Վ.Է(Տ^ԻՆ ՊԱՏմքւԻԲք՚հնԸ
Ա–
1950^
ամառը
Լոյ" տեսաւ.
ՇտհւտէՏ «^11
Տսճ/
տոարլոյն
առաշէն
թիւ֊ը
(թէւ֊
299) ,
ստուար
հտ–
ս*ռր մը\ ինչսլէս
մ է չա
(184
էք) ՚–
Հատորը
կը
բս
՚ցուէր
Լիլ^Անտրէ
Աարսէլի
մէկ ոլսումնասէ
-
բու
֊թեամը
, նոլէրուահ՜՝
Հ՛ոյ րանաստե
գհ ո ւթեան
ւ
^ Ր Ի ^ ՚ ^ ի "լէ" լեգռլ
մը, կայտառ,
ոստոստուն
եւ֊
՝արեւախայտ
: Յետոյ,
իրրեւ. նախաճաշակ,
քանի
մը
թարդմ
անոլթիւննե
ր
Գր . \արեկացիէն–,
՜Լ/ա -
Հտսլետ
Բոլչակէն
, Գրիդոր
Աղթամարցիէն
, Բեր–
դակցի
Ստրկալագէն
, ԷՏրեմիա
Բէօմիւրճեանէն
,
՜Նադաչ
ՏովՆաթանէն
, աչոլղ
ՏովՀաննէսէն
եւ
մոդոէքյրդական
տա գեր գո ւթեն
էն
I
^մ
րադրոլթիւև
ր
, յետ
գրութեւՍե
, կը յայտ
-
՜եէր թէ
աճին,
IVI^^^ս^շ ^6 քքՅոշշ/
մէլ,
թարգմա^
•նութեան
առածին– փորձուէ
մը Զօսլանեան
ներկա
-
յացուցահ–
է Հա յ բանա ստեգհ
-ո
լթիւՆր
,
ոբ
սակայն
գբեթէ
անհ՜անօթ
կր ւմնա յ Արեւմ ուտքի
: քքւ յե -
աո
յ ,կ*աւելցնէ
ր Հետեւեալ
տոգեբր
Զօսլանեանի
մասին.
« Րօ6է6 Շէ հսաՅուտէշ &աւ6ուշո V^V&ոէ, զա
տ՚շտէ տշզսւտ տսթւշտ է1շ 1՚շ1ւէշ քքՅՈ^Յւտշ սոշ 1շ§ւէւա6 ^^բս-
էտէւօո».
քքյ ան դա փառ
երկու,
յօդո ւահ՜նե ր ոփ ,
«Յառալ
»ի
մէշ,
1950
Տուլիս
23ին եւ ՅՕին՝
ներկայացուցի
այս
անակնկալ
մեհաբանքր,
դոր կը
կատարէին
ՇՅհւշւՏ (Յս
Տսձի
տնօրէնը,
ժան Պալար,
եւ իբ ե–
-
€6
Ա ՌԱԶ
»
֊ –
ԳՐԻԳՈՐ 08ԵԱՆ
ՄԱՐԳԸ,
ԻՐ ՀԱՆՐԱՅԻՆ
ԳՈՐԾՈԻՆկՈՒԹԻՒՆՆ
ՈՒ
ԳՐԱԿԱՆՈՒԹԻՒՆԸ
տա
սա
բի
Այնարէ Աարսէլէ
^րագրահ–
էի տալ
ե
կամքէ անկախ սլատճառոփ
րնգՀատուեցաւ
Օաեան
ի
մ ասին սկսահ՜ մեր ա յս ո ւսումնասիբո
ւ -
թի՚-նր–
Ջանանք
ղայն
Հաս ցնել իր փեբշակէտին
:
Թէեւ
այս յօդուաձ՜ն
ալ իրեն խորադիր
ունի
Գր
՚ Օտեան
անունր , բա յց մէկ անդամ ուան
Հա —
մ
111
ր սլիտի
չ՚լրադինք
իրմոփ
/ ւ
մ ե րո ւչագրո
ւթ
իւնը
ամրո
ղշո ւթեամր
սլիաի
կեդրոնացնենք
իյ բիմ
եան
Հայբիկի
սլատ րիա բքա կան
գս բհունէութեան
,
այս
ինքն ՀարստաՀարոլթեանց
խնգրոյն
փրայ
:
Այս
նիւթին
մասնաւոր
յօղուահ
մր
կբ
արա
-
մագրենք^
քանի
մը ւդատճառնեբոփ
.
