Հ 8 Ա Ռ Ա Ջ *
ՕՐՈՒԱՆ
ՇԱՐԺՈՒՄՒՆ
ՀԵՏ
կան
Հարցեր,
որոնք յաւիաենա1չաՆ
են եւ. ան
լուծելի
: Յաւիաենական
են , ուսաի՝
անլուէէելի
են : Անլուծելի
են , ուստի
յալիտենա1լան
են :
Այո տեսաէլ
Հարց
մլւն է Հ ինի եւ նորի , Հ ին սե–
րունղի
եւ նոր սերունգի
, Հին արւք-էքներու
եւ նոր
արւք-էքներու
է՚նդիրր
:
*5ա
յքս՚րԸ <ւ գո ր յս՛ յ՛ո էրամ ան յա յտ ձեւով
կր
մղեն
Հիներր
նորերուն
եւ նորերր
Հիներուն
գէ՚է ,
մեր օրով
չէ , ոո կր սկսի
եւ մեր օրով
ալ
սլիտի
չվերքանայ
անշուշտ %
Վերքերս
լիարաւոնեան
գերեզմ անի
մ ր
ւզա -
տերունւ
վ բ ո ՚ յ կարգացուեզաւ
Հետեւեալ
արձան՚ա–
գրութիւնր,
որ վեց
Հաղար տարուան
Հնոլթիլն
ոէձի,
գրուահ
րԱալով
ք-րիստոսէ
չորս
Հաղար
տարի աոաք .
« Մենք էլ՝ապրինք
զարմանալի
եւ
անառակ
գարու
մր մէք. երիտասարղներր
այլեւս
չեն
յար–
ղեր իրենց
հնողներր։
Հայրերը
չեն կրնար
զեկա^
վարել
իրենց
զաւակներր։
կրտսերներր
կր
Հեգնեն
Հասո ւն մա րգո ց իմաստս
ւթիւնր։
Այս վիճակր
ի
վերքոյ
սլիտի
յանգի
մարզէլ՚ային
ցեղի
ո^ւչացմս^
եւ քաղաքակրթութեան
վախճանին
» :
Րարերախտաբար
չիրականացաւ
այս
յոռե
-
տես
ղուշաէլութիւնր.
ոչ մարգ/լային
ցեզր
ոչլ^ -
չացաւ,
ոչ ալ քազաքաէլրթութիւնւր
վերք
՚լտալ
:
ԸնգՀակառակն
, երկուքն
ալ աճեցան
ու բարգա
-
լաճեցան
։ Աաէլայն
մեզմէ
վեց Հագար
տաբի։
ա -
ո
III
V՛
բսուահ
այս խօսքերբ
ճշգիւ
էլբ
սլտտշաճին
մեր
սերո՛ւնգին
եւ ապաՀովաբար
պիտի
էլրէլնուին
ու վե ր ա կր էլն ո ւինւ մեղմ է վեց
Հազա ր տարի
ետ^ւ
ալ ել • • • յա՛ւիտեանս
յաւիտենից
։
ԱՀա
թէ
ինչու
^ինէի
է
.–լ
նորի։ Հարցբ
թէ
յաւի
տենական
է
,
թէ
անլուհԼլի
։
Վերքերս
ս՛ յս
նո յն
Հաբցինւ
շուրք
Հողե չաՀ
Դք"
մ ր տեղի
։։ւնեցե ր է Փար
իղի մէք ,
երէցնե
րո՛ւ ել էլբտսերներու
միքեւ ; ԱնՀբամեշտ
<է
,
ոբ
մ ենք ալ մեր էլա րղին
՛ա րձանա
ղր են ք
յա յտն՛ ոլահ
կարհ իքնե բուն
թերն
ու գէմ բ : ԸնգՀանուր
ղ իհե -
բու
ւքէք , նո յն
մ ե ղա գրան։ քնե րն են , որ
Հիներր
էլ՛ոլղղէ^։
նոբերուն։
եւ նո՛բերբ
Հիներուն։
Ւբր
թէ
րանւ ։քբ փ ոխո լահ
չրլլար
փ ար ա ւոննե ր ո ւ
օրերէն
. ասգին
, վեց Հագար տարիէ
՛ի վեր:
Ու եթէ
պա
-
տաՀի
, որ Հեռա կայ
այգ
գարաշրքանի
իմաս
-
տուններր
« Հ
բ ա շ ի ւ ք իմն»
ւիոխաղբո
՚լի
/է։
յանէլարհ
ի րենց։ք է վեց
Հտզաբ տարի ետքբ ապրող
ներկայ
սերունզին
մէք , շատ
պիտի
չզտրմտնւան
տեմնե
-
լով.
