
։Ա ակա
յն
1812–
արղկն
ութ
տարուան
պաաե
րաղմ է ետք
,
21-000^
բարձրացաւ,
ա
՚ձին
41) - 673^
,
1923^5՛
121 286
էր
Պաաւոյ
Լեղէոն
սաացալնեբոլ
թիւր
,իսկ
1936/՚Տ՚191 –578 է
Այսօր
242*519
՚ " յ ր ե ր
պ ա ա ո ւ ա ն չ ա ն
ունին
:
Նավալէոն
երբեք
չուղեց
կիներուն
աալ
" ՛ յ "
՛ղ՛՛"" ուան
շան
բ : Լուտովիկոս
ԺԸ • է
Կորոլոս
Ժ՛
եւ
Լուի
ՖիԱ՚փ
ունեցան
մի­
եւնոյն
վեբասլաՀոլթիլնբ։
Աակայն
1851/,ն
Անժելիք-Գիւշման
պարղ եւաա
րուե ցաւ
Պատւո
յ
Լեղէոնի
շքանշանով
; ի,,
ժամ
անա
կ ա
կի ց
թեբթերբ
կր
ղրեն
թէ , ղեբ—աե՚լակալ
կր
՚ոիկինբ
,
եօթբ
էոար ուան
ղինուո
բական
ծ՜առւս
յ ՛ ՛ ւ ՜
թիւն
բրած–
է, մասնակցած^
է եօթբ
ճա
֊
կս՚աամաբաի
եւ
Հինղ.
անղամ
վիբաւոր–
ուած՜ : Հռչակ
Հանեց
մասնաւոբաբաբ
՛Բորս իքա
յի
մէշ–.
Լուի
Նափոլէոն
ինք իր ձեռքով
ղ բ ՚ ս ւ
սլատուանչանբ
անոր
կոլբծ^քբ
:
1856/՛^
նկարչ՚՚ւՀիի
մբ
աբուեցաւ։
Գ– եւ
7* •
Հանրապետութեան
ա ա ե ն արգէն
1968^
բ ա ր ձրսէցաւ
սլատ ուան
շան
ստացող
կինե­
րու
թիւր
, որոնց
եբկո ւքր
մաբ2աիյաուՀի
&. ՆԱՐԳՈՒՆԻ
Նոր
Ջուղայէն
եւ Շի
-
րաղէն
վեբա
գաբ
ձին , յուլիս
^1
ին
Թե՝։
-
րանի
մէշ ա ուած՜
է իր եբրորգ
•էրապա
-
րակա
յ ի ն բ ա ն ա խօս ո ւթ
իւն
բ
« Հ ա յ Ըոր սե–
յւսւնդիԸ 30 տարինելւը Ֆր անս այի մ է ջ »
նիւթի
մասին
: Նաթա՚էաՀած՜
է Անուշա
-
ւ.ան
Գբիգոբեան
^ ոբ ներկայացուցած^
է
Շ • Ն՚սրգոլնիի
կեանքն
ու գ ր ա կ ա ն
վաս
-
տակր
: Իսկ բանաստեղէՒ
Ոոաս՚նիկ
թոբ
յ ո ւ ՚ լ ո ւ մ ով
կաբղացած՜
է
ուղերձ
մ
բ
նուիրուած՜
իբ
՚լրէե՚լբօր
:
ՊՈԼԱՈՅ
ՊԱՏՐԻԱՐ՚ԻԸ,
Գարեղին
արք.
(քունաց
Պաարիաբքարանր
երթալով
,
փո–
իւաղ ա բձա
բաբ
ա յցե լած՜
կ
Պ "ւէնոսԱյրէս
ի
օր թո՛՛՛՛՛ք"
յ ո յն կբօնապե
աին , ոբ շե րմա–
պէ"
ք^՚դ ունուած՜
էբ
Հայոց
Պ "՚ ա ր ի ա բ ք ա –
րանին
մէշ :
ՎԱՂԵՄԻ
ԳԵՐԱԱԱՆՈԻՀԻ
մբ,
տիկին
Լիւսի
Գարա՚էաշ
, մեռած՜
է
Պ"լ""յ
մէշ^
Տ
Աւե
լ ի քան
կէս
՛լ աբ ծ՜առա յած՜ է թատե
-
բական
բեմին
,
մասնա
ւոբ ապէս
կարեւոբ
ղերեր
ստանձնելով
Անա
կե անի
եւ Պէն
-
լեանի
խոլմբին
մէշ՛.
