*6
Ա էԻ Ա Զ »
Գ Ր
ՄԱՐԳԸ,
ԻՐ ՀԱՆՐԱՅԻՆ
ԳՈՐԾՈԻՆԷՈԻՒԻԻՆՆ
ՈՒ
ԳՐԱԿԱՆՈՒԹԻՒՆԸ
Ազգպին
քաղեքգնեդ
գ.
Նաիոբգ
յօղուահ-ով
ՕւոԼաևբ
Բերի՛նք մին -
չեւ.
1854,
երբ քսան աարեկան
կր։
՚ 18504^՛^ 1860
թսւսւկաննԼքք
թրքաՀայ
մտ -
քէն
զարթօնքէ
օրերն
են ։
1848/՛
ֆրանսական
յե -
զա ւիո է։ ութեան
տզաաատենչ
եւ յաէւաջաւյահ՝ զա֊
զավւարներով
տուլորոլահ– ել այգ օրերու պատմա^
կան
Փարէզը
վայելահ
երիտասա
րգո ւթէւն
մր՝
յանձէնս
Բմ . Նս՚Հապետ
Ո՚ուսինեան
է , Ն՛ Պս՚լեսէ–
նէ, Աերվէչէնէ
եւ ուրէշներու
, վերագաոնա
լուէ
Լոյս-Բաղաքէն
,
1853
Հոկաեմրեր
2\էն
,
Պոլսոյ
մէ^կր
Հիմնէր
առաջէն
«Ուսումնական
էցոբՀուր -
գ»ր։
Անղամներն
էին
Բմ. Ն– Ո՛ ռ լս ին եան , Նէ^
կոզոս .Պալեան , Գրիգոր
Օաեան , Բմ •
Աեյ՚վէչէն
(Աերովբէ
ՎէչէնԼան)
,
կա րասլետ
իւթէւճեան
եւայլն,
այսինքն
այն րազաււիկ
րնտիրները
որոնք
յետո
յ Ազզային Ա աՀմանագրոլթեան
Հիմ^ագիր -
նե րն ու թմ բագ
բոզներր
պիաի
Հանգիսանա
յին :
Գ
. Օաեան
մ իեւնո
յն ատեն
չփմ ան
մ է
9
էբ
Պարտիզպանեանի
, Բարունակ
Պէյի , Մկրաիչ Պէ–
չիկթաշլետնի
, Ազա թօնի եւ "ւրիչ
ց՛ո յաուն
զէ՛ն
քերու Հետ , որոնք
իր մէջ կբ թբհ՜էին
քազաքա -
կան , գրական ել սրտի մարգր
։ Երբ նկատի կ առ -
նենք իբ ամբոզջութեան
ր մ էջ , կբ տեսնենք
թէ
Հոզ. մէկ կոզմէ
Հանրային
ջիգր % միւս
կոզմէ
իր
զգա յաւիառ
, դե զա սլա չտ
մ արզռւ
իստռնոլահ՚քր
/-
լ՛ար կր Հբմշտկեն։
իրմէ
մնաց՚ոհ՜ գբական
Հաաիկ–
նեբր կր Հաստատեն
որ , եթէ մնացահ՛ Բէէար
մ*/–
ա յնւ ու մ իա յն
զ րական
ասպարէզին
մ էջ
,
յանձին
Գ ՚ Օ՚ոեանի
պիտի
ունւենա յին՛ք մեր ամ էնէն
պերճ
ւլ բոզերէն
մ ինւ : Աբտակա
բզ. է իր տոզերէն
գոլդս
ցայտոզ
^եբմութիւնւբ ; Գբականւութենէն
գՀ՜՚էԻ
Հ անբա յին՚բ , եւ ւիո խազա րձա բաբ
ամ պիոնէնւ մա -
մուլ
իր երթեւեկբ
կր նչմարենք
իբ քսան
աաբե–
էլանկնէ սկսեա
Լ մ ինէեւ
մաՀուան
օբերբ ;
Մեր մէջ ամէն զբագէաի
սբաին
մէջ ն.ստահ է
օաար
մեհ գէմքի մբմտապ՚ստկեբբ
: Իզիա Տէ -
միր ճիսլա չեան
