ՆԱՐԳԵԱՆ
ԲԺՇԿ– ԲԱԶՄԱԼԵԶՈՒԵԱՆ
ԲԱՌԱՐԱՆ
Ցեղասպաճոէթեան
օէե&քը
վտաճգուած
ԻէՄԲ
—
՚ՍարդււՆնի ս կ ս ս ւ ծ է մաս աււ մ ա ս
հյւսոյւարակել իր բ ժ շ կ ա կ ա ն բ ա ւ ռ ա ր ա ըին նիւ-բ-հբը
ՀԱՅ - Ր՚ՈՅԺի մ է յ ։ Գազաւիաբ մր ա ա լ ո ւ համայբ
այս
յ ռ գ ն ա շ ո ս ն չ էւ֊
ք բ ա ն ա ջ ա ն
աշիյաաւււբ-եսսն
մ ա ս ի ն ՝ (րւր
պէաք է
ը ս ե լ
թ֊է
կ ս ւ ր ե լի
է
գ լոՆխ հա
նել
մ ի ա յ ն պ ե ա ա կ ան նպ ա ս տ ո վ ե ւ է ա կ ա դ եմա կ ան
գ ո ր ծ ա կ ց ո ւ բ ֊ ե ա մ բ , կր հր ա տ ւ ա ր ա կ ենք
֊ազգր
բայ -
ո.ին
մ ա ս ի ն գ ր ա ծ ր ՛ ի բ բ ե ւ , ն մ ո յ շ
1.—
Լաաի՚ներէն
ք^աս^ :
2.
—
Ֆրանսերէն
քշասւ :
3.—
Անգլերէն
էհւ§հ հօոշ :
4.
—
Գերմաներէն
Տշհ6ոե61ե6ա։
5.
—
Ւ՚ոալերէն
քտաօւշ :
6.
—
Տո՚֊նարէն
մ ի լ ա ս :
7.
—
Ռ"՚֊"երէն
բ ե դ ր օ :
8.
—
Պարսկերէն
էսթ-ուխանբ ս ո ւ ր ի ն :
9.—
Արաբերէն
ացմ Փ՚"^1ԱԴ •
10.—
թուրքերէն
ույլսւք քէմիյի :
ԲԱՌԱԳՒՏՈՒԹԻՒՆ–
֊ Ակզբնռբար՝
ազդր
բառբ, որ մեր Հին մաաենագրութեան
մէք կբ գբ–
ուէբ նաեւ,
ասար
ձեւով,
Հաւանաբար
Հնչաբանա–
կան իսա թա րում
, կր նշանակէբ
բարձ կամ զիսսւ
,
ճիշգ
ինչպէս
լատիներէնբ,
յոլնաբէնբ,
ռուսերէ–
նր% Աաոբ Համար է որ Զախքաիոեան
ագգրին գէմ
կբ գնէ , իաալեբէն
, ԸՕՏՇ1Ձ. :
Գեռ աւելին
,
ագգր
կբ կոչուէր
բարձին
(շսւՏՏշ)
եւ երանքին
(հՅՈշեշ)
ամ բո ւլթութ իւնբ
միասնաբար,
^էչգ է՚^է՚գէո
երի
կբ
յորքււրքուէր
(մասնաւորաբար
կենգանիներու
մ օա)
ուսին եւ իրանին
ամ բուլ2ոլթիւնր
մ իաս -
նաբար
,
Լ՚"Կ, լանքակողմէն՝
եբբուՆ
՚. ԱՀա թէ
ինչո՛ւ,
սկիւլբներբ,
լատիներէն
քշասւ
եւ
00X3
բա
ռերբ
գոբծ-ահ՜ուահ
ենյաճաիս
մէկբ
միւսին աեգ,
ել
Հայերէն
զիստ բառր
(օաՏՏշ)
հ"՚–Գ՚"ձ
նիսա
(հՅՈօհշ
կամ
քտտտշ)
բառին Հեա խնամ
ո ւթենէն
, ու
վերքապէս՝
պարսկերէնն
ալ
, Ա ր բ ին
(բստ Մ է–
նինսքիի) կամ
ՍՕրին
(բստ Գարեգին
քաՀ
. կիբա–
կոսեանի)
, կբ նշանակէ թէ՛ բարձ եւ թէ երաս -
տան
է
Ագկէ
նաեւ
վկայոլթիւնբ
, յունարէնի
մէք ,
որ երաստանի
գագափաբին
կբ կապէ
§քՅոԺ էքՕ "
՚ քԼ""՛ յունական
ժոգոփրգական
բարբա -
ռին՝
կլՈւԼթ^ււնյ
եւ բստ լատինականին՝
ՈՅէ1Տ
(եր
կու
բս՚ռերն ալ նոյն իմաստն
ունին ,
յեաո
յք)
յ
Մինչեւ
Հինգերորգ գար, Հայ լեզուն
<ազգր
բառոփ կբ Հաս1լնար ոչ թէ հանօթ
ոսկոբբ, այլ
միայն
բարձբ անգամ ա իսօս ա կան իբ
ամրոզքոլ–
թ եամ
բ , « գազղր եւ զե բ ի քանցեալ
յո
սկեբացՖ
(Եզեկ– ԻԴ– 4 ) ։
Արգի
առումով.