83
տարեկան
էէ՛՝
Թատերական
ասպարէղբ
մ տած՜
կ
ր
14
աարե կանին
:
Շ լ՚շած՜
է աբտա
սաՀմ ան
եւ
ղ աւառներբ
, ղանաղան
թատե
րա խումրե
ր
Ոէ
Հետ–;
ա
ս ու Լ ա •ի չքա
-
Լիոթէ
եւ
֊Բոլէթ,
բարճր
նշաններր
առին
;
Մօա
եբեսունեբկոլ
Հաղաբ
օ՚ոաբա
-
կաններոլ
տրոլած^
է
, ^ յ ^
շքա^շանր։
Բ ա ւ ա կ ա ն բանավէճէ,
տեղի
տ ո ւ ա ւ
երբ
վին
՛մ
որոշուե
Ուրիշ
տրտու նշ
մբ
ա I"
առ թիւ.^
Հ՛
հնաււծ՜ ու մեծ՜ցած՜
նոր
"եբունղր,
տ՚լայ
ու
*"Գ^իկ
( օտաբ
ին
Հետ
ամուսնացած՜
ատեն
կբ
ղաոնակ
՚ լ ե ր ի , ղիւրաՀաճ
, շատ
ճբ–
յլուն
ու քաղս՚քավաբ
, ամէն
ւլո՝։ող"ւ
թեան
պատրաստ
, իսկ
իր
աղղա
կի ց
ին
•Հանղէպ
աններո՚լ
, անղիշող
եւ
պաՀանշ—
7լոտ
( բացառութիւննե բբ
միշտ
յարղե
ւի
•են)
:
Փարիղի
Ա. ՏովՀ
. Մկրտիչ
եկեղեցւոյ
1
953/՛
ամ ուսնութեան
ա րձանւսւլբ
ո ւթ
իւն—
ներէն.–
135
պսակ,
ՅՅՀ^ օտարներւււ.
Հետ
: (31
Հա
յ աղ^իէ^ե
ր օտաբնեբոլ
Հեա
ամուսնացած՜
,
12
Հ ՚ " յ աւլայւ
օտարուՀի
ներու
Հեա
ամ ուսնացած՜)
։Պ "՛տկ
երբ
մ
եկ–
նութեաւն
չի կարօտիր
;
2\ով
12 ,
աղ
-
՚^՚կնեբբ
մրցանիչբ
կոտրած՜
են :
Ուրեւքն
.՜աբտնշալու
ու իրար
մեղաղրելու
սլատ
-
ւճառներ
չոլնփն
է
Աւե
լո
րղ
է
յ իչե
ցնե
լ
թկ
աարինե
բու
ՀնՀնուքներն
ու գոՀ ողութիւններր
գբ՚ս
-
1լան
աբգիւնքի
մբ Հասցնելու
միտկ
դար—
՜մ անն
է Հա քբ Հա
լուն
Հեա
ամ ո ւսն ա
ցնե
լ :
Ա յլասլէս
անխուսափելի
է
օ ՚ ո ա բ ա ց ո ւմ բ :
Միւս
մ ի շ ՚ ՚ ց ն
ալ բացո՚արեցի
արւլէն
,
Հին
սե բոլնգն
ալ փբկել
անտարբեր
ութ ե
՜էէ
Լնէ
եւ ւճացումէ
:
ՏԻԳՐԱՆԱԿԵՐՏՑԻ
.