Լիթբէնէ
ունւի , Օչական
կուռմոնբ
եւ Փբուսթբ
, Տէրեան ՓոլՎէ" լէնբ , իսկ Գ՛ Օա -
եանն ալ
• Հիւկոն
, բա յց
մ ասնաւորապէս էա–
մառթինբ։
Տէրանսացի
մեհատազանգ
քեբթոգբ
ճանչցահ
ենք իբրեւ
մենիկ եւ տիւրանո
յչ պաՀե
բու
երգէչբ
, բայց էր ՛ք իեւնո
յն։ ատեն
զարզն
ոէ^ ոաէէ–
մաչո՚ւնչ
Հռետորբ
բազմ ութեանւց : Իր իսօսքբ
կ^ե՛
ռացնէր
ել ալիքներու կբ ւիեբահէբ
մարգոց արա՛ ^
մ ա գրո
ւթ իւննե բն ու ց ան կո լթ իւննե ր բ ։ Բե
բթոզ^
ու պետական
մաբգբ
նստահ՝ էին
քո՚Լ քոփի , Հա -
ւա սար ապէս ; Ինք եւս կբ վա խտգբէ ր վէւսլաւգա շա
ապբումնե
բբ
Հան։ բա յին ասպարէզին
մ էջ ։
Թէեւ
գրական
միտք մբ տերեւի
մբ անկումբ կր
յուղէբ
գինքր , եւ իրմ է մնացահ
մաքի
պատառիկնեբբ
Գուբեանէն
առաջ
նո յն
Հեհ եհանքնե
բով ու մ բր -
մունջնւեբով
օհուն
սրտի երգեր
ենւ
՚(յհրւյաշՓակու–
թ֊լտ֊նյը
ա|նկւս1բգութ
եան մէջ,
այս տարազով
կաբե
լէ է վեբ լուհե
լ Օաեանի
բոլոր
մաո րումներբ
։
Բսան տա բեկանին կբ ւէորձէ թաբգմ
անել Լա–
մառթինւի
«քիաֆայէլ՚^ր
5
Յատկանշական
է այս
բնտրոլթէլնբ։
Ոչ ուբիչ
գորհ,
այլ
«Ո՚աֆայէլ՝»բ,
ո րովՀետեւ
նոյնաւթիւն
մբ կր տեսնէր
իբ եւ
ժ՝ի՚–
լէէ
խառնուահ-քին
միջեւ։ Այս գրքին մէջ
ամէն
աա բր կբ ձ եւա փո թուի
Համր
ե րամ չտ ութ եան
մ բ
եւ լաց չկայ,
այլ
Հեհեհանւք , ամպ.Հով։
\քառեբ
չկան , ա յլ
յարատեւ
տարբազագ
րութիւն
, աստի
ճանական
նօսբացուէէ
։ Այսմչուչր,
Ժ ի ՚ ֊ լ ի ի
Հիւան–
գոա
զաչնակոլթիւններբ
կբ վքոթորկէին
Օտեանի
նե բա շխա րՀ բ եւ իր կեանքին մէջ, փոսուոա
լի մբ
նմ ան։ , տնբնգՀատ
պաո
յանեբ կուտա
յ միա
յն եւ
մ իա յնւ «քհաֆա
յէթին
չուբջբ : Եթէ չեմ սխալիր ,
տասբ տարին
•ան։գամ
մբ , կբ
վե բա թա բզմանէ ր
ա յս սիրտ
բզկաող
գիրքր
՝• Լամ աոթինի
Հպնգէպ
իր
զզ ացահ
ս բաա
կց ո լթ իւնն ու խանգա
զաաանքբ
կ՚երեւի
իր մէկ նամակէն
զոբ գբկահ՜ էբ բանաս -
տեզհիՆ
, վեբնատոզ
դնելովն
«Բեբթոզ
Բաջա -
փա
յլ»
մ ակգիրր
• ի"կ յԻ չեալ
նամ ակին
մ էջ տեզ
մրն ալ կբ գրէր.