Որ
Հիմա
ալ ղեռ
նոյն
թեմանւերուն
չուրք
կբ
վիճին՛ մարղիկ
, գբեթէ
նւոլն ձեւով
եւ գրեթէ
նոյն
բա ռ էւբ ո վ ։
Ւ՛՛նչ ա՛ռաւե լո ւթիւններ
պիտի
րերէ ի վերքո
յ
այս վէճբ
մեղյ՛.
Հիմնական
ոչինչ,
որովՀետեւ
երկրաչափական
Հարց
մբ չէ մեբ առքեւ
գրուա–
հբ : Զենք կարհեր
, որ ՛Լեց Հաղար տարուան
բն–
թացքի՛ն
իսօսոււահ ճառերբ,
յայտնոլահ
էլարհիք
-
ներբ , Հանուահ
եղրա կացո ւթիւննե
րր կբցահ
են
եւ էլամ պիտի։
էլրնա՝ն ս/ելուհե լին
լուհե
լթ զտր
֊
ձ լ ^ ե լ : Ւնչ որ առաւե
լ չափով
կբ
շաՀ՛ա
զբգռէ
մեզ , իսօսքեբբ
չեն , ւլո բհերն
են : կւս րեւո ր բ
ա՛յն
չէ է թէ
Ոք՛
սերունգբ
աւելի
փայլո՛ւն
գոբհեբ
տբ -
ւահ
է եւ կրցահ
է Հետք մր ձգել
մամ տնակին
եւ
տարւոհոլթեանք
մ էք :
• • • « Պ"՛աղամ
մբ չունւի՛նք
մեղի։ տալիք՛» ,
ոիթո
՚ի
մբ Հարցուցեր
էի՛նք մենք ալ մեր երէց լն
կե րնե բէն
մէկուն։
«Պ՚ոտղամբ
գուք
ձեր
մէք
ւին՚ոռեցէք»
, սլատասխա՛նահ
էր մեզի մեր
բնկերրէ
Վ^եբքեբս սլատաՀաբար
հանօթացանք
բովան
-
գակութեանբ
նւամակի
մբ, գ"՝ր Հրաչեա
յ Աճառ
-
եան
ուզզահ
է իր մէէլ գա ս բնւէլե բ ոք , տոկէ
ճիշգ
յիսոլնրՀի^գ
տարի աոաք,
1897/՚1> ,
երբ գեռ
ու -
սանող
էր Փւսրի՚ւի
մէք : Այգ նամակր,
որ պատ
գամ ի՛ մ բ ում բ ունի
ա ք՚՚օր
մեղի։ եւ մեզմէ
վեբ ֊֊
ք իններուն
Հ ամ ար , Հրատա բակուահ
է Գա բամ ա–
ճետնի
«Գբպանւի
տարեցոյց»ին
մէք ,
\932ին :
Մ ենք ձեռքի տաէլ չո ւն՚ին՚ք տարէ.–ցոյցբ , բա
րլ ւՐեր
առքեւն
է Հ ՛Մ կրաիչ
վ րզ֊ • Պոտուրեանի
« Հաք
Հանրսւգիտակ»բ
, որմէ
էլբ քաղենք
Աճքսռեանի
նամակր,
զայն
նկատելո։ի
Հիներուն
մէէլ սլատդա–
մբ,
ուզղո՛ւահ
նորերուն։
:
Նամակբ,
ինչսլէս
րսինք , զրուահ
է
1897^^
եւ ուզղուահ
է Աճաոեանիւ
գաս բնկե բնե րէն։
Արամ
Աղուորիկեանի
I Հաճոյքով
էլ՛աբտագբենք
գայե
այնպէս,
ինչււլէս
ղտան՚ք «Հս/նբաղիտակ»ին,
մէք .