^աստտաե
լ
այս
պատուանչանր
Հան
րասլե տա
կաննե–
րբ
ցոյց
կոլ
՛ոտ
յ ի ն
1791^
ԱաՀմանագրու
-
թիւնբ
, որով
կբ
շնշուէ
բ ամ
էն
արտաքին
ն չ ՚ ս ն , ՛սմ
էն
պատու՚սն
չան
Ֆրանսա
յի
մէշ%
Պ՚՚նափաբթ
կբ
սլատաս խանէ
ր
թէ
Ֆ բանս
՛ոց
ինե
լ՛բ
միչտ
մ իեւնո
յէ՛ն
են Հբ -
ոլարա
եւ
՚լոռող
կոլուանեբէն
ի
վեր ՚
Մէկ
՚Լ'1-ացում
ունին
պատիւբ
:
Պէաք
է,
Հե՚ոեւաբար
, ղոՀացնել
" ՛ յ "
՚1՚/ացու—
մբ;
ՊաՀեցէք
ձեր խ՛" ^Բ
՚ լ ի ն ՚ ՚ ւ ո ր ա
-
կանն եր ուն ,
կ՛՛
առաշաբ
կէր
օրկնսղի
ր
ժո–
՛լովին
նախկին
անւլամ՝
Մ աթիկօ
Գիլ
-
մ ան ;
Ա՚սկայն
թնւլանօթի
վաոօւլին
՚ լ ի ւ ~՜
տովր
ւլ ին ո ւո
բ ա կան
գրութեան
մէշ
մեծ՝
փոփոխութիւն
յաասշ
եկաւ, պատասխա
նե ց Պ " ն ա փ ա ռ թ : ի՛՛՛նչ
կ
ղօրավարի
մ
բ
ուժր,
՚ ս յ "
քե՚լաչրշ՚ււմկն
եաք։
Անոր
Հա—
չիլներր
, ակն՚սրկբ
,
"ղին ,
վ ա ր չ ա կ ա ն
Նանօթ՚՚ւթի՚նւներբ
ե.այլ^ւ
քս՚ւլաքացիին
է :
Ի
վ ե լ ՚ շ " յ
օրինա՚լիծ՜ր
ք ՚ ՚ ւ կ "՚բկուեցաւ
:
Երդում
ի բանաձեւր
վ՛
ո ւի ո
խ ո ւթե
ան
են
-
թաբ
կուահ՜
կ գաբերու
լ՛նթաց
քին
; Տ ե ս
-
նե լով
ոբ Հաւաաա
բմ ութե
՛՛՛ն ե րղսւմ
բ
կբ
արուի
կա
յ"րի
մբ ,
օլ՛
ին աւո
լ։ թաւլ
աւոբի
էքբ , յ ա ՚ ի չ
՚ոոէկի
չ թ ո ւ ՚ լ աւ ո ր ի ՛քլ՛ ,
եւայլէէ
,
Գ
.
Հան
բ ա էգե ա ո
լթ
ե ան
էսռաշին
կառա
-
վէորէււթիւնր
շնշեց
քաոէլաքական
երգոլ
-
Առաշին
չքանչաննեբու
բաչխումբ
տե
-
՛լի
կ՛՝ ունենա
ր
մ եծ՜ Հանգի
սութ եամ
բ Պ ՚ " -
լոնեի
մէշ;
Աակայն
ՀետղՀեաէ
նսեմացաւ
աղւլե՜ցոլթիւնբ
; Երկու
Հ " ՚ է ի ,
մաբաշախտ՝՝՝
Ո՚ոչամ
պոն
եւ
մ աբ՚աշախտ
Լաֆա
յէ
թ
մ ե բժե
ցին
Պատւո
յ Լե ՛լէ ոն
ի խա չբ ,
՛լա
յ -
բոյթ
պատճառելով
կայսեր
: Նաեւ
մա —
բաշախտ
Աժրռօն
մ ե բժեց
ներկա
յանա
լ
երբ
իբ անուն՛բ
կանչեցին
:
Ուրիչ
անձնաւոր
ութիւններ
ալ
Հեաեւե–
ցան
անոնց
, ինչպէս
ե բաժ չւոաւլէա
Պեբ
-
լէոէլբ
; իսկ
երբ
ժե՚ւառի
բսին
,
ոլէստէսս–
խանեց
թէ
պիտի
մտած՜է
, քանի
որ
չքա—
՚ււչտնր
Հա՚լուստի
եւ այլ ծ՜ախքերու
սլ՚՚ւտ–
ճ ա ռ
սլիտի
բլլա
յ :
իսկ
Կի աբ
Մոփասան
կ՝Բ"էր
թէ
՚լրա–
գէտ
մբ պէտք
է
ւլ՚լուչանէսյ
երեք
բանէ
Թ՚"խտնձել
բաղկէսթոռ
մբ
Ակագեմիա–
յի մէշ,
՚ լ ր ե լ
«Ռբվիւ
տէ
ակօ
Մ՚՚նտ^ի
մ էշ
ե՜լ ոււլե
լ Պատւո
յ Լեգէոնի
չքան չա
-
նբ...
