յիԼսւաաղարաՆՆեր
, որոնցմէ
ոմանք
մթչեւ
այսօր
ղեռ
վր պաՀեն
իրե՛նց
գոյութիւնր
;
Ֆաթէմեան
խալիֆայութեան
օրոփ
յիչատակի
արմս^նլ,
է Եանկս
(ՅովՀաննէս)
էչ
^
ասէսէ
Հա
-
ֆրղէաաէն
իյալէֆայի
նախ արարր,
որ Հ ե ա ա ղ ա -
յ ի ն ս ա ա ց ա լ «Բանակի
էմիր
եւ
իսլամութեան
սուր՝»
տիաղոսր,
իրեն
յանձնուեցալ.
րանակի
ղե -
կավա
րութիւնր։
Մեռաւ
\\3\ին։
Հաֆրղ
իսալիւֆայի
օրով
նա իսա րա րներ ու
չաբ–
յԻչ
""""՚ԿԻ
արժանի
է ՊաՀ րամ
(ՎաՀրամ)
Հայաղղի
նաիսարարր,
մեռահ
1
140/՚1ք
:
Անոնց
կար
ղին
7յեՀապ
էլ $ է՜և Տորի,
ոք ստանձնեց
ֆաթիմ
-
եսէՏւներոլ
օրով պեաական
ղանձի
մաաակարարոլ
-
թիւնր։
Հայ
մրն էր,
ոբ իսլամացաւ
եւ
դարձաւ
մո լեռանդ
աղանդաւո
ր մր,
դիաութեամբ
ղբաղե–
ցալ
եւ յիչաաակելի
բաղ
)վ
,ք
մբ չինեց
\
Ֆաթիմեաններոլ
շրքանին
պեաական
բարձր
պաչաօնաաարներէն
էմիբ
Ապոլ
Մանսոլբ
փ ո ս թ ա
Հայաղղի
սլաշամւեան
մդկիթ
մբ շինեց
միրաբեբ–
ԴԻ
արքունին
մէք,
որ կոչուեցաւ
Հ ե ա ա ղ ա յ ի ն «Լե -
բան
Աողը»
(1140) :
Շէնքի
դրան
վքայ
դ ե ռ
մինչեւ
այսօր
կբ
մնայ
յիշաաակարան
մբ, ուր արձս/1ա
-
դրուահ
է Հայաղդի
էմիրին
անոլնբ։
Եզահ
է Ա -
ղեքսանդրիո
յ վաչի
Լկառավարիչ)
, զբադահ
է ղբ–
յ^ականութեամ
չ։ , ոլնի պաամ ական
արմէքաւոր
դորհեր
;
Այո
շրքանին
կր
Հանղիպինք
շաա
մբ
Հայազդի
պաամ
աղ իրնեբու
ել բանասէրներու
, որոնց
յի՚շա–
աակարաններչւ
դ ե ռ
մինչեւ
այսօր
զոյութիւն
ու -՝
նին
:
՝
Գաբձեալ
եզիո/տական
նաւաաոբմի
Հրամանսւ–
աարո՚ւ
թիււնբ
սւոանձնեց
Հմ աօրէն
Պ"՚ար
է լ
Տ
ին
Լուլս
լ
, Հա
յ կ • հադում
ով,
որ Հ ե ա ա ղ ա յին
իսչա
-
մ աղալ
՝.
