նայ
սարին
վրայ՝
լռած֊ էր երգը
Հայրենասէր
ձեր երր՝
քաշուեր
էին իրենց
աուներր ;
Ամրան այգ կիրակի
օրր, ամոչերր կուաակ -
ուեցան
էրէրնայ
սարին
վրայ,
խճճուեցան
, իրա
րու,
մ իացան եւ
շէ
^եցին
վա յրադ
գագանի
մր
պատկերր, որ Հովէն
քշուեցաւ
գէպի
Կաոլց կղ -
զին , կախուեցալ
անոր
երկինքէն :
•Րիւրա
աւազակախումրր,
ամրան
կիրակի
օր,
կէսօրէ
վերք , մտաւ կտոլց
կղգին
վանքին ար -
էէաթն ու ոսկին կոզոպտելու
, անոր
շէնքերր այ
րելու եւ րնակիշներր
սպաննելու
Համար։
Զտրա -
ղէա
լուրր
Հասաւ
ամէն տեղ; Լսեց նաեւ Վանա -
Հայրր։
Պապանձեցան
լեղուներր եւմաՀուան գո -
գր անցաւ
Հոգիներու
վրայէն
ւ
ԱՀա
վանքին
սեմ
ին
մ օտ կեցաձ՝ են աւաղա -
կապեան ու իր խումբր
սպառնական
եւ
ոճրալից
աշքերով, ու հ՜երունի
վանաՀայրր՝
անոնց առ -
քեւ , Հովէն
ղողացոգ
ուռենիին պէս :
ՎանաՀայրր
ԴԼէ՚է
՚Կ
՚՚Ր
" ՛ ֊ նկուն,
շրթունք -
ներր
անձայն կր շարժին : Կ՝ազօքժէ
օղնութիւն կր
Հայցէ
Ասաուհ-մէ Հ
Ապա
յոգնահ՜ ռւ շնշատ , կերկերուն
ձայնով
կ՚րսէ .
հ՚^նշ կ ուղէք
ինձմէ ել վանքէս
,
"Րզէ ~
ներս , զթացէք
ինհ՜ի եւ վանականներուս
. • • Հոս
Ասաուհ՜ոյ
տունն է, եւ մենք
անոր հ՜առաներն ,
խնայեցէք ել վնաս
մի տաք
,ոլ ես պիտի
օլ՚Հ -
նեմ
ձեզ :
Աւազակապետր
լսեց այս խօսքե՜ ր ր , տեսաւ
նա
է՛. հ՜ե րուկ
վանաՀօր
Հ ոգեկան ու
մ ա
րմնական
տաղնապր։
Վ^անաՀայրր
ծ՜աղրելոլ՝
թէ Հայ
վանքին
Հ րա շագո րհ՜ութեան
Համ րաւր
Հեգնելու
Համար , ով գիտէ , աւազակապետր
հ՜ռեցաւ գե -
տին , մ՚րքիւն
մր վերցոլց
անկէ , ՚էյ/"–խր
Վ
՚Րց՚՚՚֊Յ
մարմ ինէն ել երկուքն ալ գրաւ
գերեղմանին
սալ–
քարին
՚Լրայ,
րսաւ .
