)
€ & Ա /ի Ա Զ >
(ԱՆՀԵՏԱՑԱԾ
ԳԱ%ՈՒԹԻ
ՄԸ
ՄՇԱԿՈՅԹԻ
ԱՆՑԵԱԼԷՆ)
ի,1քբ
%ո.է1աւս Այրէսի մեյւ պաշտօ1ւակիցը,
վԱրմենիա»
վհբջերս ո-ւսսՆմնւււաիբու-թիՆէւ մը
երա^
ւււալւակեց Զմիսւն|ւււյ եայ
գաղռւՆթ-ի
մշակւււր–ա^
յ ի ն
գ ւ ւ ր ծ ւ ւ ւ ն է ո Նթ ֊ է ա Թ
մասին:
Փոքր Աււ|™յ
յ ո Ն ն ա կ ա Թ
պարսաւ։թեան եւ Իգ–
մ ի ր ի
հրկիգմաւն ՅՕամեակին աոթ֊իւ., որ կը
լր1ս4–
քնւաւյ
այս ամսու, ամբոզջութեամբ կը հրաաաբա^
կենք այդ յօդուածաշարքը, ոլաւն հեղինակն
է
՜Իղմիրէն
Յ ո ւ ֊ նյ ա ս ա ա ն ,
յետռյ Արժա6թլւք11 գաղրած
մտաւսրական մ ը , իժ.Գ– 0– Գալուսաեան։
ԾաՆօթաց՚եել
մեր մչավոյթր
ոչ միայն
օաար՛
ներու,
այլ Հայ1լա1լան
Ափ-իւռքի
նոր սերու1սղին
,
մեր
երիաասարգներուն
, իսկասլէո
անյեաաձգելի
ու. ամենակարեւոր
ա շխատանքներէն
եւ. նուիրա
-
կան ււլարաակա-նո
լթիւններէն
մին է :
Հիներր՝
թրձ-ուահ
Հայրենի
աւանգո
լթ իւննե
-
րով, ականատես
եւ գորհակից
մեր աղգա
յին
տե֊
լականո
լթեան
Համար
թավ,ուաՆ
ճիգերուն
, գի -
տակիգ
մեր ագգային
արմէքին
եւ հանօթ
ւոոՀմտ^
յին
գա1ձերուն
, իրենց
մէ^ ամրարուած֊
եւ
ան֊–
քակտելիօրէն
ամբարտակուահ
է Հայ .
ագգային
ինքնուրոյնութեան
գաղափարը։
Որով, ուր որ ալ
ղաԼուին
, որ Հովերէն
ալ որ տարուին,
տարտղ
-. ՚
նուին , սփււոլիւն
ի սփիւոս
աչխարՀի
, կը
պաՀեն
մեր
լեզուն,
կր գուրգուրան
մեր
տւանգոլթիլննե–
րուն
վրայ
ու սլարհենալով
կը լիեր յի շեն
մեր
գա.