«.Զեմ բսեբ քանի՜ քանի՛՛
քազցբ
աբձսււլանէգ
ունեցան
յիս որ քսան տաբոլ էի, այն
Ո՚աֆտյէլի
քսան տարեկան
էջերբ»։
Բի՛չ մբ աւելի.
վար.
« ինքզինքս
եբջանիկ
սեպելով որ կարող
պիտի
բլլամ աքն չնաշխաբՀիկ
գեզե ցկո լթ իւն բ
•անցնիլ տկար
այլ ճիշգ
ղո յներով
այն
լեզուին
մէջ՝
ուր Հին բանւաստեղհութեան
Հատբնտիբները
թոթովահ
եմ» ։
գ. Օտեանի
զբական
մտաՀ ոզո ւթեանց եւ իրմէ
իբբեւ
մասունք
մնացահ
մարգրիտէ
մանեակ
սր
աի կայլակներունէ
մասին
պիտի
խօսիմ
աւելի
ե ա–
•րր • Այգ եւ յաջորգական։
տարիներու
բնւթացքին
անկող իններ կր հալ լուին , զ ազազնեբ
զոլրս կբ
բերուին
տուներէ եւ Օաեան։ Հատիկ
Հատիկ կոլ
յ ա յ մաՀեբբ Ն՛ Պալեանի
, Պա րտ իզպան եան, ի , Բա–,
բոլնակ պէյ ^էբոլխանի
, Գ՛ Ազաթօնի : իբխօ -
սահ կամ զրահ
ղամ բանակ անւնւերբ անգամ
մբ եւս
Ալսլէռ
Մ ուսէ անցեա
լ շաբթու
շաՀեկան
զրսլ.
թիւն։ մբ ունէր
«Լբ Մոնտ»ի
մէջ^
ազզային
քայ -
լեբզնւեբու
մասին :
վերջերս
Փբոֆ
• Ով՚թէռ
ցոյց կուտաբ
թէ
« Գեբմ անիա
ամ էն բանէ
վ եբ»
քա յլե րգբ
ւզաամա.
կան տեսակէտով
Հակառակ
իմաստ
մբ ունէր : «Ա
զաաուԲ^եան
ղարնան» մէջ, այս երզին
իմասալլ—•
տարրեր էր, քան ինչ ոբ տուին
ան։ոբ
յետազայինՀ
« Մ աբսէյեէզ»ր
պատկեբր
կուտայ
երկրի մբ ոչ,
պա րբեր աբար կր պա
յքա
բ ի նախա յա րձակմ
ս/քւ
ւքլլ
գէմ, եւ նախապէս
մաբգաբէակտն
րան, մբ
ունէր;
«Տզաք»
եւն . ոտանաւորին
տունբ
աւելցոլցին
1 792/՚յ՛
եւ ոլնւեց՚սւ
մինչեւ
տասներեք
տուն, ո -
բուն
վերջինբ
\Տ4&ին«Տղաք»
տունին
աեզը
բռնեց։
Մխսնսւնք. ամէն բան կաբելի է,
Պիտի իյնան մեբ աւՏաբգ թ–շ11ււամիւները
Այն ատե՛ն Ֆրսւքաացինեբը այ|եւս
Պիտի չերգեն այս էօհեւլ յանկերգբ :
Այսպէս
, Հեղինակբ
թերեւս
կ՛լ^ղն
չմ ա րէ բ
ալն թուականր
երբ մամանակավբէսլ
պիաի դառ-
նար ղօբակոչբ
:
իրականին/ մէջ ^րանւսայի
ագգային
ք՛այլեր -
ղին ռազմտկանւ
չե չա բ երկար ատենէ ի վեր ա
լլեւս