Գէ ,
փափադ
աղօթէ, եթէ ազօթքովգ
այս
գլոլխր
կտրուած
մրքիւնր
ո՚լ^ւ^էցնես՝
վնաս
սլիտի
շՀասցնեմ
ոշ քեղի
ոշ վանքիղ
, եւ ոշ ալ վանա -
կաններուգ
I
^ Վանա կանր
ծունկր
գրաւ
գետին
ր , քերմե -
էւանգութեամ
բ
Համ բուրեց
Հա յրենի
Հողր ա յն -
ոլէս
ւ՚^էպէ"
"Ր պէաի
Համբուրէր
ոկիՀլլ սլաաա–
րաղի ժամանակ։
Ան աղօթեց իսրաէ ե՜լ Հաւատ -
քին՛ տաքովր^
մրքիւնր
յարութիւն
առաւ. Հոս ու
Հոն վազեց , ասլա՛՝ ոալքարէն
ի^քզի^րր վար նե -
աեց ու փախաւ
՚ ։՝՜
^
Հրա շքր կատարուած
էր • • . :
Աւաղակապետր
զ՚լքաց , մեղայի
եկաւ,
քրիս "
տոնէութիլնր
րնգունեց,
գարձաւ
Լուսա րար • Հա՜*
ւատարմօրէն
ծառայելո
՚է
վանքին :
ԱՕԱ
ՎԱՆԻ
Ուչադաէթիէճ
« Յառյ՚ք »ի վե րՀ ր ատա րակմ ան
ութե
րորգ
չրքանր կր լրանա
յ յառաքի
կա
յ ապր
իլին :
Նոր
տարեշրքանի
Համար
կարղ. մր
ւիոփոխու–
թիւնւներ
նախատեսուած
ՐԱալով
,
կր
խնղրուի
մեր
բոլոր
բաժանոբդներէն
օր աասջ փակել իրենց
աոկախ հա շիւնե րը :
Ապրիլ \էն սկսեալ
պիտի դադրեցնենք բո -
լոր անվ՜նար թ ֊ ե րթ ե ր ո ւ ն ա ռ աքումը :
ՎԱՐՋՈՒԹԻՒՆ
Մեծաոսնք
Տորեւնաէ ՀաէդապետիԱ^
Արժան է ել արգար որմեբ կրթական
մշակ -
^երր եւ մ եր
մ չակո
յթի
՛էտ րպե անե բ ր իրենց տա -
րիներու
նուիրումին եւ տքնու^էի
ւննե բէն
՚/եբք
ար
ժանանան
յաբղանքի
եւ ղնաՀւա^անքի
Հրապարա
կային
ցոյցի
մ բ : Տարիներու
յոգնաքան
վաստա -
Կր \ որուն չատ յաճաիս
էլուղեկցի
նաեւ Հանապա -
ղօբեայ
նիւթական
մաաՀոգութիւնր
, յարգանք եւ
նաեւ երախտիք կր պարտաղրէ
սբաբղան
Հէււբէ մբ
բռն եո՚ծ ա յ՛գ նուիբեա^ւե
բու^ւ Հանգէպ :
Բայց Հաւատաւ/էք ոբ Ա ուրատեան
վաբժա -
բանի
այսօրոլան
յոբելենական
Հանգէսին
կագմա -
կե ր՛գի չնե
ր բ րնկալեալ
յարգանքին ու ղնւաՀաւոան–
քին Հետ աո աւելապէս
ուղած
են չեչտել
երախտի
քով
առլցուն
խանղ տղսւտանքբ՝ որաշա կեր տական
գրսքսեղաններէն
իսկ սկսած կր տածին
Հանղէպ
իրենց
մեծանուն գաստ իա բակին
, Հ. ԱաՀակ
վրգ՛
Տէր
Մովսէսեանւի : Լ՛ւ. յոբելեաբին
ցանուցրիւ ու
Հեռակա
յ ստո ւա րա թ իւսանե
ր բմ ասնակից
են խան–
գազւոատնքին
եւ ի սբտէ ներկայ
իրենց վարգա -
պեաին
րնծայա ած յարղանքին
:
Զին՚ագագաբէն
տոգին;
մեբ շրքանէն
սկսեալ,
Մ ք՛՛ի թա բեանւ սաներ
ր աշակերտած
ենմեծաբժէ
ք
ան ունէն երով
վա րպե տնւե րու
ինշսլէս
Հաց ունի
,
ՆուՀ՚ււ"/ե աե ան , ԵրեէՐեանւ , Վաղի կեան , Թորոս -
եան
,
Թոէքսւճէէէն , քյատիկեւէ՚ր ել ուրիշներ
որոնք
ակնէածտնէք ել ոլատկաոանւք կ աղւլէինք : Բայց
Հ .