Հայերէն
ազղբ
բառր,
բոլոբոփին
Համ ապատս։ սիսան
ֆրանսերէն
քտաաին
, անունն է այն ոսկորին
, որ բարձին
Հի–
մլ՛ւ կլԼ կազմէ -. Ուրեմն
, սիսալ է այլեւս
ազգրոսկբ
գրել
, բա յց , իբրեւ
Հոմ ան ի շ , կրնանք
գո րհահե է
բարձոսկր
, զստռսկր
ե լ ճռոսկբ
բաբգ
բառերբ ,
(բարձ,
սկզրն՚ւբտբ,
կբ նշանակէբ
այն
մսագուն—
գերբ,
որոնք կբ հտււայեն
նստելու,
ատոր եւ
իր
Հոմանիներուն
մասին՝ իբ կարգին՜);
ԱՀաւասիկ
սաՀմ անում
բ
Աճուկէն
մինչեւ
հունկ կբ կոչուի
բարձ (կամ զիստ, կամ ճուռ) ,
ել այգ բաբձլւ
կաղմսզ
ոսկոբբ
ազգբ X
Ֆրանսացի
ժոզոփ ուրգբ
,
փռ խա բե րա բա
ր ,
քեգի
(էւաօո)
կբ կոչէ ազգրր,
ե լ ոսկորին
չուբքբ
լեցնոզ
գնգերային
առատութիւնբ
էաաՇՅՍՏ ,
մինչ
Լատիններբ
քԸաՇՈ
կբ յորքորքէին
նոյն
՛Ոսկորին
ներքնակոզմբ
, առատ
գնգերներոփ
լեցոլահ
(աՇ–
ՏՕաշՈշ) ,
Համազօր
մեր ագռմէք
բառին, կամ ճիճք
րառին
բստ Ռչտունեաց
գա ւա ռա բա ր բա
ռին
, իսկ
արտաքին
կոզմր՝
ք6աԱ1,
ագկէ՝
ոսկորին
լատի -
նեբէն
անունւբ–.
(Ծանօթ–
Հայերէն՝
ագռմէքր
ԿԴյնայ
բարձին
գլիսակոզմբ) -.
