ՏռՄՍԵՐ
Գաղութե դաղութ
ԼՈՒՐԵՐ
ԵՐԵՒԱՆԻ
ԱՆԹԵԼԼ-Ն
ԿԱՏՈՒԻ
ՊԱՏՄՈՒԹԻՒՆ
3)ր
"՚%ււա1չաՆ
իս
ո ր Հ
ր գսւ ր
աՆ
ին–
ՆաիյադաՀլչ
, Պ՛
էաուսւռ
էււիօ ,
քաՆԷ
մր օր աււա^
ք՚ւ՚ււարակաՆ
ճառ
մր
խօսեցաւ
Փարէղի
մկ^ ել րսաւ թկ
3)ր՚ռն~
սա
՛ն
կաաուիէ
մր կր
նմանէ
՚Լ՚"Ր
է՝1՚յ՚^՚"՚յ\
Բ՛"ձՅ
գարձեաI
^"1՛"
ռաքին
վրայ
կեցահ կ :
Պ՛ կոէօ
ուրիշ
իմաստուն
միտքեր
՛ալ
յայտ -
նեց
ի ԱքաշտսչանոլթիլՆ
իր
Հայրենիքին
:
Օաար
մողովուրգներր
մեղ չեն
Հասկցահ
՚.
3
)րտ
).ստ չատ տաոասլեցտլ
ել
այսօր
տմկն
^անք
կր
թավւէ
,
որսչկսղի
վերագրալկ
իր
գիրքր աչ -
խարՀի
մէշ։
Գժուար
գորհ,
քանի որ
իր ժողո •
վուրղր չաա
քիչ է՝ բաղգատմամր
Ամերիկայի։
եւ
յցորՀրղ
IIIյին
Մ իութեան
րն
ակչո ւթեանց
:
7յաա
^ԻչԳ
^
"Ր
՚ւԻ՚-րԻ^
բան
չէ
ֆրանսացի
ժողովուբգր
կառավարել։
Ամէն
ՅէրաՆսացիւ
անՀտտականու
-
թիւն՝
մր
ունի։
Ատոր
Համաբ է ոբ
քաղաքական
բաղմաթիւ
խմ
բակցսլթիւններ
ունինք
իսոբՀբղա -
րանիՆ
մէշ
. . .
Աքս
1\առր
կրնար արտասանահ
ՐԼԼ՝"է
Հ՛"
Տ ^ր,
որովՀետեւ
Պ • էռիո
յի
յա
յտնո
ւթ իւՆնե ր
ր
շատ
կբ
սլաաշաճին
մեբ իբականոլթեան
: Պ՚՚՚աճառ
ր
այ\
է
Որ մեբ իստռնուահքին
մէշ շատ
մր
«ֆրանսական»
ղիհեր
ունինք :
Այո,
մենք
ալ
կատուին
կր
նմանի
՚նք
: Պս՚տ՚ոլ -
Հանէն
ղուբս
կբ
շպբտենւ
մեղ,
րս՚յց
չաբաղ
ոբհնե–
բբ
ասլչաՀար
կբ աե
սնւ
ենւ
որ
չորս ոաքի
՚1քս> յ
կե–
ցտհ
ենւք ու
սլատոլՀանւն։
ի վեբ
կբ
Նայինյք : Մեր
գէմք
իւն
արսքԽ
քաքտռէ թիւնւբ
մեկնւելու
կաբողոլ •
թիւնբ
ունւեցող
մէկր
սլիտի
րսէր՛
Այո
կատուն՝
մեռնելու
միտք
չունի •• •
Երբեւքնւ ,
սլատաՀահ
է որմեբ
չորս
ոտքեբէ
\ն
երկոլքր
շարգուփշույ;
եղահ
րէլ"^ •
Հ"Գ
^է 1
Կ^–
ցահ
ենք մնացեա
լ
ղոյղինւ վբայ՝ սպասե լով
որ եր
կու Հատ եւս
բուսնինւ :
էէ,
իրաւ
ալ, բուսահ
են..