ԱաՀէսկ
ղւսղ՚ոնւիքն
ու^ւեցած եւ իր սաներուն
ներ -
շնշել՚/ւ
ակնածանքին. Հետ ն՛աեւ
ղո րւէվ ի եւ իսանւ -
–րուրոէոանւքի
քե՜րմիկ
ղղացում
մր ռր կր տեւէ
մեր
մ էք , կր տոկա
յ տարիներուն
Հետ ,կեանքին
Համ^ւ–
թաց :
Ա՝եր ՛ո լս ղ որովն ու ի՚անգւսղատանւքբ
պիտի
րմբռնենւ
մանտւանգ
Փարիղի
ազղակիցնւե
ր բ , ո -
րոնւք քսանեւՀինգ
տարիներ
վայելեցինւ
Հ
• ԱաՀա–
կի ներկ՛ս
յու թիւնր
իրենւց ՛էէք իրրեւ
տեսուչ
Մու
բատեան
վարժարանի
, ուր շատ անզամ
լսեցին
իր
սրտաբուխ
, լաճաիւ
խտնւղ ավառ
,
երրեմնւ
ձաղկող
ր՚՚՚յց
միշտ
Հտ յրենասէ
ր ու Հայանաւէբ
ի՚օոքբ ,
գա րձնե լով
ղին՛ ք շա՛ո
սե րուած
Հ անւրած անո
թ
ղէւէք մր։ Թերեւս
ամէնէն
ժողովրգականր
Մխի -
թաբեանւց
շարքին
մ էք ;
Կրնայի
«Տառախի
ք՚սնւի մր սիւնակնեբր
գր -
րոււեչ
սլա բղ ելո
լ
Համ ար
մ եծանւունւ
վւերղ ա պետ
ինւ
կեւսնրբ եւ թուելու
Հա՚քար
զ ո բծ բ , պատմ
ակսւնէն
մինշեւ
կբթականբ,
աղղայինւէն
մինւշեւ
շինարա -
րականբ \
Յոբելեանի
Հանւղէսի
բնւթացքին
պիտի
յ1՚շա^^
տակա ին ան չո
ւ շտ • ա րլ մ անւրամւՍսն ութիւններ
բ ,
որքունւ ալ ծանօթ
ի ր ողութիէննե
ր րԱանլ
I
կ ր բաւականանամ
ոակա
յն ա քո ք՚ոնի
մ ր «ի
խորոց
սրտի»
տողերով
՝ իմ բնկերնէե՜րու ո Հետ
յայտնւելու
Համաբ
զեր րոբղելի
յոբելեար
Հօր մեր
ամ բողք
քսւրզանքր
, Հոլարտանքր
եւ խա1՚գազա -
տանւքլ։ , մենք ոբ վա լելեցինք
իր մ լոք իւնւ ու սրաին
ղ անձե բբ իր Հայրական
գորովով
օծուն :
ԲԱԲԳԷՆ
ԳԱՎԷԶ
ԿԱՐԳԱՑԷ՚Բ
ԵՒ ՏԱՐԱԵԵՑԷ՚Բ
«ՅԱՌԱՋ»Ը
«ՑԱՌԱՋ»Ի
ԹԵՐԹՕՆԸ
(37)
ԱԻԵՐԱԿՆԵՐՈԻ ՄԷՋ
կոյրերոլ
չալ՚քր
կանցէւէբ
մեբ առքեւէն
• կա
յին Ոբ վ ի րաւո րուած աբտե ւանունքնե
ր ունէին
ել
երբ
լային՝
սարսավւելի էբ • արցունքին
Հետ ա -
բիւն կր Հոսէր
այտերնուն
՚էրայ • ծայրայեղ
ղգու–
շաւոբոլթիլններ
րնէ
ինք
իրենց ցաւբ շգրգռե -
լու , իրենց
զգայնութիւններր
չարթնցնելու
Հւ
մար , բայց
ղուր էբ
ռանռ մեո աեսնեւու ե
չեմ
զիտեբ
ինչպէ՞ս ա -
՛ց ՛ւ ւ՚զ տ
լ
ւղեռ առանց
մեր ձայնր
լսե–
չու կբ զգա
յինւ թէ տրամագիր
ենք խգճալոլ
իրենց
վրայ, թէ մեր մէք կապ մբ կայ՝
որով անմիքա -
պէո
Հագռրգակցութեան
մէք կ բլլանք
իրենց
Հո -
գեկան
վչ,ճակին Հեա :
Ցաւեբգ
առնեմ,
քոյրս,
քեղի
շբսենք , ո–
րն՞ւ
րսենք, ո՞վ մեր տարտբ կր Հասկնայ
• Օտա -
րին սիբտր
քտրի պէս կարծր է՛ մէկ ձեռքով կու
աան,
միւս
ձեռքով կր զարնեն :
Ու մէկ Հոգի մր կարող
էր ամ բողք աշխարՀ
մր
թշուառութիւն
ներկայացնել,
միայն
իբ պաամու–
թիւնյր
լզելով ;
Գուրսր
մ իշտ ամբոխբ կր մ ռնշէր
. . . : Բանի
սպասման
ժամեբր
կ՝ան,ցնէին , այնքան
անՀոոէ -
բերոլթիւձր
կր մեծնար...
