1950
Նոյեմբեր
\4ին Աաբոէյլ
ի ի ս յ ։ Ջօպսճն -
հւոՆ եւս միսւցսււ
ինհի
Ն" յեմ բեր
15/5՛,
գալով
Վսւլսքնսէ՚ն : Պիտի
կսւտսւբէինք
իբ յոբելեանբ
եւ
՜Նաբեէլսւցիի
տօնբ :
Փօլաաեան
ե1լսււ բարիգա
լուսա
մ աղթե լո լ յո՛
յւե լեաբ ին՝ աււանց
երբեք
մ իտքէն
անց բե ելու
թ-է
սրգողահ է այն ոբ Հայ բանաստեղհութիւնբ
ֆբ -
րանսերէնի
թաբգմանելու
մենա չնո րՀն
ունի : կբ
խօ՛սինք, կբ Հանգա րտե ցնենք ու կբ Հասկցնենք թէ
• • ՚ւՇՏՇ - աՅյՏՏէշ/
թնգիբ
չ կ ՚ " յ ,
վիրաւորանք
լթեան
մր Համար
աւե՛
Եէեկ նւ ա^զօէ
Թուէէխ) վիճակը
,նմե
Գ բաց սա ա ոո
ււ
Լսրգ է
վ Լ ՚ " ՚ " Յ ն ե լ
մէկբ,
ոբ
իր յոբելեանբ կբ կագ–
մակերսլէ
\Ի արսիլիո
յ մէ^,
եւ
Նարեկացիի
Օրբ կբ
տօնէ իր ոգիյսլեան
չոլքին աակ՛, Աբգաբեւ
, այգ
օրերուն՝
Փօլաաեան
ամ էն անձնուիրութիւն
ցո յց
տուաւ
, յարգանքի
եւ Հոգած
՜ութեան
ամ
բ
՚՚դ9 իր
ւգաշարբ
սսլառեց
, ոքսլէսգի կատարեալ
բլէա
յ
մե
հաբանքբ կամ
Հանգիստ
բ
անոր որ կբ ներկա
յտ-
ց
բնէ
գրա՛կան
անՀետացահ
սե րունգի
մ բ
Ա՚նացո՚բ՛
գացին
վերտին
Հ՛ա տ ի կբ : քիամ կավա բնեբ ր լքահ է–
ին գինք (մէկ Հոգի
միայն
փնտռեց
զինք) , ու Զօ–
սլա՛ն
եան
՛հա
շնա
կցա կան
Հ իւրա սենեակն
եբո
լ
մ է^ ,
մ
եր
չ ո ՚ ֊ բ շ բ , ի
Գ"՛՛
՚-ր կ
(Լ վքնտռէ
ր ռամ կավա ր բե -
րան մբ կամ ռամկավար աչք
մբՀ
Կբ յիչէ
Հաբկաւ
մեր կատակներբ, երբ 1լբսէէւնք թէ Ղ
՛աշնա
՛կցա -.
կան
օհեցին՚ք
զինքբ
իր վերտին
Օրերուն
;
Վերշասլէս
,.Փրոֆ– Խայիկեան՝
Պօմոնի
մէ^,
իօկ Փօլաաեան՝
Ա՛արսիլիոյ
մէշ,ցոյց
աուին
յար
գանքին
լաւագո
յնբ : Այ" ամ էնբ բա՛ւա՛կան
Ր
Հանգա րա
մնաւոլ
Համ աէ
,ր :
Օր մ րն ալ , Փօլաաեան
մամ ագբութիւև
աււաւ
քիան Պալարէն
, եւ Զօսլանեանն ուզիս առաշնոր -
գեց
(^ՏէհւՇէՏ ճս Տսճի խմբագրաաունբ,
(Ջօսլանեան
Հրատարակահ
չէր տակաւին
՚ճիհաաը ,
որու մա -
սին թօսեցայ
արգէն) :
Այնաեգ
, Ջօսլանեան
՚ • • արտասանեց
«թուգ
թին փառքր»
, այսինքն՝
մէկիկ
մէկիկ
թուեց թէ
ո՛վ նամակ
գրահ է իրեն
Ֆրանսացիներէն
,
" ՛ Հ
գովեստով
թօսահ է, նեբոգութիւն՝
ո՛վ
՝ւՈւծ
գո -
վեսաով
խօսահ էիբ լեզո լին եւ բանա՛ստեզհի
իբ
տ ագանգին
մ աս ին : Եւա
յ ^ :
>
Ափ ի բերան
մնաց ժան Պալար , որ
շնոբՀակաՅ^
յութեան
սլատուիրակութեան
Հանգամանք
կբ
խոբՀԷ բ տալ մեզի ; Ա աիկ
բբաւ , սակայն
, առանց
բնգմ իշե
լ ո ւ
: Երբ ալա
