ՏԱՐեԴԱՐՏԻ ՍՏՔեՐ
ԳաւԱտկցոէթեաԱ Վիչոցով
• Հայ
Գեղափոքսէսկան
Գա^ակցու.թեան
62ր(ք -
յսմեակի
I"յII օրքէ մեր Հոդոլ, Հսւյեացքր
գառնում է
դէպք՛
նւու.ի րակաՆ
սւՆցեաչր
եւ. սեւեռւում
/ուսա -
պսակ
դէմքերի
վրայ,
որոինք րնկան
ՀքիաՀ կամ ա^
ւչա աո
ւթ ի ւն»
Գէ
"^1."՚Կ
.Է աակ : Տաա են
թանկագին
.,անու.նՆերր
:
Աւեչի բագմ աթիլ. են ան
յա
յա
Հերոս -
՝ ներր
գիւղացի՛ներ
, բանուորներ
, Համեսա
մբ.^
աաւո րականնե ր , ո բոնք
իրենց կեանքբ
ղոՀաբերե–
Լու
մէջ ուրիշ ակնկաչութիւն
չունէին,
քա՛ն
Հ– ՚" ր"–
տաՀարուահ՜
Հա յասաան
ի
փրկոլթիւնբ
Աււա ջ իւն եբեք
աասնեակի
աարիներոլմ
Հայաս–
յբէ։ք
աան
քա ղգ ր ա Հն չի ւ՝ն բառբ
եղեչ է Հ • Տ • Գաչ^ւակ^
քութեան
չ՚՚՚րքերի
Համ ար կանչ , Հմ ա յք ,
յո յս ,
Հուր ումագնիս;
կուսակցութեան
բնաբանին
Օբ -
լայ
մ էջ քսան բչորս մամ կլանուահ՜ է եղել
ղոր՜՝^
հով
աՀա բեկում
,
3"
յղ
Հ գէնքի
Հա յթա
յթում
,
պաաերագմ
, անկախութիւն
, կառավարութիւն
է
Ո՞վ մամանակ
ունէր
քա րողչո լթեամ
ր ղբագելու ,
ա չխ ա ա ա ւո ր ին
պա
րղե
լու
Գա էակցութեան
փի
էի՜
սոփայական
աշխաաաՀայեացքբ
, Հիմնական կամ
ն-ուազադո
յ
աղաաե
լ Հւ
ասում էբ ամ էն րանւ , վեբ Հանում
բնչա ղուրկ
Հա
յ
մարդկանց ել բռնկում
նբանց մէջ օր առաջ մաբ–.
աիրոսանալոլ
կրակբ :
Հողի , Հանքի ու գո րհա րան ի բանուորբ
, Գաշ–
ն հրագիր բ : Աէ կարճ
ն շանա խօսք
յաոաանն
օաաբ
դաՀ իճների
ք^իղ ՚
է
աա բա ր
նակցութեան
շարքերում
, խանգավառ
առւել
Հայասաանին
կեան^^ ու ինչքբ :
Գմբախ
մեբ
մողովրգի
պաՀպանողա կան եւ ունեւոր գա •
ոակարգերբ
եւ նրանց
հոցից
ելահ
«կոսմոպոլիա
իէնտէ լիգէնց իան » • բա ց առո
ւթիւննե
ր բ
յա րգե
լի
են
տարրական
գիաակցութիւնբ
չեն ունեցել ոչ
թէ
լհուել աղատագրական
պա յքարին
, այլ
ղէ
թ
չղլանա
լ նրան
իրենց
Համ ակրո ւթիւնն ու օգնու -
թիւնբ։
Աւելին
տ
Այն մամանակ
, երբ երկու
բբռ–
նակա լութի
ւնների
անլուր
իսմգմ
ութ իլննե
րիւ գէմ ,
չկար
րնգգիմութեան
ուրիչ
միջոց քան ատամ ա -
աամի, աչք աչքի,
արիւն
արիւնի
փոխարէն
կռուի
ձեւբ,
նրանք
գորհով,
ԳՀ
՚Է/՚Վ
"՚– "՛յէ ղատապար–
տելի
միջով^եեբով
ձգտել են ջլատել այգ կռիւբ :
« Աղ աներբ » ամ էն կերպ
կա
չո լից գուրս են եկել
վարկաբե
կելու « վա բմապետներ
ի կո ւս ա կց ո
լ թ
ի
լ .
