Սւ^ԱԼԻՆԻ ՄԱՍԻՆ
Հայաստանի Բուժակա^աԱԱեդ
* ւՈՆ֊ք^ ՚է-^՚^էօ-ԲԱ ՏԵՍԱՆ-Բ.
ՆԻՒ ԵՈՐ-Բ,
10
Մարտ–
Սաորհւ քանի մը
փշրանքներ ամերիկեան թ ե ր թ ե ր ո ւ խմրադրական–
ներէն , գաղափար մը տա|ու համաբ այս երկրի
հանրային կարծիքի մասին —
« Նիս Ե՛՛րք
Թ՛ո յ
՛ք
զ
» Ի
խմբաղրա կ անէն (2
Մսւրա) — .
Ե"ղէֆ
Սթ՚սլին
մեռաւ։
Այն մարգր,
որ կ՚ո՛.–
ղէր Հա՚-աաացնել
թէ իրականին
մէչ
Ասաուած
մըն է որ կր շնչէ
եւ. իբրե՛. այ՚էսչիոին
յարգանք
կը
վ ա յ ե չ է ր ,
ապացոյցը
ա ո ւ ա ւ
թէ
ի՚-քն
ալ
այնքան
մահկանացու
է, ինչպէս
իր Հպաաակներուն
ամէ -
նէն խոնարՀ
ը ՚,
1
).եաարակոյս , չաա մը աեսակէաներէ
, կը
նմանէր
իւան
ԱՀեւլ եւ Ա՜եծն ՚կեարոս
ցարերուն ,
որոնց կաաարած– գործե րը, այւ.քաե յա^ախ
գոլ -
գ ա Հ Ս ռ ա ր ա ր
1լ
ընթանան
է ր
կաաարած
գործ
երուն
Հեա։
Իայց
կը նմանէր
նաեւ
ճինկրգ
խանին
ե ւ
Հիթլէրին
, քաեի
որ ինքն ա լ յանկարծական
վե -
րելք մը կ՛ունենար
մարգկայլն
ըեկնրութեան ա -
մէնկն
խոնարՀ
գաոէն՝
ձ ե ՚ ւ ք րերելու
Համար
բա
ցարձակ
իչխանութիւն
մբ ե ւ աչէււաբՀակալէ
մը
գավէնեպսավը։
Բայց,
Աթալէն
աւելի
Հեռոլ. գնաց
ե ւ
գբեթէ
\ ա ս ա ւ
ա չ խ ա բ Հ ի ՜ ե
աէբապեաելու
Հան–
գբուանրս
, որ անոնց
ալ եբաէ^ էբ :
Վրացէ Հնակարկատէ
մը գաւակն
էբ ե ւ եղաւ
ա
չխաբՀԷ
ամ էնէն
Հգօր անՀատ
ը ; Ւ ր պաա
անե -
կան
օբե բուն , քաՀա Կա յութեան
կը
պատրաս -
տուէր,
բայց
եղաւ
անաստուածութեան
ամէնէն
աղղե ցիկ չատագովբ
աչ/սաբՀի պատւէ
ութ
եան
մ էչ
ե ւ Ասաուծո
յ պաչաամունքբ
վախաբինեց
Հնա՚լան–
ղութրւնով
մբ՝ իր անսխալականութեան
եւ Հա -
մ ա յ^աղիտութեան
առչեւ
ւ
(իուս
չէբ , բա յց
եղաւ
աէրն
ու
տէրականբ
ռուս
մողովուբգէն
ել
սլալ
մողովուրգնե
բու սլատմոլթեան
ամէնէն
մեծ
ղէմ–
քեբէն
մէկը։
Հքատ
խեղճուկրակ
լեղուաղէա
մ՛ը
Րլլ՚ոլով,
երբեք
չկրցաւ
էա ւ