րաւոր
եւ փառաւոր
անցեալր։
Բայղ
Համ
րուահ՜
տարիներ
ունին
իրենց
առջեւ
, շտտ
չանցնիր
կը
շիջի ամէն
ինչ։
Եթէ
անոնք
Հոգահո
ւթ իւն ր չու
-
նենան,
ճիգ
չընեն՝
կրթելու
եւ ալա՜Լղելու
միը
նոր
սերունղին
, այսինքն՝
մեր
յա^ո
րղներ ո ւն ,
փոիսանցելով
անւ^ց
մեր
լեզուն
, մեր
արմէք
-
ներր , մեր ցեգի
սլատմ ո ւթիւնր
, մեր
ինքնուրո
լն
գրոշմը
, այն ատեն գաւաճանահ
կ՝
ՐԱ
՚"ն
իրենք
իրենց
եւ արմանի
^
ՐԱ
՚"ն
Հարթուելու
պատմու
թեան
դլանին
տակ
, կորսուելով
աււ յաւէա
:
Աքգ
մտաՀոգոլթենէն
ել
պարտականութեան
գի տ ակց ո ւթենէն
մ գուահ
, պիաի
փա վւա քէ ին ք որ
ամէն
ոք,
ի լւ մասն ա կցո ւթիւնր
բերէ
մեր նոր սե–
լւունգի
աղղա
յին
ղիմագհին
սլաՀպանման
սուրը
գ ո րհին , ո ւս ո ւց անե լո վ անոր սե վւա կան
, իւրա
-
յաաո ւկ լեւլուով
, մեր պանհա
լի
մեհասքանչով
,
իր անցեալր,
վեր
առնելով
ագգային
արմէ^^ւեր
,
ցո
յց աալ
իր ցեղի
անչիջութիւն
եւ
Հպարտութիւն
առթոզ
երեւոյթներր
: Ըլլայ
իսօսքռվ՝
լսարւսնա
-
կան գրոլթեամբ
, եւ մանաւանղ
գրի առնելով
յու՛
չե ր , ՛ո րոնք պիտի
փո թան
ցո լէ ին
անկորուստ
կազմելով
ատազձ
մը մեր ագզային՛
վերահնու
-
թեան
պատմագրիլն
:
ԱՀա
էիերո լիշեալ գրգա պատճ առնե ր ով
է
որ
մամանակին
գրի առահ
մեր մէկ
ղոյւ^
ուսումնա–
սիրէէւթիւնը,
որ մասամր
մր կը պատկերացնէ
եւ.
բաւական
լրիւ զաղաւիաբ
մբ կուտայ
,
Զմիւռնիոյ
Հայ
զ.ա էլո ւթին
բերահ
նպաստին՛
մեր
մ շակութա
յին՛ գա
ր թ օնքին
։ Վերստին
կր յանձ՛ն ենք
մ եր
նոր
սեբունգի
ռւշագբոլթեան
, տբուահ
ըլլալով
որ ,
ատենին
Հաբկ եգահ
կերոլով
չէ
նե րկա յաց,ո
լահ
Հս^րոլթեան
:
Զմիււենււսհաւյ (յտդութին դերը
Զ^քիՆո։նահւայ
Մշսւկու-թ֊ային Զարթ-օ՚նքի
դաւբւաշըր–
ջանին
Հայ
մ շակո ւթա
յ ին զարթօնք
բսե լով
կբ
Հաս–
կրնանք
ԺԹ • ղա րուն
Հայ Հասարակական
կեան
-
^ին
մէջ փթթող
ա յն շարմում
բ , որ ղլխաւո բ ազ–
գակնեբէն
մին էր Հայուն
իբրեւ
քագաքակբթուահ
մ ս– բգկռ լթեան
, քաղա քա կր թուահ՜
մէկ
Հատոլա–
հ ր ագգե բու
րնտանիքին
մէջ իբ տեգբ գրաւե
լու ;
Նկատի
աոձհե լով
ա յն
մ իջավա
լրն ու պարա
-
գանեբր
, ուր կբ գտնուին
մեր մոզովուբգի
Հոհ
ղա՚նգուահները
