HARATCH, du 1er janvier au 29 juin 1952 - page 228

ՀԱՄԱԶԳԱեԻՆ ՓԱԼԱՆՃԵԱՆ
ճեՎաէաևիԱ Աոէ Խգեդ
ԽՄՐ
*1քէյյա1–թի «Ազդարաբծը երկար սւե–
ււակցւււր–ի՜ւ1ւ մը ռւնեցւսւծ է Հաւքագգային Փալաս–
•6ետւ(ւ Տես՛արանի նււր անօրէնին՛ ընկեր Ս • Վբաց–
եանի հ1աւ։ կ՚ամփււփենք եիմնական մաււերը - ՚
Հարցւււմ
Ի՚^նչ
ղարիներ
ունէ
ձեմաբանւլ
չէնքէ,
էբեըոլ. ել ՚այէ ւոեսակյւ
I
Պաաաս|սան
0") չաա մեհ– ղարի^^նեբ
ուՏւէ
յ^եմարսւնԱ,
գժբախսէաբաը
յ
՛Լ/ախ եւ առաք՝
չէն–
Ք1՚ ե՚^Գէը ՝ Ներկայ
չէնքբ
արգէն է"կ
բաւարար
չէ Հաստատութեան
տարուէ
տարի
՚աճոգ
սլա–
Հանքներոլև : Ա՛ենք
ունինք
այժմ
285
աշակերտ
:
Այգ 1^1"–Շ կարող է ել սչէտք է առեուաւ^
կրկնա–
սլա ակո
լի
1
Ալ
այգ Հնաբալոր է
ուսուցչական
ներկայ
կաղմով, եթէ շէնքին
վբայ,
օրինակ,
յարկ
մբ աւելւլոլի
։ կամ եթէ ներկայ
չէնքի կոգ~–
քին նոր
չէնք մբ կառուցոլի
, իբրեւ
Ապացուցի
չ
մաս , մանկապարտէղի
ել գիչեբօթիկնեբու
Հա­
մար։
Պիաի
գտնուի՞ն
արգեօք
Փալանճեան
քոյրե­
րու,
օրինակին
Հետեւող
"՚֊բիշ
ունեւոր
Հայեր։
ԼԼնցեալներբ
Պէյբու֊թի
Ամերիկեան
Համալսարանի
շէնքեբէն
մէկուն
վյ՚այ
կարւյացի
, որ չինոլաձ֊ է
մեհ՜աՀաբուստ
Հայ Գալուստ
կիւլսլէնկեանի
նուի–
բահ՜ գր՛ամ ով
;
՚քյմ ան նուէր
մ
շ2ւ
ալ
օրՀնոլթիւՏ*՛
սլիաի
լինէբ
մեբ ճեմարանին
Համար
։
Անյեաաձգելի
ագաՀանք է գիշերօթիկի
բաժի–
նբ, ոբ դարձեալ
շէնքի
սլղտիկութեան
սլատճառով
Հնարաւոր չէ եղած
վերաբանալ։
Առանց
գիշեբՕ–
թիկ
բաժնի՝
գժո լար է իրականացնեբ
ճեմարանի
Հ իմնական
նսլատակբ
Համ աղդա
յին չափանի չով
է
Այսօբ
ճեմ աբանբ
փաս տօ րէն
սլէ յրութց
ինե րու
Համար
գոյութիւն
ունի,
մ ինչգեռ ան սաներ
սլէտք
է ունենայ
բոլոր
Հայաբնակ
շքքաններէն
, ել այդ
Հնարաւոր է միայն
գիչերօթիկ
բաժին
ունենալով։
Անշուշտ
, ո՛չ միայն կբ մտածենք,
այլ եւ կբ քա–
նանք վերաՀ աստաաել
դի շե բօթիէլեե
բու
բամ ինբ ,
բայց
խորՀուրդ
մարդկան
, կամք
Աստուծոյ։
Ա^մ իքակս/ն
ուրիշ
նո ր կաբիքնեբ
ալ
ունինք
