\
-
#9 * 8 # »
Ռ Ո Ս Տ Ո մ
ՕՐՈԻԱՆ
աՐԺՈԻՄԻՆ
ՀԵՏ
«Ալքէն ւքարդ՛ ւքա՚րդ պէաք է լինի է ւ
վերաբելաւի ուրիշայրին մալպւււ նմաւն »:
Այն մեծ
դէմքերէց
մէկն
է, որի մասին,
սա
կայն, առաքէն
անղամից
ղմ֊ուար
է որոշ իւօսք
ա–
սել ՝. Ո՚^վ էր Ո՚ոսաոմր
։ Նա
«յայանի
յեգավախա^
կս՚ն
է»
միշին քաղաքառու.
Համար.
«Գաչնակ–
ցութեան
Հիմնագիրներից
մէկն
է»
շարքային
Գա^ակցականի
կարծիքով.
«անիմանալի
մարգ
է^
կարող
է ասել
մօա եղած
ընկերլլ։
ծ*– ,
սա -
կայն,
Հեռուից
գիտող մարդկանգ
կարծիքր
աւելի
"Ր"1
է նւրա մասին,
քան նրանւ մօտ
ճանաչողնւերի–
նր։
Ր՚երեւս
նւրա մէք որոշ ճ շմա ր աո ւթ իւնք
կայ,
որովՀետեւ
աւելի
դիւրին
է մարգու
այս կամ
այն
յաականիշր
գիտել,
քան նրան Հտսկանալ
իր ամ -
բողք ութեան
մէք։
ճիշդ
ինչսլէս
Գա
շնակցութեան,
այնսլէս
էլ քիոռաոմի
մասին
ամէն
մի կարծիք,
ոբ
•արտա յայտուե
լ է մինչեւ
օրս , ճիշդ , բա յց պակա
սաւոր
է : Գրա պատճառն
այն է , որ
բագմաթիւ
ենւ նրա գործերբ
քանւտկով, բագմազան՝
տեսակով
ու ցաք
ու ցբիւ եղած
Տ
Աշխատանքի
ժամանակ
իբ մեծադոյն
Հոդսբ
իր զո րծերի
ցանւկբ
ճ չդելն
է ր՝ ամ էն, տեզ
Հա՛սնե
լու Համ ար ; Աո. Հասա բակ անվե րք զո բծելու
Հա -
կամ էա միզ էմք էր Ո՚ոստոմբ
: 3 եդաւիո խո ւթեան
,
դադարի
ել թէ
զո րծ ի ժամանակ
Հաւա սա՛րս, սլէս
զբտ զուած
է ր : թէ
մ եծ ճգնաժամի
օրեր ին ոէ, թէ
մեծ
շա րժո ւմնե
ր
ի միշտ գործ
ու1,էբ Ո՛ո ս տոմ բ եւ
միշա
նո յն թաւիո՚վ
, նո յն Հաւատքաէ
եւ միեւնւո
յն՛
եռանդով
յ
Այգ
անւիերք ղբաղումնւեբից
միայն, մէկ եզրա -
կորութիւն
կարելի
էր Հանել
քհոստոմբ
թէ
մեծ
"Լ.
թէ վւոքր գո րծերի
տէր
մարգն
է : թւում
է , թէ
իր կուսակցութեան
ի տէ ա լնե րն ու գաղափա
րնեբբ
իրեն Համաբ
միայն
լուսատու
աստզե
ր
էին,
որոնց
փ՚այլաէ
նա ան,փերք ւիայլում
էր Հայ կեանքի
մբ–
թութեան
մէք, ձեռք մեկնելոփ՝
ամէնքին
, ոփ
նրա
կարիքն
ունի։
Աւելի
,յ.ործնական
արժէք
այգ
տե
-
սութիւննեբբ
նրա Համաբ
չունէին
:
իտէալնեբբ
եւ • տեսութիւննեբբ
լալ են ,
բայց
"՞փ գիաէ՝
ինչբ
ի՞նչսլէս
ել որբ ո՛՛նց կբ
լինի
գա–
լԻքին • էտկանբ
իրական
կեանքն
է, իրական
մար
գու բտրիքր.
