ՈւԻԻԹԵՐ ՊԱՏՄՈԻԹԵԱւ, ՀԱՄԱՐ
«ՅԻՑԱՏԱԿՍԳԻՕՔ
ե^կոտասաԱա^^ևայ
Պա8^իա^խէթհա^Խ »
(ՄԱՂԱՔԻԱ ԱՐՔ– ՕՐՄԱ՚նԵԱՈյ)
ՀՐԱԺԱՐՈԻՄՍ
Բնութեան
օրէնք է, որ երր երկու
Հակառակ
Հովեր
յանկարծ կր րաղխէն,
մրրիկ կր
յարուցա–
նեն
I
Ազաաութեան
Հ"վյլ շատ յանկարծական
կեր–
"Լով բաղխեցալ
բռնութեան
Հովթն
,մբրիկ
մ բ սլէտք
էբ ելլար։
Իսկ մրբիկբ ոԼ կարգ
ունի ոԼ կանոն,
շես
իմ անա ր ինշսլէս
կուգա
յ ինշսլէս
կ՚երթայ
;
Դարձեալ
կանոն է, ոբ եբբոբ
կացութիւնբ
փոթուի
, կաց՛ութեան
մարգերն
ալմէկտեգ կբ
փոթուին
\ Այգ տեսութեամբ
իմ
Հրաժարելուս
եւ քաշուելուս
ժամանակին
Հասած
Ր1/ա/ր
յայտնի
էբ , եւ ես ալ իսկոյն
ղ՛"յն
յայտնած էի
մասնաւոբ
շյւքան ակի
մ էք ; Բա յց իմ Համ ողմ ամ բ
Հրաժաբա–
կանբ
օրինաւոր եւկանոնաւոր
լզելու
Համաբ,
սլէտք էր Աղգային
րեսփո թանա կան ժ"գ"՝վբ վե
րակազմ
ել , եւ անոր
յանձնե
լ, անկէ
ստացոլա\ծ
պաշտօն բ^ եւոԼթէ անտէր
անտէր
ուն ք
մէքտեգ
^"ՂՍ"է1
անկանոն
կացութիւն
մբ
ստեղծել;
X
1908
ՅուՓս
10
Հինգշաբթի
երեկոյին ուշ
ատեն
լուր առի, թէ Աանասթբբի
մէք
զինուորա
կան
շարժմամբ
մր
1876/»
Օսմանեան
ԱաՀմանա–
դրոլթիլնբ
Հռչակուած է, ել այգ լուրբ
Պապբ–
Ալին ել Աապէյնբ վատ ապաւորութիւն
է գործածէ
Նոյնբ
օրբ չնոբՀաւորութեան
գտցած էի նոբ
անուանուած
եպարքոս
Աաիտ
փաչայի
՛՛ի Պապբ–
Ալի։ , պատերազմ ական նախարար
էօմ էր
քիիլշտի
փաշայի
՝ի Ա է րա րքէ րքա բու , եւ
նախարարութեան
անգամ ակից
Բեամէլ
փաշայի
՚ / յ
Նչանթաչ,
եւ.
երեքն ալ չէի գտած
, եւ Ր"Լո ր
նախաբարներբ
ստիպոզաբաբ
Եբէաբզ
Հաւաքուած
լվւնելնին
լսեբ
էի; Վերքին
պաՀուն առած
լուրս՝ այգ
Հաւաքման
բացատրութիւնն
էր
յ
Յուլիս
11
ուրբաթ առտու, տաճկերէն
լբագրի
վրայ
երկտող
լուր մբ տեսնուեցաւ,
թէ Օսման
եան
յյբեսվւոխանական
ժողւէվբ
գումարելու
Հրա
ման եղած է, որ խափանեալ
էբ
1878^1՛՛ /»
վեր–
Լուրբ,
թէպէտ
ուրախալի
, բայց շատ մեբկ էր
եւ անկարեւոբ
ձեւով
մբ տրուած էր՛ ԱաՀմա
նագբութեան
կաաարեալ
գո րծա գրո ւթեան
վր"*յ
իսօսք չկար , լձւգՀանուբ
ներում
մ բ էէբ յիչ՛"՛–"^^
1
թերի բան մ բն– էբ Հրատա րակո ւթիւնբ
, ել բէւնա–
գատեալ
, գուցէ եւանկատաք^
որովՀետեւ ապա
գա
յին
կատարո՛ւելիք
լնտբութեանց
՚Լ^ա ի կբ
Հիմնուէր
:
Յուլիս
12
չաբաթ
օր,
թուրք
ժոգովուբգին
մ էք ամ բո խա
յին չա րժում բ սկսաւ
. կամ ոլրքի գբ–
է՚"–խբ
բաղմ ութիւն
մ ր Հաւաքս ւե լով , պաչտօնա–
աուներ էբ ղացեր
գբօ^եբով
եւ կեցցէներով
•
Նո յն առաուն
Պատ րիա րքա րան
գացած
աաենս
ցրիլ աստ ել անգ մ անր խմբակնեբ
մ իա յն կ՝ե րե
ւային • իսմ րակ
մ լն ալԳարաքէօ
յ աեսա
յ , պաչ–