ԿԱԶՄԱԽՕԱՈՒԹԻՒՆ
Մարգկային
ասկոր -
նեբուն
մէք ամէնէն
մեհբ կամ
երկաբբ։
Վերի
հայրբ
արմուկ
մբ կբ շինէ ե լ կբ փե բքանա
յ
կլոր
գլուխոփ
մբ, որ Հայերէն կբ կոչուի
խնձորակ,
իսկ
ֆրանսերէն՝
էշէՇ ^Ա
քշասւ :
Այս իսնձորակբ
կը
յօգակապոլի
կոնքին
Հետ՝
մտնելոփ
երանքի ոս -
կորին
խոռոչին
մէք, որ Հայերէն կը կոչուի ո ֊
րոթ
, ֆրանսերէն՝
^ՅV^է6 ՇՕէյ՚ւՕ՚ւ՚յՇ
կամ
ՅԸ6էՅես16 ,
՚Րաքունէ կբ թարգմանէ
կռղոփոց
, բայց կր սր–
խաԱւ, որոփՀետեւ
կոզոփոցբ
գունգ
գլռւխի պատ
կեր կուտայ
ե լ ոչ թէ գոգաւձոր
խոռոչի,
Հետե -
ւաբաբ
աւելփ
Համ ա սլա տաս խան է Հ,01\Ճ^Ն.ին քան
Հ.Օկ\է.ին Ւսկ որոթ կընշանակէ
բաժակ կամ գո
գաւոր
անօթ,
Հեզռւ1^երոլ
Հին չափ մբ,
ճիշգ
ինչպէս
ՅՕէէՅեսԽ
կը նշանակէ
քացաիսի
աման–, իր
կարգին,
Լուսինեան
ՇՕՈ(1)՚16Հ^
կր թարգմանէ
ո -
րոթ,
գարձեալ
սխալ,
որոփՀետեւ,
ինչպէս
գրեցինք,
ոբոթբ
գոգաւոր
ամանի
իմաստ
ունի
մինչ
^օռձ՝/\շբ
զնգաձեւ
գլովսի,
բռունցքի
մր
կռնակի
ցցուահ
քներուն
նմ անո ւթեամր
,
(բառբ
փոիս առնուահ է յունարէնէ
եւ կբ նշանակէ
յօգ -
ուահ,
բռունցք.
Հանգոյց,
րայց
ֆրանսեբէն
բա -
ռարաններոլ
Հեզինակներբ
փկա յութեան
կր կան՛
չեն
միայն
առաքին
նշանա կութիւնբ) :
Ագգրին
վերի
^ույբբ,
ճիշգ արմուկ
կազմահ
անկիւնին
փրայ՝ կբ գտնուին
ուրիչ
երկու գէուխ -
(ՄԱԱՆԱՒՈՐ
ԹՂԹԱԿՑՈՒԹԻՒՆ
«.ՑԱՌԱՋ^Ի)
իյԱԲ
Արաբական
հեոագբական գռրծակա–
լոէթեան թղթակիցը Պ– Լեան Քէշիշեան, մաս–
նաւ֊որ տեսակցութիւն մր ունեցած է Պբււֆ– Ռա–
ֆայէլ Լեմքինի հետ, ՏՅՄՇաԱ ^6«Ա1յ շաբաթա -
թերթին եւ
«Յառաք»\ւ
համար։
ինչպէս կ՚հրեւայ , ցեյլաէսպանութեան օրէն -
քին հիմնսսդիբը ինքն ալ յաւետեաււթեան մաա -
նռւած է, մեծ պետւււթեանց ընթացքին հեսւեւանյ–
քսվ
ՈՒՈՇԻՆԿԹԸՆ,
8
ՄԱՐՏ
Հոնտուրաս
35բգ
պետոլթիւնւնւ է ռր փալե -
րացուց
ց ե զա սպանո
ւթե ան ոճիրբ կանխե
լու
եւ
ւզատմելու
սլա
յմ անագի
ր ր-. Այգ երկիբբ
պայմա -
նագիրբ
ստորագրահ
էր
1949
ապրիլ
2ին ել փա–
ւերս-գիրբ
յանձնեց
1952
Մարտ
5ին ֊.
Յանձնումի
դորհոգոլթեան
նե րկա
յ է ր նաեւ
Տոքթ. Ռաֆա
յէ
լ
Լէմքին
, որ Հնարեց
ցեղասպանութիւն
(§€Ո0Շ1(^6)
բառբ եւ գեր մբ կատա
բեց
պա
յմ անազ րին
մչակ–~
ման
մէք
-.
Պա
յմ անագի
րբ
օրէնքէ
գուբս կր Հռչակէ ցե–
զւս սպանո
ւթ իւնը
, որ ^ուրացումն է ցեղային
, կբօ
նա կան
, քաղաքական
կամ ազգա
յին
իսմբալո
րում՚
նեբու
դո յութեան
իրաւունքին
, իբբեւ
ոճիր մր
բստ
միքագզային
օրէնքի
,
իսաղաղութեան
թէ
սլատերագմի
ատեն
զորհուահ
բլլս՛ յ ՚.