Հոգ չէ թէ բաբիքբ
գժոսար
է
ձեռք
բերել,
աւելի
լաւ,
եթէ չատ
փւոքբ ւլործով
կարելի
է այւէ բարիքին
Հասնիլ.
երկու
գէպքում
էլ կարե
ւոր է. Որ այդ կատարուի
,
իրագործուի
ամէն
տեգ
, ամ էն առիթով
, երբ տ յգ Հնարաւոր
է
թէ
մեծ,
թէ փոքր ճիգուէ թէ մեծ եւ թէ չատ
անւնչան
գործուի
:
Ն" յն Հա րաղատ
ա չփւտ տանքի
սկզբուեքից
էբ
մեկնում
քիոստոմբ
նաեւ իր գո րծե լակեր պոփ։
Այս
տեղ
նա ն,ոյնպէս
իրեն առաքնորգոզ
աստզ
ունւէր.
ա յգ
իր միքոցնեբի
խիսա
բ1ւտրութիւնն
էր . Հա
ղարաւո ր բա րիքնեբ կտրոգ
են կո րծ ան ո լե լ ու էիք
գա րձնե
լ Հաւք ա յն Հա յութեան
բաբիքր
, եթէ
թո
յ–
լատբելի
մ իքոց չկա յ այգ
կործանումբ
խանգարե
լու Համար
: Աակայն
այստեղ
էլ խնգիրբ
ոչ
թէ
տեսութիւնն
է, այլ գործնական
էաի1լա
|Թ,
որ
դդում
է իր իսղճոփ ու էոլթեամ
բ : Այս փեր ապա
-
Հութեամբ
ամ էն աեսակ
գործելակերպ
, թէ
յեղա
փոխական
, թէ բարեչրքական
, թէ գագանի
,
թէ
լեգալ
Հաւասարապէս
բնգունւելի
են Հայ
կեանքի
բոլոբ Հասարակական
ասպարէզներում
: Եթէ
՚" -
չինչ
Հնարաւոր
չէ անել,
կարելի
է մատազ
սերլ^–
դի մարմնւի
կրթութեան
նպաստել,
եթէ
այգ
էլ
Հնարաւոր
չէ անել,
կարելի
է դրաչար
գառնալ
;
Երբեմն
քհոստոմ ի գո րծո ւնէ ո ւթիւնբ
գաոնում
է ր կուլտուր
տրեդե բի , մ արդասէբի
ա չխատանք
,
Պատճառբ
պէտք
է ւինտռել
նրա
աչխարՀաՀայ
-
եացքի
մէք,
որ Հա րաղատ
է նաեւ
միւս
Հիմնա
֊
դիրներին՝
«սէր դէպի
մօտիկբ»
, դէպի
այսօբոլայ
մարդր
, դէպի
նբա
իրաւունյ^եբի
պաշտպանու. .
թիւնր
առօրեայ
կեանքի
մէք :
Եւ սակայն
մեր տսածներից
եզրակացնել
, թէ
Ո՝ոստոմր պատեՀապաշտ
մէկն
էր,
մէկբ
նրան
-
ցից,
որոնք
մխրճւում
են առօրեայ
կեանքի
մանբ
խնդիրների
մէք ու ղանց առնում
կարեւռրբ,
՛որոնք
տարւում
են Հոսանքով
ու կորցնռւմ
իրենւց
Հիմնա
կան,՛ արմէքր
մեր գործերի
Համար՝
Հնարաւոր
չէ :
Ամբողք
խնգիրբ
կայանում
էբ նրա
մէք, որ
Ո՚ոս–
տոմի
Համաբ
սկզբունքով
մեծ ու փոքբ
դո-բծեբ
չկային,,
այսօրոլայ
եւ փաղուայ
խնգիրներ
չկա
-
յ ի ն , ամէն
մի ղործ՝
գործ
է, ամէն
մի
խնգիր՝
խնդիր,
չա՚իի
ու ժամանակի
առումով՝.