եւ ամ էնէն առաք ուսուցչական
կազմի
նիւթական
վիճակի
բար ելա լում
բ ։ Աեր ուսուցիչներու
բարձ–
բագոյն
թոշակն է ամսական
300
լփբս/նանեան
ոս­
կի Լմօտ
90
աոլար)
, մինչ աւդրուստի
պայմաննե–
բբ գրեթէ
Հաւասար են Նիւ Եորքի կամ
Պոսթլ^ի
սլա յմ աննեբուն
, ւուբ դոբծաւո
րի նուաղագո
յն թո\–
չակբ ամսական
200
սէո լա բ է ։ Հասէ^-ալի֊-է
, ոբ
նմ ան սլա յմ աններու
մ էք, ինչքան եւբարձր
ր/ լա
յ
գոՀաբերութես/ն
ոգին , ուսուց
իչբ անկա բոզ է իբ
ամ բողք
ուժեր բ նուիրել
ճեմ ա րանին
,
ել պարտա­
ւո բուած է գոլրսն ալ աչփս՚աաանք
փնտռել
իր լ ^ ~
աանիքբ
պաՀել
կա րենա լու
Համ ար
։ Ուս ո ւց չո ւ–
թեան
ամբողք
ո յժբ
միայն
ճեմ ա րանին ի նպաստ
օդաա գործե
լու.
Համաբ
անՀ րաժե չտ է օր առաք
բարելաւել
անոր նիւթական
փիճակբ
է
հյօս ի՞նք
ուրիչ
կարիքնե
բու
մ ասին
.ալ , օրի­
՛նակ բնագիտական
ել տաբբաբանտկան
նո րագո
յն
ձեւի
լապ11րաքթ–1ւՆ,աբ
մբ ունենա
լ,
մարմնամայ.զա–
կան
գործիքներ
ունենալ,
իբագիտական
եւ կեն–~
գանա բանա կան
նկա րներ եւ ա շփւ-ար Հ բա դա
կան
քարտէսներու
Հաւաքածոնեբ
ունենալ,
ճոիացնել
մ եբ
մ ատենագաբանբ
եւայ^
, եւա
յ ^ ։ Այո՛ յ ճե–
մ արանբ շատ կաբիքնեբ
ունի , բա
յց
մ եր
ունեցա­
ծէն
՛ալ դժգոՀ
չենք։
ք
-.
Արդա բա ցնե լու
Համ աբ
ճեմ արանի
Համա–
գազթ-ային
անունբ, կբ մտածէ՞ ք
փերաՀաստաաել
գիշերօթիկներու
բաժինբ
, արտասաՀմանէն
ալ
սաներ
բնգունելոլ
Համաբ
։
~
Գ է չ^ Բ՛^^է հ. բաժնի
մասին
արդէն
թօսե–
ցայ։
իմ բմբոնումով՝
առանց
գիշերօթիկ
բաժնի՝
ճեմարանբ
ճեմարան չէ ։
Ի՞նչ չափով
յա բգեցին
ի րենց
խոստում
բ
կանսնաւոբ
կերպով
ճեմարանին
նիւթապէս օ–
մ-անդակելոլ
մասին
երեք
Ամ ե րի կաՀա յե ր բ ։
=
իյօսքբ իՀարկէ , Արփ • Աեդրակեանի
, Ա–
լեք
Փիլիպպոսեանի
եւ Հէ բի Բ՛ա րեանի եւ անոնց
նախաձեռնութեամ
բ
Հ իմնուած
Հա յ
կրթական
Հիմնարկութեան
մասին
է ։ Պէյրութ
այցելած
մի­
քոցին , անոնք
Հ անգո՚ւցեա
լ
Շանթին
խոստացած
էին տարեկան
15
Հազար տոլար, որ վեբքբ
եղա՛ւ.