նր » նեբկա յացնե լով
մ եհ
Գա ^ա կցա կանն ե ր ին եւ
Հերոս
Հա յգու1լնե բ ին : Մէ քանի
Աելիքեանեբից
ու
Կ– ի/ատիսեաներից
գուբս՝ Հայ գբտմատիրու
-
թեսն
Հոհ
մ եհամ ա էք1ւ ո
լ թ
իւն բ ձեռքբ գրպան
ից
չի
Ա ովո բութեան
կարգ է անցել, որ Հայր ան •
Ողբակքոծ հււվը, կատղած շա1ն մը տէս ,
միաբան է, Հաւաքական
կեանքի
անբնգունակ
:
Ահտէբ ՈՆ որթոՆկ |ււլհակներՈՆն
դէմ,
<՚"յ
՚՚3
պատմութիւնբ
բաւական
օրինակներ
Ա ւ ե ՜ր կը գյՆրծէ ,
ռւնի
վեր յիշահ
բ ապացուցանող։
Եթէ մեր երկբի
Վիրաւոր կոՆրծքով, բա(եւՆորներ ա1սոնր գործա
՞
՝ ՚ ՛ ՝ ՚ *
. ՚ ^. ^ . . -
տ31Նն կ՚եբթ–ա)1ւ
փբաի՚Տք թՆԱփելո|Ն, յանույԹ սհ՜Ն հացիւն
Աշ(ոււնը լ՚ալկաՔ, ասկեգոյն պարտէզ. տերեՆներ
դեզքյած ,
Լուսի(ա է ց աթե ր շապրակներռւՐւ վ րայ , շաար ^
ՈՆայնւի պէս
ՈՆ ծսէոեր մերկացտյծ, ծ աոեր որբացա ծ ,
Անտէր ՛ՈՆ մհնա՜կ , որրերոՆ բսյքասկ • - • :
Հաւցիւ ցոբծատա1ն սեմէն ներս մաած,
ԾոՆիւի ՈՆ մոՆյսի պաւլ եբկաթխն հետ,
Սաբաււււր կ՚գգաււ կեղեքուող ւքաբդոՆն ,
Ոսկի՜ կր փսխէ արդաբ քրտինքով • - • :
Ոէ իմ .՚ճայուածքսւ շեշտւակի յ՚աւրաքծ,
կարմիր կ աթս ային, ոքսկի փսխողին ,
Որ ստեղծաւց՚ործ բանՆորր լքուած.
Հր աշք կր գ որ ծ է արդար քրտինքով :
Ա՜խ դուրսը՝ կրկին , հովե(ն ո ւ ս։ւնձրեւին ,
Հայ մարդը աւնաք ՝ գարնռւած թււչոՆն
Անմահ հայրենիքին, կարօտը սրւոիԹ,
ԱբիՆն փսխէ՜, Աստուծււյ լուսին աան : .
Աշնան ոսնեգոյ^։՛ տերեւներուն տա|1) ,
Հին ՈՆ թանկագին մասու1ն։քներ յլ՚իյ՜նքԱ։ւԹ,
Եւ մէկիկ - մէկիկ կը շիջի՜ն ա նյայա ,
ճերմւսկ քաւրերոլւն, լ ո ՜ ւ ս շուքերւուն տակ
Երէկ կրակոտ,այսօր վիրաւյւ՜ր,սրտիկս
ա ր ի ւ 1 ն յ ո ՜ տ ,
Թ օ դ է ՚ ք ո բ հո գ իս գինովւնայ նորէն,
Գանկաուած ցեղիս փառքը ^չալւու ,
Ու յաՏւոււն երէկինւ, լոյսխւ, ո ւ հա՚նՒնաքսին ,
«Վ՚աթան»իՕ| կարօտբ շբթնե ր ռ ւ ս մ ե ո նի ՜ մ • . . :
Հաւյբենիքդ ի ՛մ անու<ւշ, դումւ) կաւ պապերոււս ,
ի ո ց ա ր ծ ա ՚ ր ծ աչքերով հերոսներ ծ՚Տէաւր ,
Հ ո ղի եւ «վաթաւն»ին սրբութե՚ւսյն համար,
՝8ւււ ա 0 1 ո ւ ն ի դ
հալՐար, ծւււցիկգ ինկա՜ն - • - :
Ա–
ԸՆՏՐԻԿԵԱՆ
ԱռաչիԱ տաէիԱԽ
Հանել աղգա
յին
պա յքար
ի ամ
էնէն
րոպէնե ր ին :
62
տարի
Հ > Տ • Գաչ
տաղւ
նա կցո
ապա
լի
•թիւնբ
•ա չխաաաւո
րնե րի Համեստ
ամսավճա
լնե ր ով
է
ապբել ու գո րհե լ :
Անկախութեան
շբջանում
նոյնպէս
Հայ
քաղքե՛
նի գաս ակա րգբ
Գաշնակցութեան
վա բահ
կռուի
կրակի
գհից շատ Հեռոլ
, թիկունքում
,
գիտոգի
գերի
մէջ մնաց կամ ամէն կերպ ճգնեց խանգա
™.