Երբեւքնւ , փորձսւհ
ենւ մեբ ողնայաբր
կոտրել :
՚ Ր ի չ
մբ
հոահ է այգ սղնայարւբ
, բայց չէ կոտրտհ
:
Ուբիչ
անղամնւեբ
կւ
ւրելու
.սլէս
յնե,
է , րա՛յց ոչ կաո րահ է՝,ոչ ալ հոահ
:
ՈրովՀետեւ
ա յգ. ռղնայար
ին տէրբ
Հա յկական
կատուն՝
յամտռօբէՆ
կառչահ է այս
կեանքին եւ
Հանգերձ՛
եա
լ աշխարՀր
փոխագրուելու
տրամ ագբո
ւթիւն
չոլէ։ի
ղո՚հէ մէկ,
երկու
Հաղար տարի եւո :
՝Րանւի
մ բ տասնւեակ տա ր ինւե ր առաշ
,
«ճենւթրլ–
կաննե բոփ : Վ^եբշն
է լ կցոլա հ է ցանկբ
բոլո բ
յօգ
ուահնե
րի Հեղինւակների ելիրենց
գրո
ւթ իլննւե
րի
իսորագիբր :
Ի՝ացառիկր
ղարգարուահ
է
յօգո
ւահ ագբե
րից
շատե րի , լա յտնի
գէմ քե րի եւ Լիրտնւանի
ու Աու —
րԻ՚այի պետական
փտրիչների
լուսանձկաբնե
բոփ,
ինչպէս
նաեւ
բազմաթիւ
խմբանկարնեբոփ
, եկե -
զեց իների ու զանազան
աեսա բաննե րի պատկեր -
ներոփ : Րացտռիկր
բո փան գակութեամ
ր Հարուստ ՜Վ
արտաքինով
է լ չատ գրաւիչ
է ։
Երանւիւ թէ մեր միւս
0եբթերն
ալ այսպիսի
բա
ցաո.ի
1լԱե
բ Հրատարակեն
պարբեբարաբ
:
ԲԵՆՕ
ՊՈԼԱՈՑ
Հ
"՚յ
՚՚Ձ
պատրիարքբ
Օգոստոս
2
,Տին
"՚յՏ^Ժտ
յ
՛գէ լիի
Աս տո ւահա բանա կա
՛Լ
վարժա -
բանր
, Ցունւաց
պատրիարքինւ
Հ բաւէ րով ,
ինչպէս
գրահ
էինք արգէն։
Պոլսոյ
թերթեբբ կր գրեն թէ
իսիստ տպաւո րիչ եղաւ եկեղեցական–
ա րարո
ղու -
թ իւնբ : Ա ետբապո
լիտն
եբՆ
ու գպի րներր
յուՆա -
րէն։ ե ր ղե ց ո զո լթ ե ան ու մ ազթանքի
րնթացքին կր
կրկնէին
Հա րմ ենյՕս» րաոր
, ա
յսինքնւ
իսա ւլա ղու -
թիւն եւ օր-Հնութիւն
մաղթելով
Հայ
ժողովուբգին
Համար : իւբաքանւչիւր
աղօթսւսաց
, խոբանւին ա ո -
շեւ
երթալէ
առաշ
կուգար կր խոնաբՀէր
Հայոց
Պատրիարքին
առշեւ :
Արա
րողոլթենէն
ետք, Գոնիայի
մետրա՚պոլի
—
ար
քունարէն ճառ մբ իսօսեցալ
զոր
թաղ
մանեց
վա բժա բան
ին
վար
չական
ժողովի
մէկ
անղամ
ր
Հ
Մ ետբոպռ լիտբ
խօսքր
ուզզելով
Թր^^աՀա
յոց
Պատրիարք
Գաբեգին
Արք-ի
, բսալ.