1908/.Տ՛
տիկին
Մաբսէլ
Թինեաբի
մեր–
ժէււմր
մեծ՜ աւլմ
ուկ
Հանեց
։Ն"լ՚եբէն
Աթե–
ֆան
Ա ալառմէ
, Անտռէ
ժիա
,
Ժ՚՚Լ՚Ժ՜
ար
լա
՚Ֆուչառաի
կ ռ երբեք
չուղեց
ին ո ր
ժա–
պաւկն
մբ ղարղարկ
իրենց
լամբակբ
:
Ուրիչ
անձնաւոբութիլննե
ր ՚ " է
իրենք
կբ խնգբեն
,
ինչսլէս՝
Պառոն
՚Բաէլիմիր
Տ իւտլ՚կան
կբ
՛լլ՛է ր թէ
«Իմ
կե՚սնքի
՛լի–
շերին
( 73
տարեկան
էր
) կբ
էոենչամ
Պաաւոյ
Լեգէոնի
խաչին,
իբբեւ
վ ա ր ձ ա —
արութիւն
իմ ծ՜առա
լութեանց
• • •»
I՛ էոյլն :
Պ ՚ ՚ ՚ ՚ ս ւ " յ
Լե՛լ էոնի
չքէսնչանի
էլրէէւթիւնբ
,
որ սկսաւ
150
տարի
էսռաշ,
՚ ւ լ յ ո օ ր
Հինգ
ո՚ս՚ոիճաններ
ունի,
Մեհ
քս՚սչէն
մինչեւ
Ասպետի
աստ/՚Սանբ
;
,
ՆԱՄԱԿ
ԽՄԲԱԳՐՈԻԹԵԱՆ
^Ցառաշ^ի
օ գ ո ս տ
.
ձ.Տի թիւին
մէշ
կէորգացի
՚ԼաՀկի
Օրբ
֊
Օլ՚ինբ
ղօր •
Ամ բ ա տ ի մաՀուան
առթիւ
:
Պէտք
է բսել
ոբ կան
որոշ
ճչմարտոլ
-
թիւններ
: կան
սակէսյն
էլանցառութիւննեբ
անոր,
այսինքն
Ամրատի
արժ-անիքներու
էք ասին
:
Օրինակ
կ՝բ"է
• ^Ջեմ դիտեր
երբ
ել
ուր
ս տ ա ց ա հ
էբ ղօրաւէարի
աի՚ո՚լոսբ»
:
Անմիշապկ
ս բսեմ
որ Ամբէստ
իր
ղօբա–
վ՛՛՛ր
ի էոիտղոսբ
ս տ ա ց ա հ
էբ
Տալւոբիկի
ֆաքիլլթէին
մէշ , իրեն
ուսուցչասլետ
ու—
նենալով
Ասլ՚ո՚լանաց
Աակտրր
, իսկ
իբբեւ
մ՚՚՚բղաւլ՚սչա
Աեմալն
ու Շէնբքբ,
Առաքե–
լ՛՛ց
վանքն
ու կուբէսւուն
:
Իսկ
իբրեւ
գասրնկերնեբ
.-—• Անգրանիկն
ու Մուրա
-
" ՚ / ՛
՚ Աե՚ղուՀն
ու ՛Բեռին
, որոնց
բոլոբն
ալ
«՚լօ
լ՛ ա վ ա ր
՜ֆ
ի տիտւլոսբ
ստացան
ե րախ
-
տէսպալ՚ա
Հայ
ժողովոլրգին
կողմէ;
ԱյԺ՛–"
Ժմ
խօսիր
Գէոբւլի
եւ
Աերոբի
մ ասին
, ոբոնք
իր երէց
ղա
ս րնկե
րնե
րն
էին,
ու եթէ
ողշ մնացահ
ԲԱային
մինչեւ
ՀայասէՈէսնի
Հ ա ն ր ա պ ե տ ո լ թ ե ա ն
օրբ
,պի–
՚ ո ի
գառնային
ասլաՀովաբար
սպարա -
պհաներ .
ինչսլէս
ֆեաայի
Արամր
գար­
ձաւ.