Ա.
Հ-արստաՀարոլթեանց
խնգրոյն
մէշ կեգ
րոնացահ
է մեր քաղաքական
մ տ ահո
դու
թի
ւնն
ու
գիրքր
իմուրք պետութեան/
Հանգէպ՛.
Բ •
Գք> • ՛Ատեան
լիուլփւ հանօթ գաւառի
եւ
Պոլսոյ ղեկափա
բ տարրերու
քագաքական
մտահո– -
դո ւթեանց
, ուղեց
ոբ Հայրիկր
մտնէ Պոլիս,
իբրեւ
բողոքի
աղաղակ
մ ր թուրք
կամ ա յա կանո
ւթի
ւննե–
րուն դէմ :
Ու փերշապէս
երրորգ՝
Օաեան
բլլալոփ
թուրք
կառափա րութեանւ
,
եսլո՚բքոսնեբու
խո րՀրդա
-
տուն , իր գբալահ
բարձր
գիրքր
^էր
թոյլատրեր
« իո Հանճարեղ
չէի, քաղտքադէտ
չէի,
մա^
մանակին
պաՀանշահ
մարգր
չէի . . . ի՞նչ
էբ
պաս,.
ճառը,
որ Աղդն րնտրեց
ղիո՛. Ջդիւաելով
Ուրիշ
պատճառնեբ
, ղորս Երեսփ. ԸնդՀ.
Ժողո,լը
կրնար
ունենալ,
սա
միայն
ղտայ,
որ ի փաղուց
անտի
թչուառնեբու
Հետ ապրեր
էի, սիրտս կարեկից
է.^
անոնց , ուբեմն
Աղղր
ղայս
կբ պաՀանշէբ
Հինէն
ԻյոնարՀելոփ
Ադդի
րնտրութեան
առաշ
, եկ
•յարէ։՛
լ-՚լ
^.֊լ-ըւ
- լ « լ
.....նձնեցի այս հանր
լուհր։
Աայբ
Եկեղեցւոյ
բե
մին
փրայէն
մողոփբղեան,
խուռնւ
բաղմութեան
խոստացայ,
որ
պատ
բ իա րքո լթեանա
մէշ
աղղին
թչուառութիւնբ
պիտի
ներկայացնեմ
բարեխնամ
Տէրութեան
եւ դարման
խնղբեմ
»:
Ու այդպէս
ալ եղաւ, դարման
խնւդրելոլ
Հա ^
մար
նւոյն նվ.սաին մէշ իսկ ԸնգՀ
՚ Ժողոփր
բնտբեց
Յանձնամողոփ
մր, «Գաւառի
աղղտյ
՚Լոց
կրահ֊
ՀարստաՀարութիւններու
պատճառնե
րբ
քննելու
եւ գարմանր
խորՀելու
Համար»
։
*
Այ" յանձնախում
բր , որուն
նախագաՀ
ութի
լնր–
ստանձնեց
Ներսէ"
Եպի"կ • ՝Լաբմապետեանէ
, կը
բաղկանար
ինր անդամէ
, չոր" եկեղեցական
ել
Հինղ
ա չիսա բՀ ական։
Ակսալ
գորհել
1870
Գեկտ.
^4էն
եւ ճիչգ տասր ամիս փերշ բերաւ
իր
կադմահ
տեղեկաղիրբ
որ կբ բաղկանւաբ
եբկոլ
մասէ;
Առաշին
բամնին
մէշ ճչղուահ
են չորս
կարե^
լոր
կէտեր։
Հետագային
ասռնւք եգանւ
շարմսւոիթր
Թուրքերուն։
Հետ
ունեցահ
մեր պա
յքա
բնւե րո
ւն :
ԱՀա
յօ/րոլահներբ
իրենց
ամենասե։լւք
փիճտկին
մէշ,
Համաձա
քն։ աղդ.
մո։լուէի
ւստենւադբոլթեանց
•րգ
բանաստեղհ
աչխատակիցր,
Լիւք
-
" ՚ ՞ ; ՛ " ^ ^ / ՚ " ՛ – –
^
1 ^ 1 ՛
ք ՞ ^ / – ՛ " " ^ ;
1 –
Պետական
աուբքեբու
Հաւաքմա1
մէջ
քաոսի,՛. Ոոառոահ
եե տա.