չէ ր
ւիի բաւո բե բ
օտա բակտն։ներՈլ
ական^ե
բբ :
1867/
ցուցաՀանւդէսին
երբ աւստբիական
նուա -
զախումբր
նուադեց
զայն։ , թէեւ
տն։ ս պտ սե լի
թ բ–
ւեցաւ,
բայց ոչ դայթակզելի։
1916/^՛
Շ՚Աէի՚՚՚՚ի^ին
Յրաքոյէ
Աէլ"յի
մէջ եբգեց
Նիքոլա բ՛ի առջեւ
որ ղլիւարկր
Հանւահ մտիկ
բբաւ;
(իուսերբ
տա -
ռացէ
իմ աստէն։
աւելի
իբրեւ
խո րՀբգանիշ
լ^գու–
նեցիէնէ ղա յնւ ։ Ոաանաւ ո րին առաջին
տունբ որ քՕ -
րինէուահ էր իոոբոլնկ
բ՛ուք բ ձա յնով
^"գեկոչէր
քառասմբակ
վագք
մ բ գաշտին
վբ"՛
յ ՚. Ե ր կ րո բղ ր
աւելի
դանդազ
շեշտեբով
, տՀեղ
աղօթքի մբ տբ–
պաւոբութիւնբ
կբ թոգուբ։
Երրորդբ,
կոպաօբէն
անգամ ատո ւահ , կո չ մբնւ է ր կ։սրհես
կաբզ ապա -
Հ ութեան, % Տ> Ր "՛ն՛ ս ա ց ինւե ր բ ոբոնք
ն։ եր կայ
էին ,
խոս տուի անե ցան թէ իրենք առաջին
անդամ
լսեցիէ1*
իրենց
ազդային
քայլերզր
X
Թէեւ
յեզափոխական
աւանդոլթիւնբ
աւելէ շատ
կապո ւահ է ա լս եբգէնք քան եզանակբ
, սակ։,, քն
պս։շաօն,ակտն։
աբարոզութեանւց
։սւոեն։
միայն
եզա
նա կն։ է որ կբ կսուի :
Գէ՚զք
մբ փսխեց
րնգունւուահ
կ՚ոնոնւբ՛
երբ
իյ ՚ Մ էութիւն։
բ իւրացուց
«Մ իջաղզա
լ ինբ»
սլա չտօ–
նակս/յ,
քա-յլեբզին։ աեղ ։ Փարիզի եւ Մոսկու
։ոյք^
, 5
պետական
յաբաբեբ"ւթե..սնց
Հ ^ , ,
*
/՚ոեն
Թօււէասսւււը:
^ ; ։ ։ թ ^
;
՚ :
:
;
^ ՚ ՚ ՚ ^ - ^ ք ^
; ք
^ ՚ ^ ՚ - ^ ՚ ՚ է ՛
չէր աար սովեաակ՚սն
վ՚"բչաձեվ
՚ն
յա,լթ^^^
.առաջ եկահ
Հիմնական
։իո .էսխո ւթ իւննե ր բ
^
էրտայայաեբ
պեա՚՚ւթեան
Ր^կդվա,
Բ
ել
րական
կե.
...
է.։ւթիւնբ։
Նոր
Ք
՚՚՚,,լեր՚1
Հեբտմշաութէւն
Ալէ–^ .
սաԼբով,խօոք
Մ ի խ
" ՚ Լ Ք
՚ վ 1 " ֊ Ո
" ՚ 1 " 1 ՛ – " " ՛ ^ ՛ )
անոր
տեռ
անոաւ , եւ այսպէ" կր վեբջանաբ.
Ս՝ենք դարբ֊աեցինւք բւ^ւ«Կ
^ակատամաբանեբսլ
ւքէջ ,
ԵԼ աիտի աւլենք մեբ աււջևէն վատ ասպա^ակնեբը
Մենք ճակաաամարտւներու մէջ կը վճռեԹք ւսԽլա ^.
գայ սերոււ՚ԹդնեբուԼ •նակաասյգիբը.