այգ
շրջանին
եւ անկէ առաջ, ան -
շուշտ , Հ ամ ա շիւա բՀ ա յ ին աստ իճանա չափո
ւի մ ,ա
-
կս ւթա
յին
աբմէքներ
սպասել
այգ
մոզովուբգի
գաւակներէն
առնուազն
միամ աութիւն
պիտի
րլ -
1"՚Ր
՚–
Ոչ Ոսկեգա
րի ել ոչ ա/
ուրիշ
որեւէ րաիւտա
-
ւո ր չրջանի
մ տաւո բական
Հումկու
ել
տեւական
•սւրտագբոլթիլններուն
Համարմէք
արտագբու
-
թիւններ
ակնկալել
կարելի
չէր անկասկահ
:
քՍ աւարակուռ
եւ ստրկական
երկարատեւ
գա–
(*) Զմիսլքւիսէ կամ Իդմիր քադաքը, Փռքր 1Լ-
•սիաւ
Եգէական եզերքին վրայ թաււած՜ վաՔառաւշահ
քաղաք մը1ն է ։ Ներկայիս 200 հազար բնակիչ ւււ–
նի։ ժ֊ամանտկիՏ
– լ ք ե ծ ա մ ա ք ս ն ո Ն թ ի ւ ն ը
Յոյն էբ • կար
նաեւ շււ-լբջ
10
հԱէզւաբ
հոզիաոգ լաւ կազմակեբ–
պ ո Ն ա ՚ ծ
բարեկեցիկ հայ
զ ա ղ ո ւ թ –
մը, ււր
ո Ն ն ե ց ա ծ ՛
է
բաւական
ւ ւ ւ շ ա ւ զ ր ա ւ գ ո բ ծ ո ւ ն է ո ւ ՚ թ - ի ւ ն
ւքը,
սա^
աարելով մեր (ացցայի1Թ ցարթ-օ՚էւ՚քին : 1922ին
յ ո յ ն
րանա1փՈւ պաբաութեամբ ,
Թուրքերու ճեււքով
հրկիզուեցաւ։ Այդ ապէտիք)|, բնակա՛ն
է
որ
յ ո յ ն
ա ա ր ր ի ն
հ ե ա
Հայն ա| արւՐաաւսիփ| պիտի րլլաւր,
աալով մեծ թ ի ւ մը զոհեւու։ Ողջ մնացողները աք,
պաստա1նեցաԹ Յռւնէւսստաւա, Ֆրան;սա ,Եզիսւաոս ու
Արժ՝սւնթ–իւն:
^Ազդակփ 2Տաէ1եակի
րացաոիկը
(բ. եւ վ1ո»ւ1»6
ւ ք « )
Վարդցէս Տէր կարապետեան
Հ՛ 3 • Գ– Զա
ւարեան
Ուոանողակ
. Միութիւնը
.
Ընկեր
Ա. ԶաւաբԽանը
1905
թ–
ԿիԺԿԻ՚^ձԻՅ
իլրոսլա
վերաղարձին
, կանգ անելով
Պէյբութի
մէջ,
Հիմը
կր գնէ
Հայ Ուսանող–
Միութեան
եւ
կը կազմակերպէ
գասաիօսական
եւ վիճաբանա
-
կան
,Հաւաքո
յթներ։
Այս ուսանոգներր
Հմայուե
֊
լոէէ Ա. Զաւաբեանի
«պայհառ
գատոզութենէն
,
գորհի
Հանգէպ
ունեցահ
անսաՀմ ան Հաւատքէն
եւ
մանաւանգ
լսնւիեբապաՀ
անձնաղոՀութենէն»
, յե՛
տաղային
իրենց
Ա իութիւնր
կոչեցին
անոր անու
-
նով։Միութեան
անղամներից
չատերբ
ղորհօն
ղեր
են կատարել
Կիլիկիա
յի մէջ թէ Օսմ–
ԱաՀմանա
գբութեան
շրջանին
եւ թէ ԱրՀալիբքի
օբերին,
ռւ
ղոՀե ր է լ տուել
:
\9\դն
Հ. 3– Գ՛ Զաւարեան
Ուսան–
Միու
-
թիւնբ
վերակազմուեցաւ
եւ ներկայիս
ո
աս–
գամներ
, էէրոնք Հետեւում
են էլիտական՛