տօնական ոչ մի Հանգամանք կամ ձեւ չունէր, եւ
քանի մր Աելանիկցի
վաճառականներու
նախաձեռ
նութեամ
բ կատա բուած
ժ ո զո վյբգա
յին
ցոյց մ
էր֊
Ա տածեցինք թէ Պ ատ րիա րքա բան ին ինչ
լ ^ ե լ
արժան էր, բայց նախապէս
պաչտժնական
գոբծո–
ղութիւններ
տեսնուելու
էին , պետական
չբքանակ–
ներու
մ էք ալաբտա յա յտ ութ իւններ
բւ լալու
էին ,
ուրիչ
պա տ ր ի ա ր քո ւթե անց
բեթտցքն ալ Հասկնա
լու էբ , Աղգա
յին Վա բ չո լթե ան բոնե լիք
ճանպան
՚էարչական
որոչմամբ
ճչտուելու
էբ, ել
ամէն
պարագա
յի
մ էք պաչտօնա
կան
Հանգիսաւոբ
բան
մբ բնե լու էբ՝ պա բաուպատ
չաճ
նախասլատբաս–
տո ւթեամ բ :
Այս
նկատումներով
անձամբ
մէքաեղ
նետ
ուե լու յա րմ ար չգատեցի
, առաքիկա
յ չո
բեքշաբթի
օրուան
Համար
քցառն Ժոզովի
ստիսլողաբաբ
Հրա–
՚ - է ր գրկեցի
) իրողութեան
պաշտօնական
կերպա–
րանբ Հասկնալու
Համար Պապբ
Ալիէն
տեղեկու
թիւն
փնտռել
տուի, պատ րիա բքտ րաննե բո լ միտ
քբ իմանալու
Համար Ա. գործակատարբ
Յունաց
պատբիաբքարան
յղեցի։
Անոնք ալ բսեր էին, թէ
տակաւին
պաշտօնապէս բան մբ Հաղորգուած
չլի–
նելուն , ել ցոյցերը
ժողովրգական
շբքանի
մէք
գառնալունւ
, պէտք էբ սպասել^ ել բԱուելի^ ալ
մոզովներով
ել պաշտօնապէս
լ^ւել։ Ըստ այնմ
Յէունաց
պատրիարքն ալ աոաքիկայ
չոբեքչաբ
թի ին Հտմ աբ յատուկ
Խառն ժոգով մբ կբ կաբ–
գագբէ
, եւ նոյնժամայն
ժողովին
քարտուղաբբ
կո
չելով կբ Հրամայէ
Հրաւի բագի բեր
յ ղ ե լ , մեբ ա–
ռաքարկէն
առիթ
առնելով
։
Յուլիս
13
կիրակի
օբբ տունն էի, պաչաօնա–
կան
գի րերու
նա յելու
, չո ւզե լով տեզ մը
երթալ^
յատուկ
տօնական
օր մ լ ^ ալ էէր
։
Րերայի եկե\
ալեցւոյն
մէք ժոգովրգային
ցոյցին
ՀրաՀանգնեբբ
տոլի , եւ այգ տեսակ
ցոյցերուն
մասին
քաքալե–
րոլթիլններ
տուի
ամէն
կողմ ; Բայց
բոլոբ կ՛*՛–
տայ՚ուածնեբբ
ժ-ոգովբգային
շբքանակիՆ
մէք մնաէ^
ցին ել բնաւ աեղ մբ պաչաօնական
կեբպարաւ&
չառին
I
Յուլիս
14
երկուշաբթի
առաու, Աեծ իպաբ–
քոսբ տեսնելու
Համաբ
Նշանթաչ
տունբ գացի, շը–
նորՀալո
րութեան
Հետ
շնո րՀակա
լո լթ իլն ալ
յա յտնեց ի սաՀմանա գրական
կա րգա գրո ւթե անց
նո բ ո գո ւե լո ւն Համ ար , ելմիանգամ ա յն
ձեռուբ–
ներնէս եկած
գործակցութեան
պատրաստ
լինել–
նիս յայտնեցի : Հոն
Հանգիպեցայ
Հայ-կաթոլի–
կաց պատր իա րքին
։
Անկէ Վալաթիա
իքայ՝
Աանասաբեան
խնա
մակալութեան
գումարման։
Ներկայ
էին Գ– . Նո
բատունկեան
եւ ա յլ անգամ ակից
էֆէնտինեբ
,
օրուան
զի սլո լածն ե ր ո ւն
՚Լրա յ ալխօսե լով , ա–
մէնքն ալ սպասողական
՛էի րքը նախաղասեց
ին ;
Յուլիս
15
երեքշաբթի՝
նախարարութեան
անգամակից
Բեամիլ
վւաշա
յի այցելելով,
սաՀմա.