Դէպի
փ ա 1 ւ ք
աււաջ&րդելով մեր հաւյբենիքը։
Նոյն Միխալքովբ
վեչվերո
երկու
ուրիշ
,^ազ .
մական
երդեր
յօրինեց,
մէկբ
կ՚ոզեկոչէբ
ի, . Աի^
ութեան
Հիւլէակ՛ան
ղէնքին
իւրացումբ,
միւսբ
« կեցցէ՛ բանակբ,
մեր ումբ»
խորազիբբ
կբ կրէր,
իրամշտոլթիւնբ
յօրինեցին
Շոսթաքռվիչ
ել քցս,֊
էաաուոեան :
քիողովրղակւսն
Հանրտսլե տ ո ւթիւննե
բ բ (ար .
բանեակ
երկիրներ) կբ փառաբանեն
եզբայրութիլ.
նր , աղաաութիւնբ
, աշվսաւռանքի
Հաճս յքբ
Հին.
•"Դ՛լային
քայլերդներբ
անՀեաացան
, բացի
քանի
մր եզանւակներէ : Անոնք
բո լո բնւ ալ միեւնոի
մեգ.
քբ
ունէին
կ՚ոգեկոչէին
ջնջուահ
վարչաձեւեբբ՛
Աստուհոյ
մասին կբ իսօսէին
Մաճառ
քայլեբդբ—
«Աստուահ
օբՀնէ
Հո լնգա րն։ե բբ» : Եուկոսլալ
քայ.
լերզր.
« Արղարադաւո
Աստուահ
, ղուն որ կբ
պաշտսլան։ես»ք
• • Ոմանք ալ տարամամօբէ
՚ն
ռազՀ
մատենչ
էին. օրինակ
պուլկաբական
ք ՛ " յ լ ե բ ՚ լ բ
.–^
դոռայ Ա արիցսւն ոբ կա րմ բահ է արիւնավ »•
ԼեՀակսւն
քա յլե րգբ.—- «ԼեՀասւոան չէ կորսոլահ»
,
չեխական
քայլեբդբ
«Ո՚^ւր է Հայրենիքս»
եւ կ՚սմ՝
Հ ունւղա բական
երկ րորգ քա յլե րդբ .
Գերեցմւսւնր ւււբ կփջ՚Օէ ագգս
Պ|ւ1Մւի շրջւաէպաաւււի սւյնւեամար Ժալովուրդնեբէ • • •
Նոր
երզերուն՛
մէջ կբ գտնուի
«Աիջազգայի^՚ճ–
ն։էնֆ ՚^էկէ
աւելի
չս։վ;՚եր , ինչպէս
դաշնակցայթէ
Եուկոսլաւիոյ
քայլերգին
մէջ ;
Ամէնէն
Գեբմանքո՚ք
ազզային
քայ լերդին
խնգիբն էբ։ Պբոֆ.
Հքո
՚յՐ,
աբեւմտեանւ
Գերմանիոյ
նտաիսադաՀբ
, նոր
քայլերգ
կուգային
Հասաաաել թէ իսկապէս
բացառիկ
դէմք
մբն էբ։ Ազզեցիկ
եզահ է Օ՚ոեանւի
Հնչեղ
ձայնբ
բեմ երուն, վբ՛ս
յ ; Պգաիկ
՛ք օրոլք
ւքր , թիկն
եղ ու -
սեր , ւիառվռուն
աչքեր
, աՀա ի՛նչ՝ հբ կբ
քաղենք
իբ լուսանկարէն
՚. իսկ մամանակակիցնեին։
ալ ,
^ՐԲ
ԴԻ^ՔՐ կր նկաբագբեն,
կբ Հաստատեն թէ աբ–
տաքն,ապէս
Հմայք
մբն, էր.
«Իր գէմբ
նստահ
կամ
կեցահ, կբ զգայիր թէ ազդեցութեան
մբ
նեբքեւ
բնկճո լահ ես : կբ մ ոռնայիր
էնքդինքղ ,
եւ, իբրեւ թէ թաղուահ
, կբ տարուէիր
իբմէն
ցո–
լտց, ւ.մնե.