ււուսեբէն
խ օ ս է լ ,
բայց
էբ աււչեւ
իս՚ւնարՀ ե ց ուց իբ պետութեան
բո -
լոր
լե ղո
ւ ա
բանն ե րբ
ե ւ
ըե՚չուԼէլ
տուաւ
անոնց
էբ
աեսութէւնբ
լեղուէ
մասին
էբրեւ
բացարձակ
ճչ–
մ արտութէլն
յ
Բոլչեւէկեան
191 7/<
Ց եղափոխո
ւթեան մէչ
բաղղատարաբ
երկրորգական
դէբք
մբ,
անգամ
մը
ե ւ ս
՚ ւ ր ե լ
տ ո ւ ա ւ
պատմութէւնբ
այնպէսէ
ձե -
ւ ո վ մբ ոբ էնք է յայա եկաւ
այգ
պատմութեան
մէչ
է ր ր ե ւ
Լե;.էւէ անմէչական
յաչոբգը;
Աթալէն
մ ՛որ ՛է մ բն էր որ մ է չա կբ վաիսնաբ
մ աՀէն , բա
յց
մէլէոննեբ
գեբեգման
էչեցուց է չարս
այլոց
շա
աերբ
այն մեծ
ղէմքերէն
, որոնց պատմական
յ ե –
ղավ^ոիսոլթեան
էէա
րձատ բութ էէն բ էնքն էր ոբ
պէտէ մառանգէր
է
Թ ա յմղ
կբ թուէ
Աթալինի
մեծ գործեբբ։
Երկ–
րաէլո բծական
յետամնաց
ե բկիր
մ ը վե բածած
էբ
ճարտար արո ւեստական
երկրի
մ բ, ւէե րաՀ աստա -
աած՜
է
բ գիւղաց
ինե
բ ո ւ
ս տ
բ
կո
ւթ
ի
ւ ն
ը ,
ստեղծած՜
էր գօր աւոր բանակ
մը ե ւ օղա յէ՛ն
ո ւ մ
մ ը , որոնք
պաՀ
մբ , ետ պիտ ի մ ղէին
՛իե րմ անէո
յ
յարձա -
կումներբ
ել յետո
յ ւլե բինե բոլ
սլիտի
վեբ ած
է էն
Արեւելեան
Ե ւ ր ո սլա յէ ա՚լւլե բ ը է վերո
յ նոբ թափ
մ բ տալով
Համ ա յնաւէա բութեան
, ա յնպէսէ
ո ւ մ -
գնութեամ
բ որ էր տ է րապետութեան
տակ
սլէւաէ
առնէ ր Զէ՛նաս տանը
ե ւ պէւա
էէ
րլՐ" ր
մ եծաւլո
յն
սպառնալէւքը
Արեւմ տեան
քա ւլա քա կրթ ութ ե ա ն
գէմ :
Հ<Բայց , կը չարունակէ
թերթբ,
էբ
մողովուբ
գէն
ե ւ աշէսաբՀԷ
մնացեալ
ժողաէուբղնեբուն
Հա
մաբ չատ սուալի պէտէ
ն ս տ է է ն
էւր ն ուաճ ումնե րբ :
ինքն
էբ յանցաւորբ,
երբ ագարակներու
Հաւաքա–
կանացման
արշաւին պատճառաւ
միլիոններ
պիաի
կոտո
բ ո ւ է
է,ն
սովէէէէք
սւՀ՝ եր ես ունա կան թուական
-
ներուն
ոկիղրը–
ինքն
էր յանցաւորբ,
երբ
\939ին ,
ա մ է ն
սրբութիւն
ո տ ք ի
տակ առնելով.
