սւոացաձ– կըսպասէ
տունը որ գան ղինք
ամոլս–
նութեան
ուղեն։
Հայ երիտաարղ
մը,
Գերմանիա
ուսած
,
1չ՝ոլղէ հտյկ.
մամուլ
ստեղծել
«Սլաք» ա֊
նունով
ու բանալ
գասրնթացքներ
, բայց
մէ/լ Հա.
տիկ
ուսուցչուՀի
չէ կրնար գանել
իրեն
օգնելու :
ք՛ր ուչագբութիւնբ
կբ գարձնէ
քաղքենի գասա ֊
կարղիքն ուր կային օտար գսլրոցներէ
ելած
ագքիկ
ներ։ Կբ Հանգիպի
Վերմինին որ կը փավւաքի
ու
սուց չոլՀի գտռնալ,
Հակաոակ
Հանրա քին կարծի
-
քին։
Երկուքը
իրարու կբ Համակրին,
սակայն
ե–
րիաասա րգբ
ունի
ուբիչ
րնկեր
մբ ,
բանաստեղծի
Հովերով
որ իր կարգին կբ սիրէ Վերմինր
: Եւրա–
քանչիւրր
կ՝ ուղէ ետ քաչուի
լ լիւկեր ր եբքանկա -
ցչ^ելոլ
Համ տր , ս ակա
յն ոչ ոք աղքկան
կարծիքը
կը Հարցնէ : Վերմին–
ղղուած կբ Համողէ
իր եղ -
բայրբ եւ կ՚երթայ
աբտասաՀման
: կ^ուղէր
ասան–
ձինն գառնա լ անՀ ատ ական ութ իւն եւ բա րձրանա
լ ,
ո րպէսղի
երիտասարգներբ
Հ ասկնան թէ
կիներն
ալ կրնան աոանց
իրենց
բարձրանալ :
« ԳերասաուՀին»
Պ"լսեցի է, մս)յրբ
կանու -
խէն մեռած,
Հ՚ոյբը
ղինքը
քանի
մբ անգամ տա ֊
բած է կովկաս
, ուր յաճախ
բեմ ելած է
զանազան
խումբերու
Հետ։ Կբ Հանգիպի
գիտնակտն
երիտա–
սաբգի
մբ, կբ Համակրի,
բայց
տղան
կ^ուղէբ
ոբ
իր կեանքի
ընկերը
Համասլաաասխան
բքյաբ իր
գիբքին,
ու կբ յայտնէ թէ չվէ կրնար
կին
աոնել
գերասանոլՀի
մր , որ բեմ կրբարձրանայ
եւ որու
կբ նա քին բո լոր ի աչքերբ
: Պայմ ան կբ գնէ որ
Հբամարի եւ բլլայ
միայն
իրենը։
Աղքիկը կբ մեր
ժէ ու կր վքափտ քի մնալ
աբո ւեստա գիտուՀ
ի
։ Ցե.
տագային կբ Հաւանի
թոգուլ
իր ասպարէզը եւ ա–
մուսնանալ
իրեն
Հետ
։ Այգ օրերուն
Հրաւէր
կբ
ստանայ
կովկասէն
ուր ներկայացման
շարք մբ
սլիտի արուէբ
իբ մասնակց
ո լթեամ բ ,կ բ տա՛տանի ,
կբ տատամսի,
բայց
արգէն
տղան Հեռաց՛ած
է։
« ճամբուն
վբայ».