10.000
տոլարի
նպաստ
։ Այգ խոստումին
վյւայ՝
Շանթ
կազմած էբ ճեմարանի
նոբ պիւտճէն : Մին­
չեւ ա յժմ
ճեմ ար՛անբ ստացած է միա
յն
առաքին
տարուան
10.000
տոլարբ : Տ՛աքոբգ
երկու
տար­
ուան
գում արբ գեռ չէ ստացած
, բա
յց կբ ստաց–
ուի
անչո լչտ
։ Հա յ
կ ր թ՛ա կան
Հիմնա
րկութեան
ճքւշդ հպեՍք
Հայ
գեՓ՚-^^^է^է՚է^
Գ^ծ^՚^"Ր"Գ
Վ"՚1"Ղ
ե–
Ջորրորգ
խումբին
ՀԶինաբ^ ես» երգին
յ
՚զ^
օաար €եար
նա՜յ»
կրկնակբ
ա՜յնքան
յաճախ
կրկնուի, որ անկարելի է էփրգովուին
մաքո^^^
հայեցի
բառերով
լսուելիք
երգի
սիրաՀարներ^.
ինչսլէս
ուրիշ առիթներով
ալչեչտած
եմ , ^ե
մանաւանդ
արեւելաՀայ
երղեբուն
մէք,
գարեր
Հետ,
սպրգահ֊ են շատ մբ թուրք-թաթտբ
, ^^^^
սիկ-արաբ
բառեր
։ Պէաք է անխնայ
գուբս
տին
գո բծերբ
այս տարի ալ պանծա
ցո ւե ցան
Աորպոնի մեծ բեմին
վրայ, ի ներկայութեան
Հայ
ել օտար եբդասէրնեբու
Հոծ բազմութեան
մբ։ • ՚
լ լ » . .
Այս աեղ լ՛նելիք
քանի մբ ճչգոլմնեբ
ել գի–, ուին
անոնք։
ԵրգաՀան ու 1սմբավաբ՝
՛ յ , ՜ ՛ "
տողութիւններ՝
ուրիչ նպատակ
չունին
այլ միայն
* " ՛ յ ^ ^ԲԳ^ՐԸ՝
որոնք վարակոլած
չեն
^՚^^^
օգտակար
բԱալ
երզիչնեբուն
ու խմբավարներոլ
^ "^՚
առ Հասարակ, իսկՀոս՝
<1.Փարիզի Հայկ. Եբգ–՛
Բ
՛ոլ
՞ 5 ՚ < յ – .
.նեոուն
՚^"Վ » ^""^ նուազագոյն
չափով կբ կրեն՝
այդ
անՀաճոյ
ե ա ՚ րյ ^ ^ ,
Խյք^եր,
եայլա՚յ,ձ^,
եւն\ ելն^.
չախումբ»ին,
որուն
ղեկավարն է Պ՛Ա–
Պա՚բՀ
թեւեան։
. ՝՛
իմ կարծիքով,
առաքին
երեք
կրօնական եբ–
եոո-ե—
թ ի լ
Հարալօ
երզին, չեմ ղփտեբ
ինչո՛՛ւ՛
խ՛առնուած
է
Մււկաց
Հաթսներէն
երկոյո*
մբ : Մ ինչգեռ
փերքինս
առանձին երգ է •
իմ կարծիքով,
առաքիչ ^ր^ք ղրօնազան ռբ– ^ ^^^^^
գերբ՝ թէ՛ չ՚^ա
էին,թէ՛
եբկար։
Տաճոբգ
երգե–
Լ ,Ոլրբ1թ\,
Հասէ»։
կ ճի^^Գ
>•.. .....Տ.Ա՚^.հ^ո նո .նաէս
եոեաոաձիռ,
կրօն՛ական
. 4. ՚ . ՚ ք
Լ ,