Այս ի -
ս ասաո վ , թւում
է մեզ, որ Ո՚ոստոմբ
ԳաՀնակ
-
ցո լթեան
կերպարն
է
է
Աանւբ ղո րծերի
Հակամ իտութիւնբ
, այդ
գոբ–
ծերի
մէք նրա ունեցած
ծայր
ճչդապաՀութիւնբ
,
կարզբ,
այս ամէնր Ռոստոմ
ի Համար
աշխատանքի
սկզբունք
չէ , ՛այլ կարիք,
անՀ րաժե շ.սո ւթիւն
. չա
փաւորութիւն
բ , զդուշութիւնբ
ոչ թէ
յատկանիշ
է, այլ դէպքի,
Հանղ ամ անքնե րի թելադրութիւն
:
Աստիճանական,
բարեչրքական
գործելակերպբ
ան
խուսափելի
աղէտի վախից
չէ ստեգծուել
նէրսէ մէք,
այլ
այն կանխելու
նրա
Հղ՚^Ր
Բ՚՚ազգից
՚. Եւ սա
-
կա/նւ, Հայ կեան,,ք>ե աոէտնւերհ
մեծս՚ոո
,նւ
ոէպքեբբ
աոանց
Ռոստոմի
ներկայութեան
չեն ւսնցել
•••
Միքաղգային
մամուլբ
կբ Հաստատէ
թէ
կա–^
ցութիւնբ
ՀետղՀետէ
կր ծանրանայ
Մո՛սկուայի
արբանեակ
բոլոր
երկիրներուն
մէք։ Անպակաս
են
խմորումներ
եւ խլրտումներ
: Րայց
խորՀրգային
«Հոգատաութեան»
ումեգացում
ով, գժբախտ
եր -
կիրներբ տստիճանաբար
կբ կորսնցնեն
իրենց
ազ -
գային
ազատութիւննեբբ
:
Աասնաւորաբար
Պուլկարիոյ
մէք.
Համայնա
վար
ի չխանո
ւթիւն ր նեզ կացութեան
մր
մաա
.
նուած
է : Պուլկաբիան
չրքապատոզ
ՀւսկախորՀր
-
գային
երկիրներու
չղթան
կամաց կամաց
ղդա
լի
կբ գառնայ
պուլկար
ժողովուրդին
վրայ։
Միւ"
կողմէ,
Հարեւան
երկրի
մբ մէք ապաստան
ղբտ–
նելոլ կարե լի ութիւնբ
,իո րձո լթեան
1լ ենթարկէ
չատ
մբ Պուլկարներ
, որպէսզի
բմբոստանանէ
տի -
բող կարգուսարքին
դէմ
եւ «ազա՚տութիւնր
բնտ–
բեն՚ֆ :
Աեւ Ծովու
ափերէն
մին,չեւ
Փիրինի
լեռներբ,
սւսՀմանն,երր
երկար
են եւ Հսկոզութիւն,ն
տլ
խիստ
գժոլււ; ր : Յաճա խակի
«անցք»եր
բ սովո րական
են
երկու
ոլզզութետմբ։
Շ՚ոտեր
կբ
լքեն
կարմիր
գրախտր
, ուրիշներ
ալ կր վերադառնան
,
գի -
մադրական
շարմ՚ումբ
արծարծելու
Համար։
Հ՛ա՛ -
՚լորգակցոլթեան
ա քս լա յն ցանց ր շատ
ալ Հաճո լք
չի սլա տճ ա ռե բ Աօֆիա
յի կառա՛վարութեան
,
՛որ
ոտիպուած
է ոչ միայն
Հսկել
թափանցելի
կամ
Հնա րաւոբ
սաՀմ անադլոլխի
մբ փրա
յ , այլ ել ղբո–
պել ՀետղՀետէ