նագրական
խնգիրնեբու
վբայ
երկաբ
տեսակցե
ցանք
յ
Անկէ սլատրիաբքարան
երթալով
կրօնական
Ժողովին
նախագաՀեցի
տասն անգամնե
բո լ
նեբ–
կայութեամբ;
ժողովբ
Հրաւիրեցի
օրակարգի
գոր
ծերբ մէկ կողմ
թողուլ, ու նոբ եղելութեանց
վբ–
րայ
խորՀրգակցիլ;
ԱաՀմանագրութիւնբ
ել նոբ
չնորՀուած
ներումը
Հանգի սապէս
տօնելու Հա
մար՝
որոշուեցալ
Հինգշաբթի
օր, յուլիս
\1 ին ,
գոՀաբանակտն
մաղթանք
կատարել
Մայր
կկեղեց–
ւոյ
մէք՝
բոլոր
եկեղեցականաց
Համախմբու–
թեամբ եւ կիրակի
օր, յուլիս
20ին՝
նոյնբ
կրկնել
բոլոր
եկեղեցիներու
մէք, գաւառներու ալ Հեռա
գիբ տալ նոյնպէս
կիրակի
օր գոՀաբանակտն
մաղ
թանք կատաբելոլ
Համար՛
Յուլիս
16
էո բեքշաբթի՝
ժոգով
չկան չած,
նո
րէն
յոբղ-ոբի
եկողներ
եղան,
նոյն իսկ ժողովա
կաններ ել ժողովակտննեբէ
ղրկուածներ
X Բա յց ^
ես չՀաւանեցտյ
ել ատենին
Վալաթիա
եղայ, եւ ՝
եկեղեցի
Հանղիպելով
ԺողովասրտՀ
ելայ. գեռ
մարգ չկար ոչ բակին
մէք ել ոչ սանգոլխներոլն
՚
վրայ : ժ՚՚գովասրաՀբ
քանի մբ
մողովականնեբ
միա յ՛էւ կային
արգէն եկած, եւ սովորական
խօս– \
քերէն ^աքբ բսի իրենց, եթէ ինձի
գէւք
ցոյցի
՚
պատրաստութիննեբ
կան եզեր եւ իմ
Հրաժարիլս
պիտի
սլաՀանքեն
եղեր , սակա
յն
գժուարութեան
տեղի
չկայ, ես գործբ
չուտով կբ վե
րքացնեմ:
ՀետղՀետէ
ժողովականներ
եկան, ոբոց
թիւբ աաս–
նբեօթբ
լրացաւ
, ինբ կրօնականէն ե ութբ ՛Բաղա
քական
էն
ւ Վերքին
Հասնողր ատենապետ
Գ. Նո
բատունկեան
էֆէնտին
եղաւ ; Ժողովբ
բտցուելուն
ատենագրո
ւթեան
լ^թե րցում
ը
զանց
եղաւ, եւ
ատենապետը
կանխեց
խօսք
աոնել
,
նո ր
եղելու
թեանց
բացատրութիւնն
ըրաւ։
Աս
յա յտնեցի թէ ամ ենագժ ո ւա ր ին պաբագա–
յից
մէք պաշտօնի
կոչուած
լինե^ով,
զայն բս–
տանձնեցի
իբր ս^ս րաաւո
րութիւն
, նպաաակ ու
նենալով
ազզին
գոյութեան
Համ աբ ա շիւատիլ եւ
վտանգեա
լ
Աղղա
յին
Ա աՀ մ անաղ ր ո ւթ իւնն իս
պա շտսլանե
լ , եւ տիրող
թ շո ւա ռո լթե ան ց եւ գբժ–
ո լար ութե անց Հանգէպ
Հնարաւոր
զարմ անր
բն
ծա յե լ
։ ժամ տնակն ու պարագայք
պիտի
ցուցնեն
թէ ինչ՛՛՛՛՛՛է եւ ի՞նչչավէ
կրցած եմ այգ