երրեմն
մէկր,
աւելի
(Շար–)
ճա
լ։
1։ ^1 , կամ մտրակուած
պաՀանքքին
ստիպո -
ղա կսւ՚1ւ ո
լ
թ ե՝1ւէն
արգելքներուն
չանսալով ու ամ -
բ՛՛իր
ճեղքելով կբ Հասնէբ
մինչեւ
մեղի՛ Բ^Գ ՜
Հան րասլէ ս մա յրերր ա յս կե րպով կուգա
յին
մ եղ
մ օտ :
ԱյՍպէսով էր ոբ յանկա
բծ
ղուռբ
բացուեցաւ
կռնակին
վրան ու խե լա յ ե ղ կին
մ ր
նետուեցաւ
ներս
՚ կո յրերր
աՀա բե կ , խա բխավւե
լով
իրարու,
զարնուեցան
եւ ուրի^եր
բնաղղով
ճամ բա
յ տր
լին :
- ^
՜ •
Երիաասաբգ
կին մ լ ^ էր • բաւական
^ւոբՀքուԼ
Կ (ԼԿէ՚էՐ ՒԲ Լ՛"չ"՚ԼՎ
"՚Ր11.
՚՛՚ Բ՚"Ղմաթիւ
ժամեր
կր կախուէին
կոնակն
ի վար • ՚էէ՚՚՚-խր
ծածկած
էր
ճերմակ
քողով,
որուն
ծազբբ կր ծածկէր
նաեւ
իր
կզակբ :
Ա
Հ
դիմ անա
լու աստիճանբ
անցե ր է
ինծի
Համաբ
. . . զինովյւ
ու խենթի պէս եմ • • •
խղճացէք
ինծի :
Ու թեւերուն
՛էբա յ կրած
ծրարը
բանալով ,
կարկսւռեց
մեզքւ :
-
ԱՀ աւասիկ
• ՚ . ալ մնացածր
դուք գիտէք :
ԱնՀւուտաալի
նիՀարութեամբ
բոլորովին
մեբկ
տզայ
, ղրեթէ
վիժած
մրն էր մեր
ներկայացուա–
ծ բ • կարծես
մ իայն
գանկը
մ եծցեր էբ ու աչքե -
բուն
մէքէնյ
միայն
կարելի էբ եղբակացնել թէ ճրշ–
մարտապէս
վփժած
մր չէ :
Բանի"
ամսու է այս տղան
՚,
Վեց
ամ սու
, պատասխանեց
մ ա յրր
՚ • • :
Աիբելի
Հայրենակիցներ,
պէտք
կա՞՛յ որ Ֆր ՚
կապ–
քՕաչբ,
ամէն
անզամ
ինքզինքը
ներկայացնէ
Հայ
Հասա
ր
ա
կո ւթ ե ան : Տասնւեակ
տարիներու
իր
Հանրօգուտ
գո բծ
ուն էութեամ
բ ծանօթ է ան ա -
մէնքիգ :
ԳաղթաՀա
յ կեանքի
Հոգեբանական
եւ նիւթա
կան
րոլոր
գժուար
ութի ւննեբր
գիմագրաւե
լով
Միութիւնս
կր պաՀԷ
իսիի
ԼՓաբիզի
շրքան) գար–
մանատունբ
, նիւթապէս եւ րաբո յապէս կր մխի -
թաբէ
Հիւանգանոցներու