Հտրենցնեբոլ
ազքիկբ,
ս իրաՀա րած է աղու
մ ր ո բ Հա յրենիք
կր
մեկնի
մասնակցելու
Հ՚այղոլկային
խումբերու եւ Հայրե
նիքբ
վւրկելու
: Օր • Հարենց կբ փափաքի
տզու^
րնկերանալ,
սսւկտյն այգ չրքանին
մաՀացու
մեգք
էր աղք իկներ ու Հտմ ար
տզոլ Հետ Հեռանա
լ ու
Հայգուկա
լին կեանք
ապրիլ
։ Տղան կր մեկնի տ -
ռաքւձին , իոկ ինք յուսաՀատ
անձնասպան
կ^բլլայ
՚ատրճանակով
։
«Ու֊րիչին
Համար»
• Հայ ընաանիքի մը
կեաՏւքն է, բոլորբ
թիսմուած
մէկ տան մէք, ան -
գա՚մներոլ
չատեբբ ծեր են կամ Հ իւանղ
ւն օգ
նական
: Ա իրանն է ՛ոբ պիտի
ա չխատի
մ ինակբ
ու
տմբոզք
լ^տանիքը
պաՀԷ : Չափազանց
յոգնած է
եւ յուսաՀատ,
կը սիրէ մէկու
մբ Հեա ամուսնա՛ -
նտլ , բայց
բն՚։ո՚–ւոնիքը
ի՞նչ՜ պիեւի
բլլայ
:
ճաբա՜՜ե
Հատ
կը մերժէ
նոյն
իսկ իր սիրածնեբբ
, սպասե
լով որ թերեւս
ամուսնանա
I Հարուստի
մբ Հետ որ
իր բնտան՛իքբ
պաՀէր
։ Հայ աղքիկն է ոբ զոՀ կբ
ւառնւ ՛ք Բ^
ւնիքին
« Հին Աստո լածներ»
. ֊ - ՒշխանոլՀին՝
սէր ու
նեցած է
14
տարեկանին
,անոր՝
•որ վանական
է
այսօր։
Զենք գիտեր թէ ի՛՛նչ
սէր էր այգ,
միայն
գիտենք որի չխանո
լՀին կ՝բսէ
Բ յէԺ՞"
՚ ""՜
ւաղանին
քով^ , աստղերու
լո յսին տակ
. . .» ;
1* չ .
խանոլՀին
ամուսնացած
է եւ ղաւա՚1լնեքու տէր եւ
այրի
մնացած։ Կբ յիչէ վանականը,
կ՚երթայ ա -
նոր ետեւէն ու է^ուղէ
եկեղեցի
մը շինել
Հոն ուր
վանականը
կ^սէպրի , բա յց վանաՀա
յրբ
՚անոզոքա.
բար կբ քանգէ
զա յն , ի շխանո ւՀ ին փոխանակ
ըմ՛
բռ ստանալու
կը սլատռէ յատա1լագիծը
եւ կուլայ
:
« կայսր »էն տուաւ
նմոյշներ
ու
կարգաց
Հաննայի եւ ՕՀան
Գոլրգէնի
ապբումնեբբ։
ՕՀան
կ^բսէ • « Ոռնէ ձեռքէս
որ բարձրանանք
կայս -
րերու գտՀբ» : Հսււնան կր մերժէ , գտնելոփ որ ա–
մուսնութիւնր
գազաթն է փերքին,
ուրկէ փերք կբ
սկսի
սիրոյ
վայրէ քքր ։Ու կբ մտնէ վանք ։ՕՀան
կը
գառնա յ կա լս ր ու երբ
Հանն ա յի ուր ուա կանբ
կ՚ե
րեւի
իրեն խաչբ
քլոլրծքին
կ՝բսէ.
« Հտսայ
բիլղանղա1լան
գաՀ բ , բայց
չՀ ասա
յ քեզի » ;
«.Օշխն Պայթ
քհիթա ,
21
տարեկան է, կբ
սիրէ
Օշինբ , անոբ
մ էք գտնելով
ափէո լական եւ
գիտնական
մ աբգբ
։ 0 շինն ալ 1լբ փաւիաքի
որ քիի–
թտն
իրենր
բլլա
յ , ս՛ակա յն ինք Պա
յլ սլիտի գառ
նա