Ֆաթիմեան
շրքանի
ԱալաՀ
էլ Տին
Ալի
խալի–
ֆա
քին օոով
իրեն
պաշաօն
յանձնւռւեըաւ
Հեաասլն–
դել
հովաՀէննե
րոլ
ել աբձա՚կաղ
էննե
բու
իւմրակ
մր,
որ
մա՚՚ւղիր
էր կոզոպաել
Աւսրզարէի
ղերեզ
-
մանբ
:
Ցսյքոզյ
՚ւ0եստմբ
վարեց
ճակաաամ
ար ա բ
,
ո^չացուց
Հակառակորդի
նաւատոբմբ,
ղչիւաաեց
անոնց
ղեկա
լի
ա րնե
բ բ , ղերի
վ ա ր ե ց
մնացեսււներր
,
բերսււ
զան քք1–ք Եկիսլաոս
,
,որ
վւսւո
աՀեդ
բնւդունե–
լութիւն
մբ րրաւ
իբ յաղթա
կան
ին
։Մ ե ռ ա ւ
1199^5,։
Հա
ք զաոռլթր
եր1լաս
աաենէ
իւ վեբ
հանօթ
է
անով
, որ վ ա ր պ ե ա ն ե ր
եւ արՀեսաաւորներ
աուահ
է ոսկերչութեան
, փորաղրութեան
եւ
լոլսանկաբ–
.շոլթեււն
մէք։
Անոնւ/
մեհ մասր
աեղաւորուեցաւ
հան
հք
Ա
՛լիքի
մէք,
ԺԹ • ղաբուն
:
Գարձեալ
\Գրդ
ղ՚ոբուն՛
Եզիպաոսի
քաղւսքա
-
կանւ եւ ղիաականւ
կեանւքին
մէք կբ
յիշուին
շաա
մբ
Հայ
առա
ք
ն՛ո րգն։ ե
րոլ
անուններ,
զորս
Աղիզ
հան
-
քի՛,
իր
պատ՚ք ագք։ աական։
քօգ֊ո ւահնե
րո
ւն
մէք
Կր
քիշաա՚սկէ
• անւոնւց
կուբ՚լի՚ն։՝
Պօդոս
սլէյ
Եուսուֆ
,
Արթին
պէյ
(Հ՚սյրր
Եագուպ
Արթին
փաշայի)
,
քցեսրու
պէյ,
Նուպար
ւիաշա,
կսւրապեա
սլէյ
Նու
պաբ
, Առաքել
պէյ
Նուպար
, Տիղբան
փաշա
,
Եա–
գոլսք
Ա
քէ
թ իւնւ ւիա
շ ա՝ ՝,
Եւ
այսօր
մեբ
Հայ Հայրենակիցներբ
կլ՚հառա
-
յեն,
ինչպէս
անցեալին,
իրաւաբանական
,
եբկրա–
չավսսկսն
, աբոէեսանեբու
եւ
ճ՛ս բաա
րար
ուես՚ո
-
ներու
մէք։
Անոնց
վաբիչներբ
միշա
ճանչղռլահ
են
իբբեւ
ոզքամիւո
եւ
բ՚սրի
վարքհ
աէր
:
ԱՀ՚ռւ՚սսիկ
գազութ
մր,
որ վաղ՚>էց
կողք
կողքի
կ՝աւղրի
Ե -
ռեւսաոսե
մոոովուրո
ին Հեւո
:
* ՛ ^
/
^ ՚ -
թարգմ.
Կ–
ԹՈՐԻԿԵԱՆ
ՏՈՄՍԵՐ
ՕՐԵՐՆ
ԱՆՑԱՆ
ԳԱԱԸ ԱՌԱԾ
ԸԼԼԱԼՈՒ
է
հքօսքբ
խօսք
կբ
բս/նայ
, կ՝բսէ
մեր
իմասաուն
մողովուբղբ։
Անցեալ
կիրակի
սիւնակ
մբ
նուիբահ
էինք
Մայքբլ
Արլլնին
% Բանի
մր աող
ալ այսօր
:
^ կանանչ
Գլիսարքլ»իե
Հեղինակբ
իբ Հաաոր
-
Նե բունէ մէք , բնգՀանբապէս
Հասկցուցահ
է ,
թէ
ինք
Հայ է :
Եւ
սակայն
, այդ
խո սաովանո
ւթիւն
բ բբահ
է
ակամայ
, ոբովՀեաեւ
չէ
կրցահ
ղաղանի
պաՀել
« յանցա՛նք»
մ ր որուն
սլա ա ս։ ս իսանա աո ւն , բնաէլա
-
նաբար
, ինք չէ : Անունւբ
Տիղբան
,
մականունբ՝
Գույ՚՚ւմճեան
: կբնա՛՛բ
ուրանա
լ էր
հագւււմբ
:
Իր վէպերէն
մէկուն
մէք. Աք
լրն , կբ խօ՜սէ
Հա
յ ո ւ
մրմ
ասին
, ո լ՛ո
ւնւ ,
օաար
մ բ , կբ
Հա բցնէ
.