ոտէ
ւաւ
ու
•Կ
ակա
ռան
ու
թիլ–
նբ , գո ր Ջօսլանեան
1լ ա քտասանւէ բ՝ ինքզինք կաբ, –՚՛
հելով
ճԱնաՀիա»ի
խմբագրատան
մէշ, ^ան Պա -
լար
բսաւ՛
Պաբո՛ն Ջօսլանեան
, ես կբ ճանչնամ
ձեզ եւ
կարգացահ
եմձեր գոբհերբ
, ֆրանսերէն
Հբաաա
բա՛կուահ : Գուք կբ ներկայացնէք
1\1շ1ՇԱք6
քւ&ՈՇՇ/ւ
մեբ այն սեբունգբ, որ չկայ
Հիմա;
Այմմ
ֆ րան ս ա կան գբականո
լթեան
մ էշ ՛աճեր Հասեր
են
նոր
ումեր , որ ա ք,լասլէս ինքեատիսլ
շունչ
մր կբ
բերեն,
սքաբբեր
շերմութեամբ
աւիչ մբ,
մամտնա՛
կի
բ^^քսա
մբ, լեզուի
ուրիչ
Համ մբ,
Լի
՚֊Ք
՜
Անտրէ Մարսէլ տ լգ նորերէն
է ։ Ջեմ Հտս1թւար թէ
ւ՚՚նչն է որ գմգոՀութիւն
կբ սլատճառէ
ձեզի ,
.դուք թա րգմ ան ո ւթ ի ւննե ր էք կատարեբ
, ձեր
տուրքն էք տուեր։
Ե՛– աՀա եկեր են նորեբ՝
իրենց
.առւրքր տալու , իրենց
մամ տնակին
վկա
յու թիւն՛բ ՚.
բերելու
;
.1
Փօլաաեան
միշամտեց եւ աւելի
խիստ
իսօսե –;
ցաւ
.
I
Պ • Ջօսլանեան
, աչխատեր
էք , թաբգմ աներ •
–էք , ստեգհագորհեր
էք , այգ ամէնբ
լաւ, շատ լաւ՝,
էք բրեր,
ձեր գոբհբ տւաոտահ է այլեւս
,
ա՛յմմ
.ձեր լնելիքն է
Տ՚շքքտՇՏք,
ոբպէսզի
ե րիտա սա րգն; ե բ բ
հաոա
յեն
իբենց
մամ անակին
, բերեն
գրոչմբ
նո բ
մամ անակնեբուն
Հ
, ՚՛
Լուռ,
մաիկ
բբի :
Տետոլ
մեկնեցանք
խմբագրատունէն
,
հանբ՛
տպաւորութեան
մբ ւոակ է Փօլատեան եա
մնաց
պաՀ
մր։ Զօպանեան
ինհի կբ կրկնէր
իր
տրտունւշ՛
ճւերբ ելբանե^բ , բանե՛՛ր , ի՜նչ բաներ : Աաիկ
կ՝ր–
նէի՛" , մտիկ
չէի^ բներ, չեմյիչեր։
Նման
սլաբա–
պանեբոլ
մէշ՝
լաւագոյն է խօսքբ
փսխել։
Փօլատ–
յ^ան Հասաւ
մեբ ետեւէն եւ ինհի բսաւ թէ ^ան
՜Պալար
գմգոՀ
մնացահ է մեր Հանգիպումէն
:
Զես գա տապա րտե լո՛" լ Համաո
կսն
չեցիք
այգ
հերունին : Ըբահս քննագատելո
լ Համար :
Ու Փօլաաեան
գզշում կբ յտյտնէր
,
կ՝ոգբաբ
փբ սխալին
վրայ,
մէնչ կբ բտ րձբանա
յ ինք ,
^Օճէն վեր, գէպի
՚Բաննբպիէր : Երեւակայեցէք
,
•— ես
լուռ, Փօլաաեան՝
ինքն
իրեն գէմ բարկա՛
ցահ
մէկու մբ շարմուձեւերր
րնե լով, կբ քա
լենք
•առշեւէն
, իսկԶօպանեան կբ Հետեւի
մեզի՝ ձեռ -
քերբ եաին, կր քալէ գրեթէ
քնանալով,
մեբթ
նա
յելով
մեզի թէ Հեռո՛՛ւ
մնաց աբգեօք
։
Հոգ մի՛ բներ,
րսի ե վերշոյ,
Տ՛ան
Պալար
գիաէ թէ շատ հեր է Ջօսլանետն
: Ու հերին՝ նե -
բելի է ամէն բան։Ա՜խ,
քո տաք մր րլլար
լուսանբ–
կաբէինք,
—
V^^սx ՐօշէԸ Յս V^6սx Բօքէ.