մէք գտնուած
Հիւանգ -
ներր, կր Հասնի
նեղութեան
մատնուած
իր Հայ -
բենակիցնե
բուն , կր մէսիթարէ
անօգնական բան -
տարկեալները,
կ՚օժտնգակէ
նիւթական
միքոցնե
բէ
՚լուրկ
ուսումնածաբաւ
ա շակե բանե բուն եւ ու
սանողներուն
, օգնութեան
ձեռք կ՚երկարէ
նաեւ
Ֆրանսա
յէն
գուբս
կարօտ
շրքաններու
:
Ուշագբութեան
արժանի չէ" մանուկներու
օ–
գա փոխ ութեան
կա յանր , ուր ամ էն
ամ
առ
Հա -
րիւբներով
Հայ մանուկներ
, ոչ միայն կը կագ -
գռլրուին
ֆիզիքապէս
, այլ կ՚ապրին
Հայաշունչ
մ թնո լորտի
մէք՝
քիչ մր աւելի
ամրացնելով
ի -
^ենց
կապր
Հա
յութեան Հետ :
անու1լնե
բու
Օբ»ուան
աօնակաաաբութիւ–
նը ղոր կր կատարէ
, գրեթէ
ամէն
մասնաճիւղ
նոր տարուան
առթիւ
, քով քովի
Հաւաքելով
Հա
րիւրաւոր
Հայ մանուկներ
,անոնց տալու
Համար
Հ՚սյ Հաւաքական
կեանքի
ոէրր եւ Հայկական
նոբ
տար՛՛ւոյ
ուրա
իսո ւթ իւնր :
Բ"Լ"1՚Ը. կատարելու
Համար,
անշուշտ
Մի -
ութիւնր կբ ծախսէ
մ եծ դումարներ ւ
Ֆբ
՚ կապ՛
քցաչը
իր կռնակր
չունի
նիւթապէս
ապաՀով
ուր
իչ
մ իութիւննեբ
, օղտուե
լու
Համ
ար
պատրաստ
գում ա րներէ ; Իր նեցոլկր
մ իչա
եղած
են անձնուէր
լ^կերուՀիներ
, րաբեկամնեբը
եւ
գթութեան
գործը
սիրող
Հայ Հասաբակութիւնբ
:
Իր ձեռնարկներէն
մէկը,
«Ծոմի Օր» կամ
« Գթութեան
Շաբաթ » աեղի
կ՚ունւենայ
Զաակի
Ա • Յարութեան
կեանքի
վերանոբոգման
մեծ
տօնի աոնչութեամր։
ՊաՀքի
մէք ենք ,կր
սպասենք
Զատկին : Յի չեց
ում
մ ր
մ իա
յն որ Հայ ա յրր թէ
կինր
, սլարմանին եւ մանուկր
, պատրաստուին
օր
առաք ,տա լո լ իրենց սրտաբուխ
նուէրր :
Ազղա պա
Հ պան
մ ան նախանձախնգիր
Հայեր ,
կարօտեալին
բաժին
Հանե լու
Համ ար ,
յէւ/՚Ցէք
կապո
յտ
քցաշ/.