, գանագան
ճիլլլերի։
՛Լեց - եօթր աարի առաջ
Միութեան՛
նա–
իւաձեռնութեամր
կաւլմ ուել
է Զաւարեան
Աշա
-
կեբտական
Միութիւն։
Հ– 3՛ Ղ՝ • Զ""֊՚"րեան
Ու -
սան ոգա կան
Ա իութիւնը
պա
ր բե չ։ ա բա բ կագւք ակե ր–
պում
է ղասաիւօսոլթիւններ
եւ կատարուէ^
կրթա–
կան
- ղրա կան
ու կուսակցական՛
ա շփւա տ ան քն ե բ :
3– ՇահինեաւՏ—
Յուչեր՝
Պէյրո՚-թի
ՀՄ–
Ը՛
Մ ՛ի –կազմութեան
օրերէն։
Ա ո լբ իա յի եւ
Լի բան՛ան ի
մա ր մնա կր թ ա կան
Հսկա յական
շաբմմ ան Հակիրճ պատմ ութիւնն
է ,
իր ստեգհահ
մեհ ողեւո րութեամ
բ եւ
կատարահ
բաբո յակբթակէսնէ
բացառիկ
գո րհո ւ.նէո լթեաւՐբ
Հ
Մեր
թերթերի
միջոցով
տեզեակ
ենք
Հ. Ա–
Ը– Մ •/< կողմէ
ամէն Զատկիւ
Հալէպի
մէջ կաղմա–
կե րպո ւահ
մբ ց ա իստ զե բ ին , .որոնւք մեհ
իսսէնգա
-
վառս
Լ թիւն
են տասնեակ
Հազարաւոր
Հ սւնգիսա
-
կանն՛ե բին
եւ միամամ անակ
Հա յանւպասա
պրոպա
կանտ
է կաատրում
:
Վռս.էք Սամուէլեա1նյ
Ոքր
աչխարՀ։
կը
բա ւականան
ամ
օրինակելով
երեք
էջնոց
այս
ոգիսականի
երկբոբգ
խ ո րտգի
րնե բ ը ,
բնւլօբի–
ն ակե
լուի , թոզ ր^ւթե ր ցո ղնե ր բ էէա արե
րեն
ո րբաչ^
իսարՀբ.
— «ԽիղՔեբը կր ցնցաւին։
Ոբր՚ահւս^ււաք :
Աուրիաւն եւ Լիբանան։ Լիբանանի ոբբանււցներր :
Որբանո,ցնեբէն նեբս։ կրթական աշիյսւաՂսւնւք: Աբ–
հեստաոցներ: ք^ժշկա - աււյւդջապսւհական։ Դ֊էպի
կեանքի պայքարը։ Որբեբոււ • րնդ–հւա1ն1ուր
միու^
թիւյն։ «Որբաշիարհի ասաղ». (թերթ) : Այսօբ։
Յօգուահագիբբ
վեբջտցնում
է Հետեւեալ
յայ–
տարաբութեա՚մ
բ
•֊—•
«Աքսօբ
որբաշխաբՀ
գո յ ո ւ -
թիւն, չունւի,
բայց
կայ եւ գէէյութիւն
.ունի
ոբբտչ-
իսարՀցին՚երու
մառանգահ
կտակը, կտակը
մէկ մի
լիոնի
» :
Հրւանդ Մ՚ւււրաաեաւԹ—
Լիբանանի
ան տե ս ա
կան
կեանքբ
՚Լեբջին
25ամեակին
:
Յօգուահագիբբ
Լիբանանի
վերջին
եբեսունամ
-
եակբ
բլլւմանել
է երեք գլխաւո բ շրջաննեբի
: Ա—
ռաջին
բ՝
մինչեւ
1939,
ե րկր ո րդբ՝
1939—1945 ,
եւեբբոբգբ
1946/^
մինչեւ
մեբ
օբերբ։
Աասնա–
գիտօրէն
տալով
ճշգրիտ
աեսոլթիւնբ
իւբաքան
-
է-Ի
՚՜Ր
Լ ւ՚ջ^՚՚՚^Ի
Ք"՛ գաքա
կ ան , գի նո ւս բա կան
ե ւ տրն–,
տեսական
անցոլգա
րձի , յանգել
է Հետեւեա
լ եղ -
բակացոլթեան
.