Ջեր ներկա
յութիւնր
կուգայ
ամբապնգել
բոլո ր քրիստոնեա
յ
քո
յբ եկեղեցինւե
րուՆ
Համե -
բաշխ
լրթանալու
ոսկի
շղթան : Ջեր
ներկա
յո լ -
թիւնր
մեր վարժա րան՛ ին ո
ւո
ան ո զո ւթե ան խրա -
իսո յս
մ բ կբ կազմ է
եւ
ձեր աղօթքին
ու
օբՀնւու -
թեան կր կաբօտինք,
քրիստոնէական
լ"ձ
"Բ
աա -
բահելու
Համար :
Պատրիարքբ
ձեռքի
ոսկետյ
իսոշոր իսա չով
օբՀ–
նութիլնւներ
տուաւ,
բարեմաղթութիւներ
ըբաւ
եւ արեւշատութիւն
մ աղթեց
Տ ի եղե բա կան Պատ -
բիարք Տ • Աթենակոբասին
:
Ցե տոյ
թափօբր
գուբս
ելաւ եւփաբժարան/ի
մեհ
գբան
գաՀ
լիճ ին առշեւ
, Աթենակօրաս
Պատ
բիարք
գիմ աւո րեց ԹրքաՀա
յո ց Պ ատ րիա րքր ,
ոզշագուր–
ուեցալ
անոր
Հետ , ո ր պի ս ո ւթ ի ւնւբ Հաբցոլց
:
Շուտով
մտեբմիկ եւ Հաճելի
մթնոլորտ մր
(ւււ)ւււ)ււււււււււււււււււււււււուււււււււււււււոոււուււււէււււոսւո(1)
մէն»
աՆունով
հաՆօթ
մէկր,
բռնեց–
Հայկական
I;
ատուին
պոչէնւ
ՈԼ չորս
Հովերուն՛
յանձնեց
ղ ա \
Միեւյւո^–
ատեն
սպաննեց
անոր
ձագուկներր
եւ
խմեց
անոնց
արիւն։
ր :
Րայց
մեր «ճ են թ բլմ էնՀ»
ր
, մինչեւ
ա չքր բա -
ցաւ
, ղոցեց , տեսալ
րր իր չսիրահ
, չՀաւնահ կա
տուն տուն տեղ եղեր է արեւելեան
կռղմն։ աշվսա
բ–
Հէ եւ իր քթինւ
կյլ խի՛գայ ու կ՝բսէ. ^,
,
թէ եօթր
այլ եօթանասունր
եօթր
Հոգի
ունիմ
^ . • Ես չեմ մեռնիս
, գիտցահ
րլԼաս • • •
Եթէ օտաբ աղգեր
ր
ճանչցահ
չեն
ֆրանւսացի
մ ողո
լիո ւրղր
,
ինւչպէս
կ՛՛ո ղբա
յ 3
)րանւս
<ա յի
Ազգ •
մոզովինւ
նւախաղաՀբ,
ճանչցա՞հ
ենւ Հայ
ժողո -
վուբգբ :
Ջեմ
կարհեր , որովՀետեւ
, եթէ իրաւ
ճանչցահ
Բէէային
, ասոր,
անոր պաշտօն
չէին
յանձնեբ ոբ
մեբ
Հաչիւր
մաքրէ եւ չէին սպառեր
մեբ
յուզար–
կաւո րութեան
զոր տեսնելիք
չունին
• ՚ •
Եթէ
ճաՆչցահ
ըլլային,
չատոնց
Հասկցահ
պի–
"՛Ի
ՐԼԼ"^յԻ^ "Ր
մեր կատուին
վիզն ալ կտրես,
չի
մեռնէիր : Առասպելական
կատու
մր : կամ
թեբեւս
առիւհ
մր,
որերեք
Հազար տարիէ
ի վեբ , Գաբ -
րիէլ Հբեչաակապետբ
մատին
վյւայ առեր , կր
խաղցնէ
...