Հանրապետութեան
Ն՛"խ"՚՚լաՀբ
՚ԼաՀԷ
կ՝բսէ
.—- «՚Բէոշ
ռաղմիկ,
Բ՚"յՏ
՚
միէսմիէո
Մչեցի»
:
Մեւլ
կբ
թուի
որ «Աչեցի
մչակ,
Մչեցի
Համալւ
«բացատր
ութիէն^ներբ
իրենց
տեղր
տուին
^.միամիտ
Մչեցի՝»ին;
Այսէղէս
, Փաբի՚լի
Հայոց
եկեւլեցին
ալ
Հա քրենէսկից
Արէսմ
Ա ՚ " լ " լ իսեանի
ձեռքէն
5000
ֆրանքբ
առնելէ
վերշ
իբրեւ
սակա–
՛լին , Տ՚որօնք,
նաՀաաակնեբու
Հո՚լեՀան
-
՚ լ ի ո ՚ ո ի
Համէոր
, չէր
բ՛սրեՀէսճահ
Հան
-
ւլուցեալ
Ա. Զօպանեանի
, Մ •
Ն"՚թանե՚էւ–
նի
կարէլ ին ւսբեղոէ
յ ի ն
եւ
՛ղատ
էս բաէլ իէ
քէո-էանէ"
լ ի ն
բեբնուէ
րսյաարտբել,
թէ
Պ՚ո՚ոա
րա՚լկ
ն ՚թւրշ
Հ ո ւլե Հ անւլ իստ
պիէոի
կէէէ ՛ոա բուի
Տ
՚"բօնի
լ ն ղ ֊ Հ • նա
Հ աաա
կնե
-
բուն
յ իչա ՛ոա կին :
Եւ
ս՚ոիպուեցանք
բուոն
միշամաութիէն
կէստէսրել։
«Մշեցին միամիտ է, բան
չի՞ ցիտ եբ » :
^է–>
յ"՚1"Ժմ՛
Վ՚"^է
•• Տարօնի
մնացոր–
գ բ
ա յլեւս
չի կրնար
Հանւլ
ոլբժե՜լ
,
որ
վՀամաբ>
, «մչէսկ՝»
, «միամի՚ո^
բացատ
-
ր ութիւննե
րր
ւ ս լ ն ք ա ն
՚սռատաձեռնօբէն
չռ՚ս
յ լուին
իր Հասցէին
;
Ան տար
ակո
լս վե
րո
յիշեալ
« յ ՚ ւ ւ ՚ ո կ ո լ
-
թ իւննե ր՝»բ
ոլնեցէւււնե
բ կան
՛քե ր
ժ ո ՚ ր է
-
վոլբղին
մէշ ,
րա
յ ց
րնղ.՝էանոէ.ր
ձեւով
«Ա
շեղի՛»
բա"բ
կբ
էէորհահուի
ատէէնց
ե՜ -
տեւէն
; Եւ
Հ՛՛ս
է որ
ամրողշ
ժուլովուբգ
մ բ կ՝ անա
քէգուի
, ՚լիաակցաբաբ
կամ
ոչ
;
Ա՛քբ՛՛՛՛ոբ
Հոս
ե ՚ լ ՚ ս հ ուտեն
երբ
«քաղա
-
քականութիւն՝»
կբ խաղս՚բ,
րսեց
ու
լսեց :
0 ո ւլնե ցաւ
եւ կոչ
բրաւ
Հայրենի
Հողին
:
՚ԼեբէՍէլ
արձաւ
եւ արժ
՚՚՚նացաւ
՛ս
յ՛լ
"ԸՐ~
բաղան
՝էողին
:
Հ։"ն՚լիւ՚տ
իր
ոոկորներուն
, եւ
ո ա ղ մ ի –
ԿԻ հ՛ յ1
՚ձ
"""՚"ԿԲ՛
Տարղելի
Պ–
ՎյոՀԷ
, դուք
եւ
մենք
ալ
ա
յ՛լ բախաբ
պիտի
ունենա՛՛՛նք
:
Լեւոն Տօնիկեան
«ՅԱՌԱՋԷԻ
ԹԵՐԹՕՆԸ
(35)
ՀԱՐԱԶԱՏ ՈՐԴԻ..
գ.