Համաձայ
նութեան
կուգաբՀիթլէրի
Հետ ել կուաաբ ագգա–
նչանը
Երկրորգ
Պաաերաէլմին
եւ անոբ
՚Ո՚թ1սս՚րէ
զ ո Հ ռ լ ո ւ թ ե ա ն ց : Ւր խղճին
վ բ ա յ է Ո րկբ ծ ա ն ր ա -
նայ,
եթէ
ի ս ի գ ճ
ունէր,
ամօթբ
բռնի
աշխաաան
քի կայաններուն
մէչ տուայաոգ
միլիոնաւորներու
գերութեան
, ինշսլէս
նաեւ
ստրկանման
վիճակը
չղթա յուած
աշխատաւորներու
, որոնք կբ տքնին
գործարաններու
մէչ
Օ ր է ն ս ղ բ ա կ ա ն
Հրամէսնա -
գի րնե բու սլարտագբանքով։
իր Հրամանովն
էր ոբ
քայլեր
կ՚աոնուէին
, աղետալի
չափերոէէ
իչեցնե -
լու Համար
իր ժւ։գոփուրգէն
կենցաղի
մակարղա–
կր,
1928^5/
՚էեբչ,
ոբպէսղփ
ունենայ
էէիթխաբէ
ճաբէոաբարուեստ
մբ, որ սլէաէ տար էրեն
ս լ ա տ ե
ր ա ղ մ ի
մբ անՀրամեչա
միչոցներբ
• իր
կեղծիքէն
I՛ լ
ի։ ա բե բտ
յո ւթ ե ան օրինակէնէ
նե րշն չուած
էր
Աու տէ։ ա յն ա շէսա րՀ բ , ո րուն
մ էչ
1լ
ապր
հն Հա -
մ ա լ Լ ա է է ա ր
վարչտձել
ունեցող
մողովուրգնե
բ
ը ,
այ։ւօր : Աշիւա բՀ ակա
լութեան էբ
փառասիրութիւ
նը իբագո րծե լո
լ
Հա
։ք
ար
է ր ոբ յանգգնեցաւ
ոտքէ
էոակ
առնել
սէ
յն բէս րեկամ եցողոլթիւնբ
, զո ր իբ
մողոէէէւլրգը
չաՀած
էբ Երկրորգ
Պաաերաղմին
ել
Երեւանէ
թերթեբբ կբ գրեն
թէ
Հայաստանէ
բումակայաննեբու
մասէն
՚էեբչեբս
գրքոյկներ
Հբ–
րատարակուեցան
, որոնք
ցոյց կուտան թէ Հա -
յաստանէ
մէչ
լայն
Հնա րաւո բո ւթէււննե բ կան
բու–
մակա յաննե բու զարգացէք ան տեսակէտէն \
Նե րկա
յիս գո բծող
բում-աքլա յաննե բն են Զեբ––
մոլկբ,
Արզնէն,
Գէլիչանբ,
կիրոէէականբ
որոնք
մեծ
Համբաւ
ունին
Միութեան
մէչ։
Զանազան
Հան բապետ
ութ էէ լնէնեբէն
Հանգստանալու
կ՚երթան
բաէլմաթիլ
քտզաքէսցիներ
: Ցաբւլ
չկար
Հանրա -
մատչելի
որեւէ
՛լիրք Հայաստանէ
բումակայան
նեբու
մասէն։
Պրոֆ. Տ՛ Մնացական/ով
« Ջեր -
մուկ»^
Ա. ճշմաբտեանէ
ել Գ.
Աղաչանեանի
« Աբ՚^ի » ել Ա. կայծակեանի « Գիլիչան»
ւլիր -
քերը
որոնք
լոյս տեսած
են ռուսերէն
լեղուով
,
Լայնօրէն կբ բացատրեն
բում ակա
յաններու
նշա -
նա կո ւթի ւնբ , ա շէսա րՀ ա։լ բա կան գէրՔՐ
1
սլատ -
մական
անցեալյլ,
բումման
մեթոտները
եւ ղար -
գացմ
ան
Հ ե
ռ ա
Լ
կա
բն
ե
բ բ
: Բ
ուժ ակա
յանբ
(
կուրոր–
աբ)
ՀՀՋերմււլկ»
գրքոյկէն
մէչ
շբչապատուած
է ածխաթթուէ
.