րել «Աբարաաեան»
կառավարութեան
գիււցագնա–
մարտբ
, ե ի՚նգէբ
անկախութեան
:
Հ • Տ • Գանակցութեան
ոչ մ իա
յն
առա^ոբգ–
&եբի , ա յլեւ
չա ր քե բ ի
մ էջ Հագուագէպ
է
տեսնել
անուանի
ունեւորների
կամ նբանց
գաւակներին
•
Գաշնակցութիւնբ
եղել է ու կբ մնայ
աշիսատաւոբ
ու
միջին
ղասակարղերի
կուսակցութիւն
: Այգ "՚~,
րեւի պէս պարղ
ճշմ արտութիւնբ
չի խանգա
բո
ւմ
Հայանուն
մի վարձկան
իք գրել
«Իղվեստիայո
ւմ» ,
իմէ
«Գաշնակցութիւնբ»
խռշոբ
ղբամատէրների
կուսակցութիւն
է կամ
մողովբգական
ղեբա -
սանուՀի
Տասմիկ
Հախբէեանին
ցնղաբանել
Հ%ո -
վի
յ Միբ»
տմսագրում.
« \քնահ
ցարիղմի
եբկղլխեան
արեւի տակ,
Հայ
բուբմուաղիայի
արիւնոտ
կուսակցութիւն
աամբռւթիլնբ
Դաշնակցոլթիւնբ
, որի շաՀերր
նոյնանում
էին
միապետոլթեանշաՀեբի
Հետ, իր հագման
առաջին
օբից կատա բում էբ ատելի
գերր ցարական
գաՀիճ–
ների , մանտտրմնեբի
, լինելով
ցարիղմի աջ
ձեռ^
քբ
գիւղացիների
ոլ
բանուո
բնեբի
բմբռ ստո
ւթիւն
նե բբ
ճնշելոլ
մէջ»։
Մ եհ
րն կե բվա բա կան
ք^եբելբ
առում էբ .
« Երբ մեր
կուսակցոլթեան
Հակառա -
կոբգներն
ինձ պախարակում
են, ես Հանգիստ քբ–
նում
եմ , Համոգուահ
, որ շիտակ
ճամբոմ եմ գ֊բ–
նռւմ , բայց երբ ինձ գո վա բանո
ւմ են , կորցնում
թեամ
պա
յմ աններբ ա շխա րՀագրա
կան թէ
տնտեսական
նպաստահ
են գրան , քիչ ղեր չի խաղացահ
մեր
սնՀատապա
չտ
բնաւո
բութիւնբ ։
Եւբա քանչիւբ
Հա յ՝ անՀատականութիւն
է ՈԼ–
կամք
։ Ամէն ոք իր
իմ ա ցակսնաւթեանն
է ապաւի
նել եւ եթէ Հա յոց
պատմութիւնբ
ձախորղ է լն -
թացել
, քիչ ղեր չի խաղացել
մեր
անՀաաապաչսա
ոգին : Անձնասլաստան
, քաճախ
անտեսել ենք ու
բիչ աղգա կնե ր , կռոլսննեբ
մեր պաամ ո
ւթիւնր
կերտելու
չբջանին
։
Եւբաքանչիւբ
թագաւոր
, իշխան
,
ղեկավար
ում վսաաՀել է միայն
իրեն,
աբՀամարՀել
միւս -
ներբ
, խուսափել
միութիւնից
,
Հաւաքականու
•
թիւնից :
Ե թէ Ե սր ա նՀ ատի կեանքս
ւմ մեհ արմ էք է ,
Հաւաքականութեան
Համար
չարիք
է ։
Հալաքա
կանութիւններբ
միշտ պէտք
ե^ք ունեցել
ումեղ
մի
ութեան
, մ իտկամ
ու թեան
Հտլաքա
կան ո
լթեան
ղո յու թիւնբ
պա
յմ անա
լոր ուահ
էմի ութեամբ,մ
իա
կամ ո թեամբ
, վկա
յ՝ գա րե րի մեր պատմ ութիւնբ