եոռոոռտռ–
Ր–"Կ
" ՚ յ ^ Բ՚՚Լ"ՐԲ–
ին չ ոբ պիտ
ի րսէ
ին նա խ
իլ բ իմ–
. ., ^ . / .. – ճ
Ո է. ^;,՝^, է - .
%
I.
ուահ
մո եւ
, ներկ,
Կա.
լյա
ցնե
լո
լ
Համ ար
Լիւք–Ա^։ավւէ
Մարսէլի
խորաթափանց
փերլուհումր,
թէ
ի՛նչպէս
, ա յս ներշնչեալ
երիտասաբդր,
կրցեր
էր
Համ ագրել
Հա յոց
Պատմութեան
փիլիսոփա
յոլ
-
թիւնբ
, (ցեղին
ալիչր ,
^^^ՈV^^է^ՕՈ
տառապանքի
տակ,
Տսե1ւաՅէ10Ո
գէսլի
Հանճարին
հաղիկներբ,
-
տարաղբ
հանօթ
է , րա
լց թափանցում
բ
իբասլէս
1"որ)
; իմ լնթե րցումնե բէս՝
չեմ յիչեբ օտաբ
մբ,
(ինհի
հանօթ
են Բ" լո ր ^ա յսէրները
եւ
Հա յա
-
գէտնեբր
ոչ
մ իա
յն իրենց
անո ւննե բոփ , ա
յլ եւ իա–
բենց
.դորհեբոփ)
, որ այսքան
քիչ
մամանակի
մէշ
ճանւչնա
լ ել փեբլուհէ
մեղ այսքան
խորու
-
թեամբ
եւ իմասաութեամբ
ւ
Զքմեղանք
չէ ,
երբ
րսե՜մ թէ չկրցայ
տալ
երրորգ
այգ
յօդուահս
ւԱ^ւ՚ռր
Համար
որ , ինչպէս
Անտրէ
Պ ի Աի կբ իսոստոփա՝ -
^էր
, այս մեր գարուն
, աճապարանք
կա
յ , Հրմ
չ -
աո^
լք կայ,
խճողո^ւմ
կայ մաքի
թանգարանէն
նեբս,
մամանակ
չի
տբուիբ
ուչագբութիւնգ
կեգբ ռն՛ա ցնե
լու
ս տ ե դհ-ադո բհ ա կան նոբ
նմոյչի
մր
փրա I , ա չքգ
սեւեռելռլ
մչակոյթի
նոր
նուաճումի
Բ
Հ՛""^
է
իրարու ետեւէ
կր Հասնին
նար դեղեց
-
կոլթիւննեբ
, ո՛րբ առնւես , ո՛րբ ձդես Բայց,
ես
րսեմ
իբրեւ խոստոփանանք
, դուք Համարեցէք
ինչ
՛Որ
ցանկալի
է ձեղի ,
բայց
ես կր նման
իմ
ձիու
մբ,
որ յոգնահ
է եւ Հիւանգ,
եւ սակայն
կր քալէ
թէեւ
կր տքայ,
հանրաբեռն
կառք
մբ
կբ քա չէ
թէեւ
կր Հեւայ, գագաբ
չունի
պիտի
Հեւայ
, պի՜
աի
Հեւ-ա՜յ
մինչեւ
ոբ ներսր
Հեւք
չմնայ։
Այսպէս
,
չկրցա
յ կատաբել
խոստում
ս ,
ինչսլէս
թերեւս
չկարենամ
տալ
չատ
մր բաներ՝
զորս
կրնայի
տալ,
էՁՈէ թ1Տ
թՕԱէ տՕւ...։
Մի՛ նեղուիք,
յանցանքը
ձերր
էէ՛
Փօլատեան։
փերցուց
զրօչբ,
բա բե բա-խտա բա ր :
կր ներկայանայ
Շ&հւՇ1Տ <3ս
Տսձի
խմբագրա
տունը
(Մարսէյլ)
, կր հանօթանայ
ժան
Պալարի
Հեա,
կ ՝առն է Լիլք.Ա
՚1
։տրէ
Մ աբսէլի
Հ՛ասցէն
ու կր
Հրաւիրէ
Մ արսէյլ
: Ֆրանսացի
երիտասարդ
բա
-
նաստեղհր,
այգ
օրերուն,
ամառնային
արձակուր–՛
գի գացահ
էբ իբ հննգափայրբ,
գիւղ
մբ Տ
բակին–
եանի մօտիկ ;
Ժիր
եւ ա չխո
յմ
, Փօլատեան
կը կազմա կե ր պէ
Հացկերո
յթ
մ ր ի պատիւ
բանա ստե
ղհին
եւ
ժան
Պալարի,
եւ գասախօսոլթիւն
մբ որ տեղի
կ^ունե–
նայ
Մարսիլփոյ
ձ՝0^ սրաՀին
մէշ,
1950
Հոկ–
•տեմբեր
՛յ իՆ ,
Հ ո փանա լո րո ւթեամբ
Մ ա ր ս ի լիո
յ
Հայ
Մ չակութա
յին։
Մ իութեան
: Կ բ
ն ա խա գաՀ է
^ան
Պալար : Աւելի
քան
300
ունկնգիբ
,
կէւ1ը Ֆ ը ֊
ուչագիբ
եւ խանդափաո.