Պայմանազիրբ
գ\որհադրելի
գաբձաւ
1951
Յո՚նւուար
\2ին ,
20
պետութեանց
փաւեբացումէն
կամ
Հաւանռւթենէն
փեր9 :
Թէեւ
ՄԱԿի
բաղմաթիւ
անգամն
եր
բ ստո բա -
գրեցին
Մ արղկա
յին
Ցեղի այս շատ
կարեւոբ
պայմ անաղի
բր
, ՛րա յց մեհ պետութիւննե բէն
քի
չեր
փաւերացուցին
զայն–, Մ– ՆաՀանզնւերբ,
Անդ–
լիան ել իյորՀբգային
Միալթիւն՚ր
ստորագբեցինւ ,
Բ"՜.19 չեն՛ փաւե րաց՛ուց
ահ տտ կալին
-, ի բրեւ մեհ
պետութիւն
փաւերացուց
միայն
Ֆբանսան
,
ի՛ոկ
ու բիչ ք՛ոնի
՛ք բ պե տ ո ւթի
ւննե ր փերա պաՀ ութեամ
ր |
փաւերացուց
ին :
\
վաւերացնող
սլետո
ւ թիւննե րն են ՚
Աւստրաա
լետ , Պելմ՜իա , Բտ՚քպոճ
^ Աէյլան^
Ազ
՛լա
լնա
կան
Ձինաստանլ՛
(Ֆ՛՛ րմողա)
, Բոսթա
Րիքա^
Տանբ -
մէսրքա,
կքուաթոր
, Եգի՛պտոս
, էլ Աալփատօբ ^
Եթ՚՚փպիա,
Ֆրան՛սա , Հայիւթի^
Յորդանան
, Հոն
տուրաս
, իսլանտան
, իսրա
յէ լ,
՛Րո բէա
ւի
Հան
բա–
պետութիւնբ
, Լտռս , Լիբերիա
, ՄոնտքՏ,
Նիքա–
րտկուա
, Ն"բ՚Լեկիա,
Փսւնամա,
Աէուտի
Արաբիա
,
թ-ուբքիա^
Վիէթ
Ն
ամ ը եւ Եուկոսլաւիա
է
Ե բկո՛ թեա
յ
էիարադո
յրի
պետո
լթ իւննե
րէն
Պո՚-լկարիա
, Զեիսոսլոփաքիա
, Հունգարիա
, Լե -
Հ "՛Ա՛ռան
, Ռում անւիա փա
ւե
ր ա ց ո ւց ին պա լմանա -
գԼ՛ յ՝ բ ՚> ՛Լե րա ՛գաՀ ութ
իլն
ղնե
լոփ 9բդ ել
I
2րգ .քոգ–
ուահներոլ
մասինւ, իսկ Փի՚լի՚ոլսլեան
կգգիները
ստորագբեցին
փերապաՀ
մնալռփ 4բգ , երդ,
7ր^
եւ 9բգ յօդուահներու
մասին ։
Հոնտուրասի
ներկայացուցիչ
՚Րարինս
կրս, ^
սեր, յտյտաբաբեց
թէ Ցե՚լասպանութեան
վաւե .
րազիրր կբ պարունակէ
ամէնէն
բաբձբ
սկզրոլն^
ներբ
, մարդասիրական
խոր իմտսսէով ել իր ս,ր.ս.
մագրութ
ի՛ննե
րր
սլիաի
սլտշ՚ոպանեն
աշխարՀի
մողո՚իուրգներբ,
մասնաւորաբտր
տկար
աղդերը ,
Տեղասպանութիւնը
աւելի փտանդաւոր
է
^ ^ յ ,
պատերադմբ,
որոփՀետեւ
ամէնէն
քանդիչ
սլաաե–
րաղմնե
րէն
փերք, ազգ մը կրնայ
փե բականպնե
լ իբ
նիւթական
աւերները,
բայց եթէ մռղոփոլբդ
մը
ոչնչացնեն,
յաւիտեանս
կբ կորսոլին
անոբ
մ շա^
կոյթբ եւ աւանդութիւններբ
: Ներկայ
գարուն
մէք
աւելի քան քսան
միլիոն
մողո՚իուրգնեբ
կորսըն–
ցուցին
իրենց
կեանքբ
ցե՚լասպտնռւթեան
պատ -
ճառաւ։
Աս՚րգկ՚՚ւթի՚^բ
եբւսիստասլաբտ
է պրոֆ.