ա
լկա
լ է ա
կան
բաղմ աթէւ
Հ ա ն -
քա
յ է ն
աղբէւրնե
բով
,
" րէէնց
ուսո ւմնաս
է
բմ ան
ղոբծբ
ա յժմ
ղբուած
է
անՀրաժե
շտ
բա րձրու -
թեան
՚էյրայ ։^ՀԷանալփ
է
զԶերմռւկբ»
նաեւ
կլի՛
մայական տեսակէտով : Զով
ամառը
,օրուան
եբկրորղ
կէսում
սկսող
թարմացնող
քամէնեբբ՛
մեծ քանա կո ւթեամ բ պարղ , աբեւա
յէ՛ն օրե բ
ր
ան–
ւէբմ ան էէշակաղո
յն
ճառագայթնեբէ
առատու -
թե՜ամբ
օգի թափանցիկութիւն
բ եւ թաբմ
ութիւ -
նբ, այս կուրորտը
բնորոշում
են ոբպէս
լեոնա -
կլիմայական
կայան : կուրորտի
արժանիքը կա -
յան ում՛
է
Հ ի սլե ր թե բմ ա յին
աղրիւրնե
րում » ;
« Ջերմուկի»ն
մէչ կը գործեն
առոէլ^ապա -
Հոլթեան
նա
իսա
բա
բութեաԱ
սլատկանող
ել գեբա–
տեսչական
Հինգ բուժաբաններ
: Աբագ
թափէէւէ
կը
յառա չան այ բուժաբանի
նոբ մ՛ա բմ էւննե բ ու , չրա -
ւասա հնե բու
շէնքեբոլ
չինոլթիւնբ
: քձաբտարա -
պետական
աբուեսաանոցնեբուն
մէչ կը
նախա -
ղծուէն
միո ւթեն ական նախարարութեանց
կողմէ
Ջ ե րմո
լկէ
մ
էչ
կա ռո ւց ո
ւե
լփ ք բուժա բաննե րոլ
ծը–
բտգէբնե
բը ;
Զեբմուկբ
ամ ենամ օտ ապագա
յ ին կբ դառնա
յ
ոսկբա
- յօգային,
աւլե - սաամոքսայէն
եւ
չղայէն
գ րութեան
Հէւանղութեէսնց
բումմ ան
մ
էչ ,
ԻՍ •
Ա էութեան
ամ
էն
էն աււաչաւո
ր ա պաքէնա
բւռննե -
րէն մէկբ ։
Պրոֆ . Վ . Ալեքսանղրովյ,
կբ ղրէ
.
Ջեր -
մ ուկէ Հանքա
յէն
չուբը
Հազուաղէւտ
է
ա յն պատ
ճառով
, էէր ունէ
60
աստէճան
չեբմութէււն
, այ -
սէէնքն Հիպեբթերլքային
է,
եւ մէւս
կէէզմէ, էբ
քէ–
մէաքլան
բաղաղրութ
էւն ը մ օտ
է
Ե ւր ո "(ա յէ
ա
յղ
աեսակի
միակ
բուժակտյանբ
նկատուող
Զեխոսլո–
՚էաքիոյ
կաբլս
բագին»։
իսկ
Ար՚լնիի
Հ անքայէն
չուրերու
բուժիչ
յատ
կութիւն
բ ծանօթ
է եէլած
ժողովրգին
սլատմ ական
Հին ժտմսւնակնեբէ : Առաչին
չրաւազանէ
վեբա -
կառոլցմ
ան աաեն
ղտնուած
զանազան
եբկէրնե -
բու եւ ժամանակնեբու
պատկանող
գրամներբ կը
վկա
յեն
թէ
ժամ
անակէնէ
մ արգէկ
Հոն
բուժուելոլ
կերթայէէն
աշէսարՀԷ
ամէն
կողմէ։
Վերչերս
Ար՚լնէ՚ն
գարձաւ
բւժարանայէն
վեբչէն
պաՀանչ -
ներուն
Համ ւս պատա ս էէանոգ
առող
^արէսն
% ճար -
տարապետ Ա ՚ Աաֆարեանէ
նախագծով
ա
յստե
կա ռո
ւց
ո ւած
չբաւազա՚ննե
բու
շէն
քբ
է՚նչէւլէս
աբտաքէն
ճարտարապետական
ձեւաւո
րում ուէ ,
նոյնպէս
բէսզ
)էէքէ
յա րմ ա ր ո ւթէ ւննե ր ո վ
Մէու -
թեան
մէչ լաւաղո
յննե բէն
է
յ
Ընթերցողբ , կարգա լով
այս
գրքոյկներ
բ ,
Ղ
ես
իյՄԲ
— Ինչպէս հաղքորդած էինք խորին սլի.