, * , ՚ / ^ .^^ ՚ ^
րէն
քան ինե ր բ նո յնպէս՝
երկարաձիգ
,
կբօնւական
եղանակներու
մ օտիկ ու ձանձրանա
լի էին :
ժողո­
վուրդին՝
զււՆսւրթ–,
աշյսոյժ եղաւնակՕեր
են
պէտք։
Երկրորգ
եբգչա իսում բէն Պ– Խաչիկ
Նշանե՚անի
եբգած
կաքաւներու
Երգին
մէք, տողմբ,
Հնչուե­
ցաւ
«ւքս/ռնիկ
մաքուն»
, Որ սիսալ է ։ Բուն
ձեւն է՝
€գառն
՛ի
մաքուն»
, կամ նուղագոյն՝
«գաոն
ՈԼ
մ՚աքուն» : Այսինքն
«մեբ
ձայնբ,
եբզբ,
մրմունքբ՝
նման է այն տաքոլկ
ձայնեբուն՝
որ կբ լսուին երբ
գառնեբբ
թողուած
են իրենց
մ ա յր—մ
աքի^երուն
Հեա ել կաթ կբ ծծեն՝
ի՚փք՛՛ր—ի՚՚փ
1՛՝^
՚ ^^Ք^
Մի^ագադարին,
բեմին
եաեւբ, Պ՛
Խաչիկի
Հետ
ստո ւգեց ինք որ՝ Վարւէապետին
ե րգա տետ­
րերէն
Երկրո րգին մէք է ոբ սխալ
աւլուեր է
Լգառն\.\ մաքուն) : Ուբեմն Պ– Ա– Պարթեւեան եւ
մեներդիչ Պ՛ Խաչիկ
մեղաւոր
չեն։ Ու պէաք է
երկիցս
է
ձա յնբ
աննե րգա
շնո
լ թ
իւն կբ
տողին
մէք։
Ուզիղն է, եւ աւելի
քագցրալոլ^բ
^
Վս օր ուրբաթ՝
ու
սլաս է»։ Որ կբ նչանակէ՝
ճշգրիտ
տեղական
բան աՀ իւս ութեամ
բ՝
այսօբ.
ուղղեն Բ . Տետրին
վ
190^/
այդ
շարքբ։
«Իմ
ձ՚այն^ո
ամէն
անոնք՝ ոբ ունին
ձայն՝
գասնիկ ւք՚ւսքուն»
բոլորովին
անիմաստ եւարգէն
անգոյ
է ։
«Երթամ
ձի
թալեմ էնՆման
գետեր»
տոզին
ււն
ա
ո
ա ա ս ան ո
լ թիլ–.
մէք,
երդիչբ
Պ.
Խաչիկ
նբ չաա յսաակ է
•արտաս/^նեց
«ցի»
։ Պէաք է
հնչել
«ձի»՝
ինչպէւ^ՀՏ-ինձի»
։ ժ"ղովյաւյբական
^ձ՚ի»
(ինձի)
ձեւբ՝
կյւճատ
աղաւաւթ։ է
«^ ի կ» (=։^ՏՏք^.
ձեւին։
Ուրեմն՝
«Երթամ
զիս
(ձիկ, ձի՛)
նեամ
( թ ա լ ե մ , թ Ո ղ ն ե մ )
այն ելման
(յոի^ոզ)
գե տե—
բուն
մէք, ԲԱամ
ձկնեբուֆ
կւհ՚ճ^^էաք
է
Հնչել
երգին
մէք՝ կա՛մ ձիկ ^ինձի֊կյ^ամ
զիկ
(՛լի՛ս),
ինչսլէս որ է չսՒԽ փւոփոխաէթւեբ՚էէէ^մէք
։
Ե ՐՐ" ւ՛գ ե րգա իսումբին 5րդ պաբեր^բ՝
Տայ–
տաղըին
մէք տսլուած է՝, ֆրանսերէն՝
^ճ––Խ։Տւ<^(։\ւ՝.