Ռս՚ֆո՚յէլ
Լէմքինի
, ոը ստեղհեց
«Ցեղասպանոլ^
թիւն »րառր,
անոնց որ յղ՚սցան
միքազգային
այս
օրէնքը,
ինչսչէս եւ ՄԱԿին որ
կեանքի
կոչեց
ղայն
-,
իրաւաբանութեան
երիտասարդ
լեՀ
ուսանող
՛քբ
Լեմքին
, օրմբ թերթ
մբ աոնելոփ
լուրերու
բ՚սմնին
մէք կարգ՚սց թէ թուրք
նաիս՚սրար Թա -
լէաթ փաշան
օրբ ցերեկոփ
սպաննուահ
է
Պերլինի
՚քէք. Հայ ուսանողի
մբ կող՛քէ
X Հայբ
բսալ
ոս՚ոի.^
կանութեան
թէ ինք սսլ՚սննեց
թուրք
Հբէշբ ել թէ
անոր
՚լոբհահ
ոճիբնե բուն
ւզտտիմն էբ այս ա -
Բ՚սրքբ
՚ Թ՛ս լէա
թ պատասիսանատու
էբ աւե լի
քան
մէկ
միլիոն
Հայերու
բն՚աքնքման։
Ան աղտւո Հա -
մս՛ րձակ կբ պտտէր եւ ո չ տք կբ փորձէր
պատմել
՛լայն ։
Շ՚ո՚ո
կ՛ո րեւո
բ լուր
՛քբն էր Լեւքքին՛ ի Համար ,
ռր ա յնուՀետեւ
նուի րուե ցաւ
լուրք աշիսատանքի, ,
մ իքոց մր գտն՛ելու
դադրեցնե
լու
Համ ա բ
մողո -
՛ի ոլրզնե
բու ա յգ՚գիսի
՛լան ղո ւահա
լին
ո չնչացոլ -
՛ք բ
-, իրնպտտակն
է ր ս՚ոեզհե
լ
մ իք աղղա
լիւն զա ՚
չ Ի՛ն՛ք մբ , պատմելու
Համար այգպիսի՛
ոճի րնւե րոլ
՚ալատ"^ ս խանա աո
ւնե
ր բ X
Ո՚ս՚ֆայէլ
Լեմքին
եյ՚իաասաբղ
լեՀ - Հբեալ ի–
բ ՛ո ւա րան ա կան
ո ւսան՛ո
ղբ
անւն՚ս իս բնւ թ ա ց սլա լ քար
մղեց,
մին՛չեւ որ յ"–իղեց՚ու
ՄԱԿին
բն՚գունվւլ տալ
պայմանազիրբ
Փարիղի
մէք,
1948^5՛։
Լեմրին
միքաղղային
Հեղինակութիւն
է 8ե -
զասպտնութեան
մասին։
Ան՛ էբ ոբ Հն՚սբեց
բտոբ ։
Ւր
պայքարը
փերք
լին շատ մր թշնամիներ
անի, որոնք կբ սպաոնւան ,
լքել
որո րքանագիրբՀ
Ա եհ
պետութիւն՛նե
ր , ինչ ^
պէս Մ– ՆաՀ անդնե
ր բ ել Մ ե հնւՐրիտ՚սն
ի՛ա
՛ո
՛՛՛կա֊
լ ՛ ի չեն փաւեբացռլցահ
՛յայն
։
^յ . Մ Ի ՚^ ^թի
1
^ ք ՚ ՚ ^ լ
չէ փաւերացոլցահ
,
ց ե ՛լ տսպտն,ո ւթեան
մեղրբ
Վ՚եԻ՝՛՛– Ր"Կ Թուրքիան, փաւեբացաց
, բտյց գեռ կբ
գոբհաղ
ր է ց եղաս ոլանո
ւթ
իւն, բ ։
Լեմքին
իրալաբ,սն,ոլթեան,
դասախօս է եւ կր
բնակի
երբեմն
Պօսթբն,
երբեմն ալ Նիւ.