ծաւալուն
նւերքինւ սլոռթկում
բ :
Պուլկարական
կաոավա
րութիւնբ
ամենեւին
չի ծածկեր
իր կրած
գժոլտրութիւններր
:
ԸնգՀա
կառ՛ակն
, Հանրութեան
կբ ծանուցանւէ
իբ աաղ
-
տոլկներբ,
ոբոնց
գլխաւորն
է ժոգովուրդին
եւ
բանուոր
գտսակարգին
բացարձակ
անվսաաՀոլ
-
թիւնբ
, մին չ անոնէք սկզբունքով
վա ր չաձեւինէ
սիւ
ներ բ պիտի
կազմէին։
Արդ,
այս
եբեւոյթբ
աւելի
չեչտ՚ուեցտւ
պուլկա բ իչխանութեան
կողմ է վեբ
-
քերս
սա րքո ւած
ցՈւցաՀ
անգէսով
մ բ :
Ցուց ա՛Հ անդէս բ ամ էնէէն աոաք Հտկաեուկոս
լալ
Հանգամ անք
ունէր : Իր նպատակն
էր ցո յց
տա
լ
Ր՚իթոյի
ներկայացուցած
վտանզներբ
:
Ցուցա
^
տախտակնւեր
, ոբմազդեբ
եւ նչանադբօչներ
,
կբ
պատկերացնէին
«Պելկբատի
Տ՝ոլգայ»ին
գալաճա
-
նութիւնբ
Հ
Ե րեք Հոգիէ բագ/լացած
զինուորական
չաբ
քերով
, շքւքասլատուած
«բարեացակա,ք»
,
ա
յլ շատ՝"
լալ
մարզոլ^ած
առաքնորգներէ
,
ուսանողներ
,
բանուորներ
, գիւգացինեբ
, մանչեր
ել
աղքիկնեբ
խելօք
մբ թափօր
կազմեցին՛
ցուցտՀանգէսին
մաս
նա բաժիննե
րո լկ առքեւէն։
Առա
քնո րյլնեբուն
ա -
նուշ խօսքե ր բ կր շեշտեն
լբ քոլթիւն՛բ
ազգա բա բա–
դիբներուն
, զորս ՛առատօրէն
կբ բաժնէին
ցուցա
-
Հանդէսին
կազմ ակեբպիչներբ
:
Այս Հակտթիթո
յտկանէ քարոդչութեան
գլխա
ւո բ նսլտտակն
էբ ղգոլչացնել
ժողուէոլրդբ
թեքոլ.
մի փտանդին
գէմ։
Հսկայ
ցո ւց ատա
իստակնեբ
կբ
Հաւաստեն
թէ՝
թիթօ
դաւաճանեց
պուլկար
ժո -
ղովուբգի
մեծ պաչտպանխնւ
, մեծ քրոք՝
Ռուսիոյ,
«որ ազա տ ութե անւ , րնկեբվարութեան
եւ իւագա
-
գոլթեան
ախոյեանն
է» : Ուրիչ
զ.բութիւննեբ
կբ
չեչտէին
այն վտանդբ
որ կրնայ
յտռաք
գալ ,
եթէ
կուռավարոլթեան
որոչած
՛ուղեգիծէն
Հեռանալու
Հակամիտութիւն
ցոյց տան։
Յետոյ
կբ վեբակո
-
չէին
Փեթքովի,
ԱուլչէէԼի,
Բ-ոսթովի ,
Բինվի,
Ա թոյանովի
եւ
ուբիչ
չատերու
վախճանբ։
Գասբ՛
չատ
պարղ
էբ։ Բոլոբ
անոնք
ոբ անձնատուր
կ՛՛բլ
լան թիթոյականութեան
, կառափնատ
պիաի
սէ -
ռտքնո րդոլին
:
^ոդովուբդին
ուղղուած
այս ճչմաբիտ