«Անվարան
կրնանք
յա լաւս րա -
րել
թէ Լիբանտնի
տնտեսռ
լթիլնբ
վերջին
25
տա–
,
բինեբոլն
աբձանագահ
է յարաճուն
վերելք
մբ մո–
ղովրգի
կեէսնքի
մ ակա
րգա կր բա րձբա ցնել։ւվ
նա–
խանձելի
կաղութեան
մ բ ։ ՄերձաւորԱբեւելքի
եր
կիրներուն
մէջ այս տե՜սակէտէն
կբ գրաւէ առաջ
նակարգ
գիբք
ոչ միայն տնտեսական
գեանի
վբայ,
"՛յլ
ե՛– քաղաքական
աստիճանով
» :
բերէ
յետոյ,
նոյնքան
ել աւելի ագէա,
յետամը
-
ն՛՛՛ց , րիրա ազղերէ
շրջապսւաուահ
մեր աղգբ,
աբ
մէքներ
չէր կինաբ
յայտնաբերել։
Ի՝այց եւ ա յնպէս , Հակառ՚ա՚կ
ա ւռ
աննաաստ
՛յ՛է
ւպւ
շրջապատին
, Հակառակ
իր
բոլոբտիքբ
$3"՛֊"՛^
խոչբնգոտներուն
, Հայր
յաջոգեբ
էբ իրմէ
շատ
աւելի
միջոցներ
, Հայրենիք
եւ
ււլեաականութիւն
ունւեցոգ
ազգերէն
աւելի
շուտ
իւրացնել
լուսաւոր
դարուն
ոգին,
ձեռք
զարնել
մտաւորական
պաշար
ներու,
ամրապէս
ոտք
դնել
մ շակութա
յինւ
ան
դաստանին
մէջ., զարէքանալիօրէն
աբագ
յառաջզի–
մութիւննեբով
լայանուիլ
ամէն
մարզի
մէջ,
զրա^
կանութիւն
, գեէլարուեսա
, լլ իաոլթ
իւնն եր
:
Վկայ
մեբ աչխաբՀսւբար
լեզուն,
ճկունւ, յբգ -
եուահ
, կալոտրեալ։
Գորհ՝
ԺԹ ՚ գարու
մեր մտա–
ւորականւ
զարթօնքին
:
Գրի
առնել
մեբ
մչակռւթային
զարթօնքի
պսւէոմոլթիլնբ
տքնաջան
ու պատկառելի
աչխա
-
տանւք է ։ Թողելով
այդ աշխատանքբ
կռնակբ
մա -
տենադտ
բաննե
բու
տուահ
ւզաամաէլիբ
բանասէր
•
էօժէնի ԳանրաբճեսՀւ
Կթէէբ Լիբանանի
մէշ
երէկ
եւ սւյսօբ
:
Լիբանանցի
կնոջ աստիճանական
բնաշբջոլմբ
վերջին
դաբու
մէջ։
Զ"յգ խորագբերով
Հանռլամտ.
նօբէն
նեբկայացուահ
է Լիբանանցի
կնոջ յտ.ւաջ.
դիմութիւնբ,
բոլոր
ասպաբէէլնեբի
մէջ։
Ներկա
-
յիս է լ թէ Լիբանանի
տեգացի
եւ թէ Հայ
կիները
պայքարում
են բնարական
իրաւունք
ձեռք
րԼրլ
,
լու
Համ աբ
:
ի ժ –
Ս
- Մ ֊
ՍուքլաԱսեա՚ն
ԼիրաԼաՀտյ
ղա
.
՛լութի
առոզջապաՀական
վիճակբ
ել
բմշկական
զիաութեան
նուաճումները
ա՚եցնւուլ 25ամեակի
ին.