կբ
Հետեւին
Լի՛՜ք - Անտրէ Աաբսէլի
դասախօսութեան
, ռր նր–
ւիրուահ
էբ Հայ րանաստեզհութեան
X
Ո՚նկնգիբ–
7նե բուն
մէշ՝
Մարսիլիոյ
քաղաքասլետինւ
աոաշին
^3" ԲԳԲ
1
զէնուո րական
կառափարիչփն
ներկա
յա
-
եան։ Հայրիկր
, յետո
յ Ներսէս
Պատրիարք
Վար
-
մապեւոեանւր
, Րարձբազոյն
Գրան : Ասոնց
բոլորի՛ն
Հանղո
յցր կեգրոնացահ
էր Օաեանին
ձեռքր
ւ Հիմ
նական փաստ՝
տարիներ
փերշ երբ ()\րգ յօգուա
-.
հին/ նախապատբատութեան
աչխատանքներր
կր
կատաբո
ւէին,
Հ՛այրիկին
նախագաՀութեամ
բ
ւղաւոոլիբակութիւնէ
մ րնւ ալ ղրկելոփ
Եւրոպական
մայրաքազաքներու
մէշ, ւսն։գին
, Պոլսոյ
պատ
-
բիարքարանին
մէշ, Վաբմապետեանին
Հետ
էէս
ղիչեբէն
փերշ գլուխ
ղլխի
խոբՀբդակցողբ
Գբ
.
Օտեանն
էր։ Իբ քաղաքագէտի
նւուբբ միտքր
կ՝ու^
ղէր
Հ ՛ս յութեան
բաբելաւում
բ տեսնել
առանց
Թուբքեբուե
գաղանւա
լին ղգա
ցո ւմնե րը
աբթնցնւե–
լ ո ւ ։ Անւչուչտ
ամէն
բան
դլխի՚1ար
չրշեցաւ։
Եւ
երբ
այսօր
մ ետա սաներս ր գ
մամ
ու
իմ ասաո
ւններ
կբ փորձեն Աղդա
ւին Աղէտին
մեղքր
փաթթել
քա
ղաքական/ կուսակցութեան
դլխուն
, կր
մ ոռն/ան
ոբ
արղէն։ խրամատ
բ բացուահ
էր մեբ եւ
Թուրքերուն
միշեւ
:
Աբգ,
Խրիմեան
երբ
1869
Նոյեմբեր
\2ին
Պսլ–
սոյ պատրիա
րքո լթեան
ղաՀբ բարձրացաւ
,
իր
միակ
մտաՀոդոլթիւնն
է ր դաւառի
Հայութեան
տառապանքր։
Սնափառութիւն
, բաբձր
գիրքի
փ՚ս–
յելում
, ամ բա րւոտւււ/ևո
ւթիւնւ
խորթ
էք՚ն ի -
՛բեն։
Հայրենի
աչխարՀ
ու Գաւառի
Հայ
մողո -
փուրդ.