ր ո ւթ ե ա մբ , անցեալ Դ֊եկա– 13ին Մեշէ տի մէ ջ (ի.
րան) յանկ արծ ամահ եղաւ երիաասարդ ընկեր մը ,
Շաւարշ Յա ր ո ւթիւնէ ա ն :
Աշխատակից մ ր , որ պաաերաղմի ընթա ցք իԸ
Լեհաստան կը գտնուէր, կը գ րէ ա յ ս տխուր աււ
թ ի ւ – ֊
1942^
պաաեբազմէ այգ տաք օրերուն,
՛կեր -
լինի
Հայ Գաղթա
յին էէաբ չութիւնը,
կրցած էր
գերմանական
պէստկէսն
մարմնէն
արտօնութիւն
ձեռք
բերել,
Հետաքրքբուելոլ
Հայ
գերիներու
վիճակով,
որոնք աէւաւելապէս
ԼեՀաստանի
ղա .
նաղան
չրչաննեբու
մէչ՝ սո/էետական
պատերազ
մական
գերիներու
կեղրոնաւէայբեբու
մէչ խառն ի
խուռն
լեցուած
էէ՛ն։ Օրական
Հտզարաւորնեբ կբ
մաՀանային
ցուրտէ,
Հիւանղութենէ
եւ մ անա -
ւանգ
սոէիէ
։
Երկու
հ ա յ ուսանալ
ե րէտասա րգնե ր , Հայ ղե–
բիներ
ւլտնելու,
ցուցակաւլբե
լո
լ
առաքե լոլթեամ
բ
ԼեՀտստանէ
ւլանէսւղան քաւլաքնեբու
չուբչ
ւիըն .
տռտուքի
ինկած
էին , այգ սառնամանէք
Օ ր ե ր ո ւ ն ,
աննպաստ
,զայմաններու տակ ճամ բո բւլե լո վ։
Այլլ
երի
՚ոասէս
րգնե րէն
մէկբ
մեբ ողբացեալ
Շաւաբչն
էր ••
Պատմեցէք
մեղի՛
էնչպէ՞ս
տեսաք,
է՚*նչ
վփճակէ
են Հայ գերի^եբբ, կբ Հարցնէինք -
կը յուղուէր
Հյաւս
՚բշբ,
ղժուաբալ
կամ
չու -
զելով
վեբյիշել
իր
տեսածներ
բ ։ կբ պատմէր
տբ -
իսուբ եւ
աղգուած
^Մենք
գմոխքը
տեսանք,
մենք,
անօթի ,
սովէն
մ ա Հ ուան սպասող
հ ա յ
ե րիաասա րգնե ր բ
տեէէանք,
էլերիներէււ
կայանի
մը մէչ
48
Հայեր,
էւ
րէէնք ծիւրած՜ , ցամքած^ մեռելատէպ
էսաւաքար–
տէ
չէնուած
շարժուն
էակնե
ր ո լ կ բ նմանէ էն : Ա–
նոնք մարած
ձայնաւէ մեղ պատմեցին
թէ
0
՝իլր -
քիս տանի
ե ւ Տաճի կիստ անի
մ ոն կո լա ՛ո ի սլ գերի -
նւեր , իրենէց մաՀացած
լ^էկե
րնե բ ո
ւ
գէակբ կամ
ղանկինէ ուզեգբ
կ բ Հա^՚էէէն
եւ կ ուաէէն
՚ • ՚ ։ (^Մէ–
չանկեէսլ
րսեմ ո ր Վարշաւա
յէ
փոքրաթիւ
Հայ
գաղութբ