լ եւ քագաքական
պայմաններու
Հարկագբան -
քին տակ պէտք էբ ամուսնանար
թագոլՀիի Հեա ,
Հետեւաբար
կբ թողու
Ա՚իթան
, որ /լ*երթտլ ա ֊
մ ո ւսնան ա լ 0 շ ինի թշնամ
իին Հետ , նա իս անձ է
մրզ–
ոլտծ եւ ոչ թէ սէրէ :
0շին պարտոլ՚ած ուբանա նետս ւած է : Ռի -
թան
կ*ուզէ
զալն ազատել
որ կրկին
բարձրանայ
:
Արտօնութիւն
ձեռք կր բերէ
ու կ՚երթայ
բանտ
0՜
շինբ տեսնելու
, իբբել թէ բսելիքնեբ
ունի
Հայրե
նիքին
Համաբ
,ու նա՛խապէս կբ Համ՛աձա
յնի
թ շ -
նտմ ինեբուն Հետ որ ինք պիտի/ աշխատի
Օշինբ
բերել
պատոլՀանի
առքեւ
ել իրենք
սլէտք է ոբ
գուրսէն
նետտՀաբ
սպաննեն
ւլայն , սակ՜ա լն Հայ
ոիբալ
1^ւո9 անձնազո
Հ ո ւթենէն
ներ^չուտծ
,կր գնէ՛
Օշխնի տպաբօչբ
իր ղլխուն եւ ինքն է
Որ
կ՚երեւի։
պատոլՀանի
առքեւ
ու կբ սպաննուի
նետերէն
;
0–\
շին կ՛^ազատի :
\
Եզբա՚կացնելոփ
, յարգելի
գասախօսր
յայտնեց
թէ Շանթ
իր բոլոբ
գոբծերունւ
մէք
չափազանց
մեծ յարգանք
ունեցած է կանացի
սիրոյ
Հանգէպ,
եւ իր ներկա յացուցած
կիները
բո լո րն ալ պաբ -
կեշտ
են ՛ու ս^ւձն՚ուէբ : Ալս
՛առթիլ
չեչաեց
թէ
փերքին
յիսնամեա
կին կինբ ղգալապէս
բարձրա -
ցաւ
ինքնօգնոլթեամբ
ելոչ թէ սւ՝յրերոլ
օժան -
գտկութեամբ։
«Տզամտբգիկ
աւելի շատ
թեւեր
բ
կոտրող
եղած
են քան թէ օմանգա՚կոգ»
:
Նեբկանեբէն
Հ . ք*ալո ւեան,
Տիկին
Խոնգկար.
եան,
Ա. իսաՀակեան
ել. Տիկին Հ՛
Աարգիսեան
ճչգումներ
ել գիտ ո զ ո ւթ իւնէն՚ե բ բբին կարգ մբ
աեսակէտնեբոլ
մասին , ոբոնց
մի •առ մի պատաս
խանեց գասա խօսբ ։
Պ*
ԱՏԱՑԱՆ՚Բ
ՆԱՄԱԿՆԵՐ
<։<ՅԱՌԱՋ»Ի
Աոփորաբաբ
բնթերցողներր
մեծ Հաճոյքոփ
եւ
Հետաքբքրութեամբ
կբ կարգան
«Տ"՚ոաք»ի
մէք
ԵԻՐՈՊԱՑԻին
գբոլթիլննեբբ
, որոնք յաճախ
չա՛.
Հեկան , բարոյալից եւօրինակելի
գասեր
են չատե
րու Համաբ :
Աակայն,
երկար
բա ցա կա յո ւթեն է մբ վերք ,
երէկ
տուն վեբագաբձիս՝
թերթերբ
թղթատելով,
զարմանքով
կարգացի
Մարտ
23/՛
թիւթ՛
մէք իբ
«ԻյոբՀիմ
թէ... Հաճիս»
գբութիւնր,
որ մեր
մտ յրենի
լեզուին
ազճատմ՚ան
ու
խտթաբումնե -
բուն գէմ արգար
ղաքրոյթ
մր ԲԱ՚՚՚էով
Հանգերձ ,
գժ բա իստա բա ր էեղած է չա վւա լո րութեան սաՀ -
մանէն :
Մանաւանգ
երբ իր մեղա՚գրանքբ
կբ
վեբագբէ
խօստկցական
կամ ւլրական
բա
ր բա րո սո ւթեանց
եւ