ի՚^նչ
էք։
Հայ եմ
.
Զեմ Հաւաաաբ
• • •
ինչսլէ՞՛ս
թէ
չէք Հաւաաար
: ԱշիսարՀի
մէք
կա՞յ
յիմար
մբ որ Հայ
չբլլայ։
ել «Հայ
եմ» Ր"էր
՚
Մ ա քքբլ
Աբլրն
,
"՚ յ ս աեսա
կ սրամ աութ
իւննե–
րով
է "բ , յաճաիս
, կր իսա յթէ
մեբ
մողուիուբղբ^
որուն։
մասին
իր
ունեցահ
հւսնօթութի՚էն՜ւեքբ
«օխան
օաաբ»ին
ունեցահէն
աւելի
չեն ,պակաս
են :
Բայց,
պ ա ա ա Հ ե ց ա լ
ոբ
խայթերուն
աւքէնէն
փառսւլոբբ
սաանաբ
ինք, ասկէ աասնեակ
մբ աա
-
րինեբ առաք
;
Պա՚ոերագմին
"կիզրբ
, ԼոՆ՚ոոն
էր : Կբ
ճանչ
նար
լորւո
Տաալի
անունւով
երեւելի
մբ,
ոբունւ
բա–
բեխօսութեամր
կրցահ
էր,
1940/.Տ/
կամ
1941/Տ» ,
կաբե ւոբ
պա
շաօն
մ բ
ձեռք
ձգ քւ լ
Ա իքի՛ն
Ան ՛լ
քիոյ
մէք։
Կ
ք.
աւո րակ՛սն
Պ ա շտպսն
ո
լ
թեան
Շրք՛
Մարմ
-
ւն ԷՆ
սլք,ւո Նշանւսւկո
ւս/հ էբ՝
Պ բք՚՚ք էնկբմ
ի մօ՚ռերբ
՚,
Փ " թ^՛ ր ի կ
մ լ՛ն է
ւղա
յթք,ցալ
երբ
մ ք;
ր
անւգլիա
ցի
բաբեքլամներբ
լսեցին։
թէ
օ՚ռարական
մ բ
Պ ուլ քլա ր ի՛ա
հնահ
եւ Ա էնչէոթբր
մ եհցահ
Հա
ք քբ–
բիսա՚նք,–այ
ա յգքան
պաաասխա՛ն
ա աու
սլա
չաօն,
մբ
կր սաանաբ,
ալն պաՀուն,
երբ
Հայբենի՛քբ
ա–^
Հաւոր
սպառն/ալիքի,
մբ առքեւ
էր
:
|
Եւ , Հար
յա պնդում
խոթ^
բդս։
րանի՛ն
մ էք : Գան–
դատոքլՆերէն
քանի
մբ
Հողի
–ալ • • • լնկերվարա
-
կան
:
Օրին
մէքլն
ալ , բւմ՚եցինւ
մեբ
Աայքի՚նւ
թեւէն
ու. դուրս
չսլրտեւլինէ։
կարհեմ
լոր՚ռ
Տատլին
ալ
Օրերն աէնցան– վսւբդյյ-րը թօշ– երդերը լռսւ՛
կքբս6ցւԱՆցի՞ արդեօք ճաւքբաս• գիշերն է մօտ–
Րայց եեււաւոբ մշՌւշներւււ-ն մ է ջ է ն կարօտ
Զայնի մր կաւնչր կը հսւՂւնի միշտ քազցրա,լա.բ:
Ի^նչ կ՚րսէ ան– սէ՞րն ընկերոջ մը ցնարային,
Թէ պաղաաանքր մեռելի մը սիրական՛
Որ յռւսալով այցելռՆթիւ֊ն մը շիբմակաւն ,