ԱՀա
իբ սբտակցութեւս^է
չրշագիհր
։
Պոլսոյ
մէշ անւցուցահ
իր կեանքն
իսկ կր գու
նաւորէ
նե րքին մարգր
: Պատրիարքն
էր
Պ՛ո լսո
յ
մէշ,
Աղգին
դերագոյն
պետր՛
րայց
ամէն
սնդամ
"Բ հբ քէր
թէ
այսինչ
կամ
այնինչ
թաղին
մէշ
ղաւառաց
ի բեռնւակիբ
մ բ եւ կամ պանդուխտ
մբն
է մեռահ,
կբ փաղէր
նախազաՀելու
յոլղարկալո–
բութեսն
եւ կբ Հետեւէր
մինչեւ
ղեբեզմսնատուն
,
գամբանականն
ալ իրեն փերապաՀելոփ,
իր խօս
-
քին
մ իշուկը
դաւառի
Հա յբենա պաչտ
ութ իլն
բ
կ*րլ–
լար՝
եւ ոչ ուրիչ
նւիւթ։
իր աչխաբՀաՀայեացքբ
կր բանաձեւէ
աբդէն
պատրիարքութեան
աթոռբ
բա բձ բս/նա
լէն
ճ ի *գ
տարի
մբ վեբշ,
1870
Նոյեմբեր
27 ին Պոլսո
ք Երես–
փո խանւական
մողովին
մ
էշ
ա րտասանահ
ճառով •
Ւ րնւ են։ բառե
բ ր •
3"՚՝ՅԻէԲ
ք
՚հ՚՚Գ ՝ Փէբբօ
եւ ուրիչ
բաբձչ
ւիճլ
պին։ուորականներ
, սնշուչա
ն։աեւ
ՇտհւՇքՏ ճս
ՏսԺ/
էսմբագբական
«սպա յակո
յտ բ» : Գնդ
. Փէբբօ
իր
սքանչացում ր կր յայտնէ
Հրապա
բակտւ։
Այս խանւդավտռ
մթնոլորտին
մէշ, Ժան
Պա–
չաբ,
Լիւք - Անւտրէ Աարսէլ,
Փօլատեան
եւ
« (Լ.
րեւմուտք»ի
խմբադիբր,
որ սլատաՀաբար
կր
ւլ տ–
նուէր
Մարսէյլ
այդ
օոերուն
, կր
խոբՀբգակցին
եւ կր հբաղ րեն Հրապտրակ
Հանել
մեհափրր
Հա -
տոբ
մր,
ՕցհւՇքՏ ^1ս Տսճ/
բացառիե
Հր՚ս՚ռաբակու–
ԷՅ^եանց չա-րքին , ամ բո դշոփին
նուիրոլահ
Հա
յ
Հանւճարին։
Պալար
կբ իւոստանայ
նաեւ
ՇՅհւ6քՏ <1ս
ՏսԺ/
նոբ ել աւելի
ճոխ թիւ մր պատրաստել,
նը–
• ւ-իբուահ
դարձեալ
Հա յ րանաստեղհոլթեան
;
ԱյնուՀետեւ
Փօլատեան
եր կաղմակերպէ
ղ բ–
րակս։նէ դրոյց մբ Լիւք - Անտրէ
Մ աբսէլի
Հետ : Այդ
ԴՐ՚՚մՅԻ^
՚^էք.
1
Ղ՚^Բ Հրատարակեց
«Յառաշ»
(
1950
Նոյ.
12, 17, 18, 19, 22. 23) ,
Փօլատեան
կր յան -
գգնի
րսել
•
« Ջօպանեանի
թա բդմանո
ւթիւննե
ր ը
աւելի
Հաւատա
բի՛ք են ի Հարկէ,
բայց
եղահ
են
ա կ ա դ է ^
մական ււ՜&ււվ մը, պաւլ ե1ւ»։
ի^նչ
յանգղնւութիէն
: Ջօպանեան
կր յայտա
-
բաբէ .