չոչոբթտբանո
ւթեանց
, չեշտելով
« Կբ չափա
զանցե՞մ եթէ
բսեմ
Ոբ
Ա^եբիկաՀայաստանի
քաիսքաիսիչ
մեծամտսնոլթեան
կբթութիւնբ
նախ -
նականէն ալ վար է ։ իրե՞ն
պիտի վստաՀԷինք
մեր
ոսկեզնիկբ
մշակելու
Հոգբ » :
Կբթութիւնբ
ի՞նչ
առնչութիւն
ունի
աղգային
գաստիտրակութեան
, մչակոյթին
եւ լեղուին
սլաՀ–
պանման
Հ՛ամար
մզուած
պայքարին
Հետ : Այ"
մասին
Համ եստ
գիտ ոգո ւթիւն
մբ շատ աւելի
աղ
գեցիկ ու տբամա բանական
պիտի
րլլաբ
քան թէ
բարկաճայթ
սլոռթկում
մբ, որ անարգաբ
մե -
ղագրանք
մըն է ամեբի/լաՀայ
Հայրենակիցներուն
Հանգէպ
։
ինչո՞ւ
նոյն
քոլրով
լուալ
Հայ
մաալոբականն
ու մեբ անգբագէքո
բազմութիւԱւ։երբ,
ոբոնք
Հա
կառաքլ գտբեբէ ի վեբ սպառնացող
մաՀաբոյր
ու
սոզոլն
վտանղներոլն
ել ն՛ո յնիսկ
ներկայ
ճգնա -
ժամ ե բունէ
էՐ
իշտ գիտցած
են ս իբելուպա
շւոե լի բենց
մ ա լբենի
լեզուն :
«Օառաք»ի
յարգելի
տչխատակիցր
տ լգ
սուբ
՚ա՚1լնար1լր
ուզզելուի
ամբոգք
գագութին,
նկատի չէ
՛առած թէ՝ քլաբելի չէ մեբ ժոգովուբգին
ուժէն
վեբ
որս րտա՛կանութ
իւններ
սպասել,
քանի ոբ
0—
տաբ
Հոզերու
վրտյ
, փոթորիկէ
փոթորիկ
ւքաբ -
նուելոփ
, քտքօրէն
մաքառելոփ
Հանգերձ
այլա՚սեբ–
ման էիտանգին գէմ տռաւել կամ նուաղ
չափով
կ՝աղգուի
Հիլբբնկալ մեծ էսզգերոլ
բարքերէն
սոփորութիւննեբէն
, ՚էսյլտզան
գեբտկչռութիաՖնե
բէն եւ մանա ւանզ. տեղական
լեզո՛ւին
աիր ապե
֊ \
տ ութենէն
: Պէտք է Հա յ մ տաւո բական
առ՛աքնո բգ՜^^
նելուն
էի
րա յ ծանրանա
յ –ա՛յգ սր՛բաղան
ւէլաբտա
. ՝
կանո ւթեանց պատաէէ խանատո
ւո ւթիւնբ :
Ուրեէքն , բնկեր
Եւրոպացիին
նեբողամտոլ
-
թիւնբ
խնգրելով կբ յուսամ
թէ
ուրիչ
ւսռիթնեբո՜վ
աւլնուաբաբ
պիաի
անգրագառնայ
իր սխալ
են ֊
թագբոլթեան
, թիւրիմ՚ացոլթետն՚ց
տեզի
չտալու
Համար :
ԼԵՌՆԱԿԱՆ
ԵԹԷ ՏԱԿԱՒԻՆ
ԿԱՏԱՐՄԾ
ԶԵԱ
ՊԱՐՏ՚ԲԳ
ԿԱՐՕՏ ԱԶԳԱԿԻՑՆԵՐՈՒԴ
ՀԱՆԳԷՊ,
ՇՏԱՊԷ ԲԱ–
ԺԻՆԳ ԲԵՐԵԼ ԾՈՄԱՊԱՀՈՒԹԵԱՆ
ՕՐՈՒԱՆ։
ԿԱՄԲ, պաչտօնաթերթ
«.Արմենիա»՝
Երիա •
Միութեան,
գ. աարի
թիւ 5
6,
Աեպտ՛
Գեկտ՛
1951
։ ճ ոխ բովէէրնգա կո լթեամբ
։64
էք
։ Ունի
նա
եւ սէզաներէն
բաժին
մը։ Հ՛ասցէ
Տ^1VՅճօ^
4625, 6ս6ոօտ Ճւք6տ (էՀ. ճւտտոէտշ) :
«ՅԱՌԱՋ»Ի
ԹԵՐԹՕՆԸ
(46)
(ՎԷՊ ՎԵՐՋԻՆ ՊԱՏԵՐԱԶՄԷՆ)
Մարգբ
Լսեզճուկբ^ակ
երեւոյթ
մբ
ունէր
.