նպատակին
օզաակաբ
ԲԱալ :
Աակայն
բնգՀանուր
կանոն է, եւ սաՀմանա–
գբակտն
կացութեան
ալ Հետեւանք
է ,
որ
երբ
գրութիւն
եւ կացութիւն կբ փոիսուին
, պաչաօնա–
կան
մարմինն ալ միասին կբփսխուի։
Ուստի
մեր
երկրին
մէքն ալ կացութիւնբ կբ փսխուի
, եւ կբ
գագբի ա յն
գրութիւնը
, ոբո-ւն
մ էք ես եկա
յ, եւ
Որ
տասներկու
տարիներէ
իւ վեբ կբ տիրէր • նախ
ես ին՛ծի Համար կբղգամ
Հեռանալու
պէաքբ
, եւ
կը յայտաարեմ
ոբ Հիմակուբնէ
՛լիս իբր
Հրաժաբ–
եալ Համարիք, եւ բստ այնմ
սկսինք
զործոց կար
գագրոլթեան
նոբ կեբպերբ
խոբՀիլ ու ոբոշել
։
Ժո ՛լով ականն եր էն
Մ կրեան
տւազ քաՀանա
յ
յայտնեց թէ Խառն
ժոզովր
ձեռնՀաս չէ պատ
րիարքի
Հ րաժա բա կանբ լ^գունե
լու , ելպէտք է
գումարուելիք
ԸնգՀանուր
Ժողովին
պաՀ ուի այգ
խնգիրբ։ իսկ Պալաքեան
վրգ՛
՚Լրայ
բերաւ՝ թէ
այս կերպով
խնգիրբ
վբանեբնէս
նետել
լաւ է , սա
կայն
ի՞նչ պիտի
բնենք եթէ պատրիարքին գէմ
ցոյցեր
սկսին։
Աիանղտմայն
լուր տուաւ թէ ցու–
ցարաբնեբոլ
խումբ
մբ Հաւաքուելով,
պաարիտր–
քին գագաբումբ
պիտի պաՀանքէ
։
Անկէ ետքբ
լսոլեցաւ,
որ քանի
մբ
Հոգիներ
եկեր Հաւաքուեր
են Վալաթիոյ մեծ սբաՀբ եւ ժո
ղովականներէն
ոմանց
խօսեր են
Պատրիարքին
Հրաժարականբ
պաՀանքել։
Ատենապետբ
Հբաժա–
բական
էսնզիրին
անղրաղաոնալով
եւ
միքասաՀ–
ման աոաքարկ
մբ կազմելով
բոաւ ոբ պատրիաբ
քբ Հրաժարական
տուած
րյլայ , րայց
ԲնգՀանու.
բին պաՀուի։
Ժողովբ
Համաձայնութիւն
յայանեց
այս
ձեւին,
Նոբատունկեան
էֆէնտի
գուբս
ելաւ.
Հաւաքուած
խմբակին
Հազորգել
զա յս , եւ վեբա.
դառնալով
լուր բերաւ, թէ խմբակը գոՀ չէ մնա՛
ցեր , եւ պաՀանքեբ է որ պաաբիարքը
զործէ
քաչ
ուի։
Ակրեան աւագ
քաՀանայ
գիտել
տուաւ թէ
աբգեօ՚^ք
այս քանի
մբ Հոզիներբ
իբր ազգային
ե–
բեսփոխանութիւն
պիտի
րնգուեէի՚*նք
, թէ ոչ պի
տի սպասենք ոբ աղւ^ իր օրինական
ներկայացուր
^ի^եբով
խօսի։
Ես այս միքոցիս
սկսայ
Հրաժարականս գրի
ա/էնել
X
Աաենապեաբ՛
իւք աոաէԼաբկէն
նոր փոփո–^
խութիւն
տալով, բ՛՛աւ, որ պատրիարքին
Հրս,..
ժաբականը
առնուի,
բայց /» կաի՛ մնայ, ել գործե.
