€ 8 ԱՌԱՋ *
ԵՐԻՏԱՍԱՐԴԸ ՈԻ ԻՐ ՍԱՅՐԸ
ՖոսԱսափ Աեէքիև Խ գ ե դ
Հ՛՛՛յ
ազգի
յա բաս՛ եւմ աՆ ՛չա ՛լան իքը
անա ա լւա՛
կոյս
փն՚առելոէ. է ամկՆէն
առաք
իր զեզային
ար
մանիքներ
ուն
մէք : Օ
՛ՍԱ՛
րներ
որոնք
ուսումնասի
՚
րահ՜ են անցեալին
մեր
մո
զո ւիո ւր գր եւ անո ր ա՛զ՛
րումնեոր,
Հիացոլմուէ
նկաաահ
են Հայ
րնաանի–
՜քի
ներքին
ամ ուր կապր :
Գարեր
շարունակ
զուրկ
եզահ՜ ենք աղաաու -
թենէ
մեր
Հայրենիքին
մէք, մեր
թագաւորներուն
եւ
իշխաններունփոիսարէն
օ՚ւ*ա ր րռնակա
լրի
շխահ
է մեր վրայ։
Աակայն
ել այնպէս
պաՀպանահ
ենք
մեր
ազգա
յին
աւանգու
թիւննե
րր,
մենք
մեզի
Հպարտ
զգազահ
ենք ու գիտզահ
ենք
արՀամարեէ
ատարր ու անո ր զօրութ
իւնր :
յ .Այգ " 1 " ՚ յ ք " ՚ ր ի ^
՚ ^ է ^ ^"՚յ րնտանիքր
իրական
բերգի
մր գեր կատարահ է եւ անոր
բերգապաՀր
\ոււելի
մայրր
եզահ է, քան այրր։ կան ազգեր
ուր
մայրր
ստրուկէ
մր տարբերութիւն
չոլնի։ Հայ
ընաանիքէն
ներս
մայրբ
միշտ
իշխանուՀի
եզահ
է, իսկմեհ մայրիկբ
կատարեալ
թագուՀի :
Ոբոչ չափով
ա յսօբ
ալ
,
՛Րեր
րնտանիքներէն
ներս,
կնոք
ձայնբ
աւելի
Հեգի՛նակաւոբ
է, քան
ա յրինր : Աանաւանգ
զաւակներու
գաստիա
րակու
թեան
մէք մօր ազգե՛յութի
ւն՛բ
*"^ելի
քան
զօրա ^
լոր է
;
Այրր
ինչքան ալ պարտաճանաչ
րլլայ գէպ
ի րնտանիքր, ոչ իսկ մաման՚սկ
կրնայ
զ.տնել մօր
նման
զրազելու
զաւակի
գաս տիար ակո ւթեամբ :
Օտարութեան
մէք զրկուահ
բլլալո՚է
ազգա
պաՀպանման
բազմ աթիւ
ազգա կնե ր է
,
ապա ու -
րեմն մասնաւորապէս
Հ՛ո յ մայրն է որ իր գաւա
կին
Հոգուն
մէք
ազգային
զփտակցութիւնբ
պի
տի գբոշմէ
, ՚սնոր
ազգային
Հաւատք
սլիտի
ներ ՚
չբնչէ : Հտյ կամ օտար վարմաբան
գ֊ացոզ սլատա^
նին,
տուն
ւիերագաբձին
, մօրմէն
ստացահ
լրա -
ցուցիչ
բացատրութիւններով
է որ վերքնապէս կր
կագաոլտրուին
անոր միտքբ
ե լ նկւբրագիբբ,
Հա–
մոգումնե
ր բ
X
Այս
ամէնբ
ճշգելէ ետք, կ՛արմէ
ստու՚էել թէ
նեբկ՚սյիս
Հայ մայբբ
ի՚^նչ
իսո բՀոլբգներո
վ կ՛ա
ռա քն՚ոբգէ
, կբ գաստիաբակէ
իւր զաւակ բ ;
Ա եր ունեց ահ տպաւո րութիւնբ
այն է , թէ
Ափիւռքի
մ էք Հայ մա յրբ
սկսահ է նաՀան քել եւ
մենք
Հս՚զյւլ թէ կ՛ան գրա գառն անք ա լգ ւէտանգին
յ
Այրել՚բ ա քնքան անձնասէր
են որ
միամ՚ոութիւնր