Պէտք է
"՚-դԻ՚է
ատռագա
րձո ւթեամ բ Գքտքքք
V^է"՜
: Երբ գրենք
Ըճ ,
կբ Հասկցուի
էդ, այդ,
" Լ
՝չփ՚ոթութիւն
առաք կբ բերէ ։ Ինչպէս որ ես՝ ա–
"՛աքին ակնարկով
կարդ՛ացի
էդ–աՈաջ
ու չկրկայ
իսկոյն
գտնել թէ
ե տ ֊ ա ո ֊ ա ջ
բոել
կ՝ուզեն :Մեր
ն—բ չէ՞ որբտռի մբ ոկիղբբ կբ Հնչուի
յ՛ք,
ու­
բեմն
յ՚6է,
ոչ
թէ շճ,
որովՀետեւ
՜Մէին
ալ
է—ն է ,
ոչ երբեք
ձ ։
Համ,
ւզօրէ
Հետ մեծ յոյոեբ կապած է ճեմաբանբ։
Անոր ն֊
դամնեբ
են Հայ մ չակո յթբ սիբոգ բարեկեցիկ
Հայ
մաբգիկ
, որոնց սրաին մօտ է անշուշտ
ճեմաբա–
նբ։
ԵԼ
արդէն
Հայ
կրթական
Հիմնա րկո ւթի
մեն
ինքն ալ ծնունդ ՛առաւ ճեմարանի
Հիմնադիր
Շ՚ոն–
թի
ներշնչումովբ։
Աենք
յոյս
ունինք, որ Հայ
Կրթական
Հիմնարկութիւնբ
աւելիով
պիտի կա­
տարէ իր յանձնառութիւ^/նեբբ,
որով
մի քոց
պիտի
բնծա քէ ճեմարանին՝
ապաՀով
կերպով
ղա բ գա­
ն՛ա
ւոլ :
ի՞նչ
կրնաք
բսե
լ
,ճեմարանի
նիւթական
վփէճակի
մասին
։
~
Արգէն
՚էերբ
բսո ւածնե
բէն տեսաք պա՛տկե­
րբ
։ ճեմարանի
նիւթական
Հ իմն ու ազբիւրբ
Հա յ
ժողովուրդի
ինքնամ ատո
յց
օգնութիւնն
է , ան­
Հ՛ա տ աբա
ր կամ կազմ ակե րպո ւթիւննե
բու
մ ի քո ցով
ել չափով
մ լ ^ ՛ալ ծնողներու
վճարած
թոչակբ։
Մինչեւ
այժմ
ժողովոլրդբ
Հասա՛ծ է
ճեմարանին
օգնութեան
, վստ՛աՀ ենք,որ ասկէ ետք ալ ճե­
մաբանբ
պիտի
վայելէ
մողովուբգին
բարոյական
ու նիւթական
աքակցութ
իլն բ,
բայց
բնական
է
Հաստատութիւն
մբ չ ի կրն՛ա բ ,անվեբք ապ–
բիլ
նուէրներով,
ան պէտք է ունենայ
սեփական
մնա
յուն
Հասոյթներ։
Որքան
կրցած եմ ծանօթանալ
կացութեան,
,ճեմա րանբ կրնա
յ երկոլ
ձեւոփ
աւելցնել
իր Հա–
սո յթբ , նախ ՚աչակերտնեբոլ
թիւբ
,
Հետեւա­
բար եւ թոչակնեբոլ
մուտքբ
աւելցնել, ոբ Հնա­
րաւոր է շէնքի
բնգաբձակումով
միայն, կամ նոբ
չէնքի մբ կառուցումով,
երկրորգ՝
Հասութաբեր
կալուածներով
,
ճեմ արանի
Հողին
վբա
յ կամ
ա յլոլր : Ա ր ինակ՝
բնգաբձակ
սրաՀ
մ բ,
խանոլթ–
ներ կամ ա յլ կարգի
կալուածներ
, որոնց
եկամոլ–
աով
ճեմ արանբ
գրուէր
Հաստատուն եւ ասլաՀ ով
Հիմեբու
՚Լրայ
։
Որքան գիտեմ,
Հ՚ամազդայինի
կեգր. Վար­
չութիւնբ
լբքօ րէն
զբաղած է ճեմարանի
նիւթա­
կան մակաբդակբ
բարձրացնելու
Հաբցով։