իլ՛
բմոնումով
ՎաՀկ
ւլո ~,սէլւէ ւթիւն
մր
Կ
՝1Ր
՚ԷԲ
Ւբ
՚լ՚ոբմուՀիին
, էլոբ
կբ
"իբէր
իբբեւ
Հարա՚լ՚ստ
ք ՚ ՚ յ ր Բ ՝ –
Այ՚Լ
"՚ ե ս ՚" ր "՛ն
ին
ա՚ւշել
կբ խ ա ն գ ա ղ ա ա է լ ՛
իսկ , Հէք
Բե
-
նիամինբ
; Իր
հ անօթներն
է ին ոբ քիչ
մ
ր
կբ
՚լայթակ՚լէին՝
Բենի՚ոմինի
անսովոր
եե լ՛ուլմ աութեան
բ կամ
միաւք
էո ութե
անբ
վբայ
:
Մ
՛ ս լվինէ
^ ամ ուսինին
ա յէ։
ճղակաոբ
՛ի՛է՛ թկ՚ւտոլթեանր
առշեւ
, անոր
անկե՚լհ
ու
խանւլավաո
վե
բո։ բե բմ ո ՛ն՛քին
ի ՚ոես ,
երբեմն
խղճի
սուր
խայթերէ
կլ՛ աառա–
՚Ղ
Է
Բ •
Հակառակ
ւլ՛ո յն
բնաւ
չսիբելուն
,
կբ
Համ
աս կրկ բ էոնոր
ո՚ւղչեղււււլի
չ
էք իտ՛)
՚ ո ո լ –
թե՛ա՛նբ
եւ– ոէնխաթւա։
րե
լի
վ սա
է։աՀ
ւ։ ւ թ ե աա՛ն ր
,
"րոնց
ա պ՛ա։
ցո
յցնեբ
լ՛
։։։։ք
էն
օր կբ
տեսնէր
իր
չ ՚ ՚ ւ ր շ ր ։
Երբեմն
նուլկա։։նք
մր կր
՚ / ՛ / " ՛ / ՛
փնքն
իբ գէմ,
իբ խաբէութեանբ,
էի՚աա–
Հոլթեան
ալեւլհումի
իր
ս ՚ Հ ՚ ո ւ ո բ
՚աւրարքին
՛դէմ։
Ո"՛յց
իսկոյն
կր սթաէիէբ,
իրս՚կա՝–
նութեան
կբ ւլառնաբ
, իբ աբղանգին
մէշ
իւլբէոացոէլ
էակին
Հե չտս։կ։։։ն
՛լ՛լա ց ո՛լո՛
-
թեաա։նբ
տակ
: Վյ։րշ,ա։սլէս
րոլոր
՚ " յ ՚ է "՛ն
֊
Հաճոյ
կացութեան
սկւլրն՚սպաաճաււբ
՛սն
էր , Բենիէսմին
:
Մեղ
աւոբբ
ի՛՛նքն
էբ։
Մինչեւ
իսկ
Վա­
Հէն
էր ; Ա անէսւ՚ոնղ
այս
՚ / ե լ ՚ շ ի ն բ
ոբք՚սն
՚ոնսլտտասխանաաոլ
է / ։ ;
Պ՚սՀ , կբ մաոահէր
ի վեբշոյ
Մ ա
լվի­
նէ , ե։ւ"ւհբ
ե ւ լ ՚ ս հ է , կբ բ՛ուէ
որ
Բենիա–
մին
իբ ա յ ս կո
ւբ ո ւթ ե ան
բ
մ էշ
մնա
յ :
՛Լել՚շա՛՛լէ"
ի՞՛նչ
։թւա։։
կայ
հնելիք
՛լաւա–
1լբ
բուն
իր Հէսբս։ալատբ
կարհելուն
է1էշ։Ո—
չինչ։
Եւ
ա
յ ղ տանբ
մ էշ
իրեր
ր կ ՝րնթանա
յ ի ն
ի՝1։չ։։լէս
աչխ՚սրՀներու
լաււսալ՚ւյնին
մէշ
:
Ամէն
՚քար՚լ.
էլւ՚Հ
էբ , մինչեւ
ի"կ
Կիրակոս
՚սալբսարր
, ոբ ա ւն օբՀնեէսլ
սա՚լմին
կա՛լ
-
մաււէլ"էւո։հ
օրէն՝
կեասնքը^
է։ււելի
\ ե չ տ
կբ
։լգ։։ւր
.