— ճիհա՜տ • • •
Նե՝ր ո զո ւթ ի^ ւն , թերեւս
պէտք
էր
դասական
լեղու
գորհահել
ա յստեգ
նկա
րաղ
րելու
Համ ար
թէ
Ի՚նչոլէ"
գայրալից
Արտմաղգ
չանթեր
արձա
-
կեց Ողիմպոսի
բարձունքէն–,
որ... սրճարան
մլն
է ի Բատէ,
առաշին
յարկի
փբայ;
Բայց
աՀա
եբամչտաղէա
Օննիկ
Պէբպէրեան
եւս, որ ղիտէ թէ
լեղուն
ի՛՛նչ է,
գիտութիւն
եւ
երամչտութիւն
,
կբ յայտարարէ
թէ
յաշող
չեն
Զօպանեանէի
թա րզմանո
ւթիւննե
ր բ :
ճ կ հ ա ՚ ՚ տ – • • :
կամ՝
որոաում
, եթէ
կ^ուզէքէ
.ՃիՀա՛՛տ Փօլատեանի
զէմ,
Օնւնւիկ
Պէրպէրեա–
նի գէմ : Լի՚-ք - Ան՛արէ Մարսէ"լն
է
թաբէլմանողր,
ՃիՀատ
Լիւ^ — ՍՁ՚տրէ
Մ աբսէլի
գէմ : ժան
Պա–
/ա*րն։ է Հբատարակոզբ
, - ՃիՀատ
Պալարի
ղէմ :
կբ ղարմսն-ամ
, որ Ջօ՚զանեան
սկիզբր
գոՀացալ
ակադեմական
(Հասկցէք
սրճարան։ային)
ու
պադ
պատերազմ
ոփ : Կբ զարմ անամ
նո յնպէս
որ Հեռա
գիբ
է՚"–ղ՚"րկեց
Մ իացեալ
Ազգերոլ
կաղմակեբպոլ–
թեան
:
Շ •
ՆԱՐԳՈՒՆԻ
ղորհադրուահ
անկանոն
ութի
ւնն ե բր
։ 2. կառա–
փարակս/է։
սլա չտօնեանե
բուն կատարահ
ղեւլհոլմ
֊
նեբր։
3. Գատաբաննեբուն
մէշ քբիստոնեանե
^
բուն
փկայութեան
չրնղունուիլբ:
4.
ԱնՀ՚սաա
-
կան ՀարստաՀաբութեանց
բազմաձեւ
եւ բաղմա
-
պիսի՛
գէպքեր
Յանձնտմոզովբ
իբ Տեղեկաղրին
կց՚սհ^
էր
երկրոբգ
մաս մլ^։ ալ ,որպէս
«միշոց
»ն
։եր
բարե —
լաւելու
մեր մողովուրղին
վիճակր
: Այգ
եւս նեբ
կա յացն։ ենւք՝ իրենց
խմբաղրութեամր
:
1
Զինւռւորական/
տուրքի
ւիոխաբէն
ղինուոր
աալ։
2.
Տուբքերբ
Տէրութիւն։ն
ինք
Հաւաքէ
ուղղակի
, եւ ոչ թէ
Հսւ բկսւՀաւաքնե
րո
ւ
միշոցաւ
ք
3.-
կալո
ւահ ոց վբա
յ վւոխա տուռ
ւթե ան սնա ու
կ -
նւեր Հաստատուին։
:
4.
Գաւառական
կառավարՈլ–
թիւնէնեբէ
անկախ
լիազօր
^նիչներ
ուղարկուին
,.
որոնք ամէն
կարզի
մարղոց
Հետ բանակցելու
եւ
Գաւառ ին իրական
վիճակր
քննտելու կարող
րլլան։
5.
կտլուահական.^ առեւտրական։
եւ ոճրային
գւս–
տեբբ
քննել
քա ղա քա ց
ի
ա կանւ գատա րանւնե րո
ւն՛ մէշ
եւ ոչ թէ կրօնական
(Շէոի)
՚՛
6.
(Ամենակարեւո–
բբ)
• Բիւրտեբն
ու լեռնցի
ցեղեր , ո լւ ոն ց վրայ
ա -
լելցանէ
վերշին
տարիներս
Զէրքէզներր
, ոչ
միայն
Հալոց
, այլեւ կառավա
բութեսն։
գան։ձին
ալ մե
-
հւսպէս վնասակար
են ; Ասոն։ք
զէնք կբ կրեն , կա
ռավարութեան
ոչ տուրք կուտան։,
ոչ զինաւոր,
եւ
ապստամբ
են : Մինչգեռ
մեւս,
մողովուբգնեբն
•անզէն
են : կառավարութեան/
1լիյնայ
կամ
Բիւր
-
տե
ր ո ւն ձեռքէն։
ղէնքե
առնուլ
ել
կամ
ւէիւս
մողո -
փրդոց
ալ ղէնք տալ
;
8ան/ձնտխումբբ
լնգՀ
. մողոփին
՚քէշ
երբ ա
-
տոր
լլ1ւ
թեր
ցում բ
կ^աւա
րտէ , Խ րիմ
եսն
Հայրիկ
՛ոտքի
ելլելռփ
կ
՝բսէ.