ԵՒՐՈՊԱՑԻ
ՅՈՎՀԱՆՆԷԱ
ԹՈՒՄԱՆԵԱՆԻ
արձահր
պիտի
կանղնեն Ա պենգիարեան
պետական
օփեռայիՆ եւ
պարաիսազի
թատրոնւին
առշեւ
: Արձանբ
շինւս՚հ է
յայտնէի
քանզակաղորհ
Ա՛ա Աարգոե։ւ։նտ , ռր ը -
սահ է
«ծյյ
մեհ սիրոփ էլաշիսատիմ
Հայ
ժողո -
փոլբգի
լաւագո
յն
ղա լա կի ՑոփՀաՆնէս
Թուման -
եանի քանդակին
ւիրայ, Հարաղատօրէն
նեբկա
յա -
ցնելու
անո ր կե րպաբբ : Արձանբ պատրաստուահ
է
^ա յաստանի
մ ա րմ՛ա բոփ,
պատուանդանին
փրայ
պիտի
քանւգակոլին
«Անուշ» եւ «Աասունցի
Գա -
ւիթ»
օփւե ռաՆեբէն
դրուագ1եբ
եւՀայկական
նախ
շեր : Այս գո ոհր կր Հանդիսանա
լ Հայ ժոզոփսւր -
գին
ե րա խտագիաո
ւթեան մէկ արտա
յա յտութիւ -
նր , Հտնւդէպ
իր լաւագո
ք
՛Լ
բան ա ստե
ղհինւ» :
ՊԱՏՄՈԻԹԵԱՆ
ԹԱՆԳԱՐԱՆԸ
Հիմնուեցաւ
Հոն՛ ղետեղուահ
են բազմաթիւ
փա յբեբ է
ձեռք
բերուահ շատ աբժէքաւոր
իրեր,
թիւոփ
140
Հազա
ք– որոնցմ է շատեր կբ սլատկանւինւ քաբի դա -
րտշրշանին
, Հնութիւնւր
, մօտմէկ միլիոնւ տարի :
Հմն կարելի է տեսնել
նաեւ նախնակտնւ
Համայնքի
շրշանին
պատկանոզ
բազմաթիւ
ցեղախումբերու
զանազան
ա շխա տանքն ե րբ եւիրերր,
ինչպէս եւ
պատմական
նմոյշնեբ
, ոբոնք
ցոլց կուտան Հայ
ժողռփռւալիւ
Հ ե րո սական։
սլա յքարր
լ^գգէմ օտա —
րերկրեա
յ նախա յարձակներու
:
ստեղհւեցաւ
:
Ցունաց
պատրիարքբ շաա փ–ափաքեւլաւ սւ պն–
գեց որ Խ ա չատո
լ րեան Պատրիարք
գոնէ մէկ չա -
բաթ
իրեն
Հի՚ւր
մնայ :
Այստեղ օգր կազգու
րիչ է , րսաւ , ել
Հոս՝
ձեր
տունէնւ է, այնպէս
որ գուք տանտէրն էք ու ես
պիտի
բլլամ
ձեր Հիւբբ :
Ա . Պատբիարքր
իսիււտ զզահուեցաւ
Ա՛յս իսօս–
քերէն եւ շնոբՀակալութիւն
լայ՚ոնեց
:
Շատ
Հաճելի
մթնո
լո րտի
մ ր մէշ տեղի
ունե -
ցաւ
ճա շր , ղո ւա ր թ ու կատակախառն
խօսակցու–
թիւնւ
մ լ՛ ողեւո րո՛.թիւն
յառաշ կբ բերէ ր : Գինի
ի
րաժակնւեր
"լարպուեցանէ
երկու
քոյր
եկեզեցինձե—
բ՛ւլ բա
րլլ աւաճմ անւ եւ տե ւա կան՛ ա ցմ անէ ,
Հ՚ո՚լեւոր
պետերուն՛ եւ եկեզեցակսէն՛ ու աշիսաբՀակէսն
նւեր
կա
յա զո լց ի չնե ր ո ւն արեւշուտութեան
Հէսմար։
Այս
,աւ\թ1Հլ
յյանսէձււ սւպէէէ–, .իշիււսՏւոլթե.ան
ճ*է^ւ
մ բ խ^ -
սեցալ. Տօքթ
• Հ. Հտյբս՚պետետն
, բարեմաղթու
-
թ իւննե ր բն՚ելո՚ի :
ճա
շէ^ւ վեբշ
, երկու
Հո ւլե՛.որ սլե տ եբր խօսս՚կ
.