Նոյն­
քան էական է, բստ իս , Հասարակութեան
Լայն,
մանաւանգ
ունեւոր
խաւերբ
Հետաքրքբել այս
Հաբցով։ կբ գտնուին
անչուչտ
անՀատներ
, որոնք
կբ կամենան
իրենց կամ իրենց
սիրե՛լիներուն ա–
նունբ
յաւերժացնել
շէնքով մբ կտմ ուրիշ
որեւէ
ձեռնա րկով
ճեմարանին
մէք։
Այս
կապակցութեամբ
ի՛՛՛նչ
կրնաք
Ասել
կտակներու
մասին :
~ Այո, կտ.ա կներբ։
Գմբախտաբաբ
,
ԼՈւրք
ուչագրութիւն
չէ դարձուած
ա յս
Հարցին
վբա
յ :
Ար տա սաՀմ անի
, մ անաւանգ
Ամ երիկա
յի
մ էք կան ՝
չաա
ունեւոր
Հ՛ա՛յրենակիցներ
, ոբոնք
ծերանալով
^^աւ՚լրբաթ է, նաեւ —
չմոռցով/
— պա՜ք ա՛լ է ։ ՛
Երկրորդ
Մասին
մէք, Պ– Ա. Խախամեանէ
երդուած
կսունկր ,
աւելի
երաժշտ՛ական
պիտի ըլ­
լայ եթէ Հնչենք ու երկարացնենք
ոչ թէ
մը՜Տ/
(իսապբիկ
մը
չունիս)
, այլ
չռ՜ւնիս^ :
Աբ
վրայ
զ րուած
երկա րբ չատ անՀ՚ա՚ճո
յ կբ լսոլի
յ
,
Թ ի լ Վ՛
%Մ"կաց
Միրզէն»՝
երդուեց՛աւ փե֊
. –ձոռտուած
տողերով,
այնպէս որ՝ գրեթէ
միշտ՝
տեղին չէր զար կրկնակբ.
«Հազար
ափսո՜ս
Մ"կաց
Միրզէն»։
Թիլ
շի
Ծիրանի Ծաօլին
մէք,
նոյն
դիաողոլ–
թիւնս
, ներգտշնակոլթեան
տեստկէտոփ
, ինչ որ
վե րը
Մլ/՛
մ ա սին ։ «Ա բտիս
խլ^գո՚ւմ
ը
ծուին
ը1ք–
: կաւ»՝
յ1ով շատ իսորթ է ։ Հեչտալուր
ոլ
^իշ՚էն է՝
«^նկալ»՝ ^ով , որ աւելի
դիւրին ալ կ^երդոլի ;
Թ ի լ
4/>
«Վայ լէ լէ լէ»ն՝
երդուեցաւ
երկու
Հէ^ով : Մ ինչգեռ
ժոգովրգի
եբգածը
երեք
լէ//^
է ,
՚. ինչպէս է •արդէն
երկրոբգ
կրկն՛ութեան
մ էք: Ա—
ռաքին տողբ, մէկ Հ^ն պակաս , անմիքապէս
ական–
՚ ս
բ՛՛՛է հ ՚^ԷԿ "աքին
կաղոլթիւնովբ
:
Թ ի լ
եի «Լողւորի
Երգբ»,
Հոս ալ, ինչպէս
յսք–
ճախ , լսած եմ բեմերու
՚էբայ՝
թուրքերէն
ածան–
Աովբ,
€լողւոբ^»։
Ախալ
ու
խորթ է ։ Պէաք է
վտարել
՛այգ բարբարիկ
լողւորչի , լողսւրչուն
ձե–
ւերբ ել առնել Հարաղատ
փոփոիսակին
մ էք
չոզա–
ցող
Հայեցի
մաքուր
ձեւբ
— լողւոր, լոզւորի:
•՚՜ ՜՛
Մ ե՜ղք որ ցարդ անտիպ կբ մնա
յ իմ «Հաք
ո զոփր դ-ա կտն Երգեր»ու
բնգաբձակ^
գործբ,
ո^
բուն
մ էք
Համ ախմբոլա՚ծ
են բոլո ր փւոփո խա1^ե–
: ՛բբ
տողի , բտռի , անունի
, ու տրուա՛ծ են բաւ–
ցատ
րութիւննեբ^
եւ որմ է դրապէս
պիաի օգ–
, տռլէին
սւմենւ՚քբ
, խւքբավտր ու երգիչ :