ՀձԿեանյքիս
մեհ մասբ մեբ իսեւյճ մողոփբդ
-
եան։
մէշ
անցուցահ
եմ , ուստի
գիտել
կուաամ
Ժսղոփոյն
, ոբ
ամենւեւինւ
չտւիա՚լանցութիւն
էԿ՚՚՚Տ
տեդեկադրին
մէշ
ել
3անձն
՚ամո
ղոփր
խնամոփ
Հա
ւաքահ
է ինչ Որ
ամենա՚կարեւոբ
էրՖ։
Հոս
պիտի
չխօսինք
Տեղեկագբին
չուրշ
կա
-
աարուահ
փիճաբանութեանց
եւ
ուրիչ
խն։ղիրն։ե
-
բու
մասին։
Օրինակ,
չարաթնեբ
անբնւգՀատ
ղին -
ուոբ տալու
խնղիրբ
Ընուեցաւ
եւ
մեհամ՚ասնու
-
թեամբ
այն եղրակացոլթեան
եկան
թէ՝ .••
պէաք
է
չտալ։
Խրիմեան
Հայբիկ
բողո քաղի
րնե
բ բ
ըիր)
գրկահ
միչտ
Բարձրագոյն
Գուռ
կբ վազէր
^
Բ"՚յՅ
միւս կողմէ
ԸնգՀ.
ժողուԱ,ն
մէշ
ճեղքեր
բացու^ելով
Խրիմեան,
Հակա - Խբի՚մեանւ
Հաա–
ռւտհնեբ
կր կաղմոլէին,
: Հայրիկր
կբ
փափա.թէր
Աղղ՛ ԱաՀմանւագբութիւնր
փերտքննել
եւ
լայն
տեղ
տալ
զաւաոի
ձա
յն
։ին : Ըստ
իր
աբտաս՚անահ՛
ճառին
(1873
Ցսւնուար
26),
«Մեր՝ Աղգ.
ԱաՀմա–
նազրոլթիլնր
խմբազրուեր
է
մ
ա
յ րաքա դ ՚սքի
ս մէ1
ել
այն անձանց
Հեզինակո
ւթեամ
բ , որոնք
աւելխ
Եւբոպան
կբ ճան չեն
քան Հայասաանի
սւշխարՀա–
Ց՚՚յՅԲ
• • • ել
այսպէս
մեր
ԱաՀմանագրութիմեբ
Եւբոպիոյ
զաղտփարաց
վբայ
ձուլուիլ
է
աւելի՝
քան. թէ Հայաստանի։
Օրէնսգիբր
պարտաւոր
էր
քննել
այն մողովրդեան
վիճակր,
պիտոյքՍ
՚"–
բաբՓ՛,
որու
օրէնք
սաՀմսնելոլ
կոչուահ
էր
եւ
այգ
մոդովոլրգբ
միայն
Վոսփորի
մէշ չէբ րնա
-
կեր,
այլ այս անձոլկ
շրշանակէն,
անգին.՝
Հայաս
տանի
Հեռաւոր
ղաւառներուն
մէշ,
եւ
երբ տակա
ւին
այս
կերպոփ
խմբագբոլահ
ԱաՀմս/ւ.ազբու
-
թիւն
մբ մայրտքազաքիս
մէշ անղամ
ղորհաղբր
՚
ուահ աաեն
դմոլաբոլթիլններ
կր հաղ ին. ,
մ
՚ոա ՚
հելոլ
է
թէ գաւառներու
մէշ ինչ Հիմ կբ բռնէ
եւ
ինչ
արդիւնք
կ՝ունենւտթ.
Խբիմեո՚ն
Հայրիկի
ղաւառապաչտռւթիւնր
ր"՛
կսաւ
խրտչեցնել
իր
անմիշական
չբշտսլաւոն
«՚–
Fonds A.R.A.M