Հաբցա.քննութեան
ատեն
երեւան
ելաւ թէ անծա
նօթ մբ
5
անգլիակսէն
ոսկի տուած էր իրեն
50
ծանուցում
էիակցնելու
Համար։
Ինք ս/նչոլչտ ոչ
մէկ
յանցանք
ունէր :
ԱյսուՀանգերձ
Հսկոզութեան
տակ
առէք
գա
յն , բսալ
Փօնթիււի է
Տիկին
Րաքէլէն
ի՞նչ
լուր,
Հարցուցի :
- Ոչ մէկ նորութիւն
:
Շաա
.ուչտգբութԼէւն
բրէք
որ Տիկին
Րաքէլ
չկասկածի,
բսաւ
Փօն՛թիւի,
գիտէք թէ ան միակ
լրտես ո ւՀին է որ չի գիտեր թէ կբ Հետապնգուի
:
ՏպագրԼւչնեբուն
խնգիրբ
ի նչ եղաւ :
Գմբսէխտաբաբ
կաբեւոբ բանմբ
չեղաւ։
Աոա՚քինբ
ճօղէֆ
Ուայթ
կը կոչուի,
Ֆուլբմ կը
բնակի եւ «Տէյլի
էքսփրէս»
թերթին
մէք կ՝աչխա՛–
աի։ Շաա պարկեշտ
մարզ
մբն է, ինչպէս կբ Հա
ւաստեն
զի^քը
ճանչցողներբ։
Գաղտնիք
մբ իսկ
չունի :
Առանց
գազտնիքի
մարգ
չկայ
տչխաբՀի
փբա՛յ, բսաւ
Փօնթիւի։
Կբ յիչէք 0– ՀէՆբիի պա
րագան։ Երբ ուզէ պատմուածք
մբ գրել,
կ՚երթայ
որեւէ տան մբ գուռբ կբ բախէ եւ կ՛՚ըսէ
եզեր.
«Ամէն բան երեւան
ելած
է՛՛»։
Այո,
նոյնիսկ ես
•ունիմ
իմ գագանիքնեբս...։
իսկ Բ՛ տիագրի -
էռ–
Ուօլթբր
ք-էմէիսրն կբ քլոչուի։
\Դ31 ին տբ–
պազբական
ղործի
մբ պատճառոփ
10
ոսկի տոլ -
զանքի գատասլարտուեր
է
է
Անկէ ի վեր
կ՚ա՛պրի
պարկեչտօրէն
: կ ա՚շլատ ի Ուէսթ էնա
Փրինթինկ
բնէլերութեան
մէք։ Ասկէ զատ շաբաթ
գիշերներն
ալ «Աբնտէյ
Փրէս»
թերթին
Համար
քլ՚աշխատի
։
Կիրակի
օրուան
թերթերը
շաբաթ
օբերբ
սովորականէն
աւելի
պաշաօնեայ
կ՝աշիսատցնեն ,
անանկ
չէ՞ , Նիումբն :
Այո,
1լիրակնօրեայ
թեբթեբու
աէբեբբ
յաճախ
օրա թերթեր ալ կբ Հրատարակեն
, Հետե
ւաբար
կարզ. մբ նիւթեր
առաքուց կր սլատբաս -
տուին եւ կբ մնա
լ խմբագբակէսնի
մ ասբ, այս
կերպով
անոնք չաբաթ
գիչերուան
Համաբ
աշխա
տաւոր՛ի պէտք
ունին
յ
Ուրեմ1է այգպէս... բսաւ
Փօնթիւի եւ բս–
կսալ վեր վար պատիլ
սեՆեէսկին
մէք։
Այս բո -
լորը
բան
մ բ կբ յիշեցնեն
ինծի,
բայց
ի՚^նչ
" ՚
Աստուած
իմ ի՞նչ
... Այո,
այո.
Հիմա կըյի ֊
չեմ , մենք առաքին
անգամ
Հօրլօքի
տունը
խու -
զարկեցինք
կիբակի
գիշեր
մբ, կբ յԼ՚չէ՞Ք–
Ա՝ ^Կ ֊
նոլմի ատեն
լ րազի բ մբ վար ինկաւ եւ գուք
զայն
նտմակտտոլփբ
նետեց իք ,՜ չէ՞ , Նիումբն.