ալ կ ՛ք քե բր
ղուարթ
եւ
քա՚լց
ր
էին
իլ՛
շ"՚–բ2^Բ
՚ ս՚ոաոաալներբ
,
մ ՚աւթնուլո
լ ս ուն
"– չի՚ասաոահ
՚սաոեն
, ա յլեւ՚ա
Հ աո աա։չ ա ե քեե բ
չէին
՚ւար
տխրեցնել
իլ՛
Հ՛ս յրենակա
րօտ
Հո՛լ ին , ։աւ թէեա. իր ւլւաաւառացիի
ս ր ՛աա ՛ո ե–
սութե
՛ս ՛ք բբ
եւ
Հ ՚ ՚ ՚ ո ա ո աաւթեա
մ բր
ՎաՀ
էի
ն
երե
լ՛ք անր
մէշ շաա
կաս
կահելի
բան
մ
բ
կբ
՚ ո ե ՚ ՚ ն կ բ
լ՚նալ
ալ կ ւք
ս։ յ՛ւ ա ա ն
"լատուաւո–
բոլթե՚ոն
ր
կամ
ե րշ՚՚ան կ՛ա ւթ ե ասն բ ,
Բ՚"յ՚յ
«ինչո՚°ւս
պէւոք՝»
կ՝րսէր
, ձեռքր
՛յէԻ՚է՛՛՛
վեր
օղին
մէշ
նե Հոելով
:
Մ
ալ
՚ւ
^ինէ
առա։ ալշ։։ւ պաՀ ական
կ՛ո տար
ե՜՛ս
լ
Րէժիմ/,
մբ ենթէոբկուեցաւ,
բնգ
Հսկո
֊
ղութեամբ
իբ
ամուսնին;
Ամէնէն
Հա՛լ
-
"ւաւլիւա
ու՚ոե
լվ՚քնե
բ ր , ՛լորս
Մ
ալվինէի
քմ՚սՀաճոյքբ
կը պաՀանշէր
,
Հայթայ
-
թուեց"։ն
՚ ք ե հ ալմ ուա րութե
ամ
բ ել
սոլւլ
ղինաէվ։
Յո
յն
ս։։լասուՀ
ի մբ վաբձուեցս՚ւ
յատ–
եէաաէալէս տ
ի կինին սպասա
րկութե
ան
բ Հէս -
մար
, ել ւէր՝
տիկինին
եաեւէն
կր
քալէր
երբ
անիկա
մեբթ
առանձին
գուբս
կ՝ ե լ ֊
լկ ր :
ի բիկոլննե
բր էաաւն
մ անե
լուն
պ է ս
,
Բենիամինի
առաշյ՚ն
ալաաբհբ
կ^ԲԱ՚՚՚ր
կն՚՚^Բ
ք
՛՛՛ք
փ՚"՚էեԼ՚՛
Հարցնել
անոր
ոբպիսութիւ—՚
նլ՛ •
իմ ՚սնալ
օրուան
մ
կ
՜շ
՚աանցահ
՚լարձ՚ս–
հր,
այնպիսի
մ ասն ր՛ս
1լբ կի՚ո
րհախնւլբաււ
թեսւմբ
՛քր, որ
ւքալէքինէ,
չաա
Հեգ
սբբտ–
նեէլ՚սհ
սա յ ս
անմիտ
ու
հս։
յրա
յե՚լ
Հոէլ
ա–
հ։՚ւթես։ն
բէԺիմկն,
կբ
՚լւսն՚լատկր
.
Օֆ , Բենիամին , պաբղապէ
ս
կ բ
նե–
էլէէացնես
՛լիս • Հան՚լիսա՛
ձ՚լ
կ
ղի" • • • չա
-
՚իէՈ՚լանց
կ
բրած
էէ;
Բ ՚ " յ ց
ամէէւսինբ
վ՚ոխանակ
տռնուելէ։ւ.
,
կլ՛ ժպակր
^։սճէէյքով
,
։ ։ ։ Ո " ՚ ն ց
։քա։ռ
մբ
շեէլելոլ
իր
ու՛լ ՛լութ
ենէն
;
Շքե
՚լ
ւււ մեհա՚լին
օժիւ/է
մր
ոլասւլ՚ո՚էէ~
՚ոուեցասլ
նորած-ինին
Հէսմէէէր
։Ամկնկսէտա–
լ՛ե Լէէլթեէէէէք
բ
օժւոուահ
օրօր՚՚ց
՛քր կ""/
ւ1 էէէ կե րւղէէւեցալ
, ժսէնեակնե
րա՚վ
ու
վ՚եէո—
է՛՛՛՛լից–
բարձիկներով
ւլաբէլաբէէւն
:
Բւււն մբ պակաս
չմնաց
:
Շ՚ստ
իրիկուն
, Բենիամին
ներ"
մանե
է՛՛ւն
սլ
կ
ս
ձեռյ՚ր
ոեւկ
ա՛՛ռ ա
ր
կ ՛ս յ մբ կ ՚ ո
լ –
նենէսբ,
յ՚աաճաի։
՛՛չինչ
եւ անպկաո
րէսնեբ,
՛Ր՛Ր"
մ անկակւաան
մ իէւ։ւք իա
։ա ւ ր ա ի՛ ո ւ թ ե աո ՛ք
բ
մ բ
ցո
յ ց կուտար՝
.