« Եթէ
իմ վբաս
տեղեկութիւն
Հարցնես
,
ինչ ոբ բնաւ
չունիս
կարհեմ
,
^իչղ եբազահ
,
մտագբահ
կեանքս
ան։ցոլցի
. մակոյէլի
մբ պէս
ե–
Ղ"՚յ
է
որ փոթորիկի
բռնուահ
բլրսյ • ինկաք
ելայ
ել
Հիմա
սակայն
իսազազ
օրերս
Հասան
ին՛ձ Հա ֊
մաբ։
Մէկ տարի
անւցուցի
իմ ունեցահ
գ բ ա
-
մովս
վեց
ամիս
ալ Հոս
(Փարիզ)
աշխատելով
գսլբոցս
չարունտէլեցի։
Րայց
ինչ
աշխ,ստեցայ,
չես սպասեբ
ամենեւին,
չէքէբճի,
ֆրստրխճի
,
լբագրավտճառ
եւ իլանճի
. այս արՀեստներբ
բրի
Դիչերնեբբ,
եբբ գպրոցբ
զոցոլէբ,
երբ գաս
չբլ–
ըոր
է
կիբակի
օրերբ. մնացեալ
մամանակբ
գրպ–
ԱԱսէբխԱ յեղտփոխոՆթիէԱ
է1ը
Նաիսո րղ յօգուահով
տրուահ
վիճակագրական
թիւերբ
թերեւս
այն տսլաւորութիւնբ
ձգեցին
թէ՝
մամանակակից
Անգլիան
արգէն
իսկ մօտեցահ
է
լնէկերւիարակս/ս
իտէալին
.
«Առանց գասակաբ
-
զի
լնկերութիւն
» :
Աակա
յն , Հակառակ
քառա սնա մ եա
յ փո րձե -
բուն , մեհաՀարուստբ
ազքատէն
բամնռղ
անքբպե
աբ
լայն
է տակաւին
Հ
1949^5՛,
մէկ
միլիոն
Հարիլր
Հազար
Հոգի։
130
150
ոթերլին
եէլամուտ
յայտա
րարեցին
: Ասոնց
Հետ
էլաբ
մ եհաՀտ բուս տնե
բու
խմբակ
մբ
6000
սթերլին
զուտ եկամ
ոլտով
: Րա
յց
աննշան
թիւ մ բ կբ ներկայա՛ցնէին
անոնք • լ ^ –
զամէնբ
յււթսուն
Հողի • Այնպէս
ոբ կարելի՛
չէ
զանոնք «գասակարգ»
ան՛ուանել
այլեւս
:
Իյճռղռլմի
տեզի
չտալու
Համար , զանց
էլ՚առ–
նենք բազղատական
թիւերբ
: Աբձանաղրենք
մի -
ա յն Հետեւեալբ
•
« ւոն՚աեսական
րուբղ»ին
ստո
րոտը
կանղնահ
է ա շխատալո
բութիլհբ
(18.700.000
Հոգի) տարեկան
500
սթերլին
եկամուտով՛
անկէ
վեր՝
միքին
ղասբ
(1.5
միլիոն
ին՚տանիքի
պետ),
որ երկու անգտմ
աւելի
լալ էլ/ապրի
քան աշխա՝ -
տաւո րր : Ւսէլ բուրգին
գաղաթբ
քաղքենին
(434
Հաղար
լնտանիքի
պետ)
, որուն՝ կենցազբ
4ւ
1 1
•անգամ
ի
միքեւ
կը ւո-ա րուբե րի ։
Այսու
Հանզե րձ տա ր բե բո ւթիւն բ
զզալի
է ։
Հա էլա ռա
կ