՛Ունին
ենթ ագրե
լու թէ իրենք
է
որ կբ գաստիա ֊
՛կբ եւ իրենց
Հան՛ահ
արմոլկնեբո՚ի
սե–
՝ղաստիարակուի
,
՚^ի՚նչ
ազզ.ապաՀպան
~
\^։սն ազգս՚կբ
Հալ մայրբ գագբահ է հա
կ՛ կոչումին
։
՛նշենք
թեբութիւնր
: Աեր կրահ ազ -
՛ներէն ու մեբ
օճա խնե բու
քանգոլ -
^այբերբ
մաաՀոգուահ
են բացա -
՛ենց լնտանեկան
օճ՚ախի
շէնաւթեամբ
%
Հյգ
անձնասէր
՛ոգին՛ կբ փոխան՛ցեն
նաել
իրենց
զաւակներուն,
տալո՚ի
Հետեւեալ
խորՀուբգներբ
•
•—• « Զաւակս
, գասերգ
լալ սորվէ , ապագ,ա՝գ
մտահէ
, գրամ
շաՀԷ,
մնացեալր
պարապ
բանեբ
են : Երբ լ՛ս՛– Գ"Ր^ եւ գրամ
ուն՛ենաս
, ամէնքբ
քեզ
կբ յարգեն եւ ուզահ
՚"գ^ի՚կգ
ալ
կ՚ունենաս
,
կեանքն ալ կր վա յելես ու մեզի պէս
Հփեբիշան՝^
չես
րլլ՚ոբ »:
Ա՛օտ՚սւորապէս
նման
խորՀուրգներ
է որ կու
տան
մ եր \։սյսօբուան
մ այրերբ
: Հետա
քրքրուեցէք
եւ պիտի տեսնէք թէ ա յն ե ր իտասա րգնե
րբ
ոբոնք
րնտանիքէն
ներս ազգա
յին ոգփով գասա իա բա՛կ -
ուահ
են
,
III
քգ կբ պարտին
մեհ
մ ա լրիկնեբու եւ
•ոչ երիտասաբգ
մայրեր՛ու
ագգեց՚ութեան
:
Վ^եբելի
իսո րՀուրգբ
տարբեբ
խօսքե րով
կբ
տրուի
ազքիկ
զաւակներուն
:
ԵԼ
այս
պայման՛ներուն
տակ
Հայ մամուլբ ,
Հայ
կազմ ակերպութիւններբ
ինչքան
Համեստ էա–
փերով
Հակազգեցոլթիւն
մբն է որ կբ գորհեն ե–
րիտասարգին
վբայ
: %ախ շատ փոքր
թիւ մբ կբ
կազմեն
այն Հաւատալս
ր եբիտասւարգնեբբ
որոնւք
Հայերէն կր կաբգան ու կան՛ոնաւո րասլէս կբ յա
ճախեն
Հայկական
Հ՛ալաքո
յթնեբ : Յաճախ կր սլա
տաՀի որնոյն այգ երիաասարգբ
կէս ճամբան կբ
՚ ^ " * յ 1 կր Ք ՚ " չ " ՚ ֊ Ի , կբ մեկուսանայ
,
ձանձրացահ
րր անվերք գիտո ղութիէննե րէն
։
Ըսեն՛ք (նաեւ որ յետա՛զային,
այգ նոյն
մայ~
^ՐԲ
Իրենց պատիմբ
յաճախ
ստացահ
են , որուէ -
՛եաեւ
աղզային
զգաց ո ւմնւե բո
ւէ աոգորուահ
գա -
)11
՚կն
է որ գիտէ
յարգել
իր մայրր, իսկ անձնա^
պ՚ր-ութեամբ
գաստիարակուահ
տզան կամ ազքի^
կր, ամէնէն առաք իր մայրբ
մոռցահ է։ Այսպէս
կորուսաբ կբ գաոնայ
կրկնակ :
Նոր
սերունգի
գաստիա րակութեան
Համար
թա՚իոլահ
րոլոր
ճիգերբ
ապարգիւն
պիտի
մնան,
եթէ արգի
Հայ մայրբ չանգրագառնայ
իբ
նուիբա–
կան
կոչումին։
Կազմակեբսլոլթիլններ
, մամուլ ,
նոյնիսկ
Հայ վարմարանէ
շաէո սաՀմանա՚իակ
շբր.