բբ
նայուին
սլաաբիարքական
փոխաՆոբգին ել
Կրօնականին
տաենապեաին
ձեռօք։
իայց փոխա–
նոբգ
ճէվաՀիբճեան
Գաբրիէլ
եպիսկոպոս
ել
աենասլեա
ԱովՀաննէսեան
Գրի՚լորին
աբքեսլիսկո.
սլոս, բացէիբաց
մերժեցին
"Րյ-հէ
Գ
-ւ՛^^
կամ
պատասխանատուութիւն
յանձն
առնուլ,
մինչեւ
իսկ ունեցած
պաշաօննին ալ թոգյու
առաքաբկ
լզելով
:
Ուրիշներ ալ գիաել կուտա յին, թէ պաաբիաբ–
քի Հբաժարականբ
պաչաօնապէս
չընգոլնոլած
Տե.
զապաՀ
կաբղել
օրէնք չէր, եւթէ
աեղասլաՀի
արութեան
Համար՝
կառավարութեան
Հրամանին
ալ պէտք էր
սպասել։
Որոշեցին
աեզապաՀի
բնտբութիւնբ
կատա
րել, եւ իմ Հրաժարականին
Հետ միատեղ
զայն
կտռտվարութեան
ներկայել, եւ աեզապաՀի
Հաս~
տատութիւնն
ալ միանզամայն
՚ուզել։
Նե բկա
յ եպիսկոպոսներբ
յանձնառու
չեղան
տեզասլաՀութեան
կոչուիլ եւ որոչուեցալ
ժոզո~
վականներէն
գուբս
մէկբ
բնտրել։
Զորս
անուն
ներ
բնտրելիւ
ցուցուեցան
,
Հմայեակ
Եպսկ -
Գիմաքսեան,
Ատեվւանոս
Արք՛ Յովակիմեան,
Ե–
՚լիչէ Եպս • Գուբեան, եւ ՅովՀաննէս Եպս ՚ Արշա–
րունի։
Ժողովականներէն
Վ • Մանկունի
արքեպիսկո–
սլոս առաքաբկեց
ղաղտնի
քուէարկութիւն
բնել,
բտ յց ուրի ^ե
ր
աւելոբգ
նկա տե ց ին , եւ առաւելա––
՛լոյն
ձայներ
Եղիշէ Գուբեան
եպիսկոսլոսի
՚Լբայ
միաբանեցան, եսալ ձայնակցեցայ։
Եպիսկոպո
սին։ ազգականբ
, Վ • Գուբեան
վաբգապետ,
յա յտ
նեց թէ այւգէն
գուրսէն ալ Ե՚լիշէ
Գ՛ուբեան
Եպս՚բ
ուզեբ
են , երբ պաՀ մբ առաք
ինքն գուբս
ելեր ել.
ա
յնտեգ
գանուութւեբուն
կարծիքն է Հարցուցեր
յ
Աուրէնեան
Աւետիս էֆ •՝ Գէորգ
արք.
Երէցեանի^
անունն է աուեբ,
բայց
ուրիշնեբ
զայն
լռեցուցեբ
են եւ Ե ՚ Գուբեան
եպիսկոպոսն
են ուզեբ : Վեր–
քապէս
ժո ղովտ կաննե
լալ
ձե ռամբարձ
Համաձա
յ–֊
նութեամբ
Ե՚լիշէ Եպիս\ոպոս
Գուբեան
տեղապաՀ
ան
ո Լան
ո
լե
ց
ւքք
լ ;
Նոյն աաեն
Հրաժա բական իս մաքուր
օրինտ1թք
ալ լրացնելով
սեղանին
վբայ գրի ել ոտքի
ե
լա յ ^
ղբկախառն
ողջոյններով
ել ձեռաց
Հ՛ամ
բոյբնե–
Ս՚՚՚Լ
հրաժեշտ առի եւ տուի
իւրաքանչիւրին
։ Ցի՜
շեցոլցի որ աղաղակի
ել
ցոյցի
նչաններ
ԼՐԱան
եւ վստաՀացուցին
թէ աբզէն
խոստում
առած
ենէ
Բոլոբ
ժողովականներ
բ մ ինչեւ
սանղուխին
գլու–
իսբ տռաքնորղեցչ^ն
, ելմաս մբն ալ մինչեւ
եկե–
զեցւոյ
արտաքինւ
գուռբ
լ^ւկեբացան
,
եւ
ողքո
լն–
ն ե լ ^ լ մէք կառք նստելով
Վալաթիայէն
Բեբա
՚ԷԱւբ–^
^այ : .ճանպան
ոչ