թացքին
:
Մնւացորգացի
Լիբանանի
մէջ Հաստատուելու
25
տարիների
լ^թ՚սցքին
կատարուահ
բմշկա
-
Ա,^
ռոգջապաՀակսւն
ա շիւա տանքի
աբդիւհքր
եւլահ
է
գոՀացուցիչ։Մի
շարք Հայ յայտնի
րմի չկնե բի
բր^
ո ւ։ւ ո լց չա ւզե տ կէսմ դ"ւ սա խօււ էւլա չտօն էսվա րո ւմ են
Պէքրո՚թի
ամեբի1էիա.ն
եւ ֆրանսական
բմշկական
Համալսարաններում
:
Պէյբութի
Հայ Բմշկական
Միութիւնբ
պարբէ .
բսւ բէէէբ մասնաւրիէռտկան՛
դա
ս ա խօս ութ
իւնւնւե ր
է
կաւլմ ակե րսլո ւմ իր անւդամների
եւ
առուլ^աււլաՀա.^
կանւ նիւթերի
չուրջ^ն է լ թէ մոզովրգի
ել
թէ
ազւլ - ւիա րմա բւսնն ե բի
ուսանուլ ութեան
Համ.
Ն"լ՚ա՚լի՚-ա
դեգերի
Հրաշադորհու ւթեանց
մւ
Ր՜
ին է լ
ներկսւյացուահ
է Հաբկ
եզահ
հանօթւ՚ւթիւններն
ու րաւ/ատրոլ
թիւնւնւե բ բ :
Լէօլա Աասույնի
ԼիբանաՀայ
Օնոլթեանքցաշ։
ՀայոլՀի՚նեբի
"՚ յ՛՛ սքանէչելի
կաղմակերսլոլ
.
թեան
զոբհոէնէութեան։
մասին
յաճաիէ
ենք կար
֊
գում
մեր թերթերի
մէջ–
Իիւզանդ Այնթապլեաքւ
ՊաւլեստիանաՀայ
գագութբ
(Հինէդ էջ) :
Աուրբ
եբկրի
Հբեաները
, Արաբներբ
ել
Հայե—
Րր
երեսունւ
ւոա րռլան։ անգլիական
Հոգատա
բու
-
թեան։
րԼ
թացքին
ասլրել
են իրենց
՚իեբելքի
չրջա
նբ : իսրայէլի
եւ Յոբգանանւի
պետս
ւթ իւննւեր
ը
կազմուելուց
յեաոյ,
1948
թ–
ԱբարեւՀրէական
պա՚ոե րազմ ի պաաճառով
Պագեստինի
Հա յերն
է լ
ենթաբկուելով
սոսկալի
ւիեբիէիայբոլմնէերի
, չա
^
տեբբ
կբ Հեռանւմն
, մնա՛ց ո գնե րն– է լ կր մ՚ատնբ
-
լին
տնւտեսական
հանւբ կացու թեան
:
ԹովմաՍ Հաաէշեան
Այնւճաբնւ ու
Այնճ՚սր֊
ցին։
Ա անճակր
լքում
ի Հետեւա՚1.քռվ
, Ա ուսա
Լեբան
Հայե
բին
3>րանսացինւերբ
աեւլավախել
են Այնեար
,
թոէբք
րէկից
Հոզբ
էլնելով
ել յատկացրել
են Հայ
գազթականնե
րին
. որոնք
բո լո բ
դմո
ւսւ բութ
իէ^նե֊
Բբ
յաւլթաՀէս
բե լով, Այնճարբ
այնպիսի
օրինէսկելի
գազութ
ենւ գարձրել
, որ շուտով
Լի բան ա Հ ա յե բ իք
Համ աբ գաոնա
լու
է օգափո խութեան
սքանչելի
վայր
:
Ըստ
յօղուահ՚աղբի
՛էկ՛"յութեա՛ն
, Աքնճարի
մո–^
՚Լ՚՚՚է՚՚՚՜ՐԳՐ
անէցնէ ոգ տասնա՚մ եէււկի
լ ^ թաց
քին
ոչ
մէկ
կււիւի կամ
ոճիրի
դատ