ց ութ
իւն
մր ունւեցան։
երկու
քո
յ ր
եկեղեցին՛երու
դարաւոր
քա րտրե րո ւթեաՆց
մասին՛ :
Յետո
ք Պատբիարքր
իր Հեաե ւո բգնե
րո վ պտտե -
ցաւ
րոլոր
ղ ասէս րաննե բն՛ ու զ րաղ ար ։ւ.նւբ :
Հրսէժ ե շ՛ո ի։ սլաՀէյւն; , Աթեն՚՚սկօրաս
"լա՚որիարք
մինչեւ
արտաքին
դուոբ
րնւկեբացալ
Հիււբեբուն,
Հոն
կբկիւնէ ո զշա դո ւբո ւե ց ս՛ լ Պ ա տ րի ա ր քին եւ եկե–
ւյեցական՚նէե բ ուն Հետ։
Երկու
մ ե՛ո բասլո լիւոեե բ
Պատրիա
I քին վ^-ոխանո րզ ին՛ Հետ մ ին՛չեւ
քաբտփ
բնկե ր էէ՛ց Ա՛ն Հա յոց
Պ ՛ս տ ր ի ա րքին :
ԿԱՐԳԱՑԷԲ ԵՒ
ՏԱՐԱԾԵՑԷԲ
« Ց Ա Ռ Ա Ջ » Ը
«ՑԱՌԱՋ»Ի
ԹԵՐԹՕՆԸ
(1)
ԼՐՏԵՄՈՒԹԵԱՆ
ԿԱԶՄ Ահ ՕԱ ՈՒ
ԹԻՒՆԸ
Ա՚զքփկս՝
Մ ա բ իան , տասնրմէկ
տարեկան է
ք՝արձբ՚աՀտսակ
է ^ սիրուն ելշիկաՀեր : Ունի
դե–
գեցիկ խաժ ա չքե ր ելԷ^Լ^Է այնքան շատ Հար —
ցումնւեբ
, որոնց
ամէնուն
չեմ կրնար պա՛տասխա -
նել :
Անցե ալ ամառ
ինձ Հետ ճ՚ամբորդեց
տասներ -
կոլ
Հաղար
մ
ղոՆ՝
աչխաբՀամ
աս
է
ա չխաբՀ ամ աս
գասա
իո
օս
՛ա՛կան
պտո
յտիս
րնթացքին :
հ/օսեցայ
դպրոցներոլ
, քոլէճնեբու
, բնկերային
եւ մչակոլ–
թա յին՛
Հի մնա րկո ւթե անց
մ
էշ : քՍօսեցա
յ
ձա
յնաւտ -
վՎ՚ւռի ել Հեռագիտութեան
ցանցերու
առշեւ. :
Խօսեցայ
լրտեսներու
մ՛ասին,
՛որոնք ժողովրգա
—
պեաութեա՛ն
գեր
եղմ անափո բնեբն
ենւ :
Մ աբիան
ուզեց
լսել
Հարիւր
՛լա ս ա խօս ո ւթ է ւն -
ներս
ալ։
Ու միշտ րբաւ
իր մօբբ եւ եզբօրբ
՛այն
միեւնոյն
Հարցումբ,
ղո ր փերշին տասբ տարինե
՜
բուն
ղիո ունկնդբահ
Հի՚ն՚լ
միլիոն
մարգիկ
բրահ
էին անփէոփոխ
կեբսլոփ.–—«Լբ
՚ոե
՚^ս
մ լ ^
էիքդոլք»։
Երբ
ունկնդիրնեբս
էին, .որ այս Հարցումբ
կ՝Բ՜
նէին
ինհի , ունէ ի մ ի չտ
՛քիօբինակ
սլա տաս
խան
մբ, որ լալ
է
իսն՚դացնելու
Համար.