Կր ՜նեզքէ յթ-ւււմբն իր սւնծաւնօթ գեբեզմանին • • •
Բայց ՚ննջեցեալր ճշմարիտ ե՞ս եմ սւրդեօք ,
Որ կանչող ձայնլւ սաէստկօրէն սրաամււրմււք
Չեմ իմանար յ եւ այս ՜նտ,մրուն վրայ մււլորած՛
Չեմ գիտեր ո՞ւր կ՚երթաճ քայլերըս դեդեւկոտ,
Գէպի վսւղուաւն այւ֊աւօտնե՞րր լուսարբած՛,
Թէ օրերուս վերջալոյսին մաևակարօտ • • •
ԱՐԱԷՆ
ԵՐԿԱԹ
ՄՏԱԵՈԻՄՆԵՐ
լի
մբ
լման. առաւ
Բանի
մ բ ամ
իս վերք , Հ ՚ " յ գ րագ
է աբ
իր
չուն^
չր
քլ^առեէր
ամերէքլ–
սււիերունւ
վ ռա ք ^ ուր
մ քւն։ -
չեւ
Հէմա
քլբ մնալ
եւ , անչոլչա
, երբե՚Րն
իր ա
-
ււանւձնւութեան
սլաՀերուէւ
իր մաահէ
՚ •
Աէւօգոլւո
է ե՛լեր;
իրենց
լեգուով
գրեցի
՚ ՚ •
՛Բանէ
մբ հազիքլներ
նեաեցի
իւրենց
դրականութեան
լոհ
՛՛է
քն մէք–՛՛
ԾափւոՀարեցքն
: Գբպանւս
ալ
ւււնէի
իրենց
ա^-ցսւէլիբր
՚, Միշտ
իւրենց
լեղունէ
իսօսեցսէք
եւ
Հաղիւ
րարքւՀաճեդա՛լ
Հայերէն
խօսիլ
Հայրիկին
ու
մաԱ։իէլ1ն
Հքատ։
Վտսւնգի
ւէլաՀունւ
, ուգեցի
դ ր ա
-
էլան
սւսքացոյցր
աալ
իմ
Հ ւււ ւաաա
րմ
ո ւթեանէ
՛է
:
Բա քց , աւիսւ
^էէ
,
աքս
օրուան
ա րմանւսցուց
,
Ուրեւքնէ
իմ
^՛անւուիս-րիութիւն։ս»
մէկ
փէՆնի
ալ չաբմեր
ե–
ղեբ
: Մե՜ղք
. . .
Աքո , մ ե՚քք , մ անաւանւգ
անւոբ
Համ
ւսբ
ոբ
մեր
Մ ա քքք։ն աչքերբ
բացոլեցան
, երբ
իր ւոաբիքր
յ ի
սուն ին բարեւ
կոււոար
: Աւելի
կսն
ու
խէն
Հասկր
-
Ցէչէր
ոբ անկարելի
է կաաաբեալ
բախաաւո՛
*
բութեան
ՀասՆել
, սակա
յնւ ո չ–կատս։րեա
լ բ ա խաա–
;
ւո րու թիւնն
ալ գէ
չ չէ
՜՛
\
Աչխաաանքբ
անէհք
չէ , այԼ սնՀրամեչաու–
\
թիւն
՚.
\
Ամուսնացիր
որքան
կարելի
է չուտ,
ամէ
- \
Նից
լալ է մինչեւ
քսան
աարեկան
Հասակբ
՚. Պ"ակր
-.
պիտի
լ1նի առա
ք ինբ
եւ կեանքի
ամ ենամ աքուր
I
ո լրա
իս։։ ւթ
ի՛ւն բ
՝.