X
Ա քն մամ անակ երբ Հա յութիւնբ
մ իացահ է եգե
լ ^
միշտ
յաղթել է : Հայր
շագախոլահ
է գագափա -
րական ել գո րհն ական տարրերով : ՛էլբա
Հոգին
ղ ա ղա ւիաբա պա շտ է , մ իեւնո
յն
մամ անակ
խիսա
նիւթապէս
շտ
( գո բհնա կան կեան քիմ
էջ)
։Այղ
երկու
աղղակնեբր
տիրաբւսբ
վարել
ենւ Հայբ։
Վսերին աս
տիճանի
գաղափարապաչտ
լինելով
Հա լբ
ղորհել
է
Հո յակապ
Հ ե բ ո ս ո ւթ իւնւնե ր ։ վկայ՝
միայն
վեբջինւ ^Օամեակի
Հայկա՛կան
կեանւքբ; Ա իեւնո
յն
մամտնւակ
ւոա բօ բինտ կօ բէն
նիւթապաչա
է եղել
X
Վ^կայ՝ մեր կեանքբ
Հայբենիքից
գուբս
, մեր
ձեււ–
ներէցութիւնբ
առեւտրռւկան
ասպաբէղում
, մեր
բաբե կեց
ութ իւնբ
Պէաք է գիտնւալ
Հային
մօտենալու
ձեւբ
մի
լորելու
Համար
նրան, օղտաղո
բհե
լու
նբ
վւարական
ողին :
Ամբողջ
Հա լոց պատմութեան
լնթացքին
թե–*
բեւս
միայն։
Գաչնրակցոլթիւնն
է , որ կաբողացել է
Հայբ
միաւորել
, անՀատական
Ե"բ
ղոՀաբեբել
տալ
յանունւ
Հա ւաքա կան։ ո
լ
թեան
։
Գաշնակցութիւնբ
իր անսաՀման
ղաղափաբա -
պաշտութեամբ
կարողացաւ
Հայր
ղարձնել կաբ -
գապաՀ
բանակ , կռուող
ում , Հալբենիքի
անձ •
նւո լէր
ղինուո բ ու բնգՀանաւրին
հառա լող Հաւա -
քականւոլթիւն
։
Գա շնա կցա կան
ողիի
շնո րՀ
իլ
Հայր
գաբձաւ
ա -
գագա՛–
ազգ,
կարողացաւ
ունենալ
իր
Հայբենիքբ
Գաշնակցական
կարգապտՀոլթեան
Հ"՚յՐ
վաբմուեցալ
անսաՀման
Հե
Հայո
շնորՀիւ
բոսո ւթեան
է
դորհնւտկան
գիհեբր
միաւորուեցան
Գա^ակցռւթեան
շնորՀիլ ու անոբ
միջոցով
կրցան աէր գառնալ իբ պետութեան
:
Պէաք է յարատեւէ
Գաչնակցոլթեան
ոգին ,
գագափաբական
ել
•9՛
. . . Ծնուն։գ առաւ
Հա՜յ մողովոլրգի
նւոբ զա —
ււս կ ր կա բճատեւ ու տագնապալի
ե ք կունքէ յե -
տո
յ , եւ հնո ւնղի պարաղաներբ
մ ասամբ
արղէն
կանիւո
րո չեցին
ա՚/ւոր ղա լո ց ճակատագ.իրր
։ ^ բն -
ուահ էր նոր քաղաքական
կագմ ակե բպո
ւթի
ւնբ
Հայ
ագգային
իտէալով, կբ յենուէր
այն գագա -
փարական
երիաասա
րղ
ո
ւթեանւ ստուար
շտրքեբուն
վբա
յ եւ կ՚ազգտրաբէբ
ագաաութեան
ղտղափարին
Հ ետ ոամ
կալի
աբո
լ
թեան
Հա՚ւատմ
քբ : Հայ ո ւնե
ւո ր
աղամամ
լքեց
զ ա յ ն ։
Հայ
բուրէ
՛յ
7տ
ռա
գասակաբգբ
վ
էա
^մռւաս.
քբ
շաբմման
Հանգէպ՝
անոր ամբոգջ
աԱւոգ,.^ .