Իոբք եւ
Ուոչինկթբն։
թէեւ կաբճ ,ոեւեց մեբ Հանգիպու -
մր,
սակայն չատ շաՀեկան
էր ։՛ Ո՚֊ղահ էբ տեսնե,
նեբ
եւս , մ էկբ մեհ,
միւսբ
փ՛ոքբ
, ոբոնք
խնձո -
բակէն
բամնուահ
են գլանաձեւ
կարճ
մ ասուի
մ ր ,
՝ո ր Հտ յե
րէն կը կռ չոլի կամրքակ կամ ուլն
, (ֆր–
րանսերէն՝
օօս
կամ
ՕօԼ) :
Այդ դլուխներէն
մեհը,
որ
անՀաբթ է եւ անձեւ
, կ՚անուանեմ
մեհ րար—
ձասար,
ֆրանսերէն՝
տ,–ւՅւ՝ռձ
է^օ^հՅոէ^^,
իսկ
՚իոքըը,
որ պտկաձեւ է , փոքր բարձասաբ
,
ֆրանսերէն՝
բշճէ
^^Օ^հ^Ո^^^,
(յունայ.էնէ փոխ առնուահ այս
բառբ կընշանակէ
I)
անիւ եւ
2)
դռբհիք ոբ փա
ղելու կբ հառայէ,
արդարեւ, այս րաբձաստբե
—
բուն փակահ
զնղե
րնե ր ո ւն
^ո
ր Հ ի լ
"՚ԳԳԲՐ
կր
շարմի
ղանազան
ուզզութեամբ
,
անիւի
պէս) ;
Լուսինեան
մեհ բաբձասարբ
կ՚անուանէ... տամ
բիոն,
փոքբլլ
տամբիոնակ։
ինչպէս կբ տեսնուի
,
Լուսինեան
երդում
բրահ է սխալ
զրել
միշտ
, -—
տամբիոն
խաթարուահ
ձեւն է տա
րի
րոն,
րառին
,
այս ալ իր կարղին՝
Թաբոր
լերան
անունին
, յե -
,ոադա յին
Հոմ
անի
շ գարձահ՝
դա Հաւանդ
բառին ;
ԸնդՀակառակն
, Բաքունի
կ՚անուանէ
կուոն , մեհ
ւնե,
ւնի.
վարի
ել փոքր
, բայց
ազդբբ կ,
հայրին
փրայ եւս, ինչ ոբ
կբնայ
շփոթութիւն
պա աճառել
I
Ա՚ւԳԲԻ^
Վ
^ԲՐ ^՚"յԲԲ*
աբմուկր
այնքան
աւե
լի բութ
անկիւն
մբ կբ շի՛նէ, որքան
լայն է կոն ՚
քը է ինչպէս է կիներու մօտ, որոնց աղդրերբ
աւե
լի շեղ կ՝իքնեն վար,
ինչպէս է ել
ղելոտն
(^3§Ո^սx)
այրերոլ
մօտ։
ԱԴԳՐԻ^
ՎՒ"ԲԻ
^այրբ, որմաս կբ կազմէ
հուն–
կին,
աւելի խսչոր, ճախտբակի
մբ ձեւն
ոլնի, երբ
դիտէք
ետեւէն
։ ճախարակին
երկու
ւլլռւխներբ կբ
կոչուին
կուոն
( շ օ ո յ յ ՚ ւ շ )
I
մէկր
ներքին,
միւսը
արտաքին
։ Լոլսինեան
, որոթ
կոչելէ ետք
ՕՕԱ -
ւ^յ՚ւՇՀ/,
ոփո
րոթ
կ՚անուանէ
^ՅV^է^ 0 Օ Ո ( 1 > ՚ 1 1 6 Ո Հ ՛ ,
արդ ,
ոփ։ կր նշանակէ
^ՅV1է^ ,
ասկէ ոԼ-
նինք իսորոփ , իսկ ռբոթ բացատրեցինք
փերր, ու
րեմն
իսեղկատակութիւն
չէ՞ էԼ՚՚ել
ո՚իորոթ :
Ա՚լգրին
ճախարակաձեւ
հայրբ կր յօդակապ -
ուի
մյլոքին