ազգա–
րարոլթիւնբ
, կառավարութեան
տկարութեան
մէկ
յայտարար
նշանբ
կր կազմէր
իբականին
մէք։
Ա–
մուր. Հաստատուն
ել ժոզովբդային
իբաւտկարգ
մբ պէտք
չունի վախի
ել մերթ
աՀաբեկչոլթեան
մ թնոլո բսէ մբ ստեղծելու։
Պէտք է որ ժողովբգա
-
յին ստոբեբկրեայ
գո րծո ւնէ ո ւթ իւն բ , գիմտգբա
-
կան
յաբաճուն
Հոսանքբ արմատացած
բլլայ
պոլլ–
Իր (լաւնւաւզանաւ՚կեբպ գււբծելակերպի մէջ է նը–
րա աշիյատանքնէբի անդադրէլիւււթ֊էան գաղա -
նիքը :
«Փոքր
գործերբ»
նրա Համար
տեսութիւն
չէ ր
է
իւրաքանչիւր
գործի
մէք եթէ
վեբապաՀական
մի սկզբունք
կայ,
որ մզում
է նրան
աչխատանքի
առաքանում
է այն Հա՚չոլից
, որ «ուր
գ ե ռ
Հնարա
ւորութիւն
կա
յ կենդանութիւն
մ տցնել
,
բարձրա–
ցբնել Հասարակական
չաՀեբի մակաբդակբ^
ուր
յոյս
կայ կեանքի
«մեխանւիղմ»ի
մէք
մաբգկայնու–
թիւն
մտցնել,
միտք արծարծել
, Համ՛ոզումներ
բս–
տեղծել,
ատելութիւն
ու գաբչանք
սերմանել
դէպ
ի կեանքի
չարիքբ
այդ
բոլոբ
գէպքեբո՚ւմ
մարգ
պէաք
է կանգնած
լթնէ Հասարակական
յառաքգի–
մութեան
գոբծիչնեբի
չարքում»
(Լաւրով, «Պատ
մական նամակներ»,
էք
114) :
Արա
մէք է դս,ղ.ոնի–
•յ
ծրաղբխ
կար Համանավար
կու"ա1լցութեան
ծոց^
մէք ,
•ո բպէսղի
անՀ րաժե շտ Համարեն
կախւ^՚սնեբոլ
Հեռանկաբր
պաբղել։
Անչուչա
այս սպւ^^^լի^
^
նեբբ, կեանքբ
խեղդկասլով
մբ վերքացնել
ատեն
Հեռս,նկաբբ,
ուղղուած
են առաւելապէս
պ^գէ
մաղի բնե բուն
միանալու
ձզտում
ունեցող
Հմայ -
նավար
անդամներուն
գէմ
;
Գալով
պուլկար
բանուորներուն
,
յ՚էա
քապւսՀնւե րր , լ^կե բա յինւ
յե ւլա ւիո խո լթեան ,—Հա–,
մ ուլոււքնէ եւ
ն ա խան։ձ՝ա ի,նւ,լր ո ւթ ի ւն բ
յ՝"՛ .րոնւաք է ^
կբ պակսին
իրենց
մօտ։
Այ" «սլինգ
գչ"ւխ»նւերբէլբ
Համ արձակին
անգիտակ
ձեւանալ
կառափ ա րասէք/ն
կաբւլախօսներուն
: իրենց
ս՚նէՀնազանդոլթիւնբ
շացոլց
ճա
ր
տաբո ւեստակտն
Հնւգամես, § ծւ
գ,,՚յ։ծաղ
րութիւնբ
:
Պուլկար
բանւոլոբնեբբ
մասնաւո րաբաբ
կ^
իւոէս՚ա,իի։ն
Հետեւիլ
Հ,,չակտւ.որ Աթաիսանւոէիի
քայ.