՚
^
Մ ի նա խանձի
բ ։ Նախանձը^խստացնում
է եւ |
մաշեցնում
: Անկարելի
է հահկել
զայն։
Հետեւան
քբ
ա^
է
լինում
, որ
բոլորինւ
թ^ամեցնում
եւ» |
քեղ
:
՚1
^
Առողքութիւնբ
բարիք
է , ս՚սքլայն
ոչ բ ա բ – \
բութիւն
:
՚
՚
Մի ափսոսար
անցեալի
մասին
եւ
մինչեւ
չ
վերքէն
օրբ քո լս ունեցիր
ա պ ա գ ա յ ի
Համար
:
)>Հ
Մի
մեռցներ
կիրքերդ,
տոանց
կրքերի
, \
կեանքր
Նմսն
է մաՀոլ
; Ա աքլա
յն սոր/իէ
նբանց
վա–
ւ՛
X
Ոսկին
ամենամեհ
խոլին
է մեր ղո յոլթես/ծ
: ՛՜
Եթէ
ում չես գտնի
քո մէք նւրանւ աւռելու,
այն մա–
ւ
մանակ,
բաղտալոբութեան
ուղին
կիւ։ովինւ
կբ կբր– \
ճաաուի
–րեղ Համար
: Եթէ
նրանւ
կբ
նւո
լի
րուես
, ՚.
ուղինէ
քեղ Համար
քլերքլարքւ
սնչւււվ՛
՝,
յ
X
Ամէն
մամսնակ,
ամենուրեք
, բռ
լո ր ե րԽ ՚^–
ւոյթներր
ունին
դրական
կոգմեբ։
Եղիր
ա յ գ րա
- ՝
նին
միա
յն ուչաղիր
;
^
Մի
էիախենաբ
մա՚Հից,
մի։ մաահիբ
նրա մա՛– :
սինէ եւ մի սարստւիիր
նրանից։
Ապրիր
այն՚ւլէս
, ռբ,
մաՀբ
Հասնւի
իր
մա՛ք անակի՛ն
, ին չպէս
գիչեբբ փո–՛–.
խաբինոլմ
է ցեբեկին
, ինչսլէս
ցեբեկբ
փո խա
բի
- •
նում
է ղիշերին
:
՚.
Թաբգա՚քտնեց
ԱՐԱԷՆ
ԿՐԱԱԻԼՆԻԿԵԱՆ
՝
ոա]IաIIIաII|IIքI1I^I1I)ս]|Iսա1աէIաIՈIIIէIIէՈIIIս||աIՈIII»^
ցահ
պիտի
բլլաբ
որ
նո յնիսկ
Անգլիացին
չքէ
ս ի - :
բեր
որ ՚քէկբ
իր
հադում
բ մոռնայ
մււ Անգլիա
ց
իու– ՚
թիլն
հախէ
:՝՝
^
Տ ո յ ս
ււ՛ւն ինք
, Ար
լրն
իր դասբ
առահ
է ել
Հ
իք–
ւ
մ ա չար
Հտմ
աբՀեր
ա ^
աղղբ
, ո րուն
ար ի՛ւնէբ կայ՛՛^
ուզէ
թէ
չուզէ
իր երակներուն
մ էք
։
1
ԵԻՐՈՊԱՑԻ
I
<ՅԱՌԱՋ»Ի
ԹԵՐԹՕՆԸ
(75)
էՌՏԱԿԱԻՈ Ր ԼՐՏԵՍ ՈԻՀԻՆԵՐ
յ.՛–
ՊՐԱԽԱ
- ԻԱՐԱՏԷԼԻ
ՀԵՐՈԱՈԻՀԻՆ
Ոչ
մէկ
Բբիէոանացի
կբ
Համ արձակէ
ր առան
-
ձին
չա րմիլ
:
Տա
բձա
կո ւմնե
բո
լ
կ՝ են թ ա րկո
լէ
ին
«Հականա»յի