մ ատնանշոլահ
փոփ ոխո
ւթեանց
, «եր -
կոլ
տզզեբ»բ
էլ/ապրին
իրա՛րմէ
բոլորովին
տար
-
բեր
ա շխա բՀներոլ
մ էք : Պատճառբ
գիւբաւ
կր
բա ց ա տր ուի
. •
Ա՛
Անգլիացին
, րնղՀանրապէս
,
«ուզղա
-
միտ Հաբկատու»ի
Համբաւ
կբ վայելէ
, րայց
միշտ
չի գորհագրեր
«տոլք
զկայսերնւ
կայսեր»
սկզբուն
քբ։ Մասնագէտ
երեսվ՚ոիսս/Խ
մբ Հարիւբ
միլիոն
սթերլին
կր Հաշուէ
տուրքի
խարղյոխութեան
լնղՀ . ղումարբ
: Մ օտաւո րապէս
Հարիւր
Հազար
մ անր ա ռե ւտ րա էլանն՚ե բ տուրքէ
կ
բ իսո ւսա փին
:
Ր ՚
Ան՛ոնք որ կբ շա բունակեն
ճ
՛ո
իս կեանք
մ բ
վա
՛րել
, ասլաՀո վաբա ր չեն։ գո Հ անա ր իրենց
եկա
-
մուտով,
այլ ոբոչ գումար
մբն ալ կը քաշեն
ի ֊
բենց գրամ աղլոլիսէն
:
9՝ •
Րաբձ ր սեզանաւո
րոլթեան
գազւոնի
քնե
րուն լաւատեզեակ
լք
ա բգիկ
գիտեն
,
ո
բ Հազար
ու
մէկ
միքովներ
կան
թէ շատ
գրամ
շաՀե լու ել թէ
պետաէլան
գանձբ
խտրելու
:
Րաղմութիւն
մլ^ն ալ կայ,
որ տնտեսական
յե՛
ղ
ավէ
ո
խ
ո ւթենէն
տռւմահ
րլլալով
Հանգերձ
, կ՚աշ
խատի
«փբէլել
երեւո քթներբ»
, առաւել
կամ
նուաղ
յաքոզոլթեամբ
։ Ասկէ
յիսուն
տարի առաք
,
Ւթբն
Ա քուէ բ ի Հսկա
յ տուներէն
ի լբա քան չի ւր ին
մէք
մ
իա
յն մէկ բնտանիւք
կբ բնակէր՝
կէս
երկվեցեաէլ
հառւսներոէի
: Աքմմ իւրաքանչիւր
տուն
վեց
բն ֊
տանիք
կբ պարունակէ
, առ
առաւելն՝
մէկ
սպա –՛
սալորով
:
1 93 1
ին , մէէլ մ իլիոն
Հարիլր
Հաղաբ սպասաւո
բ
ԿՐՆԱ՚Ա
ՀԱՆԳՒԱՏ ՍՐՏՈՎ ԶԱՏԿԱԿԱՆ
ՍԵ
-
ՂԱՆ ՆԱՏՒԼ ԱՌԱՆՑ
ՆՈՒԷՐԳ
ՏԱԼՈՒ ԾՈՄԱՊԱ
ՀՈՒԹԵԱՆ
ՕՐՈՒԱՆ
:
կբ Հաշուէին
Անղլիոյ
մէք, այս
թիւը
իքահ
է
Հադարի
:
Ամէնէն
աւելի
աղգուահ
են ազատ ասպարէդ
^ ^
ներու
Հետեւողներր,
որոնց եկամոԼտբ
կբ տաբս^^
բերի
2000 ֊ 3000
սթերլինի
միքեւ։
էքււՕւււֆստ/,
Համաձայն,
ղասա իսօմներ բ , տեղաէլան
"լաշտօն
^
եանեբբ,
փորձագէտներ
բ , ճարտարապե.ոներբ
^
թռակալռր
րմիշկներբ,
սպաները,
եւայլն
, Հազ.