լերունւ
(Հարուածային
սւշի,ատանյք)
: կբ
նւախբնա–\
րեն, աշխատիլ
այնքան
, որքան
անՀրաժեչտ
է
լոլբք
տսէէլտուկնւերէ
փրկուելու
Համար։
Ուչ
կոււլան
քյլ
յսւճ՚աիս
Հիւանդ
կբ ձեւանան
: Այս «խռէ,։իս,րտր
-
ներբ»
երբ Հիւանդ
չեն, կ՚աշխատին,
այնսլիսի
վբ–
Հատեցուցիչ
եղանակով
մբ, որ
իշխանէութիւննէերբ
մեծ
դմուաբութիւն
կր կրեն, ճշդելու
Հոէւքտբ խւս~
վւ ան ար,ս րութեան։
սւսՀմէէէնէր :
Կ՛ա աա՛վ ա բու թիւն ր
՛ո րո շա,,լէս Հասկցուց
թ է՝
«բոլոբ
անանք որ
կր
բտցսէկային
կամ
ուչ
կոլւլսն
, անՀաճոյ
ւսն,ա1լն, ^
կա՚ր,երոլ
՛աոքեւ պիտի
գտնուին»
:
Պուլկար
բոլչեւի
կնե բուն
եւ
բանուո
բնւե րո ւն
չկամ ու թեէսն
ւլ.լխաւո ր սլէս՚տճոէռբ
այն է որ
չեն
ուղեր աչխատիլ
ի Հաշիւ
«Փրուսիոյ
թտզաւոբ»յ,ն
(նէերկսւյ
էէլարագային՝
Խ • Մ իութեան
Համար) .
Ռուսե րբ կբ գրաւեն։
Պուլկս։րիոյ
ե բկ բաղ ո բծական
ել ճտ րաա
րս։ րուեէէէոականէ
ս,ր,ոադրու թիւէւեբբ
,
ա լնէոլէէէ որ
բ՚ււն
չի մնէա՚բ տ եղա կանւ ոլաՀտնւքնւե -
բունէ Հտմ աբ : Արտաքինէ
ն։ախս։բար
Չիս՚նրով
ինքն
ալ լա լտա ^արեց
քժէ վնւասէէ։բաբոլթիւննւեբ
կր
կա^
տաբո
լ ին
զ ո րծա բանէնւե բուն, մ էք :
Արտա-ւլրութիւն–
նէերոէ նւ որակ ր թերի
է , իսիստ յաճախ
ալ մեքե
-
նաներբ
իսանգս։ բ ուած Հ
Գի,քւ։ւգբւ,։կան
ճակատբ
ստիպոլած
է
նոբ
լսէնւղ դն,ութքէւնւն,եր
ւիւորձել։
Հտ կ-աե
Ո
լկ ո ւ,րսլ
ցու -
ց ա՛Հ ան,գ.էս ին։ յաքոբգ
օբբ սլ՛ատե
ր
բ ծածկուած
էին
ծո՚նէուզ՚ումներոէի
, ոբոնց
ւքիտ
բանին։
տ ՛ն է
ո
թէ
«Պուլկտբնւերնէ
տլ ստամոքս
ունին»։
Շատ
մբ
ձեր–
բսէկալոլթիււնէնւեբ
կաւԱարոլեցան
, բաւց
ի
վերքոյ
երեւան
եկաւ
որ կաո ս,,իա րութեւնր
գզոլշալ՚ո՚րու
-
թեէէւմր
կբ շարժի։
Այս Հա՛մեմատական
չավէաւո
-
բութետն,
սք.՚է։տճա^ռր ,
բաԿւտերն
ու
ճամբ։է։րնւե–
րբ լեվէ լեցՈէնյ են արգ
էնէ։
թ՝ . 1Լ . թ.