(է1եւ&)
եւ լիսեոնին
(աէս16)
Հետ։
կոլռ–
նեըը առքեւի
կողմէն
ոլ՚ոչակի
բամնոլահ
չեն ի–
բար՛քէ,
լ^ւ՚էՀ ակա ռակն
միքկ՚ւանային
դուռ
Ը
(ՇՏԲՅԸՑ 1Ոէ61Շ0Ո<^յ՚1ւ6Ո)
բոլոիոփին կբ բամնէ
՛լա -
նոնք իրարմէ՝
ետեւի
կոգմէն
, ել ա յ՛է
զուռին
եր
կու
եզել՚քներէն
աիե ր կը բա
րձ բանան
երկու գի ՜՜
հ՜եր ք իսկ յետոյ կբ միան՛ան
իրարու՝
կազ՚քելոփ
եռանկիւն
մը, որան
ղա,լաթէն կը մեկնի
աղդրէն
փչաղիհր
(1ւ§Ո6 Յթքշ) :
Այդ ՚ւիհր քիչ փերր
դարձ
եալ
էլերկճդի
ու կ՚երթայ
կորսուիլ
մեհ ու
վ՚՚՚ՔԲ
բա
րձ ա սար ե ր ո ւն փբա
յ ։ Այս ղհին փակահ է ոս ՜~
կբաւքաշկբ
(թՇււՕՏէշ) :
ԱղղՐԲ երեակ
երեսներւոփ
ոսկոր
,քրն է ,
բայց
այնքան
թանձր
ղնդերնեբոլ
մէք փաթթուահ
, որ
դլանի
, աւելի՛
ճիշդ
բարձի
ձեւ առահ է , ԳՐ^՜
դերային այդ թանձյհութեան
մէքէն,
առքեւի
կող^
մէն , կ՝անցնին
կարեւոր
երակներ
, իսկ
ետեւի
կո՚լմէն՝
երկար
քի՛՛լ մը, որ նշանաւոր է ախտա -
բանռւթե
ան եւ • • • Աստո ւահա շուն
չի
պտտմւոլ -
թեան
մէք։
Այղ քիղին^տուահ
են , մեբ թարղմա -
նիչները
, ամո լաք իղ
անոլնբ
(տՇւՅէւգՍշ) ,
իրր
թէ այդ աղդբաքիզին
ղարնելաի է ոբ
Հրեշտակը
յաղթեց
Յակոբին
(Ծննդ • Լի. 25)
1
Արգ, ամ սլա–
քիղ
սխալ
թաբզմանութիւն
է, սխալ բառ է, եւ.
Յակոբին
պարտութեան
պատճառն ալ ուրիշ աեղ
է^ բառին
Հա յերէն
թարղմ անոլթեան
և երրա
յե
րէն
մեկնութեան
սխալներուն
մասին
ունիմ
երկաբ
ուսումնասիրութիւն
մը ։
Ագգրին
դնղերային
թանձրութեան
պատճա -
ռոփ՝
բմշկական
ք ն ն ո ւ թ ի ւ ն ը ,
նոյնիսկ
՛Ր . ճա ՚՜
ռաղայթներոքԼ,
մեհ դմուա
րո
լ թ իւննե րՈ լ կԸ,
բախի
յաճաի՛ X
Հակառակ
իր տ՛ք րոլթեան
ել
թանձրութեան
ազգրին
ոսկրա բեկութեան՛
փտանղներ
բ քիչ չեն
1
յաճախ կբ կոտրին , մասնաւորաբար
հեր
մս՚ք^
գոց մօտ,
կամ
րք ակր,
իրանր,
հնկային
հս՚յՐ՛"՜
մասբ,
ն՛ոյնիսկ
իսն՚ձորակբՀ
հ^կայոլթիլն
՛քբ Հի՜
նէն.
«Ընկէց
էշն զԵ՚ղի՚իան
ել թա՚իեաց
զկո՛–"^
բարձիցն»։
Այդ մասին՝
ոսկրաբեկութեան
րնգ ՜՜
Հանուր
դլուխին
մէք ;
Տ–
ՆԱՐԳՈՒ^Ի
Fonds A.R.A.M