նեբքեւ»
յ
իր արուեստագէտ
մաբգու
խառնուահքբ
բա -
ցատ
բոզ
մէջբեբոլմ
մբ եւս՝ ու կբ փակենք այս
մասբ,
յաջորդ
յօգուահ^ով
քրքրելու
Համար«Հայ^
կական
Հարց» , Հայկական
Խն՚ղիբ
կամ
Ա՚լղ •
Գատ
կոչուահ
թնճոլկբ
, ոբ Հաբիւբ տարիէ ի վեբ
կբ քամէ
մեր մոգովուրգին
եբակն։երբ
,
՚առանց
Հասնելու
վերջակէտին
։ Այդ շաբմման
"կիգրբ ,
1860,
գարձեալ
Օտեանն է ոբ կԴրեւայ
իրրեւ
տի
րական
գէմք
մբ
է
Զեոքի տակ
ունիմ
Հազուագիւտ
եւ Հին
գիրք
մբ,
Մինաս
Զեբագի
«Գրական
Փորձեբ»բ,
լոյս
տեսահ
1874/5՛։
Յառաջաբանին
մէջ կ՝բսէ •
«Գպրոցական
էի, եւ ինձ առարորգ
կբ
Հաւտայի
այն դաստիաբակներբ
որք զիս կբ շբջա՛
պատէին : Ի՛՛նչ կբ քարոզէին
ինձ գոքա
. ֊ - թէ բտ–
նասաեղհութիւնբ
յիմարութիւն
է, թէ ոչ դովալ
յառաջ
կ՚երթայ
մարդկո
լթ իւն ր , թէ
գիտութիւն֊
նեբր
միտքն ճչմարիտ, թէ սոքա
միայն են օգտա–
կտյ. , եւ Հետեւապէս
մ չակե լի» :
Ու երջանիկ
օբ մրն ալ, իբբեւ
առաջին
Հանզի^
պում՝ կբ հանօթանա
յ Գբ՛ Օաեանի Հետ, քցաս -
գիւզի
մէջ ։ Օաեանին
սկգինական
Հարցում բ սլա.
տանի
Զեբագինւ՝
«Տզաս,
նւա խա
ս ի րո ւթ իւննե բ գ
ի՞նչ
են» ։ Զերագ թութակաբար
կբ սկսի
կրկնել
գսլրոցէն։
առւււհներբ թէ բանաստեզհոլթէլնբ
յ ի ^
մաբութիւնւ
է, թէ գէտութէւնւնեբր
մէայն
ճշմա -
բիտ
ենւ, թէ՝ .՚. Այդ պաՀուն
՛Օտեան Ոտքէ
ելլե–
լով կբ յառաջանա
յ մինչեւ
պատուՀանւ ու բանւա–
լով
ղայ՝ն , կ բոէ •
« իսկ ասիկա, այս տեսարանէն
չե՛՛ս
զղաց–
ուիր » :
Այմմ
կա րգ անք
Զերազբ.