թեան
բնթացքին
X
Հեռացան
նոբակազմ
«Գաշնակ–
ցութենէն»
ելայս խոշոր գրամա ա ի բ
ո լ
թեան սն ֊
ռւանի
<. • ւ •
. .
^
ԼՔ^Յ
Գ ՚ " յ ՝ ե – Հայ
խոշոբ
զիան
շարունակեց
ի յ, կրաւորական
գիր.
՛ան
ա ոէպ՝
ս
տ ոո^Օ ՜ ...^. ^
.
ոբպէսղի
իբականանայ
Միացեալ
Հայ
աստա>
ՀԱՏԱԱՏԱՆ8Ի
» * » ւ ա 1 1 1 է ւ ւ ւ ւ ւ ւ ւ » ւ « » ւ ո » ւ ւ ւ » ւ տ ւ ո ռ ւ ւ ւ ւ ւ ա ւ է ո է 1 է է է ա 1 < ւ է ո ւ ւ ւ
•ԲԻՋ ՄԸ
ՊԱՏՄՈԻԹԻԻՆ
Գտւշնակցոււթեաւն վաթաոյներկուեբորդ տ ա -
րեդաբձին առթիւ, կ՛արժէ գբի առնել քաւնի մր
թոււականներ, որ տբամաէբտւնօրէնւ կը յաՕգին լքեր
կաւ՚սակցութեաւն հիմէւադրութեաւն :
1862/1.՛
տեզի
կ՚ունենայ
Զ է յ թ
՚ " ^ 1
՚ Ի
ղրամ
ատիբութել
բանբեբներբ,
իտէոլոզներր։
Մնացին
Հրալ^
պարակի
վրայ
բուն մոզովբգակտն
տաբբեբր։ Աբ–
նաո Հրապարակի
վյ,այ,
հա՚յկէ,։1,ս,1Թ դեմոկրա -
աիա|ն
.Նա էր, որ կբ կազմէր
կ "ւսակցոլթեան
,ո՚ղ–
նաշարբ
։ Ն՛Ա էր , որ պիաի
լեցնէր 7ե/
չարքերբ
աւելի քան
60
տարի
շարունակ
:
^ ^ I
յ Լ
գասակաբգեբէն
եւս , վե -
ն
ք.
" – » , ՞ – , յ ՚ " 7 5 ՚ / " 4
ազն՚ուա -
պբս -
Կռ
Ւ
1870/5՛՛
գագտնւի կագմ ակե րպո
լթի
ւ^ւ մբ
ստեզհուի
էրզրոլմի
մէջ ։
1872/յ.
Վանի մէջ կբ Հիմնուի
«Միութիւն
Փրկութիւն
»:
1884^5՛
ԹրքաՀայ
տառապանքներու
արձա
—
էլ III ՛ն ւյ ր Հասահ
բլլալով կովկաս
, Թիֆլիս
ի մէջ կբ
կազմ
ուի
«Հա
յր ենասի րաց
Աիութիւն»բ
, ո ր
իբբեւ
Օրկան
կ՚ունենայ
«Ազատութեան
Աւետաբեր»բ
1885/1՛՛
Աարսէյլի
մէջ կբ
Հրատարակուի
« Աբմենիա»ն
, Մ . Փոր թուգա
լեանի
խմբագրոլ
^
֊եմ
Հաւասարակշռութիւնս
մտաՀոզ
, թէ տնպ
ճառ
միւ բանոլմ
թեբացել
եմբանուոր գաս՛ա՛կար -
՛գի
գէմ»։
62
տարի է ՀայՀոյում
են Գաշնակցութեան։
,
•որովՀեաեւ նա անտեզ գնում է գէպի
իր նպաաա
կբ։
իսկ
բոլշեւիկնեբի
մեր կուսակցութեան
վբայ
իմավւահ
լուտանքի
խորութիւնն
ու սաստ կու -
թիւնբ
Հրճուանք է մեզ Համար։ Նա ապացոյց է
1887/5.