գազտնէի
ղինաբս^ճ.երբ
: Լրտե։։ներ
ոլ
գ ա ւ ա ճ ա ն ն եր կր
ղո րհէին
երկու
կողմերու
մօան\
ալ։
կբակմաբ
Հռչաքլուահ
էր Երուսագէմ
իէ
եւ
Թէք
Ավի՚քի
մէք։
քցաէաբում՝
Եաֆայի
ել
Նաղարէթի,
մէք։
Ոչ ոք ա՚ւլաՀո
վութեան։
մէք
կ՚ա՛ղբէր։
Գաւիթ
քքր
կռուէր
Գողիաթի
ղէմ : Ամբողք
աչխաբՀ
եւ
Միսւցեալ
Աղ՚լերբ
կբ դիտէին
: Հագաբաւո-յնեբ
մե
ռան
\
Հ ո գ ա ւոար
ի շխանո
լ
թիլնբ
ասպարէզ
իք ահ
էր
քաիէքաիսելու
գ ա ղ թ ա
յ ի ն
ուրիշ
երկրի
մբն ալ
ւ|ք
յ ս
ւ՛ւքրոստու
թիւնւբ
: Աշիսա տսւ ւո րա քլան
կուսակցու
-
թեսն
շատ
ւքր ս/1։ղսէմ^երբ
դատապարտեցին
իւրենց
քլա ռաւիա
բութ եանէ բնւթացքր
: Ջրրչիլ
Հրապարակ
ե–
քլալ
ի պտշաէէլանէո
ւթիւն
Ի ս բ՛ո
յ է լա ց քն ե ր ո ւ : Նա
-
իէ
աւլաՀ
Թբոււքրն
բացէ
ի րաց
նպաստաւոր
կք՚բ
-
՚Ղ
("1.
"՚ րւոսէ լա քտէէւեցաւ
Պաղեստիիհի
մէք Հբեանէե
-
բու
անէքքաիսոէ թեէսն
Համար։
Աիւաց՛
Աէլղեբր
իսա -
ղաղոլ
թի՛
ն։ յրո լզէ
ինէ
1
Երուսաղէմ
այն
"իրելի
ՀռմանւէլՀին
էր ^
լ, -
բուն
ամէն
ոք կ՝ուղէբ
տէր
դառնալ։
Բողռքական–
ներր
, կաթոլիկներբ,
Հրեաներբ,
Ա ա Հ մ է տ ա կ ա ն
-
ներբ։
Ու
մինչ
ամէն
օր արիւն
կբ թ ա փ է ր ,
մինչ
յոլզումբ
միշտ
քլբ բարձրանար
, ձեւ կ՚առնէր
բո
––՚
լո բ
մամ
անա
քլնւե րոլ
մ ե հ ա գ ո
յն լրտեսական
սլաա
-
մութիւննեբէն
մէկբ
:
Մ ինչեւ
որ իր բաբեկամներբ
Պբախա
յ ի
բոլոբ
թուէլթերն
ու վաւեր ա գ ի չնե
րբ
չտուին
էնհի
,
չէբ
դիտցուեբ,
թէ մանկամարդ
աղք իկր,՝
որ
կապուահ
էբ
Գէդէոնի
Հետ,
միամամանակ
խորունկ
ու ան -
քլեղհ
րա րեքլամ
ութիւն։
մ բ Հաստատահ
է
ր
Բ րիաա
ււա քլան Հ ա ս ա
ւ։ աքլա պետո
լ
թեսն
բանակի
սպանե
-
բէն
մէկուն
Հետ
՚,
Պ բախա
լրտե՛՛՛ս
մ բնւ էր : կարելի
էբ
զա՛յն
կո
չել
ոաղմ ական
Հետախոլղութեան
սպա
յ մբ՛.