քանակի
մր մէք յաքոզութիլնէնեբ
ձեոք
կրնէան
բե
րել եւ այգ պիտի նշանակէ
ձախողանք, եթէ Հայ
՚ ^ ՚ " յ Ր Ր օմանգակ
չՀանգիսանայ
ազգային Հաստա.
տ ո ւթի ւննե բուն :
Մեր
՚ոեսակէտր
՛աւելի
Համոզիչ
գարձնեւ
ՀԱՆՐԱՅԻՆ
աե-ՐԵՐԸ
•Րանիթ կբ նստին
Ֆբ-ոնսայի
վարչական, ե–
լեւմտական,
զինուորական
, տնտեսակա՛ն եւ բն
կերային
հախքերբ։
Պետական
Հասոյթին
որ
մասն է, ոբ կբ կլանուի
հախքերէն։
Տեգական
թերթ
մր Հետեւեալ
Հտչիւր
կ՚բնէ ,
պաշտօնական
վաւերագրերու
վրայ
Հիմնուելով
:
Պետական
ելեւմտացոյցբ,
բստ էտկառ
Ֆորէ
նախա տեսահ
հրագրին,
\952ին կբ Հասնէր
%20
մ իլիառ
ֆրանքի
:
1950^5»
նաՀանգներու
եւ Համայնքներու
ելեւ
մտացոյցբ
կ՚անցնէր
500
միլիառ
ֆրանքբ,
որուն
Հարիւբ
միլիառբ կառավա
րո լ թ ի լ ն բ կբ տրամագ–
բէբ
Լրոլորբ մէկ պետական
ե լեւմ տացո
յց ին
մէկ
վեցեբորգբ)
: Այս
Համեմատութիւնբ
եթէ նկա^տի
առնենք
1 952^5» ,
գում արբ կբ Հասնի
600
միլիառի
:
Ընկեբային
ԱէզաՀ ովութեան
սնտուկբ
1951/՛;^
ունեցաւ
1 183
միլիառի
Հասոյթ
մր, որոսն
230^
պետութիւնբ
վճաբեց ի Հաշիւ
իր էվաշտօնեանե -
բոէ^
, իսկ
75
միլիառբ
զանազան
օմանգակութիւն–
ներու
Համար,
ինչ որ կբ ձգէր
878
միլիառ
սբն -
տուկին
մէք։ Աշ1սատավ ա րձքի
յաւելումով
եւ
գորհ^ատէրերոլ
բամնին
բարձրացում
ուի , \952ին
այգ գումարբ
կրնայ
Հասնիլ
1100
միլիառ
ֆր-ի :
Յիսուն՛ի չափ ուբիչ
գանձելի
գումարներ
կան,
Հանրային,
մասնաւոր, կէս - Հանրային
ւքարմին–
ներոլ
գորհունէ
ութ
իւնբ
ասլաՀովելու
Համար՛
(ե–
լեւմտացոյցէն
գուբս)։
Օրինակի
Համար,
աան
վարձքեբէնւ վար գրուահ
5
առ Հարիւրբ
^ակսէ^
վայրերու
Ազգ՛
Հիմնագբամին
Համար,
յետոյ
ոԼյ–
րիշ
բազմ աթիլ յատկա
ցո ւմներ
։
1950/՚Տ՛՝ 60
մի՛
լիառ. Հաւանական
է որ այս տարի
80
միլիառի
բաբձրանէսն
ա յս կարգի
Հասո յթներր
: Հետեւա -
բաբ , ելեւմ տացո
յցբ ա լս պատկերբ կբ
նեբկա՚յա–
ցբնւէ
. Պետական
ելեւմ տաց՛ո յց՝
3620 ,
տեզա
-
կան
ելեւմ տացո
յց՝
600
, բնկերա
յին ԱպաՀուիոլ ^
թիւն՛՝
110Օ,
գանձարկզէն
վեբցոլահ
սակեր՝
80
միլիառ։
ԸնղՀ–
գումար՝
5400
միլիառ
ֆրանք ;
Առմամեայ
Համազ.ումաբ
մ լն է այս, պէտք է
նկատի
աէւնել երկաթուղիներու
ել
լ^կերային
ապաՀո վագր ութեան
բտցերր,
ապրուստի
ողու -
թեան
հախքեբու
բաբձբացումբ,
Հնզ.կաչինի պա
տեբաղմբ
, ողոզումնե
բբ եւ երա շտո ւթիէւնբ , որոնք
աՀագին
գումաբնեբ
կբ պաՀանքեն։
Այնպէս ոբ ,
Ֆրանսայի
վարչական՛,
ղինուո բ՚ոկան,
տնտեսա
.