ԵՐԵԻԱՆԻ
ԳՈԻՆԱԻՈՐ
ՇԱՐԺԱՆԿԱՐԸ
ԼՈՆՏՈՆ,
21
Մարտ,
(Յաււաջ)—
Երէկ,
20
Մա՛րտ, ժամբ
8ին , Խ– Մ իութեանէ
«Բաբեկամնե
-
բու Միութիւնբ»
քաղաքա
պետ
ութե ան
^ՈՏՕՈ
14^11/
փոքբ
սրտՀ ին
մ
էք
ներկա ւացոլց
Խ . Հա
յտստանի
գունաւո
ր չա բժ ան կ ա բ ր : Ա բաՀբ
լեցուած
էր Անգ
լիա ցիներո փ : Շարժանկարբ
կր սկսի
ս ր րազան
Ա–
րաբատ
լեռոփ։
Բսէց՚ատ բո
լթիլ
^ւնե
ր ր անզլեբէն
են։ ,
իսկ երաժշտութիււնր
Հա յկական
: Ե րեւան ի Համա–
մտլսաբանէն
, օփերտյէն
,
ԱԱափեբդիի
պղնձի
Հանքեբէնէ
, Աեւանէի ելեկտբակայանէէն
, կոլխոզնե
-
րէն ետք,
նեբկա յտցումր
կր փերք անտ
յ
45
փայբ .
կեանէն
, «^յոյեմբեյ,
29»/
տօնակտտաբութեա՚մբ
,
կարմիր
գբօշնւեբոէի
եւ Լենին։ի
ու Աթալինի
նկա՚ր–
նեբո։Լ։
Զարմանալի
է որ շարժանկս։րին
մէք
ցոյց
չեն տար
էքմիածինբ
իբ
ամ բոգ քո ւթեա՛մբ
,
իբ
յսա՚ճար՚ոփ,
ճեմարանոփ
«ազատ»
կաթոզիկոսով
ել
մ իաբաններով
I
Հազիւ
թէ
էքմիածնի
տաճարի
մուտքի
գրան
վրայ, եբ՚իաասաբգ
փորագրիչ
տր -
Հեսաաւոբի
մբ նկարբ
ցոյց տուին.՛ :
Ի՞՛նչ
եղւսւ
կո լխողներու
այդ Հադաբաւո
բ թօներոփ
Հ՛աւաք
-
ուած
խաղողբ։
ինչո՛՛՛ւ անւմիքապէս պետական
խա
նութներր
եւ կամ
շուկան։
չփոխադրեցին
,
ոբպէս
գի Երեւանի
մեր սիրելի
ել այխտտասէր
ժողո -
վուրգր
աղատ
Համարձակ
դնէր ...
կ՚իմանամ
թէ
Համա յնական
ԽոբՀուբգբ
վար–
ձած
է չարժանկտբբ
, եւ սլիտի ցուցադրէ
յտռա՛ -
քիկայ
տպրիլին
։
Յովհ • կ. Օալըքէան
քբ այն անփոխարինելի
ծառայ՛ութեան
, որ արել
է
Ռոստոմբ
իր կուսակցութեան՝
բէակցիայի
ամե .
նածանբ
օրերին :
Ռոստոմի
Համար
կեանքբ
գոյութիւն
եւ ար -
մէք
ունի անկախ
բոլոբ աեսակէտնեբից
, ինքն
իբ
մէք,
եւ բոլոբ
նրանք,
որոնք ապրում
են տուեաք
վայրկեանում
, պէաք
է վայելեն
կեանքի
բարիք
-
նեբբ
իրենւց Հաշուին,
իրենց ճիգով
ու
քրտինքով։
Եթէ
երկու տեստկ
դժբախտութիւ՛ն
կայ,
ո -
բոնցից
մէկբ
այն է, եբբ մտրգ
դուբկ
է
մտքեբից
ոլ զղացւքոլնքներից
, բայց
խօսելու
՛արտակարգ
բնւգո ւնակո
ւթիւն
ունւի, իսկ
միւսը
այն։, երբ
մարգ
մտքեբ
Ոլ ղւլացմոէն։քեեբ
առատաբար
ունի,
բայ^
արտայայտուելու
բնղունակոլթիւն
չունի,աՈւ"*
ուբեմն
Ռոստոմի
գմբա խտո
լթիլ^ր
ո,
վեբքինն
էբ
ՎԱՀԱՆ
ՄԻՆԱԽՈՐԵԱՆ
Fonds A.R.A.M