էրաբ անցաւ՛
Մէ՚չազզայէն
կարմէբ
հէաչէ , լեՀակէսն Կ • իք • ի մէկ
ճէւզէն
մէչոցոփ,փո–
էսան վճարումէ,
ամէն
Օ ր տաք ապուր
կ բ Հասցբ–
նէր ա յ գ Հայ ղեբէներուն
, որոնց
48^^՛
Հաղիւ
\3ր
կե^լանէ
մնացած
էէ՛ն) ։ Աեծ եղաւ
աշխաաու
-
թիւնն
ե
՜լ
ղոՀաբերութէւնւբ
Վաբչաւայէ
8 10
տունէ բաղկացած
ւիոքրաթիւ
Հայ
գ ա ղ ո լ թ ի ն
ւ Ա -
նոնք
Հէւանղ
ւսնո
ցնե
րոլ
մ
էչ
պառկած
տասնեակ
^այ
՚չերէ
ղէնէէւորներոլ
սնունգով
օգնութեան
Հ ա ս ն ե լ ո վ ,
անոնց
կեանքը
փբկեցէն
ստոյգ
մաՀԷ :
0 0 0 0 « 0 0 0 0 000 00 000 0 0 0 0 * 0 « 0 « « 9 « * 0 * « 0 9 0 0 0
լաւագոյն
տպաւորոլթէւններ
կը ստանայ
Հայաս
տանէ Հբաշալէ
բնութեան
, անոբ աբագբնթաց
գե
տերու,
լեռԼային
բուժէչ
կլիմայի
եւ
բնական
միւս
արժանիքնեբու
մասին,
որոնք
բուժական
բնգՀանուր
գրութեան
կաբեւոբ
միչոցնեբէն
ե ն ։
Գրքոյկներու
վեբչին
մասին
մէչ
յիչ ա տ ա
կուած
ե ն
ա յ ն Հիւանգութիւններբ,
որոնք
կրնան
բուժ -
ուիլ
Ջեբմոլկի^
Արղնիի
եւ Գիլիչանէ
բուժակա -
յաննե բուն
մ
էչ ;
Այ"
Գ Ր Ք ՚ ՚ յ կ ն ^ Ր Բ
ուն էն
Հ էանա
լի
արտաքին
ձեւաւոբում
: Անոնք
կ բ պարունակեն
Ջերմուկէ ,
Աբղնէէ
ել Գէլէչանէ
բուժակայաննեբու
, տեսար–
ժան վայրերու
ել բուժա բաննե բու գեզեցէկ
չէն -
քերու
/լարդ
մ բ յաչող
նկաբնեբ
յ
Բժ–
քի՛
ՓԱՐԱԱԳԱՆԵԱՆ
թ ո յ լ տ՚՚ւաւ
որ մարղկութէւնբ
սկսէ
պատմոլ -
թեան
էքէչ նմանբ չտեսնուած
ւլէնարչաւէ
մ բ ։
Ա թալին , եբեւակա
յական
Համ տ
յնաէէարութեան
քուրմի
պատմուճանբ
Հագաւ,
րայց
իբ
իշէսանու–
էյ իւնբ
կը յիչեցնէ
ճոբճ
Օրոլէլէ։
ղժոխքին տե -
սիլքը
–՚
կեւլծաւո
բութիւն
սլիաի բԱար , եթէ րսէ ինք
էմէ էր մաՀր ցաւ կբ սլատճաէւէ
մեզի ։ Մեր թոռ -
ները,
աւգաւլային
պիտի
ւէճարեն
գինբ
այն Ջա -
ւ՛՛ւ՛
քէն
է
Գ՛՛Ր
ւ
՛նք
բերաւ
այս աչէսարՀի
գլխուն
։
Պոսթըն է մ է ր ի քըն
ճՄաՀը