ուագէսլ
է որ \ա
սթերլինէ
աւելի
շաՀին
^
ինչ որ երեք ղաւաէլռի
բնտանիքի
մբ Համար
992
սթերլին
զուտ
եէլամու։ո
մբ
կբ
ներկայացնէ՝
Հանքաղորհին
530ին եւ միքակ
՚լոբհալռբի
380
սթերլինին
գիմաց
։ Եւ թեբթբ
կ՝աւելցնէ
. ^
« իյս՚ոամբեր
Հովբ
մեզմ
է վարձու
աշխատաւորին
Համար, գրամատէրբ
սլաչւոպանուահ
է
մոլշտա
կէ
,լերարկուո՚լ,
իսկ տզա։ո
տսսլարէՓեբոլ
Հե .
աեւողնեբբ
պաբզասլէս
կը ղոզան
» ;
Այս վերքին
ղասա1լարզր
չի կրնար
իր լ^,կե ^
րա յին
ղիրքին
Համապատասխան
եւ ի՛ր
ստացահ
ուսման
Հաւասար
էլրթոլթիւն
տալ
իր ղալաէլնե .
բուն։
«ճէնթբլմէն»ի
՛էբ աւանգաէլս/ն
զաստիա
^
րակութեան
Համար
700
սթերլին
պէտք
է ։ Այն ,
պէս
ո ր տնտե ոս՛ կան՛
միք ոցնե րու
կրճատումր
ճառ
կբ գառնւայ
զալտէ^երոլ
անկումին
•
տա՚տճառ
֊ – «Ասիկա
ելմտացոյց
չէ , այլ
յեղավ.ոխ,,^
թիւն
» :
Այսսլէս
կբ բացագանչէր
լորտ
Րոզպէբի
,
կլա՚ոբսթոնի
յաքորդբ,
եբր \9^թ
Լո յտ ճորճ
կբ
ներկայացնէր
եկամուտի
տուրքերու
Համբաւաւոր
նախագիհր
, որ կբ ձգտէր
Հարթել
«երկու
աղգ»ե–
բու
միքեւ
բացուահ
անՀաւասա
րո ւթիւն՛ ր :
Տ՚ոսնը
մէկ աարի
՛Լերք, Ֆրանսայի
զեսւզան
Փոլ –Րամ -
պոն
էի՚բսէր
Ոինսթբն
Ջբրչիլի՛
ՀՀ Ակէսնատես
եղայ
յեզավ։ո
խո ւթեան
մը ,
ոբ աւելի
իսոր եւ աւելի
լալ ուսումնասիրուահ
է
քան ֆրս՚նսականբ
: Տիրող գասակաբգբ
ղրեթէ
1լորսբնցոլց
քազաքականւ
ի շի՚ան՚ո
լ թ իլն
բ , եւ աւե–
լի
լայն չափով
իր Հարստութիւնն՛
ու էլալուա՛հ
-
նեբբ
» :
Փ՚՚՚ի՚ոիսութիւնբ
աւելիւ արմատա1լան
է
այսօր։
Րայց
ճի՞շղ
է արղեօք
՚Բտմպօնի
Ղկատահբ
: «Ոչ»,
կ՚ըսէ
Հէրոլտ
Լ՛ս ոքի , մեր երկրին
բնկերտյին
կա
ռո լցո լահքբ
՛իո։իոխութիւն
չէ կբահ
ԺԸ •
գարու
կէսէն։
տսղիէն»
։
Մի եւնո՝ քն կ ա րհիքր
կ ր յայս/ն՚են
եբկու
գ րա ^
գէ՚ոներ
: Առաքինբ
կբ
՚ լ ր է բ
Հ931
ին •
«ժ՚ս՚՚էա
-
նակակիզ
Անդլիտն
ազնուասլետոլթիւն
է,
մ իակը
սպիտաէլ
քազաքա
կրթ ութ եան
մէք • աւ
^ոլա
սլե տա
կան
այն իմաս տով
որ իր քաղաքացինե