Լուրշ
կ^բսեմ , Նարգունի։
, կբ վախնամ որ
Հայ ազատագրական
շարմում
բ որ հայբ աբ -
ւաւ անցեալ
գարու
վաթսունական
թուականնե ՚
բին, երեք տասնեակ
տաբիներ ետք վերահուեց
յե՛
գափոխական
բուռն
սլայքարի, ոբ
պսակուեցաւ
Հայաստանի
Հանրասլեաութեն
Հիմնագրումով
:
Եբէկ այգ յեզափոխական
պայքարբ
Հնարա -
ւոր եզաւ
կազմակերպել
եւ
տասնեակ
տարիներ
շաբունակել
ՀայւսՀալահ
սուլթանական
եւ
ցաբա–
կսն բռնա պետ
ութի ւնների գէմ ,թէ խօսքով,
մա–
մոլլոէի եւ Հբա սլա րակա
յին ցոյցերով եւթէ աՀա–
բեկումներով
եւ
Հայգուկային
ա
ր
շաւանքեե բով :
Աի չաբք Հայաշաա
վա յբե բում
ունէինք կու ՚
սակցական
գագտնի
գատաբաններ
, որոնք
քննում
էին մոզովրգի
զանւգատներբ
եւ
Համապատասիսան
վճիռներ
էին աբձա կում է էլաա հանր
յանցալորնե–
րինէ է լ մաՀուան
զատապաբաում
եւ
գաաավճիռբ
գո րհագբո
ւմ :
Երէկ՝
"՚յն բուռն
յեզափոխական
պայքարի
լնթացքին
,
։Րեր
եբի։ոասարզութիւն
ր
ինյնաբե
—
ր
III
ր
/II
ր էր նետւում
յեզափոխական։
ասպաբէգբ
,
շաւոելւբ
իրենց Հաբադատներից
էլազտնւի , որպէս
ՂՒ
էԺ
^՚ե
թէ
" ՚ Ր Ղ
^ ՚ Լ Ք
Հ
անգի ս անւան
։ Հյատ
հնոգ -
ներ , իւրենց յեզաւիոիսական
զալակներբ
զոՀուե -
լուց եւ կամ բանւա արկո ւելուց
ետքն
էին
միայն
լուր ստանոլւք ;
Երէկ
գլխաւորաբար
նոբ սերունգն էբ պա -
աաս իսան ա՛տ ու սլա բտա
կան ո ւթ իւններ
կաւոարե
լ
մ եբ լեգափոխական
պա յքտբի
լն՛թացքին
եւ
րազ–՝՛
մ աթիւլ
զոՀեր
տուել
Հ
՚
(
թոլենք
մի շարք երիտասաբգ
Գա^ակցական
նաՀատակ
Հեբոսնեբի
խնկելի
անուննեբբ
եւ
իրենց––
՚""՚Բ
1՚
ՐՐ
—
Համօնիկ
՛ՕՀանշանեան
,
|8
տարեկան
, ան։գ -
րանիկ զաւակբ
բնկեր
Համօ ԱՀանւշանեանի
, ոբ Հ՛
գ.