կս՛ն եւ բնկերայինէ
հախքերբ
,
1952//5»
առ
ն՛ուաղն
5700
՚Րիլիառի
զում աբ
մբ կբ ներկա
յացն՛են–։
Գեռ կայ ուրիշ
անւՀաշուելի
աղգակ
մր–
•առօրեայ
տուրքին
րեոր, ոբ կբ ճնշէ Ֆբանս՛ա ֊
ցիներու
գէէումի
կարոզութեան
վր"՚յ՝–
Միայն
խնա
յո զական
էէն։ տո ւկնե րուն
մէք գբամ
ունեցող
ներու
գնումի
կտբոզոլթեան
իրտկան՛
կորուստր՝
սկսեալ
1938^5», 2000
՛քի լիառ
ֆրանքի կր Հասնի
ներկայ
Հաշիւով
...
Պետական
ո՛՞ր Հասոյթով
կարելի է ապաՀո
վել այս պաՀանքնեբբ։
1951/.
տաբեՀաշիւր
ցոյց
կուտար
11.575
միլիառի
Հասոյթ
մր, ՛որմէ
պէտք
է պակսեցնել
Հազար
միլիառ,
գլխավճարի
եւ շա–
Հաբկման
նաիսաՀաշիլներոլ
Համար
է
Ենթագբենք
որ արտագբոլթիլնր
եւ գորհա֊ռ–
նռլթիւններբ
բարելաւուին
, ու
10 15
առ Հա ,
բիւր
գինեբոլ
բարձրացում
մր նկատի
առնելով,
վերոյիշեալ
պետական
Հասոյթբ
յանգի
13.000
միլիառ
ֆրանքի ;
Այս
ենթագրո
ւթեամր հախքերոլ
ՀամեմատոլՀ^
թիւնբ
պիտի
Հասնի
43.85
%ի ։ ՝
Մեհն Րբիտանիա
, Հակաոձակ
իր խիսս, կար
ղուսաբքին,
39^
առ Հարիլր, իսկ Ամերիկա
27.8
Համաբ , պաբագա
յ մբ մաաոէնանշենք
։
Յաճախ
պատաՀահ է որ ա յս կամ այն գա ֊
գութին
մէք մեր հանօթ
մ տաւո րականներու
,
Հանրային
գորհիչներու
ղաւակնեբբ ոչ ՚քէկ նմա -
նութիւն
ունենան
իրենց
Հօր Հետ։
Ջենք
ուզեբ
ըսել թէ զաւակը պէաք է եւ Հնարաւոր է որ բլ
լայ
յսքբեւնման
իբ Հօր ։ Անբնական է այգ պա -
Հանէքբ ; Րա
յց իրաւունք
ունինք
սպասելու որ ան
իբ բնթացքռվ,
իր գաստիա բակո ւթեամր , իր կեն
ցաղով,
իր Համողոմներով
Հակասլատկերբ
չ բ լ -
լսէք իր Հօր։
Այսինքն գաղափարապաշտ
,
՛անձ -
նուէբ
գորհիչի
մր ղաւակբ
երր կը գաոնայ պա .
տեՀասլաշտ
, նիւթասլաչատ
, ազգային
Համողում–
՚ներէ պարպուահ
, այդ արգէն
այլանգակ
երեւոյթ
է, որուն
գլխաւոր
մեղսակիցը
պիտի
նկատէք
մայրը եւ ոչ թէ Հայրը որ այգ գաստիաբակոլ
.
թեան
ղոբհին
մէք երկրորգական
, չբսելու
Համար
աննշան
ազզեցութիւն
մր ուՅքի է
Մենք
սեղմ տողերու
մէք
ներկայացուցինք
նոր
սերունգի
ազգային գաստիա րակութեան
մար.