Պ՚լս՚իկին
Հ։ոմ։։։ր
, լ՛սե լով :
Ե՛
անՀ
։։։մբեբութեամ բ սպասուահ
ին–
նեբոբգ
ամիսբ
Հասաւ
ու հնաւ
արու
ղա­
ւա
կ մբ :
Տոքթ
. Ո՚լորեան
,
իբրեւ
տանբ
բ^
-
ժիչկբ,
իր
՚լրկին
մկշ
րնէլէէւ^էեց
^՚աէրա —
հինբ,
որուն։
աոէսշին
ճիչր
Բենիամ
ինի
՛սմբաււլշ
էոլթիլէւբ
սաբսեց
ա՚լժալնօբկն
Զաւակս
, մբ՚քնշեց
հոե
լով
այ։է
դ ե ռ
ան ճանս։
չ էակին
վրայ
աւր իլ՛
Հն՚լամ
եա
յ
յ՛ս սլա ՛լում
ՈէԼլ՛
իր
Հւաւլին ,
մ ։ս րմին
չչ ք ա
-
կահ
էբ եւ որ
֊•իւքաս
իրեն
1լբ նայկլ՛
կս։—
։ւլոյտ
ի՚աաչոր
աչոլբեերաւվ։
Մալվինէ
իբ
բ,ս,լուկներոէն
մէշ
խեն
-
թի
պկ"
սե՚լմեց
"՛յգ
թէսնկս՚էլին
կակբ
,
"բուն
•>ամալ՛
ան՚էն՚ոբին
յ։։ւ։լումներ
ապ–՚1
ր՛՛ահ
կր երկալ՛
ա՚ոեն
եւ որ ^անալաբտօ
-
րկ ն
֊էիմ ա իբ իաաժւ՚ւկ
բիբե բ ր կր
սլէլբլ–
աէսցնկր
իրեն
նա քե
՜լ։։
վ
՚ւեւեռսանք
:
է,
Մ " ՚ ւ ՚ է ի ՚ ^ է
է
I ՛ " ՚ " ՚
Բենի։։ւմին՝
• գո–
լ ՚ ո վ ՚ ։ ։ է լ ի ն
՝ա1ւ
։։քրուբԼ
լով
իր
կինր,
աՀա
՝էէ
։ասար
րաալձանքիգ
• ալլեւս
՛լ ո"
՝է
ես
Հի~
մա
. . .
Բնականաբար,
աալատասխանեց
կինր^
՚ ո յ ղ
Հսէնղի"՛",
որ
րո՚ղկին,
շիվ՚չիա՚ոկ
իր
ամուսնին
ելէե"բ
նայել։։ւ
չ^ամաբձակե
Լ՛՛Վ–
Աոֆիկ
Հանբմ
էրլուեց
իր թէէոբ
,որուն
Աարալ իա։ աէլա , իբ կաբւլ ին վ՛ա
յփ">
յանք
-
նեբ
չռայլեց
: Ամէնաաւն
ղէմքլ՛
կր
չողաբ
անճաաա
ե լ՚շսան կութ եամ
ր :
Բ՛" բերս՛
ստիկ
ու
ն՚սի՚անձելի
տուն
մբն էր :
ի րիկաէւան
, ՚սռասց
բանէ
մ բ տեդեկոլ
-
թիւն
ունենալու
, Վ^աՀէն
եկաւ
;
ԵՐՈԻԱՆԳ
ԱՐՄԱքՎ՚ՇհԱՆԼԵԱՆ
Fonds A.R.A.M
1...,109,110,111,112,113,114,115,116,117,118 120,121,122,123,124,125,126,127,128,129,...552
Powered by FlippingBook