Հեզինվէձկի մբ Համա բ կաբեւո՛բ կէա մ ր շեշ–
տելու
Հարկ կբ տեսնեմ
Հոս։
Տայտադբին
մէք
կբ
մեռնին,
յաճախ
անժառանգ, ելանոնց թո–
գածբ
կա՛մ կառավարութիւնբ
կբ գրաւէ,
կա՛մ
ազդակրւննեբբ։
Մ ինչգեռ եթէ բաբեսիբական
ՈԼ
մլակութտյին
կազմ ակե րպո ւթիւննե բ բ
Հեաամուս»
Ը1ւ"՚յին, շաա մբ գումարներ
կ՚անցնէին
աղգային
Հաստատոլթիլններուն
, ոբոնց
չարքին եւ ճեմա­
րանին, իՀարկէ •
Մինչել
այժմ
ճեմարանը
բաւական
կատակներ
ունեցած է , ինչպէս
օրինակ
,
Բազապլանքայէն
Զադբրեանի
կտակբ, որ Փալանճեան
քոյրերու
Նուիրած
գումարին Հետ յատկացուեցաւ
ճեմարա­
նի
շէնքին
դնմ ան:
–ձ
Ի մօտոյ կբ յուսամ
մամուլի
միքոցով
/"՚– |
աոլկ
տեգեկոլթիլն
Հաղորդել
ճեմարանի
ստա–^
ցած
կտակներուն եւ անոնց գոբծագբութեան
մա–
" ի ն ։
Յիշեմ
միայն ոբ վերքին
2-3
տարիներու
բն­
թացքին
ճեմաբանբ
ունեց ած է Տովսէփ
Թագագ–
ճեանի կտակբ
(Ֆրէ՚լնօ
, Բալիֆորնիա)
։
Հան–
Գուցեալը
իր .ամբողք կա բոզութիւն
ը, մօտ
30.000
՚""լար,
կտակած էբ ճեմաբանին
, բայց իբ երկու
ե՚լբայրնեբբ
դիմած
էին դատարանի՝
բեկելու
Հա­
մար կտակբ։
ճեմարանին
բամին
Հասաւ
միայն
7-500
տոլարի չափ գումար
մբ։ Ուրիշ
Հայրենակից
մբ։
Ամերիկայի
Նիւ Պրիթբն
քազաքէն
, Բ– թաՀ–
միզեան,
ճեմարանին
կտակած է
6000
աոլար։
Ան.,եալ
յուլիսին,
Ամերիկայի
Լին քաղաքին մէք
՚Լախճանած է քղեցի
Հայրենակից
Պօղոս
Պալում–
եան, որ իր ունեցածբ
կտակած է ճեմարանին
։
Ինչսլէս
կ՝իմանանք
թերթերէն,
Հանգուցեալ/>ն
քոյբբ
տիկին Ա . Թէբղեան
արդէն իսկ
յանձնած
է ՀՕՄի կեգբ. Վարչութեան
20.000
աոլար՝
"՚յԳ
գումարի
տոկոսով մեբ ճեմարանին
մէք սան մը
^աՀելու
Համար։
"՚՛՝
Համաղգայինը,
որուն կբ պատկանի
ճեմա­
բանբ
, պետութեան
կոզմէ
վաւերացուած,
բարո­
յական
անձնաւորութիւն
Հանդիսացող
կաղմակեբ–
պոլթիլն
մբ), է, որ իրաւունք
սւնի
նաեւ կտակ­
ներ ստանալու եւ սեփական
կալուածներ
ոլնէքնա–
լու։
ճեմա՛րանին
կտակ կամ նուէր
բնուըւեբբ
կբբ՜
նան վստաՀ բԱալ, որ իբենց
կամքբ
անշեղ կբ
գոբծաղբոլի
յ
Fonds A.R.A.M
1...,218,219,220,221,222,223,224,225,226,227 229,230,231,232,233,234,235,236,237,238,...606
Powered by FlippingBook