Եթէ
Գեգէոն
Բբիտանացինեբոլ
կողմէ
ձեբբա–
քրււլուսւհ
եւ
մտՀ՚՚ւան
ղատապարտոլահ
Հ / " ՛ / ՛ »
Պբախա
թերեւս
բնաւ
պիտի
չբնդունէր
սէրբ
"՚/"
սպայինւ , որ ի վեր
քո
յ , իսրա
յ է լ ի
ամէնէն
թսԽ
-
քւաղքն
աքաք՛ իւղերէն
մէկբ
ե գ ա լ իր
անկախու
-
թեան
սքատերագմին
մէք
յ
1915/
Տուլէսին
էբ,
որ «փալմաիս»ի
գագւոնի
ռազմ ափո
բձե
բբ
տեղի
կ՛ ո ւնենա–յ
ին իսրա
յէ
լի
մ էք
,
աեղ
մբ. Մեռեալ
հովուն
մօտերբ։
Տեղբ
գագտնի
կէտ
մրնւ էր ,Հեոոլ
ամենամօտիկ
գ իւղէն
։Հոգա։քա–
սի
ա մ ա
յութիւնբ
Հիանալի
յարմարութիւն
ունւէր
ռաղմ ափո
քւձքւ բու
Համար
։ Բայց
ռազմ ա
խաղերբ
մ սւտնւու՚ւ
հ է ք՛նէ Բր ի տ ան։ սւց
ինե
րուն,
: Զօ ոամ ասե ր
Հասան
եւ ձերբակալեցին
ով
ոբ
քլ ոցան
ձեռ ք
ան–
ցբնել
է
ՄաՀավճիռբ
ստոյգ
էր
ամէնուն
Համաբ
;
Գե
գէոն
, վարիչր
, տ ա ր ո ւ ե ց ա ւ
Երուսագէմ
ի պետա
-
կան
բանտբ։
Անոր
վճիռբ
վեբահուեցաւ
15
աաբ
-
ուէէն
բանտարկութեան
:
Զե
բ բ ա կա՛լ՛, ւահն ե ր ռ
ւն
մէք
Պրխայի
չգտնոլիլր
պարզ
գիպուահի
մբ աբ
-
դիւնքն
էր՛. Գեգէոն
ղրկահ
էբ
զայն
Թէլ Ավէվ
կա
րեւոր
գոբհով
մբ։ Պբախա
խենթեցահ
էբ
գայբոյ
թէն
ել կաատգո
ւթենէն
:
Իր բարեկամբ,
էբ գեկավարբ
բրիտ
՚ ձեռքե
-
բու
մէք– • ՛ Ա ա յ բ
Ֆուլա
փորձեց
Պր՚ախան
ետ
կե -
^ ք ^ ՚ ե լ ստոբերքլրեայ
ն՛որ
ղոբհունէոլթենէ
։ Գե
-
գէռնի
ձե
ր բակա
լութենէն
վերք,
յաքորգ
ձերբա
-
կալուելիքբ
ինք կքնար
րլլարտ
Առկրապիի
մօաբ
,
քիեխ՚ւվ
Փինսքբր
փույոցի
փռքր
յարքլաբամնին
մէ^^
յուսաՀէստ
մայր
մբ կբ պա
լքարէր
իր զաւկին
Հա
Տ՚ուղիչ
ցոյց
մբն էր,
րայց
անօգուտ
փորձ
մբէւ
Պ րս՚իւ՚ա
յա յւոարարեց
, թէ պէտք
է գ րսււէ՜
Գեւլէո–
նին
տեգբ։
Եթէ
մտքրբ
փորձէր
քլեց՚նել
գք՚նւքր,
պի
տի՛ փաիսէբ
ել գաղտնի
պիտի՛ ապրէր
մ իւսնե
րոմե
Հետ։
Այլեւս
լնալ
տուն
պիաի
չդաբ
: ինք,
Պրա
-
խա
Ֆուլա
, դասալիք
մբ
չէր։
Ասիքլա
բաց
ւէլտտե.
լւտզմ
մբն էր
Հրես^ն
ե բու
եւ Բբիտանիո
լ
միքեւ
Ցոյցէն
աբգիւնքր
այն էր,
որ էէայր
Ֆուլա
ի
վիբէ"յ
^ ՚ " ր ^ " ՚ ^ տ
՚
իսկ
ե՛՛ս ինչ կրնամ
բնե/ : Թող
ես ալ
ող–
նեմ
։
Տի՛կին
Ֆուլա,
որ պատրաստ
Հանգեբձեգէնւի
էէ
՚սնւո՛ թ ՛քր բտւք՚սհ
էր , Համ։ւ։ձաինեցալ
հրսւբներ
գրկել
Եբուսագէւքէ
բանտբ
:
Թաբ^. ^. Գ
Բ–
Զ՚՚ՆԿՐՐ
Fonds A.R.A.M