չի աաբահ դատարան
:
Մանէր վէճերն
ալ լուհահ
է ինք իբ մէջ , իր մ ի–
ջոցնւեբով
: «Պարհսւնք
իրենց ։Այն.ճարբ
ունի
իր
թա գա կան իա բՀուբէլր
, քաղւսքապետսւթի
ւնբ
(
պէ՜
ւէ"՚իէ)
>
Հ– Օղն– քցաչբ, Հ. Մ՛ Ը– Մր,
գպր"ց
մ ր «Յառաջ»
անունով
եւ դա րմանատ"
ւնե բ :
Այնճարի
կեանէքբ
վ՚"բոզր
Հ՛ 3՛
Գաշնակցու–
թիւննւ
է, որ ունի զրագարան
՛ակումբ,
եւ Երիա՛
Մ իութիւն
60
անդամնեբով
։
Մ ուսա
Լեբա՛ն
տասնբոլթ
նաՀաաակների
ա՛
ճիւնւնէեբբ փոխագրել
են Այնճաբ,
ուր ամէն տա-րի
Աեպտեմբեր
\՚եին , այգ
աճիւնների
առջեւ
նոբո -
ղում են իբենւց աղգա
յին ուխտր
:
Անաեիա Ոսկերիչեան— կնոջական :
Նշանաւոր
կին արուես տագիտո
լՀ ինւերի մա
-
սին
խօսելոէի
նշել
է ոբ բնգՀանբապէս
անզաւակ
կիներ եգահ
են :
« Ա՚լգակ
»ի 25ամեակի
բացառիկբ
վեբջանում
է մաՀացանէկով
մբ,
«Լիբանւանի
եւ
Աուբիո/\
Հայութեան
կոբուսանեբբ
անցնոզ 25ամեակի
լ ^ –1
թացքին»
: Ց՚սնկին
մէջ
կ՝եբեւան
ութսունի
չափ\
մաՀւոցահ
յայանի
գէմքեբ
Համառօտ
կենսաէլրա-ձ
նւեբու
(որոնք
պիտի
կբնա
յին
դիւբութեամբ Հա -
կակշռել
ու բագգատե
լ ի ր ո գէէ ւթ ի լննե ր , դէ՚ղքեբ
,
ինչսլէս
նաեւ
մ է ջբե բ ււ ւմնե ր ո վ իբենւց բրահ
թոբ -
Հ բգահ՜ո
լյմ իւննե ր բ ապացուցանել
եւ կամ
լրիւ
ւոեզեկութիւնւե
բ Հաւաքել
դէպքերու
եւ դէմքե
-
բու
մասին)
, մենք կ՝ապաւինինք
միայն
մեր
յիչո–
զութեան
եւ այն կցկտուր
նիւթե բուն
, որոնք
քա
զահ
են մեր տա րե ցն երէն , Հա յթա
յթե
լու
Համաբ
Համեստ
ատազձ
մբ Հայ պատմագրին
:
Մ իա յն
Զմ իւռնաՀա
յ մ շակութա
յին
զարթօնքի
մասինւ խօսելով,
զարթօնք
մբ, ոբ
աներկրայօրէն
Հալւււթեան
երկու
Հաաուահներոլ
ռա
Հվ ի բանւ կր՛
նա յ սե՚գուի
լ , քանւի որ մեր աչիււաբՀաբար
լեղունւ
,
բսա
մեզի,
ամէնէն
կաբեւոր
եւ
ան
յեաաձւլելի
կերաումբ
՛քեր մչակութայինւ
զարթօնքին
, դարբ.,
նա ւահ
, յդկուահ
ու կոկուահ– է,
աւոաջնւութեան
կաբզավ ,
զմ իւռնաՀա
յ
մ ամ ուլինւ մէջ,
եւ
անոր
առբնթեբ՝
զմ իւռ՛նաՀա
յ
Հ րատա բա կ չական
ձեռ -
նւաբկնե բով տաբահ^ուահ
Հանուր
Հա քո ւթեան
մէջ^
Բժ– Գ-՚Օ– ԳԱԼՈԻԱՏԵԱՆ
\
Fonds A.R.A.M