«.՛Ծոմի
0 ր»ուան
ձեռնաբկը :
Տուէք
ձեր
նուէրը
, վստաՀ , ռր ան պիտի
Հասնի
Հիւան–
ղ ին , տնանկին
, բան տ ա բ կե ա
լէւն
ել այո կամ այն
կերպ օգնութեան
կարօտ
ձեր Հայրենակիցին
:
^. կապոյտ
քՍաշբ
մասնաճ իւզե ր էն սկսած
մինչել
կեգբ՛
ւիարչութիւն՝
չէ ունեցած ել չունի վճար -
ուահ
սլա չտօնեանե
բ , անոր անւլամ
ուՀ
ինե բ ր անձ
նուէրներ
են , ոչ մ իա յն իրենց ա չխատանքով
ա
յլ
եւ. նիւթական
զոՀոողւթեամբ
\
^
ինչ ոբ կ՚առնէ
Աիութիւնր
ժո ղովուրգէն
, կր
վերագտբձնէ
ժողուէուրգի
կա րօտեա
լնե բուն
I
Մեր
լ^կե բուՀ
ինե բ ր կնքուած ել թուագրր -
՚։ւած
թերթիկներով
կր շրքին տուներր
: Տուէք
ձեր
լուման
, որպէսղի
Մ ի՛ութիւնս
կարենայ
գոՀա -
ցում
տալ
իրեն եզած
բոլոր
գիմումներուն
՚, ո
Նուէբները
ուղղակի
ղրկել
նաեւ
Օօ1\
ճշտ ճ^ոոտուտոտ
քքՅոշտ,
Ը.
Շհշզսշ Րօտէ31
Բ
ՅՈՏ ք՝1օ.
5985.07.^— Ֆր –Կապոյտ Խաչի Կեդր– վ ա ր չ ո ւթիւն
ՆՈՐ ՊԱՐԱԻքԱՎԵՐԸ ԵՒ ՆԿԱՐԻՋ
ԳԱՌԶՈՒ
ԶԱՊկԼ եԾԱՇԵԱՆ
Մ ս՛ րտ
\7էն ի վեր Ամվւիր
թատրոնին
մէք քիո–
լան
Փըթիթ
պ ալէի
խումբր
սկսաւ
նե՜րկայացնել
չ"բս
ոլարտխագեբ,
որոնց
մէք կը վրայլին առաք -
նւակարգ
պարողներ ել սլարոլՀինեբ
:
«Մար՚լարիտր»
, «Աինէ - Պիժոլ » ,
«Գայլր»
եւ
« 24
ժամ էն սուգ»
սլարախաղեբուն
ամ
էնէն
յաականչականն
ու ի ս կապէս
գեղարուեսաական
է «Գայլր»
, որուն
նիւթը գրած
են Ժան Անույ
ել
մ՚օրժ
Նը՚էէօ : Հանրի
Տիւթէյէօի
երաժշտութիւնը
ո շինշ
ունի
շաՀեկան
, րա յց
նկարիչ
Գառզուի
պատրաստած
ՀԲէ^ՕՈները
արաակարգ
կախար -
տանքով
մր կր պարուբեն
Հանգիսատեսր։
Գործին
պարերր
յօրինած է քք՚ոլան Փրթի,
որփմիեւնոյե ա–
տեն
գլխաւո բ
մ էէ^ա
բանն է ե լ կր
մ
արմնացնէ
«գայլր»
:
Ներկայացման
ատեն տեսանք
այն
խանգավառ
Հիացում
ր , որուն
արժանացան
Գառզուի
ինքնա -
տիպ
ու իսոբՀբգապաշտ
ւէրձինին գեգեցիկ արտա -
գր ո լ թ ի ւնն ե բ բ : Պա րուպեր
ու գգե
ս տն ե բն ալ Գառ
զուի
կուլմէ սլաւոբաստուած
էին եւ կ ամ բոգքա -
ցնէին
\յ\^^.0՝Անե
ր ու բանաստեգծական
խորՀուրդբ։
(իո լան
Փրթի եւ Վիոլէթ
Վէրտի
բացառիկ
արուեստով
մ ր պարեցին ու Հ ան գիս ատե սնե՜ բուն
փ ո խան ց ե ցին իսկական
յուզո ւմներ է
«
Մ ա բւլա ր իտ »ը ճափսնական
շնորՀալի պա–
բախաղ
մրն էր, իոկ միւս
երկու
պարախագեբբ,
որոնց
մ էք
լիա յլեցաւ
մ ասնաւո րաբար
Բօլէթ
Մարշան
, թեթեւ ու ղուարճալի
գործեր
էին :
ժ՛
ԱՐԳԱՐէ;ԱՆ
Fonds A.R.A.M