«Զեմ
սիրեր
այս
«լր՚ոես»
րաո բ : «լուրեր
Հաւաքող պա շտօն -
եայ»
չէ՞
ձեր րսահը »:
,
Մաբիան
սակայն»։չէբ
խնդաբ.։
Այլ Հարց
կոլ -
տար
՚
«
Ւ
՚^Նչ
բան՝ է «լուրեր
Հաւաքող» պաչ -
տօՆեա
յ
մ
ր ։
Լրտես
ոբո^ւՆ
կ
՚րսեն՚ծ : Ու
ա
յսպէս ,
դարձեալ
նո
յն
րառբ : կրնա
յի՛"
րսել
իրեն
, թէ
լ՚ս–
լաւլոյնէ լրտեսր
Հետաիսոյղ
մ րե է ։Լալադո
յն
գո
բ–
հ ա
կա
լր
ա յն է ,
ռբ
Հ ոգե բան ութիւն
բ կ^օդէոա՚դո
ր–
հէ , մեքեն.
ա
յութեան
ու
կա
չառատո
ւութեաՆ
տեղ : Կրնայի՞
րսել
իրեն՛ եւ
ին՛՛քն
ալ պիտի
Հաս -
կրնա՛"
բ , որ
լբտեսնւերր
«ն՛ ս տ
՛ո
ւլՆ ե ր»
են :
Ասկէ շատ ժամանակ
առաշ,
րոլշեւիկ
^՝կոմի -
սար
մր, Կբեմլինի
մէշ
իբ
պետին՝
Աթալիւնի՛ ր •
սահ էր
որ
ամէն օտարական,
որ
Հինգ տարի
Ամե
րիկա
կր
մնա
յ
, կրնա
յ
ամ եբիկեան
քաղաքացի
դառնալ
: Աթալին
պատասխանահ
էբ • « Եթէ
այղ սլէս է ին
չո՛"
լ Համ
ար
չզբկենք
Հոն
Հ ինգ Հա -
՛լար այրեր եւ կիներ,
որպէսղի
նստի՛ն
Հոնւ
մի՛նւչեւ
որ
իրենց պէտք
ունենանք» : Այս
«նստռզնեբբ»
Հիմա
մեր մէշ են :
Ասոնւցմէ առաշ
, ուբիչ
«նստոդնեբ»
դբկուահ
է–
ին՛
Ա՛շխարՀի
ամէն՛ կողմր. Գերմանացիներու
կող
՛քէ : (իամա՚լոբհր,
ո ք, զաւաճանեց
Աքափա
Տքլ"
յի
մէ9 , Րբիտանիա
ղրկռւահ էբ
1 926/5ւ :
Լեղս ւնե
բու
ուսոլցիչր
,
ոբ
լուս արձա կոփ
ն
շան
՛ն
ե ր
տուաւ
,ճա–
ւիոն՚ց
ին՛ե
բուն
Փբբլ
Հարպբր
ի մ էշ , Հաւա
յի
ղացահ
էբ
1936/5/։
Հիւլեական՛
լրտեսր,
՝Բլաու"
^ուքս ,
որ
ձերբ՚սկալուեցաւ
1949/՚5յ ,
ք՝բիտանիա
մտահ
էր
1 935/՛^՛ :
Խս՚ղ՚ս
՚լ"
Լ թիւնւբ
մ
իշտ
պատեբաղմ
ի։
սլս՚տ–
րաստուե
լ ո ւ
ժամ տնակն։ է : Լուռ պատե բաղմ
մ
լ^
է ,
ա
՛ւան ց Հ րացանաձղ
ութեան
:
Ա յս
րո
լ " րբ սա -
կսւյնւ չէի կրնար
րսել
ես
տասնրմէկ