էլւլետնեց
արիւն -
կղակ իչխանաւոր
մբ, բայց
ոչ արիւնկզակ
իշխա–
նոլթէ։ւնբ
։ Անձնապէս
պոէտասէսանատու
էբ շատ
աւե ւէէ ոճի բներու
ք-սն ուրի շ ոեւէ
մ էկբ , որ աշ -
էսաբՀ եկած է ։ Պատուոյ
ղւլացում եւաղատէւլ -
իմեան Հանգէպ
ակնածանք
ունեցող
մ արգէ։կ
չեն
կրնար ցալ ղգա լ»;
՚
Տ է յ փ Միրըր, \,իւ Եորք . «
Մենք որեւէ ա–
աեն , Հիացում կամՀամ ակրանք
ունե ցած
չենք
այս մարգասպանին
եւ մ ի։Ա։ոնաւո րնե ր
Հալածող
մարղուն
Հանգէպ;
Հիմա
ալ չունինք։
իսկ,
ազատ
" Լ ոչ - Համայհաւէտր
աշխարՀբ
երբեւիցէ
պիտի
ո լնեն
ւէէ՛՝
յ այսքան
երկնառաք
պատեՀութիւն
մ բ՝
"Րոչ կերպով
Հասկցնելու
Համաք
ք^ուսիոյ
ներկայ
վարիչնե
բուն
թ է իսեղկատա կութեան
ժ ա մ անակբ
անցած է » ՚.
իվընինկ ՚Նիռւղ, ՛Նիւ Եորք
^Ապագան
էնչ
վճէռ
ալ արձակէ
էւբ մ ասէն
նո բ լո յսէ
մ բ տակ ,
մեբ սեբէէւնգէն
Հաւքար
Աթէսլէէն
ուբէչ
մէկբ
չէր է
եթէ
ոչ Զար իքի
՚Ա՚թթարի
ուժ մը ամբոզ^ աչ -
խաբՀի
մ է չ »
Տըհ Սրն
«
Աթալինի
բռնակալութիւնը
մ է
ւս
յն
էքէէէսէսէքբ
էսնՀւէէէոական
էր։
Ա ն է կ ա
ղ ա զ ա փ ա բ է
էքր բէւնակալէէւթէււնէն
է բ ,
մ է ա ժ ա մ ա ն ա կ ։
Աթալին
էքեռաւ
եւ էւբ անՀատական
բռն տկա
լութ
է
ւնն ալ
է –
րեն Հեա
մեռաւ։
Բայց ղաղափաբին
բռնակալու -
թիւնբ
կր մնայ » ;
Շիքակօ Թրիպիւն
ՀԱւելի
ք ա ն տասբ տա–
ւիէէ
՚իեր
՚սմէնէ սլւսաուաւոբ
մարգ
անՀամբեր կբ
սպասէբ
Աթալինի
մաՀուան
: Հիմա
որ ան
մեռած
է, մեբ ուբախութիէնբ
կբ չափէաւոբուի
միայն
այն
էէտխուէ
թ է իր յաչորգբ,
Մալենքով,
ցոյց
պի
տի տայ թ է ինքն
ալ նման
վայրենի
մըն է, թ ե -
րեւս
աւելի անարգ
ծ :
թ՚այլքղ - Աթար •— «
Աթ՚սլէւնի
ա ն գ թ ո ւ թ ի լ Ս բ
նաՀանչ
մբն
է բ
գ է պ ի
ս լ ա տ մ ո լ թ ե ա ն
ա մ է ն է ն խա
ւարակուռ
ղաբեբբ
։ Մեծ
ս տ ո ւ ե ր
մ ը
անցաւ
՛թ՛
յ՛ք
երկրաղունւղէնւ
»
է
Fonds A.R.A.M