Թիֆլիզի
աշակերտ
, Աիութեան
Բիւրոյի
նախաւլաՀն։ էբ, գոՀուեց
Ղ,արաքիլսայի ճակատա -
մ տրտում :
Հ •
6
• Գ• Հա յաստանի
աշակերտ • Ա
իութեան
Բիւրոյի
նախագաՀ՝
22
տարեկան՛ Տակոբ
Զաբիֆ–
եանւր
զոՀուեց
բոլշեւիկեան
ապստամբութեան
գէմ
մզուտհ
կռւռւմ
։
Տու յտնւի
մ տաւո րական եւ մարտա կան
զեկա -
վարնւերից
թ. թումսնետն
25
տաբիքին
զոՀ գն՛աց,
կարօ
Զօրեսն՝
26
ւոա րեկան
, Բարկէն Ա իւնւի՝
26
տարեկան,
Գուրզէն XI տարեկան։
, Աաեփան։ Ատե՛
փանեանյ
(Պեաբ. Տա
ր
ութիլնեան) 27 տարեկանւ ,
Արամ Արամեան
29
տարեկանւ , Մկբ՛
Ազամալեան
(ԱտրՀաա)
31
տ–, Ակրա. Եօթնեզբա
յբեան։
31
տարեկան
, Գտնիէլ
Վարումանւ
31
ա՛, Վան։ի Իչ
խան՝ 32 տ • , Բսւրսեզ ՇաՀպագ 32 տ • ,
Գեգամ
Բարսեգեան՝
32 տ., ՄիՀրան
Թէրլէմէգեան
32
աարեկան,
Գայլ ՎաՀան՝
(Մինաս
Տոլպաշեան)
32
տարեկան,
Ագբիւր
Աերոբ 33 տ . , Գալի
Հազար
33 ա., Աշոա Երկաթ
(Արմ. Լեւոնեան)
34
ա.,
Ոզմիցի
Լաթօ
35
տարեկան
, Գէորգ
Զավոլշ՝
36
տարեկան, Խաչ. կտրճիկեանւ
36
տարեկան, վա -
Հան
ք/յոբէնի՝
36
Հբայբ՝
38
աարեկան,
եւ
բազմաթիւ
ուրիշ
երի .
տասաբգ
բնկեբներ,
որոնց ցսնկբ
տնՀնար է աե ՚
զաւոբել
օքաթեբի
նեզ էշերի
մէշ ;
Տիչատակենք
նաեւ որ 22ից
մինչեւ
35
տարե^
կան զազափարապաշ.ո
ե ր
իտա սա րգն
ե ր
էին, ոբ
ւ » ո ա ւ ո ա ա ս ւ է ւ ւ « ւ ւ « ւ ւ տ ւ ւ ո ւ ւ ւ ո ւ ւ ւ է է 1 ւ » ա ւ ո ւ ա ւ ւ ւ ւ ւ 4 ւ ւ ւ ւ ա ւ
մեր այս մեհ բանաստեգհբ,
հերոլկի իբ անպա
աասխանատուոլթեամբ
եւ նշանաւոր իբ անձնա -
մոլութեամբ
, վնասէ
մեր հրագբին :
Հոգ մի բնւեբ, բան մ լ ն ալ չի կրնար
լ ն ե լ ։
Ո^վ կրնար եբեւակա
յել , ոբ «բան
մ բն ալ չի
• կրնար
բնել»
բսոգբ
, եթէ այգ խօսքով
իր
ումին
ապաՀովութիւնբ
կբ բերէր,
ամէն րանէ Հրամա -
րելու ասաիճան՝
թ է | ՚ – ի թ
սլիտի գառնար
ձմեռբ ,
հանր
կոճղի մբպէս գետին
տապալելով
,
կռնակի
վրայ,
Լիոնւի նւամակատան
առշեւ,
սառահ
ստլա -
յատակին։ ^իչգ մէշաեգբ Հ
Ո՚^վ կրնար եբեւակա
յել , որԶօպանեան
, յե -
տազային
, յօգուահ
պիտի
գրէր
«Պայքտբ»ի
մէշ,
տգէտ
կոչելու եւ ուրիշ արՀամարՀական
բառեր
ղլորելոլ
Համար Փօլատեանի
Հ՛ասցէին
,
մոռն/ալով
որ նոյն այգ տգէտբ կագմակերպահ
էր իբ յոբել -
եսնր
Մարսիլիւոյ
մէշ։
Ո՞վ
կրնար
երեւակայել,
վերշապէս
, որ Եւ-
ր ո պա ց իներ ո ւն Հանգէպ եւս պիաի
գո բհահո ւէ ին
սւրշակա բանւա կանւ Հա յկա բանո ւթիւննե ր ,
^չո -
շո բթա բանութիւն
»
կր1
։այ
վերագբե լ
օրինակ՝
Զօպանեան
ինհի , եււ՝ Չօսլանեանւի
, կամ ես՝ ի -
բեն, ինք
ինհի,
մինւչեւ ոբ իւանւհի , խանհի, խառ–
խնհի , անիրաւբ
կազնհի,
լեզուն
կհղի ,
կռէւհի ,
բայց ոչթէ ,
Յ110
ՈՏ
1 Զ11Օ
ՈՏ
1
Լի՜ ւք
Անտրէ
Մար.