ր բ կբ զե–
էքաւիա րո լիւն։ , օբէնքներբ
էլբ շին՛ուին
եւ էլբ գոր
-
հաղբոլին։
, ս ո վ ո բ ո լթիւննէէ
ր
լ։
կբ
պաՀ պանս
լին
Համեմա։ո՚։՚՝բար
փոքրաթիւ
էսմրակի
մբ էլողմէ
:
Եւ այս բնկերայիին
զրութիւնբ
րնական
նւէլատուահ
է բոքոբ
քաղաքացիներուն
կոզմէ
» :
Ւսկ երկրոբգբ
կբ զբէ.—
« Նմանութիւն
չկայ
Անղլիոյ
եւ մոզովրղապետութեանց
միքեւ։
Աղ -
նուապետական
գիմակի
աակ
հահկուահ
Հա -
րուստներու
իշխանութիւն,
մըն է ան
(թ1սէօ^^^ -
էւ՚շ) » :
1945/՚5՛ «
վարիչ գասակարգ
կո րսնցուց
իր
խռբՀ րղա բանա կան
մեհամ ասնո ւթիլնբ
, րայց
վե–
րաղտաւ
զայն։
Ա քնպէս
որ ]945ի
քաղաքական
յե.
գափոխոլթիլնբ
չկրցաւ
Հա շո ւե յարգա ր ի Խն,թաբ -
կել
ւոնոր տիրական
աւլզեցութիլնբ
, ինչպէս
որ
րոցբ
կբ շարունակէի
, մինչեւ
ոբ ղտայ
երկու
դա
սեր տաճկերէնի
եւ Հայերէնի
ո-ւ անոնցմ ով
սկր–
սա
յ ասլրոլիլ. գասե րէԿէ ետքն
ալ
ուբիչ
գորհ
մր
գտայ,
որ ւիեբ^ւտկան1։
ու լաւագոյնն
է. Հոս
գր՛
րաղիր
եգա
յ Լուսինեան
գիւանին.
ան ֆբտնսա
֊
Հայ բառագիրք
մր կբ Հրատարակէ
, այգ բառա
-
՛լի՛րքին
տ պագբ ութե ան գորհբ
ինհի
քանձնահ
է •
փո բձ կբ սբրագրեմ
եւա յ^՝,
եւ ասո՛վ
100
ֆրանք
ամսական
, իսկ
միւս առաքուան
գասերէս
ալ
80
ֆբանք
ունիմ
• 180
ֆր ՝ ամսական։
Ւսէլ
բառաբա–
նը պիտի տեւէ
երեք տաբի
գեռ
եւ Հեզինաէլն
ալ
ինձմէ
զոՀ է Հարկաւ
։
« Ւսկ
թէ
Ի՞նչ
ուսո ւ՛քնե բով
կբ պա րապիս
;
Աւելորգ
է ա՛յգ մասին
խօսիլ
իսկ։
Հրտչեայիւն
նր–
պաւոաէլբ
հանօթ
է քեղի • լեզո ւա բանական
ո լ -
սումնւե բ՝ քիչ մ բ աւելի
սակայն
լ^դա րձակո
լահ
ել րնգլայնուահ
շբքանակի
մր մէք, ի^չ որ
չէբ
Պոլիս:
Եւ Հոս կը մնամ
զեռ խիստ
քիչ •
եկոզ
տա
րի Ապրի լին արգէն
մեէլնահ
կբ
լիէն իմ ել
կբ
դ1քամ Գեբմանիա։
Մի վեց
ամիս
ալ էլ՛ուղեմ
ան ^
ցբնել
։ Գիտես
արգէն
, թէ Գերմ անիա
այս
ուսու–
միէն։ մէք առաքինն
է աչխաբՀին՛
վեց
ամիս
ալ Հոն
անց լնե լէ ետք , մնաս րարովբ
էլբ զնեմ
Ե ւր ո սլա–
յին»