Հիմտ կբ
յիշեմ թէ այգ թեբթբ
«Աընտէյ
Փբէս»ն էբ =
— Այո,
Հիմտ ես ալ յիշեցի
, բոի։
Աակայն
Մարշբլ
մեզի
Համամիտ չէբ ։ «Աբնաէյ
Փրէս »
թ^Բթբ
երկու
միլիոն
բնթեբցոզ
ունէր։
Հօրլօք
ալ կնաբ
անոնցմէ
մէկը
ըլլար
Փօնթիւի
մւոիկ
էսնդամ
չէր րներ մեր խօսակցութիւնբ
։
Հեռաձար–
ՀԻՒԱՈՒԱԾԵ%ԷՆԻ
ճար տաբաբո ւեստ բ
աՀաւոբ
աագնա պի մբ մտանուած
է Անգլիոյ
մէք։
75.000
բանուորներ
անգո բծութեան
գատապա
րտուած
են։ ՊաՀպտն՚ոզական
կառավտ
րութիւնբ կբ մերժէ
քնքել
գն՛ո՛ւմ՛ի սակեբբ
։
նբ բացաւ եւ սկսաւ
խօսիլ
Փէլրթայնի
գաղտնի
•ոստիկանին
Հետ։
՛Բիչ վեբք
գոՀ ո ւնակո ւթեան
մը–
սլիաոէԼ մբ ըսաւ
մեւլի ՚
կբ յաէւաքանանք՛
Լէյսին ալ «Աընտէյ
Փը՛
բէսի»
բնթեբցոզներէն
է եզեր։
Երէց
մբ պէաք չէ
ոբ այգ տեսակ
թեթեւաբարոյ
թեբթ
մր կարգա՛յ
։
Ոճիր աբքլածի
գէպքերով
եւ սիրային
պատմոլ
.-
թԼէւննեբով
լեցուն
ՀբագԼւբ
մբն է «Աբնտէյ Փրէ -
սը » :
ՄԼ՛ մոռնաք
մւր իրական
երէց
մբ չէ ան՛,
բսաւ
Մարչբլ :
կբ տեսնեմ թէ ա յս խօսքեբս
չեն Համ ոզեբ
ձեզ : Լալ , Հետեւեալբ
բացատրեցէք
ինծԼէ •
Լէյոի
ամէն
օբ «ՏէյլԼ՛
Թէլէկբաֆ»
թերթր
քլբ կարգայ, .
իսկ
միայն
կիբակի
օրերբ
«Աբնտէյ
Փրէս»բ
կ^աււք
նէ ։ Հիմ ա կբ Համ ոզուԼւ՞ք
։ Գիտէք
սէնչուչտ թէ
մարգ, մբ որ «ՏէյլԼ՛
Թէլէկրաֆ»ի
նման չատ
լուբք
թեբթի
մբ բնթերցոլլն է, չի կբնաբ
միաժամանակ
թեթեւ
նիւթերէ
Հաճոյք
աոնել։
Լոլբք մարգ
մը
կիրաքլի
օրերը
կրնայ
«Օպզբբվբբ^
կամ
«Աբնտէյ
Թա՚յմզ»
առնել,
բայց ոչ«Աընտէյ
Փրէս»։ Ոչ, ոչ,
սիրելի
Մարչբլ
սլէաք է Համոզուիք։
կեցէք , Հի^
մա
Օնօբինին Հետ պիտԼ։ խօսիմ :
՛Բանի
մբ վայրկեան
վերք քզայնացած
մեզի
գարձալ •
Բայց
ինչ տարօրինակ
խնգիր է ալս.
էԼայբ–
կեան
մբ առաք վստաՀ
եմ թէ լուծած
եմ Հանե -
լուկբ
ու յանկարծ
նոր թնճուկ
մբ երեւան կ^եԱէ
Հ
Ջեր
այս խօսքերէն կբ Հասկն՛ամ թէ Մար^
թէ
Ռօլօն
«Աբնտէյ
Փրէս»
չի կ արէէար, բսի :
(Շար.)
Fonds A.R.A.M