զին մէք կատարուահ
նաՀան ք մր։ Ի՜նչքան
ուրախ
պիտի
բւլա յինք եթէ սխա
լահ
ՐԱա
յինք եւ ուրիշ,
ներ
Հաստատէին
այգ պարագան
։
Գ– Լ՛
պաբւլ ր՚՚՚՚՚^՜-՚լ
ւ —
ւ
տ #
աւելի
արադօրէն կր բաէլմանտն
քան իբ Հ.ս,.ոյթ
.
ներբ :
ՏիկիԱ Նուապի
յիշատակխ
ԼՈՆՏՈՆ—
Մ՚^ր՛"
Յ
^Տ՛,
երրթեբթերբ
կբ
Հազորգէին
Նիսի
օղանալային
արկահի
զոՀերո^ն
անուններբ,
կարզտացի
երկու
Հայկակէսն
անուն ^
նեբ
Մսըրեան եւ իյաչատուրեան
. . Աիբտէս
գող
մբ անցաւ եւ թեբթերբ
՚քէկդի
ԳԲԻ • ՝ Բ ՚ " ^ Ի մբ օր
վերք, «Յառաք» կր գքէր թէ
աէւաքինը
Տիկին
Նուաբգ
Մսըրեանն
է։
Աքս
առթիւ
միտքս
ինկան
քանի
մր յոլշեր
.
1945/.5՛,
մեր բան՛ակբ կր էչտնուէբ
Պելմիոյ
Լուվէն
քաղաքբ։
Կիրակի առաւօտ
մը կանուխ
ա.
ռաքին
անղամ
Պրիւք-էէ
Կ՚՚"յՑ^Ժ՛^
^՚֊
<աբցռլ
,
փոբձով կբ գտնեմ
Հայկական
Ակումբբ։
Րալա .
կան
թիլով
Հայեր
Հաւաքուահ
էին։ Աեռքս
ունէի
կապոց
մբ «Հայրենիք–»
եւ «Յուսաբեր»։
Նեբկա^
ներէն
Տիկին
մը երբ տեսաւ
անգլիական
գինուոբ
մը
Հայերէն
թեբթերո՚Լ,
մօտեցաւ եւ
մ՛այրական
սէրով
մբ Համբուրեց :
կէս օր էբ , ճաշի մամանակ,
ՏիկԼ՚նն ալ էէլիտի
մեկն՛էր
։ Թոյլ չտուաւ
որ ուրիչ տեղ մբ երթամ :
Ջեռքէս
.քաշելով զիս իբ
Աք"
էնբ տարաւ։ Աս ՛սա -
կալին
չէի ղիաեբ թէ ո՞վ էր այս
ՏիկԼն՚բ
1
Տունը
Հասնելէ
վերքն էր որ իմացայ
թէ նշանաւոր Ա սրր–
եան
բնտանիքն է ;
Ամերիկա
եզահ մամանակս
Հայ մամուլէն
լբ–
սահ
էի իրենց
Համբաւբ։
Նոյնպէս
գիտէի որ Հա
մակիր
ե՜ն ռա
մ կափա բնեբո
ւն ։
ճ՛ս ՝ի նստելէ էսռաք անւկեղհօրէն
յայտարա - \
բեցի
.
յ
Թէեւ
անգլիական
բանակին կը պատկա
նիմ , բա յց
նո յն ատեն
Հ • 8 - Գաշնա
կցութեան\
ղինւո ւո բ եմ
X
•
Հաղիլ թէ « Գաշնակցութիւն։^
րառը
արսքասա–՛
նահ
էի , նեբկաներէն
Տիկին
մը սկսալ
Հեկեկալ
Հ
<< Զաւակս,
ամուսինս,
Վրթանէս
Մ՚սբ–
տիկեանը
, բանտն է : Գրէ Ամերիկ՛ա,
Գա^ակցա–
կաննէերուն
. . . - Այո գրէ. Ամատունի
ին , բսէ ոբ
ամուսինս
Վբթանէսը
անմեղ
է՛..