մի ցոյցի կամ արաաքին
նշանի
չՀանգիոլեցպյ
: ժամբ
՚յինյւոււն
Հա՛ստ յ , ժամբ Յին
սկսած էր Խառն
ժոզովոյ
գումարում բ ։
Ժոգովբղակտն
իւմ բակին
մասին
ներկանեբէՆ
առած
տեզեկութեանցս
Համեմաա
, լ^գ ամէնն
իբբ
յիսուն
Հողի են եղած,
առա
քն՛ո րղութեամ
բ Աու
րէնեան
Աւետիս,
ԱիմոՆեան
Խնղիբ
ել
Գասպար–
եան
Արիստտկէս
էֆէէաիներու։
Լրագիրնեբու
լրտբեբներ ել Վալաթիոյ
եկեղեցւո
յն
եւ-կեգրոնա–
կան վարժարանի
վերաբերող
տնձեբ ,
խմբակին
մեծամասնոլթիւնն
են կազմած
։
իմ մեկնելէս
ետքբ
ժողովբ
նիստբ
չտբունա֊–
կեր է ։ Հբտժարականի
՚լիբս
արձանազբեր է,
ես
որո չեր է ոբ մինչեւ
տեղապաՀ
ի Հաստատութիւն
լ»^
Պաար. փոիսանոբգբ ել կրօնականի
ատենապետբ
առօրեայ
գործերուն
նային։
Ատոբաղրեբ է կայ
սեր մատուցուելիք
չնոբՀակալութեան
գիբբ,
ղոբ
ես չորեքչաբթիէն
պաաբաստել
եւ ղբել տուեր
էի ^
Հաստատեր է եւս,որ աբզէն
իմ կողմանէ
կար–
գագրուած
ել ծանուցուած
Հինգչաբթի
Օրուան
մաղթանքը
Մայր
Եկեգեցւոյ
մէք
կատարուի։
Պէաք էր .որ իմ կողմանէ ալ
Հրաժարականի
գիբ
մբ ներկայացուեր
կառավարութեան
,
ուստի
"՛յգ
"՛ճ
յ ^ ՚ " " յ աունր
գրել
տուի ել կնքեցի ել
յանձնեցի
ղործակատարին
որ անմիքապէս
մեկ
նեցալ
զայն Արգաբութեան
նախտրտրին
տալու
Համ
աբ ;
Ա յ ՚ ՚ ո լ է " փակուեցալ
1908
Յուլիս
16
չորեք
շաբթ
ին , սլատ
ր
իա քքո
ւ թեան ս վերքին
օբբ։
Յս^ջորդււվ; ԱՐկԱԾԱԼԻ ՕՐԸ–
(2)
ՀԵԼԻԿՈԼԱՆՏ
ԿՎԶԻՆ , կայսերական եւ Հիթ–
լե բական
Գեբմանիո
յ ե ր բեմն ի աՀա բկոլ
միքնա–
բերգբ, որ Հիւս, ծովու
ճիպրալթարը
կը
կոչուէր
յանձն ո լե ց ա լ արեւմ տեան
Գե բմ անիո
յ կառավա
րութեան
, ինչպէս
գրած
էինք : Գե րմաննե ր ը խը–
րախճանքներ
սաբքեցին ել խարոյէ^եր
վառեցին
ա յս առթիւ
; Առաքին
անգամ
կզզին
վեբագարձաւ
81
տարեկան
ձկնորս
մը, ցամ աք ե լլելով կէս գի
չեր ին ; Անգլիացիները
\
944
^5»
քաբուքանգ
ըրին
բոլոր
ամ րութիւննեբբ,
պարպելով
2500
բնակիչ
ներբ։
Պատերազմէն
ի վեբ միքնաբեբգբ կբ ծառա
յէր
իբրեւ
ն չանա կէ տ անգլիական
եւ ամ ե ր իկեան
ռմ բաձիգ
օգանալեբու։
Եօթբ տարիէ իվեր բոլոբ
Գեբմաններուն
արգիլուած
էբ կղզին
մտնել,
բացէ
ձկնորսներէն : ՄասՆագէտնեբու
կարծիքով
,
Հինգ
աարի ել
15
միլիոն
տոլար պէտք է, վեբաՀաստա–
աելու
Համար
կղզի-քաղաքբ,
իբբեւ
ժողովրգական
ամառանռց
մը եւ ձկնորսութեան
կեգրոն
մբ։
յ
Fonds A.R.A.M