սէ լի , ՚" յնքան
սիրելի:
Այգ
յօգո ւահա չա րքն ալ , ան շուշտ , անն։ շմ ա ր
եւ անւսւզմ ուկ պիտի
ան։ ցնէ ր , եթէ • • -
Բա ւց ամ բոգշացնենք
վէճինւ պաամ ութիւնբ ;
Անցնինք
Փաբիզ է
Շ–
ՆԱՐԳՈԻՆԻ
իյԱԲ
ՀայտստաԸի
կոՆ1ւակցական ԺԶ– հալ.
մագոււքաբին լքէջ, Կեդր • Կոմիաէի ը%հ. քար,
տուղւսռը, Գ– Յալաւթիւ֊ն1ոսէւ, խօսեցաււ (ւաւհւ Մի֊
օիՕ Արեւելքի երկիրնեւաւ կացութեան մասին: Ա.
հաւասիկ Թւււրքիոյ վերարերեալ մ.ասը, մեր հաս
յերէէնւով
թուրքիան
զիւգատնաեսակււն
երկիր է, գիլ ,
գատնտեսոլթեն,էն
ստացուահ
եկամուաներբ
եր ,
կուքուկէս
անզամ
աւելի
գերազանց են
ուըիշ.աբ^
գիւնաբերութիւննեբէ
ստացուահ
եկամուտներէն
=
Անղ/փական եւ ամերիկեան։
՚ տշխարՀակտլոլ
^
թեանց
Հետեւանքով
, Թուրքիոյ
զիւղատնտեսոլ
.
թիւնբ
միակողմանի
կերսլով
միայնւ
ւլաբզացլոհ
է ։
Նախապէս
մեհ քան ա կո ւ թեսոՏ՛բ
ՀացաՀաաիկ
արտազրող եւիր ցորենի
պաՀանշբ
լի ու լի ա.զտ.
Հով՚՚ղ այգ երկիրբ,
վերշին
սւաբիներբ
Հարկագր.
ուեցաւ
կրճատել
ՀացաՀատիկի
ցանքի յաակտց ,
ուահ
ւոարահութիւններբ,
ոբպէսզի
կւսրենայ աք՛
տահւ^անէ Համար
։քչակե լի հխաիսոտին։ տեզ
բլւնալէ
Ատոր Հետեւանքով
այմմ
Թու բքի սն բաււսկսւնա -
չա։ի
Հո՛ց
չունի եւ րնւակչո
լ թ իլն։ բ շատ մեհ պէտք
ո լ ն ի պարէնի
, եւ կաո ավա րութ
իւն բ ստիպուահ է
ցորեն
ննլահել
«ալռիիգՖով։
Վ^երշին
տարի)
երս
Թ՚՚ւբքիա
նեբահահ է Հարիւր
Հաղարաւոբ թոն
ՀացաՀաաիկ :
Ասվբ գարձահ է թուրք
մոգովուրղին
մշտնւշե ,
նւա կան
մ զձա ւանշր ՝. Աամ
ուլին։ աուահ
ւոե լլե կ ու -
թեանց
Համաձայն
միայն
\950ին
երկրին 22 կոլ .