Գերմաններուն
՝ զբ
է՛յ
լման ^տեն ամ՛ուսինս
բոլոր
Հայերը
պաշտ -
^–պանեց եւոչ մէկ Հայ ւթւաս
կրեց։
Մնացեալր
լբացուց
Տիկի՛ն Նուաբգ
Մբսրեան
՚
•— Այո զաւակս
, չատ խօսեցայ
Վրթանէսին
Հետ որ մնայ
Հոս , տեղէն
չչա րմի
, բտ յց
չկրց՚ո յ
Հ՛ամոզել , .ոբուիՀետեւ
մենք
Հոս օձ մբ
՛ունինք
րմ - Մ––– բայց
Հոգ չէ , ես Հետբ
յարաբերութեան
մէք
պիտի
մտնեմ,
պիտի
Համոզեմ որ
վերագ՚սռ–
ն՚այ
Պրիւքսէլ
։
Ընէկեր Վրթանէս
Մարտիկեանբ
ղեբմտնական
զբաւմ ան ատեն , Գաղթ.
Մ իութեան
նախաղաՀբ
եղահ է չորս տարի։ Աչ մէկ
Հայու
քիթ
արիւնահ
է այգ միքոցին,
ինչպէս
Ֆրանսայի
մէք։
Պելմերբ
Ֆր՛անսա
չէին
կրնար
այցելել,
րայց
Հայերբ
գիւ՛
բաւ
կ՚երթեւեկէին
, շնորՀիւ
Մարտիկեանի
միքա–
էՐտոլթեան
: Պարտութենէն
վեբ^, եբբ բնկեր
•/. •
Մարտիկեան
Գերմանիա
կբ
քաշուի,
Տիկի՛ե
Նուաբգ
իր տունբ կբ Հիւբբնկալէ
իր կինբ եւ
քրոք էքբ պէս կբ խնամէ։
Նոյնպէս, մէկ
Հատիկ
տզան։, ՛որ Ֆրանսա՝
Հ իւհա խտա
ւո բներու
բումա -
րանէ մր կր դտնուէբ
։
Այս
առթիւ
Տիկին
Նուաբգ
քեբմապէս կբ դո–
՚ԼԷԲ ողբացեալ
Վրթանէսր,
ամէՆ
աքակցութիւն
ընհա քելով :
Պ՛ատեբազմր
ւ/երքացահ էբ, բայց
տեղական
կառավարութիւնր
գ ե ռ վեբաՀաստատահ
չէր
կարգ ու կանոն՚բ։
Րոլշեւիկներբ
առիթէն
օգտուե–
լով
տմարգի
ոճիրներ կբ գո րհէ
ին
գերիներուն
Հանէգէպ : Եբեսուն-քաոասունի
չափ Հայ
գերինէեբ
պաՀուահ
են Հայկ. տուներու
մէք,
բայգ մեր
էիոքրոզի
բմ. Մ –բ ցուցմ՛ունքներ
կ՚լնէրէ
Այս վա–
տութիէննեբէն
մասնաւորապէս
աղդուահ էր Տ իկ-
Նուաբգ
, մանաւան։գ եբբիմացաւ որ
ձերբակալել
տուահ է Վ ՛Մարտիկե՝անբ,
վերաղաբձէն
անմի -
քապէս
վերքր։
Եբր
ամիսներ
առաք այգ խլուրգբ
,
ասպարէզր
բաց
։լ տահ՝ ազատ
Համ արձակ
ձե բ րա կա
լե լ կոլ
տար
գերինեբբ,
գացի
խելքբ
տուն
կանչելու ;
Ամիսներ
վերք. Հակառակ
ինձ իբ աոէ1ահ
խոստու
մին,
նորէն մատնահ էր Մ՛արտիկեանբ
։
Երբեք,
երբեք պիտի
չնեբեմ,
կ՚ըսէր Տիկ *
Նուաբգ ,արգար
զէէքյրո յթով
, իներկայութեան
Պ–
Մի^բղատետնցի
։ Ամէն
բան պիէոի րնեմ
Մարտիկ
եանբ աղատելոլ
Համ՛ար բանտէն %
ԵԼ
իսկապէս,
քանի
մբ ամիս վերք Վ. Աաբ -
աի/լեան
գատուելո,/
անպարտ
արձակուեցաւ
։
Այս
բոլորին ես ականատես
րլլալով,
գառ -
նօբէն
կ՚ողբամ
իր մաՀր–
Հոգիս
պիաի
չխռովէր,
եթէ աաբաբախտ
ՀայուՀին
բնական
մաՀով մե -
ռահ ՐԱար •
ՅՈՎՀԱՆՆԷԱ
ՋԱԼԸԳԵԱՆ
Fonds A.R.A.M