աաբեկաաւն
աղշկանս ;
՚
Ատենօք , ես ալ
«նսաո՚լ»
մբն
էի։
ԱյսուՀանդեբձ
, երբեք
մտքէս
չէր
ւսնցս՚հ
, թէ
ա յսքան
իսո բե ր բ պիաի
մ խ րէէուիմ
լրտեսութեան
՚ասպաբէ՚լիրն
մէշ : Կ՝ս–.պրէի Շուէտ
, որ
աչխաբՀի
լաւագոյն
ժ ո ղոէիրգա ւիա ր երկիրներէն
մկէլն
է ։ 0–
ր՚ս՚լրոգ
մրն էի։ Գիբքեր կբ Դրէի ել
ամերիկեան
ու եւրոպ՚սկան
թերթերու
շ ՚ լ թ ա յ ի մր աբտասաՀ -
մանեան
թղթակիցն
էի։ Տարին
]93
&ն էր։
կ՝ու ֊
՚լէի
ար՚լիլել պատե րաղմր : Այգ ժամանակ
կամա -
լոր հառա
յոլ թեան
մ տա
յ կոմ իտէ
ի մր մօտ , որ
Հ ի թ լէ րէն
էիաիսահ
մ ա ր դո ց Հոգբ
սա անձն ահ էբ :
կ՝ա շի՛տ տէի տա բագիրնե բու
, աքսորականներու
,
տեղաՀանուահ
անէձեբռւ
մ օտ :
Մէկն էիանոնցմէ
, որոնք կբ շանս՛ յին
օղնել
այս
մաբդոց
, ղրամ
զանել,
սն։ունգ
ճարել,
երդիք
մ ր ապաՀովե
լ եւ , եթէ կարելի է , ՚լորհ
ճարել
Ա՛
նոնց
։ Անոնք մի՛շտ երախտապարտ
էին։Ո՚սյց
միշտ
կբ վախնային
բանէ մը։ Հաւ՛անաբաբ կրիսոբՀէի^ ,
թէ
դի։ կտ ա
տ
ո բն ե ր ր տակաւին
կրնան
Հ ա սն ի լի րենց
եւ սպաննել
զիրենք
Հետաքրքրական
մարգիկ
էին։ Բաբէ
մարգիկ
էիւն֊ Բայց
անոն՛ց մէշ կային
ել կեղհ տաբաղիբ -
նեբ : կեղհ
թու՚լթեր
եւ անցադիրներ
ուն՛էին
։ կր
ճամբորղէին
թուղթերով
, ՛լորս
ձեոք
"՚նւցուցահ
էին
աբղ ելա րանն՛ե րու
մէշ սպան՚նուահնե
բու
վք՚՚ս -
յէն : կուգային
նոյնպէս
Գերման՛իա
յէն կամ Աւս–՜
տրիա յէն,
էսթոնիայէն,
ԼեՀաստանէն,
Զեխոսլո -
վաքիաէն՛ եւ ^ինլանտայէն,
կր խառնուէիւն
լաւ
՚ոաբագիրնեբոլ
մէշ ,զանոն՛ք լրտեսելու
ել աղատ \
երկիրներու
գէ՚ք
դորհելու
Համար։ Ես եղայ
առս–\
շիննեբէն
մէկբ, որ երեւան
Հանեց
ան՛ոնց
րունք\
առաքելոլթիւնբ
յ
՚
Թ ա ր գ լ ք . կ. գ
Բ •
ԶԻՆԿԸՐ
Fonds A.R.A.M