« Երեկոյ էր եւ արեւբ
էյուպէ
բլոլբների
՚1Ր՚"յ խոնէարՀահ : Լոյսի
գոյնզգոյնէ
երակներ աքդ
լեռնակնեբին
վրայ
կ՚երկարէին
հ֊ա յրէ
հայր՛, Ոս^
կեզջիէ-բի
ալեա1ւ
%երր կաբմբահ
էինւ թեթեւ,
եւ
մի հիբանի
չգարշի տակ կբ խազային,
հալալուն
։
Երկու նաւակ
ջուրի
՚/յւայէ կր թռչէին։
Հոս,
Հոն,
՚^՚էԿ/՚թ^երի
գոբշախայտ
գմբէթներին,
եւ ճերմակ
«մին։աբէ»նւեբուն։
, տուների
ապակինւերին
՚ Ո ՚ ա յ (
Հեռաւոր
լոյսեր կբ նշուլէին ու «միւէզղին»ր
ա -
ղօթքէ կբ Հրաւիրէր
բարեպաշտ
մաՀմեաականնե–
ՐՐ՝՚> • ՚ք^Իւ մբ աւելի
ւիարր
«Այս
պայհառ եւ վը՛
սեմ սաՀմանբ
ցրուեց
վա բանո ւմնւե րս ։
Իսկ՚՚ձ^
չքացաւ ար կեզհ
կեղեւբ՝
Ղ՛՛Ր սիբաիս
չուքջր գ"՜
յացոլցահ
էէն օտարներբ։
Այն խոՀուն ա չքբ "ք
ինձ էբ ղաբձահ^,
.այն Համոզիչ
ձայնբ ոբ ինձ կր
խօսէր , այն բրզային ճակատբ որ
դիմացս ԷԲ
պաբղոլահ
իբր մատեան
Հանճարի, այս ամէնբ մի
Հգօբ
ներղորհոլթիւն
ունեցաւ
իմ ՚էբայ։
Փրկ"՛^՛"^
էի։
Զղացի թէ մի մեհ
Հե.լի,նակութիւն
էր "Բ
ին,ձ կբ իսօսէր,
զի կր՛ Հաւտայի
վ եւ զեռ կր Հ " " ֊ ^
տամ, թէ ոչ ոք այնչ՚սփ
բաբձր դրական
մարգ է
որչափ
Գրիգոր
Օաեանբ»։
Այս
գեզեցիկ
մէջբերումն,եբէն
ետք, այլեւ"
"՚՛
ւելորդ ենխոբՀբգահոլթիլննեբբ։
Այս է Աաեանր
իր բնգՀանոլր
՜գիհեբսւն
մէջ։
Ընթեբցողներր
թե
րեւս
բսեն թէ շտտ նուրբին, շատ վիպականին եք
գացեր
, այն ալ Փարիղի
մէջ ուր ամէն
աբուե՚ւ՚ոի
.Արտայայտութիւն
կաբհրոլթիւն
է, խաացում
ե՛–
Վերացականոլթիլն։
Աանալանդ
երբ
ամպերէն
վար ռւ տուներէն
ալ նեբս անբնդՀատ
պօլէրՕ»
սամպա
եւ
ււումսլա
մաղուին
: Աքո , զի՚ոեմ այգ
Ր"լորր։
Բայց
մի մոռնաք որ ՓէռԼաշէզ
Օաեանի
շիրմին
եզերքն
ենք նստահ, ել ամէն
կո՚լմ հ^աոե՛
ՐՐ
՚"գօթքէ
պէս կր բտրձրանսճ,
գէպի
երկինք՛–
Իսկ մաՀաստանի
պատուո
յ գրան
եզերքն
ալպ՛"՛^.
• ^ յ գերե՚լմանաքաբերբ
կան,
Ո՛ո սինի, Ա""^՛^
Պէռնաբ^
Ալֆրէա ար Աիւսէ՛. Ալս վեբջնւին դամ ՚
բ.սնին
եզերքն է պզաիկ
ուռիի
հառբ որ
ՂԻ^^՛՛
ցեբեկ կբ գոլրլզայ
իր ճիլ.լեբբ
Հեզօրէն
սաՀեց^՚ե՛
լով
նեբքելի
կտակին
վբայ՛
-
«6տ €հ6էտ &ւատ, օսՅոճ
աօսո֊Յւ
յ աատ տօո ք6ա11&56 6թ1օք6
ս բՏՍա– ա»6ո «տէ ժօսէտ 6է օհՏքէ,
Վիպայինբ
այսպէս կր
լզտՀոլի
օ՚ռաբներ»՛֊՛
մօտ, Օաեանբ
այսպէս
աիտի պաՀենք
մեբ
սլ՛՛՛՛ե^
րու-ն
մէջ։
ԲԱԼՈՒԵԱ^.
1
Fonds A.R.A.M