սակալոլթեանց
մէշ
Աովբ
թագաւո
րահ է :
Թուբքիո
յ գի ւղաւոնտես
ո ւթեանւ
մէշ
տարուէ
տարի կ՝լնգաբձակուէր
հխախոաի
ւքշակումբ
, ուր
կէ տարեկան կբ սսւացռւէբ
95 97
Հագար թոն
հիսաիլուո
։ Վերշին
ւոարիներոլ
բն՛թացքինւ Ա. Նա–
.տ
Հիմնեցին
Հոյակապ
Հ. Տ ՛ Գաշնակցութիւնբ,
որ
վաթսուներկու
փոթորկալից
աարիներին
, ինչ ան
սաստն
պայքարում
է ազատ , անկախ եւ
միացեալ
Հայաստանի
զաղափարբ
իրականացնելու
նպատա
կով :
Աեբ
բնկերակսն
սլարտականութիւնն
է մէկ
պաւրկեբազաբղ
ալբոմի
մէշ ամփռիել
ղոՀուահ
եւ
կամ
իրենց
բնսւկան
մաՀով
մեռահ
րոլոբ
՚ » Տ ^
յայանի
բնկերնեբի չաա Համառօտ
կե^,սաւլբական–
նեբն ու լուսանկա
րնեբբ,
ոբոնւք մինչեւ
իրեն՛ց մա
Հբ պայքարեցին
եւրնկան
Հ. Տ–
Գանակցութեան
ղբոչի տակ ;
Օաար երկիէրնեբում
Հասաատուահ
ղլխաւորա–
բաբ
Գաչն՚ակցական
տա բազի րնւեբ իւս մ իա յն վի ^
ճակուահ է Աովետ. իչխանութեան
դէմ մեր պայ
քարբ
շար ունակե
լ
խօսքով
եւ մ ամուլով
I
իսկ սովետական
եբկիրների
Հայերր
լնզ Հանբա -
սլէս, իբենց բախտակից
միւս մոգո-վռւբդնւերի Հեա
մ իասին , դ տնլում ենա քնպիսի սոսկա
լի կացու ՜
թեան
մէշ, ոբ բռգոքելու
ել րնգվղելու
Հնարաւո՛
րոլթիւնն
անգամ
չունին :
իսկ արտասաՀման, ի ա յսօրոլա
յ մեր նւոբ սե -
բոԼնդր,
կարելի է ասել,
զերհ քագաքական եւ.
ցեգային
Հալահանքնւերից
, կբթռւթիւն։
, գիտու
—
թիւն,
արուեստ ելարՀեստ է ձեռք
բերում եւ իր
ապագայի
մասին՛ խոբՀում
։ Ագօտ գաղափար
/ւ«–
նենալով
մեր անցեալի
պատմութեան
եւ ազաատ -
ղբական
չարմմանէ
մասին,
լնդՀանրապէս
իր աե–
ղացի
տարեկիցնեբի
Հետ, Հետաքբքբլոլմ
է աե -
ղական
նոբոլթիլններով,
մրցումներռվ,
պարե -
բով,
թատրոնւով,
ե բամ չտո ւթեամբ ու շարմա -
նկաբներով. Ա անաւանղ
արեւմտեան
Եւրոպայի
եւ Ամերիկայի
մեր եբիտասարգնեբր
, շատ քիչ Բ՛"՜
ցառռւթեամբ,
ոչ տիրապետում
ենմեր
մայբենի
լեզուին եւոչ է լ Հետաքրքրլոլմ
մեր
ագգային
կեանքով։
Մեր յոյսբ
աւելի շատ կապուահ է այն
օաաբ
եբկբնեբի
մեր ե րիտտսա բգնե ր ի Հետ , »-
բոնք գտնւում են մշա՜կոյթով ոչ շատ
բաբձր
Հայկական
զաղոլթների
մէշ.. Արանք ենոր առ -
Հասարակ
կանոն,սւոր ագգա
յին՝ ուսում ենսաա -
նում. Հայկական
ոգով
սնտնում եւ Հասակ նե -
տում :
Բնական պատճառներով
մեր Հին սերնդի ան -
գտմներբ
տարուէ
աարի պակասելով,
իրե%ց աե -
ղեբբ
զրաւում են մեր նոր
սե բնգականնե բբ .
աաբբեբ
մւոայնութեամր
-
Այսօբուայ
մեր նոբ սեբունգբ
Հինի բաղգա ՚
տութեամբ
ուսումով ել տեխնիքով
թէեւ
աւելի
.ձբ է, սակայն
յայտնի չէ տտկտլին, թէ գալիք
եր աղաատգրական
պայքարին՝
գոՀա բե բո
ւթեան
եսակէտից
ինչ Համեմատութեան
է
Հասնելու։
Եբէկ
մեր
եբիտասաբզներբ
քեզ
ալիո
իսական
"1այքաբի
մէշ մտան, առանց տարեց
փորձոահ
զեկավաբնեբի,
իսկ . ^ յ ^ ^ ^
յ լ ^
ե րիտաս ա բդն ե բ ր
զեռ
ունին յեզափոիոական
պայքարի
մէշ մաբ
ղուահ տարեց
գե կա վա ի^՚ե ր
ԲԵՆՕ
բար
մե
Fonds A.R.A.M