(Հ՛ Մկրտիչ
վրգ՛ Պոտուբեան,
«Հայ
Հան -
րազփաակ»
, ղիրք Ա՛
1938,
Պուքրէշ,
էք\\\)
:
ԱՀա
գեզքուկ
լեղուով
գրուահ
նամակ
մբ, որ
պատկեըազաբղ
սլատմութիւն/ն
է ոչ միա
լն
իրեն
գրողին,
այլ եւ իր սերոմ1։գի
մաբգոց
կեանքին
:
Մ օտաւո րապէս
նո քն ձեւուի ապրեցան
ու գոբ–
հեցին
մեր Վ^եբահն ութեան
շրքանի
գրեթէ
բոլոբ
գէմքեբբ
, Արռւիեանէն
մինչեւ
Աճառեան
եւ Մա
-
նանգեան
։ Եւրոպա
գացին՝
ԵւբՈպան
Հա
յաստան
վւոխագրելոլ
մեհ իտէալբ
ունենալով
աչքի
առ
-
քեւ,
րայց
չքաշուելով
աշԼսատիլ
իբրեւ
շէքէր՚&|ւ ,
լբագր ա էիա ճառ
ե լ
իլւա(նճի,
ինչսլէ"
որ մեր օրերու
տզաքբ էլ՝աչվսատ ին Հիմա
իբրեւ.
սլարզ
րանուոր
:
Աճառեան
ոչ միայն
չյաղթուեցաւ
կեանքէն
,
այլեւ
յաղթեց
անոր։
Հետեւեցալ
Հին
Հելլէններու
պատգամին
ել իր Հայրենիքը
պաչտպանեց
ոչ
թէ
ղէնքով,
՛այլ մտքի։ լոյսով,
իքըՀաւատքին
ու կա՛մ
քին
րոլոր
սլտյներբ
լաբելո՚ի
, պեղելոլի
անւցեալլԼ
եւ ա յղ ան ցետ
լ էնէ վ ե բսաեւլհե լով իր մողո ւիո ւր ՜
գին
աէլգւսյին
ղիմաղիհր
։
Ջենւք կրնար պաՀան
քել , որ ամէն
սերուն՛դ
նո յն ձեւով
ապր ի ելնո/ն
ձեւով
գորհէ։
Ջենք
կինաբ
նաեւ
սլաՀանքել
, որ նոբ
Աճ առե
աններր
Հին Աճառեաններուն
պէս
«չէքէբճի»
եւ
«ֆը" ՜
տրիսճի»
բլլտն։
Րայց
էլը էէլաՀսւնքենք , որ այս Ո՜՝
ԳԻՆ
չմեռնի
մեր մէք, որ Եւրոպան
,
տ՚լսթնք^
Լո յսբ
,
չՀեռանա
յ մեղմէ , քանի
մեն ք
աւելի
մօտ/քնանք անոր
;
Եւբոսլան
Հայաստան՛ի
մէք եւ
Հաքաստանքլ
Եւրոպայի
մէք,
այս է մօաաւորապէս
Հիներուն
պատգամ
բ ։ Վասնղի
եթէ
մենք
շաբունսւ/լենք
եւ -
բոպականանէալ
,տռս/նց Եւրոպան
էլա բենա
լ Հա՛յս՛–
ցնելու
,ոչ թէ նոր բան մբ շաՀահ,
այք մեր
ունե–
ցահէն
բան մբ վրայ տուահ
պիտի
րչլանք
։
Աճառեան
եւրոպականացաւ,
րայց
նաեւ
Եւ
բոպան
Հա յացոլզ
-
Ւր պատզամր,
ոչ թէ դրոլահը,
այւ ան ՚
ԳՒՐՐ––՛
թ
"Գ
երբեք
չմոոնանէ
էքեբ նոբերբ,
որէ
^Ք
վաղուան
Հիներբ
պիտի
բլլան
։
(Խմրաղրակսւքւ ՅՈԻԱԱՐԵՐի) .
Fonds A.R.A.M