կր Հբաաարակուի
«Հնչակ»բ։
1889^5՛
ԹիֆլիգԻ մէջ կբ Հաստատուի
«Երի -
տասաբգ
Հա յասաան»
կազմակեբպո
ւթիւնբ
։
1890/1՛՝
ցոյց մբ տեղի
կ՚ունենայ
կաբինի
մէշ
ել արիւն կբ թափի ;
1890^5՛
Թիֆլիսի մէջ տեղի
կ՚ունենայ
«Երի -
տասաբգ
Հա քաստան»ր
լ^ւղՀ • մոգով եւ
ՀԻՄԸ ԿԸ
ԳՐՈՒԻ « ՀԱՅ ՑԵԳԱՓՈԽԱԿԱՆՆԵՐԻ
ԳԱՇՆԱԿ -
ՑՈՒԹԵԱՆ » բոլոր յեզավքոխական
խումբեբբ
, մի–
Անչուչտ
, ուբիչ ,
բին,
բարեկեցիկ,
Հարո
կան
խաւերէն
մնացին
զորհի^եբ
մեր
չաբքերուն
մէջ,
իրենք ալ ազնուական
սրտով ումտքով, ա -
նւոնցմէ էր իչիսան Արղութեան
, մեր–
սւ ո ս։ ջ անւա -
կարգ ռաՀվի բանե բէն
, անոնցմէ էր Աիմոն
Զաւար–
ե։սն : Րա քց գո բհիչնեբոլ
ճն։շոդ
մ եհաւէասն
ո՛ւթ իւ
նբ առաջին իսկ տարիներէն
, թէ կովկասի
եւ
Թո՚֊րքիո
յ մէջ , Հա յ մողովոլրգի
խոնարՀ
, Հա—.
մեստ խաւե րէն
է ին
չինւ ա կանւ ի աբՀեստաւո
բի
^
մանբ ա ռե տ րա կ՛ան ի կամ քաՀսքն։ա
յի
զաւակներ
^
ուսո
ւցի չն։եր
Ներսէսեանւ ու քմե մական գպրոց -
նեբու եւ ճեմ արան
ի ո ւսումնաւա
րտնե բ
՛ԼՐ"՛ -
սենեակի
հառայոզներ
, Համ՚ալսաբանաւարտ
ճաբ–
րաղէտնե՜ր,
բմիչկներ
, պեաական
պաչաօնեա
>•
բ
եւայլն։
Հա քկակա՛ն
շարմում բ չէբ կարոգ
ուրիչ բբ -
նո լ թ մբ ունենալ , րայց եթէ ւքիայն գեմոկբա -
տիկ
, մողովրգավար
, վասնղի
Հոսանքբ
սնուցա -
նոզ
ակուն^յեբն
էին, մէկ կողմէն
Խբիմեան ու Ա–
լի շան
, մ իւս
կոգմէն՝
Րաֆֆի ել Նա լբանղեսն *\
Հայ
յեղափոխական
մաաււ. րականոլթիլնր
ղաղա
–|
փարային
մառանգութիւնն
էբ –այգ մեհ , մ.
տա
նե
վրգա
յին
ռաՀվի
բանեI
ոբ աբղար,
ճշմարիտ ու լուսաՀեգ է Հ.
6–
Գաշ -
ացնւելոլ աո աջագրո
լթեամ բ , սակայն
ձախոզելով,
կր վերահուի ՀԱՏ ՅԵՂԱՓՈԽԱԿԱՆ
ԳԱՇՆԱԿՑՈՒ
ԹԵԱՆ
։
1890/5/
լոյս կբ տեսնէ
«Գրօշակ»ի
առաջին
թռոլցիկբ,
իսկ
1892/5,
կբ մշակուե
Հ • 8 • Գաշ -
նակգսլթէ^^
անդրանիկ
հրադիրբ
X
ղո -
ՎԱՐԱՆԳԵԱՆ
նակցութեան
պայքարբ
Ատալինեան
բռնակալոլ
.
^մեան դէմ, յանուն
նրանից տառապոզ
մաբդկու -
թեան ապագայի եւշգթա
յո լահ
Հ՛այաստ՛անի
ւ" ղա
աո
ւթե սն եւ ան կա խ ո ւթեան :
ՀԱՅԿ
ԱԱՐԳԱԵԱՆ
ո^մ
Դ 1 ՚ 7 ձ ^ " ՛ ՝
՝^^^^ափ7րէ՚Ն
ո
վաւելւ.
մեհ <՚սմաբձակոլթիՀ
^.
թե՚։ՐՀ^
17՛՜։՛^^,
^ լ
թեան
Հրաւիրել
մողովոլրգի
՚^րրեբին
ան ինքբ՝
առաջինբՂոեան
նետս ԼՈ"
՚
. I ա ^
լ ^ "
• ղ յեղափոխա
կանբ։
ելի
մեհ
իրու -
կենսունակ
դա
շա
ՈՂ
"՚րգեօք, թնչմարգ,
ի-^ր^
^^^^^^
Fonds A.R.A.M
